Werk & Studie
alle pijlers
Motivatiedip/depressie bij scriptie (afstuderen)
vrijdag 2 mei 2008 om 12:18
Al 3 maanden lang zou ik me volledig op het schrijven van mijn scriptie moeten zijn gestort. Tot nu toe ben ik niet verder dan een beginnetje van mijn theoretisch kader, wat naar mijn idee nog waardeloos is ook. Weet niet goed waar en hoe ik moet beginnen/verder moet.
Mijn motivatiedip zakt nu eerder in een totaal gevoel van mislukking. Als ik er mee aan de slag ga (een poging tot) weet ik niet waar ik moet beginnen, zoek ik allerlei uitvluchten (boodschappen doen, boek/tijdschrift/krant lezen, surfen over nutteloze sites e.d.) om maar niet aan de slag te gaan en te zijn. Wanneer ik mezelf bewust die uitvluchten gun, heb ik weer het gevoel dat ik mijn tijd verdoe. Al met al, het schiet niks op. Met het idee dat er een depressie op de loer ligt, of in ieder geval een lang durende dip...
De scriptie is het afsluitende deel van mijn studie onderwijskunde aan de universiteit. Alle voorgaande opdrachten heb ik netjes afgerond, op het laatste stukje na. Ik heb nog tot augustus de tijd. Het lijkt een heel eind, maar voordat ik het weet, is het voorbij.
Herkent iemand dit? Heeft iemand tips o.i.d.?
Mijn motivatiedip zakt nu eerder in een totaal gevoel van mislukking. Als ik er mee aan de slag ga (een poging tot) weet ik niet waar ik moet beginnen, zoek ik allerlei uitvluchten (boodschappen doen, boek/tijdschrift/krant lezen, surfen over nutteloze sites e.d.) om maar niet aan de slag te gaan en te zijn. Wanneer ik mezelf bewust die uitvluchten gun, heb ik weer het gevoel dat ik mijn tijd verdoe. Al met al, het schiet niks op. Met het idee dat er een depressie op de loer ligt, of in ieder geval een lang durende dip...
De scriptie is het afsluitende deel van mijn studie onderwijskunde aan de universiteit. Alle voorgaande opdrachten heb ik netjes afgerond, op het laatste stukje na. Ik heb nog tot augustus de tijd. Het lijkt een heel eind, maar voordat ik het weet, is het voorbij.
Herkent iemand dit? Heeft iemand tips o.i.d.?
zondag 4 mei 2008 om 02:15
Serieus, een universitaire opleiding afsluiten met een begeleider die je dagelijkse voortgang moet bewaken? Ik bedoel het niet rot, maar doe je nu ook werk waarbij anderen moeten bewaken dat je je prestaties levert? En zo nee, waarom lukt het dan nu wel?
en opnieuw
Hoe doe je dat in hemelsnaam als academicus met een baan? Word je dan niet geacht zelfstandig productie te leveren, zonder dat iemand je workload in hapklare brokken verdeelt en deadlines geeft?
Echt, echt, echt, ik vraag dit omdat ik heel erg verbaasd ben, niet om er iets aan te veroordelen ofzo.
maandag 5 mei 2008 om 02:57
Tja, zo had ik het niet bekeken. Voor mij voelde het meer als een soort van baan (maar dan uiteraard onbetaald, sadly). Als in: ik ben er dagelijks en als ik een keer niet kom, laat ik het even weten. Overigens werd er vanuit de opleiding ook wel verwacht dat je vier dagen per week aan de scriptie zat. Misschien omdat een groot gedeelte onderzoek was.
Wat betreft die deadlines: ik geloof dat mijn begeleidster er zelf ooit mee gekomen is. Misschien heb je gelijk en was ik te afhankelijk van haar. Ik weet het niet. Voor mij werkte zo'n schop onder m'n kont in ieder geval om binnen de gestelde tijd af te studeren.
Doe ik nu werk waarbij anderen bewaken of ik prestaties lever? Ik ben nu AIO (bij een ander lab). En in principe is er aan mijn werkwijze niet al te veel veranderd. Ik word nog steeds geacht dagelijks op het lab te zijn. En die deadlines zijn er ook nog steeds...
Wat betreft die deadlines: ik geloof dat mijn begeleidster er zelf ooit mee gekomen is. Misschien heb je gelijk en was ik te afhankelijk van haar. Ik weet het niet. Voor mij werkte zo'n schop onder m'n kont in ieder geval om binnen de gestelde tijd af te studeren.
Doe ik nu werk waarbij anderen bewaken of ik prestaties lever? Ik ben nu AIO (bij een ander lab). En in principe is er aan mijn werkwijze niet al te veel veranderd. Ik word nog steeds geacht dagelijks op het lab te zijn. En die deadlines zijn er ook nog steeds...
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
maandag 5 mei 2008 om 10:57
Herkenbaar ja. De dagen/weken/maanden schoten bij mij voorbij terwijl ik op zoek was naar een scriptieonderwerp. In april heb ik eindelijk besloten toch nog eens met mijn begeleider af te spreken (durfde eerder niet omdat ik me zo schaamde dat ik nog niks had...). Dat leverde me een onderwerp op (en een teleurgestelde begeleider) en in het begin ging ik enthousiast aan de slag: literatuur zoeken, rondvragen, werkplan maken, etc. Maar nu het enthousiasme over eindelijk een onderwerp gevonden te hebben er een beetje af is, merk ik dat ik weer uitvluchten zoek. Eerst nog even die en die sites bezoeken, dan nog even daarheen.. het schiet niet op en nu ik mijn onderzoeksvoorstel moet inleveren, ben ik weer met andere dingen bezig dan dat ik daar aan werk. Helaas, zo'n gebrek aan discipline... En ik wil toch echt eind augustus klaar zijn!
En oja, dat gevoel van mislukking en niet thuishoren op de universiteit herken ik ook goed... :(
En oja, dat gevoel van mislukking en niet thuishoren op de universiteit herken ik ook goed... :(
maandag 5 mei 2008 om 20:10
@Sanya: mijn doel is ook augustus. Het lijkt nog ver weg, maar voor dat we het weten... Ik ben inderdaad net zo ver als jou. Heb ondertussen al wel een begin gemaakt met het theoretisch kader, maar ik vind het meer een gehussel van onsamenhangende dingen dan dat er echt iets staat. Deze week heb ik zowel een tutorbijeenkomst met medestudenten en een begeleider, als een overleg met deze zelfde begeleider en de promovendus. Ik heb me aan de afspraak gehouden om met een stuk tekst aan te komen. Dat is gelukt. Nu zo'n onderuithang-gevoel... Terwijl ik eigenlijk verder moet werken.
Pfff, we gaan er wel komen. Daar ga ik vanuit. We doen wat we kunnen en in onze macht ligt. En inderdaad, die schop onder de kont is soms hard nodig! Succes!
Pfff, we gaan er wel komen. Daar ga ik vanuit. We doen wat we kunnen en in onze macht ligt. En inderdaad, die schop onder de kont is soms hard nodig! Succes!
dinsdag 6 mei 2008 om 23:11
woensdag 7 mei 2008 om 09:52
Ook werkzaam in het hoger onderwijs en raad je ook aan gewoon hulp van je begeleider te vragen.
Persoonlijk vind ik scripties begeleiden een van mijn leukste onderwijstaken en ik vind het helemaal niet erg als een student contact zoekt om iets te bespreken, integendeel. Veel van het onderwijs is ontzettend massaal en dan is het heel erg leuk om een individu bij zijn/haar leerproces te kunnen begeleiden. Bovendien gaat het ook om een stukje ondezoek en dat vinden de meeste docenten ook leuk.
Bij ons is het schema heel strak, scriptie niet optijd inleveren betekent een 0 en nog 1 herkansing. Daarnaast maak ik altijd een schema in samenspraak met de student -wanneer welk stuk ingeleverd kan worden voor feedback, de student blijft verantwoordelijk en kan het schema veranderen, maar dan is er geen garantie dat ik tijd heb om feedback te geven.
Oja, en grote kans dat je begeleider heeel goed uit ervaring weet wat je doormaakt
Persoonlijk vind ik scripties begeleiden een van mijn leukste onderwijstaken en ik vind het helemaal niet erg als een student contact zoekt om iets te bespreken, integendeel. Veel van het onderwijs is ontzettend massaal en dan is het heel erg leuk om een individu bij zijn/haar leerproces te kunnen begeleiden. Bovendien gaat het ook om een stukje ondezoek en dat vinden de meeste docenten ook leuk.
Bij ons is het schema heel strak, scriptie niet optijd inleveren betekent een 0 en nog 1 herkansing. Daarnaast maak ik altijd een schema in samenspraak met de student -wanneer welk stuk ingeleverd kan worden voor feedback, de student blijft verantwoordelijk en kan het schema veranderen, maar dan is er geen garantie dat ik tijd heb om feedback te geven.
Oja, en grote kans dat je begeleider heeel goed uit ervaring weet wat je doormaakt
woensdag 7 mei 2008 om 13:34
Inderdaad, hier ben ik het wel mee eens. Ik lees soms papers dat ik denk; had dat nou effe in een ander grafiekje gezet, of had eventjes die rommelige dingen uit die tabel gehaald. Dat bepaald soms ook wel mijn indruk van de kwaliteit van de onderzoeker (is mijn vooroordeel natuurlijk)
Ja, het is natuurlijk geen 'creative writing', dat zla het ook nooit worden.
woensdag 7 mei 2008 om 16:31
:
Daarnaast maak ik altijd een schema in samenspraak met de student -wanneer welk stuk ingeleverd kan worden voor feedback, de student blijft verantwoordelijk en kan het schema veranderen, maar dan is er geen garantie dat ik tijd heb om feedback te geven.
Ahh, gelukkig ben ik dan dus niet de enige die een schema met mijn begeleidster maakte (tenzij Anna37 mijn begeleidster was natuurlijk, haha). Ik was me al af aan het vragen of ik echt te afhankelijk van haar ben geweest tijdens mijn scriptie (wat dus zou betekenen dat ik nog steeds te onzelfstandig ben nu). Maar als je het vergelijkt met een "gewone" baan, ook daar heb je deadlines, dus waarom zou je die hier niet kunnen maken?
Overigens heb ik ook nooit het idee gehad dat mijn begeleidster het vervelend vond als ik weer wat kwam vragen. Vaak leidden discussies met haar tot nieuwe inzichten. Hoewel, nu ik erover nadenk zou het natuurlijk ook zo kunnen zijn dat dat meer voor mij gold dan voor haar, dus dat ze me vooral "stuurde" en me het idee gaf dat ik zelf dingen bedacht (want als je iets zelf bedenkt, is het uiteraard veel interessanter om eraan te werken dan als je begeleidster iets bedenkt voor je).
Hoe dan ook, voor mij was de scriptie misschien wel het leukste gedeelte van de opleiding. Juist omdat ik elke dag aanwezig was en min of meer meedraaide met de onderzoeksgroep. Voor mij is dit denk ik doorslaggevend geweest om (te proberen) het onderzoek in te gaan...
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
woensdag 7 mei 2008 om 18:35
@Daffodil: volgens mij had de verbaasde reactie vooral betrekking op de formulering 'je begeleider deadlines laten stellen'. Ik weet niet of je dat bedoelde, of meer het stellen van deadlines in samenspraak met je begeleider. Een planning maken als de scriptie inderdaad op een bepaalde datum af moet zijn en die bespreken. Of, in mijn geval (geen duidelijke afstudeerdatum), de begeleider benaderen voor een afspraak om een onderdeel door te spreken en die afspraak dan als deadline hanteren. Ik heb mezelf een deadline gesteld voor de eerste versie (na de zomervakantie). Helaas kostte het herschrijven daarna meer tijd dan verwacht (en ook het wachten op feedback), maar het hielp wel.
woensdag 7 mei 2008 om 19:06
Oh, ik bedoelde eigenlijk inderdaad het stellen van deadlines samen met mijn begeleidster.
(Nou ja, in de praktijk kwam het er dan toch wel op neer dat ik vond dat ik ergens een maand voor nodig had terwijl zij vond dat een week of twee genoeg tijd was en dat de deadline dan twee weken later was. Dat vond ik toch ook het beste? -Uiteraard was ik dan weer niet assertief genoeg om "nee" te zeggen...)
(Nou ja, in de praktijk kwam het er dan toch wel op neer dat ik vond dat ik ergens een maand voor nodig had terwijl zij vond dat een week of twee genoeg tijd was en dat de deadline dan twee weken later was. Dat vond ik toch ook het beste? -Uiteraard was ik dan weer niet assertief genoeg om "nee" te zeggen...)
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
donderdag 8 mei 2008 om 11:25
Een tip die mij mij heel goed werkt (ben doctoraatsstudent) is: maak eerst je inhoudstafel, en bekijk dan je paper stukje per stukje. Dan lijkt het een minder grote 'brok', en weet je waar je heen gaat. Per stuk (bv per titel) maak je een planning: bv hoofdstuk 1 puntje A en Puntje B wil ik afhebben op een week.
Zo geraak je er wel! Durf als je vastzit ook eens hulp te vragen aan je begeleider!
Zo geraak je er wel! Durf als je vastzit ook eens hulp te vragen aan je begeleider!
