Werk & Studie
alle pijlers
Stoppen met werken?
dinsdag 28 oktober 2008 om 09:33
Hoi,
Ik heb een vraag waarvan ik twijfelde of ik hem op kinderen moest zetten of hier. Ik neem aan dat het topic wel verplaatst wordt als ik het toch verkeerd heb gedaan
De kwestie: mijn vriend en ik staan aan de vooravond van de koop van ons eerste appartement. We zijn al een tijdje op zoek en deze week gaan we naar iets kijken waar we al maanden een oogje op hebben.
Tijdens onze zoektocht kregen we het over het aantal slaapkamers dat een appartement moet hebben om geschikt voor ons te zijn. We hebben lang en serieus gepraat en besloten dat we eigenlijk vanaf volgende zomer wel willen proberen een baby te krijgen.
In het appartement zou dit uitstekend passen, in zijn leven past het prima, hij heeft een vaste baan met heel goede vooruitzichten, in mijn leven past het wat minder uitstekend. Ik heb een vaste baan van 32 uur en een deeltijd studie. Als daar ook nog een baby bijkomt, moet er iets sneuvelen, want alle drie lijkt me niet vol te houden.
Met mijn studie wil ik eigenlijk niet stoppen, want mijn baan is vrij saai en uitzichtloos en bedoeld om mee te stoppen zodra ik mijn diploma op deze opleiding heb. Ik heb overigens wel fantastische collega's die ik vreselijk zou missen. De afronding van mijn studie duurt nog drie jaar. Het komt er dus op neer dat ik zou moeten stoppen met werken zodat ik thuis voor de baby en het huis kan zorgen en aan mijn studie kan werken. Ik kan door mijn werk nu minder aan mijn studie doen dan ik zou willen en als ik meer thuis zou zijn, zou het wellicht harder gaan.
Dat is dus o.a. mijn vraag. Zijn er moeders die thuis zijn en studeren en hoe bevalt die combinatie? Ik heb er zelf een dubbel gevoel over. Aan de ene kant lijkt het me heerlijk om zelf voor een baby te zorgen, maar aan de andere ook wel een beetje eenzaam. Ik zou twee avonden per week naar school gaan en een aantal stages lopen. De avonden is mijn vriend er en tijdens de stages de toekomstige opa en oma of de opvang.
Financieel redden we het wel als mijn vriend alleen werkt, het wordt geen ontzettende vetpot, maar het is wel op te brengen. Wat zouden jullie adviseren? Stoppen of minder gaan werken?
Alvast bedankt voor het meedenken. Het duurt allemaal nog even, maar zo aan de vooravond van de koop van een huis moet je wel je toekomstplannen op een rijtje hebben, want financieel veranderen er natuurlijk wel dingen.
Ik heb een vraag waarvan ik twijfelde of ik hem op kinderen moest zetten of hier. Ik neem aan dat het topic wel verplaatst wordt als ik het toch verkeerd heb gedaan
De kwestie: mijn vriend en ik staan aan de vooravond van de koop van ons eerste appartement. We zijn al een tijdje op zoek en deze week gaan we naar iets kijken waar we al maanden een oogje op hebben.
Tijdens onze zoektocht kregen we het over het aantal slaapkamers dat een appartement moet hebben om geschikt voor ons te zijn. We hebben lang en serieus gepraat en besloten dat we eigenlijk vanaf volgende zomer wel willen proberen een baby te krijgen.
In het appartement zou dit uitstekend passen, in zijn leven past het prima, hij heeft een vaste baan met heel goede vooruitzichten, in mijn leven past het wat minder uitstekend. Ik heb een vaste baan van 32 uur en een deeltijd studie. Als daar ook nog een baby bijkomt, moet er iets sneuvelen, want alle drie lijkt me niet vol te houden.
Met mijn studie wil ik eigenlijk niet stoppen, want mijn baan is vrij saai en uitzichtloos en bedoeld om mee te stoppen zodra ik mijn diploma op deze opleiding heb. Ik heb overigens wel fantastische collega's die ik vreselijk zou missen. De afronding van mijn studie duurt nog drie jaar. Het komt er dus op neer dat ik zou moeten stoppen met werken zodat ik thuis voor de baby en het huis kan zorgen en aan mijn studie kan werken. Ik kan door mijn werk nu minder aan mijn studie doen dan ik zou willen en als ik meer thuis zou zijn, zou het wellicht harder gaan.
Dat is dus o.a. mijn vraag. Zijn er moeders die thuis zijn en studeren en hoe bevalt die combinatie? Ik heb er zelf een dubbel gevoel over. Aan de ene kant lijkt het me heerlijk om zelf voor een baby te zorgen, maar aan de andere ook wel een beetje eenzaam. Ik zou twee avonden per week naar school gaan en een aantal stages lopen. De avonden is mijn vriend er en tijdens de stages de toekomstige opa en oma of de opvang.
Financieel redden we het wel als mijn vriend alleen werkt, het wordt geen ontzettende vetpot, maar het is wel op te brengen. Wat zouden jullie adviseren? Stoppen of minder gaan werken?
Alvast bedankt voor het meedenken. Het duurt allemaal nog even, maar zo aan de vooravond van de koop van een huis moet je wel je toekomstplannen op een rijtje hebben, want financieel veranderen er natuurlijk wel dingen.
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
dinsdag 28 oktober 2008 om 09:48
Hoi.
Leuk dat jullie je droonhuis bijna gaan kopen! En spannend om volgend jaar aan kinderen te willen beginnen..
Wij zitten in een soorgelijke situatie. Ik ben nu 2e jaars van een deeltijd hbo opleiding en ik werk er 24 uur bij, dat is een stage. Ook wij 'zijn bezig' met kinderen, alleen gaan wij ivf doen omdat het op de natuurlijke weg niet gaat. Wij hebben gekozen om in januari te starten, dat zou in het gunstigste geval betekenen dat ik in het begin van het derde jaar van de studie zou bevallen. Hoe we dat gaan invullen, zien we dan wel weer. Mijn vriend verdiend genoeg om van rond te komen, net als jullie, geen vetpot, maar wel te doen. En misschien heb ik volgend jaar wel een betaalde baan.
Als ik jou was, zou ik kiezen voor je opleiding en stage. Als je nu de mogelijkheid daarvoor hebt, zou ik daarvoor kiezen. Werken kun je daarna ook nog wel. Hoe lang duurt je opleiding nog? Het zou dan gaan om 2 of 3 jaar? Dat valt nog wel mee, het is te overzien en zo heb je wel een leuke tijd met je baby.
Maar je weet het natuurlijk niet, misschien lukt het krijgen van kinderen niet gelijk en duurt het een jaar, of nog langer. Wat ik niet hoop voor jullie..!
Succes met je keuze!
Leuk dat jullie je droonhuis bijna gaan kopen! En spannend om volgend jaar aan kinderen te willen beginnen..
Wij zitten in een soorgelijke situatie. Ik ben nu 2e jaars van een deeltijd hbo opleiding en ik werk er 24 uur bij, dat is een stage. Ook wij 'zijn bezig' met kinderen, alleen gaan wij ivf doen omdat het op de natuurlijke weg niet gaat. Wij hebben gekozen om in januari te starten, dat zou in het gunstigste geval betekenen dat ik in het begin van het derde jaar van de studie zou bevallen. Hoe we dat gaan invullen, zien we dan wel weer. Mijn vriend verdiend genoeg om van rond te komen, net als jullie, geen vetpot, maar wel te doen. En misschien heb ik volgend jaar wel een betaalde baan.
Als ik jou was, zou ik kiezen voor je opleiding en stage. Als je nu de mogelijkheid daarvoor hebt, zou ik daarvoor kiezen. Werken kun je daarna ook nog wel. Hoe lang duurt je opleiding nog? Het zou dan gaan om 2 of 3 jaar? Dat valt nog wel mee, het is te overzien en zo heb je wel een leuke tijd met je baby.
Maar je weet het natuurlijk niet, misschien lukt het krijgen van kinderen niet gelijk en duurt het een jaar, of nog langer. Wat ik niet hoop voor jullie..!
Succes met je keuze!
dinsdag 28 oktober 2008 om 09:49
tja geen ervaring hoor, maar er is wel een site: www.studerendemoeders.nl wellicht interessant om eens op te kijken.
Succes met je keuze!
Succes met je keuze!
dinsdag 28 oktober 2008 om 09:54
Je hoeft dit nu allemaal nog niet te beslissen: jullie gaan het huis kopen, verhuizen, dan stop je met de pil, dan hoop je dat je snel zwanger bent, kindje komt er, je ziet hoe de situatie dan is en dán neem je een beslissing.
Ik snap dat je nu, met het kopen van je huis, wat zaken wilt plannen, maar helaas laat het leven zich heel slecht plannen...
Ik snap dat je nu, met het kopen van je huis, wat zaken wilt plannen, maar helaas laat het leven zich heel slecht plannen...
dinsdag 28 oktober 2008 om 09:57
Ik heb geen kind, dus daar kan ik je niet mee helpen. Ik heb wel een studie, een baan, een vriend en een huis, dus misschien dat ik daar wel wat over kan roepen 
Jullie hebben bijna een stulpje gekocht? Of zijn jullie nog zoekende? Als jullie nog zoekende zijn is een kamer meer natuurlijk fijn. Als jullie al in het kooptraject zitten alvast gefeliciteerd!
Financieel verandert er inderdaad veel als je een huis koopt. Mijn voornaamste advies zou dan ook zijn om na de koop van je apartement nog een paar maanden te zien hoe het er financieel voor staat. Maak een budget en hou dat bij. In de eerste maanden na de koop krijg je waarschijnlijk nog een aantal onvoorziene uitgaven zoals allerlei naheffingen.
Als je uitgavenpatroon is gestabiliseerd kijk dan nogmaals naar de opties. De studie afmaken lijkt mij verstandig. Plan als er een kleine is een vaste studiemiddag in en laat de kleine onder de hoede van opa of oma. Dan kun je je tenminste concentreren.
Saaie baan? Dumpen wanneer de tijd rijp is! Als je het geld kunt missen zet het dan tot de kleine er is apart. Dan heb je vast een buffer voor onvoorziene uitgaven.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Goed dat je er wel vast over nadenkt! In een notedop:
Wacht gewoon rustig de koop af en de rekeningen daarna. Spaar zoveel mogelijk. Maak je studie af. Leer budgeteren.
Jullie hebben bijna een stulpje gekocht? Of zijn jullie nog zoekende? Als jullie nog zoekende zijn is een kamer meer natuurlijk fijn. Als jullie al in het kooptraject zitten alvast gefeliciteerd!
Financieel verandert er inderdaad veel als je een huis koopt. Mijn voornaamste advies zou dan ook zijn om na de koop van je apartement nog een paar maanden te zien hoe het er financieel voor staat. Maak een budget en hou dat bij. In de eerste maanden na de koop krijg je waarschijnlijk nog een aantal onvoorziene uitgaven zoals allerlei naheffingen.
Als je uitgavenpatroon is gestabiliseerd kijk dan nogmaals naar de opties. De studie afmaken lijkt mij verstandig. Plan als er een kleine is een vaste studiemiddag in en laat de kleine onder de hoede van opa of oma. Dan kun je je tenminste concentreren.
Saaie baan? Dumpen wanneer de tijd rijp is! Als je het geld kunt missen zet het dan tot de kleine er is apart. Dan heb je vast een buffer voor onvoorziene uitgaven.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Goed dat je er wel vast over nadenkt! In een notedop:
Wacht gewoon rustig de koop af en de rekeningen daarna. Spaar zoveel mogelijk. Maak je studie af. Leer budgeteren.
dinsdag 28 oktober 2008 om 09:59
hmm appelsientje....volledig niet met je eens! Dit zijn dingen waar je wel degelijk goed over na moet denken.
Denk wel eens dat dit juist de reden is dat er zoveel scheidingen zijn...mensen doen maar wat zonder daar eens goed overwogen over na te denken.
Natuurlijk laat niet alles zich plannen, maar je kan op z'n minst je best doen om er goed overwogen aan te beginnen!
Denk wel eens dat dit juist de reden is dat er zoveel scheidingen zijn...mensen doen maar wat zonder daar eens goed overwogen over na te denken.
Natuurlijk laat niet alles zich plannen, maar je kan op z'n minst je best doen om er goed overwogen aan te beginnen!
dinsdag 28 oktober 2008 om 10:04
We gaan inderdaad niet direct na de koop voor een baby. We willen wachten tot juni. Dan heb ik in elk geval mijn studiejaar afgerond en elk afgerond jaar is er natuurlijk één. Ook willen we sparen en hebben we een heleboel dingen nodig voor het huis en moet er flink geklust worden (aan het huis dus )
Ik ben het wel met jullie eens hoor, dat rustig afwachten eigenlijk de beste optie is. Ik ben nogal een planner en ik wil het liefste alle verschillende scenario's van alle mogelijke kanten bekijken. Gelukkig is m'n vriend de rust zelve
Ik ben het wel met jullie eens hoor, dat rustig afwachten eigenlijk de beste optie is. Ik ben nogal een planner en ik wil het liefste alle verschillende scenario's van alle mogelijke kanten bekijken. Gelukkig is m'n vriend de rust zelve
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
dinsdag 28 oktober 2008 om 10:06
We hebben het er van de week nog over gehad dat hij ook best een dagje thuis kan blijven, maar als ik echt zou stoppen met werken kunnen we dat geld niet missen. Zodra ik aan het werk ben wilden we dat wel. Leek hem hartstikke leuk.
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
dinsdag 28 oktober 2008 om 10:14
Ik ben altijd erg verbaasd over het plannen, plannen en nog meer plannen van veel mensen. Het geeft je een gevoel van controle, maar ik blijf erbij: je kunt gewoon niet alles plannen. Stel je voor dat Doortje een hele leuke nieuwe baan krijgt aangeboden en haar saaie baan kan inruilen. Stel je voor dat het heel lang duurt voordat Doortje zwanger raakt. Stel je voor dat ze een kindje krijgt en het haar toch wel heel leuk lijkt om daarnaast te blijven werken. Stel je voor dat haar vriend ineens zijn baan helemaal zat is. Stel je voor dat ze een jaar van haar studie niet haalt om wat voor reden dan ook. Stel je voor dat...
En daarom hoeft ze volgens mij niet nu alvast te bedenken of ze eventueel over twee jaar haar saaie baan zal opzeggen om thuis te blijven met baby en studie.
En daarom hoeft ze volgens mij niet nu alvast te bedenken of ze eventueel over twee jaar haar saaie baan zal opzeggen om thuis te blijven met baby en studie.
dinsdag 28 oktober 2008 om 10:28
Stel je voor.......
Ze raakt ineens zwanger en het blijkt financieel niet mogelijk om én een studie te doen én baan op te zeggen.
Stel je voor.....
Manlief komt er ineens achter dat hij het helemaal niet zo leuk vindt om minder te gaan werken en vrouwlief wist dat van te voren niet....
Stel je voor.....
Oke: niet alles valt vooraf te plannen, maar over heel veel zaken kun je nadenken om er achteraf geen gesodemieter over te krijgen!!
Ze raakt ineens zwanger en het blijkt financieel niet mogelijk om én een studie te doen én baan op te zeggen.
Stel je voor.....
Manlief komt er ineens achter dat hij het helemaal niet zo leuk vindt om minder te gaan werken en vrouwlief wist dat van te voren niet....
Stel je voor.....
Oke: niet alles valt vooraf te plannen, maar over heel veel zaken kun je nadenken om er achteraf geen gesodemieter over te krijgen!!
dinsdag 28 oktober 2008 om 10:50
Doortje, ik weet niet hoe oud jij bent, maar waarom aan kinderen beginnen als je nog bezig bent met een studie?
De kans is erg groot dat je studievertraging zult oplopen, maak nou eerst af waar je aan begonnen bent, het zal je veel rust geven die je zo nodig hebt om de eerste hectische periode wanneer je kind(eren) nog klein zijn door te komen.
Je kunt niet plannen wat voor moeder je wordt, dat zul je pas in de praktijk moeten ervaren. De ene moeder bijvoorbeeld is nou eenmaal makkelijker in het afstaan van haar kind(eren) aan oppas/kinderdagverblijf etc, dan de andere. De ene moeder gaat wat relaxter met de stress om die het hebben van kinderen met zich meebrengt dan de andere.Ook weet je niet of je een huilbaby krijgt, of een kindje wat extra zorg nodig heeft en wat voor consequenties dat heeft op jou en de relatie met je man.
Kortom: zorg dat jij er in elk geval helemaal klaar voor bent voordat je aan kinderen begint.
De kans is erg groot dat je studievertraging zult oplopen, maak nou eerst af waar je aan begonnen bent, het zal je veel rust geven die je zo nodig hebt om de eerste hectische periode wanneer je kind(eren) nog klein zijn door te komen.
Je kunt niet plannen wat voor moeder je wordt, dat zul je pas in de praktijk moeten ervaren. De ene moeder bijvoorbeeld is nou eenmaal makkelijker in het afstaan van haar kind(eren) aan oppas/kinderdagverblijf etc, dan de andere. De ene moeder gaat wat relaxter met de stress om die het hebben van kinderen met zich meebrengt dan de andere.Ook weet je niet of je een huilbaby krijgt, of een kindje wat extra zorg nodig heeft en wat voor consequenties dat heeft op jou en de relatie met je man.
Kortom: zorg dat jij er in elk geval helemaal klaar voor bent voordat je aan kinderen begint.
dinsdag 28 oktober 2008 om 10:56
Kijk ik snap dat heel veel zaken niet zijn te plannen..
Je man kan morgen wel onder een trein komen en dan staan de zaken er ineens weer heel anders voor.
Alleen ik heb zo ontzettend veel scheidingen en narigheid bij gezinnen gezien waarvan ik dan denk: als jullie nou van te voren iets beter hadden nagedacht over wat het betekent om kinderen te krijgen, dan was deze scheiding niet nodig geweest.
Er zijn zoveel stellen die maar spontaan aan kinderen beginnen en dan ineens tot de ontdekking komen dat het toch wel erg veel geld, tijd en energie kost. Daarom vind ik het gewoon alleen maar prima als er mensen zijn die van te voren goede overwegingen maken. Is het in dit stadium van mijn leven goed om aan kinderen te beginnen??
Als je dat goed overdenkt en de voor en tegens goed afweegt, dan kan dat een hele hoop narigheid voorkomen.
Dan vind ik adviezen als: "joh dat moet je niet plannen" of "doe gewoon wat goed voelt" behoorlijk ondoordacht.
I
Je man kan morgen wel onder een trein komen en dan staan de zaken er ineens weer heel anders voor.
Alleen ik heb zo ontzettend veel scheidingen en narigheid bij gezinnen gezien waarvan ik dan denk: als jullie nou van te voren iets beter hadden nagedacht over wat het betekent om kinderen te krijgen, dan was deze scheiding niet nodig geweest.
Er zijn zoveel stellen die maar spontaan aan kinderen beginnen en dan ineens tot de ontdekking komen dat het toch wel erg veel geld, tijd en energie kost. Daarom vind ik het gewoon alleen maar prima als er mensen zijn die van te voren goede overwegingen maken. Is het in dit stadium van mijn leven goed om aan kinderen te beginnen??
Als je dat goed overdenkt en de voor en tegens goed afweegt, dan kan dat een hele hoop narigheid voorkomen.
Dan vind ik adviezen als: "joh dat moet je niet plannen" of "doe gewoon wat goed voelt" behoorlijk ondoordacht.
I
dinsdag 28 oktober 2008 om 11:00
Ik ben bijna 26 en mijn vriend 27. We vinden dit een mooie leeftijd om kinderen te krijgen en verlangen hier ontzettend naar. We kunnen gewoon geen drie jaar meer wachten. Dit is overigens mijn tweede studie, ik heb al een HBO diploma en mijn vriend ook.
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
dinsdag 28 oktober 2008 om 11:25
Jeanette, ze vraagt niet of zij en haar vriend nu aan kinderen moeten beginnen. Ze vraagt of ze, als het kind er is, haar saaie baan moet opzeggen om zich aan studie en kind te wijden. Vandaar dat ik zeg: dat kun je zo lang van tevoren niet plannen.
De keuze om wel of niet aan kinderen te beginnen hebben Doortje en haar vriend/man vast weloverwogen genomen - zie laatste post van Doortje.
De keuze om wel of niet aan kinderen te beginnen hebben Doortje en haar vriend/man vast weloverwogen genomen - zie laatste post van Doortje.
dinsdag 28 oktober 2008 om 11:31
quote:xDoortjex schreef op 28 oktober 2008 @ 11:00:
We kunnen gewoon geen drie jaar meer wachten.
Natuurlijk kun je dat wel! Je wilt het alleen niet en dat is heel wat anders.
Ik krijg een beetje het idee dat je gewoonweg alle opties open wilt houden. Je kiest voor een saaie baan (waarom niet verder zoeken naar een baan waar je meer voldoening uithaalt?), je kiest ervoor om nog een studie te gaan doen, maar bent daar amper mee begonnen en komt dan op de proppen met een kinderwens die ook weer op niet al te lange termijn vervuld moet worden.
Overigens zou ik in deze tijd niet zomaar mijn baan opzeggen!!
We kunnen gewoon geen drie jaar meer wachten.
Natuurlijk kun je dat wel! Je wilt het alleen niet en dat is heel wat anders.
Ik krijg een beetje het idee dat je gewoonweg alle opties open wilt houden. Je kiest voor een saaie baan (waarom niet verder zoeken naar een baan waar je meer voldoening uithaalt?), je kiest ervoor om nog een studie te gaan doen, maar bent daar amper mee begonnen en komt dan op de proppen met een kinderwens die ook weer op niet al te lange termijn vervuld moet worden.
Overigens zou ik in deze tijd niet zomaar mijn baan opzeggen!!
dinsdag 28 oktober 2008 om 11:36
quote:Pauline65 schreef op 28 oktober 2008 @ 11:31:
[...]
Natuurlijk kun je dat wel! Je wilt het alleen niet en dat is heel wat anders.
Ik krijg een beetje het idee dat je gewoonweg alle opties open wilt houden. Je kiest voor een saaie baan (waarom niet verder zoeken naar een baan waar je meer voldoening uithaalt?), je kiest ervoor om nog een studie te gaan doen, maar bent daar amper mee begonnen en komt dan op de proppen met een kinderwens die ook weer op niet al te lange termijn vervuld moet worden. Zo zie ik het ook!
[...]
Natuurlijk kun je dat wel! Je wilt het alleen niet en dat is heel wat anders.
Ik krijg een beetje het idee dat je gewoonweg alle opties open wilt houden. Je kiest voor een saaie baan (waarom niet verder zoeken naar een baan waar je meer voldoening uithaalt?), je kiest ervoor om nog een studie te gaan doen, maar bent daar amper mee begonnen en komt dan op de proppen met een kinderwens die ook weer op niet al te lange termijn vervuld moet worden. Zo zie ik het ook!
dinsdag 28 oktober 2008 om 11:43
Ik kies voor mijn saaie baan omdat ik met de opleiding die ik hiervoor gedaan heb geen passend werk kon vinden en de huur toch betaald moet worden. Daarnaast word ik aardig betaald voor het werk dat ik doe, heb ik leuke collega's en een vast contract. Met mijn saaie baan kan ik mijn studie betalen om straks een baan te vinden die wel bij me past.
Met mijn kinderwens kom ik echt niet zomaar 'op de proppen'. We hebben het daar al vaker over gehad. Onlangs dachten we even dat ik zwanger was. De test was negatief, maar alle goede gesprekken daarna waren heel positief en we hebben besloten we er voor willen gaan van de zomer. En misschien is het voor jou een kwestie van willen, dat gevoel zit bij ons heel diep en het is voor ons wel degelijk een kwestie van kunnen.
Ik fladder niet onoverwogen van baan naar studie naar kind.
Met mijn kinderwens kom ik echt niet zomaar 'op de proppen'. We hebben het daar al vaker over gehad. Onlangs dachten we even dat ik zwanger was. De test was negatief, maar alle goede gesprekken daarna waren heel positief en we hebben besloten we er voor willen gaan van de zomer. En misschien is het voor jou een kwestie van willen, dat gevoel zit bij ons heel diep en het is voor ons wel degelijk een kwestie van kunnen.
Ik fladder niet onoverwogen van baan naar studie naar kind.
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
dinsdag 28 oktober 2008 om 11:54
dinsdag 28 oktober 2008 om 12:58
quote:xDoortjex schreef op 28 oktober 2008 @ 11:43:
En misschien is het voor jou een kwestie van willen, dat gevoel zit bij ons heel diep en het is voor ons wel degelijk een kwestie van kunnen.
Sorry hoor, maar wat is dit voor onzin? Net alsof je aan dat gevoel toe MOET geven. Je bent er nog altijd zelf bij om wel of niet toe te geven aan een gevoel. Net alsof je een willoos slachtoffer van je emoties bent.
Maar goed, blijkbaar is jullie keus al bepaald en met de praktische consequenties zullen jullie dan samen moeten dealen.
En misschien is het voor jou een kwestie van willen, dat gevoel zit bij ons heel diep en het is voor ons wel degelijk een kwestie van kunnen.
Sorry hoor, maar wat is dit voor onzin? Net alsof je aan dat gevoel toe MOET geven. Je bent er nog altijd zelf bij om wel of niet toe te geven aan een gevoel. Net alsof je een willoos slachtoffer van je emoties bent.
Maar goed, blijkbaar is jullie keus al bepaald en met de praktische consequenties zullen jullie dan samen moeten dealen.
dinsdag 28 oktober 2008 om 13:59
Het gaat er denk ik vooral om of het huis en het levensonderhoud ook alleen van het salaris van je vriend betaald kunnen worden.
Is dat zo? Dan kopen en jullie zien wel weer verder als je zwanger bent.
Is dat niet zo? Dan vind ik (persoonlijk) het sowieso niet verstandig om te kopen. Ik zou niet snel een hypotheek willen hebben de alleen van twee salarissen opgebracht kan worden. En als jullie dan alsnog kopen, ook prima, maar dan weet jij dat de optie stoppen met werken en niet inzit.
Is dat zo? Dan kopen en jullie zien wel weer verder als je zwanger bent.
Is dat niet zo? Dan vind ik (persoonlijk) het sowieso niet verstandig om te kopen. Ik zou niet snel een hypotheek willen hebben de alleen van twee salarissen opgebracht kan worden. En als jullie dan alsnog kopen, ook prima, maar dan weet jij dat de optie stoppen met werken en niet inzit.
dinsdag 28 oktober 2008 om 14:28
quote:Pauline65 schreef op 28 oktober 2008 @ 12:58:
[...]
Sorry hoor, maar wat is dit voor onzin? Net alsof je aan dat gevoel toe MOET geven. Je bent er nog altijd zelf bij om wel of niet toe te geven aan een gevoel. Net alsof je een willoos slachtoffer van je emoties bent.
Maar goed, blijkbaar is jullie keus al bepaald en met de praktische consequenties zullen jullie dan samen moeten dealen. Inderdaad, niets meer en niets minder!
[...]
Sorry hoor, maar wat is dit voor onzin? Net alsof je aan dat gevoel toe MOET geven. Je bent er nog altijd zelf bij om wel of niet toe te geven aan een gevoel. Net alsof je een willoos slachtoffer van je emoties bent.
Maar goed, blijkbaar is jullie keus al bepaald en met de praktische consequenties zullen jullie dan samen moeten dealen. Inderdaad, niets meer en niets minder!
dinsdag 28 oktober 2008 om 15:24
Omdat we druk bezig zijn met het kopen van een huis is dit voor mij het moment om even stil te staan en na te denken hoe we een en ander in de toekomst gaan invullen. We hebben helemaal geen moeite om met de praktische consequenties te dealen.
Het enige dat ik vraag zijn wat ervaringen van mensen in hetzelfde schuitje of nuttige tips. Die zitten er zeker tussen, dus daar ben ik blij mee. Of ik wel of niet aan mijn kinderwens moet of wil toegeven staat hier los van. Dat besluit is binnen onze relatie allang genomen.
Het enige dat ik vraag zijn wat ervaringen van mensen in hetzelfde schuitje of nuttige tips. Die zitten er zeker tussen, dus daar ben ik blij mee. Of ik wel of niet aan mijn kinderwens moet of wil toegeven staat hier los van. Dat besluit is binnen onze relatie allang genomen.
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
