Werk & Studie
alle pijlers
Ik ben ontslagen maar het heeft super voor me uitgepakt
woensdag 23 juli 2008 om 10:43
Beste Vivaforumlezers, ik heb een heel positief verhaal te vertellen. Ik ben Marja en ik ben 38. Ik heb 4 jaar gewerkt als directiesecretaresse bij een groot commercieel bedrijf. Ik ben daar begonnen als archiefmedewerkster zonder opleiding voor secretaresse. Toen na 3 jaar die functie vrij kwam heb ik gesolliciteerd en ik ben aangenomen. Omdat ik en geen ervaring en geen opleiding had ben ik maar begonnen met aan te modderen. Niemand kwam op het idee om me fatsoenlijk in te werken. Dat kan natuurlijk ook niet goed gaan. Ik kreeg in het jaar dat ik ontslagen zou worden een secretaresse opleiding aangeboden en ik kreeg een directrice waarvoor ik moest werken. Zij had al vanaf het begin een hekel aan me. Terwijl ik druk bezig was met mijn opleiding kreeg ik 1 november 2006 te horen (tijdens een afschuwelijk gesprek met 3!! directieleden) dat ik ontslagen zou worden omdat ik de meest slechte secretaresse was die ze ooit hadden meegemaakt. 
Ik werd ook direct op non-actief gezet.
Toen volgde de meest afschuwelijke maanden waarbij mijn werkgever op de meest lage en nare manieren van me af wilde komen. Toen er een overeenstemming was (4 jaar gewerkt, ziek uit dienst gegaan (ik was inmiddels zwaar overspannen) heb ik 6000 euro bruto gekregen. Ook daarna werd ik nog bestookt met allerlei nare brieven. Per 1 maart 2007 ben ik uit dienst gegaan. Inmiddels was ik met glans geslaagd voor mijn secretaresse opleiding (een 9,4 en daarmee was ik de beste van de klas). Maar ik zat nog met een ongeloofelijk kater van de hele ontslag procedure. En met een zelfvertrouwen van 0,0
Toen hoorde ik via via dat de enige en betere concurrent van het bedrijf waar ik gewerkt had een directiesecretaresse zochten. Ik heb geen moment geaarzeld en heb direct gesolliciteerd. En ik werd toch aangenomen! Nu ben ik meer dan een jaar verder. En ik blijk dus een fantastische secretaresse te zijn. Mijn baas is zo tevreden dat ik binnen een jaar 2 keer loonsverhoging heb gehad. Ook heb ik binnen de organisatie een nieuwe functie aangeboden omdat het bedrijf heeft gezien dat ik veel meer kan. Ik ben zo gelukkig. Aangezien ik nog met 3 ex-collega's contact heb van mijn oude werkgever is dit inmiddels al lang bekend bij mijn ex-werkgever. En ontzettend kinderachtig maar ik kan nu echt een hele lange neus naar ze trekken. Het heeft ze en geld voor een opleiding gekost en een ontslagvergoeding gekost. Ook moesten ze natuurlijk mijn salaris doorbetalen van november tot maart. En dit was niet nodig geweest als ik fatsoenlijk was ingewerkt en ze niet alleen op het oordeel van mijn nieuwe leidinggevende waren uitgegaan. Dit was voor mij de ultieme wraak. Heerlijk.
Ik werd ook direct op non-actief gezet.
Toen volgde de meest afschuwelijke maanden waarbij mijn werkgever op de meest lage en nare manieren van me af wilde komen. Toen er een overeenstemming was (4 jaar gewerkt, ziek uit dienst gegaan (ik was inmiddels zwaar overspannen) heb ik 6000 euro bruto gekregen. Ook daarna werd ik nog bestookt met allerlei nare brieven. Per 1 maart 2007 ben ik uit dienst gegaan. Inmiddels was ik met glans geslaagd voor mijn secretaresse opleiding (een 9,4 en daarmee was ik de beste van de klas). Maar ik zat nog met een ongeloofelijk kater van de hele ontslag procedure. En met een zelfvertrouwen van 0,0
Toen hoorde ik via via dat de enige en betere concurrent van het bedrijf waar ik gewerkt had een directiesecretaresse zochten. Ik heb geen moment geaarzeld en heb direct gesolliciteerd. En ik werd toch aangenomen! Nu ben ik meer dan een jaar verder. En ik blijk dus een fantastische secretaresse te zijn. Mijn baas is zo tevreden dat ik binnen een jaar 2 keer loonsverhoging heb gehad. Ook heb ik binnen de organisatie een nieuwe functie aangeboden omdat het bedrijf heeft gezien dat ik veel meer kan. Ik ben zo gelukkig. Aangezien ik nog met 3 ex-collega's contact heb van mijn oude werkgever is dit inmiddels al lang bekend bij mijn ex-werkgever. En ontzettend kinderachtig maar ik kan nu echt een hele lange neus naar ze trekken. Het heeft ze en geld voor een opleiding gekost en een ontslagvergoeding gekost. Ook moesten ze natuurlijk mijn salaris doorbetalen van november tot maart. En dit was niet nodig geweest als ik fatsoenlijk was ingewerkt en ze niet alleen op het oordeel van mijn nieuwe leidinggevende waren uitgegaan. Dit was voor mij de ultieme wraak. Heerlijk.
anoniem_70225 wijzigde dit bericht op 25-07-2008 07:25
Reden: Ahum, ben dus 38 geen 36
Reden: Ahum, ben dus 38 geen 36
% gewijzigd
woensdag 23 juli 2008 om 12:19
Bedankt!!!!! En mijn voormalige werkgever heeft echt "laag bij de grond" acties ondernomen. B.v. mij op gesprek laten komen 80 km bij mijn woonplaats vandaan, gescholden aan de telefoon, zaken verzonnen die niet waar waren, mijn pasje persoonlijk in laten leveren terwijl dat ook met de post kon, vertrouwelijke informatie verspreidt t.o.v. de ontslagprocedure, geen kerstpakket gegeven enz. enz. En ik ben altijd netjes gebleven en ben op iedere afspraak verschenen. Ik voel me echt niet beter dan een ander maar ik weet wel dat ik een heel wat beter mens ben dan mijn ex-werkgever,
Maar daar ben ik te beschaafd voor.
Ik zou daar ook niet mee te koop lopen.
woensdag 23 juli 2008 om 21:37
Superverhaal!
Mijn verhaal is net iets minder super, maar ook zeker niet slecht
.
Ik ben bij mijn vorige werkgever begonnen als uitzendkracht. Na ongeveer een half jaar ben ik (met bepaaldetijdscontract) doorgestroomd als teamleider (in opleiding) daar. Ze hebben me de eerste 3mnd van het traject de hemel in geprezen, daarna 2mnd nogal afgezeken met elke keer de melding 'dat het heus nog wel goed zou komen met mij en mijn traject' en de laatste maand , sterker nog, de laatste DAG van mijn opleidingstraject verteld dat 'het toch ophield'. En toen ben ik dus ontslagen. Ik heb 3 mnd salaris meegekregen (niet slecht, na een half jaar) en heb nu een baan bij een veeeeel leuker bedrijf, met veeeel leukere collega's, waar ik ook nog eens veeeel beter verdien.
Heerlijk he?
Maar jouw verhaal is nóg mooier, super meid!!!
Mijn verhaal is net iets minder super, maar ook zeker niet slecht
.Ik ben bij mijn vorige werkgever begonnen als uitzendkracht. Na ongeveer een half jaar ben ik (met bepaaldetijdscontract) doorgestroomd als teamleider (in opleiding) daar. Ze hebben me de eerste 3mnd van het traject de hemel in geprezen, daarna 2mnd nogal afgezeken met elke keer de melding 'dat het heus nog wel goed zou komen met mij en mijn traject' en de laatste maand , sterker nog, de laatste DAG van mijn opleidingstraject verteld dat 'het toch ophield'. En toen ben ik dus ontslagen. Ik heb 3 mnd salaris meegekregen (niet slecht, na een half jaar) en heb nu een baan bij een veeeeel leuker bedrijf, met veeeel leukere collega's, waar ik ook nog eens veeeel beter verdien
.Heerlijk he?
Maar jouw verhaal is nóg mooier, super meid!!!
vrijdag 25 juli 2008 om 07:28
Kijk, dat bedoel ik. Als je niet ontslagen was had je er misschien nog altijd gewerkt zonder te weten dat er ook werkgevers zijn die je en meer waarderen en een hoger salaris geven.:
Superverhaal!
Mijn verhaal is net iets minder super, maar ook zeker niet slecht
Ik ben bij mijn vorige werkgever begonnen als uitzendkracht. Na ongeveer een half jaar ben ik (met bepaaldetijdscontract) doorgestroomd als teamleider (in opleiding) daar. Ze hebben me de eerste 3mnd van het traject de hemel in geprezen, daarna 2mnd nogal afgezeken met elke keer de melding 'dat het heus nog wel goed zou komen met mij en mijn traject' en de laatste maand , sterker nog, de laatste DAG van mijn opleidingstraject verteld dat 'het toch ophield'. En toen ben ik dus ontslagen. Ik heb 3 mnd salaris meegekregen (niet slecht, na een half jaar) en heb nu een baan bij een veeeeel leuker bedrijf, met veeeel leukere collega's, waar ik ook nog eens veeeel beter verdien
Heerlijk he?
Maar jouw verhaal is nóg mooier, super meid!!!
vrijdag 25 juli 2008 om 11:54
Zoiets heb ik ook meegemaakt. Na mijn (leraren)opleiding ben ik gaan solliciteren en werd ik aangenomen op een kleine school voor voortgezet onderwijs. In het begin ging het goed. Ik voelde me wel wat ongemakkelijk daar maar had dat zelf nog niet zo door. Elke vrijdag had ik een gesprek met mijn begeleider. Dat wilde zij graag. Al vrij snel zei ze dat ze signaleerde dat het helemaal de verkeerde kant op ging. Ik moest dit of dat maar eens doen. Dus probeerde ik dat maar het werkte niet. Een week later moest het dan maar zo en zo. Nou, dat proberen maar werkte ook niet. En zo ging het maar door, week na week. Ik zag steeds meer tegen de vrijdag op. Ik moest telkens nieuwe dingen proberen die collega/begeleider bedacht en mijn eigen ideeen werden afgekraakt. De kinderen voelen feiloos aan dat je niet jezelf bent of niet lekker in je vel zit en gaan vervelend doen. Het werk vond ik al lang niet meer leuk en ik ging met tegenzin naar school. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt want tijdens eerdere stages en baantjes (in het onderwijs) stond ik altijd met heel veel plezier en zonder (noemenswaardige) problemen voor de klas. Ondertussen was ik er achter gekomen dat ik de 6e docent was op dit vak in 3 jaar tijd. Mijn derdeklassers hadden dus al heel wat zien komen en gaan. Het ergste vond ik dat het contact met de collega's helemaal niet leuk was. Er waren echt groepjes. Als ik bij bepaalde mensen aan tafel ging zitten werd er gewoon niet tegen me gepraat. Er waren gelukkig ook wel een paar leuke collega's maar over het algemeen was de werksfeer echt bagger. Met de directeur was niets te beginnen. Als ik problemen had met een klas werd ik niet gesteund maar zelfs tegengewerkt. Strafwerk werd teruggedraaid door hem, dat soort dingen. Op een dag werd ik door een collega op een bepaalde manier aangesproken op de trap (met leerlingen erbij) waar ik helemaal van ondersteboven raakte. Ik heb hem toen apart genomen en barstte in huilen uit. Ik kon niet meer ophouden met janken. Ben uiteindelijk naar mijn ouders gereden en heb een week thuis gezeten. Daarna op advies van de arboarts 50% gewerkt. Ik kreeg gesprekken met een bedrijfsmaatschappelijk werker. Toen hij mijn verhalen aanhoorde zei hij dat ik het beste zo snel mogelijk kon vertrekken van deze school. Ik bleef me inzetten en stak heel veel (extra) tijd in de school. Ook ging ik weer full-time aan de slag. In verschillende gesprekken werd me steeds op het hart gedrukt dat ik geen orde kon houden, de verkeerde werkvormen gebruikte, niet met kinderen om kon gaan en weet ik wat nog meer. Toch werd mijn beoordeling uitgesteld omdat ze me nog een kans wilden geven. De ontslagbrief (of eigenlijk de brief waar in stond dat het jaarcontract niet verlengd zou worden) werd wel vast verstuurd maar dit wilde nog helemaal niks zeggen. Wettelijk gezien moesten ze het vast versturen maar het kon maar zo dat ze toch wel wilden houden. Ik bleef me inzetten. Dat was natuurlijk ook waar ze bang voor waren, dat mijn inzet voor de school af zou nemen als ik zou weten dat ik niet kon blijven. Dan kenden ze me echt heel slecht want zo zit ik helemaal niet in elkaar. Op het laatst was ik gewoon op van alle spanningen en had ik ook geen energie om te solliciteren. Als ik had kunnen blijven had ik het gedaan (stom!) maar gelukkig hebben ze mijn contract niet verlengd.
In de vakantie stond er maar 1 advertentie in de krant. Ik werd aangenomen en werk nu al weer drie jaar op deze school. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk, vanaf dag 1. Ik voelde me er op de eerste dag al meer thuis dan dat ik me ooit op die andere school gevoeld had. Ik was onzekerder geworden maar gaf goed les, kon goed orde houden en werd al na 3 maanden mentor. Sindsdien heb ik de moeilijkste mentorklassen gehad maar toch gaat het goed. Ik werk met superleuke collega's en doe alles voor de school. Mijn inzet wordt heel erg gewaardeerd en ik ben vaak (eigenlijk dagelijks) na schooltijd nog bezig voor de leerlingen. Op deze school hoor je ook vaak dat ze blij met je zijn en wordt de inzet (in nieuwe projecten etc.) af en toe beloond met een gezellig etentje met collega's. Ik kan echt van mezelf zeggen dat ik een goede, lieve, rechtvaardige docent ben die met heel veel inzet en hart voor de kinderen werkt. Ook tijdens mijn stages was dit al zo. Het lesgeven zit in mijn bloed en ik voelde me vanaf de eerste dag al heerlijk als ik voor de klas sta. Zoals ik me tijdens mijn eerste baan voelde wil ik me nooit nooit nooit meer voelen. Ik weet dat er na mij twee vrouwen op mijn baan gekomen zijn. Daarna zijn er 3 gekomen, waaronder een oud-klasgenoot van me. Zij zijn ook alle drie niet aangenomen. Een klasgenoot van de opleiding heeft haar derde-jaarsstge hier gelopen en heeft de opleiding niet afgemaakt omdat ze niet meer in het onderwijs wilde werken. Laatst ruimde ik de zolder op en vond ik nog allerlei papierwerk van deze school. Ik heb alles met een heel opgelucht gevoel in de oudpapier-doos geflikkerd. Of ze weten hoe het met me gaat weet ik niet. In ieder geval wel iets want ik heb na bijna een jaar nog eens iemand gesproken. Nou, dit kunnen ze krijgen \\:-)// en deze:
In de vakantie stond er maar 1 advertentie in de krant. Ik werd aangenomen en werk nu al weer drie jaar op deze school. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk, vanaf dag 1. Ik voelde me er op de eerste dag al meer thuis dan dat ik me ooit op die andere school gevoeld had. Ik was onzekerder geworden maar gaf goed les, kon goed orde houden en werd al na 3 maanden mentor. Sindsdien heb ik de moeilijkste mentorklassen gehad maar toch gaat het goed. Ik werk met superleuke collega's en doe alles voor de school. Mijn inzet wordt heel erg gewaardeerd en ik ben vaak (eigenlijk dagelijks) na schooltijd nog bezig voor de leerlingen. Op deze school hoor je ook vaak dat ze blij met je zijn en wordt de inzet (in nieuwe projecten etc.) af en toe beloond met een gezellig etentje met collega's. Ik kan echt van mezelf zeggen dat ik een goede, lieve, rechtvaardige docent ben die met heel veel inzet en hart voor de kinderen werkt. Ook tijdens mijn stages was dit al zo. Het lesgeven zit in mijn bloed en ik voelde me vanaf de eerste dag al heerlijk als ik voor de klas sta. Zoals ik me tijdens mijn eerste baan voelde wil ik me nooit nooit nooit meer voelen. Ik weet dat er na mij twee vrouwen op mijn baan gekomen zijn. Daarna zijn er 3 gekomen, waaronder een oud-klasgenoot van me. Zij zijn ook alle drie niet aangenomen. Een klasgenoot van de opleiding heeft haar derde-jaarsstge hier gelopen en heeft de opleiding niet afgemaakt omdat ze niet meer in het onderwijs wilde werken. Laatst ruimde ik de zolder op en vond ik nog allerlei papierwerk van deze school. Ik heb alles met een heel opgelucht gevoel in de oudpapier-doos geflikkerd. Of ze weten hoe het met me gaat weet ik niet. In ieder geval wel iets want ik heb na bijna een jaar nog eens iemand gesproken. Nou, dit kunnen ze krijgen \\:-)// en deze:
zondag 7 december 2008 om 17:13
Om nog even erop voor te borduren. Ik heb van mijn huidige werk een HBO opleiding aangeboden gekregen namelijk "Hoger Management Support"' dit is een beleidsmatige opleiding. Omdat er over een jaar of 1,5 er nieuwe leidinggevende functies gecreeerd gaan worden. Soms kan ik gewoon niet geloven dat zoveel positiefs in mijn werk mij overkomt. Uiteraard wil ik mijn diploma halen met een behoorlijk cijfer en dan hopen dat mijn ex-werkgever dit ook komt te weten.
