Werk & Studie
alle pijlers
Laatste werkdag met stiile trom vertrokken
woensdag 24 september 2008 om 17:39
Vorige week donderdag was mijn laatste werkdag..
En hij verliep raar, net alsof ik een poosje met vakantie zou gaan en dan weer terug zou komen. Ik was samen met mijn directe collega en we hebben geprobeerd er een gezellige dag van te maken, wat niet zo goed lukte omdat het loeidruk was. Stiekem had ik nog wel verwacht dat mn filiaalleidster iets van zich zou laten horen, maar hey, dat bedacht ik halverwege de ochtend en het was natuurlijk nog lang geen 5 uur. Tot het wel 5 uur werd, en ik had nog niks gehoord. heb afscheid genomen van mn collega, emailadressen uitgewisseld en ik ben naar huis gegaan. Met stille trom.
Ik dacht opgelucht te zijn dat ik nu niet meer voor het bedrijf hoefde te werken, maar dat niks van mn directe en indirecte collega's heb gehoord raakt me toch wel. We deden altijd iets van een afscheid voor degene die vertrok, hetzij in de vorm van een etentje, o een ander uitje. Nu hoef ik op zich geen etentje, maar een smsje of een kaartje waarin ik bedankt werd voor bijv de leuke samenwerking zou ik wel op prijs gesteld hebben (mss was ik wel niet zo leuk om mee te werken
)
Nu zit ik te dubben, moet ik als afscheid de dames bij mij thuis uitnodigen, of moet ik het maar zo laten?
(vanavond ga ik met mn oud collegas (zij werkten jaaaaren geleden voor dit bedrijf) uit eten, doen we al 2 jaar elk kwartaal, zat al te denken dat mn andere collega's daar mss ook bij zullen zijn vanavond, dus dat eerst maar eens afwachten)
En hij verliep raar, net alsof ik een poosje met vakantie zou gaan en dan weer terug zou komen. Ik was samen met mijn directe collega en we hebben geprobeerd er een gezellige dag van te maken, wat niet zo goed lukte omdat het loeidruk was. Stiekem had ik nog wel verwacht dat mn filiaalleidster iets van zich zou laten horen, maar hey, dat bedacht ik halverwege de ochtend en het was natuurlijk nog lang geen 5 uur. Tot het wel 5 uur werd, en ik had nog niks gehoord. heb afscheid genomen van mn collega, emailadressen uitgewisseld en ik ben naar huis gegaan. Met stille trom.
Ik dacht opgelucht te zijn dat ik nu niet meer voor het bedrijf hoefde te werken, maar dat niks van mn directe en indirecte collega's heb gehoord raakt me toch wel. We deden altijd iets van een afscheid voor degene die vertrok, hetzij in de vorm van een etentje, o een ander uitje. Nu hoef ik op zich geen etentje, maar een smsje of een kaartje waarin ik bedankt werd voor bijv de leuke samenwerking zou ik wel op prijs gesteld hebben (mss was ik wel niet zo leuk om mee te werken
)Nu zit ik te dubben, moet ik als afscheid de dames bij mij thuis uitnodigen, of moet ik het maar zo laten?
(vanavond ga ik met mn oud collegas (zij werkten jaaaaren geleden voor dit bedrijf) uit eten, doen we al 2 jaar elk kwartaal, zat al te denken dat mn andere collega's daar mss ook bij zullen zijn vanavond, dus dat eerst maar eens afwachten)
woensdag 24 september 2008 om 17:44
Das niet leuk! Ik kan me voorstellen dat het je geraakt heeft, vooral als er voor andere collega's wel altijd iets ter afscheid georganiseerd werd. Ben jíj misscien een van de collega's die zoiets altijd organiseert? Dat heb ik namelijk zelf wel eens meegemaakt (ik kocht altijd verjaardagskadootjes voor collega's, en toen ík jarig was, was er geen kadootje).
Wacht even af wat er vanavond gebeurt... misschien is er nog een verrassing
Wacht even af wat er vanavond gebeurt... misschien is er nog een verrassing
Peas on earth!
woensdag 24 september 2008 om 17:44
Ik vind het eigenlijk aan hun om iets voor jou te organiseren.
Het zou eerlijk gezegd mijn eer te boven gaan om mijn eigen afscheidsfeestje te moeten organiseren.
Maar aan de andere kant, als je goed met die meiden op kon schieten kan een etentje bij jou thuis misschien ook wel weer heel gezellig zijn. Het zou bij mij er een beetje van afhangen hoe de band was en of je de band nog graag wilt behouden.
Het zou eerlijk gezegd mijn eer te boven gaan om mijn eigen afscheidsfeestje te moeten organiseren.
Maar aan de andere kant, als je goed met die meiden op kon schieten kan een etentje bij jou thuis misschien ook wel weer heel gezellig zijn. Het zou bij mij er een beetje van afhangen hoe de band was en of je de band nog graag wilt behouden.
woensdag 24 september 2008 om 17:50
woensdag 24 september 2008 om 19:32
Zou je je der zelf beter onder voelen door toch iets te organiseren? Ik ben zelf ook een maand geleden bij mijn oude werkgever vertrokken. Beetje hetzelfde verhaal. Geen etentje maar dan toch nog wel een zielig kaartje wat ze in de pauze snel op de kop getikt hadden. Mijn gedachte: Stik der lekker allemaal in! Kaartje ging meteen in de eerste de beste prullenbak. Misschien kinderachtig maar ik was zo blij weg te zijn daar!
donderdag 25 september 2008 om 08:20
BIj ons zijn er zelfs protocollen dat iemand zoveel x-jaren in dienst recht heeft op een kado ter waarde van 10% van een totaalbedrag waarvan dan de 90% voor een etentje met collega's of borrel met ook externen kan worden gedaan. Daarnaast zamelen we als collega's ook nog wat in. Maar als het etentje of de borrel 100 euro duurder uitvalt bij iemand die bijv. net als jij zo lang in dienst is, dan doet men niet moeilijk.
Ik vind het ook wel raar dat er niet even een kleine samenkomst was, al is het maar bij de theepauze, dat er netjes afscheid van je werd genomen.
Denk je dat die kwestie met die diefstal er iets mee te maken heeft? Klinkt mij nl. als een soort van wraakactie in de oren, ik weet nl. dat je toen zei dat je cheffin jou beschuldigde en dat er zelfs een advocaat en alles aan te pas moest komen.
Ik vind het ook wel raar dat er niet even een kleine samenkomst was, al is het maar bij de theepauze, dat er netjes afscheid van je werd genomen.
Denk je dat die kwestie met die diefstal er iets mee te maken heeft? Klinkt mij nl. als een soort van wraakactie in de oren, ik weet nl. dat je toen zei dat je cheffin jou beschuldigde en dat er zelfs een advocaat en alles aan te pas moest komen.
donderdag 25 september 2008 om 08:33
Ik weet het niet, de cheffin is op non actief gezet, en via e bedrijfsrechercheur ben ik ' schoon' verklaard, hij had ons allemaal gescreand. Met alle collega's kon ik het goed vinden, en we waren het er allemaal over eens dat de diefstal door een buitenstaander is gepleegd, we zijn vol vertrouwen naar elkaar, daarom vind ik het ook zo vreemd. Het niet verlengen van het contract wijt ik er wel aan, ook in combinatie met slechte tijd voor de winkel, er moet iemand weg dus dan ik maar. Maakt ook niet uit, had toch al niet zo'n hoge pet op van het management, dus dat ik daar niks van heb gehoord doet me niet zoveel. Maar van mn collega's had ik gewoon wat meer verwacht, ook omdat we dat altijd doen. We gingen altijd uit eten, we hebben zelfs bij het afscheid van onze vorige filiaalleidster met zn allen een weekendje op Vlieland geslapen. Ik heb 1 of 2 keer verstek moeten laten gaan bij zo'n etentje, wegens gebrek aan oppas, maar het zou jammer zijn dat dat nu de reden is. Ik wacht het kaartje nog maar even af, maar of dat nog zo hartelijk is als het pas na een week aankomt? (ik mag niet zeuren, maar vind het gewoon jammer, had het idee dat ik mijn bijdrage wel heb geleverd aan het leuk functioneren, maar dat word dus niet in dank afgenomen. Heb nog wel contact met een collega, zal haar er nog eens naar vragen, denk maar zo dat zij het ook al heeft aangekaart)
donderdag 25 september 2008 om 10:19
He vervelend....dat heb ik ook meegemaakt bij een bedrijf waar ik 1,5 jaar heb gewerkt. Het was maar een klein bedrijf met maar 6 werknemers toen ik erbij kwam, dus we kenden elkaar behoorlijk goed inmiddels. Ik kreeg bij het afscheid een handje en een "veel succes". Dat was het... Heel pijnlijk. Geen idee waarom want ze waren gewoon tevreden over me en vonden het volgens eigen zeggen jammer dat ik wegging.
Ik zou niet zelf iets organiseren als ik jou was, hou de eer aan jezelf en als ze niks meer laten horen dan maar loslaten en je richten op iets nieuws.
Ik zou niet zelf iets organiseren als ik jou was, hou de eer aan jezelf en als ze niks meer laten horen dan maar loslaten en je richten op iets nieuws.
donderdag 25 september 2008 om 11:10
Ik heb het ook een keer meegemaakt. Heb me een jaar helemaal te pletter gewerkt voor een bedrijf en toen ik wegging kreeg ik... niks. Eén collega (een stagiaire notabene) had eraan gedacht om een piepklein plantje voor me te kopen. Ik was zo kwaad! (*plantje bij benzinestation op de pomp gezet, dat mocht iemand anders hebben*)
Een vriend van mij heeft het ook meegemaakt: op zijn laatste werkdag hoorde hij helemaal niks. Hij heeft een enorme bos bloemen gekocht voor de afschuwelijke chef waar hij helemaal knettergek van werd en heeft die mevrouw uitbundig bedankt voor haar wijze levenslessen, inspiratie en fantastisch leerzame samenwerking. Het was zó over the top, dat zij zich behoorlijk ongemakkelijk voelde (ze hadden ook geen cadeautje voor hem gekocht) en ergens wel het idee had dat ze enorm in de maling werd genomen, maar ja, daar kon ze moeilijk wat van zeggen met die enorme bos bloemen in de hand...
Jammer dat ik zoiets nooit zou durven.
Een vriend van mij heeft het ook meegemaakt: op zijn laatste werkdag hoorde hij helemaal niks. Hij heeft een enorme bos bloemen gekocht voor de afschuwelijke chef waar hij helemaal knettergek van werd en heeft die mevrouw uitbundig bedankt voor haar wijze levenslessen, inspiratie en fantastisch leerzame samenwerking. Het was zó over the top, dat zij zich behoorlijk ongemakkelijk voelde (ze hadden ook geen cadeautje voor hem gekocht) en ergens wel het idee had dat ze enorm in de maling werd genomen, maar ja, daar kon ze moeilijk wat van zeggen met die enorme bos bloemen in de hand...
Jammer dat ik zoiets nooit zou durven.
donderdag 25 september 2008 om 13:43
Appelsientje, wat een geweldig idee van die vriend van je..haha.
Maroon, niet leuk, zo'n afscheid. Vorig jaar ging ik ergens weg waar ik echt mijn hart aan had verpand (aan dat bedrijf). Ik ging weg omdat ik klem zat (qua werkzaamheden en niet matchende persoonlijkheden) en ik wilde zelf met stille trom vertrekken (dus geen afscheid enzo). Maar toch is dat me tegengevallen, toch wel kaal. Misschien even slikken en weer doorgaan? Bedenk of (en wat) je ervan kunt leren; misschien in de volgende baan wat zakelijker opstellen en niets verwachten behalve een redelijke sfeer en een behoorlijk salaris?
Maroon, niet leuk, zo'n afscheid. Vorig jaar ging ik ergens weg waar ik echt mijn hart aan had verpand (aan dat bedrijf). Ik ging weg omdat ik klem zat (qua werkzaamheden en niet matchende persoonlijkheden) en ik wilde zelf met stille trom vertrekken (dus geen afscheid enzo). Maar toch is dat me tegengevallen, toch wel kaal. Misschien even slikken en weer doorgaan? Bedenk of (en wat) je ervan kunt leren; misschien in de volgende baan wat zakelijker opstellen en niets verwachten behalve een redelijke sfeer en een behoorlijk salaris?
donderdag 25 september 2008 om 13:52
Lees dit topic met interesse, want heb zelf een afscheid dat eraan zit te komen, volgende week. De week daarop begin ik met nieuwe baan.
Heb nog nooit meegemaakt dat er niets gedaan werd. Op vorige werk ging het heel erg leuk, ik kreeg kado's, bloemen, taart..
Nu vertrek ik voornamelijk, omdat 1 directe collega erg over ijverig is en alles voor iedereen erg onefficient (want onnodig te perfectionistisch) en onaangenaam maakt. Ik weet van de meeste collega's dat zij dit goed snappen en blij zijn zelf weinig met hem te maken te hebben, maar de voorzitter van de organisatie heeft de overijverige collega hard nodig en al begrijpt hij mijn reden van vertrek en wil hij gedrag van ijverige collega veranderen, vraag me toch af of hij vanuit de organisatie iets gaat doen. Bij deze organisatie wordt er trouwens sowieso weinig gedaan aan kado's, afscheid, verjaardagen of zelfs kaartjes voor langdurig zieken, dus ik verwacht niet teveel.
Maroon, naar hoor. Hoop dat het op je nieuwe baan anders is. heb je al iets gevonden?
Heb nog nooit meegemaakt dat er niets gedaan werd. Op vorige werk ging het heel erg leuk, ik kreeg kado's, bloemen, taart..
Nu vertrek ik voornamelijk, omdat 1 directe collega erg over ijverig is en alles voor iedereen erg onefficient (want onnodig te perfectionistisch) en onaangenaam maakt. Ik weet van de meeste collega's dat zij dit goed snappen en blij zijn zelf weinig met hem te maken te hebben, maar de voorzitter van de organisatie heeft de overijverige collega hard nodig en al begrijpt hij mijn reden van vertrek en wil hij gedrag van ijverige collega veranderen, vraag me toch af of hij vanuit de organisatie iets gaat doen. Bij deze organisatie wordt er trouwens sowieso weinig gedaan aan kado's, afscheid, verjaardagen of zelfs kaartjes voor langdurig zieken, dus ik verwacht niet teveel.
Maroon, naar hoor. Hoop dat het op je nieuwe baan anders is. heb je al iets gevonden?
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 25 september 2008 om 14:11
ik vind het sneu voor je. Erg raar van zo'n organisatie, bij ons wordt er altijd iets gereged, al is het een bloemetje met een VVV bon en de vertrekkende medewerker trakteert vaak taart. Zou de eer aan mezelf houden en er geen actie meer van maken.
Heb je trouwens wel een exitgesprek gehad?
Succes in je nieuwe baan!
Heb je trouwens wel een exitgesprek gehad?
Succes in je nieuwe baan!
donderdag 25 september 2008 om 14:17
2 Weken terug kwam de rayonleiding langs voor een winkelbezoek, en na het bezoek kwam ie me nog even opzoeken bij de kassa en vroeg of ik al iets anders had gevonden. Ik moest daar nee op antwoorden, maar vertelde wel dat ik druk bezig was met stappenplan maken ivm cursus secretarieel die ik wil ga volgen. Hij vond dat omslachtig en onzin, toen heb ik hem in niet mis te verstane woorden te kennen gegeven dat ik onderhand wel eens iets meer wilde gaan doen dan kassa draaien en onderbroeken vouwen, ik kreeg een hand, succes en weg was ie!
(en dat was dus mn exit gesprek)
donderdag 25 september 2008 om 14:19
Ik heb bijna 10 jaar bij een schoonmaakbedrijf gewerkt. ben daar vorig jaar weggegaan.
stond op mijn laatste werkdag helemaal alleen...
heb nog geen kaartje of bosje bloemen gehad!!
Kreeg een paar dagen later een briefje of ik mijn schorten en t-shirts/truien wilde inleveren anders stond er een boete op
.
heb alles vies en verfrommeld in een plastic tasje bij mijn ex-chef aan de deur gehangen!!
stond op mijn laatste werkdag helemaal alleen...
heb nog geen kaartje of bosje bloemen gehad!!
Kreeg een paar dagen later een briefje of ik mijn schorten en t-shirts/truien wilde inleveren anders stond er een boete op
.heb alles vies en verfrommeld in een plastic tasje bij mijn ex-chef aan de deur gehangen!!
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
donderdag 25 september 2008 om 14:22
donderdag 25 september 2008 om 14:40
Hoi Maroon5,
Wat klote zeg!
Ik vertrek ook volgende week. Weliswaar naar een andere afdeling dus ik ga niet helemaal weg, maar een borrel met mijn directe collega's volgt dus echt nog wel. Lijkt me erg naar om zonder dank en fatsoenlijk tot ziens, voor de laatste keer de deur achter je dicht te trekken.
Veel succes met je cursus!
Wat klote zeg!
Ik vertrek ook volgende week. Weliswaar naar een andere afdeling dus ik ga niet helemaal weg, maar een borrel met mijn directe collega's volgt dus echt nog wel. Lijkt me erg naar om zonder dank en fatsoenlijk tot ziens, voor de laatste keer de deur achter je dicht te trekken.
Veel succes met je cursus!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 25 september 2008 om 14:55
Wat een vervelend afscheid op deze manier zeg! Al heb ik maar weinig werkgevers gehad, het komt op mij heel ongebruikelijk over. Toen ik vertrok bij mijn eerste werkgever (een zorgverzekeraar, ik nam zelf ontslag) kreeg ik een mega-kaart met een leuke boodschap van iedereen en een Douglas-bon. Hartstikke leuk en ik had er maar een half jaartje gewerkt.
Bij mijn tweede werkgever heb ik ook ontslag genomen, het was daar echt verschrikkelijk. Mijn baas had een relatie met mijn directe collega en dat zorgde voor vreselijk veel irritaties. Dit heb ik allemaal geuit, een groot drama, ontslag genomen en op de dag van vertrek kreeg ik een prachtige grote vaas met een bloemstuk erin, echt heel mooi. Om me toch te bedanken voor alle inzet, ondanks het drama en de ruzies. Ik stond er echt van te kijken, ik heb dat heel erg gewaardeerd.
En als ik jouw verhaal dan zo hoor, dan vind ik het niet meer dan normaal dat je op de dag van vertrek in ieder geval een kaartje/cadeautje moet krijgen. Of gezellig een borrel halen ergens na werktijd met z'n allen. Lullig hoor. Ik hoop dat je in de toekomst meer geluk hebt met je collega's!
Bij mijn tweede werkgever heb ik ook ontslag genomen, het was daar echt verschrikkelijk. Mijn baas had een relatie met mijn directe collega en dat zorgde voor vreselijk veel irritaties. Dit heb ik allemaal geuit, een groot drama, ontslag genomen en op de dag van vertrek kreeg ik een prachtige grote vaas met een bloemstuk erin, echt heel mooi. Om me toch te bedanken voor alle inzet, ondanks het drama en de ruzies. Ik stond er echt van te kijken, ik heb dat heel erg gewaardeerd.
En als ik jouw verhaal dan zo hoor, dan vind ik het niet meer dan normaal dat je op de dag van vertrek in ieder geval een kaartje/cadeautje moet krijgen. Of gezellig een borrel halen ergens na werktijd met z'n allen. Lullig hoor. Ik hoop dat je in de toekomst meer geluk hebt met je collega's!
donderdag 25 september 2008 om 23:04
Nou inderdaad, ik vind het maar minnetjes, het bedrijf laat zich in de kaart kijken - en hoe! Ik weet nog wel dat ik ergens iets van 5 dagen zou werken, ze hadden een beurs gehad en mensen konden visitekaartjes achterlaten. DIe moesten in een database geklopt worden. Zal nooit vergeten, was 6 weken door Amerika gaan reizen en kwam zoals gebruikelijk in mijn jonge jaren berooid terug. Ik ben om 8 uur geland en lag om 9 uur bij het UZB voor de deur. Geldbehoeftig. In een knalroze joggingpak (Amerika-Europa is nachtvlucht, dat zit dan lekkerder), maar okee, ze kenden me daar al langer. Ik kon gelijk aan de slag bij dat bedrijf. Ik zei nog, zal ik me omkleden maar het bedrijf - vreselijk formeel - wilde de zooi ingeklopt hebben. Ik kwam met joggingpak en al op basketballgympies aankakken. Ik heb 4 dagen geklopt en ze vroegen of ik de volgende avond mee ging steengrillen. Het was mijn laatste dag. Ik bood nog een vergoeding aan (wie was ik nou helemaal???) maar nee, niets van dat alles. Ik kreeg die steengrilavond zelfs een bos bloemen en een boekenbon. Ze vonden het helemaal TOPPIE dat ik het lef had om alsnog in mijn joggingpak te komen....
Het kan dus na 5 dagen al. Dan zeker na 5 jaar.
Lichtbron: RESPECT!
Het kan dus na 5 dagen al. Dan zeker na 5 jaar.
Lichtbron: RESPECT!
*
