Werk & Studie
alle pijlers
Hoe ga je om met klanten die het beter denken te weten?
dinsdag 1 mei 2007 om 20:39
Dag allemaal,
Je kunt leren hoe je acquisitiegesprekken moet voeren of slecht-nieuwsgesprekken. Bestaat misschien ook een cursus: "Hoe overtuig ik de klant dat ik het toch echt beter weet dan hij?" Of, laat ik het wat positiever formuleren: "Hoe straal ik uit dat klant mij kan vertrouwen?"
Toelichting:
Met enkele vennoten heb ik een bedrijf in de communicatieve sector. Wij bedenken dingen voor klanten, en vervolgens maken we die.
De dingen die ik maak zijn goed, dat weet ik. Hoe ik dat weet: ik heb tien jaar ervaring, ik zorg voor regelmatige bijscholing, vraag feedback van vakgenoten, en heb lesgegeven in mijn vak. Als ik denk dat een klant met een slecht idee komt, dan geef ik bij het eerste gesprek eerlijk aan dat het op die manier niet kan. Soms laat een klant het dan door een ander bedrijf uitvoeren - tot mijn grote vreugd blijkt dat soort opdrachten bij die ander tot nu toe altijd vreselijk in de soep te lopen.
Probleem is: als ik iets gemaakt heb, moet ik het aan de klant voorleggen ter goedkeuring. En dat gaat niet altijd goed. Als het nog in de conceptfase is, kan zo'n klant niet voor zich zien wat het uiteindelijk moet worden, en raakt hij in paniek. Als je wacht tot het bijna af is, ziet de klant wel wat het moet worden maar kost het veel te veel tijd (en dus klauwen met geld) om er nog iets aan te wijzigen. Als ik klant ga "opvoeden" en bij elk onderdeel ga uitleggen waarom ik het zus gedaan heb en niet zo, dan kost dat ook veel extra tijd - tijd die er vaak niet is, want klant wil ook altijd dat het gisteren af is.
Ik probeer alles goed uit te leggen en toe te lichten, maar het valt me op dat klanten vaak maar de helft horen. Ik probeer ook zoveel mogelijk op schrift vast te leggen, zodat er echt geen misverstanden mogelijk zijn, en in geval van nood (=boze klant) kan ik daar ook wel op teruggrijpen. Maar liever wil ik dat het niet meer zover komt. Ik wil dat klant blij is. En als klant niet blij is, dan wil ik me daar niet druk over maken, omdat het 9 van 10 keer aan klant zelf ligt (mail niet lezen, contract niet lezen, gegevens onjuist aanleveren, e.d.)
Ben ik misschien geneigd teveel uit te leggen en te verantwoorden? (Deze post is ook alweer veel te lang...) Of gaat het niet om wat ik zeg, maar moet ik een goed mantelpak aan? Dondert het allemaal niet, als ik maar ''adviseur'' op mijn visitekaartje zet en veelvuldig de woorden implementeren, pro-actief, community-aspect en values gebruik?
Hoe leer ik rustig, vrolijk en vriendelijk te blijven en (glimlachend) de rampzalige suggesties van klant terzijde te schuiven en mijn eigen zin door te drijven? Hoe doen jullie dat? En waar hebben jullie dat geleerd?
Je kunt leren hoe je acquisitiegesprekken moet voeren of slecht-nieuwsgesprekken. Bestaat misschien ook een cursus: "Hoe overtuig ik de klant dat ik het toch echt beter weet dan hij?" Of, laat ik het wat positiever formuleren: "Hoe straal ik uit dat klant mij kan vertrouwen?"
Toelichting:
Met enkele vennoten heb ik een bedrijf in de communicatieve sector. Wij bedenken dingen voor klanten, en vervolgens maken we die.
De dingen die ik maak zijn goed, dat weet ik. Hoe ik dat weet: ik heb tien jaar ervaring, ik zorg voor regelmatige bijscholing, vraag feedback van vakgenoten, en heb lesgegeven in mijn vak. Als ik denk dat een klant met een slecht idee komt, dan geef ik bij het eerste gesprek eerlijk aan dat het op die manier niet kan. Soms laat een klant het dan door een ander bedrijf uitvoeren - tot mijn grote vreugd blijkt dat soort opdrachten bij die ander tot nu toe altijd vreselijk in de soep te lopen.
Probleem is: als ik iets gemaakt heb, moet ik het aan de klant voorleggen ter goedkeuring. En dat gaat niet altijd goed. Als het nog in de conceptfase is, kan zo'n klant niet voor zich zien wat het uiteindelijk moet worden, en raakt hij in paniek. Als je wacht tot het bijna af is, ziet de klant wel wat het moet worden maar kost het veel te veel tijd (en dus klauwen met geld) om er nog iets aan te wijzigen. Als ik klant ga "opvoeden" en bij elk onderdeel ga uitleggen waarom ik het zus gedaan heb en niet zo, dan kost dat ook veel extra tijd - tijd die er vaak niet is, want klant wil ook altijd dat het gisteren af is.
Ik probeer alles goed uit te leggen en toe te lichten, maar het valt me op dat klanten vaak maar de helft horen. Ik probeer ook zoveel mogelijk op schrift vast te leggen, zodat er echt geen misverstanden mogelijk zijn, en in geval van nood (=boze klant) kan ik daar ook wel op teruggrijpen. Maar liever wil ik dat het niet meer zover komt. Ik wil dat klant blij is. En als klant niet blij is, dan wil ik me daar niet druk over maken, omdat het 9 van 10 keer aan klant zelf ligt (mail niet lezen, contract niet lezen, gegevens onjuist aanleveren, e.d.)
Ben ik misschien geneigd teveel uit te leggen en te verantwoorden? (Deze post is ook alweer veel te lang...) Of gaat het niet om wat ik zeg, maar moet ik een goed mantelpak aan? Dondert het allemaal niet, als ik maar ''adviseur'' op mijn visitekaartje zet en veelvuldig de woorden implementeren, pro-actief, community-aspect en values gebruik?
Hoe leer ik rustig, vrolijk en vriendelijk te blijven en (glimlachend) de rampzalige suggesties van klant terzijde te schuiven en mijn eigen zin door te drijven? Hoe doen jullie dat? En waar hebben jullie dat geleerd?
zondag 6 mei 2007 om 18:13
Korenwolf, ik bedoelde helemaal niet van 'vrouwen doen het beter dan mannen' oid. Los van wat je zegt over zwangerschapsverlof en dergelijke: ik vind het helemaal geen pré als vrouwen minder deskundig of overtuigend overkomen dan mannen.
Maar wat ik zelf waarneem is dat in mijn omgeving het vaak de mannen zijn die veel groter denken dan de klant wil, en niet goed luisteren, en dat het vaak vrouwen zijn die hun eigen deskundigheid niet goed kunnen overbrengen en zich dan laten ondersneeuwen door klanten.
Misschien is dat toeval, en is dat niet overal zo.
maandag 7 mei 2007 om 14:14
Een fout die veel verkopers maken, is dat ze zichzelf zo graag horen
praten, te dure woorden in de mond nemen en de klant een gevoel geven
van onkunde. Als verkoper moet je jezelf onzichtbaar maken, peilen naar
de behoeftes van de klant -zonder opdringerig te zijn of kleinerend
over te komen - en ervoor zorgen dat de klant zélf de link ziet tussen
het product en zijn behoeftes. Niet de verkoper staat centraal, wel de
link tussen het product en de klant.
Ha Remi,
Ik ben geen verkoper, ik ben een dienstverlener. Ik lever geen
kant-en-klaar producten, ik word ingehuurd voor mijn expertise, om iets
te maken dat aansluit bij de specifieke wensen van de klant. Ik besteed daarom juist heel veel tijd aan het luisteren naar de behoeftes van de klant. Het gaat me aan het hart dat een klant dan vaak iets wil, dat niet past bij zijn eigen wensen. En dat hij dat dan wil doordrukken.
Vergelijk het met iemand die zegt, dat hij zijn huis licht en helder wil inrichten. En dan voortdurend donkerbruine en donkerblauwe dingen blijft uitzoeken. Dan zeg ik dus: prima, maar dat is niet licht en helder. En dan is klant ontevreden.
Natuurlijk moet je niet over jezelf praten. Dat ik dat in de
openingspost wel doe, is omdat jullie mijn klanten niet zijn. Ik vraag
jullie advies over hoe ik iets moet aanpakken. Dat ik daarbij vertel
dat ik goed in mijn werk ben, is niet omdat ik mijn werk wil verkopen,
maar omdat ik jullie wil vertellen dat het daar niet aan kan liggen.
Je schrijft:Je moet niet
teveel uitleggen, een paar - niet teveel - gerichte vragen stellen, op
eenvoudige wijze, zodat de klant zelf begint na te denken en zelf
vragen begint te stellen. Zeker niet teveel praten.
Neem weer het voorbeeld van de kamer licht en helder inrichten, en klant die donkere kleuren uitzoekt. Hoe kan ik dan zonder veel praten duidelijk maken dat dat niet is wat hij wil? Ik kan maar één oplossing verzinnen: laten zien. Zou ik het liefst doen, maar daar wil een klant niet voor betalen. Dat kost teveel tijd, omdat klant ook wil dat het binnen het budget blijft en binnen de strakke deadline.
praten, te dure woorden in de mond nemen en de klant een gevoel geven
van onkunde. Als verkoper moet je jezelf onzichtbaar maken, peilen naar
de behoeftes van de klant -zonder opdringerig te zijn of kleinerend
over te komen - en ervoor zorgen dat de klant zélf de link ziet tussen
het product en zijn behoeftes. Niet de verkoper staat centraal, wel de
link tussen het product en de klant.
Ha Remi,
Ik ben geen verkoper, ik ben een dienstverlener. Ik lever geen
kant-en-klaar producten, ik word ingehuurd voor mijn expertise, om iets
te maken dat aansluit bij de specifieke wensen van de klant. Ik besteed daarom juist heel veel tijd aan het luisteren naar de behoeftes van de klant. Het gaat me aan het hart dat een klant dan vaak iets wil, dat niet past bij zijn eigen wensen. En dat hij dat dan wil doordrukken.
Vergelijk het met iemand die zegt, dat hij zijn huis licht en helder wil inrichten. En dan voortdurend donkerbruine en donkerblauwe dingen blijft uitzoeken. Dan zeg ik dus: prima, maar dat is niet licht en helder. En dan is klant ontevreden.
Natuurlijk moet je niet over jezelf praten. Dat ik dat in de
openingspost wel doe, is omdat jullie mijn klanten niet zijn. Ik vraag
jullie advies over hoe ik iets moet aanpakken. Dat ik daarbij vertel
dat ik goed in mijn werk ben, is niet omdat ik mijn werk wil verkopen,
maar omdat ik jullie wil vertellen dat het daar niet aan kan liggen.
Je schrijft:Je moet niet
teveel uitleggen, een paar - niet teveel - gerichte vragen stellen, op
eenvoudige wijze, zodat de klant zelf begint na te denken en zelf
vragen begint te stellen. Zeker niet teveel praten.
Neem weer het voorbeeld van de kamer licht en helder inrichten, en klant die donkere kleuren uitzoekt. Hoe kan ik dan zonder veel praten duidelijk maken dat dat niet is wat hij wil? Ik kan maar één oplossing verzinnen: laten zien. Zou ik het liefst doen, maar daar wil een klant niet voor betalen. Dat kost teveel tijd, omdat klant ook wil dat het binnen het budget blijft en binnen de strakke deadline.
maandag 7 mei 2007 om 15:01
Hallo Korenwolf,Ik werk als redacteur bij een communicatiebureau. Hier lopen we tegen precies dezelfde dingen aan. Iedereen communiceert, alleen denken sommige mensen daarom ook goed te zijn in communicatie. Helaas! Als je kijkt naar het welbekende Zender - Boodschap - Ontvangermodel, zie je dat zij vaak blijven hangen in het Zendergedeelte. Ze kijken alleen naar wat ze willen vertellen, niet naar hoe het overkomt of naar wat de ontvanger wil lezen/ zien. En je kunt het nog zo goed uitleggen, soms willen ze het gewoon niet horen.Als redacteur merk ik trouwens ook regelmatig dat iedereen denkt te kunnen schrijven. Heel vermoeiend.
maandag 7 mei 2007 om 15:27
Dan wijs je toch gewoon op de positieve kanten van zijn inbreng? Hoeft maar een enkel klein puntje te zijn en dan neem je die ene tip als uitgangspunt en zet je het naar je eigen idee, maar je blijft het accent leggen op zijn inbreng. Hoe eenvoudig of ingewikkeld je product ook is, de basisprincipes in verkoop blijven altijd gelden.
woensdag 9 mei 2007 om 16:36
Dat voorbeeld dat je net noemde. Over licht en helder, maar vervolgens donkerblauwe en donkerbruine verf kiezen, dat is toch het perfecte voorbeeld dat je aan je klant ook kan voorleggen? Door die uitspraak begreep ik gelijk wat je bedoelde, en het klinkt ook heel aannemelijk. Misschien niet direct dit, maar een ander eenvoudig voorbeeld, waardoor je klant inziet van hee ja, je hebt gelijk?! Kun je dat niet eens proberen?
woensdag 9 mei 2007 om 18:47
Even een simpel verkooptrucje: creëer een ja-ritme, begin met een aantal (twee ofzo) suggesties waar de klant zowiezo ja op zal zeggen (ev. door middel van het herhalen van zijn wensen) en gooi dan de suggestie waar hij eventueel nee op kan zeggen ertegenaan:
Bijv.: dus u wilt iets warms drinken? en iets wat u wakker houdt? zullen we dan een kopje koffie doen?
Andere tip: google eens op 'de roos van Leary', als je wilt dat iemand meewerkt, moet jij je 'vaderlijk opstellen' In de zin van oom agent: Dan gaan we nu rustig naar het bureau...'
Succes!
Bijv.: dus u wilt iets warms drinken? en iets wat u wakker houdt? zullen we dan een kopje koffie doen?
Andere tip: google eens op 'de roos van Leary', als je wilt dat iemand meewerkt, moet jij je 'vaderlijk opstellen' In de zin van oom agent: Dan gaan we nu rustig naar het bureau...'
Succes!
zaterdag 12 mei 2007 om 10:27
In zekere zin begrijp ik wel dat hier over "verkopen" wordt gepraat, ondanks dat korenwolf een dienst verleent. Maar het idee moet 'verkocht' worden: de klant moet geënthousiasmeerd. In een ideale wereld zou je daar zó goed in kunnen zijn dat, mits je het 'trucje' door hebt, de klant als een mak schaap aan je hand het meeste van je ideeën (en know-how!) voor waarheid neemt.
Ik ben zzp-er en heb dus met soortgelijke problemen met klanten te maken.
Laten we zeggen dat ik produkten ontwerp, waarbij een groot deel van het werk ook te maken heeft met de communicatie naar buiten en branding van de klant.
Toevallig heb ik nu zo'n klant. Inmiddels heb ik wel een neus gekregen voor (hoe ik maar noem:) "high maintanace" klanten en per keer beslis ik tevoren of ik er zin in heb, of gewoonweg het geld nu nodig heb, bijvoorbeeld.
(ik kijk altijd naar de '3 P's: Poen/Pret/Prestige, van Tijs vd Boomen, aanrader!)
Mijn huidige klant valt dus duidelijk onder poen en prestige.
Probleem zoals ik het meestal tegen kom is dat in de eerste contacten dergelijke klanten ZELF eigenlijk niet duidelijk op een rijtje hebben wat ze verwachten, wat de wensen precies zijn. Ze denken van wel, maar naarmate de opdracht vordert, verandert het eigenlijk uitgangspunt. dat is killing. Ook gebeurt het nogal eens dat ik contact heb met een werknemer, die in een veel te laat stadium een meeting met zijn/haar baas heeft, vanwaaruit dan problemen ontstaan.
Ik moet zeggen dat ik een nogal directieve houding heb in dit soort situaties, en tot dusver werkt het redelijk goed. Ik kan ook weinig anders, want de voortgang/deadline moet bewaakt worden. Ook voor mijzelf, want vaak staat al een andere opdracht voor erna in de planning. Ik probeer zoveel als mogelijk de communicatie open te houden en een vinger op de zere plek te leggen, die dan ook te benoemen.
Zo weten ze duidelijk dat ik écht naar ze luister. Vervolgens probeer ik duidelijk te maken waarom ik denk te weten dat iets toch écht niet goed zou zijn. Tot dusver dus i.e.g. eigenlijk geen echte oplossing voor TO, ik denk zelf dat "het er nu eenmaal bij hoort". Helaas, dat wel. Maar toen ik me dit realiseerde kwam ook het besef dat de verkoop van je idee een onderdeel van je werk is, dat maakt het een stuk gemakkelijker mee om te gaan. En m.i.hoort het ook bij de positie als zelfstandige t.o.v. iemand die in een bedrijf in een team werkt.
Ik ben zzp-er en heb dus met soortgelijke problemen met klanten te maken.
Laten we zeggen dat ik produkten ontwerp, waarbij een groot deel van het werk ook te maken heeft met de communicatie naar buiten en branding van de klant.
Toevallig heb ik nu zo'n klant. Inmiddels heb ik wel een neus gekregen voor (hoe ik maar noem:) "high maintanace" klanten en per keer beslis ik tevoren of ik er zin in heb, of gewoonweg het geld nu nodig heb, bijvoorbeeld.
(ik kijk altijd naar de '3 P's: Poen/Pret/Prestige, van Tijs vd Boomen, aanrader!)
Mijn huidige klant valt dus duidelijk onder poen en prestige.
Probleem zoals ik het meestal tegen kom is dat in de eerste contacten dergelijke klanten ZELF eigenlijk niet duidelijk op een rijtje hebben wat ze verwachten, wat de wensen precies zijn. Ze denken van wel, maar naarmate de opdracht vordert, verandert het eigenlijk uitgangspunt. dat is killing. Ook gebeurt het nogal eens dat ik contact heb met een werknemer, die in een veel te laat stadium een meeting met zijn/haar baas heeft, vanwaaruit dan problemen ontstaan.
Ik moet zeggen dat ik een nogal directieve houding heb in dit soort situaties, en tot dusver werkt het redelijk goed. Ik kan ook weinig anders, want de voortgang/deadline moet bewaakt worden. Ook voor mijzelf, want vaak staat al een andere opdracht voor erna in de planning. Ik probeer zoveel als mogelijk de communicatie open te houden en een vinger op de zere plek te leggen, die dan ook te benoemen.
Zo weten ze duidelijk dat ik écht naar ze luister. Vervolgens probeer ik duidelijk te maken waarom ik denk te weten dat iets toch écht niet goed zou zijn. Tot dusver dus i.e.g. eigenlijk geen echte oplossing voor TO, ik denk zelf dat "het er nu eenmaal bij hoort". Helaas, dat wel. Maar toen ik me dit realiseerde kwam ook het besef dat de verkoop van je idee een onderdeel van je werk is, dat maakt het een stuk gemakkelijker mee om te gaan. En m.i.hoort het ook bij de positie als zelfstandige t.o.v. iemand die in een bedrijf in een team werkt.
Computer says nooooo
zaterdag 12 mei 2007 om 11:17
Hoe meer reacties ik lees, hoe meer ik erachter kom dat ik
waarschijnlijk er alles al aan doe om de klant te krijgen waar ik hem
hebben wil.
Maar dat ik me er niet prettig bij voel. Ik zou de tijd die ik besteed
aan overtuigen en uitleggen liever besteden aan het maken van een mooi
product. Het hoort erbij, dat weet ik, maar het kost me erg veel
energie. Ik denk dat ik iets aan mijn eigen houding hierin moet
veranderen, dat ik het allemaal wat minder zwaar moet nemen. Maar ik
weet niet hoe.
Pph, jij noemt precies de dingen waar wij ook tegenaan lopen.
Bijvoorbeeld contact hebben met degene die niet de uiteindelijke
beslissing neemt. En halverwege het project de eisen veranderen. We
zijn daar heel alert op.
Alleen een neus voor 'high maintenance"klanten heb ik blijkbaar nog
niet. Klanten die makkelijk lijken, blijken zich tot lastpakken te
ontwikkelen, en bij klanten van wie je het niet verwacht gaat alles
gesmeerd. Er lijkt wel een soort wet te zijn: hoe minder geld iemand
heeft, hoe meer eisen.
Waar let jij op bij klanten, pph?
Interessant om te lezen dat je een directieve houding hebt. Kun je voorbeelden geven, in welk stadium en hoe je dat dan aanpakt?
Toevallig deze week, na iets van zes telefoongesprekken waarin ik geprobeerd heb vriendelijjk uit te leggen waarom iets niet kon, er een tamelijk botte mail achteraan gestuurd: "het gebeurt niet, want ik stel kwaliteitseisen. En als je het toch wilt, dan doe je het maar zelf. En bellen erover doen we ook niet meer, want ik heb wel wat beters te doen." Waarna klant ineens ontzettend aardig en meegaand werd?!? Snap jij het, dan snap ik het ook.
waarschijnlijk er alles al aan doe om de klant te krijgen waar ik hem
hebben wil.
Maar dat ik me er niet prettig bij voel. Ik zou de tijd die ik besteed
aan overtuigen en uitleggen liever besteden aan het maken van een mooi
product. Het hoort erbij, dat weet ik, maar het kost me erg veel
energie. Ik denk dat ik iets aan mijn eigen houding hierin moet
veranderen, dat ik het allemaal wat minder zwaar moet nemen. Maar ik
weet niet hoe.
Pph, jij noemt precies de dingen waar wij ook tegenaan lopen.
Bijvoorbeeld contact hebben met degene die niet de uiteindelijke
beslissing neemt. En halverwege het project de eisen veranderen. We
zijn daar heel alert op.
Alleen een neus voor 'high maintenance"klanten heb ik blijkbaar nog
niet. Klanten die makkelijk lijken, blijken zich tot lastpakken te
ontwikkelen, en bij klanten van wie je het niet verwacht gaat alles
gesmeerd. Er lijkt wel een soort wet te zijn: hoe minder geld iemand
heeft, hoe meer eisen.
Waar let jij op bij klanten, pph?
Interessant om te lezen dat je een directieve houding hebt. Kun je voorbeelden geven, in welk stadium en hoe je dat dan aanpakt?
Toevallig deze week, na iets van zes telefoongesprekken waarin ik geprobeerd heb vriendelijjk uit te leggen waarom iets niet kon, er een tamelijk botte mail achteraan gestuurd: "het gebeurt niet, want ik stel kwaliteitseisen. En als je het toch wilt, dan doe je het maar zelf. En bellen erover doen we ook niet meer, want ik heb wel wat beters te doen." Waarna klant ineens ontzettend aardig en meegaand werd?!? Snap jij het, dan snap ik het ook.
zaterdag 12 mei 2007 om 14:24
Het blijft ook iets ingewikkelds en kan een hoop "werkpret" weghalen he...
Ik moet eerlijk bekennen dat ik juist om deze reden nu na 8 jaar als zelfstandige, weer een beetje aan het rondneuzen ben ook naar wellicht een vaste functie als senior binnen mijn vakgebied...
(en dan kan ik mensen zoals ik prettig en georganiseerd aansturen, heerlijk! ;) )
Als ik het zo lees, weet je het zelf mss best al vwb 'high maintenance' klanten / opdrachten...
Juist diegenen die in de eerste instantie (te) aardig cq soepeltjes overkomen (=onzekerheid?) ; bedrijven die een "nieuwe weg" willen slaan maar zelf nog niet precies weten hoe; bedrijven die met heeeele ingewikkelde marketingstrategieën en net even te veel dure termen smijten maar zelf de inhoud daarvan nauwelijks lijken te begrijpen... bedrijven die in de onderlinge communicatie Engels spreken, terwijl de woordenschat niet eens toetreikend is (?!) en ie-der-een in het bedrijf een normale Hollander is; etc;etc;etc...
Eigenlijk is het het lekkerste werken met mensen die zelf weten waar zij staan, waar het bedrijf staat en weten welke know-how ze nu eigenlijk in wensen te huren.
wb de directieve aanpak: eigenlijk zoals het voorbeeld dat je zelf aanhaalt mbt de 6 reeds gevoerde telefoongesprekken. Vind ik hartstikke goed!
En ik moet erbij zeggen: als bij herhaling ik niet de feedback krijg die ik nodig heb, laat ik het ook weleens zonder pardon in de soep lopen hoor. Zoals nu ik met mijn huidige opdracht heb: Ik ben nu meer dan 2 weken in afwachting van feedback, dinsdag as is een belangrijke deadline. Meermaals gevraagd om feedback zodat ik onze meeting goed kan voorbereiden. Niets anders dan "nog geen tijd", "erg druk momenteel" ed. Prima, dan is bij hen de druk toch niet zo groot als gedacht??
(ik weet wel beter, maargoed)
Ik ben ontwerper, geen troubleshooter of interim afdelings-reorganisator... :o Eigenlijk wel een idee, want dan kan ik mijn honorarium behoorlijk opschroeven, hihi
Nouja, ik weet niet of je hier dan nog veel aan mijn relaas hebt, wel heel veel succes gewenst, want ik weet hoe drainerend zulke situaties kunnen zijn!
Ik moet eerlijk bekennen dat ik juist om deze reden nu na 8 jaar als zelfstandige, weer een beetje aan het rondneuzen ben ook naar wellicht een vaste functie als senior binnen mijn vakgebied...
(en dan kan ik mensen zoals ik prettig en georganiseerd aansturen, heerlijk! ;) )
Als ik het zo lees, weet je het zelf mss best al vwb 'high maintenance' klanten / opdrachten...
Juist diegenen die in de eerste instantie (te) aardig cq soepeltjes overkomen (=onzekerheid?) ; bedrijven die een "nieuwe weg" willen slaan maar zelf nog niet precies weten hoe; bedrijven die met heeeele ingewikkelde marketingstrategieën en net even te veel dure termen smijten maar zelf de inhoud daarvan nauwelijks lijken te begrijpen... bedrijven die in de onderlinge communicatie Engels spreken, terwijl de woordenschat niet eens toetreikend is (?!) en ie-der-een in het bedrijf een normale Hollander is; etc;etc;etc...
Eigenlijk is het het lekkerste werken met mensen die zelf weten waar zij staan, waar het bedrijf staat en weten welke know-how ze nu eigenlijk in wensen te huren.
wb de directieve aanpak: eigenlijk zoals het voorbeeld dat je zelf aanhaalt mbt de 6 reeds gevoerde telefoongesprekken. Vind ik hartstikke goed!
En ik moet erbij zeggen: als bij herhaling ik niet de feedback krijg die ik nodig heb, laat ik het ook weleens zonder pardon in de soep lopen hoor. Zoals nu ik met mijn huidige opdracht heb: Ik ben nu meer dan 2 weken in afwachting van feedback, dinsdag as is een belangrijke deadline. Meermaals gevraagd om feedback zodat ik onze meeting goed kan voorbereiden. Niets anders dan "nog geen tijd", "erg druk momenteel" ed. Prima, dan is bij hen de druk toch niet zo groot als gedacht??
(ik weet wel beter, maargoed)
Ik ben ontwerper, geen troubleshooter of interim afdelings-reorganisator... :o Eigenlijk wel een idee, want dan kan ik mijn honorarium behoorlijk opschroeven, hihi
Nouja, ik weet niet of je hier dan nog veel aan mijn relaas hebt, wel heel veel succes gewenst, want ik weet hoe drainerend zulke situaties kunnen zijn!
Computer says nooooo
zondag 13 mei 2007 om 11:11
Ja, eigenlijk snap ik dat wel. Ook al lijkt het niet zo, klanten willen graag aan de hand genomen worden. Eigenlijk weer net als met kinderen, het lijkt alsof ze graag zelf alles willen beslissen, maar ze voelen zich veel beter als de belangrijkste beslissingen voor ze genomen worden.
Net als het voorbeeld wat je gaf over de kleuren. Jij zegt dan : prima, maar dat is niet wat u wilde ( of iets dergelijks). Dan gaat de klant met je in discussie om je toch te overtuigen van hun 1+1 = 3, omdat je al hebt toegegeven met je "prima". Zonder de "prima" stel je je veel duidelijker op."Nee, daar kan ik echt niet aan voldoen, dan schieten we uw doel voorbij".
Misschien even een gevoelig punt, maar ik denk ook dat het te maken kan hebben met je presentatie. Niet van het produkt, maar van jezelf. Wellicht zit ik er helemaal naast, maar op het forum kom je over als iemand die niks geeft om uiterlijke verzorging en presentatie. terwijl dat toch ook een gedeelte van je verkoopgesprek is. Daarmee bedoel ik niet dat je als een parelkettingdragendemantelpak door het leven moet, maar bepaalde kleding en uitstraling onderstreept wat je wil, en bepaalde kleding en uitstraling doet dat teniet.
Het is het totale plaatje, niet alleen de kennis en kwaliteit ( helaas).
Wel leuk, dit topic brengt mijzelf weer op gedachten. Heeft eigenlijk niks te maken met dit topic hoor. Maar ik zal eens kijken of ik het kan verwoorden in een eigen topic, want dit speelt al een tijdje door mijn hoofd.
Succes, Korenwolf!
zondag 13 mei 2007 om 11:59
Ha Evidenza,
Je hebt helemaal gelijk, ik ben niet zo bezig met uiterlijke presentatie. Maar voor een klant doe ik altijd wat meer m'n best: colbert, nette broek, schoenen met hak. Als ik mezelf vergelijk met de klanten, heb ik niet de indruk dat ik erg under- of overdressed ben. Maar mijn persoonlijke uitstraling zou vast wel beter kunnen.
Je hebt helemaal gelijk, ik ben niet zo bezig met uiterlijke presentatie. Maar voor een klant doe ik altijd wat meer m'n best: colbert, nette broek, schoenen met hak. Als ik mezelf vergelijk met de klanten, heb ik niet de indruk dat ik erg under- of overdressed ben. Maar mijn persoonlijke uitstraling zou vast wel beter kunnen.
zondag 13 mei 2007 om 15:19
De kleding die jij beschrijft is denk ik inderdaad erg gemiddeld. In de zin van: past bij de situatie. Maar voegt ook niks toe. Misschien zou een geheel eigen stijl dat wel doen. Maar goed, dat is dan weer mijn eigen stokpaardje en daar ging je vraag niet echt over.
In mijn werk is het ook heel belangrijk een idee te verkopen. Ik moet ervoor zorgen dat de klant voor zich ziet wat ik in mijn hoofd heb. En dat lukt nooit als ik niet heel duidelijk ben in het "en het komt allemaal goed" gedeelte. En daar moet je inderdaad zoals Pph al zegt heel sturend in zijn.
Korenwolf, je klinkt hier heel zeker van je zaak, je straalt zelfvertrouwen uit en je kan ook onderbouwen waarom je dat zelfvertrouwen hebt. Straal je dat in het echt ook uit?
zondag 13 mei 2007 om 16:19
Aan de andere kant heb ik nou ook weer niet het idee dat ik me erg behoudend kleed. Ik vind het wel leuk om over je stokpaardje te horen, hoor, vooral omdat ik me er nooit zo in verdiept heb hoe bepaalde kleding overkomt.
Wat ik uitstraal, weet ik niet precies. Ik heb het wel eens gevraagd aan mensen die me niet goed kennen. Dan hoor ik dingen als: serieus, streng, kritisch, of stug. Vlot en sociaal kom ik in elk geval niet over, dat is zeker , en een klant om mijn vinger winden kan ik al helemaal niet.
zondag 13 mei 2007 om 16:43
Korenwolf, je móet je wel behoudend kleden want ik lees net op een andere pijler dat je nog nooit laarzen aan hebt gehad;) ( ligt als regelrechte fashionista verbijsterd op de vloer)
Oke, er is een reden waarom klant denkt het beter te weten dan jij. Dat was in de eerste instantie niet het geval, anders had klant geen extern bureau ingeschakeld. Dus, of klant is een eikel die twijfelt aan ieders kundigheid, of klant proeft iets bij jou waardoor hij niet overtuigd is. Beetje zwart wit, maar is een uitgangspunt. Ik denk idd op basis van je forumgedrag ( voor zover ik weet he) dat je idd vrij stug overkomt. Als in; niet gemakkelijk en spontaan in de omgang. Je hebt wel een heel eigen stijl die mij iig erg opvalt. Buit je dat wel uit in je werk?
Dat zou je kunnen onderstrepen door je kleding, make up en haar.
Overigens, niet élk colbertje, nette broek en hakken zijn geschikt. Ik heb nu waarschijnlijk een heel ander plaatje in mijn hoofd dan wat jij bedoelt. Ik zie nu een vrouw voor me in een mooi gesneden broekpak, met daaronder pumps met een smalle hak en punten. Maar het kan net zo goed een te groot zwart jasje zijn op een niet bijpassende zwarte broek die te kort is, met blokhakken eronder:)
Met wat voor soort bedrijven heb je vaak te maken? Want de branche maakt natuurlijk wel verschil.
