Werk & Studie
alle pijlers
Imposter syndroom
zaterdag 8 mei 2021 om 12:33
"Mensen die last hebben van het imposter syndroom, leggen de lat genadeloos hoog voor zichzelf en onderschatten hun eigen prestaties. Hoe goed ze hun werk ook doen, hoeveel diploma’s of complimenten ze ook binnenhalen, ze zijn voortdurend bang ontmaskerd te worden omdat ze hardnekkig twijfelen aan hun eigen kwaliteiten."
Aanvulling:
Blijkbaar heb ik van bovenstaande geen last zoals de reacties aangeven en heb ik de definitie verkeerd begrepen. Soit.
Maar heb wél last van onrust zoals hieronder omschreven. Wellicht kunnen jullie dan daarop reageren! Thanx.
Ik ben een aantal weken aan het solliciteren en merk dat ik met mijn 40 jaar regelmatig te oud gevonden wordt. Of op de nette manier afgewezen wordt met een "te brede" werkervaring of ze zoeken toch een junior terwijl dat in de vacature tekst totaal niet vermeld staat. Van de 6 sollicitaties heb ik 2x een uitnodiging gehad voor een gesprek dus ik denk dat ik niet mag klagen in corona-tijd...
Tja, de guppies die nu van school komen zijn ook echt verder in de technologie ontwikkeld dan dat ik ben. En ik heb dan weer andere kwaliteiten en werkervaring die ook vast wel nuttig is maar ik word hier steeds meer onzeker door.
Ben in mijn eigen tijd aan het bij leren in mijn vak omdat dat door mijn werkgever totaal niet gestimuleerd wordt. Maar ik zal het met "zelf klooien" met webinars etc nooit halen bij de jeugd die nu van hun opleiding komt. Mijn vak verandert snel dus wat ik nu kan is over 5 jaar
weer achterhaaldd. En daar wordt ik steeds onrustiger door.
Het gekke is, financieel gaat alles thuis prima dus zelfs zonder baan kan ik mezelf voor lange tijd redden. Dus als ik denk: wat is het aller-ergste dat er kan gebeuren dan is dat: geen baan meer hebben en "nooit" meer iets kunnen vinden. Maar dan kan ik altijd nog iets compleet anders gaan doen - als ik er maar blij van word en waardering krijg.
Herkenbaar voor anderen?
Tips om dit los te laten of om te denken?
Aanvulling:
Blijkbaar heb ik van bovenstaande geen last zoals de reacties aangeven en heb ik de definitie verkeerd begrepen. Soit.
Maar heb wél last van onrust zoals hieronder omschreven. Wellicht kunnen jullie dan daarop reageren! Thanx.
Ik ben een aantal weken aan het solliciteren en merk dat ik met mijn 40 jaar regelmatig te oud gevonden wordt. Of op de nette manier afgewezen wordt met een "te brede" werkervaring of ze zoeken toch een junior terwijl dat in de vacature tekst totaal niet vermeld staat. Van de 6 sollicitaties heb ik 2x een uitnodiging gehad voor een gesprek dus ik denk dat ik niet mag klagen in corona-tijd...
Tja, de guppies die nu van school komen zijn ook echt verder in de technologie ontwikkeld dan dat ik ben. En ik heb dan weer andere kwaliteiten en werkervaring die ook vast wel nuttig is maar ik word hier steeds meer onzeker door.
Ben in mijn eigen tijd aan het bij leren in mijn vak omdat dat door mijn werkgever totaal niet gestimuleerd wordt. Maar ik zal het met "zelf klooien" met webinars etc nooit halen bij de jeugd die nu van hun opleiding komt. Mijn vak verandert snel dus wat ik nu kan is over 5 jaar
weer achterhaaldd. En daar wordt ik steeds onrustiger door.
Het gekke is, financieel gaat alles thuis prima dus zelfs zonder baan kan ik mezelf voor lange tijd redden. Dus als ik denk: wat is het aller-ergste dat er kan gebeuren dan is dat: geen baan meer hebben en "nooit" meer iets kunnen vinden. Maar dan kan ik altijd nog iets compleet anders gaan doen - als ik er maar blij van word en waardering krijg.
Herkenbaar voor anderen?
Tips om dit los te laten of om te denken?
koekie1980 wijzigde dit bericht op 08-05-2021 13:28
7.60% gewijzigd
zaterdag 8 mei 2021 om 12:35
Ik snap de link tussen je eigen problemen en het imposter syndroom niet.
Tegenwoordig zijn er zoveel open sources for education waar je scholing kan volgen nog naast alle post-hbo waar je je kan specialiseren.
Het klinkt een beetje als een excuus om het dan ook nog aan een syndroom te verbinden wat je zelf niet eens hebt.
Je kan je hele leven leren.
Je hebt al een baan terwijl jongeren nog moeten starten.
Tegenwoordig zijn er zoveel open sources for education waar je scholing kan volgen nog naast alle post-hbo waar je je kan specialiseren.
Het klinkt een beetje als een excuus om het dan ook nog aan een syndroom te verbinden wat je zelf niet eens hebt.
Je kan je hele leven leren.
Je hebt al een baan terwijl jongeren nog moeten starten.
viva-amber wijzigde dit bericht op 08-05-2021 12:39
70.25% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 8 mei 2021 om 13:05
Dit heeft inderdaad niets met het imposter syndrome te maken.
Als je al jaren in een branche werkt breng je andere kwaliteiten mee dan de mensen die vers van school komen. Kwaliteiten waar net zo goed vraag naar is. Wellicht solliciteer je op de verkeerde functies of het verkeerde niveau?
Functies waar jij idd ‘te zwaar’ voor bent?
Als je al jaren in een branche werkt breng je andere kwaliteiten mee dan de mensen die vers van school komen. Kwaliteiten waar net zo goed vraag naar is. Wellicht solliciteer je op de verkeerde functies of het verkeerde niveau?
Functies waar jij idd ‘te zwaar’ voor bent?
zaterdag 8 mei 2021 om 13:09
Maar over het probleem in de OP. Ik werk in een branche waarin ervaring het meeste waard is, dus ik ben haast per definitie beter in mijn werk dan een collega van 28. Of in elk geval weet ik meer en heb ik meer gezien. Ik ben dan wel weer een beetje jaloers op hoe snel zij nieuwe programma’s onder de knie krijgen en hun leervermogen in het algemeen.
zaterdag 8 mei 2021 om 13:17
Maar dat is precies de link tussen het imposter syndroom en mijn onrust... Dat men erachter komt dat ik eigenlijk "niks kan" en een junior veel beter in de digitale shizzle is dan ik.
zaterdag 8 mei 2021 om 13:19
6 sollicitaties, 2 uitnodigingen: dat doe je dus goed. Als je begeleiding gaat zoeken (als je nog 24 sollicitaties de deur uit hebt en 6 x uitgenodigd bent en het nul keer geworden bent), zoek dat dan op 'hoe kom ik over tijdens het gesprek'.
40 is echt niet te oud. Ik ben een stukje ouder en ik heb geen enkele moeite met werk vinden.
40 is echt niet te oud. Ik ben een stukje ouder en ik heb geen enkele moeite met werk vinden.
zaterdag 8 mei 2021 om 13:26
Het Imposter Syndroom gaat dus over de angst dat je niet goed genoeg bent en anderen daar achter komen, met nadruk op de ángst. Het gaat er dus om dat je denkt dat een façade wegvalt terwijl die façade niet eens bestaat.
Jij beschrijft een vrij gewoon verschijnsel; jongere generaties hebben andere vaardigheden die zij tijdens hun studie/leven/waar dan ook hebben opgedaan, in verhouding tot oudere generaties die daar door omstandigheden niet of minder mee in aanraking zijn gekomen.
Fijn dat je je leven en financieren lekker op orde hebt, geniet ervan zou ik zeggen en succes bij werk zoeken!
Jij beschrijft een vrij gewoon verschijnsel; jongere generaties hebben andere vaardigheden die zij tijdens hun studie/leven/waar dan ook hebben opgedaan, in verhouding tot oudere generaties die daar door omstandigheden niet of minder mee in aanraking zijn gekomen.
Fijn dat je je leven en financieren lekker op orde hebt, geniet ervan zou ik zeggen en succes bij werk zoeken!
virgo19 wijzigde dit bericht op 08-05-2021 13:27
1.35% gewijzigd
zaterdag 8 mei 2021 om 13:27
Dat is (in de meeste gevallen) een feit. Dus dat heeft weinig met het imposter syndroom te maken.koekie1980 schreef: ↑08-05-2021 13:17Maar dat is precies de link tussen het imposter syndroom en mijn onrust... Dat men erachter komt dat ik eigenlijk "niks kan" en een junior veel beter in de digitale shizzle is dan ik.
Ik begrijp niet zo goed waarom je dit wil linken aan het imposter syndroom.
Natuurlijk sta je op sommige punten achter bij jongere solicitanten. Maar op andere gebieden lig je weer voor.
zaterdag 8 mei 2021 om 13:28
Maarre, zonder lullig te zijn, dat ís toch ook zo? Dat schrijf jezelf, dat de guppen die van school komen verder zijn en dat jij je daarin aan het ontwikkelen bent.koekie1980 schreef: ↑08-05-2021 13:17Maar dat is precies de link tussen het imposter syndroom en mijn onrust... Dat men erachter komt dat ik eigenlijk "niks kan" en een junior veel beter in de digitale shizzle is dan ik.
Nog steeds geen impostersyndroom dus. Maar voor jouw probleem maakt dat ook nietuit. Kijk naar wat je wel hebt, wat maakt jou anders dan de ‘guppen’ die net van school komen. Wat heb jij te bieden?
En dat je wordt afgewezen, tja, dat kun je heel persoonlijk nemen, maar dat hoeft op zich niet.
zaterdag 8 mei 2021 om 15:39
En als je echt niks kunt en dat ook weet, is dat dan gewoon zelfkennis?
zaterdag 8 mei 2021 om 18:25
Je kunt wel wat, kennelijk, maar dat besef je niet altijd. Tenminste, als ik naar mezelf kijk, denk ik wel dat ik wat kan (decennialang goede beoordelingen en ze laten me allerlei belangrijke dingen doen), maar eigenlijk doe ik maar wat. Ik weet het overtuigend te brengen, vermoed ik.
zaterdag 8 mei 2021 om 18:36
Ja, maar ik heb ook wel heel vaak het gevoel van: ik kruip door het oog van de naald... die hoge beoordelingen of goede tentamencijfers die kwamen vaak bijv doordat ik dan nét geluk had vragen te krijgen die ik wist terwijl ik me dondergoed bewust ben van wat ik allemaal níet of te weinig weet. En dat is niet per se iets wat je alleen jezelf aanpraat maar kan ook echt het geval zijn. Met een enorm vervelend gevoel dat je daar op een bepaald moment op wordt betrapt. Zonder dat je feitelijk iets "fout" hebt gedaan.KamilleT schreef: ↑08-05-2021 18:25Je kunt wel wat, kennelijk, maar dat besef je niet altijd. Tenminste, als ik naar mezelf kijk, denk ik wel dat ik wat kan (decennialang goede beoordelingen en ze laten me allerlei belangrijke dingen doen), maar eigenlijk doe ik maar wat. Ik weet het overtuigend te brengen, vermoed ik.
dinsdag 11 mei 2021 om 11:53
Die laatste 2 posts zijn super herkenbaar. Recent 3 thuisstudiemodules succesvol afgerond (2x een 7 en een 8). 2 vreemde talen en een hbo module. Bij de talen ben ik ervan overtuigd dat ik er nog steeds niks van bak en hoop ik met hart en ziel nooit een klant in die taal te woord te moeten staan, want ik had gewoon mazzel met makkelijke examens. En met die HBO module denk ik ook: joh, mazzel gehad met de beoordeler.
Met werk denk ik ook vaak 'hoezo vragen ze mij dat allemaal te doen? Ik kan dat allemaal niet, ik doe zomaar wat en gelukkig heb ik altijd de mazzel dat het per ongeluk tot een goed einde komt maar dat is meer mazzel (en we doen maar wat en hopen er het beste van) dan wijsheid.'
Met werk denk ik ook vaak 'hoezo vragen ze mij dat allemaal te doen? Ik kan dat allemaal niet, ik doe zomaar wat en gelukkig heb ik altijd de mazzel dat het per ongeluk tot een goed einde komt maar dat is meer mazzel (en we doen maar wat en hopen er het beste van) dan wijsheid.'
