![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-werk&studie-01.png)
Ouder verliezen en werken
woensdag 1 september 2021 om 12:37
Hallo allemaal,
Binnenkort ga ik mijn moeder verliezen aan de gevolgen van kanker.
Daarnaast gaat het qua gezondheid ook erg slecht met mijn schoonmoeder (ook daarbij zou het zomaar kunnen dat ze de kerst niet haalt)
Hierdoor en ook door wat nare ervaringen in het verleden met diverse sterfgevallen zit ik er wat doorheen.
Nu heb ik maandag met mijn manager gesproken, na de zoveelste slechte nacht waardoor ik helaas me niet in staat voelde om (thuis) te werken. Hij (jonge manager, rond de 30) heeft dit niet eerder aan de hand gehad en gaat kijken wat er mogelijk is.
Nu heb ik vannacht (je moet toch wat als je wakker bent) e.e.a. nagezocht.
Ondanks de slapeloze nachten, en door de stress rugpijn ben ik natuurlijk niet echt ziek (al helemaal niet vergeleken met de moeders)
Maar als ik het dan goed begrijp kan ik een aanvraag doen voor langdurig zorgverlof. Deze kan echter maar 6 weken duren.
maar wat als de palliatieve behandelingen toch tegen alle verwachtingen in goed gaan lopen en ze toch ineens 3 maanden leeft...Dan kan ik op het moment als ze daadwerkelijk sterft volgens mij calamiteitenverlof opnemen, maar wat als dit niet goed in te schatten is?
Mijn vader is rond mijn 20ste overleden aan de gevolgen van hartfalen. Toen studeerde ik nog en had je niet zo'n lang voortraject.
Gelukkig heb ik geen mensen in mijn directe omgeving die ook met jonge kinderen al hun (schoon)ouders al kwijt zijn, maar die zijn er natuurlijk helaas wel. Heeft iemand een soortgelijke ervaring en hoe is dit toen bij jullie opgelost?
Ik heb afgesproken dat we volgende week opnieuw contact met elkaar opnemen, dan heeft hij ook met HR gesproken. Maar bovenstaande termijnen vind ik zo lastig inschatten. Ik ben zo bang dat als ik nu al opgeef ik mezelf straks vastzet en er juist in de laatste weken niet kan zijn....
Binnenkort ga ik mijn moeder verliezen aan de gevolgen van kanker.
Daarnaast gaat het qua gezondheid ook erg slecht met mijn schoonmoeder (ook daarbij zou het zomaar kunnen dat ze de kerst niet haalt)
Hierdoor en ook door wat nare ervaringen in het verleden met diverse sterfgevallen zit ik er wat doorheen.
Nu heb ik maandag met mijn manager gesproken, na de zoveelste slechte nacht waardoor ik helaas me niet in staat voelde om (thuis) te werken. Hij (jonge manager, rond de 30) heeft dit niet eerder aan de hand gehad en gaat kijken wat er mogelijk is.
Nu heb ik vannacht (je moet toch wat als je wakker bent) e.e.a. nagezocht.
Ondanks de slapeloze nachten, en door de stress rugpijn ben ik natuurlijk niet echt ziek (al helemaal niet vergeleken met de moeders)
Maar als ik het dan goed begrijp kan ik een aanvraag doen voor langdurig zorgverlof. Deze kan echter maar 6 weken duren.
maar wat als de palliatieve behandelingen toch tegen alle verwachtingen in goed gaan lopen en ze toch ineens 3 maanden leeft...Dan kan ik op het moment als ze daadwerkelijk sterft volgens mij calamiteitenverlof opnemen, maar wat als dit niet goed in te schatten is?
Mijn vader is rond mijn 20ste overleden aan de gevolgen van hartfalen. Toen studeerde ik nog en had je niet zo'n lang voortraject.
Gelukkig heb ik geen mensen in mijn directe omgeving die ook met jonge kinderen al hun (schoon)ouders al kwijt zijn, maar die zijn er natuurlijk helaas wel. Heeft iemand een soortgelijke ervaring en hoe is dit toen bij jullie opgelost?
Ik heb afgesproken dat we volgende week opnieuw contact met elkaar opnemen, dan heeft hij ook met HR gesproken. Maar bovenstaande termijnen vind ik zo lastig inschatten. Ik ben zo bang dat als ik nu al opgeef ik mezelf straks vastzet en er juist in de laatste weken niet kan zijn....
woensdag 1 september 2021 om 14:37
Dat klopt wat je zegt, het is zeker maatwerk. En inderdaad, als je er te strak op zit en volgens de wet gaat handelen, is het risico dat iemand langdurig uitvalt een stuk groter.Lariba schreef: ↑01-09-2021 14:25Ik snap wat je bedoelt Adam, en ik ben het ook wel deels met je eens. Van de andere kant is dit wat het is. Als je mensen in dienst hebt, maken die dingen mee. Ze worden ziek, hun huis overstroomt, hun kind wordt te vroeg geboren of een naaste overlijdt. Je kunt als werkgever niet anders dan daarin meeveren.
Natuurlijk is het niet de bedoeling dat ze dan maar klakkeloos thuis blijven, en dat zullen ze ook lang niet allemaal doen want ik heb echt ook al meerdere collega's gehad die blij waren dat ze op hun werk de nodige afleiding hadden. En als je het idee hebt dat iemand wel erg makkelijk thuisblijft of de volledige zorg op zich neemt terwijl er ook andere familie is of er best thuiszorg aangevraagd kan worden, mag je daar zeker als werkgever het gesprek over aangaan. Maar als je mensen teveel afknijpt in een periode dat ze het toch al zwaar hebben (en die situaties heb ik bij collega's zeker ook meegemaakt!), loop je natuurlijk ook de kans op langduriger uitval.
Het blijft een kwestie van maatwerk, en geven en nemen voor beide partijen.
Maar het gesprek aangaan is gewoonweg het belangrijkste in mijn ogen. Werknemers die van mij verwachten dat ik carte blanche geef tot ze weer in staat zijn om te werken zijn bij mij aan het verkeerde adres. Werknemers die met oplossingen en met een plan komen daarintegen, daar kan ik mee praten en dan komt het altijd wel goed.
woensdag 1 september 2021 om 15:18
Waarschijnlijk was afgelopen maandag ook niet het beste moment om een constructief gesprek te voeren.
Met eerder genoemde opmerkingen/ervaringen van jullie alsook mensen die hun ervaring willen delen kan ik wat mee, nogmaals dank daarvoor!
Op de 1 of andere manier (ik denk stress, slaapgebrek) kon ik zelf juist niet in oplossingen denken.
Het is natuurlijk prima als een leidinggevende begint met '' wat vind jezelf, wat is je plan' , maar doordat ik er dus wat doorheen zat wist ik even helemaal niet wat ik zelf wilde.
Een aantal opties noemen zoals in dit topic had mij persoonlijk meer geholpen.
Met eerder genoemde opmerkingen/ervaringen van jullie alsook mensen die hun ervaring willen delen kan ik wat mee, nogmaals dank daarvoor!
Op de 1 of andere manier (ik denk stress, slaapgebrek) kon ik zelf juist niet in oplossingen denken.
Het is natuurlijk prima als een leidinggevende begint met '' wat vind jezelf, wat is je plan' , maar doordat ik er dus wat doorheen zat wist ik even helemaal niet wat ik zelf wilde.
Een aantal opties noemen zoals in dit topic had mij persoonlijk meer geholpen.
woensdag 1 september 2021 om 15:24
Lastig te zeggen, iedereen gaat anders om met zo’n situatie. Toen mijn ouder op de IC lag / gestorven was (ongeveer 2 a 3 weken), heb ik (waar mogelijk) gewoon gewerkt. Ik vond het werk juist fijne afleiding. Ben ook meteen de dag na de uitvaart weer gaan werken.
Er was wel continue 1 iemand van ons bij hem zodat hij niet alleen was.
Vanuit het werk heb ik de maximale 5 dagen gekregen die vanuit de CAO gegeven worden voor het regelen van de uitvaart. Toen bleef er nog 1 dag over en dat ik heb ik gewoon van mijn verlofuren afgeboekt.
Ik snap dat je zoveel mogelijk tijd met je dierbaren wil doorbrengen, tegelijkertijd denk ik dat het ook belangrijk is dat je aan die situatie kan ‘ontsnappen’ en dat werk fijne afleiding kan zijn. Ook al ben je niet zo productief als normaal.
Ik zou dan ook niet kiezen voor volledig thuisblijven, maar in overleg daar een middenweg in zien te vinden.
Er was wel continue 1 iemand van ons bij hem zodat hij niet alleen was.
Vanuit het werk heb ik de maximale 5 dagen gekregen die vanuit de CAO gegeven worden voor het regelen van de uitvaart. Toen bleef er nog 1 dag over en dat ik heb ik gewoon van mijn verlofuren afgeboekt.
Ik snap dat je zoveel mogelijk tijd met je dierbaren wil doorbrengen, tegelijkertijd denk ik dat het ook belangrijk is dat je aan die situatie kan ‘ontsnappen’ en dat werk fijne afleiding kan zijn. Ook al ben je niet zo productief als normaal.
Ik zou dan ook niet kiezen voor volledig thuisblijven, maar in overleg daar een middenweg in zien te vinden.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 1 september 2021 om 15:53
Lastige situatie.
Want op zichzelf conflicteert 'te ziek om te werken' met 'voor mijn terminale familielid zorgen'.
Toen ik in de situatie was dat 2 schoonouders bijna zouden overleden (tot het moment, ongeveer 10 weken later, dat ze allebei overleden waren) hebben we de zorg en bezorgdheid gedeeld (met 4 kinderen, 2 partners van deze kinderen en 4 volwassen kleinkinderen). Mijn ex kon bijvoorbeeld naar zijn familie en dan hield ik de ballen in de lucht. Toen die fase aanbrak ben ik wel meerdere keren naar het hospice geweest en uiteraard naar de uitvaart.
In verband met eigen bedrijf was er geen vraagstuk over welke vorm van verlof daar allemaal precies bij hoorde (ik kreeg niet gewerkt simpelweg niet betaald).
Maar als ik vanuit jou probeer te redeneren, dan zou ik onderscheid maken tussen 'er volledig doorheen zijn' (zoals nu - ik zou me nu bijvoorbeeld een paar dagen ziek melden) en 'zorg verlenen' en het bijstaan van het familielid in kwestie (daarvoor zou ik zorgverlof opnemen en ook nog een aantal dagen / uren per week blijven werken) en straks de fase van het sterven, de uitvaart en wat daarna geregeld moet worden (deels is daar speciaal verlof voor, deels zou ik wat dagen opnemen - en als ik ziek zou worden als gevolg van het overlijden, dan zou ik me daarvoor ziek melden).
Want op zichzelf conflicteert 'te ziek om te werken' met 'voor mijn terminale familielid zorgen'.
Toen ik in de situatie was dat 2 schoonouders bijna zouden overleden (tot het moment, ongeveer 10 weken later, dat ze allebei overleden waren) hebben we de zorg en bezorgdheid gedeeld (met 4 kinderen, 2 partners van deze kinderen en 4 volwassen kleinkinderen). Mijn ex kon bijvoorbeeld naar zijn familie en dan hield ik de ballen in de lucht. Toen die fase aanbrak ben ik wel meerdere keren naar het hospice geweest en uiteraard naar de uitvaart.
In verband met eigen bedrijf was er geen vraagstuk over welke vorm van verlof daar allemaal precies bij hoorde (ik kreeg niet gewerkt simpelweg niet betaald).
Maar als ik vanuit jou probeer te redeneren, dan zou ik onderscheid maken tussen 'er volledig doorheen zijn' (zoals nu - ik zou me nu bijvoorbeeld een paar dagen ziek melden) en 'zorg verlenen' en het bijstaan van het familielid in kwestie (daarvoor zou ik zorgverlof opnemen en ook nog een aantal dagen / uren per week blijven werken) en straks de fase van het sterven, de uitvaart en wat daarna geregeld moet worden (deels is daar speciaal verlof voor, deels zou ik wat dagen opnemen - en als ik ziek zou worden als gevolg van het overlijden, dan zou ik me daarvoor ziek melden).
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 1 september 2021 om 16:00
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 1 september 2021 om 16:36
Adam_020 schreef: ↑01-09-2021 14:11Je kan natuurlijk ook onbetaald verlof aanvragen.
Ik speel nu even advocaat van de duivel, en neem dit is absoluut geen aanval / verwijt, maar uiteindelijk is de situatie waar jij nu in zit een situatie waar een groot deel van de werknemers op een gegeven moment een keer mee te maken krijgt. Als ik kijk naar de afgelopen 3 jaar, dan heb ik zeker een 5tal werknemers welke in een dergelijke situatie hebben gezeten. Als ik hun allemaal 3/4 maanden betaald zorg had laten verlenen, had dit me tonnen gekost.
Ik, als werkgever zijnde probeer altijd mee te denken en ik vind ook dat je als werkgever moet meebewegen, echter moet je er zeker rekening mee houden dat die 6 weken is wat het is.
Kan je zelf goed op een rijtje zetten wat voor zorg je je moeder moet bieden?
Boodschappen bijvoorbeeld, die doe je zelf ook. Dat kost je dus niet (veel) meer moeite dan anders.
Volgensmij zijn er voor de taxiritten ook gespecialiseerde bedrijven die hier ervaring mee hebben.
Wat je zou kunnen doen is kijken of je halve dagen kunt werken, en dan je zorgverlof zou kunnen splitsen, dus 12 weken halve dagen. Dat schept meer ruimte. Ligt uiteraard aan de werkgever of dit mogelijk is. Of afspreken dat je de momenten dat je moeder naar het ziekenhuis moet je daarvoor de ruimte krijgt.
Er zijn genoeg mogelijkheden, echter wil ik je aanraden ook aan de belangen van je werkgever te denken, en daar een goed compromis in te vinden. Op die manier bereik je (in ieder geval bij mij) het meest.
Heel veel sterkte de komende tijd!
tja. En met zo'n instelling verlies je dus alle loyaliteit van je werknemers. Na 6 weken is het op... als je moeder of vader dan toevallig in week 7 naar het hospice verhuisd wordt of de huisarts komt haar thuis sederen om te gaan sterven, dan houdt het echt niet op hoor. Dan ga je niet vrolijk weer je volle uren werken want tja, "het is op".
Gelukkig dacht mijn werkgever niet zo. Ik ben er 3 maanden helemaal uit geweest (ziek, niet in staat om te werken), en daarna dubbel zo hard gewerkt uit pure dankbaarheid voor al het begrip dat mijn werkgever had.
ik denk dat je geen idee hebt van de stress die erbij komt kijken als je de enige bent die de situatie op moet vangen zonder broers of zussen, en ook nog jonge kinderen hebt (waar dan ook gelijktijdig je opvangnetwerk voor wegvalt als je ouders doodgaan) . In zo'n situatie wordt je gewoonweg overspannen. Tijdig een begripvolle werkgever kan dan erger voorkomen. Je hebt een medewerker soms eerder terug als je hem/haar wat tijd geeft.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 1 september 2021 om 16:41
ludwina schreef: ↑01-09-2021 15:53Lastige situatie.
Want op zichzelf conflicteert 'te ziek om te werken' met 'voor mijn terminale familielid zorgen'.
Toen ik in de situatie was dat 2 schoonouders bijna zouden overleden (tot het moment, ongeveer 10 weken later, dat ze allebei overleden waren) hebben we de zorg en bezorgdheid gedeeld (met 4 kinderen, 2 partners van deze kinderen en 4 volwassen kleinkinderen). Mijn ex kon bijvoorbeeld naar zijn familie en dan hield ik de ballen in de lucht. Toen die fase aanbrak ben ik wel meerdere keren naar het hospice geweest en uiteraard naar de uitvaart.
In verband met eigen bedrijf was er geen vraagstuk over welke vorm van verlof daar allemaal precies bij hoorde (ik kreeg niet gewerkt simpelweg niet betaald).
Maar als ik vanuit jou probeer te redeneren, dan zou ik onderscheid maken tussen 'er volledig doorheen zijn' (zoals nu - ik zou me nu bijvoorbeeld een paar dagen ziek melden) en 'zorg verlenen' en het bijstaan van het familielid in kwestie (daarvoor zou ik zorgverlof opnemen en ook nog een aantal dagen / uren per week blijven werken) en straks de fase van het sterven, de uitvaart en wat daarna geregeld moet worden (deels is daar speciaal verlof voor, deels zou ik wat dagen opnemen - en als ik ziek zou worden als gevolg van het overlijden, dan zou ik me daarvoor ziek melden).
Schoonouders en 10 volwassenen die zorg kunnen verlenen is een totaal andere situatie dan TO schetst. Elke situatie is anders. Ziektes en zorgvragen zijn anders, het wel of niet kunnen delen van taken is bij iedereen anders, en het wel of niet hebben van een partner of jonge kinderen maakt ook nogal uit.
TO moet zelf beoordelen wat zij in haar situatie aankan.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 1 september 2021 om 16:50
De zorg voor je schoonmoeder zou ik overlaten aan je man en zijn siblings. Je kunt niet alles op je nemen.
Je hebt nu je handen vol aan je eigen moeder, je kleine kinderen die zorg nodig hebben en je eigen werk en welzijn. Dat is al een hele kluif, eigenlijk al te veel voor 1 mens.
Ik zou je vooral aanraden om te proberen zoveel mogelijk hulp te vragen. Heeft je moeder nog broers en zussen, kunnen zij iets regelen of doen voor hun zus? Zijn er nichtjes en neven die iets willen betekenen voor hun tante? Zijn er taken die jij nu doet en die je moeder kan uitbesteden?
Let goed op jezelf en hou het gesprek open op je werk. Heel veel sterkte
Je hebt nu je handen vol aan je eigen moeder, je kleine kinderen die zorg nodig hebben en je eigen werk en welzijn. Dat is al een hele kluif, eigenlijk al te veel voor 1 mens.
Ik zou je vooral aanraden om te proberen zoveel mogelijk hulp te vragen. Heeft je moeder nog broers en zussen, kunnen zij iets regelen of doen voor hun zus? Zijn er nichtjes en neven die iets willen betekenen voor hun tante? Zijn er taken die jij nu doet en die je moeder kan uitbesteden?
Let goed op jezelf en hou het gesprek open op je werk. Heel veel sterkte
![Hug :hug:](./../../../../smilies/1_hug.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 1 september 2021 om 17:03
Je mag helemaal zelf weten wat je tijdens dit verlof doet. Er is geen controle wat je doet met je vrije tijd. Als dit zorgt dat je alle ballen hoog kunt houden dan kan het een prettige mogelijkheid zijn om tijdelijk minder te werken zonder je uren voor altijd op te geven.
woensdag 1 september 2021 om 17:12
Dit. Ik heb de laatste twee maanden samen met mijn broer de zorg voor mijn moeder thuis gedaan. Met hulp van thuiszorg, maar wij sliepen daar ook. Op de momenten dat de ander daar was waren wij even thuis om tot rust te komen. Ik was op dat moment niet echt in staat tot werken.makreel schreef: ↑01-09-2021 13:12Mijn man had een hele lieve werkgever die zei: de regels zeggen wat we minimaal moeten doen, maar niet wat we maximaal mogen doen. En dus kreeg hij alle tijd en gelegenheid om te werken als het ging en thuis te zijn of in het hospice als dat beter was.
Dus: het hoeft niet na die zes weken te stoppen. Dan zit jij op je werk, en dan?
Gelukkig was mijn werkgever ook erg begripvol. Die gaf aan dat ik in principe gewoon weg mocht blijven. Ik heb geen idee waaronder die uren achteraf weggeboekt zijn.
Na haar overlijden ben ik nog twee weken thuis geweest. De eerste week om alles te regelen, de tweede om bij te komen. Dat is zijn wel gedeeltelijk eigen uren geweest, en dat was prima.
woensdag 1 september 2021 om 19:06
woensdag 1 september 2021 om 20:20
Als je het je financieel kunt veroorloven zou ik onbetaald zorgverlof organiseren. De tijd is moeilijk in te schatten, maar je zou nu 3 maanden kunnen doen. Jouw werkgever kan dan een andere kracht aannemen, voor die drie maanden (want hij vraagt "wat is je plan", omdat hij er op anticiperen). Mocht je moeder eerder overlijden, dan heb je tijd over voor ontspanning. Mocht het langer duren, dan zou je verlenging kunnen organiseren.
Sterkte in elk geval.
Sterkte in elk geval.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 1 september 2021 om 20:22
Als haar man dit ook wil voor zijn moeder, dan kan het (waarschijnlijk?) niet uit, dus het lijkt me goed om dit af te stemmen.daddy_gijs schreef: ↑01-09-2021 20:20Als je het je financieel kunt veroorloven zou ik onbetaald zorgverlof organiseren. De tijd is moeilijk in te schatten, maar je zou nu 3 maanden kunnen doen. Jouw werkgever kan dan een andere kracht aannemen, voor die drie maanden (want hij vraagt "wat is je plan", omdat hij er op anticiperen). Mocht je moeder eerder overlijden, dan heb je tijd over voor ontspanning. Mocht het langer duren, dan zou je verlenging kunnen organiseren.
Sterkte in elk geval.
donderdag 2 september 2021 om 11:02
Ik zeg toch helemaal niet dat ik me aan die 6 weken houdt?Parella schreef: ↑01-09-2021 16:36tja. En met zo'n instelling verlies je dus alle loyaliteit van je werknemers. Na 6 weken is het op... als je moeder of vader dan toevallig in week 7 naar het hospice verhuisd wordt of de huisarts komt haar thuis sederen om te gaan sterven, dan houdt het echt niet op hoor. Dan ga je niet vrolijk weer je volle uren werken want tja, "het is op".
Gelukkig dacht mijn werkgever niet zo. Ik ben er 3 maanden helemaal uit geweest (ziek, niet in staat om te werken), en daarna dubbel zo hard gewerkt uit pure dankbaarheid voor al het begrip dat mijn werkgever had.
ik denk dat je geen idee hebt van de stress die erbij komt kijken als je de enige bent die de situatie op moet vangen zonder broers of zussen, en ook nog jonge kinderen hebt (waar dan ook gelijktijdig je opvangnetwerk voor wegvalt als je ouders doodgaan) . In zo'n situatie wordt je gewoonweg overspannen. Tijdig een begripvolle werkgever kan dan erger voorkomen. Je hebt een medewerker soms eerder terug als je hem/haar wat tijd geeft.
Wat ik aan wil geven is dat ik niet zomaar carte blanche geef.
Goed overleg, kijken wat voor beide partijen het beste is en hoe daar invulling aan kan worden gegeven. Zoals ik in latere berichten ook aangaf, dan is er bij mij veel mogelijk.
Altijd jammer als er niet verder wordt gekeken dan de eerste alinea of post.
maandag 6 september 2021 om 21:35
Ik heb niet alle reacties gelezen maar wil graag reageren. Ik heb dit vorig jaar meegemaakt met mijn moeder. Na een lang ziekbed is ze overleden op 25 september. Ik heb gewoon doorgewerkt, vanuit huis zoals iedereen. Mijn collega’s hebben mij wat ontzien. Kreeg van werkgever verlof tussen overlijden en uitvaart. Na de uitvaart weer aan de bak gegaan. 2 maanden later een terugslag gehad en een week verlof genomen, ik kon niet meer. Ik bofte met collega’s die mij ontzien hebben. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk te doen gewoon maar het is zwaar. Slapeloze nachten, zorgen en er zijn, 24 uur aanstaan. Er is weinig geregeld in de cao hiervoor. Ook voor rouwverwerking is niks geregeld. Veel sterkte.
maandag 6 september 2021 om 22:27
Ik ben mijn moeder 12 jaar verloren na een lang ziekbed aan kanker. Ik werkte destijds in een kleine winkel. Toen mijn moeder ziek was heb ik altijd doorgewerkt, ik denk in die jaren dat ze ziek was dat het op één hand te tellen is geweest dat ik vrij heb gevraagd om met haar mee te gaan /rijden naar een doktersafspraak of naar een chemokuur. Ik had ook het idee dat ze op mijn werk (baas en bazin) niet door hadden hoe ernstig het ervoor stond. Of het interesseerde ze niet. Ook al vertelde ik regelmatig hoe het ging enz. Toen uiteindelijk mijn moeder overleed was net in onze regio de zomervakantie begonnen. Ik kreeg toen gewoon te horen kun je as maandag weer komen werken want de vakantie is begonnen en we hebben je weer nodig, Niks geen vragen van gaat het lukken denk je. Mijn moeder was een paar dagen daarvoor overleden wat denk je dacht ik. Ben uiteindelijk wel gaan werken maar het ging totaal niet. Toen ook nog vlak daarna mijn oom ernstig ziek werd en overleed was mijn energie op en stortte ik in. Kon alleen nog maar huilen, alles kwam eruit. Wederom geen medeleven vanuit hun kant. Alleen kreeg ik te horen wat vervelend. Ben uiteindelijk een paar weken toen thuis gebleven. Ik hoop voor je dat je het goed kunt regelen voor een fijne laatste tijd voor je moeder en schoonmoeder want deze krijg je nooit niet meer weer. Nu denk ik zelf was ik toentertijd maar wat assertiever geweest en had toen maar meer op mijn strepen gestaan. Nu zou me dit niet meer overkomen. Ik werk trouwens al lang niet meer voor deze werkgever.