Werk & Studie alle pijlers

Nieuwe baan toch niet zo leuk

06-06-2021 10:21 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vorige week ben in begonnen bij een nieuwe baan maar zoals de titel al zegt is het niet helemaal wat ik ervan had verwacht.
De verwachtingen liggen meteen al heel hoog terwijl ik het gevoel heb dat er weinig / warrig input wordt gegeven. En ik snap dat je niet meteen beste vrienden met iedereen bent maar de helft van de tijd ben ik op mezelf aangewezen. Lunchen doet iedereen op eigen initiatief en dus niet samen, terwijl ik contact met collega’s een belangrijk onderdeel van een baan vindt. Ik heb het gevoel dat de functie / werkcultuur tijdens de sollicitatieprocedure rooskleuriger is geschetst dan hoe ik het nu beleef.

Ik geef toe dat ik ook een beetje verwend ben met het thuiswerken in corona-tijd. Meer dan een jaar kon ik (bij wijze van spreken) uit mijn bed rollen, 8:30 beginnen en 17:00 was ik klaar en thuis. Nu zijn mijn dagen voor mijn gevoel 2x zo lang.. 7:15 opstaan en rond 18:15 weer thuis (bij vorige baan was de reistijd 15min en nu ook veel langer).
Daar speelt dan nu ook privé dat mijn vader erg ziek is en ik heel vaak in het ziekenhuis te vinden ben. (Bijna) elke doordeweekse avond na werk, tot een uur of 22:00 en in het weekend, elke dag, minstens 4 uur per dag. Hierdoor heb ook niet veel tijd voor mijn vriend en ontspannen zit er al helemaal niet in.

Dit alles erbij maakt toch ook wel dat ik twijfel: vind ik mijn nieuwe baan écht niet leuk, of speelt er op dit moment teveel en is de druk te hoog?

Ik wil niet zo snel iets drastisch doen zoals in de proeftijd al opzeggen (ook al is het natuurlijk geen goed teken om nu al te twijfelen). Maar misschien hebben jullie tips om de druk wat van de ketel te halen of iets wat ik kan doen om mijn werkplezier te vergroten?
Alle reacties Link kopieren
Eerste zin gelezen. Daarna gescand. Thuiswerken gewend en vader ziek.

Wacht het nog 3 maanden af. Je kunt niet na een week al een oordeel geven anders dan dat een nieuwe baan altijd pittig is om in te beginnen.

En is het levensbedreigend wat je vader heeft? @
Anders kun je de bezoeken terugbrengen naar 3x in de week bijvoorbeeld. Je moet niet op apegapen komen te liggen, daarmee bewijs je niemand een dienst.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren
Mijn ervaring is dat je heel snel doorhebt of een baan bevalt of niet. Vaak wordt het niet beter.
Maar dan keuzes maken: dus verder solliciteren. Geen idee of je hiervoor werkloos was of dat je een oude baan hebt opgegeven hiervoor. Bij de laatste, kan je nagaan wat de reden was voor de wisseling.
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad, je hebt er nog maar 4 of 5 dagen gewerkt en zit nog volop in het inwerkproces.
En nodig zelf eens een of meerdere collega’s uit om een lunchwandeling te maken, of op een bankje in het park te gaan eten.

En vraag zelf als dingen bij het inwerken warrig zijn.

De reistijd was je al bekend voordat je solliciteerde, neem ik aan?
himalaya wijzigde dit bericht op 06-06-2021 10:29
11.22% gewijzigd
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
In elke baan zou je nu overvraagd worden omdat je elke dag nog besteedt aan ziekenbezoek. Verder is de reistijd ook niet iets uitzonderlijks.
Wat betreft niet goed ingewerkt worden: bespreek dit eens met je leidinggevende.
Sterkte met je vader, dit soort levensgebeurtenissen hakken er emotioneel zwaar in.
Alle reacties Link kopieren
Bij de leukste baan die ik ooit heb gehad, heeft het mij maanden gekost voordat ik mij op mijn plek voelde. En dat terwijl ik in talloze andere banen juist heel snel mijn plek vond. Geen idee waarom het daar zo lang duurde, maar nu - jaren later - heb ik hele dierbare vriendschappen met een aantal collega’s van toen.
Ik wil niet zo snel iets drastisch doen zoals in de proeftijd al opzeggen (ook al is het natuurlijk geen goed teken om nu al te twijfelen).
Bij mij is het meestal omgekeerd, ik denk in het begin altijd; wat een rare toko is dit, en wat een idiote regels en mensen. Ik heb zelden dat ik het op een nieuwe plek meteen leuk vind. Dus een vervelende proeftijd zegt mij persoonlijk niets.

Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik dingen als altijd samen lunchen verschrikkelijk vind. Ik doe dat de eerste weken een beetje uit beleefdheid, maar daarna probeer ik daar zo snel mogelijk uit te breken. Ik ga gewoon lunchen wanneer ik zin heb en wanneer het me uitkomt.
Alle reacties Link kopieren
Wat heftig met je vader.
Maar is het nodig dat jij dagelijks naar hem toegaat? Zijn er nog anderen die dit ook kunnen? Om de dag zou je al meer lucht geven.
Ik zou niet meteen stoppen, maar doorgaan. De meeste dingen wennen, en als je er over een paar maanden nog zo instaat, kan je altijd om je heen kijken.
Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb de ervaring dat de eerste maanden van het werk het leukst zijn. Daarna wordt het minder.
In jouw geval zou ik er mee stoppen. Ik weiger om iedere dag met tegenzin te gaan werken. Ooit een jaar lang gedaan en daar heb ik wel van geleerd.
Goed, moet financieel wel kunnen natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Realiseer je wel dat opzeggen in je proeftijd betekent dat je geen inkomsten hebt (dus ook geen recht op ww want zelf opgezegd). Ik zou het even een aantal maanden aankijken en bij nog niet happy (genoeg) op zoek gaan naar een nieuwe baan. Of kan je nog terecht bij je vorige werkgever?
Alle reacties Link kopieren
De uren die je nu kwijt bent aan ziekenbezoek zul je ook kwijt zijn bij een volgende baan. Ik heb mijn hele carriere een behoorlijke reistijd gehad, nu voor het eerst in mijn leven op fietsafstand van mijn werk. Maar dat zie ik wel als een luxe en een enorme mazzel. Ik snap trouwens maar al te goed dat reistijd er behoorlijk in kan hakken. Ik krijg de indruk van een behoorlijk belast iemand, die belasting neem je natuurlijk mee naar een volgende baan (waarbij je ook niet weet wat je precies op je bord gaat krijgen).
Ik zou nu niet opzeggen, er zijn meerdere grote veranderingen (niet meer thuis werken, nieuwe baan, zieke vader). Dat speelt allemaal mee. Denk ook aan je financiële situatie; kan je leven zonder eigen inkomen?

En verder: hoe ben jij? Moet je lang wennen? Vind je zaken normaal direct leuk? Wat is je eigen aandeel in minder contact met collega's dan je graag zou willen? Kan je in je vrije tijd iets veranderen, opdat je meer ontspanning hebt?
Alle reacties Link kopieren
Probeer eens wat beter contact te maken met 1 of enkele personen die je aardig lijken. Vaak voel je je in het begin wat verloren, dus het helpt dan om minstens 1 collega te hebben met wie het een beetje klikt. Probeer niet om gelijk in een heel team opgenomen te worden, zo werkt het niet. Aan de andere kant: als je merkt dat er geen echte collegialiteit is dan zou ik maar vast om je heen gaan kijken als je juist dat aspect belangrijk vint.
Ik moet trouwens wel zeggen dat het thuiswerken met Corona me behoorlijk verpest heeft. Ik zat onlangs ook in een sollicitatieprocedure, maar alleen de gedachte dat ik me weer naar een kantoor zou moeten slepen, wat je als nieuweling waarschijnlijk iets vaker zal moeten dan iemand die er al lang werkt, heeft me doen besluiten me uit de procedure terug te trekken. Ik ga het nog even maximaal genieten van het thuiswerken bij huidige baan. Wij hebben al bericht dat dit tot september zeker zo blijft. Dus ik ga voor die tijd zeker niet wisselen. Zeker niet nu met dat lekkere weer.
Alle reacties Link kopieren
De reistijd kan je niet veranderen, tenzij je plant te verhuizen. Zelf moet ik al vertrekken om 7u15 & ben ik ook pas thuis rond 18u30, dus om dat tijdstip opstaan vind ik persoonlijk best meevallen. Maar dat moet je zelf aanvoelen.

Dat het nog niet klikt met je collega's na 5 dagen, is ook maar normaal. Het heeft hier een maand geduurd vooraleer ik het gevoel kreeg dat mijn collega's me eindelijk een kans gaven.

Tot slot is de job inhoudelijk ook belangrijk. Er zijn bar weinig werkplaatsen waar je niet in de job gegooid wordt. Dat je nog niet alles kan en/of je weg nog niet kent is normaal.
leeg
Waarom moet je 4 uur per dag aan je vaders bed zitten? Bezoekuren duren vaak tot 20 uur.

Daarnaast is het niet realistisch om van 100% thuiswerken met eigen werkschema direct gewend te zijn in 100% kantoor. Daarnaast vergt de ziekte van je vader energie.

Geef het tijd. Opzeggen kan altijd nog.
Alle reacties Link kopieren
Geef het nog wat tijd.

De situatie met je vader is heftig, maar vergeet daarbij jezelf ook niet. Elke dag 4 uur is veel, en vooral in combinatie met lange werkdagen. Ik weet niet wat de vooruitzichten zijn, maar denk ook om jezelf.

En met je werk, ik weet niet wat voor soort baan het is, maar bij ons kan er nog niet gezamenlijk geluncht worden in de kantine. Misschien zijn collega's wat afstandelijker door corona?
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
Alle reacties Link kopieren
Teveel in één keer. Elke dag 4 uur lang in het ziekenhuis zitten is pittig. Dan is wat stabiliteit ernaast fijn, maar dat is je werk logischerwijs op dit moment niet. Inkomen bij een nieuwe baan kost tijd en flexibiliteit. Kun je de zorg voor je vader niet met iemand delen? Elke dag zoveel uur is wel extreem veel.
Je hebt de luxe om op te zeggen zonder nieuw baan te hebben?
Alle reacties Link kopieren
Weidebloempje schreef:
06-06-2021 10:21
Daar speelt dan nu ook privé dat mijn vader erg ziek is en ik heel vaak in het ziekenhuis te vinden ben. (Bijna) elke doordeweekse avond na werk, tot een uur of 22:00 en in het weekend, elke dag, minstens 4 uur per dag. Hierdoor heb ook niet veel tijd voor mijn vriend en ontspannen zit er al helemaal niet in.
Ik krijg vanuit jullie hier redelijk wat vragen over. Op dit moment proberen we van 10:00 tot 22:00 iemand in het ziekenhuis te hebben (bezoektijden zijn voor onze familie aangepast en ook wisselen mag). Om elkaar wat af te lossen zodat het voor iedereen haalbaar blijft proberen we in ‘shifts’ van 4 uur in het ziekenhuis te zijn. Mijn vader is erg verward en kan zelf geen beslissingen nemen op dit moment.
Omdat er vanuit het ziekenhuis al een paar blunders zijn geweest is het belangrijk dat er zo veel mogelijk iemand is voor in ieder geval de communicatie met de verpleging.
Alle reacties Link kopieren
Na een week kan je niet oordelen over je werk.

Beslis over 2 maanden maar.


Bovendien kom je vanuit 100 % thuiswerk terug op (waarschijnlijk) 100 % kantoorwerk.
En ook nog eens een avond-vullend en weekend-vullend programma.
Wat je ook geen tijd geeft om bij te tanken.


Je bent een marathon aan 't lopen zonder dat je eigenlijk zelf door hebt dat het een marathon is.
En terwijl je net getraind had voor de 5 km.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Mijn vader is een jaar lang ernstig ziek geweest, ik ging er ook dagelijks heen. Dat was inderdaad heel zwaar.

Ik ken de situatie niet, maar heeft je vader nu voortdurend een familielid naast zich? Soms wil een patiënt ook weleens even alleen zijn. Ook als zieke heb je behoefte aan een beetje privacy.

Maar goed, dat is het topic niet. Zie die baan gewoon als een baan, en meer niet.
Alle reacties Link kopieren
essychan schreef:
06-06-2021 10:26
Mijn ervaring is dat je heel snel doorhebt of een baan bevalt of niet. Vaak wordt het niet beter.
Maar dan keuzes maken: dus verder solliciteren. Geen idee of je hiervoor werkloos was of dat je een oude baan hebt opgegeven hiervoor. Bij de laatste, kan je nagaan wat de reden was voor de wisseling.
Dit. Ik had na een week al door dat het hem niet ging worden. Ik zou wat anders zoeken en zorgen dat je wat hebt voor je opzegt. Succes!
Ik heb ervaringen waarbij een organisatie meteen al niet leuk was en nooit meer leuk werd, maar ik heb ook werk gehad waar ik de eerste 4 weken elke dag overwoog de opdracht af te breken en iets anders te zoeken, waarna ik er nog jaren met heel veel plezier heb gezeten - en 5 jaar later nog steeds contact heb met mijn collega's daar.

Dus ik zou nog even afwachten. Het is een heel zware combi: én een nieuwe baan én meer reistijd én ineens weer naar kantoor én veel in het ziekenhuis. Die factoren spelen op elkaar in.
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal, bedankt voor de goede adviezen die ik tot nu toe gekregen heb. Het heeft me weer wat meer inzicht in de situatie gegeven.

Nu kom ik erachter dat niet alle ontevredenheid bij mijn nieuwe baan ligt maar vooral bij het feit dat ik op mijn tandvlees loop.

Ik ga deze week een gesprek aanvragen bij mijn leidinggevende om te kijken of ik van fulltime naar wat minder uren kan (tijdelijk).
Ik hoop dat daar vanuit het bedrijf begrip voor is, maar wanneer er niet meegedacht kan worden is het voor mezelf ook duidelijker of deze baan en ik wel een match zijn.
Het is inderdaad verstandig om het nog even aan te zien om te kijken of het leuker/beter wordt. Maar ik ga voor geen enkele baan een burn-out oplopen.

Bedankt voor alle adviezen. Voel je vrij om verder nog te reageren. Ik geef niet overal een reactie op maar ik lees al jullie berichtjes!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven