Werk & Studie
alle pijlers
Genoeg van het onderwijs, en nu?
donderdag 22 november 2007 om 17:08
Dit is inmiddels het 5e jaar dat ik voor de klas sta. Leuke school, leuke collega's, leuke kinderen, maar toch....
Ik heb er gewoon geen zin meer in. Geen zin in de gesprekken met ouders, geen zin in de vergaderingen, al het nakijkwerk. Ben er op dit moment gewoon helemaal klaar mee.
Op dit moment ben ik er serieus over aan het nadenken om ermee te stoppen en iets anders te gaan doen. Maar ik heb geen idee wat.
Het nadeel is dat ik nogal druk ben en niet echt heel veel tijd heb om nu een thuisstudie te gaan doen, aan de andere kant, waar kom je aan de bak met je pabo diploma wat ook nog eens zo'n beetje hetzelfde gaat verdienen.
Zucht, iemand die me even een schop onder mijn kont, hart onder de riem of nuttige tips kan geven?
Misschien zijn er wel mensen met hetzelfde gevoel of ervaringen van mensen die uit het onderwijs zijn gestapt en iets totaal anders zijn gaan doen. Ik hoor ze graag!
Ik heb er gewoon geen zin meer in. Geen zin in de gesprekken met ouders, geen zin in de vergaderingen, al het nakijkwerk. Ben er op dit moment gewoon helemaal klaar mee.
Op dit moment ben ik er serieus over aan het nadenken om ermee te stoppen en iets anders te gaan doen. Maar ik heb geen idee wat.
Het nadeel is dat ik nogal druk ben en niet echt heel veel tijd heb om nu een thuisstudie te gaan doen, aan de andere kant, waar kom je aan de bak met je pabo diploma wat ook nog eens zo'n beetje hetzelfde gaat verdienen.
Zucht, iemand die me even een schop onder mijn kont, hart onder de riem of nuttige tips kan geven?
Misschien zijn er wel mensen met hetzelfde gevoel of ervaringen van mensen die uit het onderwijs zijn gestapt en iets totaal anders zijn gaan doen. Ik hoor ze graag!
zaterdag 8 november 2008 om 19:27
Nou...de baan bij de gemeente is wat minder weer aan het worden.Zie ineens ook de voordelen van het onderwijs..
Toch kan ik nog geen mening vormen na zo weinig tijd vind ik.
Het begin was echt leuk, alleen ben nu naar een andere plek gezet en mis de mensen van eerst.
Maar dat is allemaal maar goed!
Geen idee hoe lang ik nog blijf werken, het is nog te vroeg om alweer het onderwijs in te stappen..
Hoest met jullie?
Toch kan ik nog geen mening vormen na zo weinig tijd vind ik.
Het begin was echt leuk, alleen ben nu naar een andere plek gezet en mis de mensen van eerst.
Maar dat is allemaal maar goed!
Geen idee hoe lang ik nog blijf werken, het is nog te vroeg om alweer het onderwijs in te stappen..
Hoest met jullie?
zondag 9 november 2008 om 22:09
Hier nog steeds een twijfelaar. Ik kom er steeds meer achter dat een duobaan het niet helemaal is. Ik stel waarschijnlijk gewoon te hoge eisen aan mijn collega...
Wie heeft er hier ervaring of weet van anderen hoe de overstap is van groepsleerkracht naar ib-er? Ik ben me hierop aan het orienteren en ben op zoek naar ervaringen! Is 32 jaar te jong om ib-er te zijn? Moet je echt voor alle groepen kunnen staan (ik ben een echte onderbouwer, helaas)? Is de overstap zwaar? Kun je dat het beste doen op een nieuwe school, als nieuwe start zeg maar?
Wie o wie helpt mij hierin een stapje op weg??
Groetjes, cha
Wie heeft er hier ervaring of weet van anderen hoe de overstap is van groepsleerkracht naar ib-er? Ik ben me hierop aan het orienteren en ben op zoek naar ervaringen! Is 32 jaar te jong om ib-er te zijn? Moet je echt voor alle groepen kunnen staan (ik ben een echte onderbouwer, helaas)? Is de overstap zwaar? Kun je dat het beste doen op een nieuwe school, als nieuwe start zeg maar?
Wie o wie helpt mij hierin een stapje op weg??
Groetjes, cha
zondag 9 november 2008 om 22:56
Ik ben IB'er, ook vrij snel na mijn afstuderen geworden. Ik denk dat leeftijd er niet zo toe doet. Wat onderwijservaring kan handig zijn, maar het belangrijkste is dat je er zin in hebt. Het is een ontzettend leuke baan, maar vergis je niet: het kan ook heel veeleisend zijn. Sowieso moet je je aandacht over heel veel verschillende taken verdelen en de grote lijnen niet uit het oog verliezen. Omdat je ambulant bent, kunnen je collega's ontzettend aan je gaan trekken. Ouders trouwens ook...Je moet dus goed je grenzen leren aangeven. Wat je wel/ niet doet en ook wanneer je tijd voor ze hebt.
Daarnaast is het belangrijk dat je het leuk vinden om met heel verschillende mensen om te gaan en ook echt voor ze openstaan. Je kunt wel balen van die ene colega die nog steeds... (niet weet hoe ze een handelingsplan moet maken, niet gelooft dat hoogbegaafde kinderen een andere aanpak nodig hebben, niet weet hoe hij RT binnen de groep moet organiseren, de ortotheek niet kan vinden etc.), maar je moet toch naar ze kunnen luisteren en professioneel reageren. En je moet wel affiniteit hebben met zorgleerlingen.
Op mijn school spelen er, naast leerproblemen, ook best veel sociaal-emotionele problemen en problemen in het gezin. Ik vind dat juist ontzettend leuk, maar er zijn IB'ers die daar weinig trek in hebben. Denk daar vooraf ook over na: zijn de problemen die op mijn school spelen ook de dingen die ik interessant vind? Of zoek ik een school die beter bij mij past op zorggebied? Wil je alleen ob-IB'er zijn, of voor de hele school? Wil je graag alléén IB'er zijn, of heb je graag collega-IB'ers?
En tenslotte (ik hoop niet dat je ontmoedigd bent door mijn verhaal ): het is ontzettend leuk en zinvol om de opleiding te volgen! Ik vond het goed te doen en heb er erg veel praktijkgerichte informatie gekregen.
Succes met je keuze!
Daarnaast is het belangrijk dat je het leuk vinden om met heel verschillende mensen om te gaan en ook echt voor ze openstaan. Je kunt wel balen van die ene colega die nog steeds... (niet weet hoe ze een handelingsplan moet maken, niet gelooft dat hoogbegaafde kinderen een andere aanpak nodig hebben, niet weet hoe hij RT binnen de groep moet organiseren, de ortotheek niet kan vinden etc.), maar je moet toch naar ze kunnen luisteren en professioneel reageren. En je moet wel affiniteit hebben met zorgleerlingen.
Op mijn school spelen er, naast leerproblemen, ook best veel sociaal-emotionele problemen en problemen in het gezin. Ik vind dat juist ontzettend leuk, maar er zijn IB'ers die daar weinig trek in hebben. Denk daar vooraf ook over na: zijn de problemen die op mijn school spelen ook de dingen die ik interessant vind? Of zoek ik een school die beter bij mij past op zorggebied? Wil je alleen ob-IB'er zijn, of voor de hele school? Wil je graag alléén IB'er zijn, of heb je graag collega-IB'ers?
En tenslotte (ik hoop niet dat je ontmoedigd bent door mijn verhaal ): het is ontzettend leuk en zinvol om de opleiding te volgen! Ik vond het goed te doen en heb er erg veel praktijkgerichte informatie gekregen.
Succes met je keuze!
maandag 10 november 2008 om 11:04
@happylifeje: ik ben nog bezig. Ga toelating doen voor twee internationaal aangeschreven masters en zit in de tweede ronde voor de politie (recherche). Ik heb school al laten weten dat dit niet helemaal mijn ding is en dat ik erg twijfel. Ze reageerden gelukkig erg lief en betrokken en begrepen mijn argumenten wel.
Zelf twijfel ik erg of ik het jaar af moet maken. Ik ben afgelopen vrijdag voor het eerst in huilen uitgebarsten voor de klas, notabene mijn lievelingsklas waarmee ik ook op werkweek ben geweest. Ze hebben zich echt vreselijk gedragen (dingen van mijn bureau gejat, met eten door de klas gegooid), en dat wisten ze zelf ook wel. Normaal gesproken kan dat me niet zoveel schelen, maar met deze klas dacht ik toch een andere band te hebben. Toen de grootste etterbak iedereen tot stilte maande en namens de hele klas excuses ging aanbieden, moest ik pas in tranen uitbarsten. Sommigen voelden zich heel lullig en gingen ook huilen.
Ik vond het vrij naar, aangezien het als een lopend vuurtje door de school heen ging dat ik had gehuild en het wel leek alsof alle klassen bij mij langs kwamen. Regelmatig stonden er leerlingen vanaf de gang door het raam te kijken. Ik heb gedaan alsof mijn neus bloedde: " Waarom kijken jullie naar binnen?" "Eh, niets mevrouw, zomaar..." "Er is niks aan de hand, niks te zien, jullie verstoren mijn les en ik zou het fijn vinden als jullie nu weg gingen..."
Ik dacht nog even het onderwijs nog een extra kans te geven, maar ik ben er nu helemaal klaar mee...
Zelf twijfel ik erg of ik het jaar af moet maken. Ik ben afgelopen vrijdag voor het eerst in huilen uitgebarsten voor de klas, notabene mijn lievelingsklas waarmee ik ook op werkweek ben geweest. Ze hebben zich echt vreselijk gedragen (dingen van mijn bureau gejat, met eten door de klas gegooid), en dat wisten ze zelf ook wel. Normaal gesproken kan dat me niet zoveel schelen, maar met deze klas dacht ik toch een andere band te hebben. Toen de grootste etterbak iedereen tot stilte maande en namens de hele klas excuses ging aanbieden, moest ik pas in tranen uitbarsten. Sommigen voelden zich heel lullig en gingen ook huilen.
Ik vond het vrij naar, aangezien het als een lopend vuurtje door de school heen ging dat ik had gehuild en het wel leek alsof alle klassen bij mij langs kwamen. Regelmatig stonden er leerlingen vanaf de gang door het raam te kijken. Ik heb gedaan alsof mijn neus bloedde: " Waarom kijken jullie naar binnen?" "Eh, niets mevrouw, zomaar..." "Er is niks aan de hand, niks te zien, jullie verstoren mijn les en ik zou het fijn vinden als jullie nu weg gingen..."
Ik dacht nog even het onderwijs nog een extra kans te geven, maar ik ben er nu helemaal klaar mee...
anoniem_49508 wijzigde dit bericht op 10-11-2008 11:04
Reden: verkeerd woord
Reden: verkeerd woord
% gewijzigd
maandag 10 november 2008 om 22:05
dinsdag 11 november 2008 om 14:04
Tjonge wat herkenbaar deze verhalen.
Ik heb zelf vier jaar in het onderwijs gezeten. Lesgegeven aan bovenbouw VMBO. Ik had het best naar mijn zin, maar de drang om iets buiten het onderwijs te gaan doen was erg groot.
Nu twee jaar later heb ik via een detacheringsbureau bij enkele bedrijven kunnen werken. En ik ben er wel achter nu dat een kantoorbaan niets voor mij is. Die suffe overlegjes, achter je computertje zitten, e-mailen, alle kantoor geneuzel....pfff.
Ik heb dan ook besloten om weer het onderwijs in te gaan.
Ik weet dat ik er nu 100% voor kan gaan, omdat ik ook andere banen heb ervaren. En geloof me, niets zo dynamisch als het onderwijs. Ik ben nu hard aan het solliciteren om een baan te vinden. Maar dat gaat wel lukken denk ik in deze krapte.
Voor iedereen die twijfelt over het onderwijs: zolang je niet 100% voor het onderwijs kiest blijft de drang om weg te gaan, je wilt toch weten of het gras bij de buren groener is. Ga gewoon wat anders proberen, vind je het niets kan je altijd nog terug het onderwijs in. Maar dan heb je tenminste wel de rust dat je iets anders hebt geprobeerd. En wie weet vind je het wel leuker buiten het onderwijs.
Oh ja, nog een vraagje. Wat is een ib'er??? Pfff, ben ik te lang uit het onderwijs geweest ofzo
Ik heb zelf vier jaar in het onderwijs gezeten. Lesgegeven aan bovenbouw VMBO. Ik had het best naar mijn zin, maar de drang om iets buiten het onderwijs te gaan doen was erg groot.
Nu twee jaar later heb ik via een detacheringsbureau bij enkele bedrijven kunnen werken. En ik ben er wel achter nu dat een kantoorbaan niets voor mij is. Die suffe overlegjes, achter je computertje zitten, e-mailen, alle kantoor geneuzel....pfff.
Ik heb dan ook besloten om weer het onderwijs in te gaan.
Ik weet dat ik er nu 100% voor kan gaan, omdat ik ook andere banen heb ervaren. En geloof me, niets zo dynamisch als het onderwijs. Ik ben nu hard aan het solliciteren om een baan te vinden. Maar dat gaat wel lukken denk ik in deze krapte.
Voor iedereen die twijfelt over het onderwijs: zolang je niet 100% voor het onderwijs kiest blijft de drang om weg te gaan, je wilt toch weten of het gras bij de buren groener is. Ga gewoon wat anders proberen, vind je het niets kan je altijd nog terug het onderwijs in. Maar dan heb je tenminste wel de rust dat je iets anders hebt geprobeerd. En wie weet vind je het wel leuker buiten het onderwijs.
Oh ja, nog een vraagje. Wat is een ib'er??? Pfff, ben ik te lang uit het onderwijs geweest ofzo
dinsdag 11 november 2008 om 18:57
Heej Tebster, wat een leuke ervaring beschrijf je daar!
Ik ben nu iets anders aan het doen namelijk...kantoor is ook maar kantoor he! Onderwijs is best elke dag anders eigenlijk, terwijl ik dat eerst niet vond.
Maar het zware hoef ik nog niet aan te denken, vind wel even lekker nu voor tijdelijk. Minder verantwoording heb ik ook even behoefte aan.
Heej, ehm hoe lang ben je eruit geweest en hoe oud ben je nu?
Joe!
Ik ben nu iets anders aan het doen namelijk...kantoor is ook maar kantoor he! Onderwijs is best elke dag anders eigenlijk, terwijl ik dat eerst niet vond.
Maar het zware hoef ik nog niet aan te denken, vind wel even lekker nu voor tijdelijk. Minder verantwoording heb ik ook even behoefte aan.
Heej, ehm hoe lang ben je eruit geweest en hoe oud ben je nu?
Joe!
dinsdag 11 november 2008 om 19:29
Hoi Digijuf,
bedankt voor je lange verhaal! Het klinkt juist motiverend en meer in de richting van 'dit is niet onmogelijk voor mij': ik voel ruimte! Voor mijn eigen ontwikkeling.
Nog een vraagje: in hoeverre ben jij dan ook nu helemaal uit de klas en hoe bevalt dat? Heb je veel minder direct contact met kinderen (en ouders) en is dat juist wel lekker of valt dat ergens ook een beetje tegen?
cha
bedankt voor je lange verhaal! Het klinkt juist motiverend en meer in de richting van 'dit is niet onmogelijk voor mij': ik voel ruimte! Voor mijn eigen ontwikkeling.
Nog een vraagje: in hoeverre ben jij dan ook nu helemaal uit de klas en hoe bevalt dat? Heb je veel minder direct contact met kinderen (en ouders) en is dat juist wel lekker of valt dat ergens ook een beetje tegen?
cha
dinsdag 11 november 2008 om 22:16
Ik ben al 4 jaar uit de klas (is nu mijn 5e jaar als IB'er). Tenminste: ik heb niet meer structureel een eigen groep, maar val nog regelmatig in, ook voor langdurige ziekte, of reïntegratie.
Ik vind dat wel prima, omdat de combi IB/ groep best lastig is. Maar ik mis soms wel het directe contact met de kinderen (ouders zie en spreek ik als IB'er juist best veel). Dan is een dagje of periode invallen weer heel leuk.
Maar als IB'er vind ik het wel errg leuk dat je wat meer de diepte ingaat. Mijn directeur geeft me ook veel ruimte om mee te denken, beleid te ontwikkelen etc. Dat blijk ik veel leuker te vinden dan ik gedacht had.
Ben benieuwd of je de overstap gaat maken. Overigens: op mijn IB-opleiding zaten ook best wat leerkrachten die nog geen IB'er waren en tijdens de studie ontdekten of ze ook echt als IB'er aan de slag wilden. Mss. ook nog een optie?
Ik vind dat wel prima, omdat de combi IB/ groep best lastig is. Maar ik mis soms wel het directe contact met de kinderen (ouders zie en spreek ik als IB'er juist best veel). Dan is een dagje of periode invallen weer heel leuk.
Maar als IB'er vind ik het wel errg leuk dat je wat meer de diepte ingaat. Mijn directeur geeft me ook veel ruimte om mee te denken, beleid te ontwikkelen etc. Dat blijk ik veel leuker te vinden dan ik gedacht had.
Ben benieuwd of je de overstap gaat maken. Overigens: op mijn IB-opleiding zaten ook best wat leerkrachten die nog geen IB'er waren en tijdens de studie ontdekten of ze ook echt als IB'er aan de slag wilden. Mss. ook nog een optie?
dinsdag 11 november 2008 om 22:56
Ja, daar zat ik ook aan te denken. Denk alleen dat ik wel zo ambitieus ben er iets mee te gaan doen! Ik ben het werk voor de ene klas de ene week alleen een stuk leuker gaan vinden dan de andere week. Als ik in een dip zit, ben ik nu al veel sneller dan vroeger aan het denken aan wat anders. Dus het is ook even de vraag hoe zich dit verder ontwikkelt...
En de thuissituatie moet iets rustiger: wij gaan binnenkort verhuizen en veel doen. Dus niet zo veel ruimte in het hoofd voor een avondopleiding.
Hoe oud ben jij dan, als ik vragen mag ? En nog een vraagje: vind je het leuker om met ouders te praten nu, al heb je misschien al een wat gekleurder beeld van ze (zowel positief als de andere kant op hoor) door verhalen van leerkrachten?
En alweer heel erg bedankt voor je antwoord, goed om te lezen wat ik soms ook al dacht! Op scholen zie ik vooral oudere ib-ers die niet meer voor de klas willen staan. Vandaar mijn vraag over onderwijservaring... Dus ook leuk om een ander geluid te horen!
En de thuissituatie moet iets rustiger: wij gaan binnenkort verhuizen en veel doen. Dus niet zo veel ruimte in het hoofd voor een avondopleiding.
Hoe oud ben jij dan, als ik vragen mag ? En nog een vraagje: vind je het leuker om met ouders te praten nu, al heb je misschien al een wat gekleurder beeld van ze (zowel positief als de andere kant op hoor) door verhalen van leerkrachten?
En alweer heel erg bedankt voor je antwoord, goed om te lezen wat ik soms ook al dacht! Op scholen zie ik vooral oudere ib-ers die niet meer voor de klas willen staan. Vandaar mijn vraag over onderwijservaring... Dus ook leuk om een ander geluid te horen!
woensdag 12 november 2008 om 14:03
Ik ben 38 (heb de Pabo ook als avondopleiding gedaan). Ben dus niet meer piep, maar nog wel vers in onderwijsland.
Ik vond de Ib-opleiding een stuk makkelijker te combineren met m'n gezin dan de Pabo
En tja, natuurlijk hoor je van leerkrachten van alles over ouders, positief en negatief. Hoort ook bij mijn werk: dat ze daarover mogen spuien (of juist positieve dingen te zeggen), maar het lukt mij toch meestal wel om me in het gesprek met ouders weer neutraal op te stellen, de dialoog aan te gaan. En ik ben het ook niet altijd eens met leerkrachten, hoor. Gebruik vooral ook m'n eigen intuïtie!
Ik vond de Ib-opleiding een stuk makkelijker te combineren met m'n gezin dan de Pabo
En tja, natuurlijk hoor je van leerkrachten van alles over ouders, positief en negatief. Hoort ook bij mijn werk: dat ze daarover mogen spuien (of juist positieve dingen te zeggen), maar het lukt mij toch meestal wel om me in het gesprek met ouders weer neutraal op te stellen, de dialoog aan te gaan. En ik ben het ook niet altijd eens met leerkrachten, hoor. Gebruik vooral ook m'n eigen intuïtie!
woensdag 12 november 2008 om 15:01
Hoi Kroesje,
Zit je nu ook op kantoor? Ik hoop niet dat je het net zo vreselijk vindt als ik.... Ik heb vier jaar lesgegeven en ik ben er nu twee jaar uit. Twee jaar bedrijfsleven dus. Dat dynamische van het onderwijs begin ik nu echt te missen.
Ja het is zeker zwaar het onderwijs, dat kan ik me nog heel goed herinneren haha. Je bent ook veel vermoeider na een dag lesgeven dan na een dag kantoor. Maar ik begon echt te lijden aan een bore-out. Zo ontzettend saai en dat heb ik dus bij verschillende bedrijven meegemaakt. Ik kan wel zeggen dat ik het bedrijfsleven een eerlijke kans heb gegeven, dus ik ga niet over één nacht ijs.
Zit je er over te denken om weer het onderwijs in te gaan? Ik ben trouwens 28.
Groetjes,
Tebster
Zit je nu ook op kantoor? Ik hoop niet dat je het net zo vreselijk vindt als ik.... Ik heb vier jaar lesgegeven en ik ben er nu twee jaar uit. Twee jaar bedrijfsleven dus. Dat dynamische van het onderwijs begin ik nu echt te missen.
Ja het is zeker zwaar het onderwijs, dat kan ik me nog heel goed herinneren haha. Je bent ook veel vermoeider na een dag lesgeven dan na een dag kantoor. Maar ik begon echt te lijden aan een bore-out. Zo ontzettend saai en dat heb ik dus bij verschillende bedrijven meegemaakt. Ik kan wel zeggen dat ik het bedrijfsleven een eerlijke kans heb gegeven, dus ik ga niet over één nacht ijs.
Zit je er over te denken om weer het onderwijs in te gaan? Ik ben trouwens 28.
Groetjes,
Tebster
