Lullige situatie [sollicitatie]

Gisteren had ik een sollicitatie bij een kleinschalige organisatie. Het ging om een eerste gesprek. Ik was in eerste instantie enthousiast, maar ik realiseerde mij gisterenavond dat ik mezelf hier niet zie werken en mijn voorkeur naar elders uitgaat. Maar nu komt het:

Tijdens de sollicitatie liep de eigenaar hard van stapel. Gelijk vragen wanneer ik kon beginnen en over arbeidsvoorwaarden. Terwijl ik nog in de oriënterende fase zat. Eigenaar vroeg ook tussendoor: “En hoe vind je het klinken?”. Toen heb ik waarschijnlijk verkeerde verwachtingen gecreëerd door te benoemen: “Het spreekt mij erg aan”. Dat zeg ik uiteraard bij elke sollicitatie want het is nogal raar als ik zeg: “Het klinkt kut”. Bovendien was ik ook nog wel oprecht enthousiast tijdens het gesprek.

Echter.... kom ik zojuist thuis en zijn er bloemen afgeleverd. “Gefeliciteerd, welkom in ons team, hoera een nieuwe baan”. Blijkbaar hebben ze mijn adres uit mijn CV gehaald. Terwijl ik juist vanavond had voorgenomen om te mailen dat ik er verder vanaf zie. Maar nu voel ik mij zo lullig en schuldig. Ik heb blijkbaar dus echt verkeerde verwachtingen gecreëerd. Hoe kan ik nou op een aardige en nette manier dit afkappen? Ik vind het zo lullig voor de moeite.

Wie heeft raad?