Werk & Studie
alle pijlers
Slaaf van de maatschappij
vrijdag 25 augustus 2023 om 12:33
Hii,
Edit: laat ik vooropstellen dat ik geen vergelijk wil maken met slavernij zoals het vroeger was en nu nog steeds op plekken. Dat is niet de lading die ik "slaaf" wil geven...
Klinkt als een heftige titel. In bepaalde zin is het dat misschien ook wel. Ik vroeg me af hoe jullie hier tegenaan kijken en of jullie hier ooit over nadenken. Toevallig had ik het hier gisteren met wat mensen over en zij gaven toe dat ze er eigenlijk hetzelfde tegenaan keken.
Ik ben nu midden 20. Net 3 weken vakantie achter de rug en aankomende maandag begint werk weer. En om eerlijk te zijn, ik heb er belachelijk weinig zin in (zoals vrijwel iedereen na vakantie). Niet zo zeer omdat ik het werk zo erg vind. Maar ik vraag me af of dit nu het leven is zoals je het zou willen leiden.
Ik voel me soms nogal een robot: letterlijk een slaaf van de maatschappij. Iemand die niet werkt om te leven, maar leeft om te werken.
Ma tm vr zien er ongeveer uit als:
- 7u: wekker (snoozen) en opstaan
- 8u: vertrek naar werk
- 9u tot half 6: werk
- 18.30 tot 19.45: eten/douchen etc.
- 20 tot 22u: hobby/sporten
- 23u: slapen
En dat week na week na week. In het weekend bijslapen en dan heb ik wat tijd om dingen te doen die ik leuk vind. Op een rustig tempo, zonder dat het moet.
Het leven voelt vaak heel erg als moeten en veel te weinig als vrijheid voor mijn gevoel. Tijdens corona stond alles even stil en was er veel meer tijd en ruimte (ik studeerde toen nog + thuiswerken). Maar voor mijn gevoel rent iedereen nu weer door op dezelfde automatische piloot, zoals vroeger. En het moet ook wel, want alle hobbies gaan weer door, thuiswerken is bij ons weer vrijwel in de ban. Let wel: ik vind mijn hobbies heel tof. Maar dat constante gevoel dat ik van A naar B aan het rennen ben absoluut niet!
Werken, eten, hobby/tv kijken, slapen en dat op repeat. Als je er over nadenkt, eigenlijk worden we al vanaf het moment dat we naar school gaan klaargestoomd om deel te nemen in deze kapitalistische machine.
Ik sta hier wel eens vaker bij stil. Wil ik dit wel? Wat wil ik dan? Mijn leven hangt aan elkaar door dingen die geld kosten. En geld krijg je door te werken. En zo is het cirkeltje weer rond.
Ik ben er sowieso over aan het denken om over niet al te lange tijd te gaan kijken voor een andere baan: meer mogelijkheden tot thuiswerken en niet meer 2u per dag onderweg zijn.
Maar verder dan? Hoe ga ik bewuster leven?
Zijn er meer mensen die hier wel eens over nadenken en ook actie ondernomen hebben? Ik ben heel benieuwd.
Edit: laat ik vooropstellen dat ik geen vergelijk wil maken met slavernij zoals het vroeger was en nu nog steeds op plekken. Dat is niet de lading die ik "slaaf" wil geven...
Klinkt als een heftige titel. In bepaalde zin is het dat misschien ook wel. Ik vroeg me af hoe jullie hier tegenaan kijken en of jullie hier ooit over nadenken. Toevallig had ik het hier gisteren met wat mensen over en zij gaven toe dat ze er eigenlijk hetzelfde tegenaan keken.
Ik ben nu midden 20. Net 3 weken vakantie achter de rug en aankomende maandag begint werk weer. En om eerlijk te zijn, ik heb er belachelijk weinig zin in (zoals vrijwel iedereen na vakantie). Niet zo zeer omdat ik het werk zo erg vind. Maar ik vraag me af of dit nu het leven is zoals je het zou willen leiden.
Ik voel me soms nogal een robot: letterlijk een slaaf van de maatschappij. Iemand die niet werkt om te leven, maar leeft om te werken.
Ma tm vr zien er ongeveer uit als:
- 7u: wekker (snoozen) en opstaan
- 8u: vertrek naar werk
- 9u tot half 6: werk
- 18.30 tot 19.45: eten/douchen etc.
- 20 tot 22u: hobby/sporten
- 23u: slapen
En dat week na week na week. In het weekend bijslapen en dan heb ik wat tijd om dingen te doen die ik leuk vind. Op een rustig tempo, zonder dat het moet.
Het leven voelt vaak heel erg als moeten en veel te weinig als vrijheid voor mijn gevoel. Tijdens corona stond alles even stil en was er veel meer tijd en ruimte (ik studeerde toen nog + thuiswerken). Maar voor mijn gevoel rent iedereen nu weer door op dezelfde automatische piloot, zoals vroeger. En het moet ook wel, want alle hobbies gaan weer door, thuiswerken is bij ons weer vrijwel in de ban. Let wel: ik vind mijn hobbies heel tof. Maar dat constante gevoel dat ik van A naar B aan het rennen ben absoluut niet!
Werken, eten, hobby/tv kijken, slapen en dat op repeat. Als je er over nadenkt, eigenlijk worden we al vanaf het moment dat we naar school gaan klaargestoomd om deel te nemen in deze kapitalistische machine.
Ik sta hier wel eens vaker bij stil. Wil ik dit wel? Wat wil ik dan? Mijn leven hangt aan elkaar door dingen die geld kosten. En geld krijg je door te werken. En zo is het cirkeltje weer rond.
Ik ben er sowieso over aan het denken om over niet al te lange tijd te gaan kijken voor een andere baan: meer mogelijkheden tot thuiswerken en niet meer 2u per dag onderweg zijn.
Maar verder dan? Hoe ga ik bewuster leven?
Zijn er meer mensen die hier wel eens over nadenken en ook actie ondernomen hebben? Ik ben heel benieuwd.
student201 wijzigde dit bericht op 25-08-2023 12:45
3.88% gewijzigd
Zwetser
vrijdag 1 september 2023 om 19:35
Auto. Ik heb eens gekeken of speedpedelec een goed plan was. Maar 50 km is me toch wat teveel van t goeie. Helaas...Explorista schreef: ↑01-09-2023 10:22Kan je je reistijd waardevol maken?
Ga je met de fiets? Dan is het lichaamsbeweging.
Met de trein? Oefen voor je auto theorie-examen.
Met de auto? Luister een podcast, de Plantage van onze voorouders.
Ben je religieus? Speel een inspirerende voordracht af.
Ik zou dus wel een podcast kunnen luisteren. Heb ik ook wel ooit gedaan. Maar niet zo'n leuke, dus dat vond ik al snel vrij suf. Nu luister ik normaal wat radio. Wel top om af te schakelen hoor en 's morgens wakker te worden. Alleen het had geen 45 a 50 min autorijden hoeven zijn.
Zwetser
vrijdag 1 september 2023 om 19:39
Tjahh, wat definieer jij als een bullshitbaan?
Kijk, mensen in de zorg en mensen in t onderwijs, die hebben bv echt een waardevolle baan vind ik. Daarna worden t toch al vrij snel bullshitbanen. Dusjah, als je t zo stelt, heb ik zeker een bullshitbaan. Maar wel best een leuke bullshitbaan
Wat ik vroeger wilde worden? Uhmm tjah, echt geen idee. Nooit echt mee bezig geweest denk ik. Ik heb nooit echt een heel duidelijk toekomstbeeld voor ogen gehad. Op geen enkel onderdeel in mijn leven. Ik leef meer zoals het komt denk ik.
Zwetser
vrijdag 1 september 2023 om 20:48
Ik vind bullshitbaan ook een akelige term, maar ik kon het niet echt anders omschrijven.
Ik vroeg het omdat ik de 'is dit het'-vraag maar weinig hoor van mensen die heel bewust een bepaald vak, hun droombaan, uitoefenen. Mensen die in een heel vroeg stadium al de keuze hebben gemaakt: hier gaan we voor, come what may.
Die mensen hoor ik eigenlijk nooit over de rat race, slaaf van het kapitalisme, is-dit-het etc.
Ik vroeg het omdat ik de 'is dit het'-vraag maar weinig hoor van mensen die heel bewust een bepaald vak, hun droombaan, uitoefenen. Mensen die in een heel vroeg stadium al de keuze hebben gemaakt: hier gaan we voor, come what may.
Die mensen hoor ik eigenlijk nooit over de rat race, slaaf van het kapitalisme, is-dit-het etc.
zaterdag 2 september 2023 om 10:17
Oh 45 heen en 45 min terug. Dat zijn toch normale reistijden.Student201 schreef: ↑01-09-2023 19:35Auto. Ik heb eens gekeken of speedpedelec een goed plan was. Maar 50 km is me toch wat teveel van t goeie. Helaas...
Ik zou dus wel een podcast kunnen luisteren. Heb ik ook wel ooit gedaan. Maar niet zo'n leuke, dus dat vond ik al snel vrij suf. Nu luister ik normaal wat radio. Wel top om af te schakelen hoor en 's morgens wakker te worden. Alleen het had geen 45 a 50 min autorijden hoeven zijn.
zaterdag 2 september 2023 om 13:54
zaterdag 2 september 2023 om 13:58
Yup, dan heb ik absoluut een bullshitbaan. Het is ook zeker niet iets waar echt mijn hart ligt, qua onderwerp.
Ik werk op R&D, doe onderzoek. En hetgeen ik moet doen vind ik echt wel leuk. Maar het is gewoon voor een bedrijf dat commerciële producten maakt die echt niet gigantisch waardevol zijn of iets bijdragen aan de maatschappij, vind ik. Behalve dan het commerciële oogpunt.
Mijn hart ligt veel meer bij "goed doen voor de mensheid". De energietransitie bv vind ik echt heel belangrijk en interessant. Als ik ooit iets tegenkom wat ik daarvoor kan doen, in mijn vakgebied, dan ben ik wel om hoor. Maar tot nu toe nog niet kunnen vinden.
Zwetser
zaterdag 2 september 2023 om 14:13
Student201 schreef: ↑02-09-2023 13:54Vanaf dat ik hier de deur uitstap totdat ik daar mijn laptop opstart is toch bijna een uur: 50 a 55 min denk ik. Ik vind dat toch best veel. Bijna 2 uur per dag die weg zijn.
Realitycheck: dat geldt voor héél veel mensen, en hoe theoretischer opgeleid hoe meer.
Mensen die kapper of winkelmedewerker zijn, doen dat vaak in hun eigen omgeving. Maar als je gestudeerd hebt werk je vaak in een stedelijke kantooromgeving en daar zijn de huizen niet per se betaalbaar of aantrekkelijk. Of mensen willen aan hun eigen sociale kring vasthouden. Ergo: waar denk je dat al die forensen vandaan komen?
Er zijn heus wel uitzonderingen, maar in mijn team van 40 man denk ik dat meer dan de helft 45 minuten of langer onderweg is.
Ja, het is best jammer dat je in die tijd iets anders had kunnen doen, maar ook daar is het keuzes maken. Ik heb een baan gehad met 4 uur (!) reistijd per dag. Dat was een heel leuke baan en ik heb met creatieve oplossingen die reistijd een tijd kunnen opvangen, maar op den duur was het niet draaglijk. Andere baan dus.
Als je dit te lange reistijd vindt en je vindt het ook niet te doen met onderweg een podcast of afwisselen met thuiswerk, dan sta je dus weer voor de keuze. Andere baan of verhuizen. Maar hou er wel rekening mee dat deze reistijden gebruikelijk zijn (bij een ww-uitkering word je bv geacht twee tot drie uur reistijd per dag te accepteren) en dat een werkgever dus bv niet snel je verontwaardiging zal delen dat je zo lang onderweg bent.
zaterdag 2 september 2023 om 14:17
Je bent en 20er!Student201 schreef: ↑02-09-2023 13:54Vind je?
Vanaf dat ik hier de deur uitstap totdat ik daar mijn laptop opstart is toch bijna een uur: 50 a 55 min denk ik. Ik vind dat toch best veel. Bijna 2 uur per dag die weg zijn.
Kom op zeg, een beetje meer veerkracht.
zaterdag 2 september 2023 om 14:38
Vind ik wel. Ik werk toch al bijna 30 jaar (na mijn opleiding dus) en heb ooit een baan op 25 minuten gehad, wat altijd langer duurde ivm file. Verder toch altijd minimaal 45 minuten enkele reis. Lekker muziekje of een podcast aan. Een hele fijne overgang tussen huis en werk en andersom.Student201 schreef: ↑02-09-2023 13:54Vind je?
Vanaf dat ik hier de deur uitstap totdat ik daar mijn laptop opstart is toch bijna een uur: 50 a 55 min denk ik. Ik vind dat toch best veel. Bijna 2 uur per dag die weg zijn.
zondag 3 september 2023 om 01:14
Ik heb alles even gelezen maar je doet me heel erg aan mijn zus denken. Die piekert ook veel, maakt zich veel zorgen om dingen maar stampt ondertussen wel haar agenda vol met de ene afspraak na de ander. Ze studeert nog wel, dus dat is wel het verschil met jou, maar juist zij heeft denk ik meer rust nodig dan een gemiddeld persoon omdat die gedachtes haar ook uitputten.
Bij haar denk ik soms dat het een soort ontsnapping is (de vele activiteiten naast haar studie) aan het piekeren. Dat ze even niet hoeft na te denken en gewoon ''bezig'' is.
Kan dit bij jou misschien ook het geval zijn? Als in; dat je na je werk nog veel te doen hebt en dit misschien maar doet om maar niet op de bank te hoeven zitten met je gedachtes?
De ''is dit het nou?'' is ook wel herkenbaar TO. Ik ben zelf 27 en ik hoop binnenkort aan een baan te beginnen maar het leven voelt soms wel gek. Maar om me heen zie ik hoe vaak mensen van baan wisselen en geeft het me wel rust dat die mogelijkheid er ooit ook weer is. Ik zie het nu meer als een spannende tijd omdat ik geen idee heb waar mijn toekomst zal zijn (in positieve zin). Een soort verrassing in de toekomst waar ik langzaam naartoe werk.
Ik denk dat je erg veel van jezelf vraagt en je baan is wellicht ook niet de makkelijkste en met meer rust zal je je al zoveel beter voelen.
Als laatste wil ik nog zeggen dat die telefoon je mentaal ook echt kapot kan maken. Ik heb zelf in een vervelende periode heel veel op mijn telefoon gezeten en toen ik daar uiteindelijk mee stopte leek het of de zon weer begon te schijnen (dit klinkt wat extreem maar als ik er nu aan terugdenk voelt het wel zo).
Ook dat kan voor jou weer een soort ontsnapping zijn aan de realiteit als je in bed ligt. Wat ik heel goed begrijp want ik deed het zelf ook niet voor niks. Ik adviseer je echt (dat heb ik toen ook gedaan) om je gedachtes s' avonds op te schrijven in een dagboek. Wellicht dat je daar wat rust in kan vinden en die telefoon echt aan de kant legt, het maakt je meer kapot dan je lief is.
Bij haar denk ik soms dat het een soort ontsnapping is (de vele activiteiten naast haar studie) aan het piekeren. Dat ze even niet hoeft na te denken en gewoon ''bezig'' is.
Kan dit bij jou misschien ook het geval zijn? Als in; dat je na je werk nog veel te doen hebt en dit misschien maar doet om maar niet op de bank te hoeven zitten met je gedachtes?
De ''is dit het nou?'' is ook wel herkenbaar TO. Ik ben zelf 27 en ik hoop binnenkort aan een baan te beginnen maar het leven voelt soms wel gek. Maar om me heen zie ik hoe vaak mensen van baan wisselen en geeft het me wel rust dat die mogelijkheid er ooit ook weer is. Ik zie het nu meer als een spannende tijd omdat ik geen idee heb waar mijn toekomst zal zijn (in positieve zin). Een soort verrassing in de toekomst waar ik langzaam naartoe werk.
Ik denk dat je erg veel van jezelf vraagt en je baan is wellicht ook niet de makkelijkste en met meer rust zal je je al zoveel beter voelen.
Als laatste wil ik nog zeggen dat die telefoon je mentaal ook echt kapot kan maken. Ik heb zelf in een vervelende periode heel veel op mijn telefoon gezeten en toen ik daar uiteindelijk mee stopte leek het of de zon weer begon te schijnen (dit klinkt wat extreem maar als ik er nu aan terugdenk voelt het wel zo).
Ook dat kan voor jou weer een soort ontsnapping zijn aan de realiteit als je in bed ligt. Wat ik heel goed begrijp want ik deed het zelf ook niet voor niks. Ik adviseer je echt (dat heb ik toen ook gedaan) om je gedachtes s' avonds op te schrijven in een dagboek. Wellicht dat je daar wat rust in kan vinden en die telefoon echt aan de kant legt, het maakt je meer kapot dan je lief is.
zondag 3 september 2023 om 10:30
Ja, ik ben het hier wel mee eens. Ook omdat ik dit van mezelf herken - inclusief het volplannen om niet met mijn gepieker (en emoties!) bezig te zijn.Moondag schreef: ↑03-09-2023 01:14Ik heb alles even gelezen maar je doet me heel erg aan mijn zus denken. Die piekert ook veel, maakt zich veel zorgen om dingen maar stampt ondertussen wel haar agenda vol met de ene afspraak na de ander. Ze studeert nog wel, dus dat is wel het verschil met jou, maar juist zij heeft denk ik meer rust nodig dan een gemiddeld persoon omdat die gedachtes haar ook uitputten.
Bij haar denk ik soms dat het een soort ontsnapping is (de vele activiteiten naast haar studie) aan het piekeren. Dat ze even niet hoeft na te denken en gewoon ''bezig'' is.
Kan dit bij jou misschien ook het geval zijn? Als in; dat je na je werk nog veel te doen hebt en dit misschien maar doet om maar niet op de bank te hoeven zitten met je gedachtes?
De ''is dit het nou?'' is ook wel herkenbaar TO. Ik ben zelf 27 en ik hoop binnenkort aan een baan te beginnen maar het leven voelt soms wel gek. Maar om me heen zie ik hoe vaak mensen van baan wisselen en geeft het me wel rust dat die mogelijkheid er ooit ook weer is. Ik zie het nu meer als een spannende tijd omdat ik geen idee heb waar mijn toekomst zal zijn (in positieve zin). Een soort verrassing in de toekomst waar ik langzaam naartoe werk.
Ik denk dat je erg veel van jezelf vraagt en je baan is wellicht ook niet de makkelijkste en met meer rust zal je je al zoveel beter voelen.
Als laatste wil ik nog zeggen dat die telefoon je mentaal ook echt kapot kan maken. Ik heb zelf in een vervelende periode heel veel op mijn telefoon gezeten en toen ik daar uiteindelijk mee stopte leek het of de zon weer begon te schijnen (dit klinkt wat extreem maar als ik er nu aan terugdenk voelt het wel zo).
Ook dat kan voor jou weer een soort ontsnapping zijn aan de realiteit als je in bed ligt. Wat ik heel goed begrijp want ik deed het zelf ook niet voor niks. Ik adviseer je echt (dat heb ik toen ook gedaan) om je gedachtes s' avonds op te schrijven in een dagboek. Wellicht dat je daar wat rust in kan vinden en die telefoon echt aan de kant legt, het maakt je meer kapot dan je lief is.
zondag 3 september 2023 om 13:04
zondag 3 september 2023 om 14:16
Thanks moondag voor het schrijven van deze post! Is echt een hele goeie post vind ik.Moondag schreef: ↑03-09-2023 01:14Ik heb alles even gelezen maar je doet me heel erg aan mijn zus denken. Die piekert ook veel, maakt zich veel zorgen om dingen maar stampt ondertussen wel haar agenda vol met de ene afspraak na de ander. Ze studeert nog wel, dus dat is wel het verschil met jou, maar juist zij heeft denk ik meer rust nodig dan een gemiddeld persoon omdat die gedachtes haar ook uitputten.
Bij haar denk ik soms dat het een soort ontsnapping is (de vele activiteiten naast haar studie) aan het piekeren. Dat ze even niet hoeft na te denken en gewoon ''bezig'' is.
Kan dit bij jou misschien ook het geval zijn? Als in; dat je na je werk nog veel te doen hebt en dit misschien maar doet om maar niet op de bank te hoeven zitten met je gedachtes?
De ''is dit het nou?'' is ook wel herkenbaar TO. Ik ben zelf 27 en ik hoop binnenkort aan een baan te beginnen maar het leven voelt soms wel gek. Maar om me heen zie ik hoe vaak mensen van baan wisselen en geeft het me wel rust dat die mogelijkheid er ooit ook weer is. Ik zie het nu meer als een spannende tijd omdat ik geen idee heb waar mijn toekomst zal zijn (in positieve zin). Een soort verrassing in de toekomst waar ik langzaam naartoe werk.
Ik denk dat je erg veel van jezelf vraagt en je baan is wellicht ook niet de makkelijkste en met meer rust zal je je al zoveel beter voelen.
Als laatste wil ik nog zeggen dat die telefoon je mentaal ook echt kapot kan maken. Ik heb zelf in een vervelende periode heel veel op mijn telefoon gezeten en toen ik daar uiteindelijk mee stopte leek het of de zon weer begon te schijnen (dit klinkt wat extreem maar als ik er nu aan terugdenk voelt het wel zo).
Ook dat kan voor jou weer een soort ontsnapping zijn aan de realiteit als je in bed ligt. Wat ik heel goed begrijp want ik deed het zelf ook niet voor niks. Ik adviseer je echt (dat heb ik toen ook gedaan) om je gedachtes s' avonds op te schrijven in een dagboek. Wellicht dat je daar wat rust in kan vinden en die telefoon echt aan de kant legt, het maakt je meer kapot dan je lief is.
Wat betreft het volplannen van mijn agenda: je hebt daar wel een punt hoor. Ik denk dat er meerdere dingen meespelen. Enerzijds een soort FOMO gevoel, overal bij willen zijn en niks willen missen, wantjah, vragen ze je de volgende keer nog wel dan? En het is vast heel gezellig (wat het vaak ook is). Ik denk dat dat het sterkste meespeelt. Maar het is ook zo dat ik wel energie, of misschien is zelfvertrouwen een betere omschrijving, krijg van sociale dingen. Tenminste, als ik me goed voel. Voel ik me slecht, dan kost het vreselijk veel energie. En ik heb, ook als ik me goed voel, toch echt ook wel momentjes voor mezelf nodig. Wanneer ik thuis zit, ga ik inderdaad sneller piekeren, maar ook voel ik me dan wel soms somberder of eenzamer "andere mensen zijn leuke dingen aan het doen en ik zit hier, in mijn eentje". Toch weer het FOMO gevoel denk ik.
Maar ik zou wel wat meer rustmomentjes moeten plannen. Helemaal waar...
Ben je net afgestudeerd moondag? En nu aan het oriënteren wat je wilt gaan doen voor werk dan?
Wat betreft de telefoon, je hebt volledig gelijk. Ik spendeer daar veel en veel te veel tijd aan. En wat levert het me op? Echt nada. Ofjah, slecht slapen, korter slapen etc. Ik zit inderdaad savonds nog vaak lang op mijn telefoon, want dat voelt dan als een moment echt ontspanning, een moment voor mezelf. Terwijl ik vervolgens weer kort slaap. Ik moet dat wel echt gaan doorbreken en vooral 's avonds die telefoon weg. Ik denk dat het inderdaad wel verergerd is sinds ik psychische klachten heb. Daarvoor zat ik minder op mijn telefoon denk ik. Dat dagboek is ook nog geen slecht plan! Heb ik ooit gedaan, maar doe ik nu niet meer.
Zwetser
zondag 3 september 2023 om 14:21
Volgens mij denk ik ook in wat ik wel kan. Mijn 1e post, einde vakantie, was vrij negatief. De laatste paar dagen voel ik me best prima. Maar het wisselt heel erg, zelfs binnen een dag.
Maar ik kijk ook echt wel naar dingen waar ik energie uit haal: vrienden, feestjes, muziek maken etc. En zoals ik al schreef, bij nader inzien, mijn werk is helemaal zo verkeerd niet. Ik baal vooral dat jet me vaak zoveel energie kost, door de psychische klachten. En daar zou ik eigenlijk meer rekening mee moeten houden....
Zwetser
zondag 3 september 2023 om 14:29
Snap wel dat je je slaaf van de maatschappij voelt heb dat gevoel ook vaak genoeg gedwongen met ze 2en werken en veel mensen hebben een inkomen waar ze net hun auto van kunnen betalen en verder net zo moeten leven als de buurman of de buurvrouw in de bijstand die 1600 netto per maand heeft inclusief toeslagen dan begrijp ik wel dat de zin om te gaan werken afneemt bij mensen.
zondag 3 september 2023 om 15:18
Ja dat FOMO gevoel is ook wel iets van deze tijd, ook dat heeft mijn zus heel erg. Maar als het echte vrienden zijn dan laten ze je toch niet zomaar vallen? Je komt uit een dorp zeg je dus ik denk dat jullie elkaar dan al best lang kennen? Zeker als je wat mentale problemen hebt zouden ze daar toch juist begrip voor moeten hebben denk ik dan.. Ik denk echt dat je tegen jezelf moet zeggen van; ik mag van mezelf maximaal 2 avonden per week op pad. Dat zou je echt meer rust geven en uiteindelijk zul merken dat je niks mist. Of misschien wat vaker bij mensen thuis iets doen (of doe je dat al?) samen eten bijvoorbeeld en dan rond 21:00 uur weer naar huis.Student201 schreef: ↑03-09-2023 14:16Thanks moondag voor het schrijven van deze post! Is echt een hele goeie post vind ik.
Wat betreft het volplannen van mijn agenda: je hebt daar wel een punt hoor. Ik denk dat er meerdere dingen meespelen. Enerzijds een soort FOMO gevoel, overal bij willen zijn en niks willen missen, wantjah, vragen ze je de volgende keer nog wel dan? En het is vast heel gezellig (wat het vaak ook is). Ik denk dat dat het sterkste meespeelt. Maar het is ook zo dat ik wel energie, of misschien is zelfvertrouwen een betere omschrijving, krijg van sociale dingen. Tenminste, als ik me goed voel. Voel ik me slecht, dan kost het vreselijk veel energie. En ik heb, ook als ik me goed voel, toch echt ook wel momentjes voor mezelf nodig. Wanneer ik thuis zit, ga ik inderdaad sneller piekeren, maar ook voel ik me dan wel soms somberder of eenzamer "andere mensen zijn leuke dingen aan het doen en ik zit hier, in mijn eentje". Toch weer het FOMO gevoel denk ik.
Maar ik zou wel wat meer rustmomentjes moeten plannen. Helemaal waar...
Ben je net afgestudeerd moondag? En nu aan het oriënteren wat je wilt gaan doen voor werk dan?
Wat betreft de telefoon, je hebt volledig gelijk. Ik spendeer daar veel en veel te veel tijd aan. En wat levert het me op? Echt nada. Ofjah, slecht slapen, korter slapen etc. Ik zit inderdaad savonds nog vaak lang op mijn telefoon, want dat voelt dan als een moment echt ontspanning, een moment voor mezelf. Terwijl ik vervolgens weer kort slaap. Ik moet dat wel echt gaan doorbreken en vooral 's avonds die telefoon weg. Ik denk dat het inderdaad wel verergerd is sinds ik psychische klachten heb. Daarvoor zat ik minder op mijn telefoon denk ik. Dat dagboek is ook nog geen slecht plan! Heb ik ooit gedaan, maar doe ik nu niet meer.
Ik vind het niet echt gek dat je s'avonds in bed nog op je telefoon zit als je het zo druk hebt gehad want dat is dan je ontprikkelmoment. Als je nou minder zou afspreken zou je eerder op je telefoon kunnen en dus dat in bed waarschijnlijk al minder doen. Misschien ook mediteren, daar zijn heel veel apps voor en ook dat kan je dan s'avonds op je telefoon doen als je in bed ligt. Dat is al beter dan naar een schermpje staren.
Je woont ook alleen denk ik? Dan is het wel logisch dat je na je werk wat mensen wilt zien en wat wilt kletsen. Misschien ook af en toe bij je ouders eten? Dat kost minder energie en ben je er toch even uit.
En probeer niet te streng te zijn voor jezelf en deze dingen als iets ''fouts'' te zien want ook dat kost weer extra energie. Oké dat te veel op je telefoon zitten is dus niet goed maar daar heb je redenen voor waar je je dus misschien nog niet bewust van bent. Ook de vele activiteiten is dus waarschijnlijks fomo waar je aan moet werken.
Ik ben een half jaar geleden afgestudeerd en heb een half jaar in het buitenland gewoond . Nu inderdaad aan het orienteren en heb al wat dingen lopen waarvan ik hoop dat het iets wordt.
Laatste wat ik wil zeggen is dat heel veel studenten (ik denk echt bijna iedereen) dus een tussenjaar/bestuursjaar nemen omdat een studie best wel zwaar kan zijn en zij dus even een pauze willen. Dat heb jij dus niet gedaan, je bent maar door blijven gaan en dat kan dan misschien opbreken. Je had de pech van corona maar wellicht dat je dit toch nog een keer kan doen, een paar maanden tussenuit. Als je wat langer werkt en verlof wat makkelijker gaat.
Ik weet ook niet of de gedachte helpt dat je weet dat je hier niet voor altijd hoeft te blijven werken? Misschien voor jezelf een soort datum stellen van; over 5 jaar ga ik iets anders zoeken. Dat je een beetje ergens naar uit kan kijken.
zondag 3 september 2023 om 16:31
Maar dóe dat dan ook, he? Het werkt niet als je het alleen wéét: het werkt pas als je het doet (consistent en consequent)! Denkers (ikzelf, bijvoorbeeld) menen vaak dat iets weten of begrijpen genoeg is om een probleem op te lossen, maar dat is het niet. Dat je weet hoe een fiets werkt, betekent niet dat je kunt fietsen....Student201 schreef: ↑03-09-2023 14:21Volgens mij denk ik ook in wat ik wel kan. Mijn 1e post, einde vakantie, was vrij negatief. De laatste paar dagen voel ik me best prima. Maar het wisselt heel erg, zelfs binnen een dag.
Maar ik kijk ook echt wel naar dingen waar ik energie uit haal: vrienden, feestjes, muziek maken etc. En zoals ik al schreef, bij nader inzien, mijn werk is helemaal zo verkeerd niet. Ik baal vooral dat jet me vaak zoveel energie kost, door de psychische klachten. En daar zou ik eigenlijk meer rekening mee moeten houden....
zondag 3 september 2023 om 21:59
Hoe reis je? OV of auto?Student201 schreef: ↑03-09-2023 14:21Volgens mij denk ik ook in wat ik wel kan. Mijn 1e post, einde vakantie, was vrij negatief. De laatste paar dagen voel ik me best prima. Maar het wisselt heel erg, zelfs binnen een dag.
Maar ik kijk ook echt wel naar dingen waar ik energie uit haal: vrienden, feestjes, muziek maken etc. En zoals ik al schreef, bij nader inzien, mijn werk is helemaal zo verkeerd niet. Ik baal vooral dat jet me vaak zoveel energie kost, door de psychische klachten. En daar zou ik eigenlijk meer rekening mee moeten houden....
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in