Werk & Studie alle pijlers

Problemen combi werk en gezin

17-06-2022 23:03 42 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Momenteel volg ik naast mijn werk (27 uur) vanuit mijn werk ook nog een opleiding van 4 jaar.
Ik zit in mijn derde jaar. Aan het einde van het eerste jaar kreeg ik een tweeling.
Ik merk dat de werk/studie/gezins combi me momenteel erg zwaar valt. Het moederschap bevalt me super en er gaat veel aandacht naar toe. Toch zou ik niet alleen maar moeder willen zijn.
Toch is het moeilijk voor me om me op mijn werk te richten, laat staan op mijn (veeleisende) studie.
Ik ben ongeconcentreerd, vergeet veel afspraken waardoor ik op mijn kop krijg en voel me zo ontzettend te kort schieten dat ik ook nog met weinig plezier naar het werk ga.
Ik weet dat ik het werk zelf na de opleiding leuk ga vinden, maar momenteel is het gewoon zo zwaar dat ik regelmatig in tranen ben.

Ik weet niet zo goed wat ik met dit bericht wil. Misschien herkenning of tips van mensen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe lang moet je nog ? Nog een jaar en ben je dan volgend jaar zomer klaar ?
Dit is wel heel erg pittig en teveel waardoor je je ook zo moe voelt. Over een jaar moeten jullie dan ook nog emigreren wat ook nog extra werk en stress met zich meebrengt.
Als jullie niet minder kunnen werken, zou ik de zorg voor de kinderen en het huishouden meer uitbesteden. Jullie verdienen waarschijnlijk goed, dus je kan kijken voor een (fulltime) huishoudster/nanny die de taken overneemt totdat je klaar bent met studeren.

En hebben jullie al bedacht wat jullie in het buitenland gaan doen ? Is jouw opleiding ook geldig ih buitenland ? Hoe gaan jullie het daar doen met de werkdruk ? Parttime werken is in de meeste buitenlanden niet erg gebruikelijk.
Heel veel sterkte, jullie hebben een hele pittige tijd nu, als je alles zo snel mogelijk wilt afronden, zou ik echt hulp inschakelen !
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, ik lees geen reacties die je aanvallen. Dat is nu jouw gevoel omdat alles je zo hoog zit. Iedereen begrijpt dat je nu (te)veel op je bordje hebt.

Kijk wat je kunt uitbesteden, dus dingen als huishouding, boodschappen, logeerplek voor de kinderen of een oppas terwijl je (thuis of in de tuin/balkon) studeert.

Meer mogelijkheden zie ik eigenlijk niet.

Wordt je opleiding betaald door je werkgever? Dat kan ook een reden zijn om door te zetten, je wilt niet moeten terugbetalen.
Of course your opinion matters. Just not to me.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat van je partner begrijp ik niet zo goed. Wij hebben jonge artsen in dienst..veel jonge gezinnen en daar zijn echt veel parttimers bij, zowel man als vrouw. Ook de oudere artsen houden rekening met eigen behoeften en hebben parttime roosters.

En ja dat is een uitdaging. Zeker nu we inhaalzorg hebben, maar dan worden de wachtlijsten maar wat langer. Je man hoeft niet ieder gat op te vullen m.u.v. de achterwacht natuurlijk.

We zijn zelf verantwoordelijk voor de keuzes. Je hoeft het niet nu te doen maar je moet overwegen waar je geluk zit en daar de keuzes vanaf laten hangen. Je zit nu in emotie. Kijk in de vakantie wat je wil...je kunt wel alles doen voor later, maar het nu is heel belangrijk om van later te kunnen genieten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je op internet kijkt lees je alleen maar over tekorten in oogartsen en niet een overschot. Ik zou nog eens een keer goed met je man gaan praten. Dit is niet vol te houden voor jou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pfoe wat heb jij veel hooi op je vork. Als ik het zo lees willen jullie met name voor man naar het buitenland. Dan zal hij dus water bij de wijn moeten doen als dat snel moet. Want jij kan niet alles tegelijk. Dus hij zal op zijn strepen moeten gaan staan. Heeft hij zijn ouderschapsverlof al opgenomen? En anders toch parttime werken (al is het maar tijdelijk?). Jij kan niet alles voor hem oplossen!
Besteed toch echt veel meer uit aan partner, laat hem boodschappen regelen, een schoonmaker en zeg nee tegen zijn buitenlandplannen en spreek hem eens aan op zijn verantwoordelijkheden thuis en voor jou en de tweeling.


Wil hij niet meer doen en minder werken, dan zou ik hem eruit kicken en zelf gaan doen. Die je nu ook al, heb je hem en zijn asogedrag er niet meer bij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fabienne88 schreef:
18-06-2022 08:46
De reden dat we naar het buitenland zouden gaan is omdat de banenmarkt in nl voor hem erg slecht is. Hij doet nu een fellowship (soort extra skills leren), in het buitenland zou hij nog meer kunnen leren en vanuit daar een vaste plek willen zoeken in nl.
Door deze afhankelijke positie in de slechte banenmarkt heeft hij weinig te willen op zijn werk. Voelt voor ons erg klote. Hij heeft zelfs dienst moeten draaien in de week dat de tweeling werd geboren. Even om de sfeer aan te geven. Ik/we weten ook wel dat dat allemaal niet mag, maar door de afhankelijkheid wordt er meer gepikt. Dat maakt ook dat we snel naar het buitenland willen, waar tekorten zijn in zijn functie en daardoor hopelijk de werkdruk en sfeer ook beter.

De opmerking van wie “moet” dit is er eentje die wel raakt. Deze baan is gekoppeld aan de studie. Ik heb destijds (toen ik solliciteerde) dus gekozen voor werken + leren en heb daarbij volledig onderschat wat het krijgen van kinderen met mij zou doen en de tijd die er over zou blijven.

Zowel mijn partner en ik zitten eigenlijk deze jaren qua werk in een “overleef” stand omdat het voelt alsof we er bíjna zijn. Maar soms denk ik inderdaad, voor wie doe ik deze lijdensweg joh. Misschien moet
Mijn partner zich gewoon laten omscholen tot huisarts en ga ik een niveautje lager werken. Een relaxter leven is ook wat waard. Maar zoals gezegd voelt dat ook als veel verspilde energie.


Ik hoop dat jullie snappen dat ik jullie punten heel goed begrijp, maar dat ik het niet uit een soort onwil ofzo zo vorm geef.
Merk dat ik me een beetje aangevallen voel, terwijl ik me juist al erg rot voel. Maar misschien ben ik ook wel een tikje overgevoelig op dit moment.

Ik begrijp het niet. Man 'kan' geen ouderschapsverlof opnemen en jij wil niet een jaar langer over je studie doen (zodat je niet nog ruim een jaar op overlevingsstand moet staan) omdat je dan pas een jaar later naar het buitenland zou kunnen. Maar je vindt omscholen van man en zelf met je studie stoppen wel een goed idee? Ik zie echt niet wat daar nou beter aan is en waarom het andere idee echt niet kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
“You worry too much….”

En je maakt van je mans probleem jouw probleem.

Als hij niet meer kan doen, dan zal hij moeten accepteren dat jullie langer in Nederland blijven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als de combinatie van kinderen, werk en studie te veel is, zul je ergens moeten schrappen. Dus of minder werken, of langer de tijd nemen om wat rustiger te studeren, of meer opvang voor jullie kinderen en hulp met je huiselijke klussen.

Het is heel herkenbaar trouwens. Ik werk, daarnaast een studie en ook 2 jonge kinderen. Toen het bij mij te veel werd, besloot ik langer over de opleiding te doen en nam man meer op zich. Het lijkt mij heel lastig om echt dingen op zo´n manier te veranderen dat jij wat lucht krijgt, als je man niks kan of wil aanpassen aan jullie verdeling.

Doe wel wat, het klinkt niet alsof zo doorgaan een optie is :redrose:
Alle reacties Link kopieren Quote
Fabienne88 schreef:
18-06-2022 08:46
Hij doet nu een fellowship (soort extra skills leren),

Heeft hij daarbij wel een gewone overeenkomst (en geldt dus het reguliere arbeidsrecht) of is het een soort van stageovereenkomst (waarbij je geen werknemersrechten hebt)?

Ik vraag dit ivm het recht op ouderschapsverlof. Als hij een reguliere arbeidsovereenkomst heeft, dan heeft hij daar gewoon recht op (en bij tweelingen dus dubbel het normale aantal uur) en mag de werkgever een verzoek niet weigeren. De werkgever kan hoogstens invloed uitoefenen op hoe het verlof ingeroosterd wordt.


maar door de afhankelijkheid wordt er meer gepikt.

Wat is het ergste dat er kan gebeuren? De relatie met zijn werkgever is al klote, toch? Zoals ik het lees, geeft hij niets op als hij op zijn strepen gaat staan.


en heb daarbij volledig onderschat wat het krijgen van kinderen met mij zou doen en de tijd die er over zou blijven.

Er is echt geen ouder van een eerste kind die de impact daarvan wel goed heeft kunnen inschatten, en bij een tweeling al helemaal niet! :hug:

Maar misschien ben ik ook wel een tikje overgevoelig op dit moment.

Je loopt tegen een burn-out aan, of je hebt er al eentje. En dat is niet zo gek, met alles wat je op jouw bord hebt.

Wat jou kan helpen, is om iets minder in extremen te denken. Je hoeft niet volgas door te blijven gaan, of voorgoed te stoppen met werk of studie. Je mag ook gewoon besluiten om tijdelijk wat gas terug te nemen. Even 3 maanden of een halfjaar adem pauze te nemen. En ja, dan duurt alles wat langer. Maar als jij nu
echt een stevige burn-out ontwikkelt, dan duurt alles nog veel langer, en verlies je mogelijk blijvend jouw motivatie en zin in werk en studie. Dat moet je toch ook niet willen?

En idem voor jouw man. Zijn werk is al ellendig, dus het is echt geen ramp als ze daar van hem balen. In de toekomst wordt dat slechts een nare herinnering die hij snel van zich af zal schudden en dan ver achter zich kan laten. Om zijn balans goed te houden, is het belangrijk dat hij nu ook in de eerste plaats goed voor zichzelf (en daarmee ook voor jou en jullie gezin) gaat zorgen.

Jullie ambitie en verantwoordelijkheidsgevoel siert jullie, maar het is ook wat jullie nu het gevoel geeft zo klem te zitten. Ietsje minder mag best en is ook goed genoeg. :redrose:

Alle reacties Link kopieren Quote
Dank voor jullie (voor mij wat confronterende) reacties. Ik had even tijd nodig om het te laten bezinken.
Ik ga met mijn man in gesprek om te kijken of hij meer verlof/vrij kan krijgen zodat ik meer ademruimte en tijd voor studie krijg.

Dank voor de spiegel in ieder geval.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fabienne88 schreef:
20-06-2022 11:07
Dank voor jullie (voor mij wat confronterende) reacties. Ik had even tijd nodig om het te laten bezinken.
Ik ga met mijn man in gesprek om te kijken of hij meer verlof/vrij kan krijgen zodat ik meer ademruimte en tijd voor studie krijg.

Dank voor de spiegel in ieder geval.

Goed van je. Zie je tegen het gesprek op?
Alle reacties Link kopieren Quote
Fabienne88 schreef:
20-06-2022 11:07
Dank voor jullie (voor mij wat confronterende) reacties. Ik had even tijd nodig om het te laten bezinken.
Ik ga met mijn man in gesprek om te kijken of hij meer verlof/vrij kan krijgen zodat ik meer ademruimte en tijd voor studie krijg.

Dank voor de spiegel in ieder geval.
Klinkt goed

en kijk ook even naar, wat je allemaal nog meer kunt uitbesteden.
Extra uren opvang, Extra hulp in huis, meer bezorgdiensten etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je niet minder tijd in werk en studie kan steken dan blijft het huishouden en de kinderen over. 2 dagen per week een huishoudelijke hulp laten komen voor al het werk (incl de was en de boodschappen) en de kinderen 5 dagen per week naar de opvang van 7-18 zou een optie zijn. Misschien niet je ideale beeld van het ouderschap maar dat is een overspannen stel ouders ook niet. Beter nu even doorpakken dan blijven hangen in deze wurggreep.

En je man, tja, ik zeg ook dat hij toch echt zijn schouders moet rechten en zijn recht op minder uren moet pakken. Dan maar het gezeur aanhoren van zijn collega's. Het is even niet anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ten eerste; ik heb echt diep respect dat je al zo ver bent in een studie! Ik heb 3 kinderen in 1,5 jaar tijd gekregen, waaronder dus een tweeling, en zelfs met beiden part time werkend is dat verdomde pittig.

Los van de praktische oplossingen die worden aangedragen is het misschien een goed moment om eens te evalueren wat jij en jullie nu eigenlijk willen? En dat mag anders zijn dan voor de kinderen kwamen, je kan een plan aanpassen of bijstellen. Het leven gebeurt en soms gebeurt er wat meer impact heeft dan gedacht.
Als je dat weet, dan kan je praktisch kijken hoe dat te regelen.

Maar vooral lees ik dat je eerst even een pas op de plaats moet maken en weer voor jezelf moet gaan zorgen. De vakantie is bijna in zicht, gebruik die daarvoor en dan wordt dit vast ook weer een stuk helderder!
Alle reacties Link kopieren Quote
Fabienne88 schreef:
18-06-2022 02:11
Mijn man is oogarts en hij heeft geprobeerd op zijn werk aan te geven dat hij graag parttime wil werken, maar tot nu toe wordt dit niet geaccepteerd door het ziekenhuis.

En als hij zegt dat hij een jaar lang
op vrijdagen
een bijzonder hoogleraarschap op de Erasmus Universiteit gaat doen,
dan kan het opeens wel.

Vierdaagse werkweek vanwege fancy bijbaan: applaus.
Vierdaagse werkweek vanwege kinderen: moeilijkmoeilijkmoeilijk.
Het VIVA-forum is op geen enkele wijze aansprakelijk, noch kan verantwoordelijk worden gehouden voor welke geleden schade dan ook welke voortvloeit uit de door Explorista geschreven posts in enig topic.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat praktische tips misschien nog:

Boodschappen laten bezorgen
2x per weer schoonmaakster die ook de was doet
Veel setjes kleding voor de kinderen zodat je niet vaak hoeft te wassen
Maaltijdenservice zodat je niet hoeft te koken (ohmyguts.nl)

Hoeveel dagen gaan de kinderen naar de opvang?

Studeren deden mijn klasgenoten altijd in het weekend van 5 s’ ochtends tot 10 uur, da heb je er al veel uur op zitten. Gelukkig had ik zelf toen geen kinderen, maar dat was 2,5 jaar lang naast een baan van minimaal 36 uur. Het kan dus wel weet ik. Maar hun leven bestond uit werk, studie en kinderen.

Ik sta zelf altijd met de jongste op rond 5 uur en zij slaapt nu weer om half 7 dan sport/werk of doe het huishouden tot oudste om half 8/ 8 uur wakker wordt. Straks werk ik ook weer 38 - 42 uur met 2 jonge kinderen dus het kan wel, maar je moet echt de discipline hebben om alles strak te plannen en andere dingen uit te besteden.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven