Werk & Studie
alle pijlers
Ik voel me niet echt veilig, hoe verder met loopbaan?
zaterdag 22 maart 2025 om 00:59
Dit wordt mogelijk een onsamenhangend verhaal, maar ik ga het toch proberen.
Heel grof gezegd voel ik me niet echt sociaal veilig op het werk. Vriend zegt dat het overal voorkomt en dat ik nooit de fout moet maken om open kaart te spelen naar mijn leidinggevende, maar ik moet het wel ergens kwijt. Ik weet niet zo goed wat ik met het topic wil, misschien tips of wat herkenning?
Ik werk in een middelgrote overheidsorganisatie. Ik werk op een project rond het invoeren van nieuwe wetgeving, waar eigenlijk niemand van de vaste medewerkers op zit te wachten want lastig en moeilijk en buuuuh verandering. Het gaat wel over een supertof onderwerp waar niemand meer onderuit kan, ook de commerciële wereld niet, iedereen vindt het belangrijk, tot er stappen gezet moeten worden want dan is niemand ervan. We werken in onze organisatie regelmatig met externe consultants (niet mijn project maar we hebben wel contacten) en die klagen ook steen en been over de slechte werkcultuur bij ons. Mensen komen hun afspraken niet na, management geeft opdrachten maar die worden regelmatig straal genegeerd, en er komt weinig van de grond. Eigenlijk vind ik alle externe consultants goed in hun werk en bij de interne collega's vind ik dat lang niet altijd. Mensen die willen gaan voor verandering zijn blijkbaar eng of bedreigend, laat staan mensen met actuele vakkennis en mensen die wat nieuws kunnen neerzetten.
Daar komt bovenop dat mijn organisatie zich nogal maatschappelijk beweegt, men heeft de mond vol van diversiteit en inclusie maar ondertussen meet men gigantisch met twee of meer maten; bepaalde 'andere' collega's die zich gediscrimineerd voelen of vinden dat we wel iets neutraler zouden mogen doen, krijgen nul op het rekest, en als je niet oppast krijg je intern een tik op de vingers van het DEI-team omdat je een racist zou zijn (????) Ja, hallucinant, maar ik heb er in de divisie waar ik werk arbeidsrechtszaken over meegemaakt waarbij de klagers trouwens allebei gelijk kregen in dat ze onterecht van strafbare feiten werden beschuldigd maar wel met een zak geld weggebonjourd werden vanwege verstoorde arbeidsrelatie. Wie die relatie dan heeft verstoord, laten we dan maar even in het midden (kuch). Ik zie dat met lede ogen aan en merk dat ik me daarom terugtrek, ik deel minder met collega's over mijn politieke opvattingen. Je luncht nog wel eens met elkaar, maar oei, wat moet je toch oppassen tegenwoordig als je over dingen buiten de kern van het werk praat. Ik vind het heel ongemakkelijk en voel me veel minder vrij in de maatschappij dan 10-20 jaar geleden. En dat is extra lastig als je politiek een beetje actief bent...
Nu loopt dit project binnenkort af, en zou ik qua vakgebied waar ik nu 2 jaar diepgaand mee bezig ben geweest, in moeten stromen op een andere afdeling, een bestaande afdeling, die dus bezig is met dat supertof vakgebied. Er is alleen geen vacature, maar op de plek waar ik formeel werk is eigenlijk ook geen plek meer voor mij. Ik ben daar ooit formeel geplaatst omdat er een formatieplaats voor me gezocht moest worden maar echt thuishoren doe ik er qua kennis en vaardigheden niet. Ik heb een vast contract bij de organisatie dus de baas moet me wel aan werk helpen na afloop van dit project. Die andere afdeling is een optie, maar die vind ik maar matig functioneren. Ik kom er door de samenloop met mijn project wel eens over de vloer en ik heb daardoor een beeld. De teams communiceren intern slecht met elkaar en vormen samen geen afdeling met gezamenlijke doelen en ambities, en dat merken ook hun klanten. Ik zie snel in processen waar het mis gaat, maar ja, dat wil men natuurlijk niet horen van de nieuwkomer. Ik voel me weleens bekeken, of juist genegeerd. Mijn vriend denkt dat ik te flamboyant ben voor deze organisatie of te snel, te slim, te dienstverlenend, te commercieel of iets anders, maar echt accepteren zullen ze me nooit. De nieuwe leidinggevende waar ik onder zou komen te vallen, heeft me tot 2 keer toe niet teruggegroet toen ik haar op de gang tegenkwam. Niet echt een lekkere binnenkomer zo...
Er zijn ook managers binnen de divisie van wie ik weet dat ze de pik op me hebben door een eerder project. Niet dat ze daar iets mee kunnen of mogen, maar de lichaamstaal is duidelijk. Door intern geroddel en lasterpraatjes is een eerdere interne vacature waarvoor ik utigekozen was alsnog aan mijn neus voorbijgegaan en ik weet vrij zeker dat dit door één van die managers komt maar ik kan het niet keihard maken. Ik heb het al bij vertrouwenswerk neergelegd maar daar is niets uitgekomen.
Ik ben bezig met een vakcertificering en die is veelgevraagd dus als ik hem heb, kan ik op veel plekken aan de slag. Dus na dit heeeel lange verhaal, zullen jullie natuurlijk zeggen: wat doe je daar in godsnaam nog? Ga weg! Maar ja, de mensen in de frontlinie in onze organisatie doen wel geweldig, zeer nuttig en aanzienvol werk. Ik wil graag bij die club horen, ik voel me thuis in alle hoeken en gaten van het pand, de arbeidsvoorwaarden zijn uitstekend en ik kan fietsend naar kantoor. En ik kan me in dit vakgebied juist hier uitstekend uitleven, als ze me tenminste de kans geven om verdere senioriteit op te bouwen. Maar ja.... Echt rooskleurig lijkt het voorland niet.
Ik wil eigenlijk helemaal niet weg, een salarisstap kan ik eigenlijk niet zo snel maken want ik verdien al vrij goed, maar het zou misschien toch goed voor me zijn, alleen vind ik de stap zó eng, stel dat het misgaat en dat ze gelijk hebben en dat ik toch niks kan, en er zijn nauwelijks organisaties die me zo aanspreken als waar ik nu werk. Ik weet hier precies wat ik heb en weet precies hoe de organisatie werkt, ook al deugt de cultuur niet, maar wat dan? Wat zou jij doen? Of herken je deze twijfels? Zal ik aansturen op een detachering buiten de organisatie als ik binnenkort een functioneringsgesprek heb? Of gewoon lekker duiken, instemmend meelachen en de shit voor lief nemen?
Heel grof gezegd voel ik me niet echt sociaal veilig op het werk. Vriend zegt dat het overal voorkomt en dat ik nooit de fout moet maken om open kaart te spelen naar mijn leidinggevende, maar ik moet het wel ergens kwijt. Ik weet niet zo goed wat ik met het topic wil, misschien tips of wat herkenning?
Ik werk in een middelgrote overheidsorganisatie. Ik werk op een project rond het invoeren van nieuwe wetgeving, waar eigenlijk niemand van de vaste medewerkers op zit te wachten want lastig en moeilijk en buuuuh verandering. Het gaat wel over een supertof onderwerp waar niemand meer onderuit kan, ook de commerciële wereld niet, iedereen vindt het belangrijk, tot er stappen gezet moeten worden want dan is niemand ervan. We werken in onze organisatie regelmatig met externe consultants (niet mijn project maar we hebben wel contacten) en die klagen ook steen en been over de slechte werkcultuur bij ons. Mensen komen hun afspraken niet na, management geeft opdrachten maar die worden regelmatig straal genegeerd, en er komt weinig van de grond. Eigenlijk vind ik alle externe consultants goed in hun werk en bij de interne collega's vind ik dat lang niet altijd. Mensen die willen gaan voor verandering zijn blijkbaar eng of bedreigend, laat staan mensen met actuele vakkennis en mensen die wat nieuws kunnen neerzetten.
Daar komt bovenop dat mijn organisatie zich nogal maatschappelijk beweegt, men heeft de mond vol van diversiteit en inclusie maar ondertussen meet men gigantisch met twee of meer maten; bepaalde 'andere' collega's die zich gediscrimineerd voelen of vinden dat we wel iets neutraler zouden mogen doen, krijgen nul op het rekest, en als je niet oppast krijg je intern een tik op de vingers van het DEI-team omdat je een racist zou zijn (????) Ja, hallucinant, maar ik heb er in de divisie waar ik werk arbeidsrechtszaken over meegemaakt waarbij de klagers trouwens allebei gelijk kregen in dat ze onterecht van strafbare feiten werden beschuldigd maar wel met een zak geld weggebonjourd werden vanwege verstoorde arbeidsrelatie. Wie die relatie dan heeft verstoord, laten we dan maar even in het midden (kuch). Ik zie dat met lede ogen aan en merk dat ik me daarom terugtrek, ik deel minder met collega's over mijn politieke opvattingen. Je luncht nog wel eens met elkaar, maar oei, wat moet je toch oppassen tegenwoordig als je over dingen buiten de kern van het werk praat. Ik vind het heel ongemakkelijk en voel me veel minder vrij in de maatschappij dan 10-20 jaar geleden. En dat is extra lastig als je politiek een beetje actief bent...
Nu loopt dit project binnenkort af, en zou ik qua vakgebied waar ik nu 2 jaar diepgaand mee bezig ben geweest, in moeten stromen op een andere afdeling, een bestaande afdeling, die dus bezig is met dat supertof vakgebied. Er is alleen geen vacature, maar op de plek waar ik formeel werk is eigenlijk ook geen plek meer voor mij. Ik ben daar ooit formeel geplaatst omdat er een formatieplaats voor me gezocht moest worden maar echt thuishoren doe ik er qua kennis en vaardigheden niet. Ik heb een vast contract bij de organisatie dus de baas moet me wel aan werk helpen na afloop van dit project. Die andere afdeling is een optie, maar die vind ik maar matig functioneren. Ik kom er door de samenloop met mijn project wel eens over de vloer en ik heb daardoor een beeld. De teams communiceren intern slecht met elkaar en vormen samen geen afdeling met gezamenlijke doelen en ambities, en dat merken ook hun klanten. Ik zie snel in processen waar het mis gaat, maar ja, dat wil men natuurlijk niet horen van de nieuwkomer. Ik voel me weleens bekeken, of juist genegeerd. Mijn vriend denkt dat ik te flamboyant ben voor deze organisatie of te snel, te slim, te dienstverlenend, te commercieel of iets anders, maar echt accepteren zullen ze me nooit. De nieuwe leidinggevende waar ik onder zou komen te vallen, heeft me tot 2 keer toe niet teruggegroet toen ik haar op de gang tegenkwam. Niet echt een lekkere binnenkomer zo...
Er zijn ook managers binnen de divisie van wie ik weet dat ze de pik op me hebben door een eerder project. Niet dat ze daar iets mee kunnen of mogen, maar de lichaamstaal is duidelijk. Door intern geroddel en lasterpraatjes is een eerdere interne vacature waarvoor ik utigekozen was alsnog aan mijn neus voorbijgegaan en ik weet vrij zeker dat dit door één van die managers komt maar ik kan het niet keihard maken. Ik heb het al bij vertrouwenswerk neergelegd maar daar is niets uitgekomen.
Ik ben bezig met een vakcertificering en die is veelgevraagd dus als ik hem heb, kan ik op veel plekken aan de slag. Dus na dit heeeel lange verhaal, zullen jullie natuurlijk zeggen: wat doe je daar in godsnaam nog? Ga weg! Maar ja, de mensen in de frontlinie in onze organisatie doen wel geweldig, zeer nuttig en aanzienvol werk. Ik wil graag bij die club horen, ik voel me thuis in alle hoeken en gaten van het pand, de arbeidsvoorwaarden zijn uitstekend en ik kan fietsend naar kantoor. En ik kan me in dit vakgebied juist hier uitstekend uitleven, als ze me tenminste de kans geven om verdere senioriteit op te bouwen. Maar ja.... Echt rooskleurig lijkt het voorland niet.
Ik wil eigenlijk helemaal niet weg, een salarisstap kan ik eigenlijk niet zo snel maken want ik verdien al vrij goed, maar het zou misschien toch goed voor me zijn, alleen vind ik de stap zó eng, stel dat het misgaat en dat ze gelijk hebben en dat ik toch niks kan, en er zijn nauwelijks organisaties die me zo aanspreken als waar ik nu werk. Ik weet hier precies wat ik heb en weet precies hoe de organisatie werkt, ook al deugt de cultuur niet, maar wat dan? Wat zou jij doen? Of herken je deze twijfels? Zal ik aansturen op een detachering buiten de organisatie als ik binnenkort een functioneringsgesprek heb? Of gewoon lekker duiken, instemmend meelachen en de shit voor lief nemen?
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
zaterdag 22 maart 2025 om 01:21
Macarinata schreef: ↑22-03-2025 00:59Maar ja, de mensen in de frontlinie in onze organisatie doen wel geweldig, zeer nuttig en aanzienvol werk. Ik wil graag bij die club horen, ik voel me thuis in alle hoeken en gaten van het pand, de arbeidsvoorwaarden zijn uitstekend en ik kan fietsend naar kantoor. En ik kan me in dit vakgebied juist hier uitstekend uitleven, als ze me tenminste de kans geven om verdere senioriteit op te bouwen.
Ik wil eigenlijk helemaal niet weg,
en er zijn nauwelijks organisaties die me zo aanspreken als waar ik nu werk.
Ik heb een paar stukjes uit je OP gehaald.
De dingen die hierboven staan lijken me de absolute drive om wel verder te gaan waar je nu bent. Zo belangrijk om motivatie, passie, inspiratie te voelen met hetgeen je doet.
Veel mensen hebben duidelijke meningen en iedereen is onderling intens verdeeld. Ik denk dat het alleen nog maar meer gaat worden.. En dat gaat niet direkt tot overeenkomsten komen..
En ik denk dat dat de conclusie is, overal zul je verdeelde mensen aantreffen. Is het niet in je huidige werksfeer dat is het wel over de uitkomst van het projekt of andere maatregelen die getroffen/niet getroffen zouden moeten worden in externe rollen).
Je drive/passie/ motivatie is in mijn ogen heel belangrijk. En denk dat het vooral heel goed is te focussen op overeenkomsten (gezamelijk werken aan projekten/werk) en niet op verdeeldheid ( politieke, interne). En verder, wel bij jezelf te blijven. Dus blijven vinden wat je vindt maar je mening niet veel te verbaliseren.
zaterdag 22 maart 2025 om 01:50
Ik begrijp het probleem niet zo. Ik lees gewoon normale werkstrubbelingen, gedoetjes tussen afdelingen en een beetje interne politiek. Dat is werk, maar misschien ben ik te cynisch.
Bij ons ook allerlei processen die niet optimaal zijn, welja, zo gaan die dingen. Ik moet er altijd wel om lachen, wij zijn een wereldwijde professionele, hoog aangeschreven organisatie, maar men moest eens weten van het amateuristische gedoe achter de schermen, haha! Allemaal houtje touwtje. Heeft niets met iemand nieuw te maken die mensen ergens op wijst, vaak weten mensen dat zelf ook wel. Maar er is vaak ook een reden waarom dingen gaan zoals ze gaan. Een organisatie hangt toch als een bord spaghetti aan elkaar. Je klinkt een beetje denigrerend (jij ziet het scherp) en dat is nooit een fijn uitgangspunt en dat voelen mensen zeker wel. Dat is heel wat anders dan iemand die oprecht wil helpen zaken beter te doen.
Ik denk op werk trouwens ook wel na wat ik tegen wie zeg, en in hoeverre ik mijn mening over bepaalde zaken uit hangt wel af van mijn publiek.
Daar lette ik 20 jaar terug ook al op. Geen politiek en religie (in ieder geval niet met mensen waarvan ik denk dat er geen interessante discussie uit volgt), want ik zit 40 uur per week met deze mensen in een snelkookpan. Het moet wel een beetje leuk blijven allemaal. Ik hou het dus liever neutraal en dat vind ik zelf ook fijner. Ik zit zelf nogal links van het midden, tussen veel rechtse types, ik hoef daar geen uitgebreide discussies mee op de werkvloer. Ieder zijn mening, maar voor mij hoeft dat niet op werk bediscussieerd te worden.
En ja, of men je mag en groeten op de gang, dat hou je altijd een beetje. Je ligt nooit bij iedereen goed. Ik vind zelf ook niet iedereen leuk. Als ze je weg willen hebben merk je het vanzelf wel. Tot die tijd zou ik gewoon lekker bij de organisatie die je leuk zegt te vinden blijven, en krijg je bepaalde functies niet, dan zoek je lekker verder.
Wat betreft mensen die weg zijn gebonjourd en of dat eerlijk is of niet, is mijn ervaring dat de kijk daarop vaak sterk afhangt van wie je spreekt. De mening is vaak nogal gekleurd.
Bij ons ook allerlei processen die niet optimaal zijn, welja, zo gaan die dingen. Ik moet er altijd wel om lachen, wij zijn een wereldwijde professionele, hoog aangeschreven organisatie, maar men moest eens weten van het amateuristische gedoe achter de schermen, haha! Allemaal houtje touwtje. Heeft niets met iemand nieuw te maken die mensen ergens op wijst, vaak weten mensen dat zelf ook wel. Maar er is vaak ook een reden waarom dingen gaan zoals ze gaan. Een organisatie hangt toch als een bord spaghetti aan elkaar. Je klinkt een beetje denigrerend (jij ziet het scherp) en dat is nooit een fijn uitgangspunt en dat voelen mensen zeker wel. Dat is heel wat anders dan iemand die oprecht wil helpen zaken beter te doen.
Ik denk op werk trouwens ook wel na wat ik tegen wie zeg, en in hoeverre ik mijn mening over bepaalde zaken uit hangt wel af van mijn publiek.
Daar lette ik 20 jaar terug ook al op. Geen politiek en religie (in ieder geval niet met mensen waarvan ik denk dat er geen interessante discussie uit volgt), want ik zit 40 uur per week met deze mensen in een snelkookpan. Het moet wel een beetje leuk blijven allemaal. Ik hou het dus liever neutraal en dat vind ik zelf ook fijner. Ik zit zelf nogal links van het midden, tussen veel rechtse types, ik hoef daar geen uitgebreide discussies mee op de werkvloer. Ieder zijn mening, maar voor mij hoeft dat niet op werk bediscussieerd te worden.
En ja, of men je mag en groeten op de gang, dat hou je altijd een beetje. Je ligt nooit bij iedereen goed. Ik vind zelf ook niet iedereen leuk. Als ze je weg willen hebben merk je het vanzelf wel. Tot die tijd zou ik gewoon lekker bij de organisatie die je leuk zegt te vinden blijven, en krijg je bepaalde functies niet, dan zoek je lekker verder.
Wat betreft mensen die weg zijn gebonjourd en of dat eerlijk is of niet, is mijn ervaring dat de kijk daarop vaak sterk afhangt van wie je spreekt. De mening is vaak nogal gekleurd.
pina wijzigde dit bericht op 22-03-2025 08:19
33.17% gewijzigd
zaterdag 22 maart 2025 om 06:08
Ik herken het: niet bij mij passende werkomgeving maar te gek werk deel, heel goed van een eerdere baan.
Het klinkt gewoon als de houdbaarheidsdatum van die baan een beetje verlopen is.
Dus dan is het of naar het volgende project, of iets opgeven van de voordeeltjes van deze baan en dan iets anders zoeken.
Je imposter syndrome zou hier buiten moeten staan, want zoals de quote zegt: 'don't listen to that lying ho'
.
Ik denk dat je veel kunt hebben aan een goede loopbaancoach.
Er zijn plussen en minnen aan iedere beslissing en een goed geïnformeerde keuze voelt beter.
Het klinkt gewoon als de houdbaarheidsdatum van die baan een beetje verlopen is.
Dus dan is het of naar het volgende project, of iets opgeven van de voordeeltjes van deze baan en dan iets anders zoeken.
Je imposter syndrome zou hier buiten moeten staan, want zoals de quote zegt: 'don't listen to that lying ho'
. Ik denk dat je veel kunt hebben aan een goede loopbaancoach.
Er zijn plussen en minnen aan iedere beslissing en een goed geïnformeerde keuze voelt beter.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
zaterdag 22 maart 2025 om 07:03
zaterdag 22 maart 2025 om 07:27
Ik zou het idee van je vriend dat je te flitsend zou zijn voor deze organisatie loslaten. Als dat zo was dan zat je er al niet meer of nam jje zelf nitiatief tot verandering.
En externe consultants die steen en been klagen vind jij goed in hun werk? Misschien zijn die juist wel onderdeel van het probleem. Ik word ook best moe van al die vetbetaalde consultants die hun ding komen doen terwijl er als ze weer weg zijn niets verbeterd is. Momenteel is er zelfs een toneelstuk over de waanzin van de consultancy bij de overheid te zien, google eens op bureau Buiitenschot.
En ja, op kantoren heb je nu eenmaal te maken met (vŕiendjes)politiek, gekonkel, roddel, achterklap, matig management, collega's die het inmiddels allemaal wel gescheten vinden. Best begrijpelijk na 10 jaar managementbullshit. Na een paar jaar ergens werken gaat dit steeds meer opvallen natuurlijk. Je hebt dan drie opties: er zelf ets aan doen, ermee leven of weggaan.
En externe consultants die steen en been klagen vind jij goed in hun werk? Misschien zijn die juist wel onderdeel van het probleem. Ik word ook best moe van al die vetbetaalde consultants die hun ding komen doen terwijl er als ze weer weg zijn niets verbeterd is. Momenteel is er zelfs een toneelstuk over de waanzin van de consultancy bij de overheid te zien, google eens op bureau Buiitenschot.
En ja, op kantoren heb je nu eenmaal te maken met (vŕiendjes)politiek, gekonkel, roddel, achterklap, matig management, collega's die het inmiddels allemaal wel gescheten vinden. Best begrijpelijk na 10 jaar managementbullshit. Na een paar jaar ergens werken gaat dit steeds meer opvallen natuurlijk. Je hebt dan drie opties: er zelf ets aan doen, ermee leven of weggaan.
zaterdag 22 maart 2025 om 07:34
Het is nog vroeg dus misschien lees ik het verkeerd, maar gaat dit erom dat er een aantal collega’s zijn die vinden dat organisatie te woke is? Daarvoor tik op vingers krijgen?bepaalde 'andere' collega's die zich gediscrimineerd voelen of vinden dat we wel iets neutraler zouden mogen doen, krijgen nul op het rekest, en als je niet oppast krijg je intern een tik op de vingers van het DEI-team omdat je een racist zou zijn (????)
Zo ja, dan heb ik beeld en vind ik het neigen naar “je mag ook niks meer tegenwoordig” door wat je zegt over dat terugtrekken. Daar krijg ik echt jeuk van.
Maar goed, misschien vat ik het verkeerd op. Dan mijn excuses.
zaterdag 22 maart 2025 om 07:43
Ik reageer even niet op de inhoud, maar op de toon zoals je het verhaal verwoordt. Je praat nogal cynisch over wat er gebeurt, oordelend, soms sarcastisch zelfs. Klinkt niet prettig, en ook niet respectvol. Ik merk dat ik door deze toon niet meer écht de inhoud kan lezen (al lees ik wel dat je jezelf geweldig vindt en de rest veelal slecht in hun werk). Klinkt voor mij erg zwart-wit en externaliserend.
Eerste vraag: Wat doe je daar nog (naast een zinvol gevoel en opportunistische redenen als geld en aanzien), tweede vraag: misschien even je eigen tekst teruglezen? Kan je begrijpen dat je (hier) zo overkomt?
Ik zeg dit niet om je naar beneden te halen, doe er mee wat je wilt. Misschien kun je het meenemen of er over nadenken hoe je misschien overkomt.
Het kan best zijn dat deze organisatie rot is van binnen, ik zou vooral kijken waar ik (positieve) invloed op zou kunnen uitoefenen. Als je daar te murw voor bent echt overwegen om weg te gaan, je raakt uitgeput (en cynisch
).
Eerste vraag: Wat doe je daar nog (naast een zinvol gevoel en opportunistische redenen als geld en aanzien), tweede vraag: misschien even je eigen tekst teruglezen? Kan je begrijpen dat je (hier) zo overkomt?
Ik zeg dit niet om je naar beneden te halen, doe er mee wat je wilt. Misschien kun je het meenemen of er over nadenken hoe je misschien overkomt.
Het kan best zijn dat deze organisatie rot is van binnen, ik zou vooral kijken waar ik (positieve) invloed op zou kunnen uitoefenen. Als je daar te murw voor bent echt overwegen om weg te gaan, je raakt uitgeput (en cynisch
).
dip wijzigde dit bericht op 22-03-2025 07:50
21.29% gewijzigd
zaterdag 22 maart 2025 om 07:58
Hmmm ik stond helemaal niet te roepen: “ga weg wat moet je daar nog” toen ik het las.
Ik denk eerder dat er winst te halen is in acceptatie en aanpassen en wellicht op een goed moment eens iets bespreekbaar maken.
Ik lees wat ellenbogenwerk maar ook een TO die hierin mee gaat.
Je hebt behoorlijk wat voordelen aan deze baan en ik zou me richten op het beperken van de nadelen en hier de focus op leggen. Zo te lezen kun jij hier zelf ook veel in doen.
ps: de opmerkingen van je vriend lijken niet echt realistisch, helpend of ondersteunend te zijn dus richt je hier ook niet te veel op.
Ik denk eerder dat er winst te halen is in acceptatie en aanpassen en wellicht op een goed moment eens iets bespreekbaar maken.
Ik lees wat ellenbogenwerk maar ook een TO die hierin mee gaat.
Je hebt behoorlijk wat voordelen aan deze baan en ik zou me richten op het beperken van de nadelen en hier de focus op leggen. Zo te lezen kun jij hier zelf ook veel in doen.
ps: de opmerkingen van je vriend lijken niet echt realistisch, helpend of ondersteunend te zijn dus richt je hier ook niet te veel op.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zaterdag 22 maart 2025 om 08:05
Toen ik eens heel erg twijfelde ben ik toch maar gewoon gaan solliciteren. Ik dacht; en dan zien we wel.
Ik heb twee sollicitatieprocedures helemaal doorlopen en mocht bij beiden starten.
Na veel wikken en wegen ben ik gebleven waar ik zat, omdat ik de inhoud van m’n baan van destijds toch zwaarder vond wegen.
Daarna voelde ik me beter. Ik had keuzes, en heb bewust gekozen voor m’n baan waar óók dat gezeik op de afdeling bij hoorde.
Ik heb twee sollicitatieprocedures helemaal doorlopen en mocht bij beiden starten.
Na veel wikken en wegen ben ik gebleven waar ik zat, omdat ik de inhoud van m’n baan van destijds toch zwaarder vond wegen.
Daarna voelde ik me beter. Ik had keuzes, en heb bewust gekozen voor m’n baan waar óók dat gezeik op de afdeling bij hoorde.
•
zaterdag 22 maart 2025 om 08:07
Je bent wel erg positief over het werk van een organisatie waar je zegt weg te willen. Ik denk dat er overal sprake is van interne politiek waarmee verschillende mensen het niet eens zullen zijn en dat het niet meehelpt dat je jezelf slimmer vindt dan je collega's. Dus ik zou verwachten dat je in een andere organisatie vergelijkbare dingen tegen zult komen en als die dan minder leuk/goed/interessant werk doen heb je alleen jezelf ermee dat je hier bent weggegaan.
zaterdag 22 maart 2025 om 08:14
Dit stukje begreep ik ook even niet goed. Ik vatte het op dat discriminatie alleen van bepaalde groepen serieus wordt genomen of zoiets.Aneso schreef: ↑22-03-2025 07:34Het is nog vroeg dus misschien lees ik het verkeerd, maar gaat dit erom dat er een aantal collega’s zijn die vinden dat organisatie te woke is? Daarvoor tik op vingers krijgen?
Zo ja, dan heb ik beeld en vind ik het neigen naar “je mag ook niks meer tegenwoordig” door wat je zegt over dat terugtrekken. Daar krijg ik echt jeuk van.
Maar goed, misschien vat ik het verkeerd op. Dan mijn excuses.
zaterdag 22 maart 2025 om 08:19
Precies dit. Misschien moet TO zich richten op haar werk en niet zo bezig zijn met de omgeving waar ze geen invloed op heeft. Praten over je politieke voorkeur op het werk lijkt mij niet nodig.Mette schreef: ↑22-03-2025 07:27Ik zou het idee van je vriend dat je te flitsend zou zijn voor deze organisatie loslaten. Als dat zo was dan zat je er al niet meer of nam jje zelf nitiatief tot verandering.
En externe consultants die steen en been klagen vind jij goed in hun werk? Misschien zijn die juist wel onderdeel van het probleem. Ik word ook best moe van al die vetbetaalde consultants die hun ding komen doen terwijl er als ze weer weg zijn niets verbeterd is. Momenteel is er zelfs een toneelstuk over de waanzin van de consultancy bij de overheid te zien, google eens op bureau Buiitenschot.
En ja, op kantoren heb je nu eenmaal te maken met (vŕiendjes)politiek, gekonkel, roddel, achterklap, matig management, collega's die het inmiddels allemaal wel gescheten vinden. Best begrijpelijk na 10 jaar managementbullshit. Na een paar jaar ergens werken gaat dit steeds meer opvallen natuurlijk. Je hebt dan drie opties: er zelf ets aan doen, ermee leven of weggaan.
zaterdag 22 maart 2025 om 08:19
Als ik je verhaal lees, lijk je erg overtuigd van je eigen gelijk. Je komt nogal verheven boven de rest over. Jij ziet hoe het werkelijk is, anderen hebben het mis, die houding. Tja, als dit zo is, dan snap ik heel goed die weerstand van collega's.
Je komt ook over als iemand die zo overtuigd is van eigen gelijk, dat je er nogal hard in gaat en je manier van communiceren ook zo is.
Als je toon zo naar collega's is, kan het best zijn dat jij intimiderend overkomt. Terwijl jij het zelf ziet als krachtig zijn.
Ik denk als je vertrekt, je dit op een andere werkvloer precies weer zo tegenkomt.
Hoe was dat in eerdere werkomgevingen, of als je die niet had, stageomgevingen?
Dus ik denk dat je er meer aan hebt, om je eigen houding tegenover anderen te veranderen, met coaching bijv. dan zal je verder komen dan nu. Je zult heel eerlijk tegenover jezelf moeten zijn, en dat is moeilijk, vraagt kwetsbaarheid. Maar mijn inziens kom je daar verder mee, dan op dezelfde voet doorgaan.
Je kent vast de uitdrukking, je vangt meer vliegen met stroop dan azijn en het is de toon die die muziek maakt.
Maar goed, ik kan het mis hebben.
Je komt ook over als iemand die zo overtuigd is van eigen gelijk, dat je er nogal hard in gaat en je manier van communiceren ook zo is.
Als je toon zo naar collega's is, kan het best zijn dat jij intimiderend overkomt. Terwijl jij het zelf ziet als krachtig zijn.
Ik denk als je vertrekt, je dit op een andere werkvloer precies weer zo tegenkomt.
Hoe was dat in eerdere werkomgevingen, of als je die niet had, stageomgevingen?
Dus ik denk dat je er meer aan hebt, om je eigen houding tegenover anderen te veranderen, met coaching bijv. dan zal je verder komen dan nu. Je zult heel eerlijk tegenover jezelf moeten zijn, en dat is moeilijk, vraagt kwetsbaarheid. Maar mijn inziens kom je daar verder mee, dan op dezelfde voet doorgaan.
Je kent vast de uitdrukking, je vangt meer vliegen met stroop dan azijn en het is de toon die die muziek maakt.
Maar goed, ik kan het mis hebben.
zaterdag 22 maart 2025 om 08:22
Dit vond ik ook opvallend. Ik erger me ook vaak aan duur betaalde externen die even de heleboel overhoop halen en zodra er geïmplementeerd moet worden zijn ze opgehoepeld en mag de rest de bende opruimen. En die dingen zijn vaak ook cyclisch, dus wie ergens lang zit heeft het allemaal al eens gehoord.Mette schreef: ↑22-03-2025 07:27[…]
En externe consultants die steen en been klagen vind jij goed in hun werk? Misschien zijn die juist wel onderdeel van het probleem. Ik word ook best moe van al die vetbetaalde consultants die hun ding komen doen terwijl er als ze weer weg zijn niets verbeterd is. Momenteel is er zelfs een toneelstuk over de waanzin van de consultancy bij de overheid te zien, google eens op bureau Buiitenschot.
[…]
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
