![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-werk&studie-01.png)
Solliciteren, hoe hou je de moed er in?
vrijdag 26 november 2021 om 12:38
Sinds een paar maanden zit ik in de WW na een reorganisatie. Sinds die tijd, en eigenlijk ook al in de periode daarvoor, ben ik druk aan het solliciteren. Maar helaas tot nu toe zonder nieuwe baan als resultaat.
Mijn LinkedIn is helemaal op orde, mijn CV en brief ook, en ik ben al behoorlijk vaak uitgenodigd voor een gesprek. So far, so good zul je denken, maar ik merk dat de moed me af en toe in de schoenen zakt als ik soms na een lang traject alsnog bij de laatste 2 afval.. Rationeel weet ik dat het er allemaal bij hoort, maar emotioneel vind ik het steeds lastiger om mezelf weer op te peppen en weer vol motivatie aan een brief te beginnen.
Aanleiding voor dit topic is een traject wat al bijna 2 maanden loopt. Meerdere gesprekken gehad, een assessment gedaan en het leek allemaal heel positief. Begin deze week nog een laatste gesprek, het ging tussen mij en een andere kandidaat. Nu net gehoord dat ze voor de ander hebben gekozen. We waren eigenlijk gelijkwaardig, maar ze moesten kiezen en hij had íets meer ervaring op een bepaald punt. Fair enough, maar pffff. Ik baal.
Sommige mensen in mijn omgeving maken het ook niet makkelijker. Onder het mom van interesse vragen ze regelmatig of ik nou nóg geen baan heb. Het zou toch niet moeilijk moeten zijn in deze arbeidsmarkt. En verwijten me te kritisch te zijn (en komen vervolgens met een vacature op 120 km afstand op het niveau waar ik 10-15 jaar geleden zat). Dat helpt ook niet echt. Ik krijg er in ieder geval niet sneller een baan door..
Wie is er ook aan het solliciteren? Zin om hier mee te kletsen om elkaar te ondersteunen? Wie heeft er tips om de moed er in te houden?
Mijn LinkedIn is helemaal op orde, mijn CV en brief ook, en ik ben al behoorlijk vaak uitgenodigd voor een gesprek. So far, so good zul je denken, maar ik merk dat de moed me af en toe in de schoenen zakt als ik soms na een lang traject alsnog bij de laatste 2 afval.. Rationeel weet ik dat het er allemaal bij hoort, maar emotioneel vind ik het steeds lastiger om mezelf weer op te peppen en weer vol motivatie aan een brief te beginnen.
Aanleiding voor dit topic is een traject wat al bijna 2 maanden loopt. Meerdere gesprekken gehad, een assessment gedaan en het leek allemaal heel positief. Begin deze week nog een laatste gesprek, het ging tussen mij en een andere kandidaat. Nu net gehoord dat ze voor de ander hebben gekozen. We waren eigenlijk gelijkwaardig, maar ze moesten kiezen en hij had íets meer ervaring op een bepaald punt. Fair enough, maar pffff. Ik baal.
Sommige mensen in mijn omgeving maken het ook niet makkelijker. Onder het mom van interesse vragen ze regelmatig of ik nou nóg geen baan heb. Het zou toch niet moeilijk moeten zijn in deze arbeidsmarkt. En verwijten me te kritisch te zijn (en komen vervolgens met een vacature op 120 km afstand op het niveau waar ik 10-15 jaar geleden zat). Dat helpt ook niet echt. Ik krijg er in ieder geval niet sneller een baan door..
Wie is er ook aan het solliciteren? Zin om hier mee te kletsen om elkaar te ondersteunen? Wie heeft er tips om de moed er in te houden?
vrijdag 3 december 2021 om 09:50
Bedankt voor de tip.. Wat voor werk deed je eerst en wat doe je nu, als ik vragen mag? En je vrouw?
Als ik er even serieus op in ga: wat is minder? Als ik terug ga naar waar ik ooit begon, ben ik nog steeds op WO- niveau aan het werken in een bepaalde richting. Of bedoel je werk waar je geen opleiding voor nodig hebt? Het minimumloon ligt zo'n beetje op 1700 euro bruto, minder dan 1/3 van mijn laatstverdiende salaris. Dat gaat toch gewoon niet? Ik ben alleen met m'n kinderen, dus ook de enige met een inkomen.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 3 december 2021 om 10:30
Ik ben het met je eens. Dat komt allemaal voort uit de gedachte dat het een schande is als je thuis komt te zitten, handen uit de mouwen en geen uitkering trekken. Nou, ik liet dergelijke tips van me af glijden. Bovendien stuurde uwv daar ook helemaal niet op aan, die stimuleerden juist om echt een goed passende baan in het verlengde van je carrière te zoeken.Fridaynight2020 schreef: ↑03-12-2021 10:28Ja, tuurlijk, als het niet anders meer kan, dan is dat zo. En dan doe ik dat natuurlijk ook.
Maar dit zijn precies de opmerkingen waar ik zo moe van word, zeker omdat er over het algemeen geen toelichting op komt.
vrijdag 3 december 2021 om 10:47
Dat is ook bloedirritant. Het is zelfs een belemmering voor je toekomstige carrière om zo snel maar een simpel baantje te nemen. De WW is juist om een nieuwe passende baan te vinden en daar mag je best de tijd voor nemen. Dat soort lompe en ondoordachte opmerkingen gewoon lekker naast je laten liggen.Fridaynight2020 schreef: ↑03-12-2021 10:28Ja, tuurlijk, als het niet anders meer kan, dan is dat zo. En dan doe ik dat natuurlijk ook.
Maar dit zijn precies de opmerkingen waar ik zo moe van word, zeker omdat er over het algemeen geen toelichting op komt.
vrijdag 3 december 2021 om 18:37
zaterdag 4 december 2021 om 00:42
Hoi!
Ik heb alleen nog de openingspost gelezen, maar ik herken je struggle. Ik ben in juni afgestudeerd en sinds de zomer op zoek naar een eerste fulltime baan. Ik ben al vaak uitgenodigd voor gesprek, maar ik krijg tot nu toe steeds te horen dat ik te weinig ervaring heb en 'te junior' ben. Ik word er moedeloos van.
Ik heb alleen nog de openingspost gelezen, maar ik herken je struggle. Ik ben in juni afgestudeerd en sinds de zomer op zoek naar een eerste fulltime baan. Ik ben al vaak uitgenodigd voor gesprek, maar ik krijg tot nu toe steeds te horen dat ik te weinig ervaring heb en 'te junior' ben. Ik word er moedeloos van.
pensieri felici.
zaterdag 4 december 2021 om 07:18
Hoe lang zit je eigenlijk werkeloos thuis? Ik krijg de indruk pas enkele maanden, je wordt veel uitgenodigd dus ik snap je stress niet echt. Ik heb ruime ervaring (helaas) met in de ww zitten (omstandigheden) en je moet simpelweg geduld hebben. Je zit in een goede markt en uiteindelijk is het raak, zeker in het begin geen concessies doen. Oftewel geen paniekvoetbal en maar snel iets aannemen. Ik was werkeloos het eerste jaar van corona, dat was echt kut. Nauwelijks banen en ontzettende concurrentie. Het is mij uiteindelijk gelukt. Dus positief blijven en gewoon doorgaan en je niets aantrekken van je omgeving. Dit baan komt echt!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 7 december 2021 om 22:11
Hier ook sinds een aantal maanden in de ww. Ik ben een paar keer uitgenodigd maar kwam niet verder dan een eerste gesprek.
Ik solliciteer zowel binnen mijn eigen specialisatie als op andere banen en heb nu al een aantal keer de reactie gehad 'vanwege het hoog aantal reacties..'. Iedereen kan wel zeggen dat er zoveel werk is maar dat betekent echt niet dat je meteen een nieuwe baan hebt.
Ik vind het erg lastig de moed er in te houden.
Ik solliciteer zowel binnen mijn eigen specialisatie als op andere banen en heb nu al een aantal keer de reactie gehad 'vanwege het hoog aantal reacties..'. Iedereen kan wel zeggen dat er zoveel werk is maar dat betekent echt niet dat je meteen een nieuwe baan hebt.
Ik vind het erg lastig de moed er in te houden.
dinsdag 7 december 2021 om 23:43
Paar jaar geleden in dezelfde situatie gezeten. In de WW en veel gesolliciteerd. Steeds nét niet, totdat ik uiteindelijk wel een kans kreeg bij een bedrijf in het MKB.
Ik snap je gevoelens wel, je kunt niet elke dag de hele dag bezig zijn met solliciteren, dan heb je op zich wel tijd voor je zelf. Maar het voelt niet helemaal goed, wetende dat vrienden etc 'gewoon' aan het werk zijn.
En familie die er ouderwetse ideeën op na houdt wat betreft WW helpt ook niet.
Maar goed, je wordt vaak genoeg uitgenodigd op gesprekken, dus je brieven en cv zijn iig goed. Uiteindelijk zal er een werkgever zijn met je genoeg een klik hebt dat je in contractsonderhandelingen terecht komt.
Daarbuiten kun jezelf nog wel wat doen. Je geeft aan als manager in de publieke sector gewerkt te hebben? Neem een moment voor jezelf en schrijf eens op welke vaardigheden je in die periode hebt verzameld. Waar ben je nu echt goed in? Waar krijg je plezier van in je werk?
Al die skills en ervaring moet je ook kunnen inzetten in sectoren en functies waar je misschien niet gelijk aan gedacht hebt.
En dat ziet de WW ook als 'passende banen'. Reageren op 'passend werk' wil zeker niet zeggen dat je op elke openstaande vacature moet solliciteren. Maar dat je iets verder kijkt dan waar je nu op solliciteert. En kan dus ook buiten je gemeente/regio betekenen.
Ik snap je gevoelens wel, je kunt niet elke dag de hele dag bezig zijn met solliciteren, dan heb je op zich wel tijd voor je zelf. Maar het voelt niet helemaal goed, wetende dat vrienden etc 'gewoon' aan het werk zijn.
En familie die er ouderwetse ideeën op na houdt wat betreft WW helpt ook niet.
Maar goed, je wordt vaak genoeg uitgenodigd op gesprekken, dus je brieven en cv zijn iig goed. Uiteindelijk zal er een werkgever zijn met je genoeg een klik hebt dat je in contractsonderhandelingen terecht komt.
Daarbuiten kun jezelf nog wel wat doen. Je geeft aan als manager in de publieke sector gewerkt te hebben? Neem een moment voor jezelf en schrijf eens op welke vaardigheden je in die periode hebt verzameld. Waar ben je nu echt goed in? Waar krijg je plezier van in je werk?
Al die skills en ervaring moet je ook kunnen inzetten in sectoren en functies waar je misschien niet gelijk aan gedacht hebt.
En dat ziet de WW ook als 'passende banen'. Reageren op 'passend werk' wil zeker niet zeggen dat je op elke openstaande vacature moet solliciteren. Maar dat je iets verder kijkt dan waar je nu op solliciteert. En kan dus ook buiten je gemeente/regio betekenen.
woensdag 8 december 2021 om 13:12
Hou vol, solliciteren is ook een beetje een kwestie van de lange adem. En een beetje geluk hebben en voor dingen openstaan.
Ik werd bijvoorbeeld gevraagd om te solliciteren op een functie, op basis van mijn c.v. werd ik afgewezen maar werd me gevraagd op gesprek te komen voor een andere functie. In het gesprek werd duidelijk dat ik die functie niet wilde, maar naar aanleiding van dat gesprek ben ik alsnog op gesprek gegaan voor die eerste functie, en dat traject was dus wel succesvol. Dat is ook een beetje hoe het kan gaan. Iets waarvan je denkt dat het dood gaat lopen wordt toch ineens nog weer een heel mooi traject.
Ik werd bijvoorbeeld gevraagd om te solliciteren op een functie, op basis van mijn c.v. werd ik afgewezen maar werd me gevraagd op gesprek te komen voor een andere functie. In het gesprek werd duidelijk dat ik die functie niet wilde, maar naar aanleiding van dat gesprek ben ik alsnog op gesprek gegaan voor die eerste functie, en dat traject was dus wel succesvol. Dat is ook een beetje hoe het kan gaan. Iets waarvan je denkt dat het dood gaat lopen wordt toch ineens nog weer een heel mooi traject.
donderdag 9 december 2021 om 20:42
Fridaynight nog even volhouden hoor! De aanhouder wint. Ik zat een paar jaar geleden ook in de WW, toen waren er niet veel vacatures in mijn branche. Heb uiteindelijk een baan op een lager niveau genomen en kon toen opeens 3 dagen later toch een baan krijgen die perfect bij mij pastte. Het kan zo maar omslaan!
donderdag 9 december 2021 om 20:56
viva-amber schreef: ↑26-11-2021 13:17Ik denk dat je op een beroep solliciteert waar veel concurrentie in is, iets van secretaresse of administratief medewerker??
Volgens mij zijn er juist heel veel secretariële vacatures. Wij hebben pas geleden een vacature geplaatst voor een juridisch secretaresse waar 35 reacties op kwamen. Er was maar 1 sollicitant bij met relevante ervaring. Was ook geen must maar zou wel fijn zijn. Door omstandigheden zijn we nu weer op zoek en heb ik de sollicitaties van 2 maanden geleden er weer bij gepakt. Van de 10 die ik heb gebeld hebben er 9 inmiddels al een andere baan!