Werk & Studie
alle pijlers
persoonlijke vragen bij sollicitatie
donderdag 11 oktober 2007 om 11:27
Waarom vinden leidinggevende het tijdens een sollicitatiegesprek het niet leuk als ik ze persoonlijke vragen stel tijdens een sollicitatie. Ik vraag bijvoorbeeld hoe ze omgaan met complimenten en of ze daar moeite hebben om een compliment te geven. Hoe dat komt als ze er moeite mee hebben en of ze dat willen veranderen?
Ook vraag ik wat de goede en verbeter punten zijn van een leidinggevende. Hij vraag het mij immers ook.
Vaak vinden ze het niet leuk dat ik deze vragen stel. Ik moet vaak ook zulke vragen beantwoorden. Het hoort bij het spel. Voor mij is het wel een teken dat dit soort bedrijven en leidinggevende niet bij mij passen
Ik wil graag een stukje waardering hebben in mijn werk. Ik heb ooit een werkgever gehad waar ik waardering kreeg. Voor de rest kreeg je alleen maar op je flikker als jij het niet goed. Dat is terecht,maar dan moet er ook aan de andere kant iets staan.
En dat doen bedrijven niet. Alleen als het slecht gaat vertellen ze je,maar als het goed gaat hoor je ze niet.
Veel leidinggevende hebben moeite om waardering te krijgen maar ook te geven. Ik wil ze daar bewust van maken of ik dan wel of niet aangenomen wordt. En wat zij er vervolgens mee doen,is de zaak van die persoon.
Maar vinden jullie het raar dat ik dit soort vragen stel tijden een sollicitatie gesprek?
Ook vraag ik wat de goede en verbeter punten zijn van een leidinggevende. Hij vraag het mij immers ook.
Vaak vinden ze het niet leuk dat ik deze vragen stel. Ik moet vaak ook zulke vragen beantwoorden. Het hoort bij het spel. Voor mij is het wel een teken dat dit soort bedrijven en leidinggevende niet bij mij passen
Ik wil graag een stukje waardering hebben in mijn werk. Ik heb ooit een werkgever gehad waar ik waardering kreeg. Voor de rest kreeg je alleen maar op je flikker als jij het niet goed. Dat is terecht,maar dan moet er ook aan de andere kant iets staan.
En dat doen bedrijven niet. Alleen als het slecht gaat vertellen ze je,maar als het goed gaat hoor je ze niet.
Veel leidinggevende hebben moeite om waardering te krijgen maar ook te geven. Ik wil ze daar bewust van maken of ik dan wel of niet aangenomen wordt. En wat zij er vervolgens mee doen,is de zaak van die persoon.
Maar vinden jullie het raar dat ik dit soort vragen stel tijden een sollicitatie gesprek?
donderdag 11 oktober 2007 om 18:06
Ik vind dat je natuurlijk vragen kan stellen in je sollicitatiegesprek om een indruk te krijgen van de functie en de cultuur. Want ook als sollicitant wil je in het gesprek ontdekken of je de functie werkelijk wilt bekleden.
De vragen die jij stelt zijn m.i. te direct en niet op zijn plaats. Ze klinken lichtelijk aanvallend. Alsof deze mensen zich al bij voorbaat moeten verdedigen. Dat jij een bepaald verleden hebt maakt je voorzichtig, maar aan dat verleden kunnen deze mensen niets doen.
Terugkomend op je vraag: ja, ik vind het dus raar dat je dit soort vragen stelt. En ik denk dat je er niet ver mee komt.
De vragen die jij stelt zijn m.i. te direct en niet op zijn plaats. Ze klinken lichtelijk aanvallend. Alsof deze mensen zich al bij voorbaat moeten verdedigen. Dat jij een bepaald verleden hebt maakt je voorzichtig, maar aan dat verleden kunnen deze mensen niets doen.
Terugkomend op je vraag: ja, ik vind het dus raar dat je dit soort vragen stelt. En ik denk dat je er niet ver mee komt.
donderdag 11 oktober 2007 om 18:28
Coolkiss, hou je er rekening mee dat het gebruik van hoofdletters op een forum bedoeld is om aan te merken dat je schreeuwt? Ik blijf netjes in mijn reactie, het lijkt er alleen op dat wanneer iemand een andere mening is toegedaan dan jij, je onjuist behandeld voelt.
Jij kunt een sollicitatiegesprek zien als een kennismakingsgesprek, de vraag is of de toekomstige werkgever dat ook zo ziet. Naar mijn mening bevindt je (ik bedoel hierbij 'men' en niet jij als persoon...) je in een enigzins afhankelijke positie. Jij wilt iets van de werkgever, hij ook van jou, maar jij neemt zelf de moeite om erheen te gaan. Dus begin niet over tijd en reiskosten.
Ik heb ook ooit bedankt voor een baan omdat ik geen goede indruk kreeg van de sfeer binnen de instelling. Jammer, maar helaas.
Tot slot heb ik nergens geschreven dat iemand elke baan moet nemen die hij of zij aangeboden krijgt (mocht dit tot een andere forummer gericht zijn, dan heb ik niks gezegd).
Jij kunt een sollicitatiegesprek zien als een kennismakingsgesprek, de vraag is of de toekomstige werkgever dat ook zo ziet. Naar mijn mening bevindt je (ik bedoel hierbij 'men' en niet jij als persoon...) je in een enigzins afhankelijke positie. Jij wilt iets van de werkgever, hij ook van jou, maar jij neemt zelf de moeite om erheen te gaan. Dus begin niet over tijd en reiskosten.
Ik heb ook ooit bedankt voor een baan omdat ik geen goede indruk kreeg van de sfeer binnen de instelling. Jammer, maar helaas.
Tot slot heb ik nergens geschreven dat iemand elke baan moet nemen die hij of zij aangeboden krijgt (mocht dit tot een andere forummer gericht zijn, dan heb ik niks gezegd).
donderdag 11 oktober 2007 om 19:48
Ik vroeg alleen iets of jullie iets raar vonden. Nou dat vonden jullie.
Bedankt voor jullie mening
Voor de rest vroeg ik niet hoe ik mij moet gedragen tegenover een werkgever.
En iemand die mij arrogant vind op basis van een paar woorden. Moet diegene zelf weten. Bij communicatie op de universiteit kun je een master titel halen. Kun je nagaan hoe moeilijk het is. En zeker als je bij communicatie geen lichaamstaal kan zien,maar alleen woorden,dan wordt communiceren nog moeilijker.
Ik wil het zelf hier graag bij laten. Gaan jullie maar verder met deze discussie als je dat wilt.
Ik trek me in ieder geval terug
Bedankt voor jullie mening
Voor de rest vroeg ik niet hoe ik mij moet gedragen tegenover een werkgever.
En iemand die mij arrogant vind op basis van een paar woorden. Moet diegene zelf weten. Bij communicatie op de universiteit kun je een master titel halen. Kun je nagaan hoe moeilijk het is. En zeker als je bij communicatie geen lichaamstaal kan zien,maar alleen woorden,dan wordt communiceren nog moeilijker.
Ik wil het zelf hier graag bij laten. Gaan jullie maar verder met deze discussie als je dat wilt.
Ik trek me in ieder geval terug
donderdag 11 oktober 2007 om 20:04
Het is wel goed om uit te zoeken of een leidinggevende bij je past. Ik vind het echter niet handig om bovenstaande vragen te stellen. Ik zou het bijzonder vreemd vinden als een sollicitant mij dit zou vragen. Natuurlijk heeft iedereen verbeterpunten, maar het lijkt me niet handig om als leidinggevende je zo bloot te geven.
Ik zou andere vragen verzinnen, waardoor je toch de benodigde informatie krijgt. Je moet het heel anders inkleden wil je een goede kans maken.
Wat ik wel vind is dat je posting aangeeft dat je zelf weinig zelfvertrouwen hebt.
Ik zou andere vragen verzinnen, waardoor je toch de benodigde informatie krijgt. Je moet het heel anders inkleden wil je een goede kans maken.
Wat ik wel vind is dat je posting aangeeft dat je zelf weinig zelfvertrouwen hebt.
donderdag 11 oktober 2007 om 21:19
Inderdaad Coolkiss, ik kan geen lichaamstaal zien bij de woorden die je hebt neergetypt. DUS moet ik het ook doen met die woorden. En die woorden waren onverbloemd arrogant. Als jij schrijft dat je "ze bewust wilt maken van.. (bladiebla)", wat moet ik dan anders lezen dan dat jij ze als kandidaat ergens bewust van wilt maken??
Misschien vroeg je niet hoe je je moest gedragen tijdens een sollicitatiegesprek, maar als je aangeeft hoe je het nu doet en hoe daar (negatief) op wordt gereageerd, krijg je die tips natuurlijk gewoon toch. In het algemeen kan gerust gesteld worden dat je je als kandidaat een tikje afwachtend moet opstellen. Jij leidt niet het gesprek, dat doet de gespreksleider; je eventuele toekomstige baas dus. En tenslotte; wie betaalt, bepaalt... Dus je zit nu eenmaal in een soort "underdog"positie als kandidaat, hoe graag het bedrijf je ook wil hebben. Dàt zijn de regels van het spel, niet wat jij er van maakt.
Misschien vroeg je niet hoe je je moest gedragen tijdens een sollicitatiegesprek, maar als je aangeeft hoe je het nu doet en hoe daar (negatief) op wordt gereageerd, krijg je die tips natuurlijk gewoon toch. In het algemeen kan gerust gesteld worden dat je je als kandidaat een tikje afwachtend moet opstellen. Jij leidt niet het gesprek, dat doet de gespreksleider; je eventuele toekomstige baas dus. En tenslotte; wie betaalt, bepaalt... Dus je zit nu eenmaal in een soort "underdog"positie als kandidaat, hoe graag het bedrijf je ook wil hebben. Dàt zijn de regels van het spel, niet wat jij er van maakt.
vrijdag 12 oktober 2007 om 15:06
Waarom denk/vind je dat. Ik zou het vrij onbeschoft vinden geen hand te geven. Als de persoon het zelf niet intiatief neem om een hand te schudden, zal mijn hand zonder na te denken zijn/haar richting op te gaan.
Ik vind het eigenlijk wel goed en komisch hoe Coolkiss het aanpakt. Zelf ben ik het beu die timide/afhankelijke houding. Zelf ben ik daar ook erg in veranderd en kijk/vraag wel degelijk naar wat ik belangrijk vind. Een werkgever voert een sollictatiegesprek om te kijken of iemand geschikt is voor het bedrijf en sinds mijn vorige baan, doe ik als werkgever hetzelfde en ga dus niet meer sollicteren met de instelling mijzelf goed 'te verkopen', maar met de instelling, wil ik hier werken. Kritische vragen vind ik dus heel goed en helemaal niet raar.
vrijdag 12 oktober 2007 om 19:29
Ik voer sollicitatiegesprekken vanuit de rol van werkgever voor mijn beroep.
Ik heb het topic zojuist met belangstelling, geamuseerdheid én soms kromme tenen gelezen. Mijn mening volgt hieronder, maar ik pretendeer niet het het beste te weten, integendeel.
Dat gezegd hebbende, viel me op hoe gevoelsmatig de postings wat gepolariseerd raakten. De houding van Coolkiss vond ik zelf ook offensief, zowel in hoe zij beschreef haar gesprekken met een potentiele werkgever aan te gaan, alsook hoe zij reageerde hier op het forum. Ik ben geen gedragsexpert, maar ik krijg het gevoel dat zij haar gram wil halen over haar aangedaan onrecht. Daar is niks mis mee, maar je moet er wel het juiste podium en de juiste gelegenheid en tijd voor kiezen, en bovenal het juiste publiek. Ik zou me zeer aangevallen en negatief benaderd voelen, en achteraf me zeer beledigd voelen als zij een dergelijke manier van ondervragen op mij zou afvuren omdat zij ooit door een ander (waar ik geen enkele verantwoordelijkheid voor kan dragen) slecht behandeld zou zijn. Daarmee scheert ze mij over dezelfde kam.
Maar ik lees ook over het gevoel alsof een sollicitant zich deemoedig en volgzaam op zou moeten stellen. Handenschudden en een stoel pakken: bij mij en veel, heel veel collega's mogen sollicitanten gewoon zichzelf zijn en als zij hun hand uitsteken vind ik dat juist getuigen van authenticiteit. Timide en afhankelijkheid verwacht ik niet, sterker nog: zoek ik niet.
Verder is een sollicitatiegesprek inderdaad een kennismakingsgesprek. Beide partijen moeten daarna weg kunnen lopen met het gevoel dat zij de informatie hebben verkregen die zij zoeken en nodig zijn om tot een keuze wel/niet te kunnen komen. Beide partijen.
Dat houdt dus in dat dit gesprek gelijkwaardig verloopt. Vragen mogen dus over en weer worden gesteld. Coolkiss echter heeft haar grondhouding bepaald op 'ze zijn me wat verschuldigd' en 'ze moeten van goede huize komen'. Dat is voor mij niet met open vizier en blanco, en dus niet gelijkwaardig. Coolkiss denkt daarmee informatie te verkrijgen over of ze niet weer genaaid wordt en dat is voor haar belangrijk, maar ze gaat er eerst van uit dat een werkgever dat wel zal doen en een werkgever mag, zich hier onbewust van, maar gaan zitten verdedigen op deze stille beschuldiging en wordt geconfronteerd met rare, ronduit impertinente vragen.
Een sollicitant die niet doorvraagt in een sollicitatiegesprek over de omstandigheden en eigenaardigheden van de functie en het bedrijf, heeft in mijn optiek óf geen eigen mening óf zich niet goed voorbereid. Daarbij maak ik het wel vaker mee dat een sollicitant geen vragen meer heeft maar daarbij gefundeerd verklaard op welke vragen die hij/zij van tevoren bedacht had, in het gesprek antwoord heeft gekregen.
Ik ontmoet door mijn werk overigens sollicitanten in alle opleidings- en beroepsgroepen, dus hoger of lager opgeleid maakt in mijn ervaring niet uit (sterker nog........).
Mijn advies: stel je vragen, en realiseer je waarom je er zit en wat voor informatie je wilt ontvangen en wat je komt brengen. Je moet je nooit anders voordoen dan je bent, daar wordt doorheen geprikt. De slechte ervaringen zoals Coolkiss ze heeft gehad, moet je echter niet op een ander (onwetend en wel) af willen wentelen, dat is irreeel en onterecht. Dus wees je bewust bij eerdere negatieve ervaringen dat je de slechte ervaringen verwerkt en geplaatst hebt. Werk kan nog steeds namelijk heel leuk zijn.
groet,
TD
Ik heb het topic zojuist met belangstelling, geamuseerdheid én soms kromme tenen gelezen. Mijn mening volgt hieronder, maar ik pretendeer niet het het beste te weten, integendeel.
Dat gezegd hebbende, viel me op hoe gevoelsmatig de postings wat gepolariseerd raakten. De houding van Coolkiss vond ik zelf ook offensief, zowel in hoe zij beschreef haar gesprekken met een potentiele werkgever aan te gaan, alsook hoe zij reageerde hier op het forum. Ik ben geen gedragsexpert, maar ik krijg het gevoel dat zij haar gram wil halen over haar aangedaan onrecht. Daar is niks mis mee, maar je moet er wel het juiste podium en de juiste gelegenheid en tijd voor kiezen, en bovenal het juiste publiek. Ik zou me zeer aangevallen en negatief benaderd voelen, en achteraf me zeer beledigd voelen als zij een dergelijke manier van ondervragen op mij zou afvuren omdat zij ooit door een ander (waar ik geen enkele verantwoordelijkheid voor kan dragen) slecht behandeld zou zijn. Daarmee scheert ze mij over dezelfde kam.
Maar ik lees ook over het gevoel alsof een sollicitant zich deemoedig en volgzaam op zou moeten stellen. Handenschudden en een stoel pakken: bij mij en veel, heel veel collega's mogen sollicitanten gewoon zichzelf zijn en als zij hun hand uitsteken vind ik dat juist getuigen van authenticiteit. Timide en afhankelijkheid verwacht ik niet, sterker nog: zoek ik niet.
Verder is een sollicitatiegesprek inderdaad een kennismakingsgesprek. Beide partijen moeten daarna weg kunnen lopen met het gevoel dat zij de informatie hebben verkregen die zij zoeken en nodig zijn om tot een keuze wel/niet te kunnen komen. Beide partijen.
Dat houdt dus in dat dit gesprek gelijkwaardig verloopt. Vragen mogen dus over en weer worden gesteld. Coolkiss echter heeft haar grondhouding bepaald op 'ze zijn me wat verschuldigd' en 'ze moeten van goede huize komen'. Dat is voor mij niet met open vizier en blanco, en dus niet gelijkwaardig. Coolkiss denkt daarmee informatie te verkrijgen over of ze niet weer genaaid wordt en dat is voor haar belangrijk, maar ze gaat er eerst van uit dat een werkgever dat wel zal doen en een werkgever mag, zich hier onbewust van, maar gaan zitten verdedigen op deze stille beschuldiging en wordt geconfronteerd met rare, ronduit impertinente vragen.
Een sollicitant die niet doorvraagt in een sollicitatiegesprek over de omstandigheden en eigenaardigheden van de functie en het bedrijf, heeft in mijn optiek óf geen eigen mening óf zich niet goed voorbereid. Daarbij maak ik het wel vaker mee dat een sollicitant geen vragen meer heeft maar daarbij gefundeerd verklaard op welke vragen die hij/zij van tevoren bedacht had, in het gesprek antwoord heeft gekregen.
Ik ontmoet door mijn werk overigens sollicitanten in alle opleidings- en beroepsgroepen, dus hoger of lager opgeleid maakt in mijn ervaring niet uit (sterker nog........).
Mijn advies: stel je vragen, en realiseer je waarom je er zit en wat voor informatie je wilt ontvangen en wat je komt brengen. Je moet je nooit anders voordoen dan je bent, daar wordt doorheen geprikt. De slechte ervaringen zoals Coolkiss ze heeft gehad, moet je echter niet op een ander (onwetend en wel) af willen wentelen, dat is irreeel en onterecht. Dus wees je bewust bij eerdere negatieve ervaringen dat je de slechte ervaringen verwerkt en geplaatst hebt. Werk kan nog steeds namelijk heel leuk zijn.
groet,
TD
vrijdag 12 oktober 2007 om 21:14
Soesa, natuurlijk moet je een hand geven!! Wat ik bedoel, is niet zelf naar de interviewer toegaan en als eerste je hand uitsteken. Dus je zit te wachten, de interviewer komt naar je toe, je staat op en grijpt de hand die hij of zij uitsteekt. Ik bedoelde dus; niet opveren en zelf naar de persoon toelopen met uitgestoken hand. Ik heb zelf ook de houding, dat ik vooral erg mijzelf ben in het gesprek. Mijn c.v. spreekt voor zich en voor de rest is het vooral "what you see is what you get'". Op dit moment moet ik me beraden of ik inga op een bepaald aanbod van een bedrijf. Ik had al twee keer "nee" gezegd, maar ze willen me zo graag hebben dat ze zelfs een apart baantje (toegesneden op mijn wensen en talenten) hebben gecreëerd. En toch ga ik echt "nee" zeggen maandag. Alles is perfect maar de klik is er niet helemaal. Dus timide en afhankelijk ben ik ook niet (iedereen die me kent zou hard gaan lachen als ze dit lazen) maar ik vind wel dat de vragen die Coolkiss zich permitteert, over het randje zijn.
zaterdag 13 oktober 2007 om 19:46
Coolkiss,
Het lijkt me verstandig om tijdens een sollicitatiegesprek een actieve rol te spelen en waar nodig om verduidelijking te vragen. Ik kan me ook nog voorstellen dat je aan een toekomstig leidingevende vraagt wat zijn/haar stijl van leidinggeven is. Je schrijft dat je in het verleden slechte ervaringen hebt opgedaan met werkgevers en dat je daarom nu zo kritisch bent. Eerlijk gezegd denk ik dat het verstandig zou zijn om eerst die slechte ervaringen achter je te laten. Probeer er van te leren en geef een nieuwe leidinggevende een eerlijke kans. Je zou van mij toch ook verwachten dat ik als leidinggevende jou een eerlijke kans geef? Het doet er toch niet toe of ik met eerdere personeelsleden slechte ervaringen heb opgedaan? Laat je negatieve ervaringen achter je en ga met frisse moed verder. Je zult zien dat het solliciteren dan een stuk positiever verloopt.
Het lijkt me verstandig om tijdens een sollicitatiegesprek een actieve rol te spelen en waar nodig om verduidelijking te vragen. Ik kan me ook nog voorstellen dat je aan een toekomstig leidingevende vraagt wat zijn/haar stijl van leidinggeven is. Je schrijft dat je in het verleden slechte ervaringen hebt opgedaan met werkgevers en dat je daarom nu zo kritisch bent. Eerlijk gezegd denk ik dat het verstandig zou zijn om eerst die slechte ervaringen achter je te laten. Probeer er van te leren en geef een nieuwe leidinggevende een eerlijke kans. Je zou van mij toch ook verwachten dat ik als leidinggevende jou een eerlijke kans geef? Het doet er toch niet toe of ik met eerdere personeelsleden slechte ervaringen heb opgedaan? Laat je negatieve ervaringen achter je en ga met frisse moed verder. Je zult zien dat het solliciteren dan een stuk positiever verloopt.
