Werk & Studie
alle pijlers
Open kaart aan werkgever?
zaterdag 9 maart 2024 om 06:49
Ik heb deze vraag eerder gesteld maar halverwege een ander topic over een ander (wel gerelateerd) onderwerp dus niet goed vindbaar. Daarom nog even apart.
Ik zit nu >6 mnd in ziektewet. Het werk an sich is niet het hoofdprobleem dat ik ziek ben maar wel onderdeel van. Ik zie mezelf eerlijk gezegd niet terugkeren in eigen functie.
Ik heb volgende week een gesprek heb met mijn manager over re-integratie.
Bedrijfarts heeft bepaald dat ik daar nog niet aan toe ben. Tot nu toe is werkgever niet pushy geweest. Dus misschien is dit gesprek voornamelijk een formaliteit ihkv de wet Poortwachter. Of ze zijn er klaar mee, ik weet het niet.
Ik heb een tijdelijk contract dat deze zomer afloopt.
Ik weet niet of ze eigen risicodragender zijn, ik verwacht eigenlijk wel.
Het liefst zou ik hebben dat mijn contract niet verlengd wordt, en dan ga ik dus ziek uit dienst (ik zie mezelf echt niet in de komende paar maanden volledig re-integreren in eigen functie). En ga ik re-integreren via UWV tzt. Maar ik zou me kunnen voorstellen dat als ze eigenrisicodrager zijn, ze toch m'n contract zullen verlengen om me in elk geval in het zicht te houden, en een kans op werk verrichten bij hen? Ze blijven toch hoe dan ook verantwoordelijk voor m'n re-integratie en betaling het tweede jaar (in geval eigenrisicodrager).
Ik twijfel nu heel erg of ik open kaart zal spelen over hoe ik er in sta, dat ik mezelf niet zie terugkeren in mijn eigen functie. Ik kan niet overzien of dat juist handig is (misschien zijn ze dan eerder geneigd me te laten gaan?), of dat ik mezelf ermee in de vingers snijdt. Enige wat ik kan bedenken is dat als ze geen eigen risicodragender zijn, ze misschien de laatste maanden minder geneigd zouden zijn bij te dragen (financieel in de vorm van therapie ofzo?) aan mijn re-integratie (niet dat ze dat nu doen, maar wie weet komt zoiets nog aan de orde).
Ook vraag ik me af in hoeverre ik open kaart zal spelen over wat er allemaal speelt bij mij, om aan te geven dat ik terugkeer in eigen functie op korte termijn niet zie gebeuren (los van dat ik het niet wil). Ik heb helemaal geen zin in spelletjes, ben het liefst eerlijk, maar ik kan gewoon niet overzien of dit onverstandig is.
Zelf aangeven dat ik mijn contract niet verlengd wil hebben lijkt me onverstandig. Dan verspeel ik mijn recht op ww en ziektewet. Ik wil best zelf een paar maanden overbruggen maar wie weet duurt dit echt nog een hele tijd, ook als ik van deze baan af ben (of loop ik in de tussentijd onder een auto).
Iemand hier met ervaring? Kunnen jullie iets adviseren? Heel veel dank!
Ik zit nu >6 mnd in ziektewet. Het werk an sich is niet het hoofdprobleem dat ik ziek ben maar wel onderdeel van. Ik zie mezelf eerlijk gezegd niet terugkeren in eigen functie.
Ik heb volgende week een gesprek heb met mijn manager over re-integratie.
Bedrijfarts heeft bepaald dat ik daar nog niet aan toe ben. Tot nu toe is werkgever niet pushy geweest. Dus misschien is dit gesprek voornamelijk een formaliteit ihkv de wet Poortwachter. Of ze zijn er klaar mee, ik weet het niet.
Ik heb een tijdelijk contract dat deze zomer afloopt.
Ik weet niet of ze eigen risicodragender zijn, ik verwacht eigenlijk wel.
Het liefst zou ik hebben dat mijn contract niet verlengd wordt, en dan ga ik dus ziek uit dienst (ik zie mezelf echt niet in de komende paar maanden volledig re-integreren in eigen functie). En ga ik re-integreren via UWV tzt. Maar ik zou me kunnen voorstellen dat als ze eigenrisicodrager zijn, ze toch m'n contract zullen verlengen om me in elk geval in het zicht te houden, en een kans op werk verrichten bij hen? Ze blijven toch hoe dan ook verantwoordelijk voor m'n re-integratie en betaling het tweede jaar (in geval eigenrisicodrager).
Ik twijfel nu heel erg of ik open kaart zal spelen over hoe ik er in sta, dat ik mezelf niet zie terugkeren in mijn eigen functie. Ik kan niet overzien of dat juist handig is (misschien zijn ze dan eerder geneigd me te laten gaan?), of dat ik mezelf ermee in de vingers snijdt. Enige wat ik kan bedenken is dat als ze geen eigen risicodragender zijn, ze misschien de laatste maanden minder geneigd zouden zijn bij te dragen (financieel in de vorm van therapie ofzo?) aan mijn re-integratie (niet dat ze dat nu doen, maar wie weet komt zoiets nog aan de orde).
Ook vraag ik me af in hoeverre ik open kaart zal spelen over wat er allemaal speelt bij mij, om aan te geven dat ik terugkeer in eigen functie op korte termijn niet zie gebeuren (los van dat ik het niet wil). Ik heb helemaal geen zin in spelletjes, ben het liefst eerlijk, maar ik kan gewoon niet overzien of dit onverstandig is.
Zelf aangeven dat ik mijn contract niet verlengd wil hebben lijkt me onverstandig. Dan verspeel ik mijn recht op ww en ziektewet. Ik wil best zelf een paar maanden overbruggen maar wie weet duurt dit echt nog een hele tijd, ook als ik van deze baan af ben (of loop ik in de tussentijd onder een auto).
Iemand hier met ervaring? Kunnen jullie iets adviseren? Heel veel dank!
zaterdag 9 maart 2024 om 07:33
Nee, ik ook niet denk ik.
Ik zou sowieso het gesprek komende week afwachten zodat je weet wat waarschijnlijk de insteek zal zijn. Dan kun je daarop nog volgende stappen ondernemen.
Ben je trouwens echt ziek ziek of zie je jezelf wel ergens anders snel beginnen? Of moet je nog echt (een langere tijd) herstellen?
Ik zou sowieso het gesprek komende week afwachten zodat je weet wat waarschijnlijk de insteek zal zijn. Dan kun je daarop nog volgende stappen ondernemen.
Ben je trouwens echt ziek ziek of zie je jezelf wel ergens anders snel beginnen? Of moet je nog echt (een langere tijd) herstellen?
zaterdag 9 maart 2024 om 07:40
Als werkgever zijnde zou ik het fijn vinden wanneer je open kaart zou spelen. Zeker wanneer ik eigen risico drager ben.
Je bent 6 maanden thuis nu? Dus werkgever moet nog 1.5 jaar minimaal 70% van je salaris betalen en meewerken aan reïntegratie terwijl je zelf eigenlijk al weet niet terug te willen keren. Ik vind dat nogal wat, wat je ze dan "laat" doen op hun kosten.
Maar goed, geen idee hoe dit juridisch werkt want heb dit nog nooit aan de hand gehad (gelukkig).
Je bent 6 maanden thuis nu? Dus werkgever moet nog 1.5 jaar minimaal 70% van je salaris betalen en meewerken aan reïntegratie terwijl je zelf eigenlijk al weet niet terug te willen keren. Ik vind dat nogal wat, wat je ze dan "laat" doen op hun kosten.
Maar goed, geen idee hoe dit juridisch werkt want heb dit nog nooit aan de hand gehad (gelukkig).
zaterdag 9 maart 2024 om 07:40
Ik zou geen medische informatie verstrekken en ook privéproblemen zoveel als mogelijk voor jezelf houden. Ik zou niet zeggen dat je niet terug wil keren. Voor sommige werkgevers is het verschil tussen kunnen en willen erg lastig te begrijpen, zeker wanneer jij daar verwarring over schept.
Ik zou aangeven dat de bedrijfsarts zegt dat je nu nog niet kan re-integreren. Alles wat je tegen de werkgever wil zeggen, zou ik eerst met de bedrijfsarts bespreken. Dan kan de bedrijfsarts wanneer je wel kunt re-integreren aangeven wat je beperkingen zijn en wat passend werk is. Op die manier heeft de werkgever concrete handvatten en valt het onder 'niet kunnen' ipv onder 'niet willen'.
Ik zou aangeven dat de bedrijfsarts zegt dat je nu nog niet kan re-integreren. Alles wat je tegen de werkgever wil zeggen, zou ik eerst met de bedrijfsarts bespreken. Dan kan de bedrijfsarts wanneer je wel kunt re-integreren aangeven wat je beperkingen zijn en wat passend werk is. Op die manier heeft de werkgever concrete handvatten en valt het onder 'niet kunnen' ipv onder 'niet willen'.
zaterdag 9 maart 2024 om 07:43
Dit is precies het probleem. De werkgever heeft de plicht om je passend te re-integreren vanwege medische beperkingen binnen of buiten het bedrijf vanwege medische beperkingen, dus vanwege niet kunnen: zodra je hint op 'niet willen' (terwijl je eigenlijk niet kan) vertroel je de discussie en ben je ineens een werknemer die een werkgever iets aan doet. Werkgevers hebben ook emoties en verzuim is een dure kostenpost. Ik zou vooral duidelijk maken dat je vanwege medische problematiek nog niet kan en de toekomst laten bij wat de bedrijfsarts op termijn adviseert.MrsMorrison schreef: ↑09-03-2024 07:40
Je bent 6 maanden thuis nu? Dus werkgever moet nog 1.5 jaar minimaal 70% van je salaris betalen en meewerken aan reïntegratie terwijl je zelf eigenlijk al weet niet terug te willen keren. Ik vind dat nogal wat, wat je ze dan "laat" doen op hun kosten.
zaterdag 9 maart 2024 om 07:49
Het is ook niet willen, want TO kan ook denken, ik laat het allemaal op me af komen en als ik geacht word op enig moment te gaan reïntegreren, dan probeer ik dat. Zonder daarvoor een heel strategisch plan te maken. TO wil eigenlijk gewoon een andere baan. Dat is prima, maar dat willen wel meer mensen.
zaterdag 9 maart 2024 om 07:50
Pekka123 schreef: ↑09-03-2024 07:43Dit is precies het probleem. De werkgever heeft de plicht om je passend te re-integreren vanwege medische beperkingen binnen of buiten het bedrijf vanwege medische beperkingen, dus vanwege niet kunnen: zodra je hint op 'niet willen' (terwijl je eigenlijk niet kan) vertroel je de discussie en ben je ineens een werknemer die een werkgever iets aan doet. Werkgevers hebben ook emoties en verzuim is een dure kostenpost. Ik zou vooral duidelijk maken dat je vanwege medische problematiek nog niet kan en de toekomst laten bij wat de bedrijfsarts op termijn adviseert.
Maar dit is dus precies wat bij TO speelt. Ze wil liever niet ook al kan ze nu niet. Als ze dan dus geen open kaart speelt draait werkgever op voor de kosten terwijl ze recht heeft op een uitkering bij het UWV wanneer werkgever contract niet verlengd.
Stel werkgever is erg tevreden over TO en van plan om contract te verlengen ondanks haar ziekte momenteel omdat ze denken dat ze terug WIL komen na reïntegratie in haar functie. Werken daar volledig aan mee om er na 2 jaar achter te komen dat TO eigenlijk gewoon niet wil.
Ik zou me als werkgever goed genaaid voelen ook al mag het bij de wet. Het gaat dan om een aanzienlijke kostenpost. Voelt ergens ook gewoon niet eerlijk naar werkgever toe. (En ja dat is een emotie dus niet zakelijk maar je kan een (klein) bedrijf daarmee behoorlijk in de problemen brengen)
zaterdag 9 maart 2024 om 07:51
Wanneer de bedrijfsarts zegt dat je niet kunt re-integreren vanwege ziekte: dan is het niet kunnen. Toen ik een dubbele longontsteking had wilde ik ook geen traplopen.....ik moest er niet aan denken. Met een gebroken been wil je niet hardlopen. Met een burnout/depressie wil je niet in een stress baan werken: allemaal niet willers, toch? Of niet kunners?
Iedereen snapt het, tot het om psyche gaat.
Iedereen snapt het, tot het om psyche gaat.
zaterdag 9 maart 2024 om 07:56
Maar met je gebroken been en klaplong verwacht en hoop je wel dat je te zijner tijd terug mag keren in je functie. Dat wil TO eigenlijk niet. Terwijl het op den duur vast wel kan.Pekka123 schreef: ↑09-03-2024 07:51Wanneer de bedrijfsarts zegt dat je niet kunt re-integreren vanwege ziekte: dan is het niet kunnen. Toen ik een dubbele longontsteking had wilde ik ook geen traplopen.....ik moest er niet aan denken. Met een gebroken been wil je niet hardlopen. Met een burnout/depressie wil je niet in een stress baan werken: allemaal niet willers, toch? Of niet kunners?
Iedereen snapt het, tot het om psyche gaat.
Zodra het om de psyche gaat mag je dat niet zeggen.
zaterdag 9 maart 2024 om 08:01
Of het kan weet je niet, dat weet niemand op dit moment. Terug is dus nog helemaal niet aan de orde. Daarbij kan je er vandaag zo over denken en over 6 maanden wanneer je meer beter bent weer anders.
Iemand met een gebroken been die fysiek zwaar en gevaarlijk werk deed gaat ook niet altijd terug. Wanneer werk een mede onderdeel is dat je ziek bent geworden, dan is terug gaan soms om medische reden geen optie. Het kan risico geven op terugval. De prognose is echter niet altijd duidelijk.
Ik zou het bij de bedrijfsarts laten, juist om dit soort discussies en oordelen niet over jezelf af te roepen. Voor TO is haar herstel het belangrijkste. De rest en wat men er van vindt is allemaal bijzaak.
Iemand met een gebroken been die fysiek zwaar en gevaarlijk werk deed gaat ook niet altijd terug. Wanneer werk een mede onderdeel is dat je ziek bent geworden, dan is terug gaan soms om medische reden geen optie. Het kan risico geven op terugval. De prognose is echter niet altijd duidelijk.
Ik zou het bij de bedrijfsarts laten, juist om dit soort discussies en oordelen niet over jezelf af te roepen. Voor TO is haar herstel het belangrijkste. De rest en wat men er van vindt is allemaal bijzaak.
zaterdag 9 maart 2024 om 08:04
Nou, dan hoef je er als zieke dus ook niet vooraf strategisch over na te denken. Laat het op je af komen en volg de bedrijfsarts.
Mensen met een geheeld gebroken been gaan over het algemeen gewoon terug naar hun vorige functie, ook als dat gevaarlijk werk was. En als dat niet meer bevalt gaan ze uit solliciteren.
Mensen met een geheeld gebroken been gaan over het algemeen gewoon terug naar hun vorige functie, ook als dat gevaarlijk werk was. En als dat niet meer bevalt gaan ze uit solliciteren.
zaterdag 9 maart 2024 om 08:21
zaterdag 9 maart 2024 om 08:21
Dank allemaal voor de reacties.
Het onderscheid tussen niet kunnen en niet willen is idd verwarrend. Ik kan nu niet (ook niet in een andere functie, dit is ook het oordeel van de bedrijfsarts), maar verwacht dat wanneer ik wel weer kan ik er binnen no time weer uit lig als ik m'n huidige werk weer op pak (icm wat er verder allemaal speelt), daar komt het niet willen vandaan.
De bedrijfsarts heeft bij de afgelopen afspraak gezegd dat ik er nu niet over mag beslissen omdat ik er nu niet over kan beslissen. Ik heb haar toen geen advies gevraagd over wat ik werkgever zal zeggen.
Ik laat het op me af komen. Ik wil juist geen spelletjes spelen. Maar het is me uit de reacties vooral duidelijk dat je dus toch moet uitkijken met wat je zegt omdat het snel verkeerd geïnterpreteerd wordt.
Het onderscheid tussen niet kunnen en niet willen is idd verwarrend. Ik kan nu niet (ook niet in een andere functie, dit is ook het oordeel van de bedrijfsarts), maar verwacht dat wanneer ik wel weer kan ik er binnen no time weer uit lig als ik m'n huidige werk weer op pak (icm wat er verder allemaal speelt), daar komt het niet willen vandaan.
De bedrijfsarts heeft bij de afgelopen afspraak gezegd dat ik er nu niet over mag beslissen omdat ik er nu niet over kan beslissen. Ik heb haar toen geen advies gevraagd over wat ik werkgever zal zeggen.
Ik laat het op me af komen. Ik wil juist geen spelletjes spelen. Maar het is me uit de reacties vooral duidelijk dat je dus toch moet uitkijken met wat je zegt omdat het snel verkeerd geïnterpreteerd wordt.
zaterdag 9 maart 2024 om 08:22
Dat zijn dan waarschijnlijk dus gedachten over niet terug wíllen.
zaterdag 9 maart 2024 om 08:28
Precies dit, dank.
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 09-03-2024 08:33
3.41% gewijzigd
zaterdag 9 maart 2024 om 08:30
Misschien nog even de post hier boven goed lezen: 'Ik kan nu niet (ook niet in een andere functie, dit is ook het oordeel van de bedrijfsarts), maar verwacht dat wanneer ik wel weer kan ik er binnen no time weer uit lig als ik m'n huidige werk weer op pak (icm wat er verder allemaal speelt), daar komt het niet willen vandaan.Lorem_Ipsum schreef: ↑09-03-2024 08:22Dat zijn dan waarschijnlijk dus gedachten over niet terug wíllen.
De bedrijfsarts heeft bij de afgelopen afspraak gezegd dat ik er nu niet over mag beslissen omdat ik er nu niet over kan beslissen'
Dit heeft niets met willen te maken. To mag vanwege hoe het met haar gaat nog geen grote besluiten maken. Zij is volledig ziek.
Dat zij bepaalde gedachten heeft over niet terugkeren is niet verboden. Het is ook niet raar gezien het feit dat zij een tijdelijk contract heeft.
zaterdag 9 maart 2024 om 09:02
Persoonlijk denk ik dat de werkgever zal kiezen voor de makkelijkste weg en dat is contract niet verlengen.MrsMorrison schreef: ↑09-03-2024 07:40Als werkgever zijnde zou ik het fijn vinden wanneer je open kaart zou spelen. Zeker wanneer ik eigen risico drager ben.
Je bent 6 maanden thuis nu? Dus werkgever moet nog 1.5 jaar minimaal 70% van je salaris betalen en meewerken aan reïntegratie terwijl je zelf eigenlijk al weet niet terug te willen keren. Ik vind dat nogal wat, wat je ze dan "laat" doen op hun kosten.
Maar goed, geen idee hoe dit juridisch werkt want heb dit nog nooit aan de hand gehad (gelukkig).
zaterdag 9 maart 2024 om 09:10
Misschien moet jij even lezen wat ik zeg. Volg gewoon de bedrijfsarts. Ziek is ziek, daar hoef je geen “open kaart” over te spelen.Pekka123 schreef: ↑09-03-2024 08:30Misschien nog even de post hier boven goed lezen: 'Ik kan nu niet (ook niet in een andere functie, dit is ook het oordeel van de bedrijfsarts), maar verwacht dat wanneer ik wel weer kan ik er binnen no time weer uit lig als ik m'n huidige werk weer op pak (icm wat er verder allemaal speelt), daar komt het niet willen vandaan.
De bedrijfsarts heeft bij de afgelopen afspraak gezegd dat ik er nu niet over mag beslissen omdat ik er nu niet over kan beslissen'
Dit heeft niets met willen te maken. To mag vanwege hoe het met haar gaat nog geen grote besluiten maken. Zij is volledig ziek.
Dat zij bepaalde gedachten heeft over niet terugkeren is niet verboden. Het is ook niet raar gezien het feit dat zij een tijdelijk contract heeft.
zaterdag 9 maart 2024 om 11:20
Volg gewoon je bedrijfsarts. Je kunt nu nog niet re-integreren en je kunt nu geen beslissing nemen over later. Meer hoef je niet te melden. Je contract loopt in de zomer af. Over twee maanden kun je vast zaken beter overzien en wel beslissen, en dat is nog vroeg genoeg voor de werkgever (zeg ik terwijl ik zelf ook werkgever ben).
Coffee is never my cup of tea
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
