Slaaf van de maatschappij

Hii,

Edit: laat ik vooropstellen dat ik geen vergelijk wil maken met slavernij zoals het vroeger was en nu nog steeds op plekken. Dat is niet de lading die ik "slaaf" wil geven...

Klinkt als een heftige titel. In bepaalde zin is het dat misschien ook wel. Ik vroeg me af hoe jullie hier tegenaan kijken en of jullie hier ooit over nadenken. Toevallig had ik het hier gisteren met wat mensen over en zij gaven toe dat ze er eigenlijk hetzelfde tegenaan keken.

Ik ben nu midden 20. Net 3 weken vakantie achter de rug en aankomende maandag begint werk weer. En om eerlijk te zijn, ik heb er belachelijk weinig zin in (zoals vrijwel iedereen na vakantie). Niet zo zeer omdat ik het werk zo erg vind. Maar ik vraag me af of dit nu het leven is zoals je het zou willen leiden.

Ik voel me soms nogal een robot: letterlijk een slaaf van de maatschappij. Iemand die niet werkt om te leven, maar leeft om te werken.

Ma tm vr zien er ongeveer uit als:
- 7u: wekker (snoozen) en opstaan
- 8u: vertrek naar werk
- 9u tot half 6: werk
- 18.30 tot 19.45: eten/douchen etc.
- 20 tot 22u: hobby/sporten
- 23u: slapen

En dat week na week na week. In het weekend bijslapen en dan heb ik wat tijd om dingen te doen die ik leuk vind. Op een rustig tempo, zonder dat het moet.

Het leven voelt vaak heel erg als moeten en veel te weinig als vrijheid voor mijn gevoel. Tijdens corona stond alles even stil en was er veel meer tijd en ruimte (ik studeerde toen nog + thuiswerken). Maar voor mijn gevoel rent iedereen nu weer door op dezelfde automatische piloot, zoals vroeger. En het moet ook wel, want alle hobbies gaan weer door, thuiswerken is bij ons weer vrijwel in de ban. Let wel: ik vind mijn hobbies heel tof. Maar dat constante gevoel dat ik van A naar B aan het rennen ben absoluut niet!

Werken, eten, hobby/tv kijken, slapen en dat op repeat. Als je er over nadenkt, eigenlijk worden we al vanaf het moment dat we naar school gaan klaargestoomd om deel te nemen in deze kapitalistische machine.

Ik sta hier wel eens vaker bij stil. Wil ik dit wel? Wat wil ik dan? Mijn leven hangt aan elkaar door dingen die geld kosten. En geld krijg je door te werken. En zo is het cirkeltje weer rond.

Ik ben er sowieso over aan het denken om over niet al te lange tijd te gaan kijken voor een andere baan: meer mogelijkheden tot thuiswerken en niet meer 2u per dag onderweg zijn.

Maar verder dan? Hoe ga ik bewuster leven?

Zijn er meer mensen die hier wel eens over nadenken en ook actie ondernomen hebben? Ik ben heel benieuwd.

Moondag schreef: ↑

03-09-2023 15:18

Ja dat FOMO gevoel is ook wel iets van deze tijd, ook dat heeft mijn zus heel erg. Maar als het echte vrienden zijn dan laten ze je toch niet zomaar vallen? Je komt uit een dorp zeg je dus ik denk dat jullie elkaar dan al best lang kennen? Zeker als je wat mentale problemen hebt zouden ze daar toch juist begrip voor moeten hebben denk ik dan.. Ik denk echt dat je tegen jezelf moet zeggen van; ik mag van mezelf maximaal 2 avonden per week op pad. Dat zou je echt meer rust geven en uiteindelijk zul merken dat je niks mist. Of misschien wat vaker bij mensen thuis iets doen (of doe je dat al?) samen eten bijvoorbeeld en dan rond 21:00 uur weer naar huis.
Ik vind het niet echt gek dat je s'avonds in bed nog op je telefoon zit als je het zo druk hebt gehad want dat is dan je ontprikkelmoment. Als je nou minder zou afspreken zou je eerder op je telefoon kunnen en dus dat in bed waarschijnlijk al minder doen. Misschien ook mediteren, daar zijn heel veel apps voor en ook dat kan je dan s'avonds op je telefoon doen als je in bed ligt. Dat is al beter dan naar een schermpje staren.
Je woont ook alleen denk ik? Dan is het wel logisch dat je na je werk wat mensen wilt zien en wat wilt kletsen. Misschien ook af en toe bij je ouders eten? Dat kost minder energie en ben je er toch even uit.
En probeer niet te streng te zijn voor jezelf en deze dingen als iets ''fouts'' te zien want ook dat kost weer extra energie. Oké dat te veel op je telefoon zitten is dus niet goed maar daar heb je redenen voor waar je je dus misschien nog niet bewust van bent. Ook de vele activiteiten is dus waarschijnlijks fomo waar je aan moet werken.

Ik ben een half jaar geleden afgestudeerd en heb een half jaar in het buitenland gewoond . Nu inderdaad aan het orienteren en heb al wat dingen lopen waarvan ik hoop dat het iets wordt.

Laatste wat ik wil zeggen is dat heel veel studenten (ik denk echt bijna iedereen) dus een tussenjaar/bestuursjaar nemen omdat een studie best wel zwaar kan zijn en zij dus even een pauze willen. Dat heb jij dus niet gedaan, je bent maar door blijven gaan en dat kan dan misschien opbreken. Je had de pech van corona maar wellicht dat je dit toch nog een keer kan doen, een paar maanden tussenuit. Als je wat langer werkt en verlof wat makkelijker gaat.
Ik weet ook niet of de gedachte helpt dat je weet dat je hier niet voor altijd hoeft te blijven werken? Misschien voor jezelf een soort datum stellen van; over 5 jaar ga ik iets anders zoeken. Dat je een beetje ergens naar uit kan kijken.

Klopt dat ik in een dorp woon. De verichtingen/afspraken zijn heel vaak ook aan hobby/muziek gekoppeld. Daarnaast ga ik 1x sporten met een groepje en dan zo nog wat sociale contacten. En als je dan net een week hebt met familieverjaardag en een feestje, dan is t al snel elke avond volgepland. Maar ik probeer altijd na zo'n drukke week ook altijd wel weer wat rust in te plannen. Dit was nu een best drukke week, vond ik.

Je hebt wel gelijk, in bed wel ik vaak nog even op mijn telefoon lummelen. Als ik wat meer rust heb, kan ik onder op de bank op mijn telefoon lummelen en in bed lezen. Ik denk toch wel dat dit een moeilijk puntje blijft, want zoals ik zei: die verenigingen wil ik niet opzeggen. Wel heb ik er ooit over gedacht om 1 vereniging op een lager pitje te zetten.

Probleem van die activiteiten is ook vaak dat het vaak ver vooruit gepland is. En dan denk ik: ooh leuk, kan wel. Om er vervolgens vlak van tevoren achter te komen dat het wel erg veel is allemaal... Tjahh, idk of daar veel aan gaat veranderen. Soms baal ik ervan. Maar aan de andere kant vind ik het ook wel heel leuk om eruit te gaan.

Ik woon nog bij mijn ouders trouwens. Ben aan t kijken om wat te gaan kopen, maar wilde eerst wat sparen. Dus wat dat betreft heb ik het heel gemakkelijk, want ik hoef na werk niet te koken bv al.

Leuk trouwens! Waar heb je gewoond? En dan werken daar ook?

Ooh maar misschien begrijp je me verkeerd: mijn werk vind ik eigenlijk best prima. Ik heb nu echt niet de intentie weg te gaan. En ik zit sowieso in een vakgebied waar werk zat is. De kans is wel redelijk groot dat ik in de toekomst ergens anders naartoe ga. Maar voor nu is het ok.

Ik schrijf zo nog even een 2e post, want anders wordt het wel heel lang

Ook als reactie op wat Mia schreef;

Ik merk inderdaad dat ik constant schrijf "ik weet", "ik zou". Ik weet het allemaal. Ik kan heel goed dingen overzien, bedenken en analyseren. Maar er iets mee doen is dan blijkbaar heel lastig.

Ik ga daar eens over nadenken en kijken of ik daar iets concreets mee kan. (En terwijl ik het schrijf, denk ik: ochgod, alweer iets waarover ik ga nadenken ) . Maar ik verwacht wel dat het moeilijk zal zijn. Wat dat betreft is dat ACT, je schreef het al Mia, zo verkeerd nog helemaal niet: handelen naar je waarden, de dingen die jij belangrijk vindt.

Nyx schreef: ↑

03-09-2023 21:59

Hoe reis je? OV of auto?

Auto

Lisava schreef: ↑

03-09-2023 22:18

Hier heb je, denk ik, de kern wel te pakken.

Mwahh. Kijk, als ik zoiets zou kunnen doen, dat zou ik helemaal fantastisch vinden. Al wordt het op den duur ook gewoon werk natuurlijk.

Voor de meeste mensen is werk gewoon werk denk ik. Ik denk dat weinig mensen iets doen wat ze echt heel erg gaaf vinden. Maar als dat kan, is dat natuurlijk wel super!

Nyx schreef: ↑

03-09-2023 22:42

Dan zou ik daar lekker je zenmobiel van maken.

Hahaha vertel. Wat zou je aanraden?