Werk & Studie
alle pijlers
Ongewenst arbeidsconflict
dinsdag 3 maart 2009 om 14:34
Hoi allemaal,
Ik weet me geen raad meer. Ik voel me zo rot, dat ik niet meer duidelijk kan denken.
Maar ik ga proberen mijn verhaal zo mogelijk duidelijk te beschrijven.
Ik werk momenteel bij een verzekeringsmaatschappij bij een hele drukke afdeling. Vorig jaar hebben wij een teamleider gekregen. Hij vond dat iedereen moet nog meer werk erbij krijgen, want naar zijn mening deden wij niet genoeg en ons best. OK, op zich niet verkeerd, maar wat er is gebeurd. Ik werd ingedeeld om mijn werk met nog 1 collega te doen. Het punt was dat deze collega niet zo snel, efficiënt en niet zoveel zin in het werk had, als gevolg dat ik moest karretje voor twee gaan trekken. Dat is gelukt voor een paar maanden, maar nu niet meer. Ik heb vaker dit bij mijn teamleider aangegeven en het zou een oplossing komen. Die oplossing is nu wel gekomen, maar voor mij een beetje te laat. Die collega is weg en ik ben ondertussen voor de helft arbeidsongeschikt door mijn bedrijfsarts verklaard. Wat houdt dat in? Dat houdt in dat ik nu voor de 50% werkzaam ben, want ondertussen ben ik overspannen geraakt, want ik ben iemand die alles goed wil doen en op tijd, maar dat lukte gewoon niet. Het was veel teveel weg te werken en praktisch in mijn eentje was dat onmogelijk.
Maar nu het probleem. Op het moment dat ik voor de halve dagen begon, was het werk natuurlijk gehalveerd en verdeeld over mijn andere collega's, is de sfeer niet te harden. Natuurlijk, kan ik begrijpen dat ze niet blij zijn met extra werk, maar moet ik me schuldig gaan voelen? Ik kan toch niet alles doen in 4 uurtjes tijd. Maar goed. Ik heb het gevoeld dat ze hiermee niet blij zijn, het uit zich in niet met mij praten, behalve goedemorgen en tot morgen, maar verder heb ik niets gezegd. Ik doe mijn werk verder en probeer zoveel mogelijk weg te werken in die halve dagen. Tot vandaag. Ik kon het niet meer aan. Het was zo gespannen sfeer en vanaf moment dat ik halve dagen werk, heb ik gevoel dat ik constant in de gaten word gehouden. Bijv. hoe vaak ga je van je werkplek weg, bel je mobiel, ben je aan het sms-en, zijn je bakjes leeg, etc. En ik ben echt niet aan het overdrijven, want zodra ik weg ben, bijv. naar het WC en terug, word ik gevraagd waar ik was, als ik mijn mobiel pak, word ik gevraagd, gelijk, met wie ik aan het sms-en ben hoewel ik dat nooit doe, want ik weet zelf dat dat niet mag en kan, als ik gewoon aan het werk ben, word ik gevraagd tot hoever ik ben. Sorry, maar naar mijn mening is dit niet normaal. Het lijkt op een gevangenis met de bewakers en niet op een gezonde werkplek.
Dus, vandaag heb ik een gesprek met mijn teamleider aangevraagd en gezegd dat ik me niet echt op mijn gemak voel en dat ik ook het gevoel heb dat ik constant in de gaten word gehouden. Ik hoop dat jullie kunnen begrijpen dat deze sfeer mijn herstel absoluut niet bevordert, laat staan dat je over paar weken weer fulltime kan weer beginnen. Nou, het ging helemaal mis. Volgens hem ik ben uit op een arbeidsconflict en ik houd weinig rekening met mijn collega's, want zij voelen zich in de steek gelaten, omdat ze mijn werk moeten doen. Hallo! Wat is hier aan de hand? Moet ik mij nu nog schuldig gaan voelen? En hoezo een arbeidsconflict? Ik heb deze baan heel hard nodig, zoals iedereen natuurlijk, maar dat was helemaal niet mijn bedoeling met dit gesprek.
Sorry, het is een beetje warrig verhaal, maar ik ben echt met de stomheid geslagen. Ik krijg nu gevoel dat er iets in de lucht zit. Ik heb gevoel dat ze me gewoon willen wegwerken. Dat ze gewoon op mijn elke stap letten. Maar ik ben ten einde raad. Ik heb een gesprek aangevraagd met de personeelszaken, maar weet niet of dit iets kan helpen.
Was iemand ooit in zulke situatie? Ik krijg graag jullie reacties en adviezen. Wat moet ik doen? Wat kan ik doen?
Ik weet me geen raad meer. Ik voel me zo rot, dat ik niet meer duidelijk kan denken.
Maar ik ga proberen mijn verhaal zo mogelijk duidelijk te beschrijven.
Ik werk momenteel bij een verzekeringsmaatschappij bij een hele drukke afdeling. Vorig jaar hebben wij een teamleider gekregen. Hij vond dat iedereen moet nog meer werk erbij krijgen, want naar zijn mening deden wij niet genoeg en ons best. OK, op zich niet verkeerd, maar wat er is gebeurd. Ik werd ingedeeld om mijn werk met nog 1 collega te doen. Het punt was dat deze collega niet zo snel, efficiënt en niet zoveel zin in het werk had, als gevolg dat ik moest karretje voor twee gaan trekken. Dat is gelukt voor een paar maanden, maar nu niet meer. Ik heb vaker dit bij mijn teamleider aangegeven en het zou een oplossing komen. Die oplossing is nu wel gekomen, maar voor mij een beetje te laat. Die collega is weg en ik ben ondertussen voor de helft arbeidsongeschikt door mijn bedrijfsarts verklaard. Wat houdt dat in? Dat houdt in dat ik nu voor de 50% werkzaam ben, want ondertussen ben ik overspannen geraakt, want ik ben iemand die alles goed wil doen en op tijd, maar dat lukte gewoon niet. Het was veel teveel weg te werken en praktisch in mijn eentje was dat onmogelijk.
Maar nu het probleem. Op het moment dat ik voor de halve dagen begon, was het werk natuurlijk gehalveerd en verdeeld over mijn andere collega's, is de sfeer niet te harden. Natuurlijk, kan ik begrijpen dat ze niet blij zijn met extra werk, maar moet ik me schuldig gaan voelen? Ik kan toch niet alles doen in 4 uurtjes tijd. Maar goed. Ik heb het gevoeld dat ze hiermee niet blij zijn, het uit zich in niet met mij praten, behalve goedemorgen en tot morgen, maar verder heb ik niets gezegd. Ik doe mijn werk verder en probeer zoveel mogelijk weg te werken in die halve dagen. Tot vandaag. Ik kon het niet meer aan. Het was zo gespannen sfeer en vanaf moment dat ik halve dagen werk, heb ik gevoel dat ik constant in de gaten word gehouden. Bijv. hoe vaak ga je van je werkplek weg, bel je mobiel, ben je aan het sms-en, zijn je bakjes leeg, etc. En ik ben echt niet aan het overdrijven, want zodra ik weg ben, bijv. naar het WC en terug, word ik gevraagd waar ik was, als ik mijn mobiel pak, word ik gevraagd, gelijk, met wie ik aan het sms-en ben hoewel ik dat nooit doe, want ik weet zelf dat dat niet mag en kan, als ik gewoon aan het werk ben, word ik gevraagd tot hoever ik ben. Sorry, maar naar mijn mening is dit niet normaal. Het lijkt op een gevangenis met de bewakers en niet op een gezonde werkplek.
Dus, vandaag heb ik een gesprek met mijn teamleider aangevraagd en gezegd dat ik me niet echt op mijn gemak voel en dat ik ook het gevoel heb dat ik constant in de gaten word gehouden. Ik hoop dat jullie kunnen begrijpen dat deze sfeer mijn herstel absoluut niet bevordert, laat staan dat je over paar weken weer fulltime kan weer beginnen. Nou, het ging helemaal mis. Volgens hem ik ben uit op een arbeidsconflict en ik houd weinig rekening met mijn collega's, want zij voelen zich in de steek gelaten, omdat ze mijn werk moeten doen. Hallo! Wat is hier aan de hand? Moet ik mij nu nog schuldig gaan voelen? En hoezo een arbeidsconflict? Ik heb deze baan heel hard nodig, zoals iedereen natuurlijk, maar dat was helemaal niet mijn bedoeling met dit gesprek.
Sorry, het is een beetje warrig verhaal, maar ik ben echt met de stomheid geslagen. Ik krijg nu gevoel dat er iets in de lucht zit. Ik heb gevoel dat ze me gewoon willen wegwerken. Dat ze gewoon op mijn elke stap letten. Maar ik ben ten einde raad. Ik heb een gesprek aangevraagd met de personeelszaken, maar weet niet of dit iets kan helpen.
Was iemand ooit in zulke situatie? Ik krijg graag jullie reacties en adviezen. Wat moet ik doen? Wat kan ik doen?
dinsdag 3 maart 2009 om 14:58
(ik gok dat je duits bent.)
voel je niet schuldig!
als het even kan, zou ik helemaal in de ziektewet gaan en per direct op zoek naar iets anders.
deze werksfeer is niet goed voor jou, hier ga je aan onderdoor!
de acties van de teamleider maakt dat iedereen wantrouwig is tegenover elkaar.
blijkbaar zien je collega's niet, dat hij ervoor zorgt dat ze zoveel werk hebben en schuiven ze de schuld af op jou.
laat je hier niet door beinvloeden, jij kunt hier niets aan doen.
echt, ga direct op zoek naar iets anders!
voel je niet schuldig!
als het even kan, zou ik helemaal in de ziektewet gaan en per direct op zoek naar iets anders.
deze werksfeer is niet goed voor jou, hier ga je aan onderdoor!
de acties van de teamleider maakt dat iedereen wantrouwig is tegenover elkaar.
blijkbaar zien je collega's niet, dat hij ervoor zorgt dat ze zoveel werk hebben en schuiven ze de schuld af op jou.
laat je hier niet door beinvloeden, jij kunt hier niets aan doen.
echt, ga direct op zoek naar iets anders!
dinsdag 3 maart 2009 om 15:10
Hoi Danivo,
Ja, ik ben een buitenlandse. En dank je voor je reactie. Ik ben wel op zoek naar iets anders,...voor het geval dat, maar dit is zo oneerlijk. Ik kan het niet laten. Bijv. vandaag bij dat gesprek werden mij ook de woorden in mijn mond gestopt die ik helemaal niet heb gezegd. Het is duidelijk dat men op iets uit is. Maar, het voel zo slecht, zo beneden de gordel. Gewoon, heel onmenselijk.
Ja, ik ben een buitenlandse. En dank je voor je reactie. Ik ben wel op zoek naar iets anders,...voor het geval dat, maar dit is zo oneerlijk. Ik kan het niet laten. Bijv. vandaag bij dat gesprek werden mij ook de woorden in mijn mond gestopt die ik helemaal niet heb gezegd. Het is duidelijk dat men op iets uit is. Maar, het voel zo slecht, zo beneden de gordel. Gewoon, heel onmenselijk.
dinsdag 3 maart 2009 om 15:30
Wie staat er boven de teamleider? Want feitelijk is hij degene die niet goed functioneert natuurlijk. Hij reageert te laat op problemen of negeert ze. Jij kan je ei niet kwijt, etc. Ik zou naar zijn meerdere gaan, je bent nu al zover dat je niets te verliezen hebt door dit te doen. De sfeer is toch al kut.
Maak een logboek met alle gesprekken die je hebt met je teamleider en zijn leidinggevende. Dit voor jezelf en voor als het toch tot een arbeidsconflict mocht komen.
Maak een logboek met alle gesprekken die je hebt met je teamleider en zijn leidinggevende. Dit voor jezelf en voor als het toch tot een arbeidsconflict mocht komen.
dinsdag 3 maart 2009 om 15:34
dat het oneerlijk is, moet je laten gaan anders vreet het je op.
ze zijn ergens op uit, zoals je zegt. er worden woorden in je mond gelegd, het voelt slecht.
laat dat gevoel erover los.
laat het je niet raken, jij weet dat het niet aan jou ligt.
blijf niet malen, je kunt er zo te lezen niets aan veranderen.
steek er geen emotionele energie meer in.
ze zijn ergens op uit, zoals je zegt. er worden woorden in je mond gelegd, het voelt slecht.
laat dat gevoel erover los.
laat het je niet raken, jij weet dat het niet aan jou ligt.
blijf niet malen, je kunt er zo te lezen niets aan veranderen.
steek er geen emotionele energie meer in.
dinsdag 3 maart 2009 om 18:12
Hoi Lente,
Je verhaal was helemaal duidelijk hoor! Even vanuit mijn PZ kant... alleen maar goed dat je een gesprek hebt aangevraagd! Wat de teamleider aangeeft is niet netjes.
Wat Danivo zegt zou ik niet voor gaan.. Helemaal ziekmelden en een andere baan gaan zoeken dat is niet de eerste stap die je moet nemen. Met helemaal ziekmelden maak je het alleen maar moeilijker voor jezelf.
Als ik jou was zou ik heel duidelijk bij PZ aangeven wat er is gebeurt en dat jij het gevoel het dat het de reintegratie niet bevorderd en dat hij al spreekt over een arbeidsconflict. Vraag bijvoorbeeld om een gesprek met de PZ'er, je teamleider en jezelf. Maak concrete afspraken met zijn drieen en ook wat betreft de collega's op de afdeling....
Hopelijk heb je hier wat aan! Voel je in ieder geval niet schuldig, want jij hebt goed gehandeld hoor! En dat je nu voor 50% arbeidsongeschikt bent is niet jouw schuld!
Succes in ieder geval!!
Gr. Poffer
Je verhaal was helemaal duidelijk hoor! Even vanuit mijn PZ kant... alleen maar goed dat je een gesprek hebt aangevraagd! Wat de teamleider aangeeft is niet netjes.
Wat Danivo zegt zou ik niet voor gaan.. Helemaal ziekmelden en een andere baan gaan zoeken dat is niet de eerste stap die je moet nemen. Met helemaal ziekmelden maak je het alleen maar moeilijker voor jezelf.
Als ik jou was zou ik heel duidelijk bij PZ aangeven wat er is gebeurt en dat jij het gevoel het dat het de reintegratie niet bevorderd en dat hij al spreekt over een arbeidsconflict. Vraag bijvoorbeeld om een gesprek met de PZ'er, je teamleider en jezelf. Maak concrete afspraken met zijn drieen en ook wat betreft de collega's op de afdeling....
Hopelijk heb je hier wat aan! Voel je in ieder geval niet schuldig, want jij hebt goed gehandeld hoor! En dat je nu voor 50% arbeidsongeschikt bent is niet jouw schuld!
Succes in ieder geval!!
Gr. Poffer
dinsdag 3 maart 2009 om 20:44
quote:lente45 schreef op 03 maart 2009 @ 14:34:
Hoi allemaal,
Ik weet me geen raad meer. Ik voel me zo rot, dat ik niet meer duidelijk kan denken.
Maar ik ga proberen mijn verhaal zo mogelijk duidelijk te beschrijven.
Ik werk momenteel bij een verzekeringsmaatschappij bij een hele drukke afdeling. Vorig jaar hebben wij een teamleider gekregen. Hij vond dat iedereen moet nog meer werk erbij krijgen, want naar zijn mening deden wij niet genoeg en ons best. OK, op zich niet verkeerd, maar wat er is gebeurd. Ik werd ingedeeld om mijn werk met nog 1 collega te doen. Het punt was dat deze collega niet zo snel, efficiënt en niet zoveel zin in het werk had, als gevolg dat ik moest karretje voor twee gaan trekken. Dat is gelukt voor een paar maanden, maar nu niet meer. Ik heb vaker dit bij mijn teamleider aangegeven en het zou een oplossing komen. Die oplossing is nu wel gekomen, maar voor mij een beetje te laat. Die collega is weg en ik ben ondertussen voor de helft arbeidsongeschikt door mijn bedrijfsarts verklaard. Wat houdt dat in? Dat houdt in dat ik nu voor de 50% werkzaam ben, want ondertussen ben ik overspannen geraakt, want ik ben iemand die alles goed wil doen en op tijd, maar dat lukte gewoon niet. Het was veel teveel weg te werken en praktisch in mijn eentje was dat onmogelijk.
Maar nu het probleem. Op het moment dat ik voor de halve dagen begon, was het werk natuurlijk gehalveerd en verdeeld over mijn andere collega's, is de sfeer niet te harden. Natuurlijk, kan ik begrijpen dat ze niet blij zijn met extra werk, maar moet ik me schuldig gaan voelen? Ik kan toch niet alles doen in 4 uurtjes tijd. Maar goed. Ik heb het gevoeld dat ze hiermee niet blij zijn, het uit zich in niet met mij praten, behalve goedemorgen en tot morgen, maar verder heb ik niets gezegd. Ik doe mijn werk verder en probeer zoveel mogelijk weg te werken in die halve dagen. Tot vandaag. Ik kon het niet meer aan. Het was zo gespannen sfeer en vanaf moment dat ik halve dagen werk, heb ik gevoel dat ik constant in de gaten word gehouden. Bijv. hoe vaak ga je van je werkplek weg, bel je mobiel, ben je aan het sms-en, zijn je bakjes leeg, etc. En ik ben echt niet aan het overdrijven, want zodra ik weg ben, bijv. naar het WC en terug, word ik gevraagd waar ik was, als ik mijn mobiel pak, word ik gevraagd, gelijk, met wie ik aan het sms-en ben hoewel ik dat nooit doe, want ik weet zelf dat dat niet mag en kan, als ik gewoon aan het werk ben, word ik gevraagd tot hoever ik ben. Sorry, maar naar mijn mening is dit niet normaal. Het lijkt op een gevangenis met de bewakers en niet op een gezonde werkplek.
Dus, vandaag heb ik een gesprek met mijn teamleider aangevraagd en gezegd dat ik me niet echt op mijn gemak voel en dat ik ook het gevoel heb dat ik constant in de gaten word gehouden. Ik hoop dat jullie kunnen begrijpen dat deze sfeer mijn herstel absoluut niet bevordert, laat staan dat je over paar weken weer fulltime kan weer beginnen. Nou, het ging helemaal mis. Volgens hem ik ben uit op een arbeidsconflict en ik houd weinig rekening met mijn collega's, want zij voelen zich in de steek gelaten, omdat ze mijn werk moeten doen. Hallo! Wat is hier aan de hand? Moet ik mij nu nog schuldig gaan voelen? En hoezo een arbeidsconflict? Ik heb deze baan heel hard nodig, zoals iedereen natuurlijk, maar dat was helemaal niet mijn bedoeling met dit gesprek.
Sorry, het is een beetje warrig verhaal, maar ik ben echt met de stomheid geslagen. Ik krijg nu gevoel dat er iets in de lucht zit. Ik heb gevoel dat ze me gewoon willen wegwerken. Dat ze gewoon op mijn elke stap letten. Maar ik ben ten einde raad. Ik heb een gesprek aangevraagd met de personeelszaken, maar weet niet of dit iets kan helpen.
Was iemand ooit in zulke situatie? Ik krijg graag jullie reacties en adviezen. Wat moet ik doen? Wat kan ik doen?
Eerst de feiten op een rijtje. Jij hebt een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, werkt in teamverband en bent als gevolg van overspannenheid sinds enige maanden voor 50% arbeidsongeschikt. Klopt dat? Om verder op je situatie in te kunnen gaan is aanvullende informatie nodig.
- hoelang heb je al ziekteverlof?
- heb je contact met de bedrijfsarts? Hoe verloopt dat contact?
- wie is jouw casemanager?
- wat hebben jij en je werkgever afgesproken over reïntegratie?
- wat is de prognose met betrekking tot je overspannenheid?
- hoe schat jij je eigen kansen in op een andere baan als je nu zou gaan solliciteren?
Hoi allemaal,
Ik weet me geen raad meer. Ik voel me zo rot, dat ik niet meer duidelijk kan denken.
Maar ik ga proberen mijn verhaal zo mogelijk duidelijk te beschrijven.
Ik werk momenteel bij een verzekeringsmaatschappij bij een hele drukke afdeling. Vorig jaar hebben wij een teamleider gekregen. Hij vond dat iedereen moet nog meer werk erbij krijgen, want naar zijn mening deden wij niet genoeg en ons best. OK, op zich niet verkeerd, maar wat er is gebeurd. Ik werd ingedeeld om mijn werk met nog 1 collega te doen. Het punt was dat deze collega niet zo snel, efficiënt en niet zoveel zin in het werk had, als gevolg dat ik moest karretje voor twee gaan trekken. Dat is gelukt voor een paar maanden, maar nu niet meer. Ik heb vaker dit bij mijn teamleider aangegeven en het zou een oplossing komen. Die oplossing is nu wel gekomen, maar voor mij een beetje te laat. Die collega is weg en ik ben ondertussen voor de helft arbeidsongeschikt door mijn bedrijfsarts verklaard. Wat houdt dat in? Dat houdt in dat ik nu voor de 50% werkzaam ben, want ondertussen ben ik overspannen geraakt, want ik ben iemand die alles goed wil doen en op tijd, maar dat lukte gewoon niet. Het was veel teveel weg te werken en praktisch in mijn eentje was dat onmogelijk.
Maar nu het probleem. Op het moment dat ik voor de halve dagen begon, was het werk natuurlijk gehalveerd en verdeeld over mijn andere collega's, is de sfeer niet te harden. Natuurlijk, kan ik begrijpen dat ze niet blij zijn met extra werk, maar moet ik me schuldig gaan voelen? Ik kan toch niet alles doen in 4 uurtjes tijd. Maar goed. Ik heb het gevoeld dat ze hiermee niet blij zijn, het uit zich in niet met mij praten, behalve goedemorgen en tot morgen, maar verder heb ik niets gezegd. Ik doe mijn werk verder en probeer zoveel mogelijk weg te werken in die halve dagen. Tot vandaag. Ik kon het niet meer aan. Het was zo gespannen sfeer en vanaf moment dat ik halve dagen werk, heb ik gevoel dat ik constant in de gaten word gehouden. Bijv. hoe vaak ga je van je werkplek weg, bel je mobiel, ben je aan het sms-en, zijn je bakjes leeg, etc. En ik ben echt niet aan het overdrijven, want zodra ik weg ben, bijv. naar het WC en terug, word ik gevraagd waar ik was, als ik mijn mobiel pak, word ik gevraagd, gelijk, met wie ik aan het sms-en ben hoewel ik dat nooit doe, want ik weet zelf dat dat niet mag en kan, als ik gewoon aan het werk ben, word ik gevraagd tot hoever ik ben. Sorry, maar naar mijn mening is dit niet normaal. Het lijkt op een gevangenis met de bewakers en niet op een gezonde werkplek.
Dus, vandaag heb ik een gesprek met mijn teamleider aangevraagd en gezegd dat ik me niet echt op mijn gemak voel en dat ik ook het gevoel heb dat ik constant in de gaten word gehouden. Ik hoop dat jullie kunnen begrijpen dat deze sfeer mijn herstel absoluut niet bevordert, laat staan dat je over paar weken weer fulltime kan weer beginnen. Nou, het ging helemaal mis. Volgens hem ik ben uit op een arbeidsconflict en ik houd weinig rekening met mijn collega's, want zij voelen zich in de steek gelaten, omdat ze mijn werk moeten doen. Hallo! Wat is hier aan de hand? Moet ik mij nu nog schuldig gaan voelen? En hoezo een arbeidsconflict? Ik heb deze baan heel hard nodig, zoals iedereen natuurlijk, maar dat was helemaal niet mijn bedoeling met dit gesprek.
Sorry, het is een beetje warrig verhaal, maar ik ben echt met de stomheid geslagen. Ik krijg nu gevoel dat er iets in de lucht zit. Ik heb gevoel dat ze me gewoon willen wegwerken. Dat ze gewoon op mijn elke stap letten. Maar ik ben ten einde raad. Ik heb een gesprek aangevraagd met de personeelszaken, maar weet niet of dit iets kan helpen.
Was iemand ooit in zulke situatie? Ik krijg graag jullie reacties en adviezen. Wat moet ik doen? Wat kan ik doen?
Eerst de feiten op een rijtje. Jij hebt een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, werkt in teamverband en bent als gevolg van overspannenheid sinds enige maanden voor 50% arbeidsongeschikt. Klopt dat? Om verder op je situatie in te kunnen gaan is aanvullende informatie nodig.
- hoelang heb je al ziekteverlof?
- heb je contact met de bedrijfsarts? Hoe verloopt dat contact?
- wie is jouw casemanager?
- wat hebben jij en je werkgever afgesproken over reïntegratie?
- wat is de prognose met betrekking tot je overspannenheid?
- hoe schat jij je eigen kansen in op een andere baan als je nu zou gaan solliciteren?
woensdag 4 maart 2009 om 12:49
quote:wuiles schreef op 03 maart 2009 @ 20:44:
[...]
Hoi allemaal en bedankt voor jullie reacties. Die doen me goed. Ik heb niet zoveel tijd om te reageren. Vanavond wel. Dus, iedereen tot later. Groetjes
Eerst de feiten op een rijtje. Jij hebt een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, werkt in teamverband en bent als gevolg van overspannenheid sinds enige maanden voor 50% arbeidsongeschikt. Klopt dat? Om verder op je situatie in te kunnen gaan is aanvullende informatie nodig.
- hoelang heb je al ziekteverlof?
- heb je contact met de bedrijfsarts? Hoe verloopt dat contact?
- wie is jouw casemanager?
- wat hebben jij en je werkgever afgesproken over reïntegratie?
- wat is de prognose met betrekking tot je overspannenheid?
- hoe schat jij je eigen kansen in op een andere baan als je nu zou gaan solliciteren?
- Ik was 6 weken thuis en 3 weken geleden ben weer begonnen,
- Ik heb elke 3 tot 4 weken contact met de bedrijfsarts. Contact is heel goed en haar advies om rustig aan te doen en geen zware zaken te doen wordt niet echt in acht genomen door mijn teamleider. Zo van, tja bedrijfsartsen zeggen snel zus en zo,
- ik heb geen casemanager
- er is niets afgesproken over re-integratie
- voor het prognose is nog te vroeg, i.i.g. wil mijn bedrijfsarts niets forceren en snel gaan doen,
- ik denk dat mijn kansen op arbeidsmarkt vrij hoog liggen, maar ja, het is niet bepaald de eldorado tijd.
Nogmaals, dank voor al jullie reactie en tot vanavond
[...]
Hoi allemaal en bedankt voor jullie reacties. Die doen me goed. Ik heb niet zoveel tijd om te reageren. Vanavond wel. Dus, iedereen tot later. Groetjes
Eerst de feiten op een rijtje. Jij hebt een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, werkt in teamverband en bent als gevolg van overspannenheid sinds enige maanden voor 50% arbeidsongeschikt. Klopt dat? Om verder op je situatie in te kunnen gaan is aanvullende informatie nodig.
- hoelang heb je al ziekteverlof?
- heb je contact met de bedrijfsarts? Hoe verloopt dat contact?
- wie is jouw casemanager?
- wat hebben jij en je werkgever afgesproken over reïntegratie?
- wat is de prognose met betrekking tot je overspannenheid?
- hoe schat jij je eigen kansen in op een andere baan als je nu zou gaan solliciteren?
- Ik was 6 weken thuis en 3 weken geleden ben weer begonnen,
- Ik heb elke 3 tot 4 weken contact met de bedrijfsarts. Contact is heel goed en haar advies om rustig aan te doen en geen zware zaken te doen wordt niet echt in acht genomen door mijn teamleider. Zo van, tja bedrijfsartsen zeggen snel zus en zo,
- ik heb geen casemanager
- er is niets afgesproken over re-integratie
- voor het prognose is nog te vroeg, i.i.g. wil mijn bedrijfsarts niets forceren en snel gaan doen,
- ik denk dat mijn kansen op arbeidsmarkt vrij hoog liggen, maar ja, het is niet bepaald de eldorado tijd.
Nogmaals, dank voor al jullie reactie en tot vanavond
woensdag 4 maart 2009 om 14:15
woensdag 4 maart 2009 om 14:25
En ga zeker een gesprek aan met P&O. Je hoort na 6 weken met de arbo arts een probleemanalyse te hebben gemaakt, waarna de teamleider met jou een plan van aanpak moet maken, waarin de stappen staan hoe je gaat reintegreren. Daarin staat ook wie je casemanager is.
En vertel de bedrijfsarts dat het contact moeizaam loopt met de leidinggevende. Deze laatste laat m.i. flinke steken vallen in het kader van Wet Verbetering Poortwachter.
En vertel de bedrijfsarts dat het contact moeizaam loopt met de leidinggevende. Deze laatste laat m.i. flinke steken vallen in het kader van Wet Verbetering Poortwachter.
woensdag 4 maart 2009 om 19:55
quote:lente45 schreef op 04 maart 2009 @ 12:49:
[...]
- Ik was 6 weken thuis en 3 weken geleden ben weer begonnen,
- Ik heb elke 3 tot 4 weken contact met de bedrijfsarts. Contact is heel goed en haar advies om rustig aan te doen en geen zware zaken te doen wordt niet echt in acht genomen door mijn teamleider. Zo van, tja bedrijfsartsen zeggen snel zus en zo,
- ik heb geen casemanager
- er is niets afgesproken over re-integratie
- voor het prognose is nog te vroeg, i.i.g. wil mijn bedrijfsarts niets forceren en snel gaan doen,
- ik denk dat mijn kansen op arbeidsmarkt vrij hoog liggen, maar ja, het is niet bepaald de eldorado tijd.
Nogmaals, dank voor al jullie reactie en tot vanavondDie informatie helpt maar is nog niet voldoende. Werk je inmiddels weer 100%? Wat heeft de bedrijfsarts exáct geadviseerd? Als er niets is afgesproken over reïntegratie waarom heb je dan maandelijks gesprekken met de bedrijfsarts?
[...]
- Ik was 6 weken thuis en 3 weken geleden ben weer begonnen,
- Ik heb elke 3 tot 4 weken contact met de bedrijfsarts. Contact is heel goed en haar advies om rustig aan te doen en geen zware zaken te doen wordt niet echt in acht genomen door mijn teamleider. Zo van, tja bedrijfsartsen zeggen snel zus en zo,
- ik heb geen casemanager
- er is niets afgesproken over re-integratie
- voor het prognose is nog te vroeg, i.i.g. wil mijn bedrijfsarts niets forceren en snel gaan doen,
- ik denk dat mijn kansen op arbeidsmarkt vrij hoog liggen, maar ja, het is niet bepaald de eldorado tijd.
Nogmaals, dank voor al jullie reactie en tot vanavondDie informatie helpt maar is nog niet voldoende. Werk je inmiddels weer 100%? Wat heeft de bedrijfsarts exáct geadviseerd? Als er niets is afgesproken over reïntegratie waarom heb je dan maandelijks gesprekken met de bedrijfsarts?
