Werk & Studie
alle pijlers
Help! Moeilijk gesprek, ik wil NIET gaan zitten janken!!
woensdag 17 oktober 2007 om 13:38
Help! Ik ben op het matje geroepen bij mijn werkgever, door een collega (!!) Ze willen me spreken omdat ik overuren heb, die ik graag tussen kerst en oud&nieuw op wil nemen. Mijn collega vroeg zich af hoe ik aan zoveel overuren kom (nou, hard werken!) en heeft meteen onze leidinggevende erbij betrokken.
Ik ben boos. Ontzettend boos. Het getuigt van weinig vertrouwen (ze denken blijkbaar dat ik mn uren niet eerlijk bij hou) en ik vind het achterbaks om daar direct onze leidinggevende bij te halen, wat mij betreft hadden we dit makkelijk zonder hem op kunnen lossen. Ze probeert op deze manier punten te scoren bij hem, door met z'n tweeen "tegen" mij te gaan... (zo voelt het)
Hoe dan ook.... Ze willen met me in gesprek. Ik ben boos, ik ben kwaad, ik ben geirriteerd en het grootste probleem is: ik ken mezelf. Als ik boos ben, ga ik huilen... en dat wil ik dus absoluut niet. Dat gun ik ze niet! Ik wil gewoon zelfverzekerd en stevig in mn schoenen overkomen: dit zijn mijn overuren, netjes en eerlijk bijgehouden, punt uit. (ik heb het op papier staan en heb ze dit ook al gemaild)
Please help, ik heb tips nodig om rustig te blijven... niet te gaan zweten, een rooie kop te krijgen en het allerergste: niet huilen!!
Ik ben boos. Ontzettend boos. Het getuigt van weinig vertrouwen (ze denken blijkbaar dat ik mn uren niet eerlijk bij hou) en ik vind het achterbaks om daar direct onze leidinggevende bij te halen, wat mij betreft hadden we dit makkelijk zonder hem op kunnen lossen. Ze probeert op deze manier punten te scoren bij hem, door met z'n tweeen "tegen" mij te gaan... (zo voelt het)
Hoe dan ook.... Ze willen met me in gesprek. Ik ben boos, ik ben kwaad, ik ben geirriteerd en het grootste probleem is: ik ken mezelf. Als ik boos ben, ga ik huilen... en dat wil ik dus absoluut niet. Dat gun ik ze niet! Ik wil gewoon zelfverzekerd en stevig in mn schoenen overkomen: dit zijn mijn overuren, netjes en eerlijk bijgehouden, punt uit. (ik heb het op papier staan en heb ze dit ook al gemaild)
Please help, ik heb tips nodig om rustig te blijven... niet te gaan zweten, een rooie kop te krijgen en het allerergste: niet huilen!!
woensdag 17 oktober 2007 om 13:44
Wat vervelend zeg. Ik ken het probleem. Ik ga uit onmacht ook altijd huilen.
Kun je je leidinggevende niet eerst de verantwoording van de uren op papier geven, dat hij of zij ernaar kan kijken zonder dat je erbij bent zodat hij of zij ziet dat het klopt? Leuke bijkomstigheid is dat je collega mooi te kijk staat.
Kun je je leidinggevende niet eerst de verantwoording van de uren op papier geven, dat hij of zij ernaar kan kijken zonder dat je erbij bent zodat hij of zij ziet dat het klopt? Leuke bijkomstigheid is dat je collega mooi te kijk staat.
woensdag 17 oktober 2007 om 13:48
Misschien willen ze wel gewoon overleggen hoeje het voor je ziet dat je die uren opneemt. Misschien wil je collega ook wel tussen kerst en oud en nieuw vrij en gaat het gesprek daarover. Ik lees namelijk niet dat het een gesprek wordt waarin jij aangevallen wordt.
Als jij in je recht staat kun je dat 'gewoon' aangeven en belangrijk; blijf rustig. Rustig ademhalen, niet meteen overal een weerwoord op hebben, maar uitleggen hoe je aan die overuren komt en dat je die graag op wilt nemen tussen kerst en oud en nieuw.
Blijf rustig, zoek een plek op waarin je niet recht tegenover je collega en je leidinggevende zit, maar er tussen in, zodat het niet zo is van'' zij tegen mij''.
Heel veel succes. Huilen kun je altijd thuis nog als het je teveel is en je echt niet op kantoor wilt huilen. Stel het uit en bedenk dat je thuis al je emoties kwijt kunt.
Als jij in je recht staat kun je dat 'gewoon' aangeven en belangrijk; blijf rustig. Rustig ademhalen, niet meteen overal een weerwoord op hebben, maar uitleggen hoe je aan die overuren komt en dat je die graag op wilt nemen tussen kerst en oud en nieuw.
Blijf rustig, zoek een plek op waarin je niet recht tegenover je collega en je leidinggevende zit, maar er tussen in, zodat het niet zo is van'' zij tegen mij''.
Heel veel succes. Huilen kun je altijd thuis nog als het je teveel is en je echt niet op kantoor wilt huilen. Stel het uit en bedenk dat je thuis al je emoties kwijt kunt.
woensdag 17 oktober 2007 om 13:50
Het lijkt mij dat jouw collega bij dat gesprek niets te zoeken heeft. Als zij tegen je chef heeft gezegd dat ze jouw overuren teveel vind, is dat vanaf dat moment een zaak tussen jou en je chef. Dus lijkt mij verstandig om tegen je chef te zeggen dat je alleen met hem wil praten en je niet wenst te verdedigen tegen een collega.
Sterker nog, ik zou het gewoon weigeren als zij erbij zit.
Sterker nog, ik zou het gewoon weigeren als zij erbij zit.
woensdag 17 oktober 2007 om 13:52
Revival, wat een vervelende situatie. Inderdaad: niet boos worden. Jij hebt het immers bij het rechte eind? Jij hebt het netjes bijgehouden en je hebt ook niks te verbergen. Probeer voor ogen te houden dat dit meer zegt over je collega dan over jou! En dat ze jou niks kunnen maken, ook al voelt dit gesprek nu heel onrechtvaardig aan. Ik zou wel vragen waarom ze hier een gesprek over wil. Laat haar maar vertellen hoe, wat, waarom.. Veel sterkte!! 
woensdag 17 oktober 2007 om 13:55
Je gaat vaak huilen uit onmacht, dus zorg dat dat de kans dat je je onmachtig gaat voelen zo klein mogelijk blijft. Bereid je goed voor, dan heb je in ieder geval zelf meer het idee dat je de zaak in de hand houdt -> minder onmacht.
Ga voor jezelf na wat jij minimaal uit dat gesprek wilt halen en wat je maximaal uit dat gesprek wilt halen. Schrijf dat op.
Ga ook na wat je maximaal toe wilt geven (misschien wel niets), schrijf dat ook op.
Gedurende het gesprek check je steeds of je nog binnen je eigen grenzen zit, zo ja, dan ga je door en voel je je misschien gesterkt in het feit dat het gesprek ook voor jou tot nu toe gunstig verloopt. Zo nee, zeg dan dat je voor jouw gevoel over je grenzen gaat en vertel waar je moeite mee hebt.
Benoem het bij de aanvang van het gesprek dat je het heel moeilijk vindt om dit gesprek te voeren zonder dat je daar emotioneel van wordt. Zeg vooral dat je je ongemakkelijk en aangevallen voelt.
Vraag op tijd om een time out om even op adem te komen.
Laat de emoties van je collega bij haar/hem, zoals ik al eerder heb gepost op een ander topic. Pak een opmerking waar je emotioneel van wordt op, en plaats die in zijn/haar persoonlijke ruimte zodat je er iets objectiever naar kan kijken.
Ga niet in de aanval, geef ze gelijk waar ze gelijk hebben en vertel dat je het niet eens bent daar waar jij dit voelt.
Trek geen voorbarige conclussies, als je manager niet duidelijk heeft laten weten dat hij aan de kant van je collega staat, dan is dat waarschijnlijk ook helemaal niet zo. Je bent geen waarzegster, je kan niet in andermans hoofd kijken.
Zorg dat je het gesprek netjes afsluit (ook als je emotioneel wordt), dan heb je altijd een opening voor een eventueel volgend gesprek en geef je aan dat jij sterk bent (ook voor jezelf).
Heel veel succes
Ga voor jezelf na wat jij minimaal uit dat gesprek wilt halen en wat je maximaal uit dat gesprek wilt halen. Schrijf dat op.
Ga ook na wat je maximaal toe wilt geven (misschien wel niets), schrijf dat ook op.
Gedurende het gesprek check je steeds of je nog binnen je eigen grenzen zit, zo ja, dan ga je door en voel je je misschien gesterkt in het feit dat het gesprek ook voor jou tot nu toe gunstig verloopt. Zo nee, zeg dan dat je voor jouw gevoel over je grenzen gaat en vertel waar je moeite mee hebt.
Benoem het bij de aanvang van het gesprek dat je het heel moeilijk vindt om dit gesprek te voeren zonder dat je daar emotioneel van wordt. Zeg vooral dat je je ongemakkelijk en aangevallen voelt.
Vraag op tijd om een time out om even op adem te komen.
Laat de emoties van je collega bij haar/hem, zoals ik al eerder heb gepost op een ander topic. Pak een opmerking waar je emotioneel van wordt op, en plaats die in zijn/haar persoonlijke ruimte zodat je er iets objectiever naar kan kijken.
Ga niet in de aanval, geef ze gelijk waar ze gelijk hebben en vertel dat je het niet eens bent daar waar jij dit voelt.
Trek geen voorbarige conclussies, als je manager niet duidelijk heeft laten weten dat hij aan de kant van je collega staat, dan is dat waarschijnlijk ook helemaal niet zo. Je bent geen waarzegster, je kan niet in andermans hoofd kijken.
Zorg dat je het gesprek netjes afsluit (ook als je emotioneel wordt), dan heb je altijd een opening voor een eventueel volgend gesprek en geef je aan dat jij sterk bent (ook voor jezelf).
Heel veel succes
woensdag 17 oktober 2007 om 13:55
Als dit er om gaat dat jij je overuren moet verantwoorden zou ik er op staan dat je collega hier niet bij is. Het gaat haar namelijk geen f*** aan! Kijk, je baas krijgt dat signaal en dan moet hij er wat mee. Maar zij heeft geen enkel recht om bij dat gesprek te zijn, ik zou daar echt een punt van maken. Anders sta je daar idd 2 tegen 1. Ze heeft er niets bij te zoeken. Als ze wil weten hoe jij aan je overuren komt, kan ze dat aan jou vragen. Ze hoeft in principe niet eens te worden ingelicht over de uitkomst van het gesprek tussen jou en je baas, sterker nog, als jij dat niet wil hoort je baas zijn mond te houden. Dan is de mededeling "Alles klopt hoor" naar collega's voldoende.
Als er overlegd moet worden omdat je collega ook vrij wil, dan is het wat anders.
Als er overlegd moet worden omdat je collega ook vrij wil, dan is het wat anders.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 17 oktober 2007 om 13:57
Bij ons mag je alleen overuren sparen met toestemming van de baas. Alleen als je binnen een week overwerkt en de uren weer opneemt hoeft dat niet. Voor elk overwerk dat meer dan 2 uur bedraagt en niet dezelfde week weer wordt opgenomen moet de leidinggevende een formulier ondertekenen voor P&O, en er zijn ook regels voor ht opnemen van deze verlofuren.
Tussen kerst en oud-en-nieuw willen veel mensen vrij zijn, dus mss gaat het inderdaad vooral over de bezetting die dagen, nu jij ineens ook vrij blijkt te willen hebben. In dat geval zou ik het niet raar vinden dat die collega dan ook bij het gesprek is, het gaat dan immers ook om de vraag of zij wel vrij kan krijgen.
Als het puur gaat om het verantwoorden van jouw overuren is dat idd iets tussen jou en je leidinggevende, daar heeft die collega niets mee te maken.
Veel bedrijven hebben echter regels en CAO-bepalingen mbt spatren en opnemen van ADV en tijd-voor-tijd, dus mss is wat spitwerk nar de regels bij jullie bedrijf wel een goede voorbereidingsactie.
Tussen kerst en oud-en-nieuw willen veel mensen vrij zijn, dus mss gaat het inderdaad vooral over de bezetting die dagen, nu jij ineens ook vrij blijkt te willen hebben. In dat geval zou ik het niet raar vinden dat die collega dan ook bij het gesprek is, het gaat dan immers ook om de vraag of zij wel vrij kan krijgen.
Als het puur gaat om het verantwoorden van jouw overuren is dat idd iets tussen jou en je leidinggevende, daar heeft die collega niets mee te maken.
Veel bedrijven hebben echter regels en CAO-bepalingen mbt spatren en opnemen van ADV en tijd-voor-tijd, dus mss is wat spitwerk nar de regels bij jullie bedrijf wel een goede voorbereidingsactie.
woensdag 17 oktober 2007 om 13:58
Ik heb een keertje een tip gekregen van iemand:
Als je voelt dat je boos/onmachtig wordt dan voel je dat op een plek in je lichaam waar het zeg maar broeit. Vanuit die plek stroomt de negatieve energie naar andere delen van je lichaam. Probeer die stroom tegen te houden en probeer die stroom zelfs terug te sturen naar de bron.
Ik ben zelf nooit verder gekomen dan voelen waar het broeit...., maar de tip komt van iemand die zich professioneel met dit soort zaken bezig houdt.
Als je voelt dat je boos/onmachtig wordt dan voel je dat op een plek in je lichaam waar het zeg maar broeit. Vanuit die plek stroomt de negatieve energie naar andere delen van je lichaam. Probeer die stroom tegen te houden en probeer die stroom zelfs terug te sturen naar de bron.
Ik ben zelf nooit verder gekomen dan voelen waar het broeit...., maar de tip komt van iemand die zich professioneel met dit soort zaken bezig houdt.
woensdag 17 oktober 2007 om 14:04
Raar verhaal. Ik zou eens even aankaarten bij je collega waar zij het lef vandaan haalt om zich met jouw werk te bemoeien.
Probeer rustig te blijven en je eerste emotionele verhaal bij iemand anders te doen. Daardoor wordt je rustig omdat je niet op je lip hoeft te bijten en kan je het gesprek normaal voeren met je werkgever.
Sterkte
Probeer rustig te blijven en je eerste emotionele verhaal bij iemand anders te doen. Daardoor wordt je rustig omdat je niet op je lip hoeft te bijten en kan je het gesprek normaal voeren met je werkgever.
Sterkte
woensdag 17 oktober 2007 om 14:24
Nee, in principe heeft ze er ook niets mee te maken... maar we werken heel nauw samen en om nog meer gezeik te voorkomen.... Ik baal er gewoon, vind het echt achterbaks. En dat ze wil overleggen over wel of niet vrij met de kerst, tja, dat kunnen we toch eerst zelf oplossen voordat onze leidinggevende erbij betrokken wordt??? Bovendien, voorgaande jaren was ook de hele afdeling gesloten en hebben we bereikbaarheidsdiensten gedraaid. Dus ik zou niet weten waarom er dit jaar wel ineens iemand op kantoor aanwezig zou moeten zijn. Ik wil ook best bereikbaarheidsdiensten draaien, maar daar hebben we het nog niet eens over gehad! Ze haalt direct onze leidinggevende erbij en dát irriteer me zoo! Herstel: het maakt me woest!!
woensdag 17 oktober 2007 om 14:28
Maar inderdaad: rustig blijven ademen, op mn lip bijten (auw), en bedenken dat ik mn emoties later wel kwijt kan. Tja, nu de praktijk nog... Ik moet ook nog op mn woorden letten, want ik wil mn leidinggevende niet tegen me hebben. Maar ik ben -als ik boos ben- vrij grof in de mond. Ik zie de termen misselijke actie, achterbaks, kinderachtig en wantrouwend zo uit mn mond vliegen... en ik weet niet hoe ik dat netjes moet verpakken. Ik weet zeker dat ik met zulke bewoordingen mn leidinggevende meteen tegen me heb... Zij liggen elkaar nogal goed dus het zou me verbazen als hij "partij voor mij gaat kiezen". Zij doet dit werk al 6 jaar (ik een jaartje) en zij heeft gewoon meer met hem dan ik zeg maar.
pffffffffff....
pffffffffff....
straal me in: niet janken, niet janken 
woensdag 17 oktober 2007 om 14:38
Heeeel veel succes!!! Ik hoop dat je eind van de middag met droge ogen kan zeggen dat het mee viel.
En inderdaad, het is niet erg om te huilen. Als het toch gebeurt, nou ja, er zijn wel ergere dingen toch? Laat maar gaan, je bent echt niet de enige waarbij dat gebeurt, er zijn er velen met jou.
Ik ga je proberen in te stralen (heb toevallig een blauwe trui aan dus denk dat dat wel goed komt ha ha)
En inderdaad, het is niet erg om te huilen. Als het toch gebeurt, nou ja, er zijn wel ergere dingen toch? Laat maar gaan, je bent echt niet de enige waarbij dat gebeurt, er zijn er velen met jou.
Ik ga je proberen in te stralen (heb toevallig een blauwe trui aan dus denk dat dat wel goed komt ha ha)
woensdag 17 oktober 2007 om 14:39
Gebruik die termen dan ook niet Revival, blijf netjes maar wel duidelijk. Ga niet zeggen dat je het een kutstreek vind enz, dan heb je sowieso al verloren.
Praat vooral vauit jezelf. Laat ze uitpraten, onderbreek ze niet en dan kun jij jouw verhaal doen. Je staat in je recht, komop, niet huilen hè, rustig blijven.
Ik duim voor je in ieder geval!
Praat vooral vauit jezelf. Laat ze uitpraten, onderbreek ze niet en dan kun jij jouw verhaal doen. Je staat in je recht, komop, niet huilen hè, rustig blijven.
Ik duim voor je in ieder geval!
woensdag 17 oktober 2007 om 14:40
Lekkere collega (not).
Ik weet niet of ze het altijd zo doet, maar misschien kun je dit juist in jouw voordeel keren. Jij hebt hart voor de zaak en daarom maak jij overuren (en zij niet?).
Inderdaad goed voorbereiden (even urenstaatjes uitdraaien?).
Wat bij sommige mensen werkt is veel vragen stellen: ik weet niet waarom.... dit of dat..? Ik begrijp niet waarom....? Dan lullen ze zich vanzelf wel een keer vast.
Ik weet niet of ze het altijd zo doet, maar misschien kun je dit juist in jouw voordeel keren. Jij hebt hart voor de zaak en daarom maak jij overuren (en zij niet?).
Inderdaad goed voorbereiden (even urenstaatjes uitdraaien?).
Wat bij sommige mensen werkt is veel vragen stellen: ik weet niet waarom.... dit of dat..? Ik begrijp niet waarom....? Dan lullen ze zich vanzelf wel een keer vast.
woensdag 17 oktober 2007 om 14:41
Meis dit klinkt heel raar ...maar ik zit dus ook zo in elkaar en als ik denk niet janken dan ga ik juist janken.... ik zorg alrijd dat ik een "prulltjes" in mijn hand heb, paper clip gummmetje en in gedachten tel ik houveel keer ik hem om draai...... helpt wel (voor mij dan...) en als het wel gebeurd leg maar uit dat ja je bent gekwetst , je werkt heel hard voor HUN bedrijf.... en je bent eerlijk .... en dit voelt als verrad aan... zou het trouwens ook bij die collega effe verhaal halen want dat is geen stijl...... niet eerst met jou praten maar gelijk naar de baas gaan...
Succes
Succes
woensdag 17 oktober 2007 om 14:42
Heeeel kinderachtig, maar wat mij altijd goed helpt is me concentreren op een belachelijk detail zoals bijvoorbeeld een rechtopstaande pluk haar, een scheel oog en als dat niet helpt, stel ik mijn 'tegenstanders' in hun nakie voor. Naakte, zittende mensen zien er namelijk niet zo heel charmant uit. Ik zei al, heel kinderachtig, maar heeeel soms wil dit net even mijn hulplijn zijn om niet in tranen uit te barsten.
Ik zit nu overspannen thuis en als er maar iemand 'boe' zegt begin ik al te sjenken, dus je kunt ook bedenken dat er altijd mensen zijn die nog veel minder nodig hebben om te huilen dan jij...
En concentreer je op je ademhaling, adem in, adem uit, bij huilen ben je namelijk die controle kwijt...
Hoe dan ook, succes!
Ik zit nu overspannen thuis en als er maar iemand 'boe' zegt begin ik al te sjenken, dus je kunt ook bedenken dat er altijd mensen zijn die nog veel minder nodig hebben om te huilen dan jij...
En concentreer je op je ademhaling, adem in, adem uit, bij huilen ben je namelijk die controle kwijt...
Hoe dan ook, succes!
