Werk & Studie
alle pijlers
Overdrijf ik of... wat vinden jullie?
donderdag 1 oktober 2020 om 19:25
Beste lezers, ik wil graag jullie mening over het volgende. Ik werk sinds een maand bij een nieuwe werkgever, en mijn leidinggevende, die eerst wel okay leek, blijkt een enorm bazig type te zijn. Op zich is dat niet een heel groot probleem en kan ik er wel mee overweg, maar ik begin het richting intimiderend te ervaren. Voorbeelden zijn: stem tegen mij verheffen, op drammende toon zijn gelijk doordrukken (b.v.: "ik weet zeker dat we dit en dat zo hebben besproken" en dan natuurlijk met verheven stem en drammend, terwijl ik dan reageer zo van: in mijn ogen hebben we dat anders besproken, en los daarvan: hoe lossen we het probleem nu gewoon op). Maar ook b.v. op verheven manier zeggen "misschien mag ik eens even uitpraten eerst" terwijl we gewoon in een over-en-weer overleg zitten. Inwerken komt soms over alsof ik college/een preek krijg van hem, alsof het mijn vader is die zijn kind toespreekt wat en hoe het moet gebeuren.
Waar ligt de grens? Ik vind het ontzettend lastig. Ik moet ingewerkt worden en daar hoort soms eenrichtingsverkeer bij (uitleg krijgen b.v.) maar als ik op iets wil ingaan om b.v. samenvattend te vragen of ik het begrijp, en ik krijg dan een stemverheffing "laat mij even uitpraten" dan ervaar ik dat als enorm dominant en eigenlijk intimiderend.
Kunnen jullie wat reflectie geven? Thx!
Waar ligt de grens? Ik vind het ontzettend lastig. Ik moet ingewerkt worden en daar hoort soms eenrichtingsverkeer bij (uitleg krijgen b.v.) maar als ik op iets wil ingaan om b.v. samenvattend te vragen of ik het begrijp, en ik krijg dan een stemverheffing "laat mij even uitpraten" dan ervaar ik dat als enorm dominant en eigenlijk intimiderend.
Kunnen jullie wat reflectie geven? Thx!
donderdag 1 oktober 2020 om 19:48
Hobbelster schreef: ↑01-10-2020 19:45Kan je niet voor je uitleg bij een ander terecht? Hoe lang duurt dat inwerk traject nog?
En waar ik ook benieuwd naar ben; is hij ook je direct leidinggevende als bij jou personeelszaken aan de orde zijn? Moet je hem bellen bij ziekmelding, verlof? Gedoe en nood aan flexibiliteit met je evt kind?
Kan niet naar een ander. Ik vervul nu de functie die hij heeft gehad hiervoor. Lijkt ook alsof hij het allemaal erg lastig kan los laten. Dingen moeten gebeuren op zijn manier, met zijn methode, en zijn aanpak hoe het altijd door hem werd gedaan. Soms geeft dat houvast, maar ik ben ook niet gek en kan zelf ook werkmanieren vinden.
Ja direct leidinggevende en inderdaad alles gaat langs hem.
donderdag 1 oktober 2020 om 19:49
Ai, naar (en -helaas- herkenbaar)luno1973 schreef: ↑01-10-2020 19:43Relatie met mijn vader is heel goed, met mijn man ook.
Ik heb wel een idee waar het gevoel vandaan komt: een pestverleden. En als iemand zich dominant opstelt en zich zo gedraagt, dan word ik heel klein. Vanmiddag beet ik wel van me af met alle gevolgen van dien: een nog meer verheven discussie.
Daarmee omgaan is iets dat je kunt leren, in die zin is dit een kans. Maar dat is niet makkelijk, of leuk.
Ik vind dat stemverheffen van hem echt onprofessioneel en dat zou ik hem ook zeggen.
“Ik merk dat je je stem verheft nu, kun je even op normaal volume verder praten?”
Als ie dat niet doet,
“Ik heb al aangegeven dat ik dit volume niet op prijs stel. Als je niet rustiger gat praten dan stopt het gesprek nu en praat ik een andere keer verder als je normaal kan doen”
Dit mag je best zo zeggen hoor, niks verkeerds aan, ook en zeker niet tegen je Lg.
Hij moest beter weten. Hij heeft zelf nog erg veel te leren als ik het zo lees.
donderdag 1 oktober 2020 om 19:51
donderdag 1 oktober 2020 om 19:51
Meeste mensen werken voor het geld. En je man vind dat je dan maar je baan moet opgeven?
Hij (die vent van het werk bedoel ik dan he?
klinkt als een eikel maar jij als iemand die zelf niet erg sterk is van zichzelf.
Als je daar niet meer wil werken ga je verder kijken. Prima toch?
Hij (die vent van het werk bedoel ik dan he?
klinkt als een eikel maar jij als iemand die zelf niet erg sterk is van zichzelf. Als je daar niet meer wil werken ga je verder kijken. Prima toch?
anoniem_393625 wijzigde dit bericht op 01-10-2020 19:53
9.74% gewijzigd
donderdag 1 oktober 2020 om 19:52
Hobbelster schreef: ↑01-10-2020 19:49Ai, naar (en -helaas- herkenbaar)
Daarmee omgaan is iets dat je kunt leren, in die zin is dit een kans. Maar dat is niet makkelijk, of leuk.
Ik vind dat stemverheffen van hem echt onprofessioneel en dat zou ik hem ook zeggen.
“Ik merk dat je je stem verheft nu, kun je even op normaal volume verder praten?”
Als ie dat niet doet,
“Ik heb al aangegeven dat ik dit volume niet op prijs stel. Als je niet rustiger gat praten dan stopt het gesprek nu en praat ik een andere keer verder als je normaal kan doen”
Dit mag je best zo zeggen hoor, niks verkeerds aan, ook en zeker niet tegen je Lg.
Hij moest beter weten. Hij heeft zelf nog erg veel te leren als ik het zo lees.
Mee eens. Ik vind dit wel heel erg moeilijk. Om dit zo te zeggen zeg maar.
Vanmiddag lukte het over een bepaald item wel.
donderdag 1 oktober 2020 om 19:53
Snoesje666 schreef: ↑01-10-2020 19:51Waar ik werk zijn al zeven mensen van een bepaalde werkplek vertrokken omdat twee collega's MENEN leidinggevenden te zijn.
Zijn ze niet, maar "de baas" doet er helaas niets tegen.
Kun je intern overgeplaatst worden?
Nee dat is geen optie. Dan vertrek ik liever. Bedrijf is klein en mijn werk specialistisch, ik ben de enige nu die dit doet.
donderdag 1 oktober 2020 om 19:54
Luci_Morgenster schreef: ↑01-10-2020 19:51Meeste mensen werken voor het geld. En je man vind dat je dan maar je baan moet opgeven?
Hij (die vent van het werk bedoel ik dan he?
Als je daar niet meer wil werken ga je verder kijken. Prima toch?
Het ligt iets genuanceerder. Wij hebben een eigen bedrijf en daar heb ik ook gewerkt, wilde toch buiten de deur omdat dat meer mijn ding is (dacht ik) en het eigen bedrijf nog best wel klein voor mijn bijdrage,. Dus nee, het is anders dan je wellicht denkt. Mijn man biedt meer het comfort in de zin van: ik weet dat je graag financieel iets wil bijdragen, maar het hoeft niet.
donderdag 1 oktober 2020 om 19:55
heb je al geprobeerd een stilte te laten vallen?
Je laat hem eerst uitpraten/uitrazen.
Dan stilte
En dan kalm iets van 'Hans, ik heb je gehoord en ik heb het ook begrepen. Maar wat ik niet prettig vind is de toon/het volume waarop je tegen me sprak. Niks mis met duidelijkheid, maar ik wil niet worden toegeschreeuwd. Dat is ook helemaal niet nodig, ik begrijp wat je van me verwacht.
En dan weer stilte
donderdag 1 oktober 2020 om 19:56
gizzmo-returns schreef: ↑01-10-2020 19:54Wil je wel wat aannemen van een jongere meerdere met minder ervaring?
Zeker. Dat maakt me helemaal niets uit. Iedereen heeft zijn eigen kennis, ervaring en vaardigheden. In de voorgaande pakweg 20 jaar ook nooit een probleem mee gehad.
donderdag 1 oktober 2020 om 20:03
Dit is een goede tip. En mocht hij dan vrolijk weer in herhaling vallen, weer een stilte laten vallen. Dan heb je te maken met iemand die echt toe is aan een harde aanpak. Als hij dan een vraag stelt, eerst hem vragend aankijken. “Oh ik mag nu praten? Fijn. Ik...blabla...nee Henk, ik ben nog niet klaar...ik vind...”MadameJean schreef: ↑01-10-2020 19:55heb je al geprobeerd een stilte te laten vallen?
Je laat hem eerst uitpraten/uitrazen.
Dan stilte
En dan kalm iets van 'Hans, ik heb je gehoord en ik heb het ook begrepen. Maar wat ik niet prettig vind is de toon/het volume waarop je tegen me sprak. Niks mis met duidelijkheid, maar ik wil niet worden toegeschreeuwd. Dat is ook helemaal niet nodig, ik begrijp wat je van me verwacht.
En dan weer stilte
En in situaties waarin je tussendoor niet even mag samenvatten om te checken of je het goed hebt gegrepen, toch proberen in te breken. Wacht het ‘Ik ben nog niet klaar!’ af, laat hem zijn verdere praatjes afmaken en sla dan toe: “Even helemaal terug naar punt A. Dus... als ik het goed begrijp....”. Als Henk dan knikt en weer zijn blabla doet, daarna weer terugpakken naar het tweede stukje in zijn verhaal. De boel vertragen. Net zolang totdat hij geïrriteerd raakt en begint te bitchen over ‘traag van begrip’. Dan je moment pakken: “Misschien is het dan ook een stuk effectiever om tijdens een uitleg in te haken op een vraag i.p.v. van een hele monoloog af te steken en daarna weer het hele verhaal te moeten afdraaien in stukjes”.
Ik denk dat Henk een beetje onzeker is. Als je hem echt de genadestoot wil geven (als je weet dat je er toch weggaat), kill him with kindness. “Joh Henk, ik wil alleen maar even zeggen... je hoeft niet onzeker te zijn, je doet het hartstikke goed met uitleggen en zo”.
anoniem_67700891efcbf wijzigde dit bericht op 01-10-2020 20:09
38.82% gewijzigd
donderdag 1 oktober 2020 om 20:07
Zou het kunnen zijn dat hij zichzelf een beetje 'overschreeuwt', dat het eerder zijn eigen onzekerheid is tegenover iemand die ouder/meer ervaren is?
Zet je gezicht op serieus, brave luisterhouding, kladblok ernaast om aantekeningen te maken en in plaats van hem in de rede te vallen, schrijf je (ook) vragen die je aan hem wil stellen op.
Het voordeel is dat jij je daarop kan concentreren (i.p.v. ergeren), je hoeft hem niet aan te kijken terwijl je schrijft en hij heeft misschien meer het gevoel dat je accepteert wat hij allemaal vertelt.
Volgens mij ben je dan het snelst van hem af en kun je gewoon je eigen werkmethode gaan toepassen.
Als het verder leuk werk en een leuk bedrijf is, is het toch zonde om je door hem op te laten jutten voordat je de kans hebt je eigen weg daar te vinden?
Zet je gezicht op serieus, brave luisterhouding, kladblok ernaast om aantekeningen te maken en in plaats van hem in de rede te vallen, schrijf je (ook) vragen die je aan hem wil stellen op.
Het voordeel is dat jij je daarop kan concentreren (i.p.v. ergeren), je hoeft hem niet aan te kijken terwijl je schrijft en hij heeft misschien meer het gevoel dat je accepteert wat hij allemaal vertelt.
Volgens mij ben je dan het snelst van hem af en kun je gewoon je eigen werkmethode gaan toepassen.
Als het verder leuk werk en een leuk bedrijf is, is het toch zonde om je door hem op te laten jutten voordat je de kans hebt je eigen weg daar te vinden?
donderdag 1 oktober 2020 om 20:16
Er zijn mensen die heel graag hun eigen stem horen, en nooit ruimte geven aan de ander om te reageren. Super irritant! Want soms klopt iets niet of begrijp je iets niet en dan zou je nog 45 minuten en 38 onderwerpen moeten wachten tot je mag reageren?
Ik ken iemand die pratend doorademt zodat hij geen pauze geeft
Verder geen tips, to. Sterkte! Lijkt me super irritant. Als je functie meer contact met hem inhoudt, ook na ingewerkt te zijn, dan zou ik zeggen: wegwezen!
donderdag 1 oktober 2020 om 20:32
Hij is dus een stuk jonger en minder ervaren dan jij. Dat zou zijn stijl van communiceren ook kunnen verklaren. Dat hij nog niet helemaal de goede toon heeft gevonden in het samenwerken met oudere/meer ervaren mensen . Bang dat jij 'm misschien overruled op basis van je ervaring en leeftijd, waardoor hij misschien extra stellig is. Om te voorkomen dat dat gebeurt.
Ik zou het nog wat tijd geven, misschien raken jullie beter op elkaar ingespeeld
Ik zou het nog wat tijd geven, misschien raken jullie beter op elkaar ingespeeld
donderdag 1 oktober 2020 om 20:34
Als het zijn eigen functie is geweest en hij lastig kan loslaten. Ik heb dat ook meegemaakt. Vooral veel complimenten geven over hoe gaat hij dat heeft gedaan, dat hij het op de rit heeft gezet etc. Vervolgens de eerste keer alles op zijn manier doen, ook al denk je dit kan anders. Vervolgens langzaam veranderen. Heb dat ook gehad en uiteindelijk kreeg die leidinggevende inzicht ohja zo kan het ook, je hebt er een hele andere kijk op. Ja duhhh.
donderdag 1 oktober 2020 om 20:37
Ik zou er een hoop boter opsmeren en zeggen dat hij het allemaal zo goed uit legt. Of een keer van te voren vragen: zal ik vragen van te voren stellen of aan het einde?
Indien hij dit uit onzekerheid doet dan bereik je met de strijd aan gaan het omgekeerde van wat je wil.
Indien hij dit uit onzekerheid doet dan bereik je met de strijd aan gaan het omgekeerde van wat je wil.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 1 oktober 2020 om 20:53
Ik heb ook een collega van midden 40 en die is supergoed, maar weet ook alles beter.
Zo wil ze met mij in discussie over een plan dat al een jaar loopt en wat in de afrondende fase zit. Die discussies hebben we allemaal al gevoerd en we willen nu gewoon afronden.
Ook als ik vertel wat er in de wet staat zegt ze dat dat niet zo is. Als ik dan zeg dat ze de wet dan eerst een erbij moet pakken is ze beledigd.
Maar ik weet niet of jij dus misschien met je vragen ook veel in twijfel trekt en doet alsof je alles beter weet, terwijl er al mensen een behoorlijke periode aan kennis verder zijn.
Daarom hoeft je leidinggevende nog niet je vakantie te beoordelen of zijn stem te verheffen.
Zo wil ze met mij in discussie over een plan dat al een jaar loopt en wat in de afrondende fase zit. Die discussies hebben we allemaal al gevoerd en we willen nu gewoon afronden.
Ook als ik vertel wat er in de wet staat zegt ze dat dat niet zo is. Als ik dan zeg dat ze de wet dan eerst een erbij moet pakken is ze beledigd.
Maar ik weet niet of jij dus misschien met je vragen ook veel in twijfel trekt en doet alsof je alles beter weet, terwijl er al mensen een behoorlijke periode aan kennis verder zijn.
Daarom hoeft je leidinggevende nog niet je vakantie te beoordelen of zijn stem te verheffen.
donderdag 1 oktober 2020 om 21:31
Ik ben ooit bij een klein bedrijf gaan werken met een baas waar iets goed mis mee was. Ik vrees echt narcistische trekjes ofzo.
Hij vertelde privé dingen die al een raar beeld gaven; dat hij en zijn familie echte schaatsers waren. Maar dan vertelde hij op een ander moment dat zijn peuterzoontje niet meer met hem wilde schaatsen omdat hij gewoon te hard bleef gaan. Dan denk ik echt: hoe kan je dit wel aan mij vertellen, maar niet zien dat je aanpassen aan je kind belangrijker is dan je stoere tempo?!
Nou goed; deze man kon dus ook wel driftig en pusherig worden. Ik ben een keer met hem gaan zitten om duidelijk te maken dat ik dat absoluut geen professionele/zakelijke omgangsvorm vond, en dat ik dat niet in mijn werkomgeving verwachtte. Reactie letterlijk: “Ja, maar soms VERDIEN je het ook”.
Kansloos om daar iets aan te veranderen...
Hij had twee jonge kinderen; allebei ongepland en iets te snel op elkaar, vertelde hij. Ik zou na 1 jaar een contract voor onbepaalde tijd krijgen, maar ben na driekwart jaar al verder gaan kijken. Toen ik ergens in de laatste ronde zat, heb ik dit maar vast gemeld omdat zijn hele bedrijf zou omvallen als ik out of the blue na 1 maand zou vertrekken. Ik werd het net niet, en bij het beordelingsgesprek vertelde hij daarna (niet verrassend) dat het jaarcontract niet verlengd zou worden. Toeval was dat ik in mijn laatste maand ongepland zwanger was geworden. Zijn reactie daarop (ik had het wel eerder aan een paar leuke medewerkers verteld maar niet aan hem) toen hij daar ook achter kwam na een tijd; vooral triomfantelijk lachen dat hij me geen contract meer gegeven had en dus niet aan een zwangere medewerker vast zat.
Echt NUL solidariteit als jonge vader die in hetzelfde schuitje gezeten had, door gewoon iets aardigs te zeggen of een tip te geven ofzo. Ik was sowieso blij dat ik daar weg ging, maar was wel weer verbaasd over de totaal eenzijdige reactie: alleen maar vanuit zichzelf.
Hij vertelde privé dingen die al een raar beeld gaven; dat hij en zijn familie echte schaatsers waren. Maar dan vertelde hij op een ander moment dat zijn peuterzoontje niet meer met hem wilde schaatsen omdat hij gewoon te hard bleef gaan. Dan denk ik echt: hoe kan je dit wel aan mij vertellen, maar niet zien dat je aanpassen aan je kind belangrijker is dan je stoere tempo?!
Nou goed; deze man kon dus ook wel driftig en pusherig worden. Ik ben een keer met hem gaan zitten om duidelijk te maken dat ik dat absoluut geen professionele/zakelijke omgangsvorm vond, en dat ik dat niet in mijn werkomgeving verwachtte. Reactie letterlijk: “Ja, maar soms VERDIEN je het ook”.
Kansloos om daar iets aan te veranderen...
Hij had twee jonge kinderen; allebei ongepland en iets te snel op elkaar, vertelde hij. Ik zou na 1 jaar een contract voor onbepaalde tijd krijgen, maar ben na driekwart jaar al verder gaan kijken. Toen ik ergens in de laatste ronde zat, heb ik dit maar vast gemeld omdat zijn hele bedrijf zou omvallen als ik out of the blue na 1 maand zou vertrekken. Ik werd het net niet, en bij het beordelingsgesprek vertelde hij daarna (niet verrassend) dat het jaarcontract niet verlengd zou worden. Toeval was dat ik in mijn laatste maand ongepland zwanger was geworden. Zijn reactie daarop (ik had het wel eerder aan een paar leuke medewerkers verteld maar niet aan hem) toen hij daar ook achter kwam na een tijd; vooral triomfantelijk lachen dat hij me geen contract meer gegeven had en dus niet aan een zwangere medewerker vast zat.
Echt NUL solidariteit als jonge vader die in hetzelfde schuitje gezeten had, door gewoon iets aardigs te zeggen of een tip te geven ofzo. Ik was sowieso blij dat ik daar weg ging, maar was wel weer verbaasd over de totaal eenzijdige reactie: alleen maar vanuit zichzelf.
donderdag 1 oktober 2020 om 21:36
Owww...dat is ongeveer het verhaal tussen mij en mijn vorige leidinggevende. Nee, je stelt je niet aan, en ook nee, dit gaat niet veranderen. Mooi dat je andere collega’s wel leuk zijn. Ervaren zij ook problemen met zijn manier van communiceren?
Als deze vorm van leiding geven jouw zo’n vervelend gevoel geeft, denk alsjeblieft op tijd aan jezelf! Ik ben hier aan onderdoor gegaan, te lang geprobeerd om hier een weg in te vinden...
Als deze vorm van leiding geven jouw zo’n vervelend gevoel geeft, denk alsjeblieft op tijd aan jezelf! Ik ben hier aan onderdoor gegaan, te lang geprobeerd om hier een weg in te vinden...
Het ware te wensen, dat alle mensen, hun eigen gebreken wat beter bekeken. Dan zouden ze het wel laten om over andere mensen te praten!!
donderdag 1 oktober 2020 om 22:10
Die ga ik opschrijven, fantastisch!lemoos2 schreef: ↑01-10-2020 20:03
Ik denk dat Henk een beetje onzeker is. Als je hem echt de genadestoot wil geven (als je weet dat je er toch weggaat), kill him with kindness. “Joh Henk, ik wil alleen maar even zeggen... je hoeft niet onzeker te zijn, je doet het hartstikke goed met uitleggen en zo”.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
donderdag 1 oktober 2020 om 22:24
lemoos2 schreef: ↑01-10-2020 20:03
Ik denk dat Henk een beetje onzeker is. Als je hem echt de genadestoot wil geven (als je weet dat je er toch weggaat), kill him with kindness. “Joh Henk, ik wil alleen maar even zeggen... je hoeft niet onzeker te zijn, je doet het hartstikke goed met uitleggen en zo”.
briljant, deze tip!
donderdag 1 oktober 2020 om 23:07
Ken je de Roos van Leary? Samen-Tegen en Boven-Onder? Kennis daarvan kan je in deze situatie wel helpen. Ik zou niet terugdoen wat hij doet. Als hij je als ‘kind’ behandelt, helpt het echt niet om hetzelfde te doen. Zoals Lemoos voorstelt. Je zit dan nog steeds aan de ‘tegen’ kant in het model van Leary. Je kunt je wel leidend opstellen.
Je lijkt heel taakgericht (maak ik op uit je berichtgeving) en niet relatiegericht. Iemand accepteert jouw ideeën nu eenmaal beter, ook al zijn ze nog zó goed, als diegene het idee heeft dat je wilt samenwerken, als jullie goed door één deur kunnen.
Je lijkt heel taakgericht (maak ik op uit je berichtgeving) en niet relatiegericht. Iemand accepteert jouw ideeën nu eenmaal beter, ook al zijn ze nog zó goed, als diegene het idee heeft dat je wilt samenwerken, als jullie goed door één deur kunnen.
