![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-werk&studie-01.png)
Onder druk gezet door " toekomstige werkgever"
donderdag 14 mei 2009 om 14:58
Afgelopen week ben ik op sollicitatiegesprek geweest. De vacature was voor 32 uur maar ik heb in het gesprek aangegeven dat ik maar 28 uur per week wil werken en het liefst de ene week 4 en de andere week 3 dagen. Mijn man heeft om de week een dag vrij en dan zou hij voor onze kinderen zorgen. Het gesprek ging aardig maar niet bijzonder goed. Ik zou na twee dagen via de mail te horen krijgen of ik naar de tweede ronde zou gaan.
Diezelfde avond werd ik gebeld door de leidinggevende van de afdeling waar ik had gesolliciteerd. In het gesprek gaf zij aan dat zij en de andere mensen van de sollicitatiecommissie mij het verruit de beste vonden van de vijf sollicitanten die zij hadden gesproken. " Ik was echt hun nummer 1". Het enige probleem was het aantal uren en zij zag drie om vier dagen werken niet zitten. I.v.m. de continuiteit vond zij dat ik elke week vier dagen zou moeten komen. We kwamen uit op een constructie waarbij ik 3 hele dagen zou werken en één halve dag. Ik zou dit gaan overleggen met mijn man. Dit heb ik gedaan.
Ik heb dus weer naar de leidinggevende gebeld dat de constructie die was voorgesteld zou gaan lukken. Ik zou dan 28 uur gaan werken over vier dagen. In dit gesprek bleek echter dat zij dacht dat ik op de dagen dat mijn man thuis is de hele dag zou werken en halve dagen op de dagen dat hij er niet is. Dan zou ik dus een oppas moeten gaan zoeken voor die halve dagen. Ik zou dan 30 uur per week gaan werken. Dit heb ik in het eerste gesprek helemaal niet begrepen en volgens mij heeft ze dat ook niet gezegd. Ik heb dus gezegd dat dat niet ging lukken. 28 uur per week is voor mij het maximale. Toen ik dat zei veranderde haar toon onmiddelijk. Het komt er nu op neer dat ik ben gedegradeerd van de beste van de vijf sollicitanten naar één van de drie sollicitanten die doorgaan naar de tweede ronde. Ik heb hier op dat moment niet op gereageerd, maar achteraf ben ik hier eigenlijk heel kwaad over. Ik voel mij behoorlijk onder druk gezet. Ik heb altijd aangeven dat ik maar 28 uur p.w. wil werken en niet meer. Nu ze mij niet kan overhalen om meer uren te werken word ik van de beste kandidaat opeens één van de drie. Ik zit er sterk over na te denken om het tweede gesprek af te zeggen. Ik kan haar tenslotte toch niet bieden wat zij wil, namelijk iemand die 32 uur p.w. werkt. In het gesprek had zij het heel erg over flexibiliteit en dat zij het allemaal wel begreep omdat zij ook werkende moeder is geweest. Ik heb het idee dat de flexibiliteit blijkbaar voornamelijk van mijn kant moet komen. Als het nu al zo moeizaam gaat, wat wordt dat dan in toekomst als ik er wel zou werken? Wat denken jullie hiervan?
Diezelfde avond werd ik gebeld door de leidinggevende van de afdeling waar ik had gesolliciteerd. In het gesprek gaf zij aan dat zij en de andere mensen van de sollicitatiecommissie mij het verruit de beste vonden van de vijf sollicitanten die zij hadden gesproken. " Ik was echt hun nummer 1". Het enige probleem was het aantal uren en zij zag drie om vier dagen werken niet zitten. I.v.m. de continuiteit vond zij dat ik elke week vier dagen zou moeten komen. We kwamen uit op een constructie waarbij ik 3 hele dagen zou werken en één halve dag. Ik zou dit gaan overleggen met mijn man. Dit heb ik gedaan.
Ik heb dus weer naar de leidinggevende gebeld dat de constructie die was voorgesteld zou gaan lukken. Ik zou dan 28 uur gaan werken over vier dagen. In dit gesprek bleek echter dat zij dacht dat ik op de dagen dat mijn man thuis is de hele dag zou werken en halve dagen op de dagen dat hij er niet is. Dan zou ik dus een oppas moeten gaan zoeken voor die halve dagen. Ik zou dan 30 uur per week gaan werken. Dit heb ik in het eerste gesprek helemaal niet begrepen en volgens mij heeft ze dat ook niet gezegd. Ik heb dus gezegd dat dat niet ging lukken. 28 uur per week is voor mij het maximale. Toen ik dat zei veranderde haar toon onmiddelijk. Het komt er nu op neer dat ik ben gedegradeerd van de beste van de vijf sollicitanten naar één van de drie sollicitanten die doorgaan naar de tweede ronde. Ik heb hier op dat moment niet op gereageerd, maar achteraf ben ik hier eigenlijk heel kwaad over. Ik voel mij behoorlijk onder druk gezet. Ik heb altijd aangeven dat ik maar 28 uur p.w. wil werken en niet meer. Nu ze mij niet kan overhalen om meer uren te werken word ik van de beste kandidaat opeens één van de drie. Ik zit er sterk over na te denken om het tweede gesprek af te zeggen. Ik kan haar tenslotte toch niet bieden wat zij wil, namelijk iemand die 32 uur p.w. werkt. In het gesprek had zij het heel erg over flexibiliteit en dat zij het allemaal wel begreep omdat zij ook werkende moeder is geweest. Ik heb het idee dat de flexibiliteit blijkbaar voornamelijk van mijn kant moet komen. Als het nu al zo moeizaam gaat, wat wordt dat dan in toekomst als ik er wel zou werken? Wat denken jullie hiervan?
donderdag 14 mei 2009 om 15:57
donderdag 14 mei 2009 om 16:02
donderdag 14 mei 2009 om 16:03
Ik ga er vanuit dat je 3 dagen 8 uur zou werken en 1/2 4 uur? Is het dan niet mogelijk dat je elke dag een half uur extra zou werken? Dan zit je al aan de 30 uur. Als je 's ochtends een kwartiertje eerder begint en 's avonds een kwartiertje later stopt, of (een gedeelte van) de pauze doorwerkt dan lukt dit volgens mij wel. Of kom je hierdoor in problemen bij het kdv?
donderdag 14 mei 2009 om 16:06
quote:tilburg84 schreef op 14 mei 2009 @ 16:03:
Ik ga er vanuit dat je 3 dagen 8 uur zou werken en 1/2 4 uur? Is het dan niet mogelijk dat je elke dag een half uur extra zou werken? Dan zit je al aan de 30 uur. Als je 's ochtends een kwartiertje eerder begint en 's avonds een kwartiertje later stopt, of (een gedeelte van) de pauze doorwerkt dan lukt dit volgens mij wel. Of kom je hierdoor in problemen bij het kdv?Ja dat bedoel ik! Of twee dagen van 9 uur, of iedere dan een half uurtje meer, moet te doen zijn toch?
Ik ga er vanuit dat je 3 dagen 8 uur zou werken en 1/2 4 uur? Is het dan niet mogelijk dat je elke dag een half uur extra zou werken? Dan zit je al aan de 30 uur. Als je 's ochtends een kwartiertje eerder begint en 's avonds een kwartiertje later stopt, of (een gedeelte van) de pauze doorwerkt dan lukt dit volgens mij wel. Of kom je hierdoor in problemen bij het kdv?Ja dat bedoel ik! Of twee dagen van 9 uur, of iedere dan een half uurtje meer, moet te doen zijn toch?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
donderdag 14 mei 2009 om 16:21
donderdag 14 mei 2009 om 16:22
Fijn dat jullie meedenken over hoe je dan 30 p.w. kan werken. Jullie ideeën zijn zeker de moeite van het overwegen waard. Het KDV is wel een probleem omdat ze pas om 8:00 uur open gaan en om 18:00 weer dicht. Maar ik ga eens overleggen met mijn man of het mogelijk is met wat creatief denken qua ophalen en brengen. Bedankt voor jullie reacties!
donderdag 14 mei 2009 om 16:23
quote:Flashy schreef op 14 mei 2009 @ 15:57:
Waarom reageer je op een functie voor 32 uur als je maar 28 uur wilt werken?
Dat vind ik niet zo gek hoor. TO legt het al uit, en ik snap haar redenatie prima.
Ikzelf heb dit ook gedaan. De functie stond er voor 36 uur op, en dat zou me zowiezo niet lukken. Ik ben op 28 uur uitgekomen (werk nu in praktijk 31 en spaar dus 3 adv uren per week).
Dit heb ik niet gelijk aan het begin van het gesprek te sprake gebracht. Je hebt ook nog zoiets als je onderhandelingspositie. Eerst de liefde laten groeien en daarna pas over de, potentieel ingewikkelde details praten.
En voor TO: ik vind net als veel anderen hier dat het bedrijf het normaal aangepakt heeft. Kan best ziijn dat die dame aan de telefoon akkoord ging met jouw 28 uur, en dat ze daarna, na overleg, alsnog met de werkgever concludeerde van; "Nee, dan wordt het echt te krap, qua uren. Dan maar een compromis voorstellen".
Waarom reageer je op een functie voor 32 uur als je maar 28 uur wilt werken?
Dat vind ik niet zo gek hoor. TO legt het al uit, en ik snap haar redenatie prima.
Ikzelf heb dit ook gedaan. De functie stond er voor 36 uur op, en dat zou me zowiezo niet lukken. Ik ben op 28 uur uitgekomen (werk nu in praktijk 31 en spaar dus 3 adv uren per week).
Dit heb ik niet gelijk aan het begin van het gesprek te sprake gebracht. Je hebt ook nog zoiets als je onderhandelingspositie. Eerst de liefde laten groeien en daarna pas over de, potentieel ingewikkelde details praten.
En voor TO: ik vind net als veel anderen hier dat het bedrijf het normaal aangepakt heeft. Kan best ziijn dat die dame aan de telefoon akkoord ging met jouw 28 uur, en dat ze daarna, na overleg, alsnog met de werkgever concludeerde van; "Nee, dan wordt het echt te krap, qua uren. Dan maar een compromis voorstellen".
donderdag 14 mei 2009 om 16:25
Volgens mij wil haar werkgever dat ze er de ene week 4 dagen is van 8 uur, en de andere week 3 dagen van 8 uur en één dag van 4 uur (dus eigenlijk: 4 hele dagen werken en eens in de twee weken een halve dag vrij). Dan kom je dus op gemiddeld 30 uur. Dit is hun compromis ipv elke week 4x8 uur = 32. En inderdaad willen ze dat ze 4 dagen aanwezig is ivm continuiteit.
TO stelde als compromis voor elke week 3x8 uur + 1x 4 uur, terwijl zij eigenlijk de ene week 3x8 en de andere week 4x8 had gewild.
Het hangt dus nu op een halve dag meer of minder in de 2 weken.
TO stelde als compromis voor elke week 3x8 uur + 1x 4 uur, terwijl zij eigenlijk de ene week 3x8 en de andere week 4x8 had gewild.
Het hangt dus nu op een halve dag meer of minder in de 2 weken.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 14 mei 2009 om 18:42
Ik denk dat het hele punt in deze discussie eigenlijk is dat TO een baan zoekt die bij haar priveleven past, terwijl het bedrijf een kandidaat zoekt die op hun vacature past. Beiden hebben inmiddels al wat water bij de wijn gedaan en dat is mooi, want als er een match is dan is dat voor beide partijen winst. Maar ik vind het niet erg voor TO spreken dat zij de intenties van het bedrijf alsnog in twijfel brengt, nadat de leidinggevende al de moeite heeft genomen om over de werktijden te overleggen en deze ook enigzins aan te passen.
maandag 18 mei 2009 om 17:48
Mijn voorgevoelens over de slechte leidinggevende capaciteiten van mijn toekomstige baas bleken iig wel waar te zijn. Gelukkig was het maar een tijdelijke baan. TO zou toch niet de eerste zijn die afziet van een baan omdat het persoonlijk al tijdens de sollicitatiegesprekken niet goed voelt tussen de twee partijen? Daarbij, als beide partijen nu muurvast zitten in de onderhandeling houdt het op. TO weet wat ze wil en werkgever ook.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
maandag 18 mei 2009 om 19:26
Jíj hebt tijdens het eerste telefoongesprek begrepen dat 28 uur geen probleem was, maar kan het niet zo zijn dat dat helemaal niet gezégd is, maar dat jij dat zo (foutief) hebt geïnterpreteerd door je eigen wil?
Ik vind jou best inflexibel overkomen en ik vind dat het bedrijf best haar best voor je doet.
Ik vind jou best inflexibel overkomen en ik vind dat het bedrijf best haar best voor je doet.
maandag 18 mei 2009 om 20:11
Toch wil ik ook even een kant belichten van TO. Ik heb ooit gesolliciteerd op een functie van 24 uur. Dat is of 3 x 8, of 4 x 6 invulbaar. Omdat ik op dat moment heel strak aan de dagen van het KDV zat heb ik aangegeven, heel netjes ook verwoord in mijn brief, dat ik gebonden was aan drie vaste dagen. Dat ik uiteraard bereid was om die te laten omzetten, maar dat daar enige tijd voor nodig zou zijn, waarbij ik ook bereid was mijn moeder in te schakelen.
Een en ander had ook te maken met een opleiding die ik volgde.
Duidelijk in de brief gezet dus. Ik mocht op gesprek. Ik moest iets van 50 km reizen voor dat gesprek (was bij een of ander werving- en selectieburo) en toen kwam ineens 25 uur, oftewel 5 x 5 op tafel. Ik gaf aan dat dat echt niet mogelijk was, mede ook vanwege dat het op de middag was en natuurlijk met de studie en KDV. Ik vroeg hoelang ze dit al wisten van de opdrachtgever. Ruim voordat ze mijn brief ontvangen hadden, eigenlijik pal nadat de advertentie was uitgezet. Ik vroeg waarom ze mij toch lieten komen, ze konden toch wel zelf verzinnen dat met mijn verhaal in mijn brief dit niet ging lukken? Ja, dat hadden ze zich gerealiseerd, maar ik was zo ongeveer de enige fatsoenlijke brief. Ze hadden gehoopt dat ik zou stoppen met de opleiding en mijn moeder zou trommelen voor de overige twee dagen. Daar gingen ze vanuit.....
Ik dronk mijn koffie op, bedong de reiskosten en ben opgestaan en vertrokken.
Een en ander had ook te maken met een opleiding die ik volgde.
Duidelijk in de brief gezet dus. Ik mocht op gesprek. Ik moest iets van 50 km reizen voor dat gesprek (was bij een of ander werving- en selectieburo) en toen kwam ineens 25 uur, oftewel 5 x 5 op tafel. Ik gaf aan dat dat echt niet mogelijk was, mede ook vanwege dat het op de middag was en natuurlijk met de studie en KDV. Ik vroeg hoelang ze dit al wisten van de opdrachtgever. Ruim voordat ze mijn brief ontvangen hadden, eigenlijik pal nadat de advertentie was uitgezet. Ik vroeg waarom ze mij toch lieten komen, ze konden toch wel zelf verzinnen dat met mijn verhaal in mijn brief dit niet ging lukken? Ja, dat hadden ze zich gerealiseerd, maar ik was zo ongeveer de enige fatsoenlijke brief. Ze hadden gehoopt dat ik zou stoppen met de opleiding en mijn moeder zou trommelen voor de overige twee dagen. Daar gingen ze vanuit.....
Ik dronk mijn koffie op, bedong de reiskosten en ben opgestaan en vertrokken.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
maandag 18 mei 2009 om 22:58
quote:nummerzoveel schreef op 14 mei 2009 @ 18:42:
Ik denk dat het hele punt in deze discussie eigenlijk is dat TO een baan zoekt die bij haar priveleven past, terwijl het bedrijf een kandidaat zoekt die op hun vacature past. Beiden hebben inmiddels al wat water bij de wijn gedaan en dat is mooi, want als er een match is dan is dat voor beide partijen winst. Maar ik vind het niet erg voor TO spreken dat zij de intenties van het bedrijf alsnog in twijfel brengt, nadat de leidinggevende al de moeite heeft genomen om over de werktijden te overleggen en deze ook enigzins aan te passen.Geheel eensch.
Ik denk dat het hele punt in deze discussie eigenlijk is dat TO een baan zoekt die bij haar priveleven past, terwijl het bedrijf een kandidaat zoekt die op hun vacature past. Beiden hebben inmiddels al wat water bij de wijn gedaan en dat is mooi, want als er een match is dan is dat voor beide partijen winst. Maar ik vind het niet erg voor TO spreken dat zij de intenties van het bedrijf alsnog in twijfel brengt, nadat de leidinggevende al de moeite heeft genomen om over de werktijden te overleggen en deze ook enigzins aan te passen.Geheel eensch.