Werk & Studie
alle pijlers
Sollicitanten from hell
woensdag 14 november 2007 om 22:53
Met regelmaat van de klok opent er iemand een klaagtopic over solliciteren. Bedrijven reageren niet, interviewers bereiden zich niet goed voor etc etc.
Heel vervelend allemaal, heb ik ook weleens meegemaakt. Maar wat ik veel vaker meemaak zijn asociale sollicitanten.
Dat begint al bij de brief
onleesbaar, taal- en stijlfouten
solliciteren op een functie die totaal niet aansluit op je leer en
werkervaring
geen cv bijsluiten terwijl daar expliciet om wordt gevraagd
Dan de afspraak
Die moet verzet worden omdat het tijdstip niet handig is. Hallo, enig idee hoe lastig het is om minimaal 2 agenda's op elkaar af te stemmen? En denk je dat je de enige bent die op gesprek komt?
Men komt te laat op de afspraak (grrrrr, dan kun je wat mij betreft net zo goed meteen vertrekken)
En de gesprekken zijn soms helemaal drama
Niet voorbereid, dus totaal geen sjoege van het bedrijf en / of de functie
Totaal geen voorbeelden kunnen geven van hoe je hebt gehandeld in bepaalde situatie
Geen enkel idee hebben van je plussen en je aandachtspunten
Ik kan nog wel ff doorgaan maar ben ook heel benieuwd naar de ervaring van jullie. Wat zijn de ergste dingen die jij hebt meegemaakt nadat je een sollicitatieprocedure had opgestart?
Heel vervelend allemaal, heb ik ook weleens meegemaakt. Maar wat ik veel vaker meemaak zijn asociale sollicitanten.
Dat begint al bij de brief
onleesbaar, taal- en stijlfouten
solliciteren op een functie die totaal niet aansluit op je leer en
werkervaring
geen cv bijsluiten terwijl daar expliciet om wordt gevraagd
Dan de afspraak
Die moet verzet worden omdat het tijdstip niet handig is. Hallo, enig idee hoe lastig het is om minimaal 2 agenda's op elkaar af te stemmen? En denk je dat je de enige bent die op gesprek komt?
Men komt te laat op de afspraak (grrrrr, dan kun je wat mij betreft net zo goed meteen vertrekken)
En de gesprekken zijn soms helemaal drama
Niet voorbereid, dus totaal geen sjoege van het bedrijf en / of de functie
Totaal geen voorbeelden kunnen geven van hoe je hebt gehandeld in bepaalde situatie
Geen enkel idee hebben van je plussen en je aandachtspunten
Ik kan nog wel ff doorgaan maar ben ook heel benieuwd naar de ervaring van jullie. Wat zijn de ergste dingen die jij hebt meegemaakt nadat je een sollicitatieprocedure had opgestart?
anoniem_37707 wijzigde dit bericht op 15-11-2007 22:27
Reden: Heeft snel een paar spelfouten aangepast :-)
Reden: Heeft snel een paar spelfouten aangepast :-)
% gewijzigd
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 15 november 2007 om 11:12
Goudappeltje, wat is er nu precies mis met die vraag? Natuurlijk, iemand met een beetje verstand ziet die vraag van mijlenver aankomen en heeft een antwoord paraat. Maar je wil niet weten hoeveel mensen na een dergelijke vraag met hun mond vol tanden staan.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 15 november 2007 om 11:14
was er laatst niet een topic van iemand die degene die het gesprek afnam vragen ging stellen over hoe ze omging met complimenten of iets dergelijks? Daar viel m'n mond ook van open.
Ik ben helaas niet goed in sollicitatiegesprekken. Bij verschillende stages heeft men gevraagd of ik wil blijven voor andere functies. Ging ik ergens weg, werd ik teruggevraagd. Op basis van mijn werken wil men me dus wel hebben. Echter bij sollicitatiegesprekken klap ik volledig dicht. Heb ik me vooraf goed voorbereid, kan ik inderdaad geen voorbeelden geven van manieren van handelen in bepaalde situaties omdat ik ze gewoon niet meer weet. Heel vervelend. Het rare is gewoon dat ik me er tijdens het gesprek volledig bewust van ben.
Ik ben helaas niet goed in sollicitatiegesprekken. Bij verschillende stages heeft men gevraagd of ik wil blijven voor andere functies. Ging ik ergens weg, werd ik teruggevraagd. Op basis van mijn werken wil men me dus wel hebben. Echter bij sollicitatiegesprekken klap ik volledig dicht. Heb ik me vooraf goed voorbereid, kan ik inderdaad geen voorbeelden geven van manieren van handelen in bepaalde situaties omdat ik ze gewoon niet meer weet. Heel vervelend. Het rare is gewoon dat ik me er tijdens het gesprek volledig bewust van ben.
donderdag 15 november 2007 om 11:23
Ja, hier ben ik het helemaal mee eens, ik ben een half jaar geleden van baan veranderd en toen ik uitgenodigd werd voor het sollicitatiegesprek was dat precies op een dag dat ik werkte, en ik werkte destijds maar een halve week, ik heb dus ook vriendelijk gevraagd of het op een dag kon dat ik vrij was. Na enig overleg kon dit gelukkig. Ik begrijp best dat dit soms lastig is, en tuurlijk, ik wilde de baan maar zij wilden ook net zo goed een nieuwe werknemer. Ik vind het nogal star om te zeggen: "Dan en dan, en je wilt de baan toch dus je hebt geen andere keus". Ik vind dat behoorlijk hierarchisch en geen prettig gevoel uitstralen, met een beetje schuiven lukt het echt wel om een tijdstip te vinden waarop het voor beide partijen uitkomt.
En ik heb de baan gekregen.
donderdag 15 november 2007 om 11:53
Tijdje geleden ook overduidelijk sollicitatie-plicht-brief gekregen. We hebben er erg om moeten lachen voordat 'ie door de versnipperaar ging.
Zoiets was het:
"Ik solliciteer op de functie van xxx omdat het me erg leuk lijkt. Wel verzoek ik u er rekening mee te houden dat ik regelmatig ziek ben. Daardoor ben ik ook snel moe, maar ik ga ervan uit dat dat geen probleem voor u zal zijn."
Zoiets was het:
"Ik solliciteer op de functie van xxx omdat het me erg leuk lijkt. Wel verzoek ik u er rekening mee te houden dat ik regelmatig ziek ben. Daardoor ben ik ook snel moe, maar ik ga ervan uit dat dat geen probleem voor u zal zijn."
donderdag 15 november 2007 om 12:30
@Jacky: bij een sollicitatiegesprek zit een leidinggevende en iemand van P&O. In sommige gevallen zit er ook nog iemand van de OR bij. Wij nemen vaak mensen aan in 'klasjes' van +/- 5 á 8 man. Je moet rekenen dat 1 op de 3 geschikt is, dat zijn dus 15 tot 24 gesprekken. Kwartier voorbereiden, uur gesprek, kwartier nabespreken. Reken maar uit hoeveel tijd het kost.
Dus blok je alle3 bepaalde dagdelen in je agenda en nodig je op die tijdstippen kandidaten uit. Als dan meerdere mensen willen switchen is dat een heel gedoe. Dat geschuif met data en tijden neemt ook nog eens heel veel tijd in beslag, tijd die ik a) al besteed heb aan dat plannen, dus onnodig werk en b) ik wel beter kan gebruiken dan te schuiven met agenda's.
Dus blok je alle3 bepaalde dagdelen in je agenda en nodig je op die tijdstippen kandidaten uit. Als dan meerdere mensen willen switchen is dat een heel gedoe. Dat geschuif met data en tijden neemt ook nog eens heel veel tijd in beslag, tijd die ik a) al besteed heb aan dat plannen, dus onnodig werk en b) ik wel beter kan gebruiken dan te schuiven met agenda's.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 15 november 2007 om 12:49
Tsja Zuss, ik vind "ik moet dan werken" ook niet het allersterkste argument, maar er zijn natuurlijk wel situaties dat een sollicitant gewoon echt niet op die-en-die-dag kan. Maar ik denk dan meer aan situaties dat je broer net op die dag trouwt, of dat je een afspraak hebt staan in het ziekenhuis waar je 3 maanden op hebt gewacht.
Wat ik trouwens zelf heel erg vind zijn die CV's waarin Pietje Puk een heel reclameverhaal over zichzelf in de 3e persoon houdt. Zo van "Pietje Puk is een teamplayer pur sang, die het beste uit zichzelf en zijn collega's haalt etc etc".
Wat ik trouwens zelf heel erg vind zijn die CV's waarin Pietje Puk een heel reclameverhaal over zichzelf in de 3e persoon houdt. Zo van "Pietje Puk is een teamplayer pur sang, die het beste uit zichzelf en zijn collega's haalt etc etc".
donderdag 15 november 2007 om 13:13
Ik ontving een mailtje:
hallo ik ben op zoek naar werk en kan dat bij u en kunt u mij bellen bedankt en ik hoor van u
groetjes esther
estertjuh @ hotmail.com
06-12345678
Heb er smakelijk om gelachen en de mail gedelete. Echt te erg, dat mensen bedenken dat ze "even" een mailtje sturen en dat ik dan moeite voor ze ga doen. En leren ze geen hoofdletters en grammatica meer op school?
hallo ik ben op zoek naar werk en kan dat bij u en kunt u mij bellen bedankt en ik hoor van u
groetjes esther
estertjuh @ hotmail.com
06-12345678
Heb er smakelijk om gelachen en de mail gedelete. Echt te erg, dat mensen bedenken dat ze "even" een mailtje sturen en dat ik dan moeite voor ze ga doen. En leren ze geen hoofdletters en grammatica meer op school?
donderdag 15 november 2007 om 13:23
Zou dat laatste niet te maken hebben met de "verloedering" (tja, hoe omschrijf ik het anders?) van de samenleving? Dat soort mailtjes krijg je ook als je op marktplaats iets te koop hebt staan. Ander voorbeeld natuurlijk en misschien niet te vergelijken, maar net zo onbeschoft en "dom".
Ik zit voor m'n werk vaak in de rechtzaal en ook daar gebeurt het dat verdachten hun telefoon niet uitzetten of erger nog, hun telefoon gewoon opnemen. Heb ook wel eens gehad dat iemand al te laat binnen kwam rennen en in de rechtzaal nog doodleuk z'n riem om z'n broek stond te doen. En ook daar denken mensen te kunnen "onderhandelen" over bepaalde dingen, terwijl ze daarvoor de positie helemaal niet hebben. (En dan ook echt helemáál niet. )
Ik zit voor m'n werk vaak in de rechtzaal en ook daar gebeurt het dat verdachten hun telefoon niet uitzetten of erger nog, hun telefoon gewoon opnemen. Heb ook wel eens gehad dat iemand al te laat binnen kwam rennen en in de rechtzaal nog doodleuk z'n riem om z'n broek stond te doen. En ook daar denken mensen te kunnen "onderhandelen" over bepaalde dingen, terwijl ze daarvoor de positie helemaal niet hebben. (En dan ook echt helemáál niet. )
donderdag 15 november 2007 om 15:10
Ik heb zelf op mijn vorige werk vaak meegekeken bij het uitzoeken van sollicitatieformulieren (wie nodigen we uit). Er moest op die formulieren welgeteld één enkele zin geschreven worden (rest was invullen). We hebben een sollicitatieronde gehad waarbij we een aantal formulieren binnenkregen, waarvan geen enkel persoon die zin in normaal correct NL had geschreven... Uiteindelijk toch eentje aangenomen (de minst erge) maar die kon na een paar weken weer vertrekken (kasverschil totaal 500 euro). Het is dan misschien een bijbaantje achter de kassa, maar normaal spellen is toch niet teveel gevraagd?
Ook verbaast het mij wat het niveau is van veel studenten bij mij op de opleiding. Je mag 5(!!!!) spelfouten per pagina maken in een essay, dan leer je het natuurlijk nooit!
Ik ben altijd uren bezig om aan het eind van een groepsopdracht overal de spelfouten (vooral verkeerde werkwoorden en door elkaar gehaalde zinnen) te uit te halen.
Als er 10 van de 30 studenten uit mijn 'klas' normaal foutloos kunnen spellen, is dat veel. Een taaltoets bij toelating tot de opleiding is geen overbodige luxe. Er zijn wel optionele taalondersteuningslessen, maar ja, de studenten vinden niet dat dat nodig is (ze kunnen het toch goed?). En als de docenten ze er niet op aanspreken...
Dat vind ik voor een HBO opleiding niet normaal, en ik zou mensen met een dergelijk taalniveau niet voor een juridische (ik studeer rechten) baan aannemen.
Ook vind ik de andere genoemde voorbeelden (telefoon opnemen e.d.) echt te onbeschoft voor woorden. Ik snap niet dat dat in je opkomt, dat je dat doet! Dan wil je die baan dus niet echt heel graag lijkt me.
Ook verbaast het mij wat het niveau is van veel studenten bij mij op de opleiding. Je mag 5(!!!!) spelfouten per pagina maken in een essay, dan leer je het natuurlijk nooit!
Ik ben altijd uren bezig om aan het eind van een groepsopdracht overal de spelfouten (vooral verkeerde werkwoorden en door elkaar gehaalde zinnen) te uit te halen.
Als er 10 van de 30 studenten uit mijn 'klas' normaal foutloos kunnen spellen, is dat veel. Een taaltoets bij toelating tot de opleiding is geen overbodige luxe. Er zijn wel optionele taalondersteuningslessen, maar ja, de studenten vinden niet dat dat nodig is (ze kunnen het toch goed?). En als de docenten ze er niet op aanspreken...
Dat vind ik voor een HBO opleiding niet normaal, en ik zou mensen met een dergelijk taalniveau niet voor een juridische (ik studeer rechten) baan aannemen.
Ook vind ik de andere genoemde voorbeelden (telefoon opnemen e.d.) echt te onbeschoft voor woorden. Ik snap niet dat dat in je opkomt, dat je dat doet! Dan wil je die baan dus niet echt heel graag lijkt me.
donderdag 15 november 2007 om 16:34
Gaat het niet allemaal om het respect dat je toont? Ik moest voor mijn eerste sollicitatie de afspraak verzetten (het was midden in de zomervakantie en ik had mijn vakantie al geboekt) EN ik was veel te laat (er reden door een stroomstoring helemaal geen treinen). Maar ik heb wel gebeld om dat uit te leggen, en om te vragen of het nog zin had om met de bus te komen, of dat ze dan geen tijd mer hadden. Zonder bericht of goede reden te laat komen is gewoon respectloos, en dat kan dus niet vind ik. Hetzelfde geldt voor je telefoon, in principe hoort die natuurlijk gewoon uit, maar er zijn altijd situaties waarin dat anders ligt (idd zoals hierboven als iemand ernstig ziek is, vrouw op punt van bevallen staat, etc.). Maar leg dat dan wel even uit.
donderdag 15 november 2007 om 16:39
Nee hoor, wat jij doet is ook prima. Verwijzen naar bijlagen is niet erg, zolang uit die bijlagen maar blijkt dat je solliciteert, naar welke (of wat voor) functie, waarom bij die werkgever, enz.
Ik had het er over dat mensen soms echt alleen hun CV, al dan niet als bijlage, sturen en dan zonder brief of wat dan ook.
donderdag 15 november 2007 om 16:39
Ik heb eens een brief gelezen van iemand met sollicitatieplicht die er ongeveer zo uit zag:
Geachte meneer of mevrouw
Bij deze solliciteer ik voor een functie binnen uw bedrijf. Ik weet zeker dat ik over allerlei kwaliteiten beschik die bij uw bedrijf tot zijn recht komen. Ik heb xxxx en xxxx en xxxx gestudeerd. Ik verwacht dan ook dat u mij spoedig zult uitnodigen voor een gesprek.
Vriendelijke groet, Pietje Puk.
Ik zie het zo voor me dat meneer Puk die brief naar 20 willekeurige bedrijven heeft gestuurd .
Ik heb zelf voor mijn vorige baan ook een aantal gesprekken gevoerd. De voorselectie werd door het uitzendbureau gedaan, aan ons alleen om te kijken of kandidaat bij ons past en wij bij de kandidaat. Gewoon korte gesprekken, want in principe moet hun geschikheid al zijn getest door het UZB. Ik heb er de mooiste dingen bij gehad.
Mensen die 20 minuten te laat kwamen en rustig met pet op het gesprek in gingen. Mensen die onderuitgezakt aan tafel hingen. Mensen die zelfs mondeling al zeer slecht waren in communicatie, ook al ging het om een communicatieve functie. Mensen met een totaal onduidelijk CV, zonder chronologische volgorde en waar alleen maar bedrijven opstonden en niet de functies die ze daar hebben verricht.
Memorabele antwoorden:
Vraag: 'Heb je eigenlijk een beeld bij de werkzaamheden die je in deze functie zal gaan verrichten?'
Antwoord: 'uuuhh.. neeejj.... uuuh... nou nee....'
Vraag: 'kan je goed omgaan met weerstand?'
Antwoord: 'Nou, als iemand mij een kutwijf noemt dan scheld ik terug!'
Geachte meneer of mevrouw
Bij deze solliciteer ik voor een functie binnen uw bedrijf. Ik weet zeker dat ik over allerlei kwaliteiten beschik die bij uw bedrijf tot zijn recht komen. Ik heb xxxx en xxxx en xxxx gestudeerd. Ik verwacht dan ook dat u mij spoedig zult uitnodigen voor een gesprek.
Vriendelijke groet, Pietje Puk.
Ik zie het zo voor me dat meneer Puk die brief naar 20 willekeurige bedrijven heeft gestuurd .
Ik heb zelf voor mijn vorige baan ook een aantal gesprekken gevoerd. De voorselectie werd door het uitzendbureau gedaan, aan ons alleen om te kijken of kandidaat bij ons past en wij bij de kandidaat. Gewoon korte gesprekken, want in principe moet hun geschikheid al zijn getest door het UZB. Ik heb er de mooiste dingen bij gehad.
Mensen die 20 minuten te laat kwamen en rustig met pet op het gesprek in gingen. Mensen die onderuitgezakt aan tafel hingen. Mensen die zelfs mondeling al zeer slecht waren in communicatie, ook al ging het om een communicatieve functie. Mensen met een totaal onduidelijk CV, zonder chronologische volgorde en waar alleen maar bedrijven opstonden en niet de functies die ze daar hebben verricht.
Memorabele antwoorden:
Vraag: 'Heb je eigenlijk een beeld bij de werkzaamheden die je in deze functie zal gaan verrichten?'
Antwoord: 'uuuhh.. neeejj.... uuuh... nou nee....'
Vraag: 'kan je goed omgaan met weerstand?'
Antwoord: 'Nou, als iemand mij een kutwijf noemt dan scheld ik terug!'
donderdag 15 november 2007 om 16:41
Dat zou ik niet doen - een brief ziet er toch vaak veel netter uit dan een mailtje, als ze eenmaal allebei uitgeprint zijn. Zolang je in de mail maar verwijst naar de bijlagen, lijkt me dat ook geen probleem. Enige nadeel van een brief bij een mailtje is, dat je twee keer een goede eerste zin moet verzinnen
donderdag 15 november 2007 om 16:51
Ja, die standaard brieven, die ken ik ook. Ik heb meerdere keren brieven voorbij zien komen waarbij iemand zelfs de details niet goed had aangepast. Dan maken ze een mooie standaard brief en vullen ze per sollicitatie details in als bedrijfsnaam, de functie waar ze op solliciteren, naam van contactpersoon etc. En dan krijg je dus opeens zo'n prachtige brief, (deels) ingevuld met de verkeerde informatie! :-)
donderdag 15 november 2007 om 17:39
Persoonlijk krijg ik vlekken van sollicitanten die op de vraag "Wat zijn je minder goede eigenschappen?" antwoorden perfectionistisch te zijn. Als ik dan doorvraag op welke wijze dat negatief doorwerkt hebben ze geen antwoord meer. Kennelijk is perfectionisme heel populair als negatieve eigenschap, en echt ik heb er tientallen voorbij zien komen. Zucht...
Voor Goudappeltje, ik stel die vraag in ieder sollicitatiegesprek. Mijn doel daarbij is nagaan of de sollicitant inzicht heeft in eigen gedrag en handelen. Ik vraag door en wil dan dus ook weten in welke situaties de minder goede kanten tot problemen hebben geleid en op welke wijze de sollicitant probeert zijn minder goede kanten te verbeteren. Iemand die deze vragen niet goed kan beantwoorden heeft onvoldoende inzicht in eigen gedrag. Zo iemand is door mij als leidinggevende moeilijker aan te sturen. Gezien het feit dat iedereen goede en minder goede eigenschappen heeft moet het toch mogelijk zijn om daar met een sollicitant over te spreken? Omgekeerd heeft een sollicitant mij wel eens gevraagd wat mijn goede en minder goede eigenschappen zijn; die vraag heb ik ook normaal beantwoord.
Voor Goudappeltje, ik stel die vraag in ieder sollicitatiegesprek. Mijn doel daarbij is nagaan of de sollicitant inzicht heeft in eigen gedrag en handelen. Ik vraag door en wil dan dus ook weten in welke situaties de minder goede kanten tot problemen hebben geleid en op welke wijze de sollicitant probeert zijn minder goede kanten te verbeteren. Iemand die deze vragen niet goed kan beantwoorden heeft onvoldoende inzicht in eigen gedrag. Zo iemand is door mij als leidinggevende moeilijker aan te sturen. Gezien het feit dat iedereen goede en minder goede eigenschappen heeft moet het toch mogelijk zijn om daar met een sollicitant over te spreken? Omgekeerd heeft een sollicitant mij wel eens gevraagd wat mijn goede en minder goede eigenschappen zijn; die vraag heb ik ook normaal beantwoord.
donderdag 15 november 2007 om 17:51
ik heb ook ooit eens 1 keer sollicitaties mogen doen bij mijn moeder in de zaak.Daar zaten alle sollicitanten tegelijk aan de bar en iets verderop deed ik om en om de sollicitatieprocedure.Het waren allemaal vrouwen en was erg gezellig om zo een sollicitatie te laten verlopen.
totdat ik 1 van de sollicitantes aan mn tafel kreeg met van die nepvlechtjes en laag makeup en sieraden.Nou ja,kan leuk zijn maar deze was ronduit ordinair,
na de vragenronde wilde ik haar bedanken voor haar komst en toen fluisterde ze in mn oor,: wil niet lullig doen hoor,maar wat een mutsen hebben er gesolliciteerd,zie ze zitten dan.ik moest haar maar nemen want ze was echt de leukste.(kan geen smileys plaatsen maar denk aan een heel verbaast poppetje)
Toen ik haar per brief meedeelde dat ze het niet geworden was belde ze hoogstbeldedigd op wie het dan WEL geworden was.Ze kon zich niet voorstellen dat 1 van de andere dames leuker waren.Nou,ik was blij dat ik haar niet aangenomen had,mijn intuitie was goed.
Helemaal toen ik later van een vriendin hoorde dat ze ons bedrijf liep af te kraken.Wat een doos was dat,die schopt het niet ver ben ik bang.
totdat ik 1 van de sollicitantes aan mn tafel kreeg met van die nepvlechtjes en laag makeup en sieraden.Nou ja,kan leuk zijn maar deze was ronduit ordinair,
na de vragenronde wilde ik haar bedanken voor haar komst en toen fluisterde ze in mn oor,: wil niet lullig doen hoor,maar wat een mutsen hebben er gesolliciteerd,zie ze zitten dan.ik moest haar maar nemen want ze was echt de leukste.(kan geen smileys plaatsen maar denk aan een heel verbaast poppetje)
Toen ik haar per brief meedeelde dat ze het niet geworden was belde ze hoogstbeldedigd op wie het dan WEL geworden was.Ze kon zich niet voorstellen dat 1 van de andere dames leuker waren.Nou,ik was blij dat ik haar niet aangenomen had,mijn intuitie was goed.
Helemaal toen ik later van een vriendin hoorde dat ze ons bedrijf liep af te kraken.Wat een doos was dat,die schopt het niet ver ben ik bang.
donderdag 15 november 2007 om 19:30
Ik kan mij in heel veel zaken vinden die Zuss noemt, maar niet in die van het verplaatsen van een afspraak. Ik begrijp dat het, zeker als er meerdere mensen zijn, moeilijk is om een dagdeel te blokken. Maar er zijn ook mensen die fulltime werken, waarvan de baas niet weet dat ze gaan solliciteren en die meerdere uitnodigingen hebben (dus vaak naar de tandarts/dokter moet). Dan moet je gewoon soms bellen met de vraag of het verschoven kan worden. Ik ben zelf redelijk makkelijk, ik was net op tijd voor de huwelijksceremonie van schoonzus en zwager omdat ik nog een gesprek had. Alleen soms kan het gewoon echt niet en tot nu toe heeft nog nooit iemand vervelend gereageerd. En geloof me, ik heb al heeeeeeel wat sollicitatiegesprekken gehad, tot mijn grote verdriet....:-(