Werk & Studie
alle pijlers
Ik ben een jonge moeder met academische kinderen:ingewikkeld
zondag 10 september 2023 om 13:44
Ik was 21 toen mijn oudste werd geboren. Ben daarna pas gaan studeren toen de kinderen er al waren. Mijn kinderen zijn alledrie gaan studeren na het gymnasium en dan krijg je toch bepaalde contacten. Ik merk dat ik me er na al die jaren nog onzeker tussen voel. Ik heb inmiddels mijn hbo diploma en heb leuk en goed werk maar toch....als ik zoals vanmorgen tussen de neurochirurgen en aardwetenschappers zit die van mijn leeftijd zijn of ouder en nog in de kleine kinderen zitten dan voel ik me enorm niet op mijn plek. Ik voel me dom. Ik voel me alsof ik me moet verantwoorden. En dat is eigenlijk altijd al zo geweest. Ik was de jongste moeder, had de slimste kinderen, en nu zitten mijn kinderen in een academische bubbel en raak ik daar ook mee vergroeid automatisch maar krijg ik maar matig contact en dat maakt me onzeker. Ik ben minstens 15-20 jaar jonger (en zie er ook nog eens jonger uit dan ik ben) en heb geen eigen huisartsenpraktijk en ben geen neurochirurg en ik ben ook geen voorzitter van de lionsclub. Ik ben een simpele ziel met toevalligerwijs hele slimme kinderen. Maar ik voel me in hun wereld genegeerd en onzeker. Wat kunnen jullie mij als tips geven?
zondag 10 september 2023 om 16:45
Vervelend dat je je zo voelt. Het valt me op dat je een hoop belemmerende overtuigingen hebt zoals: academici zijn slimmer dan niet academici, social worker is minder belangrijk dan een chirurg etc. Ik denk dat het vooral in jouw hoofd zit en zou benieuwd zijn naar waar deze overtuigingen vandaan komen en ze eens kritisch onder de loep nemen. Heb je iemand waarmee je hierover kunt praten?Zeep-aardje schreef: ↑10-09-2023 16:38Wow wat veel reacties. 2 kinderen van de 3 hebben hier gestudeerd. Bij feestjes waren we er vaak deels bij toen ze nog thuiswoonden, later ging er wel eens een vriend of vriendin mee op vakantie en bij de bachelor uitreiking ontmoet je ouders, bij de master. Er zijn gelegenheden zat. De relaties van je kinderen waarvan je de ouders leert kennen. Maar ook bijvoorbeeld in de kerk waar wij heen gaan waar voornamelijk hoger opgeleiden komen. Deze mensen zijn dan wel meer van mijn leeftijd maar we hebben niks gemeen meer omdat zij nog in de kleine kinderen zitten. Dus zit je thee te drinken met een chirurg van jouw leeftijd met kleuters. Terwijl mijn eigen kinderen al chirurg zijn snap je?
Dus voel me een beetje tussen wal en schip en nergens echt tussen passen. Onze kinderen brengen een vriendenkring met zich mee en soms ontmoeten we die ouders. Die weer vele malen ouder zijn dan wij en in een wereld zitten (huisarts in ruste etc) die mijlenver van mij afstaat. Ik voel me dan een simpele ziel. Dom. Er wordt zelden gevraagd wat ik doe en als wel wordt er echt overheen gepraat. Het viel me vandaag weer op. Ik heb dat altijd al wel gehad, dat onzekere. Niet weten waar ik precies thuishoor. Mijn kinderen bewegen zich volkomen moeiteloos in dat wereldje van de consultens, artsen, wetenschappers, filosofen e. d en ik ben maar gewoon een social worker. Niks mis mee maar wel een heel andere wereld. Ik golf niet, we gaan gewoon naar de camping in Frankrijk. Ik weet niet. Ik voel me minderwaardig ofzo tussen hen. Onze kinderen zijn inmiddels wel aardig geintegreerd en leven ook zo' n leven. Ze zijn dol op mij hoor, laat daar geen misverstand over bestaan. Maar onze levens zijn wel echt heel anders.
zondag 10 september 2023 om 16:45
Ik probeer het ook te begrijpen. Als het events zijn voor mede-ouders van studerende kinderen waar je al die aardwetenschappers en zo tegenkomt, dan zitten ze toch juist niet in de kleine kinderen? Waar kom je die mensen dan wel tegen?
Overigens ben ik zo iemand met academische baan die later kinderen kreeg en op het schoolplein ben ik steeds degene met de meeste rimpels. Je kunt nou eenmaal niet alles hebben.
Overigens ben ik zo iemand met academische baan die later kinderen kreeg en op het schoolplein ben ik steeds degene met de meeste rimpels. Je kunt nou eenmaal niet alles hebben.
zondag 10 september 2023 om 16:48
nu jij het zo quote allemaal gaat er ineens een lampje branden!S-Groot schreef: ↑10-09-2023 15:58Mijn kinderen zijn alledrie gaan studeren na het gymnasium en dan krijg je toch bepaalde contacten. Ik merk dat ik me er na al die jaren nog onzeker tussen voel.
nu zitten mijn kinderen in een academische bubbel en raak ik daar ook mee vergroeid automatisch
Hoezo? Ik snap dat 'automatische' en 'vergroeid raken' niet, kun je dat uitleggen?
als ik zoals vanmorgen tussen de neurochirurgen en aardwetenschappers zit die van mijn leeftijd zijn of ouder en nog in de kleine kinderen zitten dan voel ik me enorm niet op mijn plek.
Ik ben minstens 15-20 jaar jonger
Hm. Van jouw leeftijd en ouder én minstens 15-20 jaar ouder? Je raakt me kwijt.
Ik snap het probleem dus eigenlijk gewoon niet.
Am Yisrael Chai!
zondag 10 september 2023 om 16:49
En na de tweede post al helemaal.fashionvictim schreef: ↑10-09-2023 16:48nu jij het zo quote allemaal gaat er ineens een lampje branden!
Honey, you should see me in a crown
zondag 10 september 2023 om 16:52
Ja ik heb zeker eigen vrienden. Van allerlei pluimage maar geen van alles is universitair geschoold. Ik ken de meesten vanuit mijn eigen schooltijd een paar van mijn studie. Gek genoeg voel ik me daar vaak de ' slimste' (snel denken en associeren kan en doe ik ook) maar ik sta met 1 voet in de ene bubbel (komt ook echt door de buurt waar ik woon was ik even vergeten te zeggen sorry) en met 1 voet in de andere (lekker ouwehoeren, foute series kijken, platte grappen maken, best wel eens kunnen vloeken en al die zware en diepzinnige gesprekken daar doen wij niet aan en we kennen Kant en Nietsche niet en hebben nooit Simone du bouvoir gelezen)
Mensen van de kerk waar wij bij zitten die dus academici zijn en wetenschappers praten (valt mij dan op) erg vanuit hun eigen referentiekader en gaan er van uit dat je volkomen kan volgen waar zij het over hebben. Kennelijk weet ik net genoeg om mee te kunnen praten maar ik bluf me er vooral doorheen. Mijn eigen bubbel vindt mij daarentegen weer heel intelligent want die weten nog minder van deeltjesversnellers en de nieuwste kankermedicijnen dan ik.
Ik kom dus via de wijk waar ik woon, de kerk en de kinderen met hun bubbel inaanraking. En dan heb ik dus nog mijn eigen bubbel. Ik vind het lastig. En voel me een beetje een misfit. Zo van: wie ben ik dan en waar hoor ik thuis?
Mensen van de kerk waar wij bij zitten die dus academici zijn en wetenschappers praten (valt mij dan op) erg vanuit hun eigen referentiekader en gaan er van uit dat je volkomen kan volgen waar zij het over hebben. Kennelijk weet ik net genoeg om mee te kunnen praten maar ik bluf me er vooral doorheen. Mijn eigen bubbel vindt mij daarentegen weer heel intelligent want die weten nog minder van deeltjesversnellers en de nieuwste kankermedicijnen dan ik.
Ik kom dus via de wijk waar ik woon, de kerk en de kinderen met hun bubbel inaanraking. En dan heb ik dus nog mijn eigen bubbel. Ik vind het lastig. En voel me een beetje een misfit. Zo van: wie ben ik dan en waar hoor ik thuis?
zondag 10 september 2023 om 16:53
Ik heb 2 propedeuses en 2 doctoraaldiploma's gehaald, maar het was echt niet gebruikelijk dat ouders van studenten elkaar spraken. Ook niet bij een diploma-uitreiking (het enige moment waarop je ouders zou kunnen zien). Iedereen was bezig met z'n eigen kind/aanhang. Dat je hierna precies wist wat al die mensen voor werk deden was al helemaal niet aan de orde.
FWIW, tijdens mijn eerste studie zat ik vaak naast een meisje van wie de vader zowel groentenboer als vrachtwagenchauffeur was geweest. Van de rest heb ik geen idee.
FWIW, tijdens mijn eerste studie zat ik vaak naast een meisje van wie de vader zowel groentenboer als vrachtwagenchauffeur was geweest. Van de rest heb ik geen idee.
zondag 10 september 2023 om 16:56
Het kan altijd nog een graadje erger 
ik ben ook een jonge hbo-opgeleide moeder met academische kinderen en mijn hele schoonfamilie is precies wat jij beschrijft, inclusief de voorzitter van de Lionsclub.
Onze beleefwerelden zijn op sommige gebieden wel anders ja, maar zolang we met respect met elkaar blijven omgaan is er niks aan de hand. Ik kan inderdaad niet met alles meepraten en mijn interesses liggen daar ook niet. Ik luister dan maar mee en leg alles naast me neer. Ik voel me er in ieder geval niet minder om.
Vinden zij me minder? Ja dat gevoel krijg ik bij sommigen wel, vanwege van die opmerkingen met steken onder water.
Ik heb me er ondertussen tegen gehard, ik weet ook niet of dat is omdat zij zich meer voelen vanwege hun opleiding of vanwege hun karakter.
Dus ik begrijp je gevoel wel, maar hoop dat je jezelf toch echt anders kunt zien dan de simpele ziel en trots op jezelf kunt zijn. Je kinderen doen het supergoed en dat komt mede door jou.
ik ben ook een jonge hbo-opgeleide moeder met academische kinderen en mijn hele schoonfamilie is precies wat jij beschrijft, inclusief de voorzitter van de Lionsclub. Onze beleefwerelden zijn op sommige gebieden wel anders ja, maar zolang we met respect met elkaar blijven omgaan is er niks aan de hand. Ik kan inderdaad niet met alles meepraten en mijn interesses liggen daar ook niet. Ik luister dan maar mee en leg alles naast me neer. Ik voel me er in ieder geval niet minder om.
Vinden zij me minder? Ja dat gevoel krijg ik bij sommigen wel, vanwege van die opmerkingen met steken onder water.
Ik heb me er ondertussen tegen gehard, ik weet ook niet of dat is omdat zij zich meer voelen vanwege hun opleiding of vanwege hun karakter.
Dus ik begrijp je gevoel wel, maar hoop dat je jezelf toch echt anders kunt zien dan de simpele ziel en trots op jezelf kunt zijn. Je kinderen doen het supergoed en dat komt mede door jou.
zondag 10 september 2023 om 16:56
Mijn klomp breekt. Je gaat toch niet socializen met andere ouders bij een masteruitreiking? Hooguit een handje of gefeliciteerd, thats it. En ik vind het al helemaal raar dat je bij je kinderen;s feestje bent. En al die wetenschappers die golfen ken ik al helemaal niet.Zeep-aardje schreef: ↑10-09-2023 16:38Wow wat veel reacties. 2 kinderen van de 3 hebben hier gestudeerd. Bij feestjes waren we er vaak deels bij toen ze nog thuiswoonden, later ging er wel eens een vriend of vriendin mee op vakantie en bij de bachelor uitreiking ontmoet je ouders, bij de master. Er zijn gelegenheden zat. De relaties van je kinderen waarvan je de ouders leert kennen. Maar ook bijvoorbeeld in de kerk waar wij heen gaan waar voornamelijk hoger opgeleiden komen. Deze mensen zijn dan wel meer van mijn leeftijd maar we hebben niks gemeen meer omdat zij nog in de kleine kinderen zitten. Dus zit je thee te drinken met een chirurg van jouw leeftijd met kleuters. Terwijl mijn eigen kinderen al chirurg zijn snap je?
Dus voel me een beetje tussen wal en schip en nergens echt tussen passen. Onze kinderen brengen een vriendenkring met zich mee en soms ontmoeten we die ouders. Die weer vele malen ouder zijn dan wij en in een wereld zitten (huisarts in ruste etc) die mijlenver van mij afstaat. Ik voel me dan een simpele ziel. Dom. Er wordt zelden gevraagd wat ik doe en als wel wordt er echt overheen gepraat. Het viel me vandaag weer op. Ik heb dat altijd al wel gehad, dat onzekere. Niet weten waar ik precies thuishoor. Mijn kinderen bewegen zich volkomen moeiteloos in dat wereldje van de consultens, artsen, wetenschappers, filosofen e. d en ik ben maar gewoon een social worker. Niks mis mee maar wel een heel andere wereld. Ik golf niet, we gaan gewoon naar de camping in Frankrijk. Ik weet niet. Ik voel me minderwaardig ofzo tussen hen. Onze kinderen zijn inmiddels wel aardig geintegreerd en leven ook zo' n leven. Ze zijn dol op mij hoor, laat daar geen misverstand over bestaan. Maar onze levens zijn wel echt heel anders.
zondag 10 september 2023 om 16:57
Ik ken de ouders van een aantal studievrienden dus wel echt (oppervlakkig hoor dat wel) we wonen niet heel ver van elkaar vandaan bijvoorbeeld. Ook ken ik de ouders van de relaties van mijn kinderen. We zien elkaar op verjaardagen e. d Dus ja we hebben wel degelijk contacten. Ook zijn we met een klein groepje na de Bachelor van de jongste ergens wat gaan drinken. Hier gaat dat in ieder geval wel zo. En ja mijn buren zijn psychiater en zo meer. Ik merk echt dat het me intimideert. Dat meen ik serieus en ik heb daar last van. Dat ik me niet thuis voel in de bubbel van mijn kinderen. En me dus een beetje dommig voel dan.
zondag 10 september 2023 om 16:57
Ik herken het nog steeds niet. Maar het interesseert me eigenlijk ook geen hol wat voor opleiding iemand gehad heeft en ik voel me ook niet geïntimideerd door iemand met een titel achter zijn of haar naam. Als je een redelijk niveau van algemene ontwikkeling hebt kun je toch over de meeste zaken gewoon meepraten?
Mijn man wordt regelmatig uitgenodigd voor partijtjes golf, een zeiltocht of feestjes. Ideale manier om te netwerken. Ik geloof niet dat er ooit op hem neergekeken wordt omdat hij mbo heeft gedaan en geen universitaire studie.
Mijn man wordt regelmatig uitgenodigd voor partijtjes golf, een zeiltocht of feestjes. Ideale manier om te netwerken. Ik geloof niet dat er ooit op hem neergekeken wordt omdat hij mbo heeft gedaan en geen universitaire studie.
zondag 10 september 2023 om 16:58
Het valt me op dat je zo denkt in termen van ‘ intelligent’ vs ‘niet intelligent’’ en daar een oordeel aanhangt. Er zoveel andere eigenschappen van mensen. Ik ben zelf academisch opgeleid en heb vrienden met allerlei achtergronden. Ik denk echter nooit in termen van ‘intelligent’ / ‘niet intelligent’. Maar meer: vind ik die persoon aardig, oprecht etc. Dat vind ik veel belangrijker.Zeep-aardje schreef: ↑10-09-2023 16:52Ja ik heb zeker eigen vrienden. Van allerlei pluimage maar geen van alles is universitair geschoold. Ik ken de meesten vanuit mijn eigen schooltijd een paar van mijn studie. Gek genoeg voel ik me daar vaak de ' slimste' (snel denken en associeren kan en doe ik ook) maar ik sta met 1 voet in de ene bubbel (komt ook echt door de buurt waar ik woon was ik even vergeten te zeggen sorry) en met 1 voet in de andere (lekker ouwehoeren, foute series kijken, platte grappen maken, best wel eens kunnen vloeken en al die zware en diepzinnige gesprekken daar doen wij niet aan en we kennen Kant en Nietsche niet en hebben nooit Simone du bouvoir gelezen)
Mensen van de kerk waar wij bij zitten die dus academici zijn en wetenschappers praten (valt mij dan op) erg vanuit hun eigen referentiekader en gaan er van uit dat je volkomen kan volgen waar zij het over hebben. Kennelijk weet ik net genoeg om mee te kunnen praten maar ik bluf me er vooral doorheen. Mijn eigen bubbel vindt mij daarentegen weer heel intelligent want die weten nog minder van deeltjesversnellers en de nieuwste kankermedicijnen dan ik.
Ik kom dus via de wijk waar ik woon, de kerk en de kinderen met hun bubbel inaanraking. En dan heb ik dus nog mijn eigen bubbel. Ik vind het lastig. En voel me een beetje een misfit. Zo van: wie ben ik dan en waar hoor ik thuis?
zondag 10 september 2023 om 16:58
Misschien heeft het niet zo veel met opleidingsniveau te maken maar met de gespreksonderwerpen. Het gaat vaak over politiek (weet ik wel iets van maar zeker niet alles) en over hun vakgebieden. Er is weinig wederkerigheid en ik ben geen lopende google dus ik sla dan vaak een beetje dood of ga lopen raaskallen.
Of het gaat over reizen (wij zijn nog nooit op bedevaartstocht geweest dus ik zou niet weten hoe het voelt, of in stilte retraite gegaan in tibet)
Ik weet ook niet veel over dure wijnen (ik vind ze lekker of niet) en ik lees voor mijn lol ook wel eens gewoon de LINDA ipv literatuur of vakliteratuur. Ik zit niet op golfen en kan het niet eens en ken de termen ook niet. Ik ken ook de spelregels van tennis niet. En de lijst is eindeloos. Het is gewoon niet mijn bubbel. En toch zit ik er met een halve voet in. Dat maakt me onzeker.
Of het gaat over reizen (wij zijn nog nooit op bedevaartstocht geweest dus ik zou niet weten hoe het voelt, of in stilte retraite gegaan in tibet)
Ik weet ook niet veel over dure wijnen (ik vind ze lekker of niet) en ik lees voor mijn lol ook wel eens gewoon de LINDA ipv literatuur of vakliteratuur. Ik zit niet op golfen en kan het niet eens en ken de termen ook niet. Ik ken ook de spelregels van tennis niet. En de lijst is eindeloos. Het is gewoon niet mijn bubbel. En toch zit ik er met een halve voet in. Dat maakt me onzeker.
anoniem_64fe2b14393a9 wijzigde dit bericht op 10-09-2023 17:01
46.19% gewijzigd
zondag 10 september 2023 om 16:58
Waarom?Zeep-aardje schreef: ↑10-09-2023 16:52
Mensen van de kerk waar wij bij zitten die dus academici zijn en wetenschappers praten (valt mij dan op) erg vanuit hun eigen referentiekader en gaan er van uit dat je volkomen kan volgen waar zij het over hebben. Kennelijk weet ik net genoeg om mee te kunnen praten maar ik bluf me er vooral doorheen.
Ik ga niet net doen alsof ik met de theoretisch natuurkundige mee kan praten over zijn werk. Als het nodig is voor het gesprek vraag ik of hij het kan uitleggen. En daarbij ga ik uit van wat IK niet kan volgen, niet van wat ik denk dat hij denkt dat ik zou moeten kunnen volgen.
Ik ken geen mensen die daar moeilijk over doen.
zondag 10 september 2023 om 17:00
Dit kan toch niet waar zijn? Wie denkt er zo banaal in dit soort stereotypen? Niet echt slim, vind ik.Zeep-aardje schreef: ↑10-09-2023 16:52Ja ik heb zeker eigen vrienden. Van allerlei pluimage maar geen van alles is universitair geschoold. Ik ken de meesten vanuit mijn eigen schooltijd een paar van mijn studie. Gek genoeg voel ik me daar vaak de ' slimste' (snel denken en associeren kan en doe ik ook) maar ik sta met 1 voet in de ene bubbel (komt ook echt door de buurt waar ik woon was ik even vergeten te zeggen sorry) en met 1 voet in de andere (lekker ouwehoeren, foute series kijken, platte grappen maken, best wel eens kunnen vloeken en al die zware en diepzinnige gesprekken daar doen wij niet aan en we kennen Kant en Nietsche niet en hebben nooit Simone du bouvoir gelezen)
Mensen van de kerk waar wij bij zitten die dus academici zijn en wetenschappers praten (valt mij dan op) erg vanuit hun eigen referentiekader en gaan er van uit dat je volkomen kan volgen waar zij het over hebben. Kennelijk weet ik net genoeg om mee te kunnen praten maar ik bluf me er vooral doorheen. Mijn eigen bubbel vindt mij daarentegen weer heel intelligent want die weten nog minder van deeltjesversnellers en de nieuwste kankermedicijnen dan ik.
Ik kom dus via de wijk waar ik woon, de kerk en de kinderen met hun bubbel inaanraking. En dan heb ik dus nog mijn eigen bubbel. Ik vind het lastig. En voel me een beetje een misfit. Zo van: wie ben ik dan en waar hoor ik thuis?
zondag 10 september 2023 om 17:01
Ga verhuizen!Zeep-aardje schreef: ↑10-09-2023 16:57Ik ken de ouders van een aantal studievrienden dus wel echt (oppervlakkig hoor dat wel) we wonen niet heel ver van elkaar vandaan bijvoorbeeld. Ook ken ik de ouders van de relaties van mijn kinderen. We zien elkaar op verjaardagen e. d Dus ja we hebben wel degelijk contacten. Ook zijn we met een klein groepje na de Bachelor van de jongste ergens wat gaan drinken. Hier gaat dat in ieder geval wel zo. En ja mijn buren zijn psychiater en zo meer. Ik merk echt dat het me intimideert. Dat meen ik serieus en ik heb daar last van. Dat ik me niet thuis voel in de bubbel van mijn kinderen. En me dus een beetje dommig voel dan.
zondag 10 september 2023 om 17:02
Daarom is het ook de bubbel van je kinderen, en niet die van jou.
zondag 10 september 2023 om 17:03
Ik krijg sterk het gevoel dat je een loopje met ons neemt of graag wil dwepen met je ‘interessante’ kennissen en vage buren. In de hoop dat hun interessantheid een beetje op je afstraalt. Nou dat doet het niet hoor.Zeep-aardje schreef: ↑10-09-2023 16:58Misschien heeft het niet zo veel met opleidingsniveau te maken maar met de gespreksonderwerpen. Het gaat vaak over politiek (weet ik wel iets van maar zeker niet alles) en over hun vakgebieden. Er is weinig wederkerigheid en ik ben geen lopende google dus ik sla dan vaak een beetje dood of ga lopen raaskallen.
Of het gaat over reizen (wij zijn nog nooit op bedevaartstocht geweest dus ik zou niet weten hoe het voelt, of in stilte retraite gegaan in tibet)
Ik weet ook niet veel over dure wijnen (ik vind ze lekker of niet) en ik lees voor mijn lol ook wel eens gewoon de LINDA ipv literatuur of vakliteratuur. Ik zit niet op golfen en kan het niet eens en ken de termen ook niet. Ik ken ook de spelregels van tennis niet. En de lijst is eindeloos. Het is gewoon niet mijn bubbel. En toch zit ik er met een halve voet in. Dat maakt me onzeker.
zondag 10 september 2023 om 17:03
Vraag het eens aan je psychiater buurmanZeep-aardje schreef: ↑10-09-2023 17:02Ja ik denk ook echt dat het in mij zit en aan mij ligt. Hoe zou ik me daar overheen kunnen zetten of minder onzeker kunnen worden?
zondag 10 september 2023 om 17:07
Het zijn ook wel echt alle stereotypen, hè?
Ik heb een academische familiebubbel en een veelal academische sportbubbel, en het aantal mensen dat zich bezighoudt met de hierboven genoemde stereotypen (wintersport was ze vergeten) is op 1 vinger te tellen.
zondag 10 september 2023 om 17:07
Ik denk ook niet dat er op mij neergekeken wordt. Ik ervaar dat alleen zelf zo. En ik zou niet weten wat te doen op een golf veld of ineen zeilboot. Doe mij maar een motorbootje met een picknickmand aan boord.LaFleurNoire schreef: ↑10-09-2023 16:57Ik herken het nog steeds niet. Maar het interesseert me eigenlijk ook geen hol wat voor opleiding iemand gehad heeft en ik voel me ook niet geïntimideerd door iemand met een titel achter zijn of haar naam. Als je een redelijk niveau van algemene ontwikkeling hebt kun je toch over de meeste zaken gewoon meepraten?
Nou dat is echt niet altijd zo. Ik ben best wel introvert en niet heel ad rem. En ik ben geen verstokt journaal en op 1 kijker om van alles een beetje op de hoogte te zijn. Eerlijk gezegd boeit me dat allemaal ook niet zo. Ik heb een normaal niveau denk ik maar ik kan echt niet over de meeste zaken gewoon meepraten. Het zijn namelijk nooit mijn zaken. Het zijn altijd die van hen (zo lijkt en voelt het althans)
Mijn man wordt regelmatig uitgenodigd voor partijtjes golf, een zeiltocht of feestjes. Ideale manier om te netwerken. Ik geloof niet dat er ooit op hem neergekeken wordt omdat hij mbo heeft gedaan en geen universitaire studie.
Mijn man heeft helemaal geen opleiding en heeft nu een enorm hoge internationale baan. Veel weg voor werk etc. Daar vraag ook nooit iemand naar zijn achtergrond. Hij is dan wel enorm algemeen ontwikkeld en schuift wel moeiteloos in de wereld van onze buren, kerkgenoten en kinderen. Het zit echt in mij.
zondag 10 september 2023 om 17:08
Nou daar zeg je zowat. Dat heb ik tijdens een verjaardag inderdaad wel eens soort van gedaan. Zoals ik al zei: het zit in mijn hoofd. Dat was wel zo ongeveer de strekking. Maar ik blijf dat ervaren. Een soort intimidatie. Ik vind dat echt heel stom van mezelf.
zondag 10 september 2023 om 17:10
Nee nee ik neem echt geen loopje met jullie. Absoluut niet zelfs. Ik had er alleen vanmorgen weer een rotgevoel over na een situatie en dacht ik wil het er eens met onbekenden over hebben. Of ze het herkennen of me er misschien mee kunnen helpen dat ik mezelf hier vooral zo mee in de weg zit. Mijn eigen vrienden zijn hele gewone mensen hoor. Ik heb bepaald niet het gevoel met wie dan ook te moeten dwepen. Sorry als het zo overkomt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
