Werk & Studie alle pijlers

Ik ben een jonge moeder met academische kinderen:ingewikkeld

10-09-2023 13:44 229 berichten
Ik was 21 toen mijn oudste werd geboren. Ben daarna pas gaan studeren toen de kinderen er al waren. Mijn kinderen zijn alledrie gaan studeren na het gymnasium en dan krijg je toch bepaalde contacten. Ik merk dat ik me er na al die jaren nog onzeker tussen voel. Ik heb inmiddels mijn hbo diploma en heb leuk en goed werk maar toch....als ik zoals vanmorgen tussen de neurochirurgen en aardwetenschappers zit die van mijn leeftijd zijn of ouder en nog in de kleine kinderen zitten dan voel ik me enorm niet op mijn plek. Ik voel me dom. Ik voel me alsof ik me moet verantwoorden. En dat is eigenlijk altijd al zo geweest. Ik was de jongste moeder, had de slimste kinderen, en nu zitten mijn kinderen in een academische bubbel en raak ik daar ook mee vergroeid automatisch maar krijg ik maar matig contact en dat maakt me onzeker. Ik ben minstens 15-20 jaar jonger (en zie er ook nog eens jonger uit dan ik ben) en heb geen eigen huisartsenpraktijk en ben geen neurochirurg en ik ben ook geen voorzitter van de lionsclub. Ik ben een simpele ziel met toevalligerwijs hele slimme kinderen. Maar ik voel me in hun wereld genegeerd en onzeker. Wat kunnen jullie mij als tips geven?
Ik zou het niet op mijzelf betrekken dat je matig contact hebt met al die mensen uit die bubbel. Je zegt nu ‘ik voel mij zo dom’ maar ik lees vooral een verschil in leeftijd en levensfase (zitten nog in de kleine kinderen).

Je hoeft toch ook niet met iedereen een goed contact of klik te hebben? Dat is bijna onmogelijk (als in: echt contact, niet enkel makkelijk switchen tussen groepen en een vlotte babbel hebben).
Alle reacties Link kopieren Quote
Wie zijn die mensen dan en waar kom je ze tegen?
Ik ken al geen ouders van klasgenoten van mijn kinderen, dus ik denk dat als ze gaan studeren zéker niet meer.

Zijn het de ouders van de partners van je kinderen? Maar die zie je toch ook maar 1 keer per jaar of zo? Edit: o nee, ze hebben kleine kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kom uit een bubbel waar iedereen en z’n moeder academisch is opgeleid maar 90% heeft geen eigen huisartsenpraktijk of is voorzitter van de Lions club hoor.

Het zijn gewoon mensen.
anappleaday wijzigde dit bericht op 10-09-2023 15:26
7.25% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Stop met jezelf omlaag praten.
Je hebt andere kansen en mogelijkheden gehad en hebt er voor gezorgd dat alle 3 je kinderen nu kunnen doen wat ze nu doen.

Naast kinderen nog studeren is sowieso een topprestatie.

En t schijnt dat intelligentie vooral via de moeder wordt overgedragen ;-D
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
Alle reacties Link kopieren Quote
O gosje, jee. Die mensen kunnen dan alleen maar over de quantum theory praten en zijn een andere diersoort ofzo?
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren Quote
Eurus schreef:
10-09-2023 15:37
O gosje, jee. Die mensen kunnen dan alleen maar over de quantum theory praten en zijn een andere diersoort ofzo?
Nee maar ik herken t wel een beetje.
Ik was eerder dit jaar met n groepsreis mee en bevond me ineens tussen huisartsen en managers die aan halve ziekenhuizen leiding gaven. Daar voelde ik me als praktisch ingesteld single moeder zonder leidinggevende functie een beetje vreemde eend in de bijt.

Edit: ik weet dat t tussen mijn oren zit. T zijn ook gewoon mensen. Voel me er niet minderwaardig door
apatura2 wijzigde dit bericht op 10-09-2023 15:57
9.77% gewijzigd
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik doe een talencursus en omdat het instituut zeer nauw verbonden is met de universiteit zitten er veel academici bij mij in de groep.

Niemand van ons is geboren met deze taal vloeiend te spreken, iedereen is bij niveau nul of één begonnen en het is gewoon gezellig. Niemand die op me neerkijkt als zijnde die typgeit.

Meestal zit ik als studiekoppel met een chirurg, gewoon een gezellige vent.
Je ziet toch liever zo’n strak lijf dan een uitgezakte mokkapunt, weet je wel weet je niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Met een hbo-opleiding ben je geen simpele ziel, maar ook hoogopgeleid. Dus stop met dat minderwaardige gedoe.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kinderen zijn alledrie gaan studeren na het gymnasium en dan krijg je toch bepaalde contacten. Ik merk dat ik me er na al die jaren nog onzeker tussen voel.

nu zitten mijn kinderen in een academische bubbel en raak ik daar ook mee vergroeid automatisch

Hoezo? Ik snap dat 'automatische' en 'vergroeid raken' niet, kun je dat uitleggen?



als ik zoals vanmorgen tussen de neurochirurgen en aardwetenschappers zit die van mijn leeftijd zijn of ouder en nog in de kleine kinderen zitten dan voel ik me enorm niet op mijn plek.

Ik ben minstens 15-20 jaar jonger

Hm. Van jouw leeftijd en ouder én minstens 15-20 jaar ouder? Je raakt me kwijt.

Ik snap het probleem dus eigenlijk gewoon niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wellicht ben je ook ‘dommer’ dan de mensen in die bubbel, al past de huisarts mi. niet in het rijtje aardwetenschapper en chirurg. Dat is toch niet zo gek?
Ik weet niet welke opleiding je zelf hebt gedaan, maar naar verwachting kun je tussen hbo/wo’ers in die richting een aardig mondje meepraten zonder dat je door de mand valt.
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
10-09-2023 15:58
Mijn kinderen zijn alledrie gaan studeren na het gymnasium en dan krijg je toch bepaalde contacten. Ik merk dat ik me er na al die jaren nog onzeker tussen voel.

nu zitten mijn kinderen in een academische bubbel en raak ik daar ook mee vergroeid automatisch

Hoezo? Ik snap dat 'automatische' en 'vergroeid raken' niet, kun je dat uitleggen?



als ik zoals vanmorgen tussen de neurochirurgen en aardwetenschappers zit die van mijn leeftijd zijn of ouder en nog in de kleine kinderen zitten dan voel ik me enorm niet op mijn plek.

Ik ben minstens 15-20 jaar jonger

Hm. Van jouw leeftijd en ouder én minstens 15-20 jaar ouder? Je raakt me kwijt.

Ik snap het probleem dus eigenlijk gewoon niet.
Ik begrijp er ook niks van. Ik vind het ook raar om te vergroeien met de kennissen van je kinderen. Geen wonder dat die ook zoiets hebben van brrr
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarschijnlijk bedoelt ze dat haar leeftijdsgenoten nog jongere kinderen hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waar ontmoet je die mensen dan? Wie zijn dat? Bedoel je ouders van vrienden van je kinderen? Waar zie jij die dan? Ik zie nooit ouders van vrienden van mijn (afgestudeerde) kinderen.

Wie zijn dan jonger dan jij? Bedoel je je oud studiegenoten?
Maar je bent toch afgestudeerd en aan het werk?
Ik begrijp je post niet.
KamilleT schreef:
10-09-2023 16:03
Wellicht ben je ook ‘dommer’ dan de mensen in die bubbel, al past de huisarts mi. niet in het rijtje aardwetenschapper en chirurg. Dat is toch niet zo gek?
Ik weet niet welke opleiding je zelf hebt gedaan, maar naar verwachting kun je tussen hbo/wo’ers in die richting een aardig mondje meepraten zonder dat je door de mand valt.
Huisarts is ook een specialisatie dus hoezo valt die niet in het rijtje met de chirurg?
Alle reacties Link kopieren Quote
Banananaa schreef:
10-09-2023 16:09
Huisarts is ook een specialisatie dus hoezo valt die niet in het rijtje met de chirurg?
Dat wist ik niet, maar het staat los van mijn punt dat je niet altijd de slimste kunt zijn én dat er omgevingen zijn waar je niet op niveau kunt meepraten met de rest. En dat is niet erg.
kamillet wijzigde dit bericht op 10-09-2023 16:15
33.13% gewijzigd
Het lijkt me dat je vooral iets moet doen aan jouw onzekerheid. De contacten met de mensen waar jouw kinderen mee te maken hebben zijn sowieso oppervlakkig, het zijn geen vrienden van je, lijkt me.

Bovendien, als je universitair gestudeerd hebt en in de universitaire bubbel zit betekent dat echt niet alles. Er lopen op de universiteiten (onder wetenschappers en professoren) zat mensen rond die veel weten van hun vakgebied, maar soms echt wel een beetje dom zijn als het op de wereld om hen heen aankomt. Ik sprak ooit een sociaal geograaf, rond de 35-40 jaar, docent aan de universiteit, die onderzoek wilde doen in een wijk "aan de verkeerde kant van het spoor" om zo maar te zeggen. Een wijk met een mix van mbo-geschoolden en niet-geschoolden. Redelijk wat werkloosheid. Redelijk wat uitkeringen. Maar verder wel gewoon mensen. De bakker woont er, de kapper, de stucadoor etc. De wetenschapper vertelde dat zij het heel lastig vond om te weten hoe zij moest communiceren met die mensen. Maar daar had zij een oplossing voor gevonden: ze had mensen van de afdeling Antropologie bereid gevonden om hier eerst onderzoek naar te doen. :nut:
Dan ben je misschien heel slim in je eigen kleine bubbel, maar hopeloos wereldvreemd. :lol:
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
10-09-2023 16:12
Dat wist ik niet, maar het staat los van mijn punt dat je niet altijd de slimste kunt zijn én dat er omgevingen zijn waar je niet op niveau kunt meepraten met de rest. En dat is niet erg.
Ja natuurlijk, of dacht je dat je je huisartsendiploma bij een pakje boter kreeg?
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap ‘m niet, vrees ik. Man en ik zijn beide mbo opgeleid, hebben jong kinderen gekregen. De oudste is inmiddels afgestudeerd, zijn vriendin studeert geneeskunde en moet nog jàren studeren, zijn jongere broer studeert nog en gaat in ieder geval nog voor een PhD.
Man werkt in een heel academische omgeving tussen hoog opgeleide mensen maar via de kinderen zien we hooguit wat studievrienden die we zo af en toe eens zien.
Ik kan me maar heel weinig voorstellen bij je probleem eigenlijk. Ik snap niet om welke mensen het gaat en wanneer je dan met academici zou moeten kunnen meepraten. Over hele academische zaken enzo?
Alle reacties Link kopieren Quote
Op welke gelegenheden kom je deze mensen dan tegen?
Wie wat wil die moet wat.
Wow wat veel reacties. 2 kinderen van de 3 hebben hier gestudeerd. Bij feestjes waren we er vaak deels bij toen ze nog thuiswoonden, later ging er wel eens een vriend of vriendin mee op vakantie en bij de bachelor uitreiking ontmoet je ouders, bij de master. Er zijn gelegenheden zat. De relaties van je kinderen waarvan je de ouders leert kennen. Maar ook bijvoorbeeld in de kerk waar wij heen gaan waar voornamelijk hoger opgeleiden komen. Deze mensen zijn dan wel meer van mijn leeftijd maar we hebben niks gemeen meer omdat zij nog in de kleine kinderen zitten. Dus zit je thee te drinken met een chirurg van jouw leeftijd met kleuters. Terwijl mijn eigen kinderen al chirurg zijn snap je?
Dus voel me een beetje tussen wal en schip en nergens echt tussen passen. Onze kinderen brengen een vriendenkring met zich mee en soms ontmoeten we die ouders. Die weer vele malen ouder zijn dan wij en in een wereld zitten (huisarts in ruste etc) die mijlenver van mij afstaat. Ik voel me dan een simpele ziel. Dom. Er wordt zelden gevraagd wat ik doe en als wel wordt er echt overheen gepraat. Het viel me vandaag weer op. Ik heb dat altijd al wel gehad, dat onzekere. Niet weten waar ik precies thuishoor. Mijn kinderen bewegen zich volkomen moeiteloos in dat wereldje van de consultens, artsen, wetenschappers, filosofen e. d en ik ben maar gewoon een social worker. Niks mis mee maar wel een heel andere wereld. Ik golf niet, we gaan gewoon naar de camping in Frankrijk. Ik weet niet. Ik voel me minderwaardig ofzo tussen hen. Onze kinderen zijn inmiddels wel aardig geintegreerd en leven ook zo' n leven. Ze zijn dol op mij hoor, laat daar geen misverstand over bestaan. Maar onze levens zijn wel echt heel anders.
anoniem_64fe2b14393a9 wijzigde dit bericht op 10-09-2023 16:41
0.09% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
10-09-2023 16:12
Dat wist ik niet, maar het staat los van mijn punt dat je niet altijd de slimste kunt zijn én dat er omgevingen zijn waar je niet op niveau kunt meepraten met de rest. En dat is niet erg.
In mijn academische bubbels is het vooral denksnelheid en associaties die ons binden. Er is een grote overlap met het aangekund hebben van een universitaire opleiding, dat wel, maar dat is niet exclusief het geval. Je merkt wel soms in mijn sportbubbel dat iemand de grappen of opmerkingen niet kan volgen en dat is dan meestal wel iemand onder of krap aan hbo. Met algemene kennis heeft het veel minder te maken, en met alfa/beta/gamma ook niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh ja, ik vergeet bijna dat ik destijds als tijdelijke vakgroepsecretaresse geen idee had waar het over ging tijdens het uitwerken van aantekeningen.

Maakte niet uit, als het me te lastig werd trok ik een promovendus van de gang met het verzoek om een woord van ongeveer 50 letters (handgeschreven, of op dictafoon) even voor me te spellen.

Mijn voornaamste taak was het opvangen en begeleiden van promovendi. Regelen van huisvesting, verblijfsvergunning, verzekering etc.

Mijn man werkte als MBO'er op een ander deel van de universiteit.
Eén van zijn promovendi begon later een eigen bedrijf waar onze zoon 20 jaar later MBO-stage ging lopen. De 'academische wereld' is misschien klein, maar ook simpel volk is welkom.
Je ziet toch liever zo’n strak lijf dan een uitgezakte mokkapunt, weet je wel weet je niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeep-aardje schreef:
10-09-2023 16:38
Wow wat veel reacties. 2 kinderen van de 3 hebben hier gestudeerd. Bij feestjes waren we er vaak deels bij toen ze nog thuiswoonden, later ging er wel eens een vriend of vriendin mee op vakantie en bij de bachelor uitreiking ontmoet je ouders, bij de master. Er zijn gelegenheden zat. De relaties van je kinderen waarvan je de ouders leert kennen. Maar ook bijvoorbeeld in de kerk waar wij heen gaan waar voornamelijk hoger opgeleiden komen. Deze mensen zijn dan wel meer van mijn leeftijd maar we hebben niks gemeen meer omdat zij nog in de kleine kinderen zitten. Dus zit je thee te drinken met een chirurg van jouw leeftijd met kleuters. Terwijl mijn eigen kinderen al chirurg zijn snap je?
Dus voel me een beetje tussen wal en schip en nergens echt tussen passen. Onze kinderen brengen een vriendenkring met zich mee en soms ontmoeten we die ouders. Die weer vele malen ouder zijn dan wij en in een wereld zitten (huisarts in ruste etc) die mijlenver van mij afstaat. Ik voel me dan een simpele ziel. Dom. Er wordt zelden gevraagd wat ik doe en als wel wordt er echt overheen gepraat. Het viel me vandaag weer op. Ik heb dat altijd al wel gehad, dat onzekere. Niet weten waar ik precies thuishoor. Mijn kinderen bewegen zich volkomen moeiteloos in dat wereldje van de consultens, artsen, wetenschappers, filosofen e. d en ik ben maar gewoon een social worker. Niks mis mee maar wel een heel andere wereld. Ik golf niet, we gaan gewoon naar de camping in Frankrijk. Ik weet niet. Ik voel me minderwaardig ofzo tussen hen. Onze kinderen zijn inmiddels wel aardig geintegreerd en leven ook zo' n leven. Ze zijn dol op mij hoor, laat daar geen misverstand over verstaan. Maar onze levens zijn wel echt heel anders.
Heb je geen eigen vrienden en kennissen dan?

Waarom zou je in het wereldje van de vrienden van je kinderen moeten passen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Nemophilista schreef:
10-09-2023 16:13
Het lijkt me dat je vooral iets moet doen aan jouw onzekerheid. De contacten met de mensen waar jouw kinderen mee te maken hebben zijn sowieso oppervlakkig, het zijn geen vrienden van je, lijkt me.

Bovendien, als je universitair gestudeerd hebt en in de universitaire bubbel zit betekent dat echt niet alles. Er lopen op de universiteiten (onder wetenschappers en professoren) zat mensen rond die veel weten van hun vakgebied, maar soms echt wel een beetje dom zijn als het op de wereld om hen heen aankomt. Ik sprak ooit een sociaal geograaf, rond de 35-40 jaar, docent aan de universiteit, die onderzoek wilde doen in een wijk "aan de verkeerde kant van het spoor" om zo maar te zeggen. Een wijk met een mix van mbo-geschoolden en niet-geschoolden. Redelijk wat werkloosheid. Redelijk wat uitkeringen. Maar verder wel gewoon mensen. De bakker woont er, de kapper, de stucadoor etc. De wetenschapper vertelde dat zij het heel lastig vond om te weten hoe zij moest communiceren met die mensen. Maar daar had zij een oplossing voor gevonden: ze had mensen van de afdeling Antropologie bereid gevonden om hier eerst onderzoek naar te doen. :nut:
Dan ben je misschien heel slim in je eigen kleine bubbel, maar hopeloos wereldvreemd. :lol:
🙈🙈😂😂😂

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven