Werk & Studie
alle pijlers
Hoe ontwijk je je collega??
woensdag 2 juli 2008 om 13:56
Ja hier alweer een topic over een lastige collega, maar ik word er echt een beetje moe van
Bij mij op de afdeling werkt eigenlijk maar 1 meisje van ongeveer mijn leeftijd. Logisch dus dat wij wat naar elkaar toetrekken in de pauzes e.d..
In het begin leek ze heel aardig en gezellig, maar na 2 weken begon ik me al te ergeren aan kleine dingetjes. Inmiddels word ik ronduit gestoord van haar, maar het erge is dat we nu dus al in zo'n vast patroon zitten dat ik ook niet meer weet hoe ik haar moet onwijken
Het probleem zit m namelijk in de lunchpauze. Ik ga nooit naar de kantine, wil graag ff lekker buiten lopen en naar het winkelcentrum. Zij loopt dus altijd mee...........en elke dag gata ze hetzelfde broodje halen bij de broodjeszaak, en elke dag krijg ik te horen hoe onwijs lekker dat broodje wel niet is, en elke dag verzucht ze: "Jeetje ik ben echt moe" ........gewoon om de 10 minuten of zo.
Vervolgens wil ik dan de C1000 even in of zo en gaat zij mee, en als ik ergens een hekel aan heb is het wel boodschappen doen met iemand in je kielzog die zelf niks nodig heeft. En dus bij elk schap waar ik even moet nadenken over wat ik wil eten, staat zij er dan naast.
Ze heeft ook eigenlijk niet veel te melden die hele pauze. En aangezien we totaal geen raakvlakken hebben heb ik haar ook niet echt iets te melden.
Kortom: pauze in pauze uit zit ik nu aan haar vast en het lijkt me gewoon zo lekker om ff in mijn uppie naar buiten te gaan....en NIET haar er elke keer bij en dan weer moeten horen hoe moe ze wel niet is en hoe lekker dat broodje (ze neemt echt elke dag dezelfde!!) wel niet is. Ik denk dan altijd: jezus is dit het enige wat je me te melden hebt??
Maar wat ik al zei: er is nu zo'n patroon in geslopen dat ik niet goed weet hoe ik er nu vanaf kan komen. Ze komt me standaard ophalen,....en natuurlijk kan ik ook wel eens een keertje zeggen dat ik nog iets af wil maken en dat zij alvast kan gaan. ....maar we hebben niet een hele drukke baan, dus het gaat opvallen als ik dat continu zeg. En bovendien heb ik het al eens geprobeerd en toen zei zij: "oh nou doe maar rustig aan hoor, dan wacht ik ook wel even"
Tsja waarschijnlijk is er niet echt een oplossing voor maar wie weet heeft iemand een handige tip.................
En anders kan je hier ook je verhaal over jouw collega waar je maar niet vanaf komt (of die elke dag dezelfde trein neemt ofzo) plaatsen
Bij mij op de afdeling werkt eigenlijk maar 1 meisje van ongeveer mijn leeftijd. Logisch dus dat wij wat naar elkaar toetrekken in de pauzes e.d..
In het begin leek ze heel aardig en gezellig, maar na 2 weken begon ik me al te ergeren aan kleine dingetjes. Inmiddels word ik ronduit gestoord van haar, maar het erge is dat we nu dus al in zo'n vast patroon zitten dat ik ook niet meer weet hoe ik haar moet onwijken
Het probleem zit m namelijk in de lunchpauze. Ik ga nooit naar de kantine, wil graag ff lekker buiten lopen en naar het winkelcentrum. Zij loopt dus altijd mee...........en elke dag gata ze hetzelfde broodje halen bij de broodjeszaak, en elke dag krijg ik te horen hoe onwijs lekker dat broodje wel niet is, en elke dag verzucht ze: "Jeetje ik ben echt moe" ........gewoon om de 10 minuten of zo.
Vervolgens wil ik dan de C1000 even in of zo en gaat zij mee, en als ik ergens een hekel aan heb is het wel boodschappen doen met iemand in je kielzog die zelf niks nodig heeft. En dus bij elk schap waar ik even moet nadenken over wat ik wil eten, staat zij er dan naast.
Ze heeft ook eigenlijk niet veel te melden die hele pauze. En aangezien we totaal geen raakvlakken hebben heb ik haar ook niet echt iets te melden.
Kortom: pauze in pauze uit zit ik nu aan haar vast en het lijkt me gewoon zo lekker om ff in mijn uppie naar buiten te gaan....en NIET haar er elke keer bij en dan weer moeten horen hoe moe ze wel niet is en hoe lekker dat broodje (ze neemt echt elke dag dezelfde!!) wel niet is. Ik denk dan altijd: jezus is dit het enige wat je me te melden hebt??
Maar wat ik al zei: er is nu zo'n patroon in geslopen dat ik niet goed weet hoe ik er nu vanaf kan komen. Ze komt me standaard ophalen,....en natuurlijk kan ik ook wel eens een keertje zeggen dat ik nog iets af wil maken en dat zij alvast kan gaan. ....maar we hebben niet een hele drukke baan, dus het gaat opvallen als ik dat continu zeg. En bovendien heb ik het al eens geprobeerd en toen zei zij: "oh nou doe maar rustig aan hoor, dan wacht ik ook wel even"
Tsja waarschijnlijk is er niet echt een oplossing voor maar wie weet heeft iemand een handige tip.................
En anders kan je hier ook je verhaal over jouw collega waar je maar niet vanaf komt (of die elke dag dezelfde trein neemt ofzo) plaatsen
woensdag 2 juli 2008 om 14:04
lastig geval. Ik had vroeger zo'n buurmeisje dat met mij mee wou fietsen naar de middelbareschool (dat waren 12 lange km-ers)
De trucjes die ik had ontwikkeld:
- heel hard wegrennen als ze aankomt (in mijn geval fietsen)
- je verstoppen achter een grote plant
- een snoekduik maken onder het bureau
- zeggen dat je alergisch bent voor iedereen waarvan de naam begint met een xyz.. (ok, dit heb ik niet gedaan)
- de achterdeur uitrennen
- eerder weggaan
Te kinderachtig voor woorden natuurlijk. Heb er ook erg veel spijt van (nu dan) dat ik haar dat ooit heb aangedaan.
Nu zou ik gewoon meer mensen uitnodigen om mee te gaan. Kan je makkelijker naast andere mensen lopen. En verder heeft iedereen natuurlijk wel wat leuks te vertellen, stel haar veel vragen. Kom je misschien nog wat leuks te weten. Want je zit idd wel een beetje aan haar vast.
De trucjes die ik had ontwikkeld:
- heel hard wegrennen als ze aankomt (in mijn geval fietsen)
- je verstoppen achter een grote plant
- een snoekduik maken onder het bureau
- zeggen dat je alergisch bent voor iedereen waarvan de naam begint met een xyz.. (ok, dit heb ik niet gedaan)
- de achterdeur uitrennen
- eerder weggaan
Te kinderachtig voor woorden natuurlijk. Heb er ook erg veel spijt van (nu dan) dat ik haar dat ooit heb aangedaan.
Nu zou ik gewoon meer mensen uitnodigen om mee te gaan. Kan je makkelijker naast andere mensen lopen. En verder heeft iedereen natuurlijk wel wat leuks te vertellen, stel haar veel vragen. Kom je misschien nog wat leuks te weten. Want je zit idd wel een beetje aan haar vast.
woensdag 2 juli 2008 om 14:05
JA zo simpel kan het zijn, maar ik vind het nogal moeilijk om dat zo maar te zeggen
Ze is nogal snel beledigd namelijk en trekt zich vrijwel alles persoonlijk aan (vind haar niet echt een helder licht).
Ik wil wel graag de goede sfeer behouden, maar ik ben bang dat als ik haar vertel dat ik liever alleen pauzeer ze zich dit enorm aan zal trekken en meteen zal gaan klagen/roddelen bij andere collega's. Terwijl ik het echt niet rot bedoel, maar ik hou gewoon een beetje van m'n rust in de pauze
En als ze nu nog heel gezellig was of we hadden heel veel lol, is het nog iets anders.......maar elke dag datzelfde ritueel van Broodje halen - "ooh dit broodje is echt zoooo lekker" - "pffff ik ben zo moe" - stilte - stilte- naar de C1000 - boodschappen doen met haar in mijn kielzog- begint me nu echt een beetje tegen te staan
Soms loop ik ook wel eens weg hoor, dan staat zij in de rij bij de broodjeszaak en dan roep ik: "joh ik loop alvast ff de C1000 in en daarna nog even naar de bloemenwinkel" en dan ga ik ook gewoon, niet eerst nog haar gesputter afwachten (want meestal wil ze dan op een centrale plek weer afspreken...terwijl ik denk: mens je kan toch zelf ook wel terug naar je werk lopen??).
Ze is nogal snel beledigd namelijk en trekt zich vrijwel alles persoonlijk aan (vind haar niet echt een helder licht).
Ik wil wel graag de goede sfeer behouden, maar ik ben bang dat als ik haar vertel dat ik liever alleen pauzeer ze zich dit enorm aan zal trekken en meteen zal gaan klagen/roddelen bij andere collega's. Terwijl ik het echt niet rot bedoel, maar ik hou gewoon een beetje van m'n rust in de pauze
En als ze nu nog heel gezellig was of we hadden heel veel lol, is het nog iets anders.......maar elke dag datzelfde ritueel van Broodje halen - "ooh dit broodje is echt zoooo lekker" - "pffff ik ben zo moe" - stilte - stilte- naar de C1000 - boodschappen doen met haar in mijn kielzog- begint me nu echt een beetje tegen te staan
Soms loop ik ook wel eens weg hoor, dan staat zij in de rij bij de broodjeszaak en dan roep ik: "joh ik loop alvast ff de C1000 in en daarna nog even naar de bloemenwinkel" en dan ga ik ook gewoon, niet eerst nog haar gesputter afwachten (want meestal wil ze dan op een centrale plek weer afspreken...terwijl ik denk: mens je kan toch zelf ook wel terug naar je werk lopen??).
woensdag 2 juli 2008 om 14:20
Het komt wel rot over, want als ze nou gezellig was, had je het wel leuk gevonden. Dus ik kan me voorstellen dat ze daar gekwetst door wordt.
waarom vraag je niet gewoon meer mensen mee? Dan vinden collega's jou ook meteen gezellig en kan je na verloop van tijd eens nee zeggen. Dan gaat zij namelijk met die andere mee.
woensdag 2 juli 2008 om 14:51
Ja t probleem is dus ook dat het hier nogal allemaal nogal verstokte kantine-gangers zijn....
Zoals ik al zei is zij de enige een beetje van mijn leeftijd, verder veel mannen van middelbare leeftijd en nog een aantal vrouwen.
1 van die vrouwen loopt soms ook wel eens mee, maar dat is maar heel sporadisch.........
Misschien moet ik het idd gewoon eens een keertje zeggen en me niet druk maken over haar onzekerheden....of het gewoon maar accepteren en vaker proberen om alvast de supermarkt in te sneaken als zij een broodje wil halen of zo.....
Haha dat meefiets-verhaal van hierboven komt me trouwens ook bekend voor....toen ik 14 was sprak ik vaak met een meisje af wat mee wilde fietsen en die had aktijd van die vreselijke verhalen over haar kat en familie enzo.....blegghhhh...en dat 20 minuten lang. En als het tegenzat ook nog terug, haha..ik haaste me soms ook wel eens naar mijn fiets om haar maar te ontwijken
Zoals ik al zei is zij de enige een beetje van mijn leeftijd, verder veel mannen van middelbare leeftijd en nog een aantal vrouwen.
1 van die vrouwen loopt soms ook wel eens mee, maar dat is maar heel sporadisch.........
Misschien moet ik het idd gewoon eens een keertje zeggen en me niet druk maken over haar onzekerheden....of het gewoon maar accepteren en vaker proberen om alvast de supermarkt in te sneaken als zij een broodje wil halen of zo.....
Haha dat meefiets-verhaal van hierboven komt me trouwens ook bekend voor....toen ik 14 was sprak ik vaak met een meisje af wat mee wilde fietsen en die had aktijd van die vreselijke verhalen over haar kat en familie enzo.....blegghhhh...en dat 20 minuten lang. En als het tegenzat ook nog terug, haha..ik haaste me soms ook wel eens naar mijn fiets om haar maar te ontwijken
woensdag 2 juli 2008 om 14:56
Hm, best lastig ja.
Ik zou in de kantine gaan eten met mijn andere collega's.
Zeg je tegen haar dat je dat ook weleens leuk vindt voor de afwisseling of goed voor de teamspirit of wat dan ook. Eventueel daarna vlug nog een boodschapje doen als dat nodig is (in je eentje dus).
Misschien vindt zij dan iemand anders om mee naar buiten te gaan en in ieder geval komen jullie uit dat patroon.
Ik zou in de kantine gaan eten met mijn andere collega's.
Zeg je tegen haar dat je dat ook weleens leuk vindt voor de afwisseling of goed voor de teamspirit of wat dan ook. Eventueel daarna vlug nog een boodschapje doen als dat nodig is (in je eentje dus).
Misschien vindt zij dan iemand anders om mee naar buiten te gaan en in ieder geval komen jullie uit dat patroon.
woensdag 2 juli 2008 om 14:59
Gelukkig... ik ben dus blijkbaar niet de enige. :-):
Haha dat meefiets-verhaal van hierboven komt me trouwens ook bekend voor....toen ik 14 was sprak ik vaak met een meisje af wat mee wilde fietsen en die had aktijd van die vreselijke verhalen over haar kat en familie enzo.....blegghhhh...en dat 20 minuten lang. En als het tegenzat ook nog terug, haha..ik haaste me soms ook wel eens naar mijn fiets om haar maar te ontwijken
woensdag 2 juli 2008 om 15:09
Inderdaad, ik zou doen wat Liez75 zegt. Zo doorbreek je het patroon zonder haar voor het hoofd te stoten. Op een gegeven moment kun je dan gewoon weer in je eentje naar buiten gaan, zonder eerst nog langs de kantine te gaan.
En als ze dan aangeeft dat ze meewil, kun je haar makkelijker zeggen dat je graag even alleen wilt zijn. Dan zal ze het niet per se persoonlijk opvatten. Wat wel zeker zal gebeuren als je haar nu zou zeggen dat je alleen naar buiten wilt.
En als ze dan aangeeft dat ze meewil, kun je haar makkelijker zeggen dat je graag even alleen wilt zijn. Dan zal ze het niet per se persoonlijk opvatten. Wat wel zeker zal gebeuren als je haar nu zou zeggen dat je alleen naar buiten wilt.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 2 juli 2008 om 15:14
woensdag 2 juli 2008 om 15:17
Ik ga soms idd wel eens in de kantine eten om daarna naar buiten te gaan........maar zelfs dan blijft ze vaak wachten.
En bovendien heeft het ook als nadeel dat ik maar heel kort de tijd heb om buiten te zijn
maar goed.........misschien toch eens wat vaker op die manier aanpakken, wie weet doorbreek ik dan idd het patroon.
Want dat zit er nu ZO ingebakken dat ik het wel erg hard vind om dan opeens out of the blue te melden dat ik in m'n eentje naar buiten wil.....
En bovendien heeft het ook als nadeel dat ik maar heel kort de tijd heb om buiten te zijn
maar goed.........misschien toch eens wat vaker op die manier aanpakken, wie weet doorbreek ik dan idd het patroon.
Want dat zit er nu ZO ingebakken dat ik het wel erg hard vind om dan opeens out of the blue te melden dat ik in m'n eentje naar buiten wil.....
woensdag 2 juli 2008 om 15:59
of je zegt dat je naar de gamma/praxis/hema moet ( met de auto ) en dat je de volgende keer weer mee gaat. Of je meld gewoon even dat je alleen wilt gaan. Of dat je je broer ontmoet in de stad ( of buurvrouw, vriendin , neef, nicht.. )
Of je gaat eerder weg dan haar... en zegt dat je haar nog gezocht had maar niet kon vinden ( werkt niet als ze bij je op de kamer zit ).
Of je bent eerlijk en zegt dat je af en toe alleen wilt zijn en dat dat vooral niet aan haar ligt.
Of je gaat eerder weg dan haar... en zegt dat je haar nog gezocht had maar niet kon vinden ( werkt niet als ze bij je op de kamer zit ).
Of je bent eerlijk en zegt dat je af en toe alleen wilt zijn en dat dat vooral niet aan haar ligt.
woensdag 2 juli 2008 om 16:30
Soms vraag ik me weleens af waarom mensen het zichzelf zo moeilijk maken. Gewoon zeggen dat je een keertje alleen je pauze wil doorbrengen! Of dat je je pauze altijd alleen wil doorbrengen! Je zit je helemaal druk te maken om haar onzekerheden, terwijl je nog niet eens geprobeerd hebt haar het één en ander duidelijk te maken. Verder dan wat smoesjes ben je niet gekomen en dan moet je inderdaad niet vreemd opkijken als ze die vage signalen niet oppikt. En als zij zo onzeker is, wat weerhoudt jou er dan van om te zeggen dat het niet aan haar ligt, maar dat je het gewoon prettig vindt om je pauzes alleen door te brengen? En dat ze zich dat niet persoonlijk hoeft aan te trekken?
Trouwens, misschien ziet zij het ook wel als een verplichting om met jou op stap te gaan. Misschien denkt ze ook wel: "beter met fruitbeker op stap dan bij de rest in de kantine zitten" en is het voor haar ook kiezen uit twee kwaden. Maar dat weet je dus allemaal niet. Kom eens uit je hoofd en communiceer gewoon eens met haar.
Trouwens, misschien ziet zij het ook wel als een verplichting om met jou op stap te gaan. Misschien denkt ze ook wel: "beter met fruitbeker op stap dan bij de rest in de kantine zitten" en is het voor haar ook kiezen uit twee kwaden. Maar dat weet je dus allemaal niet. Kom eens uit je hoofd en communiceer gewoon eens met haar.
woensdag 2 juli 2008 om 16:33
Gewoon eerlijk zijn dat is echt het beste op een duidelijke vriendelijke manier zeggen dat je het ook wel eens fijn vind om de pauze zelf door te brengen, kan ze dat niet snappen of accepteren of voeld ze zich gekwetst ?...dan is dat niet jou probleem maar het hare en zal ze zelf moeten werken aan haar eigen onzekerheden. Een mens heeft gewoon soms behoefte aan opzichzelf zijn.
Succes.
Succes.
woensdag 2 juli 2008 om 16:36
uhm ik heb een geheime minaar,die ik ontmoet in de pauze,je kunt dus niet met mij mee op pauze,dit is ons geheimpje dus snap je??
ik doe een nieuwe curses,en wil de pauze gebruiken om even bij te lezen,je kunt dus niet meer met mij mee op pauze.
werk en prive wil ik eigenlijk liever strikt gescheiden houden,wij kunnen dan ook nooit vriendinnen worden,ik zou het dan ook fijn vinden om mijn prive tijd pauze dus alleen door te brengen.dat ligt gewoon aan mij,heb ik altijd zo gedaan.
ik doe een nieuwe curses,en wil de pauze gebruiken om even bij te lezen,je kunt dus niet meer met mij mee op pauze.
werk en prive wil ik eigenlijk liever strikt gescheiden houden,wij kunnen dan ook nooit vriendinnen worden,ik zou het dan ook fijn vinden om mijn prive tijd pauze dus alleen door te brengen.dat ligt gewoon aan mij,heb ik altijd zo gedaan.
