Werk & Studie
alle pijlers
ontslagen, help
woensdag 4 juni 2008 om 17:01
Hallo
Ik ben ontslagen.
Baal dus enorm. En ja, het is verwijtbaar.
Maar wat nu ?
Ik heb een termijn gekregen, tot wanneer ik bij het bedrijf kan blijven werken. Dat duurt nog even.
Maar ik vind het nu zo moeilijk om nu naar het werk te gaan. Collega's onder ogen komen, nog geen nieuwe baan gevonden hebben. Maar kan me ook moeilijk tot solliciteren zetten.
Ik wil eigenlijk een beetje over mijn gevoelens praten hier. Het zit me behoorlijk dwars allemaal en weet even niet verder hoe. Ik weet het ook al 2 maanden.
Wie helpt me mijn hart luchten ?
Groetjes, Anoes
( en ja, ik heb hier eerder al een topic geopend over werken in Frankrijk, dat had er natuurlijk mee te maken )
Ik ben ontslagen.
Baal dus enorm. En ja, het is verwijtbaar.
Maar wat nu ?
Ik heb een termijn gekregen, tot wanneer ik bij het bedrijf kan blijven werken. Dat duurt nog even.
Maar ik vind het nu zo moeilijk om nu naar het werk te gaan. Collega's onder ogen komen, nog geen nieuwe baan gevonden hebben. Maar kan me ook moeilijk tot solliciteren zetten.
Ik wil eigenlijk een beetje over mijn gevoelens praten hier. Het zit me behoorlijk dwars allemaal en weet even niet verder hoe. Ik weet het ook al 2 maanden.
Wie helpt me mijn hart luchten ?
Groetjes, Anoes
( en ja, ik heb hier eerder al een topic geopend over werken in Frankrijk, dat had er natuurlijk mee te maken )
woensdag 4 juni 2008 om 17:05
Waarom ben je ontslagen? Ik heb jouw andere topic niet gelezen maar het scheelt als je in grote lijnen uitlegt wat voor werk je doet, hoe lang je er werkte, wat de reden van ontslag is. Als het verwijtbaar is, en je geeft geen extra informatie, denk ik dat veel mensen zullen reageren in de trant van: eigen schuld, dikke bult...dat had je van tevoren dan maar moeten bedenken.
woensdag 4 juni 2008 om 17:08
woensdag 4 juni 2008 om 17:11
Hmm.
Dat ontslagen worden niet handig is hoeven we je denk ik niet te vertellen.
Hoe oud ben je, wat kun je, wat zou je willen, waar zou je willen werken, wat doe je nu.....
Ik kan me voorstellen dat het je dwars zit, ik heb ooit een keer ontslag genomen, omdat ik een baas had die echt ontzettend .... was (sorry, dat kan ik hier echt niet opschrijven). Op een gegeven moment knalde het en ben ik op staande voet vertrokken. Ik heb m wel nog financieel een poot kunnen uittrekken, maar evengoed stond ik natuurlijk wel op straat. Maar.. ook in deze tijd van het jaar. Kom op, ze willen je vast wel ergens, de zomervakanties komen eraan. Ga desnoods ergens serveren voor een paar maanden. Dat is ook makkelijker solliciteren, want je hebt nu natuurlijk geen goed punt op je cv. Als je een poosje iets anders doet, kun je later zeggen dat je in je oude beroep terugwilt. Afhankelijk van waarom je ontslagen bent kun je altijd nog beslissen of en hoeveel je erover kwijt wilt bij een sollicitatie.
Kop op. Er is echt wel werk te krijgen.
Uitzendburo, arbeidsburo (hoewel zij meestal niet veel kunnen betekenen), via internet, advertenties, open sollicitatie, een cursus misschien.
Ik zou het zelf denk ik niet kunnen, in zo'n situatie werken. Hoe lang mag/moet je nog?
Succes in ieder geval.
Dat ontslagen worden niet handig is hoeven we je denk ik niet te vertellen.
Hoe oud ben je, wat kun je, wat zou je willen, waar zou je willen werken, wat doe je nu.....
Ik kan me voorstellen dat het je dwars zit, ik heb ooit een keer ontslag genomen, omdat ik een baas had die echt ontzettend .... was (sorry, dat kan ik hier echt niet opschrijven). Op een gegeven moment knalde het en ben ik op staande voet vertrokken. Ik heb m wel nog financieel een poot kunnen uittrekken, maar evengoed stond ik natuurlijk wel op straat. Maar.. ook in deze tijd van het jaar. Kom op, ze willen je vast wel ergens, de zomervakanties komen eraan. Ga desnoods ergens serveren voor een paar maanden. Dat is ook makkelijker solliciteren, want je hebt nu natuurlijk geen goed punt op je cv. Als je een poosje iets anders doet, kun je later zeggen dat je in je oude beroep terugwilt. Afhankelijk van waarom je ontslagen bent kun je altijd nog beslissen of en hoeveel je erover kwijt wilt bij een sollicitatie.
Kop op. Er is echt wel werk te krijgen.
Uitzendburo, arbeidsburo (hoewel zij meestal niet veel kunnen betekenen), via internet, advertenties, open sollicitatie, een cursus misschien.
Ik zou het zelf denk ik niet kunnen, in zo'n situatie werken. Hoe lang mag/moet je nog?
Succes in ieder geval.
woensdag 4 juni 2008 om 17:11
okee, thanx voor de tip.
Ik ben ontslagen, omdat ik niet al mijn opdrachten op tijd heb uitgevoerd. Ik zei van wel, wist er soms een draai aan te geven waarom te laat enzo. Dus ja, echt mijn eigen schuld. En zeker een dikke bult nu, boehoe. Heb er ruim 3 1/2 jaar gewerkt. Dus best lang toch nog wel.
Ik werkte in de maatschappelijke dienstverlening.
Jemig, ik kan wel janken.
Hier over te praten met vrienden is toch echt wel schande weet je, lijkt wel of er taboe op heerst. Ik durf het ook bijna niet te vertellen.
Ik ben ontslagen, omdat ik niet al mijn opdrachten op tijd heb uitgevoerd. Ik zei van wel, wist er soms een draai aan te geven waarom te laat enzo. Dus ja, echt mijn eigen schuld. En zeker een dikke bult nu, boehoe. Heb er ruim 3 1/2 jaar gewerkt. Dus best lang toch nog wel.
Ik werkte in de maatschappelijke dienstverlening.
Jemig, ik kan wel janken.
Hier over te praten met vrienden is toch echt wel schande weet je, lijkt wel of er taboe op heerst. Ik durf het ook bijna niet te vertellen.
woensdag 4 juni 2008 om 17:19
Eigenlijk moet je deze kans nemen om er iets van te leren. Ergens in deze baan heb je het niet naar je zin gehad/zat je niet op je plek. Anders had je je werk wel af zonder smoezen.
Probeer eerlijk naar jezelf te kijken, je vinger op de zere plek te leggen, zodat je kan gaan zoeken naar werk wat wel bij je past.
Dat je hier 'slecht' uit kwam betekend niet dat je niks kan
Probeer eerlijk naar jezelf te kijken, je vinger op de zere plek te leggen, zodat je kan gaan zoeken naar werk wat wel bij je past.
Dat je hier 'slecht' uit kwam betekend niet dat je niks kan
woensdag 4 juni 2008 om 17:23
ja, jij slaat de spijker op zijn kop pemberley.
Ik zit al lang niet lekker daar, klopt als een bus.
En dus aan de ene kant ben ik blij, dat mijn beslissing mij uit handen is genomen. Maar ja, die schande he. Ik ben nog niet zo oud, dus kan best nog aan een baan komen.
Maar ik zit ook, ook al is het mijn eigen schuld, met een wrok naar de werkgever. Ik zie meer fouten op het werk gebeuren. Ik neem aan, dat mijn baas hen hier ook op aanspreekt. En die fouten lijken me erger dan die van mij. Maar dat is weer mezelf goed praten. Ik weet dat ik fout zat/zit.
En wat ik wil, jemig. Het lijkt alsof ik dit alleen maar kan. Mensen helpen.Hhhah. Maar mezelf van de regen in de drup helpen, is het bijpassende spreekwoord geloof ik.
Ik zit al lang niet lekker daar, klopt als een bus.
En dus aan de ene kant ben ik blij, dat mijn beslissing mij uit handen is genomen. Maar ja, die schande he. Ik ben nog niet zo oud, dus kan best nog aan een baan komen.
Maar ik zit ook, ook al is het mijn eigen schuld, met een wrok naar de werkgever. Ik zie meer fouten op het werk gebeuren. Ik neem aan, dat mijn baas hen hier ook op aanspreekt. En die fouten lijken me erger dan die van mij. Maar dat is weer mezelf goed praten. Ik weet dat ik fout zat/zit.
En wat ik wil, jemig. Het lijkt alsof ik dit alleen maar kan. Mensen helpen.Hhhah. Maar mezelf van de regen in de drup helpen, is het bijpassende spreekwoord geloof ik.
woensdag 4 juni 2008 om 17:37
Anoes, wat een keiharde confrontatie met jezelf moet dat zijn! Heel, heel moeilijk lijkt me.
Ik kan me levendig voorstellen dat je hier niet makkelijk over praat met vrienden. Ik denk dat je gelijk hebt, het zal behoorlijk taboe zijn. Mensen zullen graag met je mee-treuren als je je werkgever iets te verwijten hebt, maar wat zeg je tegen iemand die door eigen falen er uit is gekegeld?
Toch denk ik dat je zal merken dat veel mensen helemaal niet zo negatief reageren als je je hierin kwetsbaar durft te maken. Heb je goede vrienden, die je goed kennen en die je kritiek durven te geven? Misschien zou het je helpen als je naar één van dat soort vrienden kan stappen met de vraag: joh, ik ben hardstikke op mijn plaat gegaan, en ik probeer daar van te leren, en weer overeind te komen, maar ik zou zo graag hebben dat ik er met iemand over kan praten.
Er is best kans dat goede vrienden helemaal niet zo verbaasd zijn, en zelfs als ze dat wel zijn, dat er best bereidheid is om je verhaal te horen, je twijfels te horen, met je mee te denken, en ook je de ruimte geven om eens flink uit te janken.
Jezelf schuldig voelen kan deels best terecht zijn, maar probeer jezelf ook te vergeven, en niet met een loden last te gaan zeulen.
Ik kan me levendig voorstellen dat je hier niet makkelijk over praat met vrienden. Ik denk dat je gelijk hebt, het zal behoorlijk taboe zijn. Mensen zullen graag met je mee-treuren als je je werkgever iets te verwijten hebt, maar wat zeg je tegen iemand die door eigen falen er uit is gekegeld?
Toch denk ik dat je zal merken dat veel mensen helemaal niet zo negatief reageren als je je hierin kwetsbaar durft te maken. Heb je goede vrienden, die je goed kennen en die je kritiek durven te geven? Misschien zou het je helpen als je naar één van dat soort vrienden kan stappen met de vraag: joh, ik ben hardstikke op mijn plaat gegaan, en ik probeer daar van te leren, en weer overeind te komen, maar ik zou zo graag hebben dat ik er met iemand over kan praten.
Er is best kans dat goede vrienden helemaal niet zo verbaasd zijn, en zelfs als ze dat wel zijn, dat er best bereidheid is om je verhaal te horen, je twijfels te horen, met je mee te denken, en ook je de ruimte geven om eens flink uit te janken.
Jezelf schuldig voelen kan deels best terecht zijn, maar probeer jezelf ook te vergeven, en niet met een loden last te gaan zeulen.
woensdag 4 juni 2008 om 17:45
Anoes, het kan iedereen een keer gebeuren hoor.
Ik weet niet hoe oud/jong je bent, maar je vindt echt wel een andere baan.
Ik ben in mijn eerste baan (heeeeeel lang geleden) ontslagen met een hele vage reden, weet eigenlijk niet eens meer wat. En ik werd meteen op non-actief gezet. Ik hoefde dus meteen niet meer terug te komen. Ik heb meteen het ontslag aangevochten en 3 dagen later had ik al een andere baan via een uitzendbureau. Achteraf was ik heel erg blij met dit ontslag, want ik kreeg er een leukere en beter betaalde baan voor terug en ik had een maand of 6 dubbel inkomen omdat de zaak tegen het bedrijf waar ik ontslagen was een maand of 6 heeft geduurd. Ze moesten me gewoon doorbetalen.
Bij het tweede bedrijf heb ik zelf na een jaar of 12 ontslag genomen zonder een andere baan te hebben. Maar guess what? Ik had weer 3 dagen later al een andere baan. En het werd allemaal alleen maar leuker en steeds beter betaald.
Kop op en stap morgen lekker naar een uitzendbureau. Ik duim voor je.
Ik weet niet hoe oud/jong je bent, maar je vindt echt wel een andere baan.
Ik ben in mijn eerste baan (heeeeeel lang geleden) ontslagen met een hele vage reden, weet eigenlijk niet eens meer wat. En ik werd meteen op non-actief gezet. Ik hoefde dus meteen niet meer terug te komen. Ik heb meteen het ontslag aangevochten en 3 dagen later had ik al een andere baan via een uitzendbureau. Achteraf was ik heel erg blij met dit ontslag, want ik kreeg er een leukere en beter betaalde baan voor terug en ik had een maand of 6 dubbel inkomen omdat de zaak tegen het bedrijf waar ik ontslagen was een maand of 6 heeft geduurd. Ze moesten me gewoon doorbetalen.
Bij het tweede bedrijf heb ik zelf na een jaar of 12 ontslag genomen zonder een andere baan te hebben. Maar guess what? Ik had weer 3 dagen later al een andere baan. En het werd allemaal alleen maar leuker en steeds beter betaald.
Kop op en stap morgen lekker naar een uitzendbureau. Ik duim voor je.
woensdag 4 juni 2008 om 18:22
Door het feit dat in mijn geval een medisch specialist een raport over mijn case niet op tijd af had, ben ik een aantal jaar geleden het vertrouwen in mijn huisarts kwijtgeraakt, omdat ik door de aanwezigheid van dat raport door mijn huisarts werd afgeschilderd als iemand die zichzelf diagnoses opplakte. Heeft mijn vertrouwen in de hulpverlening ernstig geschaad. Inmiddels heb ik een ontzettend fijne huisarts, maar hiermee wil ik maar aantonen dat het niet tijdig afhebben van een raport wel degelijk gevolgen kan hebben voor cliënt/patiënt.
woensdag 4 juni 2008 om 18:51
Wat mij direct opvalt in de reacties, is dat er ook wat negatieve zijn. Ik geloof niet dat Anoes hier op zit te wachten (correct me if i'm wrong).
Meid, zorg er voor dat je zo snel mogelijk volop gaat solliciteren naar iets wat je leuk vindt. Je moet nu beslissingen nemen, een afwachtende houding is geen optie.
Voor een uitkering kom je namelijk niet in aanmerking.
Ga iets doen, en vooral niet bij de pakken neer zitten. Schrijf je in bij alle mogelijke uitzendbureaus en het CWI.
Ga bij bedrijven langs waar je zou willen werken (werkt altijd beter dan dat je een brief schrijft).
Actie! Je hebt nu een reden om een andere draai aan je leven te geven en iets te doen wat je echt leuk vindt.
Succes!
Meid, zorg er voor dat je zo snel mogelijk volop gaat solliciteren naar iets wat je leuk vindt. Je moet nu beslissingen nemen, een afwachtende houding is geen optie.
Voor een uitkering kom je namelijk niet in aanmerking.
Ga iets doen, en vooral niet bij de pakken neer zitten. Schrijf je in bij alle mogelijke uitzendbureaus en het CWI.
Ga bij bedrijven langs waar je zou willen werken (werkt altijd beter dan dat je een brief schrijft).
Actie! Je hebt nu een reden om een andere draai aan je leven te geven en iets te doen wat je echt leuk vindt.
Succes!
woensdag 4 juni 2008 om 20:25
Dank jullie wel.
Ik ga inderdaad niet bij de pakken neer zitten.
En ik wil ook dolgraag solliciteren. Dat ga ik ook zeker doen.
Bedankt voor jullie opbeurende reacties.
En er zijn gelukkig geen medische missers ofzo gemaakt. Alleen liep ik achter met rapporten die eens per zoveel tijd geschreven moeten worden.
Maar ja, ik ga deze week nog even proberen mijn tanden in het werk te zetten en dan het weekend maar eens gaan kijken bij het cwi enzo voor een andere baan. En misschien toch maar eens een beroepskeuze test.
En @rider, ik heb een goede vriendin. Zij weet het nog niet. Maar ga dit weekend dan toch maar eens onder een goed glas limonade, mijn probleem voorleggen. Wish me luck.
Ik ga inderdaad niet bij de pakken neer zitten.
En ik wil ook dolgraag solliciteren. Dat ga ik ook zeker doen.
Bedankt voor jullie opbeurende reacties.
En er zijn gelukkig geen medische missers ofzo gemaakt. Alleen liep ik achter met rapporten die eens per zoveel tijd geschreven moeten worden.
Maar ja, ik ga deze week nog even proberen mijn tanden in het werk te zetten en dan het weekend maar eens gaan kijken bij het cwi enzo voor een andere baan. En misschien toch maar eens een beroepskeuze test.
En @rider, ik heb een goede vriendin. Zij weet het nog niet. Maar ga dit weekend dan toch maar eens onder een goed glas limonade, mijn probleem voorleggen. Wish me luck.
woensdag 4 juni 2008 om 20:33
Ik kan wel bij sommige bedrijven een beroep doen op een 'kruiwagen'. Niet dat ik dan meteen binnen ben, maar die mensen kennen me en weten dat ik mijn werk op de meeste punten wel goed doe. Dus misschien is dat in mijn voordeel.
Ik hou jullie op de hoogte.
Maar nogmaals bedankt voor de onbekende luisterende oren.
Ik hou jullie op de hoogte.
Maar nogmaals bedankt voor de onbekende luisterende oren.
woensdag 4 juni 2008 om 20:37
Op het moment dat zij bij ons een uitkering zou aanvragen, zou er eerst onderzocht worden of dit verwijtbaar gedrag is. Dat is het dus, met als consequentie dat ze 1 maand wordt uitgesloten van de bijstand (dus in de eerste maand vd toekenning krijgt ze niks, daarna wel). Maar aan de poort (bij het CWI) zal er alles aan gedaan worden om haar zsm in eigen levensonderhoud te laten voorzien. De intaker van de gemeente zal er ook alles aan doen om je uit de uitkering te houden, want iemand die nog jong is kan zo aan de bak (mits er sprake is van problematiek). Je word er iig niet zo blij van om uitkering aan te moeten vragen. Tegen de tijd dat het rond is kun je allang weer aan het werk zijn, via uitzendbureau bijv.
woensdag 4 juni 2008 om 20:41
Ho ho, voor ik allerlei discussies over uitkeringen ga krijgen.
Dat is iets wat ik absoluut niet wil hoor.
Er is werk genoeg. En dat ga ik krijgen ook
Heb wel de zorg alleen voor een kindje, dus kan niet zomaar elke baan aannemen. Moet ook een beetje redelijk tot goed verdienen en te combineren met het mama-zijn.
Dat is iets wat ik absoluut niet wil hoor.
Er is werk genoeg. En dat ga ik krijgen ook
Heb wel de zorg alleen voor een kindje, dus kan niet zomaar elke baan aannemen. Moet ook een beetje redelijk tot goed verdienen en te combineren met het mama-zijn.
woensdag 4 juni 2008 om 20:41
Luck!
En echt, over een paar jaar kijk je terug, en ben je blij met wat je geleerd hebt in deze periode. Over jezelf, over werk, over vriendschap, over schuldgevoel en vergeving-voor-jezelf. Dan was deze periode nog steeds k met p, maar het is niet het einde van de wereld. Was mich nicht umbringt, macht mich stärker.
donderdag 5 juni 2008 om 19:51
Laat ik voor op stellen dat deze reactie niet persoonlijk op jouw gericht is, maar op het CWI in het algemeen. En laat ik ook gelijk aangeven dat ik mij er van bewust ben dat ik generaliseer.
Zowel ikzelf, mijn partner als vrienden/familie in mijn omgeving die te maken heeft gehad met het CWI hebben daar 0,0 aan gehad.
Pfff, nee ga toch niet verder, want voel de frustratie al weer opkomen....
donderdag 5 juni 2008 om 20:17
iMac, kan me je frustratie m.b.t. het CWI helemaal voorstellen, en dan heb ik alleen nog maar professioneel met ze te maken.
TO heeft, met de versoepelde wetgeving, mogelijk idd toch recht op WW. Ik had laatst een client die akkoord was gegaan met ontslag, en toch WW had gekregen. Ik zou sowieso een aanvraag doen. Nee heb je, ja kun je krijgen.
Overigens doet de gemeente waar ik voor werk er ook alles aan om mensen aan een baan te helpen, maar wij dralen niet met het toekennen van een uitkering. Als mensen recht hebben, hebben ze recht, simpel als dat. Eventueel met maatregel als men niet of onvoldoende solliciteert, maar we gaan geen aanvragen langer laten liggen. Het CWI wil idd nog wel eens mensen gewoonweg afhouden van het doen van een aanvraag, terwijl dat helemaal niet mag. Wat we wel doen is mensen direct in Work First projecten zetten, wat zéér eenvoudig productiewerk inhoud. Moet je zien hoe snel ze dan een baan weten te vinden
TO heeft, met de versoepelde wetgeving, mogelijk idd toch recht op WW. Ik had laatst een client die akkoord was gegaan met ontslag, en toch WW had gekregen. Ik zou sowieso een aanvraag doen. Nee heb je, ja kun je krijgen.
Overigens doet de gemeente waar ik voor werk er ook alles aan om mensen aan een baan te helpen, maar wij dralen niet met het toekennen van een uitkering. Als mensen recht hebben, hebben ze recht, simpel als dat. Eventueel met maatregel als men niet of onvoldoende solliciteert, maar we gaan geen aanvragen langer laten liggen. Het CWI wil idd nog wel eens mensen gewoonweg afhouden van het doen van een aanvraag, terwijl dat helemaal niet mag. Wat we wel doen is mensen direct in Work First projecten zetten, wat zéér eenvoudig productiewerk inhoud. Moet je zien hoe snel ze dan een baan weten te vinden
donderdag 5 juni 2008 om 22:35
Branwen, bij ons werkt het (Work First). Iedereen wordt meteen ingepland voor een intakegesprek ihkv de toeleiding. Ook is er een behoorlijk percentage wat de aanvraag intrekt, dus ja, instroom wordt beperkt. Bij ons ook hoor, uitkering wordt gewoon toegekend, maar wel met maatregel. En ook dat stimuleert om zsm een andere baan te vinden. Alleen zo jammer dat het ontzettend veel werk kost als ze vervolgens gelijk aan het werk zijn .
En ja, ook ik heb mijn frustraties mbt het CWI, ook al heb ik alleen professioneel met ze te maken, kun je nagaan.
Maar ja, in het kader van de ketensamenwerking moet dat allemaal beter worden..jaja.
.En ja, ook ik heb mijn frustraties mbt het CWI, ook al heb ik alleen professioneel met ze te maken, kun je nagaan.
Maar ja, in het kader van de ketensamenwerking moet dat allemaal beter worden..jaja.
