Werk & Studie
alle pijlers
Quarterlife crisis oftewel het dertigersdilemma
dinsdag 8 juli 2008 om 10:56
Keuzes, keuzes, keuzes... Eigenlijk in alle facetten van het leven. Wie kan er nog kiezen? En wie staat er achter zijn of haar gemaakte keuze?
Ik vind het maar lastig. Ik ben nu nog maar aan het afstuderen; het keuzemoment voor me uit aan het schuiven, als ik eerlijk moet zijn. Lid van diverse vacatureblaadjes. Elke week zoekend naar dé vacature. Elke week wel een aantal vacatures tegenkomen die mij aanspreken, maar toch maar niet reageren, want wie weet volgende week... Relaties idem. Aantal kortstondige 'scharrels' (relatie mag je het niet eens noemen) achter de rug. Allemaal leuk, lief en aardig, maar er is vast nog wel een leukere, toch?
Naast deze 'zware' onderwerpen vind ik het in het dagelijkse leven al moeilijk om te kiezen wat ik ga eten.
Keuzes. Bang om te kiezen. Het liefst wil ik het allemaal. Bang voor de verkeerde keuze. Om er net niet bij te horen.
In het boek 'Het dertigersdilemma' herken ik mijn keuzestress. Blijk dus niet de enige te zijn. Zijn er meer die dit herkennen?
Ik vind het maar lastig. Ik ben nu nog maar aan het afstuderen; het keuzemoment voor me uit aan het schuiven, als ik eerlijk moet zijn. Lid van diverse vacatureblaadjes. Elke week zoekend naar dé vacature. Elke week wel een aantal vacatures tegenkomen die mij aanspreken, maar toch maar niet reageren, want wie weet volgende week... Relaties idem. Aantal kortstondige 'scharrels' (relatie mag je het niet eens noemen) achter de rug. Allemaal leuk, lief en aardig, maar er is vast nog wel een leukere, toch?
Naast deze 'zware' onderwerpen vind ik het in het dagelijkse leven al moeilijk om te kiezen wat ik ga eten.
Keuzes. Bang om te kiezen. Het liefst wil ik het allemaal. Bang voor de verkeerde keuze. Om er net niet bij te horen.
In het boek 'Het dertigersdilemma' herken ik mijn keuzestress. Blijk dus niet de enige te zijn. Zijn er meer die dit herkennen?
dinsdag 8 juli 2008 om 12:14
Volg gewoon je gevoel en doe wat je leuk lijkt. Klinkt als heel simpel advies maar werkt voor mij.
Niets is voor altijd; als je die ene baan niet meer leuk vindt, ga je op zoek naar eentje die je leuker vindt (en trouwens, je moet toch érgens beginnen).
Als je iemand ontmoet, geniet dan gewoon van elkaar en we zien wel waar het schip strandt (*nu* vind je hem leuk en daar gaat het om).
Garanties heb je toch niet in het leven en als je niets kiest, dan leef je ook niet maar zit je eigenlijk altijd in de wachtkamer. En wie wil dat nou?
Niets is voor altijd; als je die ene baan niet meer leuk vindt, ga je op zoek naar eentje die je leuker vindt (en trouwens, je moet toch érgens beginnen).
Als je iemand ontmoet, geniet dan gewoon van elkaar en we zien wel waar het schip strandt (*nu* vind je hem leuk en daar gaat het om).
Garanties heb je toch niet in het leven en als je niets kiest, dan leef je ook niet maar zit je eigenlijk altijd in de wachtkamer. En wie wil dat nou?
dinsdag 8 juli 2008 om 12:31
Ben je toevallig ook een weegschaal van sterrenbeeld? Ja, klinkt misschien een beetje jing-jang, maar ik ben een weegschaal en zit al mn hele leven te dubben.
Ik wil alleen even zeggen dat bijna alle beslissingen in het leven ongedaan gemaakt kunnen worden. Dus durf gewoon een keer een keus te maken, solliciteer! Geef een man/jongen de kans! Vind je het niets? Is het zo weer ongedaan gemaakt, toch? (ik weet het: makkelijker gezegd dan gedaan...)
En als je dan toch lid bent van al die vacature-blaadjes, heb je waarschijnlijk ook de Intermediar. Daar staat deze week een heel artikel in over deze "dertigersdilemma's". Misschien haal je daar wat uit..
Ik wil alleen even zeggen dat bijna alle beslissingen in het leven ongedaan gemaakt kunnen worden. Dus durf gewoon een keer een keus te maken, solliciteer! Geef een man/jongen de kans! Vind je het niets? Is het zo weer ongedaan gemaakt, toch? (ik weet het: makkelijker gezegd dan gedaan...)
En als je dan toch lid bent van al die vacature-blaadjes, heb je waarschijnlijk ook de Intermediar. Daar staat deze week een heel artikel in over deze "dertigersdilemma's". Misschien haal je daar wat uit..
dinsdag 8 juli 2008 om 12:54
Ik had al een een dertigersdip toen ik net twintig was.. heel vermoeiend. Het gaat inderdaad over het aanbod van alle keuzes, maar uiteindelijk moet je denk ik even afstand nemen van al die keuzes en eerst eens goed bedenken wat je zelf wilt. Over tien jaar? Waar wil ik staan en hoe kan ik daar komen? Ikzelf kies altijd hetgeen wat voor mij het best voelt, ik vertrouw erop dat het goed voelt omdat het goed IS.
Zo, lekker diepzinnig zo op dinsdagmiddag in de regen, maar veel succes ermee!
Zo, lekker diepzinnig zo op dinsdagmiddag in de regen, maar veel succes ermee!
dinsdag 8 juli 2008 om 13:35
Herkenbaar hoor! Hoefde er niet eens moeite voor te doen! ;) Zag het laatst supergroot op de cover van een of ander hip blad staan. Normaal ben ik niet zo'n glossy -lezerig, maar nu trok het toch mijn volle aandacht. Tjsa. Ik ook.Dus. Relatie heb ik , daar was het makkelijk mee. Maar dan...... De BaanKeuze. Heb gekozen, het is een superbaan. En dan toch de stress voor de Grote Vastlegging, de Keuze, het vermeende Vastzitten....... Terwijl dit ansich allemaalniet zo erg is. Ik ben geen backpackende gelukzoeker, leef een stabiel leven, dus aan vele dingen "zit ik sowieso al vast"....Als daar al sprake van zou zijn. Als ik mijn leven onder de loep neem, dan is het ook allemaal onzin en ben ik hardstikke goed bezig. Maar hoe komt het dan dat keuzes eng zijn?
.Ik probeer gewoon te doen als of het er niet is. Probeer mijn eigen keuzes te beperken, de afwegingen helder te houden en te onthouden dat alles ongedaan kan worden gemaakt.... Althans, bijna alles....
.Ik probeer gewoon te doen als of het er niet is. Probeer mijn eigen keuzes te beperken, de afwegingen helder te houden en te onthouden dat alles ongedaan kan worden gemaakt.... Althans, bijna alles....
dinsdag 8 juli 2008 om 13:41
Nee, zoals jij het beschrijft herken ik het niet. Het lijkt alsof je op hele oppervlakkige kenmerken afgaat of het 'uiterlijke', in plaats van eerst te kijken naar wat je zelf echt wilt en wat echt bij je past.
Ik heb niet de illusie dat ik alles even goed kan, ik wil ook niet alles en de mensen waarmee het echt klikt zijn op 1 hand te tellen. Dat alles koester ik dan ook.
Maak je het probleem niet groter dan het is? Het kan een lastige weg zijn om uit te vinden wat je echt wil, maar dan nog moet er heel veel weg te strepen zijn. Probeer bij jezelf stil te staan in plaats van bij het aanbod. Wie weet helpt dat wat
Ik heb niet de illusie dat ik alles even goed kan, ik wil ook niet alles en de mensen waarmee het echt klikt zijn op 1 hand te tellen. Dat alles koester ik dan ook.
Maak je het probleem niet groter dan het is? Het kan een lastige weg zijn om uit te vinden wat je echt wil, maar dan nog moet er heel veel weg te strepen zijn. Probeer bij jezelf stil te staan in plaats van bij het aanbod. Wie weet helpt dat wat
dinsdag 8 juli 2008 om 13:47
Deze zin lees ik nu pas goed. Het zou toch absurd zijn als je je leven inricht naar 'wat hoort' of op grond van externe eisen?
Ik ben juist blij met mijn dertigerschap, ik voel me eindelijk sterk genoeg om mijn eigen weg te kiezen. Als twintiger hou je misschien nog veel meer rekening met wat de omgeving er van vind. Maar als dertiger zal ik er juist naar streven om me daar los van te maken, en niet te streven naar ideaalplaatjes die door anderen zijn bedacht. Dat is nou net de luxe van het ouder worden, toch?
dinsdag 8 juli 2008 om 13:48
Heel herkenbaar dit!!
Ik heb precies wat jij schrijft en hierdoor doe je dus uiteindelijk niets. Maak geen keuzes, want 'oh als er iets beters is dan dat' heb dan wel een baan (ja moet toch inkomen hebben...) maar echt tevreden ben ik er niet mee en dan gewoon niet op andere banen solliciteren want 'wat als dat nou ook niet is wat ik wil' en ik WEET niet eens wat ik wil!
GEK WORD IK VAN MEZELF!!
... en over mannen begin in maar niet eens....
Hahhaha ja ben trouwens wel een weegschaal van sterrenbeeld. Zou het dan toch daarmee te maken hebben
Ik heb precies wat jij schrijft en hierdoor doe je dus uiteindelijk niets. Maak geen keuzes, want 'oh als er iets beters is dan dat' heb dan wel een baan (ja moet toch inkomen hebben...) maar echt tevreden ben ik er niet mee en dan gewoon niet op andere banen solliciteren want 'wat als dat nou ook niet is wat ik wil' en ik WEET niet eens wat ik wil!
GEK WORD IK VAN MEZELF!!
... en over mannen begin in maar niet eens....
Hahhaha ja ben trouwens wel een weegschaal van sterrenbeeld. Zou het dan toch daarmee te maken hebben
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
dinsdag 8 juli 2008 om 18:27
Nu ik mijn stuk herlees, klinkt het wel heel dramatisch. Zo dramatisch is het niet. Het was meer bedoeld als trigger. Desondanks ervaar ik nog wel veel keuzes in mijn leven, hoor.
Ben ondertussen dat boek aan het lezen en was gewoon benieuwd of er mensen zijn die die quarterlife crisis herkennen.
Ik ben trouwens Boogschutter. Ik weet dat Boogschutters dol zijn op nieuwe dingen en uitdagingen.
Ben ondertussen dat boek aan het lezen en was gewoon benieuwd of er mensen zijn die die quarterlife crisis herkennen.
Ik ben trouwens Boogschutter. Ik weet dat Boogschutters dol zijn op nieuwe dingen en uitdagingen.
dinsdag 8 juli 2008 om 20:41
dinsdag 8 juli 2008 om 21:27
Mooi motto! Ik krijg juist vaak te horen dat ik toch maar mooi mazzel heb dat ik zo makkelijk een nieuwe baan vind en een leuk huis. Maar dat komt juist omdat ik eerst eens bedacht heb wat ik wilde. Ik heb niet in het wilde weg gesolliciteerd, maar eerst bedacht wat voor soort baan ik wilde (niet precies welke baan dus, maar welke dingen ik echt belangrijk vond). Toen zoiets voorbij kwam gewoon gesolliciteerd (je kunt altijd nog nee zeggen), en toen ik aangenomen werd en ik geen goede reden kon bedenken om het niet te doen, ben ik gewoon begonnen.
Met mijn huis hetzelfde: eerst goed op een rijtje gezegd wat ik echt belangrijk vond (binnen redelijke grenzen, dus dat zwembad ging niet door
), en toen dat gaan zoeken. Daarmee bedoel ik juist niet dat ik precies wist wat ik wilde, maar meer dat ik een paar kenmerken die ik echt belangrijk vond op een rijtje heb gezet. De rest was flexibeler, en mocht ik van mezelf gewoon proberen. En als het dan toch niks is, nou ja, dan zoek je weer verder. Op die manier heb je veel minder het gevoel dat je 'vastzit', en ben je je toch niet in het wilde weg op vanalles aan het storten. En ja, wat anderen van vinden, daar heb ik me nooit veel van aangetrokken. Dan is het des te verrassender als je ineens te horen krijgt dat jij alles zo goed voor elkaar hebt, haha.
Oh ja, en nooit vergeten dat anderen ook niet zo zeker zijn van alles wat ze doen hoor. Soms verlamt het je als je denkt dat jij de enige bent die twijfelt, maar iedereen heeft dat. Het enige verschil is dat ze gewoon wat gaan doen.
woensdag 9 juli 2008 om 11:12
Goh wat zitten we hier toch gezellig met z'n allen te twijfelen! Ik zie het alweer!
Tja Iris, misschien dat die weegschaal er toch wel iets mee te maken heeft... Het kan ook aan je antecedant (of zoiets) liggen.
Dat beschrijft hoe je je naar buiten toe op stelt. Ik geloof niet echt in horoscopen in de VIVA of Metro of zo, maar ik denk wel dat er een kern van waarheid in de karaktereigenschappen van een bepaald teken zit.
Maar even een voorstel:
Als we nu allemaal voor onszelf hier neerzetten wat we belangrijk vinden in een huis/baan/partner (kies maar hetgeen waarje over twijfelt). Dan worden we in ieder geval gemotiveerd om het op te schrijven en erover na te denken, kunnen we het van elkaar lezen en "feedback" geven, en misschien komt er viavia nog wel iemand aan een baan/huis/partner?
Goed idee?
Ik zal alvast even beginnen.
Ik zoek een baan als public affairs adviseur
in een klein/persoonlijk bedrijf met een platte structuur (ben niet zo goed met hierarchie...)
waarin ik onderzoek doe naar communicatiemethoden voor de overheid en non-profit en voor hen ook communicatieplannen op stel
In mijn baan wil ik graag nieuwe technieken/methoden/dingen leren, het moet wel een uitdaging blijven, ik wil mezelf blijven ontwikkelen.
Liefst in de buurt van Rotterdam/Den Haag (dat moet niet zo'n probleem zijn denk ik)
Het enige probleem is... ben net afgestudeerd (of eigenlijk, moet nog afstuderen) en heb 0,0 ervaring...
Maar het is nu in ieder geval wel even duidelijk wat ik wil...
Ik ga NU gewoon een open sollicitatie schrijven aan communicatiebureau X. Huppakee de deur uit ermee!
Doen jullie mee???
Tja Iris, misschien dat die weegschaal er toch wel iets mee te maken heeft... Het kan ook aan je antecedant (of zoiets) liggen.
Dat beschrijft hoe je je naar buiten toe op stelt. Ik geloof niet echt in horoscopen in de VIVA of Metro of zo, maar ik denk wel dat er een kern van waarheid in de karaktereigenschappen van een bepaald teken zit.
Maar even een voorstel:
Als we nu allemaal voor onszelf hier neerzetten wat we belangrijk vinden in een huis/baan/partner (kies maar hetgeen waarje over twijfelt). Dan worden we in ieder geval gemotiveerd om het op te schrijven en erover na te denken, kunnen we het van elkaar lezen en "feedback" geven, en misschien komt er viavia nog wel iemand aan een baan/huis/partner?
Goed idee?
Ik zal alvast even beginnen.
Ik zoek een baan als public affairs adviseur
in een klein/persoonlijk bedrijf met een platte structuur (ben niet zo goed met hierarchie...)
waarin ik onderzoek doe naar communicatiemethoden voor de overheid en non-profit en voor hen ook communicatieplannen op stel
In mijn baan wil ik graag nieuwe technieken/methoden/dingen leren, het moet wel een uitdaging blijven, ik wil mezelf blijven ontwikkelen.
Liefst in de buurt van Rotterdam/Den Haag (dat moet niet zo'n probleem zijn denk ik)
Het enige probleem is... ben net afgestudeerd (of eigenlijk, moet nog afstuderen) en heb 0,0 ervaring...
Maar het is nu in ieder geval wel even duidelijk wat ik wil...
Ik ga NU gewoon een open sollicitatie schrijven aan communicatiebureau X. Huppakee de deur uit ermee!
Doen jullie mee???
woensdag 9 juli 2008 om 21:23
Ik vond het de plek belangrijk (wilde ivm persoonlijke omstandigheden per se niet verhuizen). Verder wilde ik graag onderzoek doen, bij een universiteit (en in een beetje een bepaalde richting, maar die laat ik liever even in het midden ivm herkenbaarheid). Het exacte onderwerp vond ik minder belangrijk. En het moest me NU leuk lijken. Ik doe heel weinig aan carriereplanning, dus de groeimogelijkheden en zo vind ik ook wat minder belangrijk. Ik kan altijd weer ergens anders heen gaan.
Ik heb een keer een gesprek gehad met een hoge pief op mijn oude werk, en die vroeg toen: wat vind je nou echt leuk aan dit werk? Toen ik dat begon uit te leggen, zei hij: 'kijk, nu gaan je ogen glimmen, dit moet je bij je sollicitaties zoeken'. Dat klonk heel raar, maar hij had wel gelijk.
Ik heb een keer een gesprek gehad met een hoge pief op mijn oude werk, en die vroeg toen: wat vind je nou echt leuk aan dit werk? Toen ik dat begon uit te leggen, zei hij: 'kijk, nu gaan je ogen glimmen, dit moet je bij je sollicitaties zoeken'. Dat klonk heel raar, maar hij had wel gelijk.
