Werk & Studie
alle pijlers
Hoe was je weekend?
zaterdag 19 oktober 2024 om 19:40
Ik heb een hekel aan die vraag.
Ook heb ik geen enkele band met collega’s. Meestal verzin ik wat of geef ik een beknopte versie van mijn weekend.
Ik heb een paar collega’s die perse van iedereen op kantoor moeten weten hoe hun weekend was en wat ze gedaan hebben. dan denk ik vaak , wat boeit het jullie toch
Ik snap werkelijk niet dat mensen elke week iedere maandagochtend diezelfd vraag kunnen stellen terwijl het evident is dat een deel van de collega’s geen behoefte heeft eraan.
Hoe ervaren jullie dit? Vinden jullie het juist leuk om te vertellen wat jullie in het weekend hebben gedaan en stellen jullie die vraag ook graag aan anderen?
Ook heb ik geen enkele band met collega’s. Meestal verzin ik wat of geef ik een beknopte versie van mijn weekend.
Ik heb een paar collega’s die perse van iedereen op kantoor moeten weten hoe hun weekend was en wat ze gedaan hebben. dan denk ik vaak , wat boeit het jullie toch
Ik snap werkelijk niet dat mensen elke week iedere maandagochtend diezelfd vraag kunnen stellen terwijl het evident is dat een deel van de collega’s geen behoefte heeft eraan.
Hoe ervaren jullie dit? Vinden jullie het juist leuk om te vertellen wat jullie in het weekend hebben gedaan en stellen jullie die vraag ook graag aan anderen?
maandag 21 oktober 2024 om 22:38
Heb je je collega wel even aangesproken op dat asociale gedrag?
Of anders even langs bij je manager?
maandag 21 oktober 2024 om 22:47
Merkimer schreef: ↑21-10-2024 21:20Als je de plank er wel mee misslaat kan dat een hoop ellende geven. Denk aan roddelen en pesten op de werkvloer. Bepaalde promoties mislopen terwijl je werk verder prima is. Backstabbing. De hele reut. Want heel weinig mensen zeggen recht in je gezicht dat ze je raar vinden. Dus ook al boeit het me persoonlijk niet wat mensen op dat vlak van me vinden , het geeft veel ruis en het maakt dat veel werk echt een slangenkuil is voor mij..daarom dus ondanks wel degelijk aanwezige talenten een solistisch beroep gekozen. Zodat ik hier niet meer mee hoef te dealen als ik dat niet wil. In situaties zoals kantoor of retail banen meerdere keren uitgevallen met burnouts puur door het niet kunnen snappen van alle tegenstrijdige en ongeschreven intermenselijke regels.
Maar als het 'kunnen snappen van alle tegenstrijdige en ongeschreven intermenselijke regels' een belangrijk onderdeel van het werk is, of in ieder geval een vaardigheid die nodig is om het werk te kunnen doen. Dan is het toch niet zo gek dat je niet aangenomen wordt voor die promotie.
Een dakdekker met hoogtevrees zou in theorie en prima dakdekker kunnen zijn. Met genoeg technische kennis. Het probleem is alleen dat daken zich zelden op de begane grond bevinden.
Een hersenchirurg kan ook beter geen Parkinson hebben. Etc etc.
dinsdag 22 oktober 2024 om 04:27
Er is letterlijk gezegd dat het kwam omdat ik nooit mee ging met team uitjes en omdat ik niet naar elk taart moment van een jarige kwam in een kantoor tuin van 50 man en omdat ik weleens een vergader ruimte boekte om even in stilte te kunnen werken. Ook mijn noise cancelling koptelefoon was maar overdreven. Pure arbeidsdiscriminatie als je het mij vraagt want op mijn werk was niks aan te merken. En ik ging niet naar die team dingen omdat die altijd in mijn eigen tijd vielen na een werkdag waarin ik al helemaal op was. Dus achteraf blij dat ik er weg ben. Ik zat op de interne IT afdeling van een groter bedrijf dus ging over wanneer er wat stuk was. Had geen contact met externen.Speculaastaart schreef: ↑21-10-2024 22:47Maar als het 'kunnen snappen van alle tegenstrijdige en ongeschreven intermenselijke regels' een belangrijk onderdeel van het werk is, of in ieder geval een vaardigheid die nodig is om het werk te kunnen doen. Dan is het toch niet zo gek dat je niet aangenomen wordt voor die promotie.
Een dakdekker met hoogtevrees zou in theorie en prima dakdekker kunnen zijn. Met genoeg technische kennis. Het probleem is alleen dat daken zich zelden op de begane grond bevinden.
Een hersenchirurg kan ook beter geen Parkinson hebben. Etc etc.
dinsdag 22 oktober 2024 om 04:27
Er is letterlijk gezegd dat het kwam omdat ik nooit mee ging met team uitjes en omdat ik niet naar elk taart moment van een jarige kwam in een kantoor tuin van 50 man en omdat ik weleens een vergader ruimte boekte om even in stilte te kunnen werken. Ook mijn noise cancelling koptelefoon was maar overdreven. Pure arbeidsdiscriminatie als je het mij vraagt want op mijn werk was niks aan te merken. En ik ging niet naar die team dingen omdat die altijd in mijn eigen tijd vielen na een werkdag waarin ik al helemaal op was. Dus achteraf blij dat ik er weg ben. Ik zat op de interne IT afdeling van een groter bedrijf dus ging over wanneer er wat stuk was. Had geen contact met externen.Speculaastaart schreef: ↑21-10-2024 22:47Maar als het 'kunnen snappen van alle tegenstrijdige en ongeschreven intermenselijke regels' een belangrijk onderdeel van het werk is, of in ieder geval een vaardigheid die nodig is om het werk te kunnen doen. Dan is het toch niet zo gek dat je niet aangenomen wordt voor die promotie.
Een dakdekker met hoogtevrees zou in theorie en prima dakdekker kunnen zijn. Met genoeg technische kennis. Het probleem is alleen dat daken zich zelden op de begane grond bevinden.
Een hersenchirurg kan ook beter geen Parkinson hebben. Etc etc.
dinsdag 22 oktober 2024 om 04:31
dinsdag 22 oktober 2024 om 04:43
Welkom in mijn wereld. Waarin de dingen en logica van het gros van de andere mensen echt heel onlogisch en raar is. (Voor mij persoonlijk. In mijn ogen. Even een disclaimer dat ik dit dus NIET zie als de absolute waarheid voor iemand daar weer over begint) En toch ervaar ik het zo vanaf laten we zeggen groep 3? Heb er heel wat therapie tegenaan gegooid voor ik op latere leeftijd de juiste diagnose kreeg. Het gekke is wanneer ik onder mensen ben die het ook hebben dan hoef ik het helemaal niet zo uit te leggen. Ook binnen die groep zijn uiteraard variaties dus de een kan beter met dit omgaan en de ander met dat. Dat zie je hier in dit topic ook gebeuren. Maar dan nog zijn de onderlinge variaties daarin kleiner dan wanneer je me in een kamer zet met neurotypische mensen. En dan bedoel ik niet qua interesses want ik kan prima met de buurvrouw praten over onze katten (gedeelde interesse) of met een collega op vakinhoudelijk gebied of iets wat we allebei leuk vinden. Maar het is toch anders. Een beetje te vergelijken met een gesprek tussen twee mensen die dezelfde taal spreken versus een Duitser en een Spanjaard die allebei in het Frans tegen elkaar praten maar nooit op het niveau komen als wanneer het allebei in hun moedertaal zou zijn. Nuances gaan verloren. Je begrijpt ongeveer wat de ander bedoelt maar daar houdt t vaak wel op.PoesmetLaarzen schreef: ↑21-10-2024 22:11Jij leest echt iets volledig anders dan wat er geschreven wordt.
Heel raar dit.
dinsdag 22 oktober 2024 om 04:44
Welkom in mijn wereld. Waarin de dingen en logica van het gros van de andere mensen echt heel onlogisch en raar is. (Voor mij persoonlijk. In mijn ogen. Even een disclaimer dat ik dit dus NIET zie als de absolute waarheid voor iemand daar weer over begint) En toch ervaar ik het zo vanaf laten we zeggen groep 3? Heb er heel wat therapie tegenaan gegooid voor ik op latere leeftijd de juiste diagnose kreeg. Het gekke is wanneer ik onder mensen ben die het ook hebben dan hoef ik het helemaal niet zo uit te leggen. Ook binnen die groep zijn uiteraard variaties dus de een kan beter met dit omgaan en de ander met dat. Dat zie je hier in dit topic ook gebeuren. Maar dan nog zijn de onderlinge variaties daarin kleiner dan wanneer je me in een kamer zet met neurotypische mensen. En dan bedoel ik niet qua interesses want ik kan prima met de buurvrouw praten over onze katten (gedeelde interesse) of met een collega op vakinhoudelijk gebied of iets wat we allebei leuk vinden. Maar het is toch anders. Een beetje te vergelijken met een gesprek tussen twee mensen die dezelfde taal spreken versus een Duitser en een Spanjaard die allebei in het Frans tegen elkaar praten maar nooit op het niveau komen als wanneer het allebei in hun moedertaal zou zijn. Nuances gaan verloren. Je begrijpt ongeveer wat de ander bedoelt maar daar houdt t vaak wel op.PoesmetLaarzen schreef: ↑21-10-2024 22:11Jij leest echt iets volledig anders dan wat er geschreven wordt.
Heel raar dit.
dinsdag 22 oktober 2024 om 04:44
Welkom in mijn wereld. Waarin de dingen en logica van het gros van de andere mensen echt heel onlogisch en raar is. (Voor mij persoonlijk. In mijn ogen. Even een disclaimer dat ik dit dus NIET zie als de absolute waarheid voor iemand daar weer over begint) En toch ervaar ik het zo vanaf laten we zeggen groep 3? Heb er heel wat therapie tegenaan gegooid voor ik op latere leeftijd de juiste diagnose kreeg. Het gekke is wanneer ik onder mensen ben die het ook hebben dan hoef ik het helemaal niet zo uit te leggen. Ook binnen die groep zijn uiteraard variaties dus de een kan beter met dit omgaan en de ander met dat. Dat zie je hier in dit topic ook gebeuren. Maar dan nog zijn de onderlinge variaties daarin kleiner dan wanneer je me in een kamer zet met neurotypische mensen. En dan bedoel ik niet qua interesses want ik kan prima met de buurvrouw praten over onze katten (gedeelde interesse) of met een collega op vakinhoudelijk gebied of iets wat we allebei leuk vinden. Maar het is toch anders. Een beetje te vergelijken met een gesprek tussen twee mensen die dezelfde taal spreken versus een Duitser en een Spanjaard die allebei in het Frans tegen elkaar praten maar nooit op het niveau komen als wanneer het allebei in hun moedertaal zou zijn. Nuances gaan verloren. Je begrijpt ongeveer wat de ander bedoelt maar daar houdt t vaak wel op.PoesmetLaarzen schreef: ↑21-10-2024 22:11Jij leest echt iets volledig anders dan wat er geschreven wordt.
Heel raar dit.
dinsdag 22 oktober 2024 om 05:10
Ik snap je wel hoor. Hoewel ik prima ben in smalltalk als autist begrijp ik bepaalde sociale regels ook niet. Maar ik weet dat ze er "bij horen" dus doe ik het wel, zeker op werk, maar snap ik het nut altijd? Nee echt niet. Gelukkig voor mij ben ik jaren werkzaam geweest in de horeca en dus is de klantvriendelijkheid er wel in gestampt maar het is wel een masker wat ik op doe. Thuis ben ik heel rustig en introvert. Op werk ben ik echt totaal iemand anders. En dat gaat prima maar het kost me wel veel energie.Merkimer schreef: ↑22-10-2024 04:44Welkom in mijn wereld. Waarin de dingen en logica van het gros van de andere mensen echt heel onlogisch en raar is. (Voor mij persoonlijk. In mijn ogen. Even een disclaimer dat ik dit dus NIET zie als de absolute waarheid voor iemand daar weer over begint) En toch ervaar ik het zo vanaf laten we zeggen groep 3? Heb er heel wat therapie tegenaan gegooid voor ik op latere leeftijd de juiste diagnose kreeg. Het gekke is wanneer ik onder mensen ben die het ook hebben dan hoef ik het helemaal niet zo uit te leggen. Ook binnen die groep zijn uiteraard variaties dus de een kan beter met dit omgaan en de ander met dat. Dat zie je hier in dit topic ook gebeuren. Maar dan nog zijn de onderlinge variaties daarin kleiner dan wanneer je me in een kamer zet met neurotypische mensen. En dan bedoel ik niet qua interesses want ik kan prima met de buurvrouw praten over onze katten (gedeelde interesse) of met een collega op vakinhoudelijk gebied of iets wat we allebei leuk vinden. Maar het is toch anders. Een beetje te vergelijken met een gesprek tussen twee mensen die dezelfde taal spreken versus een Duitser en een Spanjaard die allebei in het Frans tegen elkaar praten maar nooit op het niveau komen als wanneer het allebei in hun moedertaal zou zijn. Nuances gaan verloren. Je begrijpt ongeveer wat de ander bedoelt maar daar houdt t vaak wel op.
Als ik thuis kom van een hele dag prikkels ben ik echt kapot. Als ik jouw collega was en ik zou weten dat je liever niet aangesproken wil worden over je weekend of wat dan ook zou ik daar gewoon respect voor hebben en je met rust laten. Juist ook omdat ik weet hoe het is om snel overprikkeld te raken van dat soort dingen.
Ik heb wel meer collega's gehad met ASS trouwens, veel van hen hadden ook hun eigen dingen en wilde op bepaalde momenten ook even rustig ergens bij komen met een koptelefoon op of iets dergelijks. Dat was nooit een probleem. Zolang ze het maar aangeven.
Ik ben er altijd gewoon eerlijk over, mijn autisme, soms moet ik op mijn werk ook even achter gaan zitten en een broodje eten in stilte om even te ontprikkelen. In de horeca ging ik soms even in de koelcel staan. Je moet wat.
Maar ja, het blijft lastig.
dinsdag 22 oktober 2024 om 07:19
PoesmetLaarzen schreef: ↑21-10-2024 19:27Maar daarna heb je nog wel bakken met energie over om hier uur na uur de onbeschofte en beledigende ASSer uit hangen
Wat een onzin.
Nare 'op de man' opmerking ook.
Je zeurt, bemoei je met je eigen stof.
dinsdag 22 oktober 2024 om 07:48
Ik vind je anders behoorlijk generaliserend schrijven over neurodiversen en neurotypischen.
dinsdag 22 oktober 2024 om 09:32
haha dít! wissewis is echt 300% meer energie kwijt aan deze boosheid dan aan "prima, en jij?"GriebusDus schreef: ↑21-10-2024 19:57Je zo kapot ergeren aan een onschuldige vraag en je daar dan ook nog zo over opwinden is topsport, hoor. Dat moet je niet onderschatten.
En doooooor!
dinsdag 22 oktober 2024 om 09:38
Op mijn werk ervaar ik dat helemaal niet zo negatief (al kan dat zijn omdat we veel leerlingen op het spectrum hebben en een beetje goede docent sowieso om moet kunnen gaan met verschillende mensen). Ik kan ook gerust met mijn collega's en zelfs met mijn leerlingen praten over ASS, zonder dat het allemaal heel ongemakkelijk is. Dat zijn waarschijnlijk niet de intense gesprekken die sommige mensen hier verlangen, maar wederzijds begrip is er altijd. Sterker nog, ik voer een specifieke taak uit waarbij mijn ASS juist in mijn voordeel is, net zoals de collega met ADHD dan weer iets doet dat heel passend is voor haar.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
dinsdag 22 oktober 2024 om 09:45
Ik lees hier eigenlijk niet zoveel bijzonders of afwijkends in.... Lijkt me herkenbaar voor heel veel mensen.Miss_Edwards schreef: ↑22-10-2024 05:10Ik snap je wel hoor. Hoewel ik prima ben in smalltalk als autist begrijp ik bepaalde sociale regels ook niet. Maar ik weet dat ze er "bij horen" dus doe ik het wel, zeker op werk, maar snap ik het nut altijd? Nee echt niet. Gelukkig voor mij ben ik jaren werkzaam geweest in de horeca en dus is de klantvriendelijkheid er wel in gestampt maar het is wel een masker wat ik op doe. Thuis ben ik heel rustig en introvert. Op werk ben ik echt totaal iemand anders. En dat gaat prima maar het kost me wel veel energie.
Als ik thuis kom van een hele dag prikkels ben ik echt kapot. Als ik jouw collega was en ik zou weten dat je liever niet aangesproken wil worden over je weekend of wat dan ook zou ik daar gewoon respect voor hebben en je met rust laten. Juist ook omdat ik weet hoe het is om snel overprikkeld te raken van dat soort dingen.
Ik heb wel meer collega's gehad met ASS trouwens, veel van hen hadden ook hun eigen dingen en wilde op bepaalde momenten ook even rustig ergens bij komen met een koptelefoon op of iets dergelijks. Dat was nooit een probleem. Zolang ze het maar aangeven.
Ik ben er altijd gewoon eerlijk over, mijn autisme, soms moet ik op mijn werk ook even achter gaan zitten en een broodje eten in stilte om even te ontprikkelen. In de horeca ging ik soms even in de koelcel staan. Je moet wat.
Maar ja, het blijft lastig.
dinsdag 22 oktober 2024 om 09:47
klinkt allemaal volkomen logisch en in het dagelijks leven superlastig mee om te gaan. en ik werk met veel mensen met een ASS diagnose en praat daar ook over dus ik weet wel ongeveer hoe lastig dat kan zijn voor je.Merkimer schreef: ↑22-10-2024 04:43Welkom in mijn wereld. Waarin de dingen en logica van het gros van de andere mensen echt heel onlogisch en raar is. (Voor mij persoonlijk. In mijn ogen. Even een disclaimer dat ik dit dus NIET zie als de absolute waarheid voor iemand daar weer over begint) En toch ervaar ik het zo vanaf laten we zeggen groep 3? Heb er heel wat therapie tegenaan gegooid voor ik op latere leeftijd de juiste diagnose kreeg. Het gekke is wanneer ik onder mensen ben die het ook hebben dan hoef ik het helemaal niet zo uit te leggen. Ook binnen die groep zijn uiteraard variaties dus de een kan beter met dit omgaan en de ander met dat. Dat zie je hier in dit topic ook gebeuren. Maar dan nog zijn de onderlinge variaties daarin kleiner dan wanneer je me in een kamer zet met neurotypische mensen. En dan bedoel ik niet qua interesses want ik kan prima met de buurvrouw praten over onze katten (gedeelde interesse) of met een collega op vakinhoudelijk gebied of iets wat we allebei leuk vinden. Maar het is toch anders. Een beetje te vergelijken met een gesprek tussen twee mensen die dezelfde taal spreken versus een Duitser en een Spanjaard die allebei in het Frans tegen elkaar praten maar nooit op het niveau komen als wanneer het allebei in hun moedertaal zou zijn. Nuances gaan verloren. Je begrijpt ongeveer wat de ander bedoelt maar daar houdt t vaak wel op.
het heeft alleen geen reutemeteut te maken met het topic te maken. net zoals dat je jezelf waarschijnlijk aangeleerd hebt > ergens binnenkomen is hallo/goeiedag zeggen is dit gewoon een zwart-wit aangeleerd kunstje zonder veel variabelen dat je jezelf aan kunt leren.
dat je dat vervolgens stom vind kan natuurlijk, maar dat maakt dat het stom is niet normaal.
En doooooor!
dinsdag 22 oktober 2024 om 09:47
Ik heb werkelijk nog niemand zien schrijven dat er verlangd wordt naar intense gesprekken op het werk.Nana_Mouskouri schreef: ↑22-10-2024 09:38Op mijn werk ervaar ik dat helemaal niet zo negatief (al kan dat zijn omdat we veel leerlingen op het spectrum hebben en een beetje goede docent sowieso om moet kunnen gaan met verschillende mensen). Ik kan ook gerust met mijn collega's en zelfs met mijn leerlingen praten over ASS, zonder dat het allemaal heel ongemakkelijk is. Dat zijn waarschijnlijk niet de intense gesprekken die sommige mensen hier verlangen, maar wederzijds begrip is er altijd. Sterker nog, ik voer een specifieke taak uit waarbij mijn ASS juist in mijn voordeel is, net zoals de collega met ADHD dan weer iets doet dat heel passend is voor haar.
dinsdag 22 oktober 2024 om 09:50
nee hoor. als je zegt dat je het qua energie niet aankunt om het woord "prima" uit te spreken om vervolgens hier helemaal los te gaan waarbij duidelijk is dat er een berg aan boze energie verbruikt wordt dan is dit een zeer passende opmerking want helemaal ok dat iemand keuzes maakt in energieverbruik, maar deze uitspraak is dan erg gek
En doooooor!
dinsdag 22 oktober 2024 om 10:10
Oh, die mensen zitten zeker in dit topic. Zij willen alleen diepgaande gesprekken, anders kunnen mensen het beter laten.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
dinsdag 22 oktober 2024 om 10:28
O ja, de "tegen leuk weekend gehad? Ja prima mensen". Da's waar.Nana_Mouskouri schreef: ↑22-10-2024 10:10Oh, die mensen zitten zeker in dit topic. Zij willen alleen diepgaande gesprekken, anders kunnen mensen het beter laten.
dinsdag 22 oktober 2024 om 10:30
Als je niet in een team past lijkt het met niet zo gek dat je geen promotie maakt. Ontslagen worden om dit soort, niet zo heel bijzondere zaken, zou dan weer niet juist zijn.Merkimer schreef: ↑22-10-2024 04:27Er is letterlijk gezegd dat het kwam omdat ik nooit mee ging met team uitjes en omdat ik niet naar elk taart moment van een jarige kwam in een kantoor tuin van 50 man en omdat ik weleens een vergader ruimte boekte om even in stilte te kunnen werken. Ook mijn noise cancelling koptelefoon was maar overdreven. Pure arbeidsdiscriminatie als je het mij vraagt want op mijn werk was niks aan te merken. En ik ging niet naar die team dingen omdat die altijd in mijn eigen tijd vielen na een werkdag waarin ik al helemaal op was. Dus achteraf blij dat ik er weg ben. Ik zat op de interne IT afdeling van een groter bedrijf dus ging over wanneer er wat stuk was. Had geen contact met externen.
dinsdag 22 oktober 2024 om 11:01
In heel veel teams ligt de nadruk op het sociale aspect. Kijk maar eens naar een gemiddelde vacature. Het is jammer dat ik de link naar de lezing die we laatst via werk kregen niet kan delen omdat ie intern is gedeeld met de organisatie. Ik vind het binnen veel bedrijven een gemiste kans dat er maar 1 type 'goed' is op de werkvloer terwijl in mijn opinie het geen moer uit zou moeten maken of de ene collega liever niet naar uitjes wil en de ander liever alleen luncht. Als je vakinhoudelijk maar met elkaar overeen kan komen. En elkaars perspectief wil kunnen zien. Een stap in elkaars richting.
Ikzelf kan echt wel 'goed' mompelen op 'hoe was je weekend'. Maar vaak stopt het daar dus niet bij. Het doorvragen vind ik irritant. Het willen weten wat ik heb gedaan en als je daar dan antwoord op geeft dan is het niet goed..dat kat en muis spelletje kan me gestolen worden. Er zit zo'n oordeel in vanaf de andere kant. Dus moet ik in feite elke week dan gaan lopen liegen om het sociaal acceptabel te houden en met name dat vind ik en energie vretend en volkomen zinloos. Ook dat het andersom soort van verwacht wordt. Want het boeit me niet wat andere mensen in hun weekend doen. Dat moeten ze zelf weten.
Dingen als Goeiemorgen is gewoon kort en krachtig en klaar. Ben geen rainman.
dinsdag 22 oktober 2024 om 11:11
Kun je dat soort dingen niet met collega's bespreken? Misschien gewoon in de context van ASS, dat dat soort gesprekken jou veel energie kosten. Ik kan me niet voorstellen dat jouw collega's daar geen rekening mee willen houden, maar misschien is het hun gewoon onbekend? Ik zou daar met plezier rekening mee houden, maar dan moet ik het wel weten.
Met betrekking tot die promotie, ja dat lijkt me lastig. Als je in een team werkt, kan je de uitjes en de lunch nog wel skippen, zolang je je werk goed doet. Een team werkt uiteindelijk wel het beste als mensen elkaar een beetje kennen (en elkaar's "gebruiksaanwijzing" leren
) en daar worden die uitjes wel vaak voor gebruikt. Het is wel raar als je daar als manager van het team niet bij bent. Daarbij is het voor een manager belangrijk dat je je stijl aanpast aan de persoon tegenover je. Sommige mensen delen wel graag hun lief en leed met hun manager, de ander weer helemaal niet maar ik denk dat het wel normaal is dat manager's een klein beetje de persoonlijke situatie van hun teamgenoten kennen.
Ik denk ongetwijfeld dat er veel te leren over en te winnen valt voor mensen op het spectrum op de werkvloer.
Met betrekking tot die promotie, ja dat lijkt me lastig. Als je in een team werkt, kan je de uitjes en de lunch nog wel skippen, zolang je je werk goed doet. Een team werkt uiteindelijk wel het beste als mensen elkaar een beetje kennen (en elkaar's "gebruiksaanwijzing" leren
) en daar worden die uitjes wel vaak voor gebruikt. Het is wel raar als je daar als manager van het team niet bij bent. Daarbij is het voor een manager belangrijk dat je je stijl aanpast aan de persoon tegenover je. Sommige mensen delen wel graag hun lief en leed met hun manager, de ander weer helemaal niet maar ik denk dat het wel normaal is dat manager's een klein beetje de persoonlijke situatie van hun teamgenoten kennen. Ik denk ongetwijfeld dat er veel te leren over en te winnen valt voor mensen op het spectrum op de werkvloer.
dinsdag 22 oktober 2024 om 11:31
Daar is een teamuitje niet echt geschikt voor, omdat ze niet zo vaak per jaar zijn. Om elkaar beter te leren kennen, moet je het juist niet van dit soort dingen hebben, maar juist door het contact op alle andere dagen. Ik heb genoeg uitjes meegemaakt. Vaak zie je dat er groepjes ontstaan op basis van hoe groepen op het werk zijn. Dat contact ontstaat omdat je deze mensen vaak spreekt, omdat ze in jouw team zitten of op jouw kamer zitten of je er vaak mee moet samenwerken of omdat ze in de kamer naast je zit. Ik spreek wel eens mensen die ik verder niet zo ken, maar dat is dan ook maar een eenmalig contact. Kan leuk zijn, maar niet nuttig.care_ schreef: ↑22-10-2024 11:11Kun je dat soort dingen niet met collega's bespreken? Misschien gewoon in de context van ASS, dat dat soort gesprekken jou veel energie kosten. Ik kan me niet voorstellen dat jouw collega's daar geen rekening mee willen houden, maar misschien is het hun gewoon onbekend? Ik zou daar met plezier rekening mee houden, maar dan moet ik het wel weten.
Met betrekking tot die promotie, ja dat lijkt me lastig. Als je in een team werkt, kan je de uitjes en de lunch nog wel skippen, zolang je je werk goed doet. Een team werkt uiteindelijk wel het beste als mensen elkaar een beetje kennen (en elkaar's "gebruiksaanwijzing" leren
Ik denk ongetwijfeld dat er veel te leren over en te winnen valt voor mensen op het spectrum op de werkvloer.
Ik ga ook niet altijd naar teamuitjes en zo. Het moet een beetje leuke activiteit zijn, er moeten leuke mensen mee gaan en qua kosten moet ik het ook nog waard vinden.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
