Werk & Studie
alle pijlers
Telkens afwijzing na sollicitatiegesprek
vrijdag 21 maart 2008 om 14:30
Ben in de ban van het solliciteren. Bij mijn huidige werkgever vind ik het niet meer leuk en ben dus op zoek naar iets nieuws.
Ik dacht dat kan nooit zo moeilijk zijn...
Nou de brief is in ieder geval niet het probleem want ben de afgelopen 4 weken bij 6 bedrijven op gesprek geweest, maar niemand wil me "hebben".
Waarom ik het niet ben geworden:
- wat overal terugkomt is dat "de klik" er niet is
- te zelfverzekerd en zelfstandig persoon
- niet in het team passen
Wat ook overal terugkomt:
- het was een goed gesprek (dat zeggen ze ook altijd al)
- je hebt veel kennis en bent een harde werker
Nu ben ik niet de slankste (maat 52) ik kan me voorstellen dat het daaraan ligt, alhoewel ik niet op functies reageer waarbij ik veel (in real life) met klanten te maken heb.
Verder weet ik van mezelf dat ik niet super spontaan overkom en meld dit dan ook vaak al tijdens de gesprekken en zeg er dan b ij dat ik wel tegen kritiek kan en eerst de kat uit de boom moet kijken.
Kortom ik voel me dus best rot en dat is nog zacht uitgedrukt!
Ik weet me eigenlijk geen raad meer en zit er over te denken om dan maar een sollicitatietraining te gaan doen ofzo.
Heeft iemand ervaring met sollicitatietraining en/of ervaring met zoveel afwijzingen?
En waar denken jullie dat het aan ligt? Of is het gewoon pech?
Ik dacht dat kan nooit zo moeilijk zijn...
Nou de brief is in ieder geval niet het probleem want ben de afgelopen 4 weken bij 6 bedrijven op gesprek geweest, maar niemand wil me "hebben".
Waarom ik het niet ben geworden:
- wat overal terugkomt is dat "de klik" er niet is
- te zelfverzekerd en zelfstandig persoon
- niet in het team passen
Wat ook overal terugkomt:
- het was een goed gesprek (dat zeggen ze ook altijd al)
- je hebt veel kennis en bent een harde werker
Nu ben ik niet de slankste (maat 52) ik kan me voorstellen dat het daaraan ligt, alhoewel ik niet op functies reageer waarbij ik veel (in real life) met klanten te maken heb.
Verder weet ik van mezelf dat ik niet super spontaan overkom en meld dit dan ook vaak al tijdens de gesprekken en zeg er dan b ij dat ik wel tegen kritiek kan en eerst de kat uit de boom moet kijken.
Kortom ik voel me dus best rot en dat is nog zacht uitgedrukt!
Ik weet me eigenlijk geen raad meer en zit er over te denken om dan maar een sollicitatietraining te gaan doen ofzo.
Heeft iemand ervaring met sollicitatietraining en/of ervaring met zoveel afwijzingen?
En waar denken jullie dat het aan ligt? Of is het gewoon pech?
vrijdag 21 maart 2008 om 14:39
Robine, ik heb hetzelfde probleem.
Ik ben nu een half jaar aan het solliciteren en ben ook al verschillende keren uitgenodigd. Maar steeds is die klik er niet.
Dus dat van die klik herken ik meteen.
Ik heb wel een sollicitatie training gehad, ik heb er wel veel aan gehad maar meer in de zin van het schrijven van de brieven.
Niet echt aan het solliciteren zelf.
Maar goed misschien heeft het wel zin, het is denk ik persoonlijk of je er echt iets aan hebt.
Ik heb gewoon een probleem met mezelf te verkopen en zelfverzekerd te zijn.
Ik ben gewoon niet zo en helaas lukt het me ook niet om zo te zijn. Ik denk dat het daar aan ligt bij mij.
Ik hoop ook echt dat ik nu snel wat anders vind want ik moet binnenkort vertrekken bij mijn huidige baas, al weet ik nog steeds niet hoe en wanneer.
Ik wens jou toch heel veel succes met het solliciteren!
Groetjes, mita
Ik ben nu een half jaar aan het solliciteren en ben ook al verschillende keren uitgenodigd. Maar steeds is die klik er niet.
Dus dat van die klik herken ik meteen.
Ik heb wel een sollicitatie training gehad, ik heb er wel veel aan gehad maar meer in de zin van het schrijven van de brieven.
Niet echt aan het solliciteren zelf.
Maar goed misschien heeft het wel zin, het is denk ik persoonlijk of je er echt iets aan hebt.
Ik heb gewoon een probleem met mezelf te verkopen en zelfverzekerd te zijn.
Ik ben gewoon niet zo en helaas lukt het me ook niet om zo te zijn. Ik denk dat het daar aan ligt bij mij.
Ik hoop ook echt dat ik nu snel wat anders vind want ik moet binnenkort vertrekken bij mijn huidige baas, al weet ik nog steeds niet hoe en wanneer.
Ik wens jou toch heel veel succes met het solliciteren!
Groetjes, mita
vrijdag 21 maart 2008 om 14:40
Just bad luck, denk ik. Er zijn genoeg mensen die veel vaker dan 6x een gesprek hebben gehad en (toch) worden afgewezen. Ik vind het al knap dat je blijkbaar zulke goede brieven schrijft dat je iedere keer wordt uitgenodigd!
Verder zou ik dat over dat niet zo spontane niet uit mezelf vertellen. Je kunt er beter iets positiefs van maken: 'het duurt even voordat ik los kom' o.i.d. Probeer je negatieve punten op een positieve manier te brengen. Geen ervaring met sollicitatietrainingen verder, maar ik weet wel dat het helpt als je gewoon vriendelijk en attent bent, en bovenal positief ingesteld overkomt. Blijf dichtbij jezelf, maar probeer, als je al vaker te horen hebt gekregen dat je te zelfverzekerd overkomt, iets meer nuance aan te brengen.
Je gewicht/maat zou in ieder geval geen reden mogen zijn, en als het dat wel is, zou je er dan daadwerkelijk willen werken? Nee toch? Je bent zoals je bent, het gaat om je competenties en niet om je uiterlijk. Zelfs als het om een representatieve functie gaat, kun je er met maat 52 net zo representatief uitzien als iemand met maat 36, het ligt er helemaal aan hoe je je presenteert.
Verder zou ik dat over dat niet zo spontane niet uit mezelf vertellen. Je kunt er beter iets positiefs van maken: 'het duurt even voordat ik los kom' o.i.d. Probeer je negatieve punten op een positieve manier te brengen. Geen ervaring met sollicitatietrainingen verder, maar ik weet wel dat het helpt als je gewoon vriendelijk en attent bent, en bovenal positief ingesteld overkomt. Blijf dichtbij jezelf, maar probeer, als je al vaker te horen hebt gekregen dat je te zelfverzekerd overkomt, iets meer nuance aan te brengen.
Je gewicht/maat zou in ieder geval geen reden mogen zijn, en als het dat wel is, zou je er dan daadwerkelijk willen werken? Nee toch? Je bent zoals je bent, het gaat om je competenties en niet om je uiterlijk. Zelfs als het om een representatieve functie gaat, kun je er met maat 52 net zo representatief uitzien als iemand met maat 36, het ligt er helemaal aan hoe je je presenteert.
vrijdag 21 maart 2008 om 14:43
Ik ben ook benieuwd naar ervaringen met sollicitatietrainingen, dus ik lees even mee.
Ben zelf ook druk met solliciteren en heb ook al een aantal afwijzingen achter de rug (niet genoeg ervaring, voor de lagere functies juist weer te hoog opgeleid....)
Dus ik kan je niet echt tips geven. Wel heb ik hetzelfde dat ik niet een super spontaan persoon ben, dit werkt wel in mijn nadeel voor mijn gevoel. Al is het nooit letterlijk gezegd.
Succes met zoeken! Geef je ook referenties op van vorige werkgevers? Misschien geven zij wel een omschrijving van jou die erg in je voordeel kan werken.
Ben zelf ook druk met solliciteren en heb ook al een aantal afwijzingen achter de rug (niet genoeg ervaring, voor de lagere functies juist weer te hoog opgeleid....)
Dus ik kan je niet echt tips geven. Wel heb ik hetzelfde dat ik niet een super spontaan persoon ben, dit werkt wel in mijn nadeel voor mijn gevoel. Al is het nooit letterlijk gezegd.
Succes met zoeken! Geef je ook referenties op van vorige werkgevers? Misschien geven zij wel een omschrijving van jou die erg in je voordeel kan werken.
vrijdag 21 maart 2008 om 14:48
vrijdag 21 maart 2008 om 14:51
Net als wat dropje zegt: het is al heel wat dat je uitgenodigd wordt voor een gesprek. Vaak vindt er tijdens de sollicitatiebrieven- ronde al een selectie plaatst. Personen die niet in het plaatje passen worden bij deze selectie al geschrapt.
Je maakt dus al indruk met je brieven en je cv. Dit is al een goed punt en iets om trots op te zijn.
Ik snap dat je door de afwijzingen wat onzeker bent geworden. Maar echt, het komt zo vaak voor. Als je nagaat dat er misschien wel meer dan 100 brieven binnen kunnen komen en daarvan misschien een stuk of 10 worden uitgenodigd, kun je wel stellen dat je goed bezig bent.
Je zou sollicitatie training kunnen overwegen. Je wordt dan waarschijnlijk op video opgenomen en de sollicitatietrainer bekijkt je lichaamshouding en non-verbale communicatie. Je staat versteld hoe belangrijk deze zijn tijdens een sollicitatie. Vaak heb je zelf niet eens in de gaten hoe je zit... hoe je kijkt... hoe je reageert... Je krijgt wat aandachtspuntjes waar je op moet letten om een goede indruk achter te laten.
Ik zit er zelf ook over na te denken deze te gaan volgen. Ik ben ook op zoek naar een andere baan.
Je maakt dus al indruk met je brieven en je cv. Dit is al een goed punt en iets om trots op te zijn.
Ik snap dat je door de afwijzingen wat onzeker bent geworden. Maar echt, het komt zo vaak voor. Als je nagaat dat er misschien wel meer dan 100 brieven binnen kunnen komen en daarvan misschien een stuk of 10 worden uitgenodigd, kun je wel stellen dat je goed bezig bent.
Je zou sollicitatie training kunnen overwegen. Je wordt dan waarschijnlijk op video opgenomen en de sollicitatietrainer bekijkt je lichaamshouding en non-verbale communicatie. Je staat versteld hoe belangrijk deze zijn tijdens een sollicitatie. Vaak heb je zelf niet eens in de gaten hoe je zit... hoe je kijkt... hoe je reageert... Je krijgt wat aandachtspuntjes waar je op moet letten om een goede indruk achter te laten.
Ik zit er zelf ook over na te denken deze te gaan volgen. Ik ben ook op zoek naar een andere baan.
vrijdag 21 maart 2008 om 14:52
Ik ben écht niet superspontaan, d.w.z. ik stap niet zo makkelijk op onbekenden af en in privésituaties duurt het echt even voor ik loskom. Ik kan me soms best een beetje ongelukkig voelen als ik tussen allemaal onbekenden zit van een feestje van iemand die ik vaag ken, ik noem maar iets.
Máár, op één of andere manier lukt het me wel spontaan over t ekomen in sollicitatiegesprekken. Ik ga op zóek naar 'de klik'. Geef uitgebreid antwoord op vragen, stel zelf ook vragen, lach hier en daar, probeer een ontspannen sfeer te creëeren. En dat werkt blijkbaar.
Wat mij heeft geholpen is een sollicitatiegesprek níet zien als een 'eng gesprek waarbij de "tegenpartij" zijn best doet om jou te keuren', maar een 'gesprek wat hartstikke leuk kan worden en waarin béide partijen kijken of we wat voor elkaar zijn'. Dat nam een stukje spanning weg en daar werden d egesprekken wle wat prettiger van. Nu heb ik wel geluk hoor, ik ben tot nu toe bijna overal aangenomen waar ik gesolliciteerd heb, dus ik heb niet zoveel ervaring met sollicitatiegesprekken.
Máár, op één of andere manier lukt het me wel spontaan over t ekomen in sollicitatiegesprekken. Ik ga op zóek naar 'de klik'. Geef uitgebreid antwoord op vragen, stel zelf ook vragen, lach hier en daar, probeer een ontspannen sfeer te creëeren. En dat werkt blijkbaar.
Wat mij heeft geholpen is een sollicitatiegesprek níet zien als een 'eng gesprek waarbij de "tegenpartij" zijn best doet om jou te keuren', maar een 'gesprek wat hartstikke leuk kan worden en waarin béide partijen kijken of we wat voor elkaar zijn'. Dat nam een stukje spanning weg en daar werden d egesprekken wle wat prettiger van. Nu heb ik wel geluk hoor, ik ben tot nu toe bijna overal aangenomen waar ik gesolliciteerd heb, dus ik heb niet zoveel ervaring met sollicitatiegesprekken.
vrijdag 21 maart 2008 om 14:56
wat scorpion zegt is waar trouwens.
Als jij een plek aan tafel moet kiezen , probeer dan een L-opstelling te bewerkstelligen. Zo ziet je niet tegenover elkaar, dat lijkt al minder confronterend. Zorg voor een open houding. Armen niet over elkaar, maar juist losjes op je schoot of op tafel. Draai je lichaam naar de mensen toe waarmee je het gesprek hebt. Glimlach met enige regelmaat. Probeer je gelaatsuitdrukking en wat je zegt met elkaar in overeenstemming te brengen. In 'normale' situaties doe je dat waarschijnljk al automatisch, in zo'n gesprek wil dat door de spanning nog wel eens misgaan. Als iemand je een moeilijke vraag stelt, ga je waarschijnlijk moeilijk kijken. Benoem dat ook gewoon. 'Goh, wat een goede vraag, daar moeti k even over nadenken.' Zo stemt dat wat je zegt en dat wat je uitstraalt mooi overeen. Let ook een beetje op je stemgebruik. SOmmige mensen gaan van de zenuwen héél hoog praten bijvoorbeeld, het is de kunst je stem rustig en ontspannen te houden. Ja, ik weet het, het zijn veel dingen tegelijk en in het normale leven zal je dit vrijwel natuurlijk afgaan. Maar in zo'n gesprek moet je er soms wat extra om denken.
Toon ook interesse, dat doe je door helder en open naar iemand te kijken als deze aan het woord is. Vermijd oogcontact niet, maar staar iemand ook niet gruwelijk aan.
Veel mensen zijn zich niet bewust van hun lichaamshouding, het is de kunst je daar wel bewust van te worden - en ermee te kunnen spelen
Het is ook jóuw gesprek! Dus je mag ook best wat touwtjes in handen nemen af en toe
Als jij een plek aan tafel moet kiezen , probeer dan een L-opstelling te bewerkstelligen. Zo ziet je niet tegenover elkaar, dat lijkt al minder confronterend. Zorg voor een open houding. Armen niet over elkaar, maar juist losjes op je schoot of op tafel. Draai je lichaam naar de mensen toe waarmee je het gesprek hebt. Glimlach met enige regelmaat. Probeer je gelaatsuitdrukking en wat je zegt met elkaar in overeenstemming te brengen. In 'normale' situaties doe je dat waarschijnljk al automatisch, in zo'n gesprek wil dat door de spanning nog wel eens misgaan. Als iemand je een moeilijke vraag stelt, ga je waarschijnlijk moeilijk kijken. Benoem dat ook gewoon. 'Goh, wat een goede vraag, daar moeti k even over nadenken.' Zo stemt dat wat je zegt en dat wat je uitstraalt mooi overeen. Let ook een beetje op je stemgebruik. SOmmige mensen gaan van de zenuwen héél hoog praten bijvoorbeeld, het is de kunst je stem rustig en ontspannen te houden. Ja, ik weet het, het zijn veel dingen tegelijk en in het normale leven zal je dit vrijwel natuurlijk afgaan. Maar in zo'n gesprek moet je er soms wat extra om denken.
Toon ook interesse, dat doe je door helder en open naar iemand te kijken als deze aan het woord is. Vermijd oogcontact niet, maar staar iemand ook niet gruwelijk aan.
Veel mensen zijn zich niet bewust van hun lichaamshouding, het is de kunst je daar wel bewust van te worden - en ermee te kunnen spelen
Het is ook jóuw gesprek! Dus je mag ook best wat touwtjes in handen nemen af en toe
vrijdag 21 maart 2008 om 15:03
Zelf vragen stellen is een goede tip inderdaad.
Wat me ook ineens te binnen schiet...
Een kennis van me had steekwoorden opgeschreven met wat ze zelf wilde vragen tijdens het gesprek. Dit papier heeft ze er ook gewoon bijgepakt.
Achteraf is haar verteld dat dit heel goed overkwam, als goed voorbereid en nieuwsgierig. Ze heeft de baan ook gekregen.
Misschien is dit een tip voor het hele spontane aspect. Ik ga me steeds meer ergeren aan het woordje spontaan, trouwens, wat je soms al letterlijk in de vacature ziet staan. Wij zoeken een spontaan persoon enz.
Wat me ook ineens te binnen schiet...
Een kennis van me had steekwoorden opgeschreven met wat ze zelf wilde vragen tijdens het gesprek. Dit papier heeft ze er ook gewoon bijgepakt.
Achteraf is haar verteld dat dit heel goed overkwam, als goed voorbereid en nieuwsgierig. Ze heeft de baan ook gekregen.
Misschien is dit een tip voor het hele spontane aspect. Ik ga me steeds meer ergeren aan het woordje spontaan, trouwens, wat je soms al letterlijk in de vacature ziet staan. Wij zoeken een spontaan persoon enz.
vrijdag 21 maart 2008 om 15:20
Goed om te lezen dat ik niet de enige ben, bedankt voor jullie fijne reacties.
Wat ik trouwens ook nog vervelend vind is dat mijn gevoel telkens goed is bij het gesprek, er wordt wat gelachen, gezegd dat het een prettig gesprek is etc. etc.
En dat juist terwijl ik juist een gevoelsmens ben met grote voelsprieten.
Het woordje "spontaan" is trouwens ook niet mijn favoriet.
Ze zoeken bijvoorbeeld nooit:
harde werker
serieus persoon
met een eigen mening
en ga zo maar door..
Wat ik trouwens ook nog vervelend vind is dat mijn gevoel telkens goed is bij het gesprek, er wordt wat gelachen, gezegd dat het een prettig gesprek is etc. etc.
En dat juist terwijl ik juist een gevoelsmens ben met grote voelsprieten.
Het woordje "spontaan" is trouwens ook niet mijn favoriet.
Ze zoeken bijvoorbeeld nooit:
harde werker
serieus persoon
met een eigen mening
en ga zo maar door..
vrijdag 21 maart 2008 om 15:22
Je gewicht kan misschien een rol spelen in dat mensen vinden dat je te zelfverzekerd overkomt. Afwachtend kan overkomen als gereserveerd en het lijkt wel of je dat 'statement' met je gewicht versterkt. Ik hoop niet dat dit verkeerd klinkt, misschien moet ik om me te verduidelijken even een ander voorbeeld geven: ik kende iemand die graag getroost wilde worden of iig kwetsbaar wilde kunnen zijn, maar die merkte dat ze door haar postuur als sterker werd gezien dan ze zich voelde. Dat is een beetje wat ik bedoel. Niet dat ik vind dat je moet afvallen, ik vind een zelfverzekerde 'grote' vrouw in ieder geval prachtig! Maar misschien inderdaad toch proberen door kleine dingen wat losser over te komen. Bijv wat vaker glimlachen zoals al gezegd werd. Ik was op gesprek en zag vanuit het raam een prachtig uitzicht, daar heb ik een opmerking over gemaakt. Daar hoef je het vervolgens natuurlijk niet uitgebreid over te hebben, maar zoiets kan een manier zijn om het ijs te breken.
vrijdag 21 maart 2008 om 15:46
@laura
Ik snap wel wat je bedoelt te zeggen en ik denk dat je nog wel eens gelijk zou kunnen hebben ook.
Alhoewel ik vind dat je niet op je uiterlijk beoordeeld zou moeten worden, wil ik toch wel gaan werken aan een paar kilo's minder (alleen is erg moeilijk, maar goed het is me al eens eerder gelukt).
Ik snap wel wat je bedoelt te zeggen en ik denk dat je nog wel eens gelijk zou kunnen hebben ook.
Alhoewel ik vind dat je niet op je uiterlijk beoordeeld zou moeten worden, wil ik toch wel gaan werken aan een paar kilo's minder (alleen is erg moeilijk, maar goed het is me al eens eerder gelukt).
vrijdag 21 maart 2008 om 16:55
Wat ik wel eens tijdens een gesprek heb gedaan (en binnenkort weer ga doen) is een mapje meenemen met daarin mijn eigen brief en cv en de advertentie waar ik op solliciteer. Op het moment dat zij jou dan een vraag stellen kun je meteen je papieren erbij pakken. Dat werd destijds erg gewaardeerd, omdat je voorbereid overkomt. En het is ook een fijn ruggesteuntje als je even niet meer weet hoe het ook alweer zit, kun je even spieken. En ik vond het mapje fijn om vast te houden, anders ga ik steeds in m'n haar friemelen of aan m'n gezicht zitten van de zenuwen Misschien heb je er iets aan om een houvast te hebben en wordt je er wat meer ontspannen van, zodat je ook meer jezelf kan zijn en laten zien.
Misschien heb je er iets aan om een houvast te hebben en wordt je er wat meer ontspannen van, zodat je ook meer jezelf kan zijn en laten zien.
vrijdag 21 maart 2008 om 20:53
Je doet erg je best om jezelf voor het voetlicht te brengen. Het geeft mij de indruk dat je vooral aandacht besteed aan het communiceren van je eigen boodschap en daardoor minder goed luistert naar wat anderen je te zeggen of te vragen hebben (in jouw eigen woorden: je voelsprieten staat uit). Wellicht is dat de reden dat er geen echte dialoog en geen echt 'contact' ontstaat. Je gesprekspartners kunnen daardoor het gevoel krijgen dat je geen aansluiting bij je kunnen vinden en zullen dat vertalen als "te zelfstandig en te zelfverzekerd".
Ik ben benieuwd wat je ervaringen zullen zijn als je je focus opschuift van je eigen verhaal naar dat van je gesprekpartners. Als je dus daadwerkelijk in contact probeert te komen met degenen aan de andere kant van de tafel.
Ik ben benieuwd wat je ervaringen zullen zijn als je je focus opschuift van je eigen verhaal naar dat van je gesprekpartners. Als je dus daadwerkelijk in contact probeert te komen met degenen aan de andere kant van de tafel.
zondag 23 maart 2008 om 10:20
Solliciteer je wel op banen die bij je passen? Als je als commentaar krijgt dat je niet in het team past, kan het misschien ook zo zijn dat je solliciteert bij organisatie's waar je eigenlijk niet zo past. Mensen zijn toch altijd een beetje op zoek naar iemand waar ze zichzelf mee kunnen identificeren als ze iemand aannemen. Ze moeten jou ook als collega kunnen zien; alleen een harde werker is niet genoeg om iemand aan te nemen. Ik weet niet waarom je bij je huidige werkgever weg wil en of je op hetzelfde soort banen reageert, maar misschien is dit een soort wake up call en moet je bij jezelf te rade te gaan wat voor soort baan/organisatie er bij je past.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zondag 23 maart 2008 om 13:11
@Belle.
2 bedrijven paste niet echt bij mij (volgens anderen), maar het werk leek me wel leuk. 1 bedrijf vond ik zelf al minder leuk en de andere bedrijven paste naar mijn idee wel bij mij.
Maar goed als ik nu bedenk dat er per functie soms 5 mensen worden uitgenodigd is de kans dat ze voor mij kiezen ook al niet meer zo heel groot.
2 bedrijven paste niet echt bij mij (volgens anderen), maar het werk leek me wel leuk. 1 bedrijf vond ik zelf al minder leuk en de andere bedrijven paste naar mijn idee wel bij mij.
Maar goed als ik nu bedenk dat er per functie soms 5 mensen worden uitgenodigd is de kans dat ze voor mij kiezen ook al niet meer zo heel groot.
dinsdag 1 april 2008 om 11:00
9 van de tien keer word ik ook uitgenodigd. Ik krijg veel complimenten voor mijn brieven, maar ik heb geen ervaring in de richting waar ik naartoe wil. Dat is bij mij het probleem. Het is ook weleens gebeurd dat ze me te zachtaardig vinden (ik moet dus leren een beetje de bitch uit te hangen). Maar ik verlies de moed niet: het zal er een kans ergen voor mij liggen en als ik ervaring opdoe, ben ik niet meer te stoppen.
dinsdag 1 april 2008 om 14:12
@Nlies
Als werkgever kan ik dat wel toelichten.
Met "spontaan" wordt meestal bedoeld of iemand vlot praat, lacht om een grapje dat gemaakt wordt, etc. Als een sollicitant met een stralende glimlach op je afloopt, je hartelijk de hand schud en op de trap naar boven meepraat in een kletspraatje over de file's en het weer, dan wordt dat meestal "spontaan" gevonden. Iemand die heel verlegen reageert en amper iets durft te zeggen, wordt over het algemeen dus niet spontaan gevonden.
De "klik" geeft meer iets weer over de verwachtingen mbt de toekomstige samenwerking. Tijdens een sollicitatiegesprek zal een werkgever proberen om de werknemer te vragen naar hoe hij of zij in bepaalde situaties reageert en hoe hij of zij met bepaalde dingen omgaat. Soms past de denk- en werkwijze van de sollicitant goed bij het bedrijf, de afdeling en de functie. Soms kan de werkgever ook het gevoel hebben dat dit niet zo zal zijn. In dat geval zal men snel roepen dat "de klik" er niet is.
Om een voorbeeld te geven van het ontbreken van een "klik", zou je bijvoorbeeld kunnen denken aan een type "accountant" (serieus, rustig, bedeesd, wat formeler) dat gaat solliciteren bij een reclamebureau (creatief, druk en uitbundig, informeel). Het kan goed zijn dat de "klik" er dan niet is. Ook kan het zijn dat de werkgever specifiek een wat bijdehanter type zoekt omdat de werkgever van mening is dat dit het beste past in het team. Als er dan een heel stil type op af komt, dan zou de "klik" ook kunnen ontbreken. Of het is net andersom, met zoekt een heel rustig iemand en er komt een echte schreeuwlelijk op af...
Als werkgever kan ik dat wel toelichten.
Met "spontaan" wordt meestal bedoeld of iemand vlot praat, lacht om een grapje dat gemaakt wordt, etc. Als een sollicitant met een stralende glimlach op je afloopt, je hartelijk de hand schud en op de trap naar boven meepraat in een kletspraatje over de file's en het weer, dan wordt dat meestal "spontaan" gevonden. Iemand die heel verlegen reageert en amper iets durft te zeggen, wordt over het algemeen dus niet spontaan gevonden.
De "klik" geeft meer iets weer over de verwachtingen mbt de toekomstige samenwerking. Tijdens een sollicitatiegesprek zal een werkgever proberen om de werknemer te vragen naar hoe hij of zij in bepaalde situaties reageert en hoe hij of zij met bepaalde dingen omgaat. Soms past de denk- en werkwijze van de sollicitant goed bij het bedrijf, de afdeling en de functie. Soms kan de werkgever ook het gevoel hebben dat dit niet zo zal zijn. In dat geval zal men snel roepen dat "de klik" er niet is.
Om een voorbeeld te geven van het ontbreken van een "klik", zou je bijvoorbeeld kunnen denken aan een type "accountant" (serieus, rustig, bedeesd, wat formeler) dat gaat solliciteren bij een reclamebureau (creatief, druk en uitbundig, informeel). Het kan goed zijn dat de "klik" er dan niet is. Ook kan het zijn dat de werkgever specifiek een wat bijdehanter type zoekt omdat de werkgever van mening is dat dit het beste past in het team. Als er dan een heel stil type op af komt, dan zou de "klik" ook kunnen ontbreken. Of het is net andersom, met zoekt een heel rustig iemand en er komt een echte schreeuwlelijk op af...
dinsdag 1 april 2008 om 18:06
dank je nummerzoveel,ik zit al n paar jaar in t sollicitatiecircuit, en ik heb bij die klik altijd t idee: zeg gewoon waarom je iemand niet wil: er is een betere.
Het komt op mij over als n uitvluchtje om geen echte reden te hoeven zeggen.
En bij spontaan krijg ik associaties met basisschoolkinderen die "spontaan " op straat hun net ingestudeerde dansje oefenen, maakt niet uit hoe druk het is.Allemaal niks mis mee, maar bij volwassenen en spontaan, denk ik meer aan overdreven jolig doen. En dat is wat anders dan vriendelijk, humor en makkelijk deelnemen aan de algemene conversatie
Het komt op mij over als n uitvluchtje om geen echte reden te hoeven zeggen.
En bij spontaan krijg ik associaties met basisschoolkinderen die "spontaan " op straat hun net ingestudeerde dansje oefenen, maakt niet uit hoe druk het is.Allemaal niks mis mee, maar bij volwassenen en spontaan, denk ik meer aan overdreven jolig doen. En dat is wat anders dan vriendelijk, humor en makkelijk deelnemen aan de algemene conversatie
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 3 april 2008 om 14:07
He!!!!
Weer een paar afwijzingen, volgens mij doe ik toch iets niet goed in mijn gesprekken!
Helaas ook afgewezen bij een bedrijf waar ik mezelf al echt zag zitten en zij waren ook echt enthousiast over mij.
Krijg ik een telefoontje dat toch de andere kandidaat het is geworden.
Het was erg moeilijk en toen hebben ze voor de ander gekozen omdat die iets meer ervaring had in de administratie.
En er was toch echt wel een klik!!!!
Bahhhhhh ik ben er nu ook wel wat zat van hoor.
Wanneer kan ik nu ook eens eindelijk aanschuiven bij mijn nieuwe werkgever en hopelijk gezellige nieuwe collega´s.
Ik heb er zo´n zin in maar ze willen mij niet HELP!!!!!!
Weer een paar afwijzingen, volgens mij doe ik toch iets niet goed in mijn gesprekken!
Helaas ook afgewezen bij een bedrijf waar ik mezelf al echt zag zitten en zij waren ook echt enthousiast over mij.
Krijg ik een telefoontje dat toch de andere kandidaat het is geworden.
Het was erg moeilijk en toen hebben ze voor de ander gekozen omdat die iets meer ervaring had in de administratie.
En er was toch echt wel een klik!!!!
Bahhhhhh ik ben er nu ook wel wat zat van hoor.
Wanneer kan ik nu ook eens eindelijk aanschuiven bij mijn nieuwe werkgever en hopelijk gezellige nieuwe collega´s.
Ik heb er zo´n zin in maar ze willen mij niet HELP!!!!!!
donderdag 3 april 2008 om 15:06
Zo te horen ben je toch op de goede weg nu. Ze hebben het erg moeilijk gehad met de keuze en er was een klik zei je! Het is even pech dat je het net niet bent geworden, maar hierdoor krijg je toch wel misschien weer meer vertrouwen in het solliciteren.
Gewoon doorzetten en en kom je uiteindelijk die baan tegen die het echt is voor jou!
Gewoon doorzetten en en kom je uiteindelijk die baan tegen die het echt is voor jou!
