Werk & Studie
alle pijlers
solliciteren of blijven?
maandag 4 augustus 2008 om 09:29
Ik werk nu ruim twee jaar bij mijn huidige, eerste werkgever. Na mijn studie heb ik drie jaar fulltime in de horeca gewerkt om vervolgens als junior bij dit communicatiebureau aan de slag te gaan. Inmiddels ben ik redacteur/projectleider.
Eigenlijk is het van begin af aan geen fijne, stabiele werkomgeving hier. Elke keer als de rust was wedergekeerd, gebeurde er weer iets. Iemand nam ontslag, iemand kreeg een ooginfectie, een ander werd zwanger, van een ander overleed de moeder. Stuk voor stuk begrijpelijke situaties en (afgezien van het ontslag want dat is een keuze) overmacht. Maar het resultaat is dat ik elke keer 'even de schouders eronder moet zetten'. En op de lange termijn blijkt dit dus structureel te zijn.
Mijn baas heeft veel vertrouwen in me en wil niet dat ik wegga. Maar ik ben het zo beu om me elke keer vanwege een situatie uit de naad te werken. Bovendien is één van mijn collega's jaloers op me. Ze vindt dat de baas me voortrekt. Ik vind dat ik hard werk en niets krijg wat ik niet verdien. Ik voorspel dat hier nog een hoop gezeik van komt (ze is nu op vakantie).
Wat moet ik doen? Blijven en knokken tot het goedkomt? Of de handdoek in de ring gooien en sollicteren?
Eigenlijk is het van begin af aan geen fijne, stabiele werkomgeving hier. Elke keer als de rust was wedergekeerd, gebeurde er weer iets. Iemand nam ontslag, iemand kreeg een ooginfectie, een ander werd zwanger, van een ander overleed de moeder. Stuk voor stuk begrijpelijke situaties en (afgezien van het ontslag want dat is een keuze) overmacht. Maar het resultaat is dat ik elke keer 'even de schouders eronder moet zetten'. En op de lange termijn blijkt dit dus structureel te zijn.
Mijn baas heeft veel vertrouwen in me en wil niet dat ik wegga. Maar ik ben het zo beu om me elke keer vanwege een situatie uit de naad te werken. Bovendien is één van mijn collega's jaloers op me. Ze vindt dat de baas me voortrekt. Ik vind dat ik hard werk en niets krijg wat ik niet verdien. Ik voorspel dat hier nog een hoop gezeik van komt (ze is nu op vakantie).
Wat moet ik doen? Blijven en knokken tot het goedkomt? Of de handdoek in de ring gooien en sollicteren?
maandag 4 augustus 2008 om 09:31
aan jezelf denken en je gevoel volgen. Ik heb een hele tijd op een plek gewerkt waar het huilen me nader stond dan het lachen, en mijn baas bleef maar erop hameren dat ik onmisbaar was. Op een gegeven moment kon ik het echt niet meer opbrengen om te gaan werken, en heb ik ontslag genomen. Ik zit nu op een andere plek en daar voel ik me als een vis in het water. Doe wat je gevoel zegt maar misschien nog belangrijker: niemand is onmisbaar......
maandag 4 augustus 2008 om 09:41
Hoe vind je je baan verder? Je baas is blij met je, je hebt promotie gemaakt... lijkt mij verder een leuke baan!
Ga eens met je baas praten. Leg uit hoe jij je voelt en vraag of er iets aan de telkens terugkerende onderbezetting gedaan kan worden. (Extra uitzendkracht bijvoorbeeld?). En vraag dan direct of hij eens met je collega wil gaan praten, omdat jij het idee hebt dat zij niet echt lekker in haar vel zit. Als zij zich ondergewaardeerd voelt, dan is dat tussen je baas en haar en daar sta jij buiten.
Ga eens met je baas praten. Leg uit hoe jij je voelt en vraag of er iets aan de telkens terugkerende onderbezetting gedaan kan worden. (Extra uitzendkracht bijvoorbeeld?). En vraag dan direct of hij eens met je collega wil gaan praten, omdat jij het idee hebt dat zij niet echt lekker in haar vel zit. Als zij zich ondergewaardeerd voelt, dan is dat tussen je baas en haar en daar sta jij buiten.
maandag 4 augustus 2008 om 09:59
Bedankt voor jullie (supersnelle) reacties!
Ik ben er nog niet uit wat mijn gevoel zegt, vind het lastig.
Mijn werk is meestal erg leuk. Alleen soms zo druk dat het onmogelijk is om alles goed af te handelen. Uitdagingen genoeg, maar omdat er dus steeds te weinig mensen zijn, heb ik niet genoeg tijd om me er echt op te storten en ervan te leren. Laat staan dat er iemand is die me begeleid in nieuwe dingen. Daar baal ik van. En dat heb ik in juni tijdens mijn functioneringsgesprek ook aangegeven.
Mijn baas heeft toen ook met die collega gepraat en dat eindigde in een klein drama. Huilen etc. Zij wil graag een project doen dat nu vrijkomt. Hij wil dat ik het ga doen omdat hij denkt dat ze het niet kan (en dat zou bestwel eens kunnen). Dat is natuurlijk niet leuk om te horen voor haar. Ik hoop dat ze op vakantie een beetje tot rust komt en dat ze daarna een goed gesprek hebben met elkaar. Anders vrees ik dat zij binnenkort ook weg is. Maar idd het is tussen hun twee en ik ga ook zeker mezelf geen kansen ontnemen om aardig te zijn voor haar.
Een uitzendkracht is lastig. Wel kunnen we van freelancers gebruik maken. Maar die moet je dan nog wel aansturen en de teksten ervan redigeren.
Bedankt voor de tip, nummerzoveel. Ik ga zo vragen of hij deze week tijd heeft om even onder vier ogen te praten.
Ik ben er nog niet uit wat mijn gevoel zegt, vind het lastig.
Mijn werk is meestal erg leuk. Alleen soms zo druk dat het onmogelijk is om alles goed af te handelen. Uitdagingen genoeg, maar omdat er dus steeds te weinig mensen zijn, heb ik niet genoeg tijd om me er echt op te storten en ervan te leren. Laat staan dat er iemand is die me begeleid in nieuwe dingen. Daar baal ik van. En dat heb ik in juni tijdens mijn functioneringsgesprek ook aangegeven.
Mijn baas heeft toen ook met die collega gepraat en dat eindigde in een klein drama. Huilen etc. Zij wil graag een project doen dat nu vrijkomt. Hij wil dat ik het ga doen omdat hij denkt dat ze het niet kan (en dat zou bestwel eens kunnen). Dat is natuurlijk niet leuk om te horen voor haar. Ik hoop dat ze op vakantie een beetje tot rust komt en dat ze daarna een goed gesprek hebben met elkaar. Anders vrees ik dat zij binnenkort ook weg is. Maar idd het is tussen hun twee en ik ga ook zeker mezelf geen kansen ontnemen om aardig te zijn voor haar.
Een uitzendkracht is lastig. Wel kunnen we van freelancers gebruik maken. Maar die moet je dan nog wel aansturen en de teksten ervan redigeren.
Bedankt voor de tip, nummerzoveel. Ik ga zo vragen of hij deze week tijd heeft om even onder vier ogen te praten.
maandag 4 augustus 2008 om 10:21
Frutje, jouw situatie komt me bekend voor.
Ik heb er voor gekozen om te blijven.
Ondertussen ben ik tot de conclusie gekomen dat ik, toen voor het eerst de signalen kwamen dat het te veel werd, op had moeten stappen.
Nu heb ik nog jaren (ja ja, er werd van alles beloofd, maar steeds gebeurde er weer iets waardoor het vertraging kreeg of de situatie weer dusdanig veranderde dat er weer een andere oplossing moest gezocht worden) door gezet, en dat had ik niet moeten doen. Ik ben moe, en ben niet meer zo vrolijk en leuk als ik eerst was. Het heeft allemaal teveel energie gekost en achteraf had ik het er niet voor over gehad.
Over een maand zou er nu verbetering moeten komen in mijn situatie, mocht dat weer niets worden dan stap ik dit keer wel op. Het heeft me genoeg gekost.
Jij zult zelf moeten kijken waar jouw grenzen liggen, mijn advies is wat de anderen ook al schreven: luister naar je gevoel. En zorg goed voor jezelf.
Ik heb er voor gekozen om te blijven.
Ondertussen ben ik tot de conclusie gekomen dat ik, toen voor het eerst de signalen kwamen dat het te veel werd, op had moeten stappen.
Nu heb ik nog jaren (ja ja, er werd van alles beloofd, maar steeds gebeurde er weer iets waardoor het vertraging kreeg of de situatie weer dusdanig veranderde dat er weer een andere oplossing moest gezocht worden) door gezet, en dat had ik niet moeten doen. Ik ben moe, en ben niet meer zo vrolijk en leuk als ik eerst was. Het heeft allemaal teveel energie gekost en achteraf had ik het er niet voor over gehad.
Over een maand zou er nu verbetering moeten komen in mijn situatie, mocht dat weer niets worden dan stap ik dit keer wel op. Het heeft me genoeg gekost.
Jij zult zelf moeten kijken waar jouw grenzen liggen, mijn advies is wat de anderen ook al schreven: luister naar je gevoel. En zorg goed voor jezelf.
maandag 4 augustus 2008 om 10:24
Miss Moneypenny,
Wat vervelend dat het allemaal zo gelopen is. Succes ermee.
Ik ga proberen goed te luisteren naar mijn gevoel. Wordt er misbruik van me gemaakt? Word ik aan het lijntje gehouden? Ik ben er nog niet achter. Ik hoop dat een gesprek duidelijkheid kan geven. Hoewel ik bang ben dat ik dan zo word beïnvloed dat ik juist niet meer naar mijn gevoel luister. Anders is het misschien slim om voor mezelf een ultimatum in te stellen.
Wat vervelend dat het allemaal zo gelopen is. Succes ermee.
Ik ga proberen goed te luisteren naar mijn gevoel. Wordt er misbruik van me gemaakt? Word ik aan het lijntje gehouden? Ik ben er nog niet achter. Ik hoop dat een gesprek duidelijkheid kan geven. Hoewel ik bang ben dat ik dan zo word beïnvloed dat ik juist niet meer naar mijn gevoel luister. Anders is het misschien slim om voor mezelf een ultimatum in te stellen.
zondag 24 augustus 2008 om 11:35
Inmiddels is de situatie wat veranderd. De 'jaloerse' collega heeft ontslag genomen. Ze vertrekt warschijnlijk half september (heeft nog behoorlijk wat vakantiedagen).
Het voelt een beetje dubbel. Aan de ene kant vind ik het fijn. Fijn voor haar, want ik geloof niet dat ze erg gelukkig was in haar werk de laatste tijd. En ook fijn voor mij want een negatief iemand gaat weg en maakt hopelijk plaats voor een gemotiveerde nieuwe kracht.
Nadeel is dat voor de collega die eind juli vertrokken is, we nog niemands nieuws hebben. En nu gaat de andere collega ook weg en is de kracht van de afdeling daarmee gehalveerd. Dat terwijl het de komende twee maanden heel erg druk wordt. Druk voor vier personen, niet te doen voor twee. De collega die overblijft heeft momenteel bovendien last van een reumatische schouder. En ik denk dat er op z'n vroegst 1 november iemand bijkomt.
En tja, ik ben bang dat het nu allemaal weer op mij terecht komt. Dat ze misbruik van me maken en dat ik dat toelaat. Ik vind het een lastige situatie. Morgen gaan we alles bespreken met elkaar, ik ben benieuwd wat daar uitkomt. Ondertussen heb ik mijn cv op monsterboard geactiveerd en ga ik zo zoeken naar vacatures. Het voelt allemaal erg als een zinkend schip en alsof het hoog tijd is om het te verlaten.
Het voelt een beetje dubbel. Aan de ene kant vind ik het fijn. Fijn voor haar, want ik geloof niet dat ze erg gelukkig was in haar werk de laatste tijd. En ook fijn voor mij want een negatief iemand gaat weg en maakt hopelijk plaats voor een gemotiveerde nieuwe kracht.
Nadeel is dat voor de collega die eind juli vertrokken is, we nog niemands nieuws hebben. En nu gaat de andere collega ook weg en is de kracht van de afdeling daarmee gehalveerd. Dat terwijl het de komende twee maanden heel erg druk wordt. Druk voor vier personen, niet te doen voor twee. De collega die overblijft heeft momenteel bovendien last van een reumatische schouder. En ik denk dat er op z'n vroegst 1 november iemand bijkomt.
En tja, ik ben bang dat het nu allemaal weer op mij terecht komt. Dat ze misbruik van me maken en dat ik dat toelaat. Ik vind het een lastige situatie. Morgen gaan we alles bespreken met elkaar, ik ben benieuwd wat daar uitkomt. Ondertussen heb ik mijn cv op monsterboard geactiveerd en ga ik zo zoeken naar vacatures. Het voelt allemaal erg als een zinkend schip en alsof het hoog tijd is om het te verlaten.
zondag 24 augustus 2008 om 13:22
Oei Frutje, wat een lastige situatie. Ik bevind me ook op een schip waarvan ik vermoed dat het gaat zinken. Totaal andere situatie maar ik kan me je gevoel wel voorstellen. En ook de grote druk die nu op jouw schouders komt te liggen als het werk binnenkomt en je collega's weggaan.
Houd wel een ding in je achterhoofd, jij kunt alleen maar doen wat je kunt doen. Je kunt beter de helft van het werk met goede kwaliteit afleveren, dan al het werk afgeraffeld. Overleg dit met je baas. Stel samen prioriteiten, welke opdrachten zijn het belangrijkst. Andere opdrachten kunnen misschien uitbesteed worden. Maar wat jij er gewoon niet bij kunt hebben, is het probleem van je baas. Dit capaciteitsprobleem ligt echt bij hem, laat het niet jouw probleem worden!
Daarnaast zou dit ook een uitdaging voor jou kunnen zijn. Pik de krenten eruit waarmee jij kunt scoren. Als jij op dit moment onmisbaar bent en laat zien dat flexibel en stressbestendig bent, kun je misschien met je baas nieuwe afspraken maken. Misschien kun je doorgaan naar een soort "senior" functie. Wellicht liggen er dus voor jou mogelijkheden tot promotie. Maak dus samen met je baas een plan de campagne en probeer er beter uit te komen (en laat dit vastleggen!) Je moet je baas natuurlijk geen poot uitdraaien, dat bedoel ik niet. Maar hij heeft je nu hard nodig dus dit kan voor jou ook een kans zijn om te laten zien hoe waardevol jij eigenlijk bent.
Misschien iets om te overwegen? Of ben je er gewoon echt klaar mee nu?
Houd wel een ding in je achterhoofd, jij kunt alleen maar doen wat je kunt doen. Je kunt beter de helft van het werk met goede kwaliteit afleveren, dan al het werk afgeraffeld. Overleg dit met je baas. Stel samen prioriteiten, welke opdrachten zijn het belangrijkst. Andere opdrachten kunnen misschien uitbesteed worden. Maar wat jij er gewoon niet bij kunt hebben, is het probleem van je baas. Dit capaciteitsprobleem ligt echt bij hem, laat het niet jouw probleem worden!
Daarnaast zou dit ook een uitdaging voor jou kunnen zijn. Pik de krenten eruit waarmee jij kunt scoren. Als jij op dit moment onmisbaar bent en laat zien dat flexibel en stressbestendig bent, kun je misschien met je baas nieuwe afspraken maken. Misschien kun je doorgaan naar een soort "senior" functie. Wellicht liggen er dus voor jou mogelijkheden tot promotie. Maak dus samen met je baas een plan de campagne en probeer er beter uit te komen (en laat dit vastleggen!) Je moet je baas natuurlijk geen poot uitdraaien, dat bedoel ik niet. Maar hij heeft je nu hard nodig dus dit kan voor jou ook een kans zijn om te laten zien hoe waardevol jij eigenlijk bent.
Misschien iets om te overwegen? Of ben je er gewoon echt klaar mee nu?
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zondag 24 augustus 2008 om 17:59
Hee Winterdip,
Bedankt voor je reactie. Je hebt gelijk, het is het probleem van mijn baas. Maar ik heb een iets te groot verantwoordelijkheidsgevoel. Dat is een beetje mijn probleem. Het klopt ook dat ik als ik het te druk heb straks, dingen ga afraffelen. Het gaat ten koste van de kwaliteit.
Tja, misschien is het wel een nieuwe kans voor mij. En moet ik met een mooi plan komen waar mijn baas én ikzelf beter van worden. Dat vastleggen is ook erg slim . Ik zie dat trouwens niet als een poot uitdraaien hoor, het is gewoon je zakelijk opstellen.
Op het moment voel ik me nogal teneergeslagen. Ik ben erg benieuwd hoe het morgen gaat als we overleg hebben. Het is nog te vroeg om conclusies te trekken. Maar het lijkt me sowieso verstandig om mijn ogen open te houden...
Bedankt voor je reactie. Je hebt gelijk, het is het probleem van mijn baas. Maar ik heb een iets te groot verantwoordelijkheidsgevoel. Dat is een beetje mijn probleem. Het klopt ook dat ik als ik het te druk heb straks, dingen ga afraffelen. Het gaat ten koste van de kwaliteit.
Tja, misschien is het wel een nieuwe kans voor mij. En moet ik met een mooi plan komen waar mijn baas én ikzelf beter van worden. Dat vastleggen is ook erg slim . Ik zie dat trouwens niet als een poot uitdraaien hoor, het is gewoon je zakelijk opstellen.
Op het moment voel ik me nogal teneergeslagen. Ik ben erg benieuwd hoe het morgen gaat als we overleg hebben. Het is nog te vroeg om conclusies te trekken. Maar het lijkt me sowieso verstandig om mijn ogen open te houden...
zondag 24 augustus 2008 om 21:12
Hoi Frutje,
Wel een uitgelezen moment om eens te kijken of je dat verantwoordelijkheidsgevoel wat meer los kan laten.
(makkelijker gezegd dan gedaan hoor trouwens, zei de ervaringsdeskundige.... )
Maar het kan natuurlijk nooit kwaad om eens om je heen te kijken.
Maar bedenk je wel dat er inderdaad in ieder bedrijf wel wat is.
En als je gaat solliciteren, doe dat dan vooral juist gericht. Als je je profiel op Monsterboard zet, wordt je benaderd door jan-en-alleman en is je keuzemogelijkheid veel kleiner. Je bent dan geneigd om alles wat op je pad komt een kans te geven.
Terwijl als je gericht gaat kijken naar wat je nu eigenlijk wilt je beter een beperkt aantal gerichte (open) sollicitaties kan doen naar bedrijven en functies die echt bij jou passen. Zo houd je zelf de touwtjes in handen....
(f) Sensima
Wel een uitgelezen moment om eens te kijken of je dat verantwoordelijkheidsgevoel wat meer los kan laten.
(makkelijker gezegd dan gedaan hoor trouwens, zei de ervaringsdeskundige.... )
Maar het kan natuurlijk nooit kwaad om eens om je heen te kijken.
Maar bedenk je wel dat er inderdaad in ieder bedrijf wel wat is.
En als je gaat solliciteren, doe dat dan vooral juist gericht. Als je je profiel op Monsterboard zet, wordt je benaderd door jan-en-alleman en is je keuzemogelijkheid veel kleiner. Je bent dan geneigd om alles wat op je pad komt een kans te geven.
Terwijl als je gericht gaat kijken naar wat je nu eigenlijk wilt je beter een beperkt aantal gerichte (open) sollicitaties kan doen naar bedrijven en functies die echt bij jou passen. Zo houd je zelf de touwtjes in handen....
(f) Sensima
maandag 25 augustus 2008 om 07:48
Klinkt mij als 'n leuke baan, bovendien heeft je baas vertrouwen in je.
Als die collega dwars ligt en jaloers is zou het geen probleem moeten zijn die er uit te krijgen zodat je met een vers team verder kunt. Nieuwen zullen geen moeite hebben met de herarchie waarbij jij bovenaan staat.
Je kunt natuurlijk ondertussen altijd om je heen kijken of er een nog leukere functie te vinden is, het een sluit 't ander niet uit. Houd er dan wel rekening mee dat jij bij 'n nieuwe baan onderaan de hierarchie komt te staan.
Als die collega dwars ligt en jaloers is zou het geen probleem moeten zijn die er uit te krijgen zodat je met een vers team verder kunt. Nieuwen zullen geen moeite hebben met de herarchie waarbij jij bovenaan staat.
Je kunt natuurlijk ondertussen altijd om je heen kijken of er een nog leukere functie te vinden is, het een sluit 't ander niet uit. Houd er dan wel rekening mee dat jij bij 'n nieuwe baan onderaan de hierarchie komt te staan.
maandag 25 augustus 2008 om 09:45
Bedankt voor jullie reacties. Erg fijn om de mening van anderen te horen.
Leinnie. Het is nergens perfect, dat weet ik. De vraag is in hoeverre ik accepteer wat er hier gebeurt. Waar trek ik de grens? Voor mijn gevoel ben ik die inmiddels erg genaderd.
Sensima. Dat zei mijn zus ook al! Een uitdaging om te leren 'nee' te zeggen. Een goede en positieve manier om er tegenaan te kijken. Maar makkelijk, dat niet. Nouja, het hoeft natuurlijk niet altijd makkelijk te zijn
Bedankt voor de 'gericht sollciteren'-tip. Ik had via monsterboard vanmorgen al een eerste reactie. Leek me eerlijk gezegd niet zo'n hele leuke functie. Ik ga vanavond of morgenavond eens kijken of ik open sollicitaties kan versturen naar écht leuke bedrijven. Als er dan nu niets uitrolt, gebeurt dat in de toekomst misschien wel.
Elninjoo
De baan is op zich erg leuk ja. En dat van die hiërarchie klopt ook. Is zeker een punt om over na te denken. Al kan ik bij een andere werkgever natuurlijk ook weer van alles leren, nieuwe uitdagingen etc.
Vandaag hebben we overleg. Ik ben erg benieuwd wat daaruit komt. Het is denk ik van cruciaal belang om te bepalen hoe ik hiermee om zal gaan...
Leinnie. Het is nergens perfect, dat weet ik. De vraag is in hoeverre ik accepteer wat er hier gebeurt. Waar trek ik de grens? Voor mijn gevoel ben ik die inmiddels erg genaderd.
Sensima. Dat zei mijn zus ook al! Een uitdaging om te leren 'nee' te zeggen. Een goede en positieve manier om er tegenaan te kijken. Maar makkelijk, dat niet. Nouja, het hoeft natuurlijk niet altijd makkelijk te zijn
Bedankt voor de 'gericht sollciteren'-tip. Ik had via monsterboard vanmorgen al een eerste reactie. Leek me eerlijk gezegd niet zo'n hele leuke functie. Ik ga vanavond of morgenavond eens kijken of ik open sollicitaties kan versturen naar écht leuke bedrijven. Als er dan nu niets uitrolt, gebeurt dat in de toekomst misschien wel.
Elninjoo
De baan is op zich erg leuk ja. En dat van die hiërarchie klopt ook. Is zeker een punt om over na te denken. Al kan ik bij een andere werkgever natuurlijk ook weer van alles leren, nieuwe uitdagingen etc.
Vandaag hebben we overleg. Ik ben erg benieuwd wat daaruit komt. Het is denk ik van cruciaal belang om te bepalen hoe ik hiermee om zal gaan...
maandag 25 augustus 2008 om 10:05
je eerste baan na 2 jaar opzeggen is niets vreemds aan. het is vaak ook een mooie kans om meer te gaan verdienen. minimaal 10% meer salaris, anders zou ik niet weggaan als ik jou was.
als het goed is zal het solliciteren nu veel makkelijker gaan, want je hebt én een opleiding én een paar jaar relevante ervaring.
wat ik eigenlijk wil zeggen is: ook al was er niet steeds iets waardoor jij het maar drukker en drukker krijgt, dan nog kan het goed voor je zijn om eens verder te kijken naar ander werk.
als het goed is zal het solliciteren nu veel makkelijker gaan, want je hebt én een opleiding én een paar jaar relevante ervaring.
wat ik eigenlijk wil zeggen is: ook al was er niet steeds iets waardoor jij het maar drukker en drukker krijgt, dan nog kan het goed voor je zijn om eens verder te kijken naar ander werk.
maandag 25 augustus 2008 om 17:44
Thanks Dubya,
Vind ik ook, al vind ik drie jaar ervaring nét iets fijner. Maar ach, een kniesoor. Nadeel is dat in Noord-Brabant weinig leuke vacatures in mijn vakgebied te vinden zijn. Het wordt dus goed zoeken, geduld en een beetje geluk hebben.
Ik heb inmiddels mijn baas één-op-één gesproken. We hebben meerdere opties besproken en hij heeft naar mijn zorgen en ideeën geluisterd. Dat was erg prettig. De vacature staat online en hij gaat vanavond contacten van hem bellen om z.s.m. iemand te vinden. Ben benieuwd. Ik voel me wel al beter na dit gesprek.
Nu naar huis!
Vind ik ook, al vind ik drie jaar ervaring nét iets fijner. Maar ach, een kniesoor. Nadeel is dat in Noord-Brabant weinig leuke vacatures in mijn vakgebied te vinden zijn. Het wordt dus goed zoeken, geduld en een beetje geluk hebben.
Ik heb inmiddels mijn baas één-op-één gesproken. We hebben meerdere opties besproken en hij heeft naar mijn zorgen en ideeën geluisterd. Dat was erg prettig. De vacature staat online en hij gaat vanavond contacten van hem bellen om z.s.m. iemand te vinden. Ben benieuwd. Ik voel me wel al beter na dit gesprek.
Nu naar huis!
