Slaaf van de maatschappij

Student201 vrijdag 25 augustus 2023 om 12:33

Hii,

Edit: laat ik vooropstellen dat ik geen vergelijk wil maken met slavernij zoals het vroeger was en nu nog steeds op plekken. Dat is niet de lading die ik "slaaf" wil geven...

Klinkt als een heftige titel. In bepaalde zin is het dat misschien ook wel. Ik vroeg me af hoe jullie hier tegenaan kijken en of jullie hier ooit over nadenken. Toevallig had ik het hier gisteren met wat mensen over en zij gaven toe dat ze er eigenlijk hetzelfde tegenaan keken.

Ik ben nu midden 20. Net 3 weken vakantie achter de rug en aankomende maandag begint werk weer. En om eerlijk te zijn, ik heb er belachelijk weinig zin in (zoals vrijwel iedereen na vakantie). Niet zo zeer omdat ik het werk zo erg vind. Maar ik vraag me af of dit nu het leven is zoals je het zou willen leiden.

Ik voel me soms nogal een robot: letterlijk een slaaf van de maatschappij. Iemand die niet werkt om te leven, maar leeft om te werken.

Ma tm vr zien er ongeveer uit als:
- 7u: wekker (snoozen) en opstaan
- 8u: vertrek naar werk
- 9u tot half 6: werk
- 18.30 tot 19.45: eten/douchen etc.
- 20 tot 22u: hobby/sporten
- 23u: slapen

En dat week na week na week. In het weekend bijslapen en dan heb ik wat tijd om dingen te doen die ik leuk vind. Op een rustig tempo, zonder dat het moet.

Het leven voelt vaak heel erg als moeten en veel te weinig als vrijheid voor mijn gevoel. Tijdens corona stond alles even stil en was er veel meer tijd en ruimte (ik studeerde toen nog + thuiswerken). Maar voor mijn gevoel rent iedereen nu weer door op dezelfde automatische piloot, zoals vroeger. En het moet ook wel, want alle hobbies gaan weer door, thuiswerken is bij ons weer vrijwel in de ban. Let wel: ik vind mijn hobbies heel tof. Maar dat constante gevoel dat ik van A naar B aan het rennen ben absoluut niet!

Werken, eten, hobby/tv kijken, slapen en dat op repeat. Als je er over nadenkt, eigenlijk worden we al vanaf het moment dat we naar school gaan klaargestoomd om deel te nemen in deze kapitalistische machine.

Ik sta hier wel eens vaker bij stil. Wil ik dit wel? Wat wil ik dan? Mijn leven hangt aan elkaar door dingen die geld kosten. En geld krijg je door te werken. En zo is het cirkeltje weer rond.

Ik ben er sowieso over aan het denken om over niet al te lange tijd te gaan kijken voor een andere baan: meer mogelijkheden tot thuiswerken en niet meer 2u per dag onderweg zijn.

Maar verder dan? Hoe ga ik bewuster leven?

Zijn er meer mensen die hier wel eens over nadenken en ook actie ondernomen hebben? Ik ben heel benieuwd.

student201 wijzigde dit bericht op 25-08-2023 12:45

3.88% gewijzigd

Zwetser

Lila-Linda vrijdag 25 augustus 2023 om 13:50

Student201 schreef: ↑
25-08-2023 13:26
Gaaf. Knap dat je dat gedaan hebt en dat het goed uitgepakt heeft. Denk niet dat dit iets voor mij is nee haha.

Jij kiest dus bewust voor dit leven

Flashy vrijdag 25 augustus 2023 om 13:50

Begin voor jezelf.

En verder hebben wij het super in Nederland.

Menig mens in andere landen zou blij zijn met die drie weken vakantie!

belgali vrijdag 25 augustus 2023 om 13:50

Onpopulaire opinie maar gedeeltelijk ook waar: zoveel mensen hebben een burnout omdat het kán - omdat we gelukkig een goed vangnet hebben in Nederland. Want in bepaalde delen van de wereld werken mensen 2 of 3 banen om te overleven. Of ze creperen in een of andere achterbuurt.

Waarmee ik niet elke burn-out wil ontkennen - Er zijn zeker mensen die effectief onderuit gaan door een combinatie van werkdruk, eigen perfectionisme en een gevoel van weinig autonomie of voldoening.

Eerlijk: ik vond het toen ik pas student-af was ook zwaar kut om zoveel te werken. Want de overgang van de vrijheid van studeren was ook wel erg heftig (had toen een 40-uren baan). Nu heb ik het objectief gezien "zwaarder" (want kind - eigen huis - meer verantwoordelijkheden in mijn baan), maar toch valt het me jaar na jaar beter mee.

Beginnersbanen zijn vaak repetitief en weinig voldoening gevend. Geef jezelf de tijd om te groeien en te jobhoppen tot je zit waar je wil zitten. Tot je opeens 's avonds niet uitgeput thuis komt, maar integendeel echt kan zeggen dat je een toffe dag hebt gehad op je werk.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

Ginevra vrijdag 25 augustus 2023 om 13:51

Student201 schreef: ↑
25-08-2023 13:40
Misschien wel. Maar met mij zowat iedereen dan. Gezien o.a. het hoge verzuim. Waarom is dat dan zo?
Eraan ontsnappen en je leven een eigen richting geven klinkt heel eenvoudig. Maar is het blijkbaar voor veel mensen niet.

Het is eenvoudig in de zin dat het niet heel moeilijk is de oplossing te bedenken, maar het is moeilijk in die zin dat het wel moeite kost om die oplossing ook te implementeren. Net zoals het voor een roker wel makkelijk is te bedenken dat hij moet stoppen, maar dat het stoppen zelf wel heel lastg kan zijn.

Ik denk dat het zo lastig is, omdat we juist een bepaalde levensstandaard gewend zijn en daar heel erg aan hechten. En ik ben voor mezelf denk ik nog heel erg zoekende hoe ik die afweging wil maken. Want laat ik eerlijk zijn: ook mijn huidige levensstandaard is me veel waard. Absoluut.

Mijn levensstandaard is me ook veel waard. En de eerste jaren na mijn afstuderen was het zelfs nog armoedje troef, door een combinatie van factoren had ik én die lange werkdagen én ook nog eens geen cent te makken, ik woonde in een krot en kon amper de boodschappen betalen. Gelukkig is het gaandeweg beter geworden en heb ik door geluk en goede keuzes nu een redelijke levensstandaard ook met veel minder werken.
Maar daar zat bijvoorbeeld wel een heel bewuste keuze bij om veel simpeler te gaan wonen dan bij onze "carrieres" paste. En ik kan nog steeds wel eens verliefd kijken naar de mooie huizen van collega's, tot ik me realiseer dat ik om in zo'n huis te wonen weer fulltime zou moeten gaan werken.

En jij zit kennelijk nog in de modus dat je liever de maatschappij de schuld geeft omdat je dan zelf geen keuzes hoeft te maken. Maar jij kunt vandaag nog beslissen om vanavond een boek te lezen, de telefoon in de kast te leggen en om 22 uur naar bed te gaan. Maar dat vergt een opoffering van iets anders dat leuk is. Laat staan dat het makkelijk is om te besluiten dat je ook huisschilder in Akkrum kunt worden.

ginevra wijzigde dit bericht op 25-08-2023 13:52

0.05% gewijzigd

Student201 vrijdag 25 augustus 2023 om 13:52

Lila-Linda schreef: ↑
25-08-2023 13:50
Jij kiest dus bewust voor dit leven

Ik ben dus, zoals ik het zelf noem, zoekende.

Zwetser

Lila-Linda vrijdag 25 augustus 2023 om 13:52

Student201 schreef: ↑
25-08-2023 13:40
Misschien wel. Maar met mij zowat iedereen dan. Gezien o.a. het hoge verzuim. Waarom is dat dan zo?

Eraan ontsnappen en je leven een eigen richting geven klinkt heel eenvoudig. Maar is het blijkbaar voor veel mensen niet. Want laten we eerlijk zijn: als je een burnout krijgt, ga je al langere tijd over meerdere grenzen heen. Blijkbaar doet een groot gedeelte van de bevolking dit dus.

Ik denk dat het zo lastig is, omdat we juist een bepaalde levensstandaard gewend zijn en daar heel erg aan hechten. En ik ben voor mezelf denk ik nog heel erg zoekende hoe ik die afweging wil maken. Want laat ik eerlijk zijn: ook mijn huidige levensstandaard is me veel waard. Absoluut.

Het is ook je nog puberale brein die in opstand komt tegen volwassenheid
Je dacht dat het Halleluja zou zijn, het blijkt me dat even tegen te vallen

de meeste mensen worden op een bepaald moment tevreden en berusten
En dat zijn voor jou vast nog hele smerige woorden

Anoniem_65fc39b29bca3 vrijdag 25 augustus 2023 om 13:53

belgali schreef: ↑
25-08-2023 13:50
Onpopulaire opinie maar gedeeltelijk ook waar: zoveel mensen hebben een burnout omdat het kán - omdat we gelukkig een goed vangnet hebben in Nederland. Want in bepaalde delen van de wereld werken mensen 2 of 3 banen om te overleven. Of ze creperen in een of andere achterbuurt.

Waarmee ik niet elke burn-out wil ontkennen - Er zijn zeker mensen die effectief onderuit gaan door een combinatie van werkdruk, eigen perfectionisme en een gevoel van weinig autonomie of voldoening.

Eerlijk: ik vond het toen ik pas student-af was ook zwaar kut om zoveel te werken. Want de overgang van de vrijheid van studeren was ook wel erg heftig (had toen een 40-uren baan). Nu heb ik het objectief gezien "zwaarder" (want kind - eigen huis - meer verantwoordelijkheden in mijn baan), maar toch valt het me jaar na jaar beter mee.

Beginnersbanen zijn vaak repetitief en weinig voldoening gevend. Geef jezelf de tijd om te groeien en te jobhoppen tot je zit waar je wil zitten. Tot je opeens 's avonds niet uitgeput thuis komt, maar integendeel echt kan zeggen dat je een toffe dag hebt gehad op je werk.

onpopulair, wellicht. Maar het aantal burn-outs op de vuilnisbelt van Calcutta schijnt best laag te zijn.

Anoniem_65fc39b29bca3 vrijdag 25 augustus 2023 om 13:54

Student201 schreef: ↑
25-08-2023 13:52
Ik ben dus, zoals ik het zelf noem, zoekende.

Je bent dus, zoals de maatschappij dat noemt, onvolwassen.

Geeft niks, groei je overheen. En dan ga je dood.

Nyx vrijdag 25 augustus 2023 om 13:55

Student201 schreef: ↑
25-08-2023 13:49
Ik denk dat het leven tegenwoordig vooral drukker is op psychisch gebied. Ontzettend veel prikkels. Vroeger was het meer lichamelijk druk, maar minder psychisch. Denk ik. Vroeger deden mensen ook veel vaker lichamelijk werk.

Ik denk dat er vroeger veel meer zorgen waren of er eten op de plank kwam die dag, trauma’s door overleden kinderen, veel kinderen, zieke kinderen, zorg voor ouders, niet uit mogen komen voor je geaardheid, druk vanuit de kerk (meer kinderen, de hel, deel loon afstaan), op jonge leeftijd fysiek niet meer in staat tot arbeid, etc.

Student201 vrijdag 25 augustus 2023 om 13:56

Ginevra schreef: ↑
25-08-2023 13:51
Het is eenvoudig in de zin dat het niet heel moeilijk is de oplossing te bedenken, maar het is moeilijk in die zin dat het wel moeite kost om die oplossing ook te implementeren. Net zoals het voor een roker wel makkelijk is te bedenken dat hij moet stoppen, maar dat het stoppen zelf wel heel lastg kan zijn.

Mijn levensstandaard is me ook veel waard. En de eerste jaren na mijn afstuderen was het zelfs nog armoedje troef, door een combinatie van factoren had ik én die lange werkdagen én ook nog eens geen cent te makken, ik woonde in een krot en kon amper de boodschappen betalen. Gelukkig is het gaandeweg beter geworden en heb ik door geluk en goede keuzes nu een redelijke levensstandaard ook met veel minder werken.
Maar daar zat bijvoorbeeld wel een heel bewuste keuze bij om veel simpeler te gaan wonen dan bij onze "carrieres" paste. En ik kan nog steeds wel eens verliefd kijken naar de mooie huizen van collega's, tot ik me realiseer dat ik om in zo'n huis te wonen weer fulltime zou moeten gaan werken.

En jij zit kennelijk nog in de modus dat je liever de maatschappij de schuld geeft omdat je dan zelf geen keuzes hoeft te maken. Maar jij kunt vandaag nog beslissen om vanavond een boek te lezen, de telefoon in de kast te leggen en om 22 uur naar bed te gaan. Maar dat vergt een opoffering van iets anders dat leuk is. Laat staan dat het makkelijk is om te besluiten dat je ook huisschilder in Akkrum kunt worden.

Goeie post. Ik denk dat dit wel de spijker op de kop is. Thanks!

Ik moet hier eens goed over na gaan denken. Ik vind fulltime werken prima. Zeker omdat nu fulltime werken me ook in mijn latere jaren nog veel oplevert (ik creëer nu een bepaalde financiele onafhankelijkheid & buffer).

Maar mogelijk moet ik toch eens bepaalde keuzes nader bekijken. En daarmee ook mijn werk + reistijd. Want heel eerlijk, valt me dit soms toch aardig tegen...

Zwetser

Anoniem_65b76fd3af17f vrijdag 25 augustus 2023 om 13:57

Zelfs vergeleken met andere westerse landen hebben we hier een hoog percentage burn-out die erin resulteren dat iemand tijdelijk niet kan werken. Andere landen zullen vast net zoveel burn-outs hebben. Maar mensen moeten door.

Vlag vrijdag 25 augustus 2023 om 13:58

Ik herken het wel van toen ik in dezelfde levensfase zat als jij. Net afgestudeerd en werkend, het gevoel: is dit het nou? Het is ook niet zo gek want je bent heel lang van mijlpaal naar mijlpaal gegaan (basisschool klaar; eindexamen; studeren en misschien wel op jezelf wonen; afstuderen) en dan… is het ineens klaar. Ik viel wel een beetje in een gat.

Wat voor mij helpt is continu nieuwe doelen/wensen en mijlpalen voor mezelf creëren. Een verre reis plannen, een tijd in het buitenland werken, een vervallen huis(je) kopen en helemaal opknappen, een triatlon doen. Ik ken mezelf nu beter dan 15 jaar geleden en weet nu dat ik een beetje van high naar high moet leven. Misschien heb jij dat ook?

Overigens heb ik nu jonge kinderen en is mijn leven in een heel ander soort “sleur” gekomen, ik móet nu in m’n vrije tijd ook ineens heel veel dingen. Maar omdat ik eigenlijk geen tijd heb om daarbij stil te staan voelt het juist niet als een zwart gat. En de geboorte van ieder kind is natuurlijk ook een high, en hun mijlpalen ook

vlag wijzigde dit bericht op 25-08-2023 13:58
Reden: Spelfout

0.14% gewijzigd

Student201 vrijdag 25 augustus 2023 om 14:01

Nyx schreef: ↑
25-08-2023 13:55
Ik denk dat er vroeger veel meer zorgen waren of er eten op de plank kwam die dag, trauma’s door overleden kinderen, veel kinderen, zieke kinderen, zorg voor ouders, niet uit mogen komen voor je geaardheid, druk vanuit de kerk (meer kinderen, de hel, deel loon afstaan), op jonge leeftijd fysiek niet meer in staat tot arbeid, etc.

Zeker waar. Kan zijn dat de samenleving minder kan hebben dan vroeger. Of dat het juist makkelijker is om een burnout te hebben door het goeie vangnet, zoals iemand al zei.

Ik weet het niet. Hier zijn overigens vast studies over.

Zwetser

Ginevra vrijdag 25 augustus 2023 om 14:02

Student201 schreef: ↑
25-08-2023 13:49
Ik denk dat het leven tegenwoordig vooral drukker is op psychisch gebied. Ontzettend veel prikkels. Vroeger was het meer lichamelijk druk, maar minder psychisch. Denk ik. Vroeger deden mensen ook veel vaker lichamelijk werk.

Dat is ten dele waar, als je uitgaat van een min of meer gezond iemand die kan rondkomen van een draaglijke maar eenvoudige baan.

Maar tel daar even bij op het hebben van 8 of meer kinderen, het in huis hebben van opa of oma, de druk op homo's om hun geaardheid te verzwijgen en een "normaal" leven te leiden, het hebben van ziekten en handicaps waar geen ondersteuning voor was, en het werk om alle verdere taken met de hand te doen. En dat nog afgezien van mensen die in de mijnen werkten of andere banen waardoor je op je 40e dood neerviel.

Mijn opa was loodgieter, maar mijn oma stond wel om 4 uur op om de was te doen, en voor de kinderen te zorgen, vóór ze naar haar werk als verpleegkundige ging want van het loodgieten alleen kon het gezin niet rondkomen.
Ik heb weinig over burnouts gehoord in die tijd.

Ik ben het deels wel met je eens hoor, er zijn enorm veel prikkels en dat kan heel vermoeiend zijn. Maar je hebt dat ook voor een deel zelf in de hand. 's Avonds op de bank een papieren boek lezen ipv tot 0030 uur op je telefoon scrollen scheelt al een paar duizend beelden.

Zwaluw1984 vrijdag 25 augustus 2023 om 14:03

Student201 schreef: ↑
25-08-2023 13:56
Goeie post. Ik denk dat dit wel de spijker op de kop is. Thanks!

Ik moet hier eens goed over na gaan denken. Ik vind fulltime werken prima. Zeker omdat nu fulltime werken me ook in mijn latere jaren nog veel oplevert (ik creëer nu een bepaalde financiele onafhankelijkheid & buffer).

Maar mogelijk moet ik toch eens bepaalde keuzes nader bekijken. En daarmee ook mijn werk + reistijd. Want heel eerlijk, valt me dit soms toch aardig tegen...

2 uur per dag is veel qua reistijd!

Nog een onpopulaire mening: ik vind dat mensen van 10 jaar jonger ook niks meer gewend zijn

. Inmiddels 35 en paar promoties verder, maar die trainees met de meeste kan ik niks.

Ja er zijn weken bij dat we inderdaad 50 uur maken en dat dat deden wij gewoon. Compenseerde we de week of de maand er (en soms gewoon niet). Tegenwoordig een unicum...

Ik zou echt een paar jaar investeren en positief opvallen zodat je snel promotie maakt. Dan heb je veel meer autonomie om jouw eigen werk in te delen.

Nyx vrijdag 25 augustus 2023 om 14:04

Student201 schreef: ↑
25-08-2023 14:01
Zeker waar. Kan zijn dat de samenleving minder kan hebben dan vroeger. Of dat het juist makkelijker is om een burnout te hebben door het goeie vangnet, zoals iemand al zei.

Ik weet het niet. Hier zijn overigens vast studies over.

Feit is dat in derde wereldlanden er veel minder spraken is van burn out, adhd etc. De prioriteit ligt daar bij overleven, dus is er geen ruimte voor dingen als burn out, bored out etc.
Verder zie ik het niet als een last om mezelf nuttig te maken in de maatschappij en voel ik me dus ook geen slaaf.

Anoniem_677683ba4a1a0 vrijdag 25 augustus 2023 om 14:04

Tafelkleed schreef: ↑
25-08-2023 13:43
Ik vind het wel leuk om na mijn vakantie weer te werken.

Oh, ik niet. Maar ik heb sowieso vaak tegenzin bij afgesproken dingen die ik leuk vind.

Vakantie bijvoorbeeld, kan ik huizenhoog tegenop kijken, naarmate de datum nadert. De avond voor vertrek denk ik echt, wat doe ik mezelf aan?!

anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 25-08-2023 14:05

24.57% gewijzigd

Lila-Linda vrijdag 25 augustus 2023 om 14:05

er is echt wel een tijd geweest dat mensen het beter/rustiger/financieel fijner hadden
maar dat was kort, zo van 1965 tot 1980

Nyx vrijdag 25 augustus 2023 om 14:07

Lila-Linda schreef: ↑
25-08-2023 14:05
er is echt wel een tijd geweest dat mensen het beter/rustiger/financieel fijner hadden
maar dat was kort, zo van 1965 tot 1980

Dat ligt denk echt aan de klasse waarin je zat hoor. Mijn ouders zaten in de arbeidersklasse en er werd hard en veel gewerkt, dubbeltjes omgedraaid, kleding zelf gemaakt, etc.
En dan natuurlijk het huisvestingsprobleem. Kopen was er echt niet bij en huurwoningen waren schaars.

Student201 vrijdag 25 augustus 2023 om 14:10

Zwaluw1984 schreef: ↑
25-08-2023 14:03
2 uur per dag is veel qua reistijd!

Nog een onpopulaire mening: ik vind dat mensen van 10 jaar jonger ook niks meer gewend zijn . Inmiddels 35 en paar promoties verder, maar die trainees met de meeste kan ik niks.

Ja er zijn weken bij dat we inderdaad 50 uur maken en dat dat deden wij gewoon. Compenseerde we de week of de maand er (en soms gewoon niet). Tegenwoordig een unicum...

Ik zou echt een paar jaar investeren en positief opvallen zodat je snel promotie maakt. Dan heb je veel meer autonomie om jouw eigen werk in te delen.

Verschilt van persoon tot persoon denk ik. Ik heb niet het idee dat in mijn vakgebied of in ieder geval bij mijn vrienden dit bovengemiddeld voorkomt.

Promotie zou in mijn geval betekenen richting een leidinggevende functie en hogere werk- of in ieder geval prestatiedruk. Ik heb nu al heel veel vrijheid om mijn werk in te delen. Dus wat dat betreft heb ik absoluut geen klagen.

Zwetser

himalaya vrijdag 25 augustus 2023 om 14:11

Student201 schreef: ↑
25-08-2023 13:49
Ik denk dat het leven tegenwoordig vooral drukker is op psychisch gebied. Ontzettend veel prikkels. Vroeger was het meer lichamelijk druk, maar minder psychisch. Denk ik. Vroeger deden mensen ook veel vaker lichamelijk werk.

Ook daar kies je zelf grotendeels voor. En het overgrote deel van de bevolking heeft géén burn-out.

In plaats van op je telefoon pielen en wéér op TikTok/insta kijken of je iets gemist hebt, kun je ook een boek lezen of een legpuzzel maken ofzo. Of borduren, met je handen in een moestuin wroeten, de hond van de buren uitlaten.

Weer die keuzes.

Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje

Mijniebelle vrijdag 25 augustus 2023 om 14:12

Ik ben het met je eens maar ik vind Viva niet de juiste plek om daar verder op in te gaan.

Student201 vrijdag 25 augustus 2023 om 14:15

Mijniebelle schreef: ↑
25-08-2023 14:12
Ik ben het met je eens maar ik vind Viva niet de juiste plek om daar verder op in te gaan.

Why not? Pb?

Zwetser

S7rin vrijdag 25 augustus 2023 om 14:18

Bij mij scheelt het dat ik geen 9 tot 5 baan heb. Per saldo maak ik wellicht meer uren, maar het feit dat ik 's ochtends niet met wekker op hoef te staan, lekker rustig m'n dag kan starten en pas rond 15:00 de deur uit hoef maakt dat ik het gevoel heb meer (aan mijn) vrije tijd te hebben. Alleen in de weekenden ben ik wel van 's ochtends tot 's nachts de deur uit, maar dat vind ik echt veel minder erg dan een "normale" dag bij een kantoorbaan. Met de kantoorbanen die ik had werd ik rond 16:00 uur pas een beetje productief, en was voor mijn gevoel na een volle werkdag vooral druk bezig met boodschappen/koken en had daarna echt geen fut meer voor de leuke dingen des levens.

Mijn werkweek is trouwens 6 dagen in de week. Maandag is mijn weekend.

s7rin wijzigde dit bericht op 25-08-2023 14:22

5.31% gewijzigd

Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.

Tafelkleed vrijdag 25 augustus 2023 om 14:19

Lorem_Ipsum schreef: ↑
25-08-2023 14:04
Oh, ik niet. Maar ik heb sowieso vaak tegenzin bij afgesproken dingen die ik leuk vind.

Vakantie bijvoorbeeld, kan ik huizenhoog tegenop kijken, naarmate de datum nadert. De avond voor vertrek denk ik echt, wat doe ik mezelf aan?!

Dat laatste klinkt meer als " tegenop" zien ipv tegenzin?

Actieve topics