Werk & Studie
alle pijlers
kiezen voor baan of mij?
vrijdag 13 juni 2008 om 20:00
In aug. vorig jaar ben ik afgestudeerd aan de universiteit. Daarvoor heb ik een HBO-opleiding gedaan. Sinds januari 08 heb ik een baan die in theorie perfect aansluit op mijn WO-opleiding. Omdat ik nog helemaal geen ervaring in de sector had en omdat mijn nieuwe werkgever snel iemand nodig had, is er eerst een constructie gekomen met een soort proeftijd via een uitzendbureau voor 3 maanden. Daarna heb ik een jaarcontract gekregen, dat nu dus doorloopt tot 1 april volgend jaar. Ik natuurlijk blij, vond het eervol dat ik een contract kreeg. Maar nu, nog 2,5 maand verder, begin ik te beseffen dat deze baan he-le-maal niet bij me past. Nu ik erover nadenk, heb ik sinds 1 jan. nog nooit vol enthousiasme over mijn baan gesproken. Maar ervan uitgaande dat dat opstartmoeilijkheden waren (ineens véél werk, véél stress, meer uren dan ik gewend was, en een functie die nieuw voor me was) en dat dat later, als ik wat meer routine zou hebben, wel op zijn pootjes terecht zou komen. Niet dus. Tenminste, na een half jaar mag je toch wel verwachten dat je op zijn minst inzicht hebt gekregen in wat de functie inhoudt. Dat je nog voor verrassingen komt te staan is alleen maar goed (uitdaging), maar ik ga inmiddels met weinig plezier naar mijn werk. Ik raak er een beetje uitgeput door, en ik kan mijn werk gewoon niet loslaten. Zelfs in een weekje vakantie (waar ik na vijf maanden zoo hard aan toe was, tegen overspannenheid aan) bleef ik aan mijn werk denken, erover dromen. Ik denk er al een tijdje aan om mijn baan op te zeggen. In mijn vakantie escaleerde het even, zat ik jankend op mijn bedrand omdat ik niet weer aan het werk wilde. Ik ben nu weer een week aan het werk. Ik wilde het liefst direct bij terugkomst met mijn leidinggevende gaan praten, om ontslag te nemen. Nu had zij zelf een gesprekje ingepland voor komende maandag, dus ik heb nog een weekje weer even nuchter naar mijn werk kunnen kijken. Maar elke dag ging ik met tegenzin heen. Elke ochtend dacht ik: ik ga gewoon zeggen dat ik stop. Maar overdag, als ik mn dingetjes doe gaat het wel. Maar dat zijn de alledaagse dingen, terwijl ook van me verwacht wordt dat ik voor volgend jaar plannen ga maken, strategisch denk over welke kant we opwillen met de organisatie, met bepaalde onderdelen, etc. Daar krijg ik het benauwd van. Niet perse omdat ik ertegen op zie omdat ik het niet kan, maar omdat ik er geen plezier aan beleef. Ik steek er zoveel energie in, maar ik krijg er voor mijn gevoel niets of niet zoveel voor terug. Ik kan het wel prima vinden met mijn collega's, en ook mijn leidinggevende, en de werkplek, de organisatie op zichzelf is geweldig, maar het werk, dat ligt me niet. Ik zit op de marketingafdeling, en hoewel ik niet in de commerciele/zakelijke sector zit, vind ik het te zakelijk. Mijn HBO is meer sociaal-cultureel gericht en ik vermoed nu sterk dat dat mij veel beter zal liggen.
Wat dus nu het probleem is: ik heb net twee maandjes een jaarcontract. Ik werk er nu een half jaar en ik ben bang dat ik het niet volhoud om mijn jaarcontract uit te zitten. Maar kan ik nu mijn contract opzeggen? Ik heb geen nieuwe baan op het oog, maar ik hoef er ook niet perse een 'goede' baan voor terug, ik wil graag even een pas op de plaats maken, evt. op reis, of even uitzendwerk doen en dan voor mezelf eens nagaan wat ik wil doen. Daar heb ik nu nauwelijks tijd voor. Wat ben ik mijn werkgever verschuldigd? Kan ik in deze context ontslag nemen of is dat heel onverstandig? Herkent iemand dit of heeft iemand er een mening over?
(tis wel een heel lang verhaal geworden.. ik hoop dat dat niet afschrikt..., ik ben echt heel benieuwd naar jullie reacties).
THNXX
Wat dus nu het probleem is: ik heb net twee maandjes een jaarcontract. Ik werk er nu een half jaar en ik ben bang dat ik het niet volhoud om mijn jaarcontract uit te zitten. Maar kan ik nu mijn contract opzeggen? Ik heb geen nieuwe baan op het oog, maar ik hoef er ook niet perse een 'goede' baan voor terug, ik wil graag even een pas op de plaats maken, evt. op reis, of even uitzendwerk doen en dan voor mezelf eens nagaan wat ik wil doen. Daar heb ik nu nauwelijks tijd voor. Wat ben ik mijn werkgever verschuldigd? Kan ik in deze context ontslag nemen of is dat heel onverstandig? Herkent iemand dit of heeft iemand er een mening over?
(tis wel een heel lang verhaal geworden.. ik hoop dat dat niet afschrikt..., ik ben echt heel benieuwd naar jullie reacties).
THNXX
vrijdag 13 juni 2008 om 20:07
Je bent je werkgever in zoverre iets verschuldigd dat je beter open kaart kan spelen en hierover een gesprek aangaan> Niemand is er iets mee geholpen als je tegen je zin op een bepaalde plek blijft zitten, ook je werkgever niet.
Wat is nou het ergste wat er kan gebeuren als je het erover hebt? Volgens mij weet je dit zelf best wel en ben je op zoek naar een extra duwtje in de rug.
Praat erover en brei er een eind aan. Dit is zonde van je tijd, je energie en de tijd en het geld van je werkgever. Succes.
Wat is nou het ergste wat er kan gebeuren als je het erover hebt? Volgens mij weet je dit zelf best wel en ben je op zoek naar een extra duwtje in de rug.
Praat erover en brei er een eind aan. Dit is zonde van je tijd, je energie en de tijd en het geld van je werkgever. Succes.
vrijdag 13 juni 2008 om 20:15
Ik denk ook dat er iets goed mis is als je met zoveel tegenzin gaat. Is er geen begeleiding op je werk geweest, je leidinggevende ziet je toch ook niet stralen, de werkgever zal dat ook doorhebben.
Ik vind dat je er zelf verantwoordelijk voor bent en moet nagaan waar je moeite mee hebt en dat met je werkgever moet bespreken. Is het mss onzekerheid wat meespeelt? Altijd praten, hij kan je beter ontslaan dan dat je zelf ontslag neemt...Dan heb je naderhand er ook nog alles zelf aan gedaan.
Maar ga nou maar eerst eens praten, misschien ligt de oplossing dichterbij dan je denkt...
Succes!
Ik vind dat je er zelf verantwoordelijk voor bent en moet nagaan waar je moeite mee hebt en dat met je werkgever moet bespreken. Is het mss onzekerheid wat meespeelt? Altijd praten, hij kan je beter ontslaan dan dat je zelf ontslag neemt...Dan heb je naderhand er ook nog alles zelf aan gedaan.
Maar ga nou maar eerst eens praten, misschien ligt de oplossing dichterbij dan je denkt...
Succes!
vrijdag 13 juni 2008 om 20:33
Moeilijk. Ik denk dat het belangrijk is om je te realiseren dat een baan vooral in de praktijk leuk moet zijn. Ik worstel hier zelf ook vaak mee: op het plaatje lijkt het werk geweldig maar past het ook bij je? Zelf ontslag nemen lijkt me onverstandig omdat je dan geen recht op een uitkering hebt. Tenzij je genoeg eigen financiele middelen hebt. Anders zou ik proberen tijdelijk werk te vinden dat minder van je vergt (bijvoorbeeld deeltijd?). Als je namelijk zo doorgaat heb je kans dat je met steeds meer tegenzin naar je werk gaat en daar is niemand mee gebaat.
vrijdag 13 juni 2008 om 21:15
Misschien iets lager in een organisatie (dus niet op WO-niveau) beginnen en van daaruit langzaam doorgroeien?
Zo ben je in het begin net wat operationeler bezig en groei je langzaam naar tactisch en strategisch niveau. Of wat met je HBO-diploma doen.
In ieder geval is deze werkomgeving waarschijnlijk niet de goede voor je!
Succes!
Zo ben je in het begin net wat operationeler bezig en groei je langzaam naar tactisch en strategisch niveau. Of wat met je HBO-diploma doen.
In ieder geval is deze werkomgeving waarschijnlijk niet de goede voor je!
Succes!
vrijdag 13 juni 2008 om 21:41
Officieel kun je meestal niet zomaar uit een jaarcontract, maar in de praktijk heeft een werkgever natuurlijk niks aan een werknemener die het echt niet naar haar zin heeft. Dan zullen ze dus ook niet moeilijk doen als je weg wilt.
Als jij het echt niet naar je zin hebt, en zelf nu al tegen overspannen aan zit, zou ik er denk ik toch maar eens over praten. Niet meteen zeggen dat je weg wilt, maar wel aangeven dat je het echt niet naar je zin hebt. Misschien kun je binnen het bedrijf een andere functie krijgen, of kan je huidige functie aangepast worden. Weggaan kan altijd nog.
En mochten jullie toch besluiten dat je beter weg kunt gaan, dan is het handiger als je werkgever je formeel ontslaat, ivm met een eventuele uitkering. Meer informatie kun je vinden op:
http://www.uwv.nl/particu...jds-goedvinden/index.aspx
Het is goed dat je er hier over praat, maar probeer ook nog met een vriendin of familielid te praten. het helpt soms heel goed om dingen op een rijtje te krijgen als je ze aan iemand anders uit moet leggen.
Veel succes met je beslissing
.
Als jij het echt niet naar je zin hebt, en zelf nu al tegen overspannen aan zit, zou ik er denk ik toch maar eens over praten. Niet meteen zeggen dat je weg wilt, maar wel aangeven dat je het echt niet naar je zin hebt. Misschien kun je binnen het bedrijf een andere functie krijgen, of kan je huidige functie aangepast worden. Weggaan kan altijd nog.
En mochten jullie toch besluiten dat je beter weg kunt gaan, dan is het handiger als je werkgever je formeel ontslaat, ivm met een eventuele uitkering. Meer informatie kun je vinden op:
http://www.uwv.nl/particu...jds-goedvinden/index.aspx
Het is goed dat je er hier over praat, maar probeer ook nog met een vriendin of familielid te praten. het helpt soms heel goed om dingen op een rijtje te krijgen als je ze aan iemand anders uit moet leggen.
Veel succes met je beslissing
.
vrijdag 13 juni 2008 om 22:59
Ik wil ook zeker open kaart spelen. Het zit niet in mijn aard om daar niet eerlijk in te zijn. Maandag heb ik een gesprek met mijn leidinggevende. Ik weet niet zeker of ze iets vermoeden of niet.
Lastig is trouwens ook dat we straks 6 weken zomerstop hebben. Het wordt dat lastiger natuurlijk voor mn werkgever om voor na de zomer iemand nieuw te vinden. Dus dan voel ik me wel een beetje schuldig naar hun toe. Complex allemaal. Maar iig bedankt voor jullie reacties. Het sterkt me wel in mijn gevoel dat ik het in ieder geval moet zeggen.
Lastig is trouwens ook dat we straks 6 weken zomerstop hebben. Het wordt dat lastiger natuurlijk voor mn werkgever om voor na de zomer iemand nieuw te vinden. Dus dan voel ik me wel een beetje schuldig naar hun toe. Complex allemaal. Maar iig bedankt voor jullie reacties. Het sterkt me wel in mijn gevoel dat ik het in ieder geval moet zeggen.
vrijdag 13 juni 2008 om 23:00
Tenzij je contract expliciet voorziet in een opzegtermijn, zit je helaas aan het volledige jaar vast.
Maar wat al eerder gezegd is: speel open kaart met je werkgever en kijk wat er eventueel geregeld kan worden. Misschien zijn er andere functies binnen het bedrijf waarvoor jij geschikt zou kunnen zijn? Misschien is er iets aan te passen in je huidige functie waardoor het beter bij je past?
Als je zo doorgaat dan ga je er zelf aan onderdoor en daar hebben zowel jij als de werkgever niets aan. Dus: kaart het aan en probeer mogelijkheden door te spreken!
Maar wat al eerder gezegd is: speel open kaart met je werkgever en kijk wat er eventueel geregeld kan worden. Misschien zijn er andere functies binnen het bedrijf waarvoor jij geschikt zou kunnen zijn? Misschien is er iets aan te passen in je huidige functie waardoor het beter bij je past?
Als je zo doorgaat dan ga je er zelf aan onderdoor en daar hebben zowel jij als de werkgever niets aan. Dus: kaart het aan en probeer mogelijkheden door te spreken!
zaterdag 14 juni 2008 om 11:03
Volgens mij heb je ook bij een jaarcontract gewoon een opzegtermijn van een maand hoor.
Dat heb ik iig wel bij al mijn jaarcontracten zo gehad. (haha, anders had ik nu nog bij mijn op twee na laatste baan gezeten.... oh nee, dat is niet iets om trots op te zijn
)
Tip van de dag: lees je contract er eens even op na.
Op deze manier je werk voortzetten is in ieder geval geen optie. Wat zijn je alternatieven? Ben je al vacatures tegengekomen die je wel aanspreken? Heb je een financieel buffertje? Ben je al eens in contact geweest met uitzendbureaus of zij je wellicht tijdelijk aan het werk kunnen helpen?
Ik zou iig de situatie aankaarten bij je leidinggevende. Wat heb je te verliezen?
Succes!
Dat heb ik iig wel bij al mijn jaarcontracten zo gehad. (haha, anders had ik nu nog bij mijn op twee na laatste baan gezeten.... oh nee, dat is niet iets om trots op te zijn
)Tip van de dag: lees je contract er eens even op na.
Op deze manier je werk voortzetten is in ieder geval geen optie. Wat zijn je alternatieven? Ben je al vacatures tegengekomen die je wel aanspreken? Heb je een financieel buffertje? Ben je al eens in contact geweest met uitzendbureaus of zij je wellicht tijdelijk aan het werk kunnen helpen?
Ik zou iig de situatie aankaarten bij je leidinggevende. Wat heb je te verliezen?
Succes!
Ik geloof niet meer in sprookjes.
zaterdag 14 juni 2008 om 11:27
Als er niets in je contract staat, eindigt het contract van rechtswege na een jaar en kun je niet opzeggen. Opzegtermijn kan wel expliciet zijn overeengekomen, dan kan het dus wel. Zoals hierboven al gezegd, zal een werkgever meestal geen werknemer vasthouden die gedemotiveerd is want daar heeft ie weinig aan. Maar als je een functie hebt waarvoor lastig iemand te vinden is ligt dat misschien anders. Als je dan toch weg gaat ben je in beginsel schadeplichtig.:
Volgens mij heb je ook bij een jaarcontract gewoon een opzegtermijn van een maand hoor.
Dat heb ik iig wel bij al mijn jaarcontracten zo gehad. (haha, anders had ik nu nog bij mijn op twee na laatste baan gezeten.... oh nee, dat is niet iets om trots op te zijn
Tip van de dag: lees je contract er eens even op na.
zaterdag 14 juni 2008 om 15:17
Ik heb een maand opzegtermijn inderdaad; en heb toevallig een vacature gezien die me wel aanspreekt. Ik werk nu als marketingmedewerker, dus in principe lijkt dat me geen functie die moeilijk is in te vullen. Bovendien hadden we het laatste half jaar een goede stagiaire die misschien wel interesse heeft of desnoods een bepaalde periode op kan vangen. Nou, eerst maar eens met mijn leidinggevende babbelen. Ik denk al veel te ver door; vul dingen in die nog niet ingevuld kunnen worden etc. Jullie erg bedankt voor de nuchtere blik 
zondag 15 juni 2008 om 01:11
Volgens mij kun je prima zeggen "kiezen voor mij". Zelf legt er alleen maar extra nadruk op. Kwestie van smaak, geen fout Nederlands.
Maar dat terzijde.
Het is je eerste baan. Dat je teveel stress hebt, dat lijkt me vrij duidelijk. Dat het niet lekker loopt, dat is ook duidelijk. Wat me opvalt in je verhaal is het stuk over dat je er zo weinig voor terug krijgt. Hoe komt dat? Wat zou je terug willen krijgen? Meer feedback, meer waardering? Iets anders?
Het kan heel goed dat je hier niet op je plek zit hoor, en dan kan het inderdaad goed zijn om iets anders te zoeken dat meer bij je past. Maar probeer eens goed onder woorden te brengen wat je nou precies dwarszit. Zo te horen heb je weinig sturing en begeleiding gekregen. Misschien zou het beter gaan en zou je het wel leuk gaan vinden als dat wat beter geregeld was? Misschien kun je daar dan op aansturen bij je leidinggevende.
Het gebeurt heel erg vaak dat starters, zeker met een WO-achtergrond, behoorlijk in het diepe gegooid worden. En het gebeurt ook heel erg vaak dat diezelfde starters niet aan de bel durven te trekken omdat ze vinden dat ze het allemaal maar moeten kunnen. Maar je begint nog maar net. Je hebt een goede opleiding, maar nog geen ervaring. Dus die begeleiding is cruciaal. Durf daar dus ook om te vragen, over het algemeen zullen werkgevers daar positief op reageren.
Nogmaals: als je echt het idee hebt dat dit niet de kant is die je opwilt, dan moet je zeker je hart volgen. Maar als dit eigenlijk een hartstikke leuke baan is, waarbij alleen de randvoorwaarden niet zo lekker zijn, dan zou ik eerst proberen of je daaraan kunt werken.
Maar dat terzijde.
Het is je eerste baan. Dat je teveel stress hebt, dat lijkt me vrij duidelijk. Dat het niet lekker loopt, dat is ook duidelijk. Wat me opvalt in je verhaal is het stuk over dat je er zo weinig voor terug krijgt. Hoe komt dat? Wat zou je terug willen krijgen? Meer feedback, meer waardering? Iets anders?
Het kan heel goed dat je hier niet op je plek zit hoor, en dan kan het inderdaad goed zijn om iets anders te zoeken dat meer bij je past. Maar probeer eens goed onder woorden te brengen wat je nou precies dwarszit. Zo te horen heb je weinig sturing en begeleiding gekregen. Misschien zou het beter gaan en zou je het wel leuk gaan vinden als dat wat beter geregeld was? Misschien kun je daar dan op aansturen bij je leidinggevende.
Het gebeurt heel erg vaak dat starters, zeker met een WO-achtergrond, behoorlijk in het diepe gegooid worden. En het gebeurt ook heel erg vaak dat diezelfde starters niet aan de bel durven te trekken omdat ze vinden dat ze het allemaal maar moeten kunnen. Maar je begint nog maar net. Je hebt een goede opleiding, maar nog geen ervaring. Dus die begeleiding is cruciaal. Durf daar dus ook om te vragen, over het algemeen zullen werkgevers daar positief op reageren.
Nogmaals: als je echt het idee hebt dat dit niet de kant is die je opwilt, dan moet je zeker je hart volgen. Maar als dit eigenlijk een hartstikke leuke baan is, waarbij alleen de randvoorwaarden niet zo lekker zijn, dan zou ik eerst proberen of je daaraan kunt werken.
-
