Werk & Studie
alle pijlers
laat studeren en werken aan je toekomst
woensdag 27 juni 2007 om 23:39
Door vele tegenslagen heb ik na mijn VWO mijn WO opleiding niet kunnen afmaken. ik ben na het eerste jaar gestopt. vier jaren geleden ben ik weer gaan studeren in de avonduren aan een hbo instelling. daarnaast altijd full time gewerkt. ik heb spijt van hoe de dingen zijn gelopen in het verleden. ik wou dat ik hulp had gekregen, dan waren dingen zeker anders gelopen. ik ben nu bijna 36 en heb het gevoel dat wat ik gemist heb nooit meer kan inhalen.
wie is er ook opnieuw begonnen? hoe hebben jullie dat ervaren.
wie is er ook opnieuw begonnen? hoe hebben jullie dat ervaren.
woensdag 27 juni 2007 om 23:50
Ja zo is het leven, je kunt ieder moment maar een keer beleven, En terugkijkend had je het allemaal zoveel beter kunnen doen:
meer studeren, minder studeren en tijd nemen voor andere dingen
die wereldreis maken voordat je aan je carriere begon en een huis kocht.
Het enige wat je nu kunt doen is je realiseren dat je het niet terug kunt draaien en het heden niet laten verpesten door te denken hoe het beter had gekund, want dan zit je over een paar jaar jezelf te bedenken dat je in 2007 zoveel tijd nodig hebt gehad voor het verleden dat dat jaar om is gegaan zonder dat je het in de gaten had
groetjes
meer studeren, minder studeren en tijd nemen voor andere dingen
die wereldreis maken voordat je aan je carriere begon en een huis kocht.
Het enige wat je nu kunt doen is je realiseren dat je het niet terug kunt draaien en het heden niet laten verpesten door te denken hoe het beter had gekund, want dan zit je over een paar jaar jezelf te bedenken dat je in 2007 zoveel tijd nodig hebt gehad voor het verleden dat dat jaar om is gegaan zonder dat je het in de gaten had
groetjes
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 28 juni 2007 om 07:26
Ik denk dat heel veel mensen wel eens terugkijken op hun leven en bedenken dat als ze geweten hadden wat ze nu weten dat ze het anders aangepakt zouden hebben. Ik heb het zelf ook wel eens, ook onder andere met betrekking tot mijn studie vroeger.
En de reden dat ik er op die manier op terugkijk achteraf gezien is omdat ik ouder ben geworden, veel meer ervaring en kennis heb opgedaan en gewoon als persoon "anders" ben geworden dan wie ik toen was. Toendertijd heb ik er het beste van gemaakt zoals ik toen dacht dat ik moest doen. En nu heb ik ideeen over hoe dat anders gekund had alleen is dat toendertijd echt in het geheel niet in me opgekomen.
Ik laat het maar zo, want ik kan er toch niets meer aan veranderen. Hooguit kan ik proberen mijn lering er uit te trekken en dat in mijn huidige leven toe te passen waar mogelijk.
En de reden dat ik er op die manier op terugkijk achteraf gezien is omdat ik ouder ben geworden, veel meer ervaring en kennis heb opgedaan en gewoon als persoon "anders" ben geworden dan wie ik toen was. Toendertijd heb ik er het beste van gemaakt zoals ik toen dacht dat ik moest doen. En nu heb ik ideeen over hoe dat anders gekund had alleen is dat toendertijd echt in het geheel niet in me opgekomen.
Ik laat het maar zo, want ik kan er toch niets meer aan veranderen. Hooguit kan ik proberen mijn lering er uit te trekken en dat in mijn huidige leven toe te passen waar mogelijk.
donderdag 28 juni 2007 om 15:47
Sympthatiek:$? Wat schrijf ik nou weer?
Enniewee, als jij na een paar jaar studie straks 40 bent, dan heb je nog 27 jaar om het beroep uit te gaan oefenen dat je leuk vindt. Maar goed, dan moet je dus wel vooruit kijken en niet gaan kniezen over hoe het anders had gekund (hoe menselijk dat ook is).
Reageer in elk geval niet zo bot als je niet meteen de verwachte dramatische levensverhalen met goede afloop voorgeschoteld krijgt.
Enniewee, als jij na een paar jaar studie straks 40 bent, dan heb je nog 27 jaar om het beroep uit te gaan oefenen dat je leuk vindt. Maar goed, dan moet je dus wel vooruit kijken en niet gaan kniezen over hoe het anders had gekund (hoe menselijk dat ook is).
Reageer in elk geval niet zo bot als je niet meteen de verwachte dramatische levensverhalen met goede afloop voorgeschoteld krijgt.
donderdag 28 juni 2007 om 15:56
@ TO
Ik herken het! Moet er wel bij zeggen dat ik wel veel jonger dan je ben. Toen ik van de HAVO af kwam heb ik wegens omstandigheden geen vervolgstudie kunnen doen. Daarna wel geprobeerd maar moest wegens omstandigheden weer afhaken. Nu werk ik alweer een aantal jaren fulltime, maar weet en voel gewoon dat ik meer kan dan wat ik nu doe, ik wil ook meer.
Ik baal er wel gewoon heel erg van. Als ik iets meer had geprobeerd of bepaalde dingen misschien anders had aangepakt, was ik nu allang klaar met school en had ik waarschijnlijk een baan die ik leuk vind.
Ik start daarom in september met een HBO studie en niks of niemand kan mij meer tegenhouden.
Ik herken het! Moet er wel bij zeggen dat ik wel veel jonger dan je ben. Toen ik van de HAVO af kwam heb ik wegens omstandigheden geen vervolgstudie kunnen doen. Daarna wel geprobeerd maar moest wegens omstandigheden weer afhaken. Nu werk ik alweer een aantal jaren fulltime, maar weet en voel gewoon dat ik meer kan dan wat ik nu doe, ik wil ook meer.
Ik baal er wel gewoon heel erg van. Als ik iets meer had geprobeerd of bepaalde dingen misschien anders had aangepakt, was ik nu allang klaar met school en had ik waarschijnlijk een baan die ik leuk vind.
Ik start daarom in september met een HBO studie en niks of niemand kan mij meer tegenhouden.
Perfectionisme is niet perfect...
donderdag 28 juni 2007 om 21:34
Hey leuk ik herken dit dus ook, ik ben na de mavo gaan werken gewoon omdat we het thuis niet breed hadden. Drie jaar later kreeg ik van een werkgever de kans om een opleiding te gaan volgen in me avonduren, nu zeven jaar later ben ik zins vorige week in bezit van me diploma. Dat waren dus zeven jaren lang van twee tot drie avonden in de week naar school gaan!!, Soms neem ik het me ouders wel eens kwalijk want me leven had er zooo anders uit kunnen zien, maar ik weet ook dat het toen niet anders was, en dat het me eigenlijk gemaakt heeft wat ik nu ben (een hele grote doorzetter) Wel weet ik dat ik nu heel veel vrije tijd heb waar ik in ieder geval een jaar lang van ga genieten, want wie weet ga ik volgend jaar wel weer verder leren.
donderdag 28 juni 2007 om 21:46
gefeliciteerd! wat heb je gestudeerd? hoe heb jij die combinatie van werken en studeren ervaren?
ik vond het altijd pittig. weinig vrije tijd voor mezelf. om me heen zag ik velen carriere maken, of samen wonen of een gezinnetje stichten, maar ik was aan de studie. heeft het studeren in de avonduren je belemmert in je relatie (als je die hebt)?
donderdag 28 juni 2007 om 22:20
gefeliciteerd! wat heb je gestudeerd? hoe heb jij die combinatie van werken en studeren ervaren?
ik vond het altijd pittig. weinig vrije tijd voor mezelf. om me heen zag ik velen carriere maken, of samen wonen of een gezinnetje stichten, maar ik was aan de studie. heeft het studeren in de avonduren je belemmert in je relatie (als je die hebt)?
Ik heb niet "gestudeerd", ik heb mts gedaan, eerst nivo 2, daarna 3 en ben dus net klaar met nivo 4. Nu heb ik me vapro c, vapro kun je zien als mts (mts= werktuigboukunde, vapro is procestechniek). Volgend jaar wil ik misschien hts gaan doen. Natuurlijk heb ik het wel eens heel erg zwaar gehad, maar ik heb (en zie het nog steeds) het altijd als een grote kans gezien die ik met twee handen moest pakken. Ik heb echt wel eens jankend boven me boeken gezeten omdat iedereen ging stappen en ik moest leren voor een examen. Me relatie is er ook om uit gegaan omdat die het gewoon niet snapte dat school zo belangrijk voor me was. En in me omgeving valt me nu erg op dat iedereen van mij leeftijd zwanger is, zelf moet ik daar nog even niet aan denken... ik ben nu net klaar met school, en wil eerst eens van me vrije tijd gaan genieten.
ik vond het altijd pittig. weinig vrije tijd voor mezelf. om me heen zag ik velen carriere maken, of samen wonen of een gezinnetje stichten, maar ik was aan de studie. heeft het studeren in de avonduren je belemmert in je relatie (als je die hebt)?
Ik heb niet "gestudeerd", ik heb mts gedaan, eerst nivo 2, daarna 3 en ben dus net klaar met nivo 4. Nu heb ik me vapro c, vapro kun je zien als mts (mts= werktuigboukunde, vapro is procestechniek). Volgend jaar wil ik misschien hts gaan doen. Natuurlijk heb ik het wel eens heel erg zwaar gehad, maar ik heb (en zie het nog steeds) het altijd als een grote kans gezien die ik met twee handen moest pakken. Ik heb echt wel eens jankend boven me boeken gezeten omdat iedereen ging stappen en ik moest leren voor een examen. Me relatie is er ook om uit gegaan omdat die het gewoon niet snapte dat school zo belangrijk voor me was. En in me omgeving valt me nu erg op dat iedereen van mij leeftijd zwanger is, zelf moet ik daar nog even niet aan denken... ik ben nu net klaar met school, en wil eerst eens van me vrije tijd gaan genieten.
vrijdag 29 juni 2007 om 11:04
Hoewel mijn vriend niet zo oud is als jij, heeft hij door omstandigheden ook niet kunnen studeren zoals hij dat graag wilde of had gekunt. Hij heeft nu 2 jr geleden zijn baan opgezegd om de studie te kunnen gaan doen die hij heel graag wilde. (kon niet in deeltijd). Maar ja uit dat verleden heeft hij wel heel veel geleerd en dat komt hem in zijn huidige studie goed van pas. Het verleden kun je niet meer veranderen maar kijk naar de dingen die je mee kunt nemen naar de toekomst. Hij vind het soms zwaar want vrienden zijn inmiddels wel klaar en gaan lekker werken en hebben tijd&geld voor dingen waar wij dat niet voor hebben. Maar hij wil dit papiertje halen en hij wil straks een baan in zijn studie-richting zoeken; en dat is hetgeen dat hem iedere keer weer voldoende motivatie geeft om verder te gaan en gelukkig te zijn met datgene dat hij heeft.
Verder wil ik toch nog even kwijt dat dit een openbaar forum is wat inhoud dat een ieder een topic kan lezen en daarop kan reageren zoals hij/zij wil. Er zijn geen regels dat enkel reacties zoals een TO dat verwacht of wil, geplaatst kunnen worden. Het zou echter wel erg volwassen zijn om gewoon op een respectvolle manier om te gaan met deze forumsters die toch de moeite nemen je verhaal te lezen en daar een serieuze reactie op te geven. Ik lees de betreffende posts meer als een 'hart onder de riem' om je ook de andere kant van het verhaal te laten zien. Jammer dat jij dat niet zo leest en de behoefte voelt zo sarcastisch te reageren.
Verder wil ik toch nog even kwijt dat dit een openbaar forum is wat inhoud dat een ieder een topic kan lezen en daarop kan reageren zoals hij/zij wil. Er zijn geen regels dat enkel reacties zoals een TO dat verwacht of wil, geplaatst kunnen worden. Het zou echter wel erg volwassen zijn om gewoon op een respectvolle manier om te gaan met deze forumsters die toch de moeite nemen je verhaal te lezen en daar een serieuze reactie op te geven. Ik lees de betreffende posts meer als een 'hart onder de riem' om je ook de andere kant van het verhaal te laten zien. Jammer dat jij dat niet zo leest en de behoefte voelt zo sarcastisch te reageren.
vrijdag 29 juni 2007 om 12:20
Zonnestraaltje, ik reageer niet negatief op jouw situatie, maar jouw reacties verbazen me wel ja. Je schiet met een kanon op een mugje.
En ongetwijfeld kun je zelf ook bedenken dat vasthouden aan spijt niets positiefs oplevert, maar iets bedenken is niet hetzelfde als iets ook echt op die manier ervaren. Dus je kunt de reacties hier wel afdoen als gemakzuchtige dooddoeners, maar je zou ook een andere houding kunnen aannemen.
vrijdag 29 juni 2007 om 14:03
vrijdag 29 juni 2007 om 14:09
ik weet dat spijt mij niks oplevert, maar mijn gevoel verandert daar niet door. ik zoek hier ook geen reakties van mensen die alles mee hebben zitten in het leven en hun leven of loopbaan op een reguliere manier hebben kunnen meemaken. het is makkelijk zeggen om geen spijt te hebben, maar jij weet niet wat ik heb verloren. ik zoek mensen die ook op een andere manier een verlate start hebben gemaakt en hoe zij daarmee omgaan. wat zij daarbij ervaren. hee, als het zo makkelijk zou zijn om gevoelens uit te wissen, dan zouden veel problemen niet bestaan.
vrijdag 29 juni 2007 om 18:59
Mijn bericht valt dus blijkbaar ook onder de categorie "niet gewenst"? :P Hmm... en dat terwijl ik een paar jaar geleden toch ook opnieuw begonnen ben met een deeltijdstudie en juist daardoor heel erg terugkijk naar het verleden en kan zien wat ik anders had willen doen.
Maar toen had ik de ervaring en ideeen niet die ik nu heb, dus toen had ik het ook niet anders kunnen doen. Dus ik leg me er maar bij neer en richt me op de toekomst en leer van hetgeen ik vroeger had willen doen en probeer dat nu te doen voor zover mogelijk. Alleen zo jammer dat er maar 24 uur in een dag zit en er ook brood op de plank moet komen...
Maar toen had ik de ervaring en ideeen niet die ik nu heb, dus toen had ik het ook niet anders kunnen doen. Dus ik leg me er maar bij neer en richt me op de toekomst en leer van hetgeen ik vroeger had willen doen en probeer dat nu te doen voor zover mogelijk. Alleen zo jammer dat er maar 24 uur in een dag zit en er ook brood op de plank moet komen...
vrijdag 29 juni 2007 om 19:12
Sunshine,
Ieder huisje heeft zijn kruisje. Mensen die hun loopbaan op een reguliere manier hebben opgegebouwd kunnen ook weer andere heftige problemen hebben gehad, bijv. het verlies van al je directe familie door ernstige ziektes, zoals een aantal mensen in mijn omgeving: daar sta je dan met je glanzende carriere, alleen op de wereld...
Natuurlijk kan jouw verdriet erger zijn/voelen dan het verdriet van anderen, omdat je altijd de verkeerde mannen tegenkomt, geen hulp kreeg toen je het nodig had, niet de kans hebt gehad om een studie te volgen, de nodige shit hebt meegemaakt in je leven, you name it.
Maar verandert er iets aan de situatie als jij bovenaan de ranglijst van zieligheid/pech staat of enorme spijt hebt van de dingen die je in het verleden hebt gedaan of juist heb nagelaten?
Nee toch? Dat proberen een aantal posters dus aan te geven. Met je blik naar het verleden sta je met de rug naar de toekomst, draai je om, volg je hart en ga voor de opleiding die je wil volgen!
Natuurlijk kan je niet alles overnieuw doen, en zoals kiks zegt zitten er maar een beperkt aantal uren in de dag. Die omstandigheden zijn er nu eenmaal, maar in plaats van te treuren, kun je kijken hoe je het beste kan omgaan met die omstandigheden: je hebt nog zoveel kansen en mogelijkheden om de dingen te doen die je zou willen doen.
Ga eens lekker dromen: doe alsof je de opleiding al hebt gedaan en bedenk wat je daarna voor een baan wil hebben en prive allemaal wil hebben, en stap met een dergelijke passie je opleiding in. Ik ben er vanovertuigd dat je met zo'n doel voor ogen je jezelf door moeilijke momenten tijdens de studie kan slepen en met je enthousiasme docenten en mede-studenten aansteekt, waardoor ze je indien nodig graag zouden willen helpen tijdens de studie en je mogelijk ook nog een droombaan aandragen. Naar mijn mening kun je als je je je hart volgt en openstaat voor langskomende mensen en mogelijkheden heel veel van je persoonlijke doelen bereiken.
Succes en veel plezier, je kunt het!
zaterdag 30 juni 2007 om 01:52
Ik heb wel meteen de opleiding gedaan die ik wilde alleen zit er niemand op die opleiding te wachten. Daarna heb ik nooit superveel verdiend maar wel jarenlang studieschuld moeten afbetalen (nog steeds), terwijl om me heen iedereen vrij en blij de wereld afreist. Zo geweldig is studeren dus ook weer niet.
En daarnaast veranderen je wensen: als ik het over mocht doen was ik op mijn twintigste al ergens 100% voor gegaan zodat ik kon schitteren in mijn vakgebied, lekker veel geld verdienen, in plaats van de alles een beetje kunnende maar niks heel goed bij elkaar scnabbelende arme sloeber die ik nu ben geworden
Misschien had ik het avontuur opgezocht en ergens anders op deze planeet gewerkt.
Ik denk dus ook weleens kon ik het maar eens over doen! Maar zoals iemand hier al schreef: in mijn geval heb ik nog 30 jaar voor me, laat ik me daar eens op richten!
Belangrijke vraag: Als je andere keus had gemaakt had je dan geen spijt gehad dat je de dingen niet kon doen die je nu wel hebt gedaan?
En daarnaast veranderen je wensen: als ik het over mocht doen was ik op mijn twintigste al ergens 100% voor gegaan zodat ik kon schitteren in mijn vakgebied, lekker veel geld verdienen, in plaats van de alles een beetje kunnende maar niks heel goed bij elkaar scnabbelende arme sloeber die ik nu ben geworden
Misschien had ik het avontuur opgezocht en ergens anders op deze planeet gewerkt.Ik denk dus ook weleens kon ik het maar eens over doen! Maar zoals iemand hier al schreef: in mijn geval heb ik nog 30 jaar voor me, laat ik me daar eens op richten!
Belangrijke vraag: Als je andere keus had gemaakt had je dan geen spijt gehad dat je de dingen niet kon doen die je nu wel hebt gedaan?
zaterdag 30 juni 2007 om 09:26
Maar verandert er iets aan de situatie als jij bovenaan de ranglijst van zieligheid/pech staat of enorme spijt hebt van de dingen die je in het verleden hebt gedaan of juist heb nagelaten?
Ranglijst van zieligheid? Wat een ongelooflijke hatelijke opmerking. zie jij mijn topic zo? Blijkbaar is het op dit forum niet gewenst om verdriet te uiten. Nee, niet zeuren en doorgaan.
Nee toch? Dat proberen een aantal posters dus aan te geven. Met je blik naar het verleden sta je met de rug naar de toekomst, draai je om, volg je hart en ga voor de opleiding die je wil volgen!
Ranglijst van zieligheid? Wat een ongelooflijke hatelijke opmerking. zie jij mijn topic zo? Blijkbaar is het op dit forum niet gewenst om verdriet te uiten. Nee, niet zeuren en doorgaan.
Nee toch? Dat proberen een aantal posters dus aan te geven. Met je blik naar het verleden sta je met de rug naar de toekomst, draai je om, volg je hart en ga voor de opleiding die je wil volgen!
zaterdag 30 juni 2007 om 09:30
Ik denk dus ook weleens kon ik het maar eens over doen! Maar zoals iemand hier al schreef: in mijn geval heb ik nog 30 jaar voor me, laat ik me daar eens op richten!
Belangrijke vraag: Als je andere keus had gemaakt had je dan geen spijt gehad dat je de dingen niet kon doen die je nu wel hebt gedaan?
NEE, want mijn leven heeft heel lang stil gestaan ondanks mijn verwoedde pogingen om het te veranderen. Ik heb heel veel pech en shit gehad op mijn levensweg tot nu toe. Wat ik wou doen, kan niet meer. niet alleen op werk gebied maa rook op prive gebied.
Belangrijke vraag: Als je andere keus had gemaakt had je dan geen spijt gehad dat je de dingen niet kon doen die je nu wel hebt gedaan?
NEE, want mijn leven heeft heel lang stil gestaan ondanks mijn verwoedde pogingen om het te veranderen. Ik heb heel veel pech en shit gehad op mijn levensweg tot nu toe. Wat ik wou doen, kan niet meer. niet alleen op werk gebied maa rook op prive gebied.
zaterdag 30 juni 2007 om 10:14
Het is nooit te laat om iets te veranderen, zeker niet als je 36 bent!
De afgelopen tijd ben ik veel mensen tegengekomen of verhalen gehoord van mensen die vele malen ouder zijn dan jij, die toch uiteindelijk hun studie hebben behaald of een carriereswitch hebben gemaakt! Wat te denken van een vrouw die op haar 55e nog afgestudeerd is als arts! Probeer je niet vast te pinnen op gemiste kansen, daar wordt je niet vrolijker van. Richt je aandacht op dingen die evt. wel mogelijk zijn! Bovendien heeft ieder mens zijn problemen gehad in het verleden, de één veel meer dan de ander. Toch kan je van die dingen leren, en het maakt je tot wie je nu bent. Door zo te tobben over je leeftijd en je gemiste kansen zal je niet happy worden. Kijk wat voor jou wel mogelijk is, misschien is het niet wat je echt wilt, maar er zijn vast andere opties voor je!
De afgelopen tijd ben ik veel mensen tegengekomen of verhalen gehoord van mensen die vele malen ouder zijn dan jij, die toch uiteindelijk hun studie hebben behaald of een carriereswitch hebben gemaakt! Wat te denken van een vrouw die op haar 55e nog afgestudeerd is als arts! Probeer je niet vast te pinnen op gemiste kansen, daar wordt je niet vrolijker van. Richt je aandacht op dingen die evt. wel mogelijk zijn! Bovendien heeft ieder mens zijn problemen gehad in het verleden, de één veel meer dan de ander. Toch kan je van die dingen leren, en het maakt je tot wie je nu bent. Door zo te tobben over je leeftijd en je gemiste kansen zal je niet happy worden. Kijk wat voor jou wel mogelijk is, misschien is het niet wat je echt wilt, maar er zijn vast andere opties voor je!
zaterdag 30 juni 2007 om 14:41
Misschien had je die tijd nodig om het allemaal te verwerken. Daardoor ben je nu wel een laatbloeier maar wel een leuker mens? Als je dan nu je studie succesvol afrondt kun je alsnog een leuke loopbaan hebben.
Ik ken het gevoel ook wel hoor, dat iedereen om je heen harder lijkt te rennen. Je moet maar denken dat de pech die jij gehad hebt, zij later misschien nog krijgen. En jij kan nu goed omgaan met pech, maar kunnen zij dat?
Als je je richt op de toekomst zoals iemand al schreef, wie weet dat je over tien jaar echt superlekker in je vel zit en daarentegen de mensen om je heen ziet tobben.
