![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-werk&studie-01.png)
Schoolrapport voor volwassenen...
dinsdag 16 juni 2009 om 10:45
Beetje vage titel misschien, maar dit gevoel bekroop me toen ik laatst een beoordelingsgesprek had op mijn werk. Bij ons is het zo dat je eerst afspraken maakt voor een komende periode, dus doelen die je moet halen en punten waar je aan moet werken. Tijdens het beoordelingsgesprek wordt dan gekeken in hoeverre die doelen gehaald zijn. Op zich kan ik me daar wel in vinden, maar er staan dan bij elk punt dat behandeld wordt onderaan 4 keuzemogelijkheden/vakjes: onvoldoende/voldoende/goed/uitstekend. In het vakje dat van toepassing is zet de leidinggevende dan een kruisje.
Mijn leidinggevende liep met mij die punten langs en ik kreeg een heel ongemakkelijk gevoel, alsof ik een lagere schoolkind was dat haar rapport had gekregen. Bij een laatste vraag deed mijn leidinggevende zijn hand op het antwoord en na een korte inleiding deed hij zijn hand weg en kreeg ik als verrassing te zien dat er een kruisje stond bij 'uitstekend'....
Ben ik de enige die zich hier ongemakkelijk bij voelt en zich als een klein kind behandeld voelt? (niet alleen door hand op antwoord van leidinggevende, maar gewoon door dit hele systeem). Ik word er eigenlijk nogal recalcitrant van en kon het toch niet laten om te zeggen 'goh, het lijkt alsof ik m'n schoolrapport krijg'. Verder heb ik wel het spelletje meegespeeld en enthousiast gereageerd (mede doordat ik een goede beoordeling had ), maar ik vond het eigenlijk gewoon stom. Wie herkent dit gevoel?
Mijn leidinggevende liep met mij die punten langs en ik kreeg een heel ongemakkelijk gevoel, alsof ik een lagere schoolkind was dat haar rapport had gekregen. Bij een laatste vraag deed mijn leidinggevende zijn hand op het antwoord en na een korte inleiding deed hij zijn hand weg en kreeg ik als verrassing te zien dat er een kruisje stond bij 'uitstekend'....
Ben ik de enige die zich hier ongemakkelijk bij voelt en zich als een klein kind behandeld voelt? (niet alleen door hand op antwoord van leidinggevende, maar gewoon door dit hele systeem). Ik word er eigenlijk nogal recalcitrant van en kon het toch niet laten om te zeggen 'goh, het lijkt alsof ik m'n schoolrapport krijg'. Verder heb ik wel het spelletje meegespeeld en enthousiast gereageerd (mede doordat ik een goede beoordeling had ), maar ik vond het eigenlijk gewoon stom. Wie herkent dit gevoel?
dinsdag 16 juni 2009 om 11:00
dinsdag 16 juni 2009 om 11:02
hoe had je het liever gehad? Heb er zelf niet zoveel moeite mee, meestal is er ruimte voor uitleg of aanvulling waarom iets
(on)voldoende, goed of uitstekend is.
Ik vind het eerder prettig dat ik weet op welke onderdelen is al dan niet goed scoor zodat ik me kan verbeteren. Geen gevoel van schoolrapporten oid
(on)voldoende, goed of uitstekend is.
Ik vind het eerder prettig dat ik weet op welke onderdelen is al dan niet goed scoor zodat ik me kan verbeteren. Geen gevoel van schoolrapporten oid
![Smile :-)](./../../../smilies/icon_e_smile.gif)
dinsdag 16 juni 2009 om 11:26
Misschien zou ik het wat minder formeel willen, dat die punten wel langs worden gelopen, maar dat er gezegd wordt hoe het gaat en wat beter kan. En wat meer op gelijkwaardig niveau.
Ik heb sowieso moeite met gezag, heb tot mijn 30ste allerlei dingen zelfstandig gedaan, niet echt voor een baas gewerkt, dus ik kan daar niet goed aan wennen. Dat iemand anders zeg maar met je aan tafel gaat zitten en gaat zeggen 'nou, dit heb je goed gedaan hoor'.
Het voordeel van deze baan is wel dat ik meer zekerheid heb dan wanneer ik zelfstandig zou zijn, maar ik denk dat het mij beter zou liggen als ik eigen baas was.
Ik heb dus een tijdje geprobeerd iets voor mezelf op te zetten, was toen nog getrouwd en ex had een eigen bedrijf waar we prima van rond konden komen. Mijn 'project' was dus gewoon leuk erbij, maar nu ik gescheiden ben en voor m'n kids moet zorgen vind ik de stap om een eigen bedrijf te beginnen wat erg groot. Maar ik moet dus erg wennen aan die hele verhouding tussen leidinggevende en medewerker.
Ik heb sowieso moeite met gezag, heb tot mijn 30ste allerlei dingen zelfstandig gedaan, niet echt voor een baas gewerkt, dus ik kan daar niet goed aan wennen. Dat iemand anders zeg maar met je aan tafel gaat zitten en gaat zeggen 'nou, dit heb je goed gedaan hoor'.
Het voordeel van deze baan is wel dat ik meer zekerheid heb dan wanneer ik zelfstandig zou zijn, maar ik denk dat het mij beter zou liggen als ik eigen baas was.
Ik heb dus een tijdje geprobeerd iets voor mezelf op te zetten, was toen nog getrouwd en ex had een eigen bedrijf waar we prima van rond konden komen. Mijn 'project' was dus gewoon leuk erbij, maar nu ik gescheiden ben en voor m'n kids moet zorgen vind ik de stap om een eigen bedrijf te beginnen wat erg groot. Maar ik moet dus erg wennen aan die hele verhouding tussen leidinggevende en medewerker.
dinsdag 16 juni 2009 om 12:09
Zoals jij beschrijft gaan al mijn functioneringsgesprekken ook ongeveer. Van te voren vul ik een lijst in, vol met termen als 'onvoldoende/matig/voldoende/goed.' De teamleider ook. Net als de artsen waar ik voor werk. En mijn collega's. De bedoeling is dat je gaat kijken naar de overeenkomsten en de verschillen. Daar rolt dan een oordeel uit, waar een verslag over wordt geschreven.
Inderdaad erg schools. Maar ik ben niet anders gewend.
Inderdaad erg schools. Maar ik ben niet anders gewend.
dinsdag 16 juni 2009 om 12:14
Tsja, maar het is een beetje inherent aan een beoordelingsgesprek dat het niet gelijkwaardig is. Die ander is de baas en die heeft een mening over jouw functioneren. Dat kun je vriendelijk verpakken in een leuk gesprek, maar feit blijft dat je een beoordeling krijgt.
Ik vind het wel duidelijkheid scheppen dat daar zo'n lijstje bij hoort. Dan kun je daar ook over in discussie gaan of laten weten dat je het niet eens bent met een beoordeling, als dat nodig mocht zijn.
Als het wollig verpakt wordt in een quasi-gelijkwaardig gesprek dan kun je een heel fijn gesprek hebben, en achteraf toch merken dat je geen salarisverhoging krijgt. Want daar gaat een beoordelingsgesprek om: het heeft gevolgen voor je aanstelling en/of salaris. Dat doe ik liever zo duidelijk mogelijk.
Ik vind het wel duidelijkheid scheppen dat daar zo'n lijstje bij hoort. Dan kun je daar ook over in discussie gaan of laten weten dat je het niet eens bent met een beoordeling, als dat nodig mocht zijn.
Als het wollig verpakt wordt in een quasi-gelijkwaardig gesprek dan kun je een heel fijn gesprek hebben, en achteraf toch merken dat je geen salarisverhoging krijgt. Want daar gaat een beoordelingsgesprek om: het heeft gevolgen voor je aanstelling en/of salaris. Dat doe ik liever zo duidelijk mogelijk.