Werk & Studie
alle pijlers
Sollicitatie frustraties - klaagtopic
dinsdag 22 december 2020 om 23:06
dinsdag 22 december 2020 om 23:47
Ik vond solliciteren vreselijk! Ik begon al voordat ik afgestudeerd was. Het was crisis en vacatures waren er amper. Ik zocht en solliciteerde mij suf. Achteraf gezien was ik er veel te veel mee bezig. Als ik het nu opnieuw had mogen doen had ik halve dagen erin gestopt en de rest van de dag dingen gedaan waar ik mij prettig bij zou voelen.
Het komt goed maar soms moet je een enorm lange adem hebben. Een vriendin van mij heeft er twee jaar over gedaan om een baan in haar studierichting te vinden. Ze werkte die twee jaar onder niveau en had een baan waar ze zich echt niet gelukkig bij voelde. In de avonden solliciteren maar ze werd continu afgewezen met dezelfde redenen als die jij beschrijft. Uiteindelijk is dat ook goedgekomen, maar solliciteren en constant afgewezen worden is gewoon heel naar.
Het komt goed maar soms moet je een enorm lange adem hebben. Een vriendin van mij heeft er twee jaar over gedaan om een baan in haar studierichting te vinden. Ze werkte die twee jaar onder niveau en had een baan waar ze zich echt niet gelukkig bij voelde. In de avonden solliciteren maar ze werd continu afgewezen met dezelfde redenen als die jij beschrijft. Uiteindelijk is dat ook goedgekomen, maar solliciteren en constant afgewezen worden is gewoon heel naar.
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 23 december 2020 om 06:40
Welkom in het leven. Waar ja zelf verkregen is en nee is uitgegeven.Skadí schreef: ↑22-12-2020 23:47Ik vond solliciteren vreselijk! Ik begon al voordat ik afgestudeerd was. Het was crisis en vacatures waren er amper. Ik zocht en solliciteerde mij suf. Achteraf gezien was ik er veel te veel mee bezig. Als ik het nu opnieuw had mogen doen had ik halve dagen erin gestopt en de rest van de dag dingen gedaan waar ik mij prettig bij zou voelen.
Het komt goed maar soms moet je een enorm lange adem hebben. Een vriendin van mij heeft er twee jaar over gedaan om een baan in haar studierichting te vinden. Ze werkte die twee jaar onder niveau en had een baan waar ze zich echt niet gelukkig bij voelde. In de avonden solliciteren maar ze werd continu afgewezen met dezelfde redenen als die jij beschrijft. Uiteindelijk is dat ook goedgekomen, maar solliciteren en constant afgewezen worden is gewoon heel naar.
woensdag 23 december 2020 om 08:19
Mijn laatste sollicitatie was helaas ook geen succes. Ik had een brief gestuurd en mijn cv. Dat was inmiddels al 2 weken terug en ik verwachtte er weinig meer van. Terwijl ik de kerstboom aan het optuigen was (lees: overal kertballen van glas op de grond uitgestald en 4 kinderen plus hond erbij... geweldige combi) werd ik gebeld. Of ik even tijd had... moest mijn agenda er even bij pakken dus ik dacht dat we een gesprek in zouden plannen...
Nee dus. Het werd gelijk een telefonisch sollocitatiegesprek. Ik had 2 weken geleden gesolliciteerd en in combi met de stand van zaken in mijn woonkamer en het onverwachtte, had ik niet paraat wat ik paraat had moeten hebben en kwam ik totaal niet uit de verf zoals ik wou.
Na 25 min bellen in deze situatie van een kruisverhoor en intussen wijzen naar de kinderen met 'denk om de kerstballen!!' Was ik door naar ronde 2; een online assessment.
Ik was opgelucht dat ik het blijkbaar toch goed genoeg had gedaan en vroeg uit welke onderdelen dit zou bestaan. Punt 1 en 2 en 3. Duidelijk.
Ik ging oefenen en me veel inlezen. Ik was er klaar voor. Eenmaal ingelogd bleken het andere onderdelen te zijn. Het ging toch best aardig. Ik moest 1 onderdeel inspreken en de rest ging over taal enz.
2 weken na mijn assessment had ik wederom niks weer gehoord. Ik had zelf gebeld maar kreeg geen gehoor.
Toen werd ik gister gebeld. Ze gingen niet verder met mij omdat ik niet goed voorbereid leek te zijn...
Dus een onverwacht telefonisch sollicitatiegesprek en een online assessment met die en die onderdelen die, eenmaal begonnen, hele andere leken te zijn.
En waar ik het meest van baal is dat als ik gewoon normaal de kans op een gesprek had gekregen waarop ik me even op voor had kunnen bereiden en op een rustig moment had kunnen plannen, had ik dat veel beter gedaan. Ik had dat eerlijker gevonden. Ook hadden ze dus een fout gemaakt in het doorgeven van de onderdelen van het assessment. Wat ik slordig vind.
Ze hebben me zo niet goed op waarde kunnen schatten en dat vind ik niet leuk... maar tegelijk denk ik nu; daar wil ik op deze manier ook niet gaan werken.
Nee dus. Het werd gelijk een telefonisch sollocitatiegesprek. Ik had 2 weken geleden gesolliciteerd en in combi met de stand van zaken in mijn woonkamer en het onverwachtte, had ik niet paraat wat ik paraat had moeten hebben en kwam ik totaal niet uit de verf zoals ik wou.
Na 25 min bellen in deze situatie van een kruisverhoor en intussen wijzen naar de kinderen met 'denk om de kerstballen!!' Was ik door naar ronde 2; een online assessment.
Ik was opgelucht dat ik het blijkbaar toch goed genoeg had gedaan en vroeg uit welke onderdelen dit zou bestaan. Punt 1 en 2 en 3. Duidelijk.
Ik ging oefenen en me veel inlezen. Ik was er klaar voor. Eenmaal ingelogd bleken het andere onderdelen te zijn. Het ging toch best aardig. Ik moest 1 onderdeel inspreken en de rest ging over taal enz.
2 weken na mijn assessment had ik wederom niks weer gehoord. Ik had zelf gebeld maar kreeg geen gehoor.
Toen werd ik gister gebeld. Ze gingen niet verder met mij omdat ik niet goed voorbereid leek te zijn...
Dus een onverwacht telefonisch sollicitatiegesprek en een online assessment met die en die onderdelen die, eenmaal begonnen, hele andere leken te zijn.
En waar ik het meest van baal is dat als ik gewoon normaal de kans op een gesprek had gekregen waarop ik me even op voor had kunnen bereiden en op een rustig moment had kunnen plannen, had ik dat veel beter gedaan. Ik had dat eerlijker gevonden. Ook hadden ze dus een fout gemaakt in het doorgeven van de onderdelen van het assessment. Wat ik slordig vind.
Ze hebben me zo niet goed op waarde kunnen schatten en dat vind ik niet leuk... maar tegelijk denk ik nu; daar wil ik op deze manier ook niet gaan werken.
woensdag 23 december 2020 om 08:59
Nadine zoiets heb ik ook eens meegemaakt.
Verkeerd adres gekregen, moest bellen en kreeg toen het juiste adres, kwartier lopen.
Ik was (totaal niet iets voor mij) ruim op tijd dus kwam 10 minuten van te voren binnen.
'oh. Je bent te vroeg'.
Dus ik zei:
'was het wel de bedoeling dat ik kwam dan, eerst verkeerd adres en nu dit hartelijke welkom hahaha ha'
Terwijl ik het zei dacht ik: ai te bijdehant, dus ik lachte maar wat om het nog iets gezellig over te laten komen.
Nou, gieren alsof ik de grap van de eeuw had verteld, begin gesprek hield iemand de slappe lach, kon amper praten.
Ik zat er wat beduusd bij.
Toen kwam er een gesprek in de trant van' je bent slager en je hebt een bot mes, wat doe je dan? '. Zeg maar eerste jaar opleiding dilemma' s.
Dus ik gaf wat verbaasd antwoorden, zij deden net of ik het evangelie bracht. Zaten letterlijk aantekeningen te maken.
Het werk was met een dynamische doelgroep, heel actief en er werd innovatie gevraagd.
Eerlijk gezegd waren het de sloomste mensen op aarde, maar ze legden in het gesprek de hele tijd de nadruk op de flexibiliteit, gevatheid, snel kunnen denken etc van de functie.
Dus ik mijn best doen om dat te laten zien.
Ik ben het niet geworden omdat ze me 'te actief en te bruisend' vonden...
Verkeerd adres gekregen, moest bellen en kreeg toen het juiste adres, kwartier lopen.
Ik was (totaal niet iets voor mij) ruim op tijd dus kwam 10 minuten van te voren binnen.
'oh. Je bent te vroeg'.
Dus ik zei:
'was het wel de bedoeling dat ik kwam dan, eerst verkeerd adres en nu dit hartelijke welkom hahaha ha'
Terwijl ik het zei dacht ik: ai te bijdehant, dus ik lachte maar wat om het nog iets gezellig over te laten komen.
Nou, gieren alsof ik de grap van de eeuw had verteld, begin gesprek hield iemand de slappe lach, kon amper praten.
Ik zat er wat beduusd bij.
Toen kwam er een gesprek in de trant van' je bent slager en je hebt een bot mes, wat doe je dan? '. Zeg maar eerste jaar opleiding dilemma' s.
Dus ik gaf wat verbaasd antwoorden, zij deden net of ik het evangelie bracht. Zaten letterlijk aantekeningen te maken.
Het werk was met een dynamische doelgroep, heel actief en er werd innovatie gevraagd.
Eerlijk gezegd waren het de sloomste mensen op aarde, maar ze legden in het gesprek de hele tijd de nadruk op de flexibiliteit, gevatheid, snel kunnen denken etc van de functie.
Dus ik mijn best doen om dat te laten zien.
Ik ben het niet geworden omdat ze me 'te actief en te bruisend' vonden...
woensdag 23 december 2020 om 09:16
Maar dan geef je toch direct aan: Joh, als ik het goed begrijp is dit gelijk een telefonisch sollicitatiegesprek, daar plan ik graag een moment voor in waarop ik u in alle rust te woord kan staan en me op kan voorbereiden? Zonde dat je erop in gegaan bent.nadine1988 schreef: ↑23-12-2020 08:19Mijn laatste sollicitatie was helaas ook geen succes. Ik had een brief gestuurd en mijn cv. Dat was inmiddels al 2 weken terug en ik verwachtte er weinig meer van. Terwijl ik de kerstboom aan het optuigen was (lees: overal kertballen van glas op de grond uitgestald en 4 kinderen plus hond erbij... geweldige combi) werd ik gebeld. Of ik even tijd had... moest mijn agenda er even bij pakken dus ik dacht dat we een gesprek in zouden plannen...
Nee dus. Het werd gelijk een telefonisch sollocitatiegesprek. Ik had 2 weken geleden gesolliciteerd en in combi met de stand van zaken in mijn woonkamer en het onverwachtte, had ik niet paraat wat ik paraat had moeten hebben en kwam ik totaal niet uit de verf zoals ik wou.
Na 25 min bellen in deze situatie van een kruisverhoor en intussen wijzen naar de kinderen met 'denk om de kerstballen!!' Was ik door naar ronde 2; een online assessment.
Ik was opgelucht dat ik het blijkbaar toch goed genoeg had gedaan en vroeg uit welke onderdelen dit zou bestaan. Punt 1 en 2 en 3. Duidelijk.
Ik ging oefenen en me veel inlezen. Ik was er klaar voor. Eenmaal ingelogd bleken het andere onderdelen te zijn. Het ging toch best aardig. Ik moest 1 onderdeel inspreken en de rest ging over taal enz.
2 weken na mijn assessment had ik wederom niks weer gehoord. Ik had zelf gebeld maar kreeg geen gehoor.
Toen werd ik gister gebeld. Ze gingen niet verder met mij omdat ik niet goed voorbereid leek te zijn...
Dus een onverwacht telefonisch sollicitatiegesprek en een online assessment met die en die onderdelen die, eenmaal begonnen, hele andere leken te zijn.
En waar ik het meest van baal is dat als ik gewoon normaal de kans op een gesprek had gekregen waarop ik me even op voor had kunnen bereiden en op een rustig moment had kunnen plannen, had ik dat veel beter gedaan. Ik had dat eerlijker gevonden. Ook hadden ze dus een fout gemaakt in het doorgeven van de onderdelen van het assessment. Wat ik slordig vind.
Ze hebben me zo niet goed op waarde kunnen schatten en dat vind ik niet leuk... maar tegelijk denk ik nu; daar wil ik op deze manier ook niet gaan werken.
En heb je bovenstaande ook aan ze teruggekoppeld toen ze je belden? Ook dat het assessment niet klopte?
woensdag 23 december 2020 om 09:31
Klopt wat je zegt. Dat heb ik aan de telefoon ook aangegeven; ik begrijp dat dit een telefonisch sollicitatiegesprek is. Ik zou het fijn vinden dit even op een moment in te plannen dat ik me goed kan concentreren. Misschien later vandaag?Herfstblaadje19 schreef: ↑23-12-2020 09:16Maar dan geef je toch direct aan: Joh, als ik het goed begrijp is dit gelijk een telefonisch sollicitatiegesprek, daar plan ik graag een moment voor in waarop ik u in alle rust te woord kan staan en me op kan voorbereiden? Zonde dat je erop in gegaan bent.
En heb je bovenstaande ook aan ze teruggekoppeld toen ze je belden? Ook dat het assessment niet klopte?
Maar dat was niet nodig.
Toen ze belden dat het hier voor mij stopte heb ik idd aangegeven dat het assessment niet was wat aan mij verteld was en dat ik me goed voorbereid had maar niet op hetgeen wat er uiteindelijk behandeld werd.
Nee dat was jammer, maar ze voelden het zo.
Hij had nog wel een ander 'baantje' voor me als ik wou?
Ik heb vriendelijk bedankt, omdat ik geen goed gevoel had en het sollicitatieproces niet prettig vond.
woensdag 23 december 2020 om 09:40
Momenteel is het echt ontiegelijk lastig om een baan te krijgen. Ik solliciteerde op allerlei functies waar ik precies aan de vacaturetekst voldeed, iedere keer bleef ik over tot de laatste selectie en kozen ze voor iemand met "toch wat meer ervaring". Werd ook nog benadrukt dat de sollicitatiegesprekken echt heel goed gingen en dat het daar absoluut niet aan lag als ik vroeg om tips.
Dan denk ik nou, je kan ook aan m'n CV zien welke ervaring ik heb, dan hoef ik niet een hele maand kwijt te zijn aan deze procedures. Maar goed, ik snap best dat ze uiteindelijk kiezen voor iemand die de vacaturetekst overtreft, het is alleen geen fijne markt voor de sollicitanten nu.
Dan denk ik nou, je kan ook aan m'n CV zien welke ervaring ik heb, dan hoef ik niet een hele maand kwijt te zijn aan deze procedures. Maar goed, ik snap best dat ze uiteindelijk kiezen voor iemand die de vacaturetekst overtreft, het is alleen geen fijne markt voor de sollicitanten nu.
woensdag 23 december 2020 om 09:44
Nou groot gelijk, daar wíl je al niet eens meer werken.nadine1988 schreef: ↑23-12-2020 09:31Klopt wat je zegt. Dat heb ik aan de telefoon ook aangegeven; ik begrijp dat dit een telefonisch sollicitatiegesprek is. Ik zou het fijn vinden dit even op een moment in te plannen dat ik me goed kan concentreren. Misschien later vandaag?
Maar dat was niet nodig.
Toen ze belden dat het hier voor mij stopte heb ik idd aangegeven dat het assessment niet was wat aan mij verteld was en dat ik me goed voorbereid had maar niet op hetgeen wat er uiteindelijk behandeld werd.
Nee dat was jammer, maar ze voelden het zo.
Hij had nog wel een ander 'baantje' voor me als ik wou?
Ik heb vriendelijk bedankt, omdat ik geen goed gevoel had en het sollicitatieproces niet prettig vond.
Bijzonder ook dat ze eigenlijk jouw feedback op het hele proces niet eens wilden horen. Sukkels.
woensdag 23 december 2020 om 09:49
nadine1988 schreef: ↑23-12-2020 09:31Klopt wat je zegt. Dat heb ik aan de telefoon ook aangegeven; ik begrijp dat dit een telefonisch sollicitatiegesprek is. Ik zou het fijn vinden dit even op een moment in te plannen dat ik me goed kan concentreren. Misschien later vandaag?
Maar dat was niet nodig.
Toen ze belden dat het hier voor mij stopte heb ik idd aangegeven dat het assessment niet was wat aan mij verteld was en dat ik me goed voorbereid had maar niet op hetgeen wat er uiteindelijk behandeld werd.
Nee dat was jammer, maar ze voelden het zo.
Hij had nog wel een ander 'baantje' voor me als ik wou?
Ik heb vriendelijk bedankt, omdat ik geen goed gevoel had en het sollicitatieproces niet prettig vond.
Omg je bent door het oog van de naald gekropen, dit klinkt echt raar.
woensdag 23 december 2020 om 09:51
woensdag 23 december 2020 om 09:54
Ahhh bedankt voor je wijze woordenTijgerprintje2 schreef: ↑23-12-2020 09:51Nee hoor, tot je eerste echte baan bevindt je je in een soort slaap-waaktoestand. Pas na een reeks teleurstellingen kan je echt gaan leven en ben je echt volwassen
De slaap-waaktoestand is dus wat ik mijn hele leven heb ervaren. Zelfs na verschillende teleurstellingen, maar kennelijk hebben die de slaap-waaktoestand niet doorbroken tot het moment dat ik e-mails kreeg met afwijzingen. Dank dank 
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 23 december 2020 om 09:56
Ik solliciteerde een periode in de welzijnssector en blijkbaar was er een lichting net afgestudeerde Turken in die sector. Serieus, hoe vaak ik ben afgewezen met 'ja we hebben zo getwijfeld maar het is toch een Turkse jongen geworden, die zijn toch lastiger te vinden'.vampierprinsesje schreef: ↑23-12-2020 09:40Momenteel is het echt ontiegelijk lastig om een baan te krijgen. Ik solliciteerde op allerlei functies waar ik precies aan de vacaturetekst voldeed, iedere keer bleef ik over tot de laatste selectie en kozen ze voor iemand met "toch wat meer ervaring". Werd ook nog benadrukt dat de sollicitatiegesprekken echt heel goed gingen en dat het daar absoluut niet aan lag als ik vroeg om tips.
Dan denk ik nou, je kan ook aan m'n CV zien welke ervaring ik heb, dan hoef ik niet een hele maand kwijt te zijn aan deze procedures. Maar goed, ik snap best dat ze uiteindelijk kiezen voor iemand die de vacaturetekst overtreft, het is alleen geen fijne markt voor de sollicitanten nu.
NIKS LASTIG IK STRUIKEL EROVER.
Het ergste is nog dat ik laatst in mijn huidige functie een Turkse ondernemer sprak. 'haha zo toevallig ik zat vroeger in de hulpverlening, diploma gehaald, maar na een paar jaar werken bleek het toch niks voor mij'
HOU OP MET ME STALKER
woensdag 23 december 2020 om 10:50
Ja dit is inderdaad wel herkenbaar. Ik ben ook wel vaak afgewezen omdat 'een andere kandidaat al ervaring had in de betreffende branche'. Maar je ziet toch in mijn cv ook wel dat ik geen ervaring heb in die branche? Waarom nodig je me dan uit voor een gesprek?vampierprinsesje schreef: ↑23-12-2020 09:40Momenteel is het echt ontiegelijk lastig om een baan te krijgen. Ik solliciteerde op allerlei functies waar ik precies aan de vacaturetekst voldeed, iedere keer bleef ik over tot de laatste selectie en kozen ze voor iemand met "toch wat meer ervaring". Werd ook nog benadrukt dat de sollicitatiegesprekken echt heel goed gingen en dat het daar absoluut niet aan lag als ik vroeg om tips.
Dan denk ik nou, je kan ook aan m'n CV zien welke ervaring ik heb, dan hoef ik niet een hele maand kwijt te zijn aan deze procedures. Maar goed, ik snap best dat ze uiteindelijk kiezen voor iemand die de vacaturetekst overtreft, het is alleen geen fijne markt voor de sollicitanten nu.
Al vind ik het aan de andere kant ook wel weer positief dat je überhaupt uitgenodigd wordt voor een gesprek. Blijkbaar heeft een cv dan toch iets wat aanspreekt.
woensdag 23 december 2020 om 11:23
Het is zeker geen gemakkelijke periode om te studeren, maar uiteindelijk gaat het je vroeg of laat wel lukken.
Je bent net afgestudeerd en nog jong. Voor een werkgever ben je dus niet al te duur om in dienst te nemen, dus wat dat betreft heb je een dikke plus ten opzichte van mij. Al bijna 20 jaar aan het werk, duurbetaald en een gezin te onderhouden waardoor minder flexibel. Maar mij is het ook gelukt om één (eigenlijk twee) banen te vinden.
Je bent net afgestudeerd en nog jong. Voor een werkgever ben je dus niet al te duur om in dienst te nemen, dus wat dat betreft heb je een dikke plus ten opzichte van mij. Al bijna 20 jaar aan het werk, duurbetaald en een gezin te onderhouden waardoor minder flexibel. Maar mij is het ook gelukt om één (eigenlijk twee) banen te vinden.
woensdag 23 december 2020 om 11:53
Geef de moed niet op 
. Toen ik begon met werken was het 'geen ervaring' tot ik via uitzendwerk wel wat ervaring kreeg en dus aan de slag kon. Na een verhuizing een heel ander soort baan gedoen, waarvoor ik maar ten dele was opgeleid. Twee jaar met plezier gedaan. Toen terug naar het werk waar ik voor had geleerd, járen gedaan tot ik het zat was maar ook de kans kreeg weer iets heel anders te gaan doen. Nooit voor geleerd, in de praktijk bleek ik er heel geschikt voor te zijn. Tussendoor opleidingen gevolgd maar ook daarmee eigenlijk niks gevonden want intussen was ik te oud (boven de 50). Ik zat nooit zonder werk maar niet altijd met plezier en niet op niveau, maar werk is werk. Tot ik eindelijk gewoon gevráágd werd voor - alweer - een baan waar ik maar voor de helft voor was opgeleid. De rest erbij geleerd. En dat gebeurde nóg een keer en daar werk ik nu. Met ontzéttend veel plezier, goed betaald én grappig genoeg kan ik nu eindelijk alles in de praktijk brengen dat ik in al die jaren in die verschillende banen heb geleerd. Ok, ik heb nooit vaste plannen gemaakt (want die gaan toch niet door) en ik heb geen 'carrière' in de vaste zin des woords, maar ik ben toch vaker wel dan niet gelukkig geweest in mijn werk. En ik werk om te leven, niet andersom.
. Toen ik begon met werken was het 'geen ervaring' tot ik via uitzendwerk wel wat ervaring kreeg en dus aan de slag kon. Na een verhuizing een heel ander soort baan gedoen, waarvoor ik maar ten dele was opgeleid. Twee jaar met plezier gedaan. Toen terug naar het werk waar ik voor had geleerd, járen gedaan tot ik het zat was maar ook de kans kreeg weer iets heel anders te gaan doen. Nooit voor geleerd, in de praktijk bleek ik er heel geschikt voor te zijn. Tussendoor opleidingen gevolgd maar ook daarmee eigenlijk niks gevonden want intussen was ik te oud (boven de 50). Ik zat nooit zonder werk maar niet altijd met plezier en niet op niveau, maar werk is werk. Tot ik eindelijk gewoon gevráágd werd voor - alweer - een baan waar ik maar voor de helft voor was opgeleid. De rest erbij geleerd. En dat gebeurde nóg een keer en daar werk ik nu. Met ontzéttend veel plezier, goed betaald én grappig genoeg kan ik nu eindelijk alles in de praktijk brengen dat ik in al die jaren in die verschillende banen heb geleerd. Ok, ik heb nooit vaste plannen gemaakt (want die gaan toch niet door) en ik heb geen 'carrière' in de vaste zin des woords, maar ik ben toch vaker wel dan niet gelukkig geweest in mijn werk. En ik werk om te leven, niet andersom.
woensdag 23 december 2020 om 13:08
En in welke richting zoek je iets TO? Misschien is dat het dan ook makkelijker om je gerichte tips te geven. En inderdaad, geef de moed niet op. Na een mislukte opleiding kwam ik echt niet meer aan het werk. Door het mislukken van die opleiding had mijn zelfvertrouwen ook een flinke knauw gekregen en was ik ook terughoudend om iets nieuws te proberen. Ik heb toch mezelf maar bij elkaar geraapt en ben weer met een opleiding begonnen. Na het afronden van de opleiding werd ik het elke keer nèt niet. Uiteindelijk voor een paar uur gesolliciteerd, vlak in de buurt van mijn huis. Meer met de moed der wanhoop. Lang verhaal kort: ik werk nu al een aantal jaar met veel plezier bij deze organisatie, fijne collega's, fijn werk en vlak bij huis. Dus TO, geef niet op.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
woensdag 23 december 2020 om 13:40
Jaren geleden ook een aantal vreemde sollicitatieprocedures gehad.
Bij organisatie 1 was ik door naar het tweede gesprek maar ik werd telefonisch, toen ik uitgenodigd werd, al verteld dat ze vonden dat ik een beperkt reflecterend vermogen had (nooit eerder gehoord). Bij het tweede gesprek bleek opeens het hele team erbij te zitten (8 mensen). Dat vond ik best intimiderend, ook omdat ik hier niet op voorbereid was. In mijn branche is dat vrij ongebruikelijk om sollicitaties zo te organiseren.
Gedurende dit gesprek wilden ze een competentiespel doen waarbij ze alleen op negatieve competenties ingingen. Voor positieve competenties was geen tijd/interesses. Ondanks dat ik aangaf daar ook tijd aan te willen besteden omdat dat ook relevant is. Verder vroegen ze of ik bestand was tegen feedback en kritiek (logische vraag) maar ze raakten vervolgens met een aantal van hen in een discussie met steken onder water naar elkaar toe.
Hield daar een vreemd gevoel aan over. Een dag later werd ik gebeld met opnieuw dat ze vonden dat ik een te beperkt reflecterend vermogen had en daarom niet met mij verder wilden. Onlangs sprak ik een collega van mijn huidige werk die daar in dat team gewerkt bleek te hebben en daar enorm burned out is geraakt door alle ruzies en harteloosheid in dat team naar elkaar.
In een andere organisatie en sollicitatie liep het ook allemaal bijzonder. Een innovatief project. Mooie idealen maar heel weinig kaders. Zo wisten ze niets over wat de werktijden en dagen zouden worden (mijn branche is onregelmatig werk vrij veel voorkomend). Zo konden ze over veel andere randvoorwaarden niets zeggen. Eenmaal bij het arbeidsvoorwaardengesprek betichte de leidinggevende met wie ik dat gesprek had mij van onjuiste informatie noemen. Ik benoemde dat in de vacaturetekst een bepaalde schaal genoemd was, en hij ontkende dit en noemde een lagere schaal.
Ook geloofde hij niet welk salaris/inschaling ik had, ik moest een huidige salarisstrook laten zien want het kon niet kloppen wat ik zei, volgens hem. Dat voelde erg vervelend, zo'n wantrouwende leidinggevende. Hij zette ook veel druk op het tonen van een salarisstrook. Daarnaast dwong hij heel snel het arbeidsvoorwaardengesprek af, waardoor ik in mijn vakantie in het buitenland moest bellen/skypen met hem. Een dag later kwam hij op de inschaling terug, ik bleek toch gelijk te hebben over de vacaturetekst en kwam opeens met een veel hogere inschaling/trede. Heb uiteindelijk bedankt voor de functie. Op zo'n manier hoeft het niet voor mij.
Bij organisatie nr 3 was het gesprek net een verhoor. Van te voren was mij verteld dat het slechts een kennismaking zou zijn het eerste gesprek. Eenmaal daar werd ik gebombardeerd met casusvragen en ' wat zou je doen als'. Een over een weer en dialoog was niet aan de orde. Ook bleek er veel gedoe te zijn in het team en zou er enorm veel gaan veranderen. Heel nare sfeer in dat gesprek en team. Ook voor bedankt.
Valt mij ook op dat afwijzingen soms ook heel bijzonder kunnen zijn. Aantal jaren geleden toen ik midden-eind twintig was wel eens afgewezen omdat ze liever een jonger iemand wilden, en ze vonden mij te bedachtzaam/intellectueel. Wilden liever een 'echte aanpakker'.
Bij organisatie 1 was ik door naar het tweede gesprek maar ik werd telefonisch, toen ik uitgenodigd werd, al verteld dat ze vonden dat ik een beperkt reflecterend vermogen had (nooit eerder gehoord). Bij het tweede gesprek bleek opeens het hele team erbij te zitten (8 mensen). Dat vond ik best intimiderend, ook omdat ik hier niet op voorbereid was. In mijn branche is dat vrij ongebruikelijk om sollicitaties zo te organiseren.
Gedurende dit gesprek wilden ze een competentiespel doen waarbij ze alleen op negatieve competenties ingingen. Voor positieve competenties was geen tijd/interesses. Ondanks dat ik aangaf daar ook tijd aan te willen besteden omdat dat ook relevant is. Verder vroegen ze of ik bestand was tegen feedback en kritiek (logische vraag) maar ze raakten vervolgens met een aantal van hen in een discussie met steken onder water naar elkaar toe.
Hield daar een vreemd gevoel aan over. Een dag later werd ik gebeld met opnieuw dat ze vonden dat ik een te beperkt reflecterend vermogen had en daarom niet met mij verder wilden. Onlangs sprak ik een collega van mijn huidige werk die daar in dat team gewerkt bleek te hebben en daar enorm burned out is geraakt door alle ruzies en harteloosheid in dat team naar elkaar.
In een andere organisatie en sollicitatie liep het ook allemaal bijzonder. Een innovatief project. Mooie idealen maar heel weinig kaders. Zo wisten ze niets over wat de werktijden en dagen zouden worden (mijn branche is onregelmatig werk vrij veel voorkomend). Zo konden ze over veel andere randvoorwaarden niets zeggen. Eenmaal bij het arbeidsvoorwaardengesprek betichte de leidinggevende met wie ik dat gesprek had mij van onjuiste informatie noemen. Ik benoemde dat in de vacaturetekst een bepaalde schaal genoemd was, en hij ontkende dit en noemde een lagere schaal.
Ook geloofde hij niet welk salaris/inschaling ik had, ik moest een huidige salarisstrook laten zien want het kon niet kloppen wat ik zei, volgens hem. Dat voelde erg vervelend, zo'n wantrouwende leidinggevende. Hij zette ook veel druk op het tonen van een salarisstrook. Daarnaast dwong hij heel snel het arbeidsvoorwaardengesprek af, waardoor ik in mijn vakantie in het buitenland moest bellen/skypen met hem. Een dag later kwam hij op de inschaling terug, ik bleek toch gelijk te hebben over de vacaturetekst en kwam opeens met een veel hogere inschaling/trede. Heb uiteindelijk bedankt voor de functie. Op zo'n manier hoeft het niet voor mij.
Bij organisatie nr 3 was het gesprek net een verhoor. Van te voren was mij verteld dat het slechts een kennismaking zou zijn het eerste gesprek. Eenmaal daar werd ik gebombardeerd met casusvragen en ' wat zou je doen als'. Een over een weer en dialoog was niet aan de orde. Ook bleek er veel gedoe te zijn in het team en zou er enorm veel gaan veranderen. Heel nare sfeer in dat gesprek en team. Ook voor bedankt.
Valt mij ook op dat afwijzingen soms ook heel bijzonder kunnen zijn. Aantal jaren geleden toen ik midden-eind twintig was wel eens afgewezen omdat ze liever een jonger iemand wilden, en ze vonden mij te bedachtzaam/intellectueel. Wilden liever een 'echte aanpakker'.
