Werk & Studie
alle pijlers
Met z'n allen 3 jaar naar het buitenland - waar let ik op?
maandag 29 juni 2009 om 11:48
Jaaaaaaaaaa - het is zo spannend! Mijn man heeft een goede baan aangeboden gekregen in Azië en de kans is behoorlijk groot dat we daar nog dit jaar naartoe gaan voor een periode van drie jaar.
Ik vind het gaaf, een hele uitdaging en een kans die we niet mogen missen (hoewel ik mijn ogen niet sluit voor de minder zonnige kanten, hoor), maar ik wil vooral dat het voor onze kinderen (twee zoons, 8 en 5) ook een goede ervaring wordt. Die slepen we toch mee uit hun vertrouwde wereldje... en ze worden er vast beter van, maar zoals het een moeder betaamt voel ik me er nu toch alvast schuldig over.
Kortom: ik kan alle tips gebruiken. Welke vergoedingen zijn er gebruikelijk? Waar moet ik op letten wat de jongens betreft? Vertel, vertel!!!!
Ik vind het gaaf, een hele uitdaging en een kans die we niet mogen missen (hoewel ik mijn ogen niet sluit voor de minder zonnige kanten, hoor), maar ik wil vooral dat het voor onze kinderen (twee zoons, 8 en 5) ook een goede ervaring wordt. Die slepen we toch mee uit hun vertrouwde wereldje... en ze worden er vast beter van, maar zoals het een moeder betaamt voel ik me er nu toch alvast schuldig over.
Kortom: ik kan alle tips gebruiken. Welke vergoedingen zijn er gebruikelijk? Waar moet ik op letten wat de jongens betreft? Vertel, vertel!!!!
maandag 29 juni 2009 om 12:15
Maleisië. Kuala Lumpur.
Poeh... als ik er aan denk, kriebelt alles. We hebben vooralsnog besloten dat we eerst ja zeggen omdat het goed voelt. Want dat doet het. De mitsen en maren en alles wat er geregeld moet worden, dat doen we in één stap tegelijk.
Als het alleen om ons tweetjes zou gaan, was het helemaal simpel. Maar nu slepen we de jongetjes natuurlijk wel met ons mee en die hebben er niet om gevraagd. Ben blij dat ze mee gaan, want ik denk dat ik net zoveel aan hen heb als zij aan mij, maar ik wil het ze wel zo makkelijk mogelijk maken.
Poeh... als ik er aan denk, kriebelt alles. We hebben vooralsnog besloten dat we eerst ja zeggen omdat het goed voelt. Want dat doet het. De mitsen en maren en alles wat er geregeld moet worden, dat doen we in één stap tegelijk.
Als het alleen om ons tweetjes zou gaan, was het helemaal simpel. Maar nu slepen we de jongetjes natuurlijk wel met ons mee en die hebben er niet om gevraagd. Ben blij dat ze mee gaan, want ik denk dat ik net zoveel aan hen heb als zij aan mij, maar ik wil het ze wel zo makkelijk mogelijk maken.
maandag 29 juni 2009 om 12:19
Gefeliciteerd! Heel leuk voor jullie. Mijn man en ik zijn anderhalf jaar geleden geemigreerd (wel binnen Europa) en vinden het allebei een enorme verrijking. We hebben er beiden heel veel van geleerd en genieten enorm (al is het natuurlijk niet altijd gemakkelijk geweest).
Ons kind wordt als het goed is in augustus of september hier geboren, dus ik heb geen ervaring met kinderen laten wennen e.d.
Alle dingen die met regelgeving e.d. te maken hebben (bv gevolgen voor de hoogte van je AOW etc) kun je vinden op deze overzichtelijke site
http://www.vertreknaarhetbuitenland.overheid.nl
Als je financieel nadeel hebt door verblijf in het buitenland (bijvoorbeeld als je AOW-premie wilt afdragen... anders verlies e 2 % per jaar van de tijd dat je in het buitenland verblijft) zou ik in elk geval hiervoor vergoeding vragen.
Als je overweegt om zelf te gaan studeren of werken (3 jaar is tenslotte best lang) zorg dan dat je diploma's en cijferlijsten gelegaliseerd zijn. Meer info hierover kun je vinden op de site van de IB-groep.
Bij sommige bedrijven is er ook veel aandacht voor de echtgenoten van werknemers, om het aantrekkelijk te houden dat hun man/vrouw wordt uitgezonden. Misschien zou je man kunnen onderhandelen dat ze een studie vergoeden voor jou of dat je ook aan het werk kunt bij het bedrijf. Verder zou ik me vast verdiepen in de internationale scholen die beschikbaar zijn voor de kinderen en onderhandelen over de kosten hiervan, aangezien deze behoorlijk hoog kunnen zijn.
Ons kind wordt als het goed is in augustus of september hier geboren, dus ik heb geen ervaring met kinderen laten wennen e.d.
Alle dingen die met regelgeving e.d. te maken hebben (bv gevolgen voor de hoogte van je AOW etc) kun je vinden op deze overzichtelijke site
http://www.vertreknaarhetbuitenland.overheid.nl
Als je financieel nadeel hebt door verblijf in het buitenland (bijvoorbeeld als je AOW-premie wilt afdragen... anders verlies e 2 % per jaar van de tijd dat je in het buitenland verblijft) zou ik in elk geval hiervoor vergoeding vragen.
Als je overweegt om zelf te gaan studeren of werken (3 jaar is tenslotte best lang) zorg dan dat je diploma's en cijferlijsten gelegaliseerd zijn. Meer info hierover kun je vinden op de site van de IB-groep.
Bij sommige bedrijven is er ook veel aandacht voor de echtgenoten van werknemers, om het aantrekkelijk te houden dat hun man/vrouw wordt uitgezonden. Misschien zou je man kunnen onderhandelen dat ze een studie vergoeden voor jou of dat je ook aan het werk kunt bij het bedrijf. Verder zou ik me vast verdiepen in de internationale scholen die beschikbaar zijn voor de kinderen en onderhandelen over de kosten hiervan, aangezien deze behoorlijk hoog kunnen zijn.
maandag 29 juni 2009 om 12:22
Heeej, wat een gave kans....
Natuurlijk zullen je kinderen moeten wennen, maar waarschijnlijk doen ze dat sneller dan jij! Ik woon in Sydney en geef les aan expatkinderen. Ze vinden het allemaal fantastisch om hier te wonen en ze pikken binnen no time de taal op. Kinderen zijn echt flexibel wat dat betreft. Ik zou er zeker voor gaan....
Wat betreft vergoedingen enzo....dat ligt maar helemaal aan het bedrijf waar je man voor werkt. Mijn vriend maakt inderdaad gebruik van een aantal expat-regelingen. Ziektekosten worden bijvoorbeeld voor ons vergoed, we kregen een deel van de verhuiskosten vergoed, tickets worden betaald enz.
Als je het leuk vindt....onder de pijler reizen staat een emigratie-topic, hier kletsen allemaal mensen mee die ook in het buitenland wonen/hebben gewoond/gaan wonen.
Succes met alle voorbereidingen!
Natuurlijk zullen je kinderen moeten wennen, maar waarschijnlijk doen ze dat sneller dan jij! Ik woon in Sydney en geef les aan expatkinderen. Ze vinden het allemaal fantastisch om hier te wonen en ze pikken binnen no time de taal op. Kinderen zijn echt flexibel wat dat betreft. Ik zou er zeker voor gaan....
Wat betreft vergoedingen enzo....dat ligt maar helemaal aan het bedrijf waar je man voor werkt. Mijn vriend maakt inderdaad gebruik van een aantal expat-regelingen. Ziektekosten worden bijvoorbeeld voor ons vergoed, we kregen een deel van de verhuiskosten vergoed, tickets worden betaald enz.
Als je het leuk vindt....onder de pijler reizen staat een emigratie-topic, hier kletsen allemaal mensen mee die ook in het buitenland wonen/hebben gewoond/gaan wonen.
Succes met alle voorbereidingen!
maandag 29 juni 2009 om 12:46
Ah, goed zo, ik ga even op die pijler kijken. Ik dacht al dat er wel al een topic over moest zijn - we zijn toch echt de enigen niet 
Visotsky ook bedankt voor de tips, goed om te weten. Ik ben freelance tekstschrijver en ik ga proberen om in ieder geval een paar opdrachten mee te nemen, maar ik besef heel goed dat het ondanks alle moderne communicatiemiddelen best moeilijk zal zijn om mijn werk vol te houden. Je houdt toch altijd een tijdsverschil. Misschien ga ik inderdaad wel studeren om dat op te vangen, dat is een goed idee (zat namelijk toch altijd al in mijn achterhoofd).
Sydney is helemaal gaaf - als we daarheen zouden kunnen, zou ik geen seconde aarzelen (maar daar hebben we tien jaar geleden al eens een half jaar gewoond, dus dat voelt al een beetje als 'thuis').
Ben jij meegegaan met je vriend en daarna daar les gaan geven of is het bij jullie anders gegaan?
Visotsky ook bedankt voor de tips, goed om te weten. Ik ben freelance tekstschrijver en ik ga proberen om in ieder geval een paar opdrachten mee te nemen, maar ik besef heel goed dat het ondanks alle moderne communicatiemiddelen best moeilijk zal zijn om mijn werk vol te houden. Je houdt toch altijd een tijdsverschil. Misschien ga ik inderdaad wel studeren om dat op te vangen, dat is een goed idee (zat namelijk toch altijd al in mijn achterhoofd).
Sydney is helemaal gaaf - als we daarheen zouden kunnen, zou ik geen seconde aarzelen (maar daar hebben we tien jaar geleden al eens een half jaar gewoond, dus dat voelt al een beetje als 'thuis').
Ben jij meegegaan met je vriend en daarna daar les gaan geven of is het bij jullie anders gegaan?
maandag 29 juni 2009 om 13:00
Leuk man, ik zit 700 KM naar beneden in Frankrijk, en ik vond de stap ook heel leuk om te doen. Moet wel zeggen dat er ontzettend veel regelwerk bij komt kijken, met name met belasting ( als je dus nog een half jaar in NL hebt gewoond en de andere helft in het buitenland... leve het M biljet met 100 vragen...bleh)
Maar goed, 3 jaar is echt ontzettend kort. Ik ben hier nu 2 jaar en het is omgevlogen!
Om de kinderen hoef je je denk ik geen zorgen te maken, als jij het naar je zin hebt, en er zin in hebt dan gaan ze vanzelf met de stroom mee.
Ik wens je heel veel plezier met de voorbereidingen en met de uiteindelijke stap. Toen ik in mn eentje met de auto naar Frankrijk vertrok ( vanaf mn moeders huis nog wel... die stond te snotteren) en toen ik over de NL grens reed heb ik wel een traantje gelaten. Maar geen seconde spijt, wat mij betreft zet je me over 3 jaar ook in Syndey, graag zelfs!
Maar goed, 3 jaar is echt ontzettend kort. Ik ben hier nu 2 jaar en het is omgevlogen!
Om de kinderen hoef je je denk ik geen zorgen te maken, als jij het naar je zin hebt, en er zin in hebt dan gaan ze vanzelf met de stroom mee.
Ik wens je heel veel plezier met de voorbereidingen en met de uiteindelijke stap. Toen ik in mn eentje met de auto naar Frankrijk vertrok ( vanaf mn moeders huis nog wel... die stond te snotteren) en toen ik over de NL grens reed heb ik wel een traantje gelaten. Maar geen seconde spijt, wat mij betreft zet je me over 3 jaar ook in Syndey, graag zelfs!
maandag 29 juni 2009 om 13:28
ik heb als 8 jarige met mijn ouders in Singapore gewoond! Dat is inmiddels al wel even geleden, maar ik vond het fantastisch!
Het "weggerukt" worden uit mijn wereldje vond ik geen enkel probleem, het was zo spannend dat we weg gingen! Van te voren is er op school in de klas vrij veel aandacht aan besteedt, waar Singapore lag enzo, en vlak voordat we weg gingen, mocht ik een feestje geven thuis. Wat vond ik dat leuk! Al dat postpapier wat ik kreeg (met mijn stomme kop had ik aan IEDEREEN om postpapier gevraagd ) en al die aandacht. Echt leuk!
Ik had het geluk op een Nederlandse school terecht te zijn gekomen, geen idee of die ook in Kuala Lumpur bestaat, volgens mij niet. Maar ik zag wel dat er nederlandse lessen en dingen worden geregeld! Klik hier
Gaaf hoor, dat jullie gaan! Veel plezier en geniet ervan! En je zult merken dat de jongens heel snel het engels oppikken! Ik sprak geen woord toen ik daar aankwam, en toch kwam ik elke avond helemaal vermoeid terug van het spelen en zwemmen. Kinderen spreken tenslotte allemaal dezelfde taal als het gaat om spelen!
Het "weggerukt" worden uit mijn wereldje vond ik geen enkel probleem, het was zo spannend dat we weg gingen! Van te voren is er op school in de klas vrij veel aandacht aan besteedt, waar Singapore lag enzo, en vlak voordat we weg gingen, mocht ik een feestje geven thuis. Wat vond ik dat leuk! Al dat postpapier wat ik kreeg (met mijn stomme kop had ik aan IEDEREEN om postpapier gevraagd ) en al die aandacht. Echt leuk!
Ik had het geluk op een Nederlandse school terecht te zijn gekomen, geen idee of die ook in Kuala Lumpur bestaat, volgens mij niet. Maar ik zag wel dat er nederlandse lessen en dingen worden geregeld! Klik hier
Gaaf hoor, dat jullie gaan! Veel plezier en geniet ervan! En je zult merken dat de jongens heel snel het engels oppikken! Ik sprak geen woord toen ik daar aankwam, en toch kwam ik elke avond helemaal vermoeid terug van het spelen en zwemmen. Kinderen spreken tenslotte allemaal dezelfde taal als het gaat om spelen!
anoniem_30122 wijzigde dit bericht op 29-06-2009 13:30
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
maandag 29 juni 2009 om 13:30
Oh, da's dan lekker. Ik heb nu nog mijn eigen bedrijf, dus als we voor 1 januari vertrekken wordt dat een hele toestand
Gelukkig hebben we daar een boekhouder voor, want dat is echt niet mijn sterkste kant.
Drie jaar is zo over he? Dat zeggen wij ook steeds tegen de mensen die het niet leuk vinden (ouders, sommige vrienden...) We zijn gewoon weer terug als de oudste naar de middelbare school gaat, dat lijkt me wel prettig. En aan het afscheid denk ik nog lekker niet. Eén ding tegelijk. Eerst moeten de heren er zakelijk nog helemaal uit zien te komen, dan komen de arbeidsvoorwaarden en wij dus. Als dat allemaal rond is, is er nog tijd genoeg voor de rest.... (en toch kan het me nu eigenlijk even niet snel genoeg gaan, gek he?)
Gelukkig hebben we daar een boekhouder voor, want dat is echt niet mijn sterkste kant.
Drie jaar is zo over he? Dat zeggen wij ook steeds tegen de mensen die het niet leuk vinden (ouders, sommige vrienden...) We zijn gewoon weer terug als de oudste naar de middelbare school gaat, dat lijkt me wel prettig. En aan het afscheid denk ik nog lekker niet. Eén ding tegelijk. Eerst moeten de heren er zakelijk nog helemaal uit zien te komen, dan komen de arbeidsvoorwaarden en wij dus. Als dat allemaal rond is, is er nog tijd genoeg voor de rest.... (en toch kan het me nu eigenlijk even niet snel genoeg gaan, gek he?)
maandag 29 juni 2009 om 14:40
Ik ben meegegaan met mijn vriend. Ik ben zelf nog best jong en was al erg snel klaar met studeren, toen ik 21 was stond ik voor de klas. Terwijl oud-klasgenoten nog bezig waren met hun 'P', werkte ik al. Daarom kwam dit avontuur eigenlijk als geroepen. Het bedrijf waar mijn vriend werkt regelde erg veel, dat was superfijn. Verder hebben wij ook nog geen kinderen en dat scheelt natuurlijk wel in hoeveel 'geregel' het met zich meebrengt. Maar nogmaals....als jullie de kans krijgen zou ik het zeker doen! Ik weet eigenlijk niet of er een NL school in KL zit, daarvoor kun je denk ik het beste op de website van de nob kijken. www.stichtingnob.nl
Jouw oudste zoon heeft geluk, die heeft al leren lezen in het NL en die zal de klanken niet zo snel gaan verwarren met de engelse klanken. Voor je jongste ligt dat iets lastiger, maar dat gaat vast ook goed.
Ik geef inmiddels les op de NL school in Sydney, dit is helaas geen fulltime school, kinderen komen na hun normale schooldag 2 uur naar ons toe. Er zijn 5 verschillende locaties. Ik heb nu dus nog niet zoveel werk, maar daar wordt hard aan gewerkt, haha!
Grappig trouwens dat jullie ook in Sydney hebben gezeten, in welke suburb woonde je?
Jouw oudste zoon heeft geluk, die heeft al leren lezen in het NL en die zal de klanken niet zo snel gaan verwarren met de engelse klanken. Voor je jongste ligt dat iets lastiger, maar dat gaat vast ook goed.
Ik geef inmiddels les op de NL school in Sydney, dit is helaas geen fulltime school, kinderen komen na hun normale schooldag 2 uur naar ons toe. Er zijn 5 verschillende locaties. Ik heb nu dus nog niet zoveel werk, maar daar wordt hard aan gewerkt, haha!
Grappig trouwens dat jullie ook in Sydney hebben gezeten, in welke suburb woonde je?
zaterdag 4 juli 2009 om 15:26
Jaloers!
KL is een superleuke stad. Ik ben me momenteel ook aan het verdiepen in de mogelijkheden om te gaan freelancen op het gebied van tekst en communicatieadvies. Met als uiteindelijk doel, wonen en werken in Azie. Wat heerlijk dat jouw man daar al een baan heeft aangeboden gekregen. Maakt de stap net is makkelijker, al lijkt het me nog genoeg geregel.
Uit interesse lees ik mee, maar ik kan je verder geen tips geven. Behalve over wat ik zelf leuk vond in Maleisie natuurlijk
KL is een superleuke stad. Ik ben me momenteel ook aan het verdiepen in de mogelijkheden om te gaan freelancen op het gebied van tekst en communicatieadvies. Met als uiteindelijk doel, wonen en werken in Azie. Wat heerlijk dat jouw man daar al een baan heeft aangeboden gekregen. Maakt de stap net is makkelijker, al lijkt het me nog genoeg geregel.
Uit interesse lees ik mee, maar ik kan je verder geen tips geven. Behalve over wat ik zelf leuk vond in Maleisie natuurlijk
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
