Werk & Studie
alle pijlers
Toe aan iets anders, maar ik kan niet weg
maandag 14 maart 2022 om 20:14
Ik moet even van me afschrijven. Ik werk als verpleegkundige in de wijk (voor een specifieke doelgroep). Bij mijn huidige werkgever ben ik bijna 5 jaar in dienst.
Toen ik hier net werkte, was ik ervan overtuigd hier heel lang te blijven werken. Het werk was uitdagend en bood veel perspectief, ik kreeg een specialistische opleiding aangeboden, het werk sprak me aan en misschien wel het allerbelangrijkste: we hadden een gevarieerd en mega gezellig team. Ik werkte in een team met jonge collega's die er allemaal vol voor wilden gaan. Ik heb tijdens mijn studies veel 0-urencontracten gehad, dus veel gezien en gedaan, maar dit had ik nog niet eerder meegemaakt. Heel bijzonder, in positieve zin.
Inmiddels zijn we een paar jaar verder en begint het me op te breken. Het lage loon, de ontbrekende waardering (vanuit mijn werkgever), de sleur in de werkzaamheden en vooral de afname van flexibiliteit onder collega's. Er zijn overigens ook al best wat collega's vertrokken. Daarnaast hebben veel collega's kinderen gekregen wat logischerwijs in een verminderde mate van flexibiliteit resulteert. Het leidt alleen tot ontzettend veel frustratie en irritatie. Daarbij heeft corona ook roet in het eten gegooid. Niemand lijkt meer op pad te willen gaan. Collega's zoeken neventaken om maar niet op pad te hoeven doordat ze een paar dagen daarvoor worden 'uitgepland'. Of gaan plannen om zichzelf gunstig te plannen als ze eens op pad moeten. Collega's die geen moeite doen om zich in simpele handelingen te bekwamen, want dan kunnen ze zorg weigeren. Er zijn nog maar weinig collega's (waaronder ikzelf) die verantwoordelijkheid nemen voor hun werk.
Jullie lezen het waarschijnlijk al: veel opgekropte frustratie. Ik ben er klaar mee. Helaas ben ik verplicht tot december te blijven vanwege een studieschuld. (Bij voortijdig verlaten, ben ik mijn werkgever €15.000 verschuldigd.)
Hoe houd ik het toch tot die tijd vol? Ik wil me niet irriteren, maar toch doe ik het steeds.
Toen ik hier net werkte, was ik ervan overtuigd hier heel lang te blijven werken. Het werk was uitdagend en bood veel perspectief, ik kreeg een specialistische opleiding aangeboden, het werk sprak me aan en misschien wel het allerbelangrijkste: we hadden een gevarieerd en mega gezellig team. Ik werkte in een team met jonge collega's die er allemaal vol voor wilden gaan. Ik heb tijdens mijn studies veel 0-urencontracten gehad, dus veel gezien en gedaan, maar dit had ik nog niet eerder meegemaakt. Heel bijzonder, in positieve zin.
Inmiddels zijn we een paar jaar verder en begint het me op te breken. Het lage loon, de ontbrekende waardering (vanuit mijn werkgever), de sleur in de werkzaamheden en vooral de afname van flexibiliteit onder collega's. Er zijn overigens ook al best wat collega's vertrokken. Daarnaast hebben veel collega's kinderen gekregen wat logischerwijs in een verminderde mate van flexibiliteit resulteert. Het leidt alleen tot ontzettend veel frustratie en irritatie. Daarbij heeft corona ook roet in het eten gegooid. Niemand lijkt meer op pad te willen gaan. Collega's zoeken neventaken om maar niet op pad te hoeven doordat ze een paar dagen daarvoor worden 'uitgepland'. Of gaan plannen om zichzelf gunstig te plannen als ze eens op pad moeten. Collega's die geen moeite doen om zich in simpele handelingen te bekwamen, want dan kunnen ze zorg weigeren. Er zijn nog maar weinig collega's (waaronder ikzelf) die verantwoordelijkheid nemen voor hun werk.
Jullie lezen het waarschijnlijk al: veel opgekropte frustratie. Ik ben er klaar mee. Helaas ben ik verplicht tot december te blijven vanwege een studieschuld. (Bij voortijdig verlaten, ben ik mijn werkgever €15.000 verschuldigd.)
Hoe houd ik het toch tot die tijd vol? Ik wil me niet irriteren, maar toch doe ik het steeds.
celine*28 wijzigde dit bericht op 15-03-2022 08:31
13.79% gewijzigd
dinsdag 15 maart 2022 om 00:05
Bloody hell.. hoe kan je daar mee akkoord zijn gegaan in een vakgebied waar zulke tekorten zijn? Sorry, wil je niet onnodig slechter laten voelen maar ik vraag me gewoon af hoe
dit kan?
dinsdag 15 maart 2022 om 00:08
Celine*28 schreef: ↑14-03-2022 22:42Ik ben opgeleid tot specialistisch verpleegkundige. Ik vertel liever niet welke opleiding, omdat ik anders bang ben herkend te worden. Het is een studie die lang niet dat bedrag kost. Collega's die na mij zijn begonnen aan deze opleiding hebben maar een studieschuld van €5.000 (100%).
Onmiddellijk naar een juridisch adviseur gaan. Je bent hopelijk lid van een vakbond? Die kunnen juridisch advies geven.
Echt, wat is dat toch met die beroepen die zo uitgeknepen worden dat ten eerste alleen nog vrouwen zo gek zijn om het te doen (onderwijs en zorg) en dan nóg niet snappen dat ze in een positie zitten waarin ze kunnen onderhandelen en rechten kunnen afdwingen.
dinsdag 15 maart 2022 om 06:39
Kort door de bocht dit.... Wat heeft iemands vrouw zijn hier nou mee te maken? Je zet hiermee een complete beroepsgroep + vrouwen weg als naïeve wezens die niet zakelijk kunnen zijn en voor zichzelf op kunnen komen.Parella schreef: ↑15-03-2022 00:08Onmiddellijk naar een juridisch adviseur gaan. Je bent hopelijk lid van een vakbond? Die kunnen juridisch advies geven.
Echt, wat is dat toch met die beroepen die zo uitgeknepen worden dat ten eerste alleen nog vrouwen zo gek zijn om het te doen (onderwijs en zorg) en dan nóg niet snappen dat ze in een positie zitten waarin ze kunnen onderhandelen en rechten kunnen afdwingen.
Waar ik werk zie ik toch echt wel steeds meer mensen die weten wat ze waard zijn en niet akkoord gaan met magere salarissen of regelingen
dinsdag 15 maart 2022 om 07:00
Dat verandert het verhaal wel!Celine*28 schreef: ↑14-03-2022 22:42Ik ben opgeleid tot specialistisch verpleegkundige. Ik vertel liever niet welke opleiding, omdat ik anders bang ben herkend te worden. Het is een studie die lang niet dat bedrag kost. Collega's die na mij zijn begonnen aan deze opleiding hebben maar een studieschuld van €5.000 (100%).
dinsdag 15 maart 2022 om 07:03
Wat vervelend TO. Ik ken dat schuitje en weet hoe ontzettend het je leeg kan zuigen.
Mijn advies is om te proberen te accepteren en berusten in het feit dat dit het is tot het einde van het jaar. Je bent nu nog actief aan het verzetten en ook dat kost je energie.
Tenzij je je in gesprekken wil storten om de boel te veranderen, is gelatenheid het toverwoord, helaas. En daarnaast compenseren met leuke zaken. Goed de tijd nemen om mentaal uit te rusten. Leren lachen om de collega's die de kantjes er vanaf lopen. M.a.w. kies ervoor om je er niet meer aan te storen, dat scheelt 1/3e. Ik weet dat het moeilijk is, maar elke keer dat je jezelf verliest in de gedachtenstroom; een halt toe roepen en loslaten (soms 100x op een dag).
En verder: Just keep swimming. Voor je het weet is het december. Vanaf eind september lekker om je heen gaan kijken. Wie weet kun je je dan al verheugen op een volgende, leukere, nieuwe baan.
Veel succes!
Mijn advies is om te proberen te accepteren en berusten in het feit dat dit het is tot het einde van het jaar. Je bent nu nog actief aan het verzetten en ook dat kost je energie.
Tenzij je je in gesprekken wil storten om de boel te veranderen, is gelatenheid het toverwoord, helaas. En daarnaast compenseren met leuke zaken. Goed de tijd nemen om mentaal uit te rusten. Leren lachen om de collega's die de kantjes er vanaf lopen. M.a.w. kies ervoor om je er niet meer aan te storen, dat scheelt 1/3e. Ik weet dat het moeilijk is, maar elke keer dat je jezelf verliest in de gedachtenstroom; een halt toe roepen en loslaten (soms 100x op een dag).
En verder: Just keep swimming. Voor je het weet is het december. Vanaf eind september lekker om je heen gaan kijken. Wie weet kun je je dan al verheugen op een volgende, leukere, nieuwe baan.
Veel succes!
Of je nu 20,30,40,50 bent. Ik hoop voor je dat het heel snel december is.
dinsdag 15 maart 2022 om 08:33
Heel lief. Dank je wel!K0koro schreef: ↑15-03-2022 07:03Wat vervelend TO. Ik ken dat schuitje en weet hoe ontzettend het je leeg kan zuigen.
Mijn advies is om te proberen te accepteren en berusten in het feit dat dit het is tot het einde van het jaar. Je bent nu nog actief aan het verzetten en ook dat kost je energie.
Tenzij je je in gesprekken wil storten om de boel te veranderen, is gelatenheid het toverwoord, helaas. En daarnaast compenseren met leuke zaken. Goed de tijd nemen om mentaal uit te rusten. Leren lachen om de collega's die de kantjes er vanaf lopen. M.a.w. kies ervoor om je er niet meer aan te storen, dat scheelt 1/3e. Ik weet dat het moeilijk is, maar elke keer dat je jezelf verliest in de gedachtenstroom; een halt toe roepen en loslaten (soms 100x op een dag).
En verder: Just keep swimming. Voor je het weet is het december. Vanaf eind september lekker om je heen gaan kijken. Wie weet kun je je dan al verheugen op een volgende, leukere, nieuwe baan.
Veel succes!
dinsdag 15 maart 2022 om 10:03
Als je het uit wil zingen tot december kan dat natuurlijk.
Maar als je iets op het oog hebt, of echt nú weg wil, dan zou ik toch eens juridisch advies gaan inwinnen. Dat jij ervoor getekend hebt, wil namelijk niet zeggen dat je er ook aan vast zit. Een rechter zou kunnen oordelen dat een beding onredelijk is en dan wordt het nietig verklaard.
Het lijkt misschien veel energie en zo kosten, maar voor jou klinkt dit allemaal moeilijk moeilijk terwijl het voor een arbeidsrechtadvocaat dagelijkse kost is. Die kan de zaak bekijken en voor jou een inschatting maken of het de moeite waard is dit aan te vechten. En dan heb je kans dat het niet eens tot een rechtszaak hoeft te komen, dat je er met één formele brief van de advocaat van af bent.
Van nu to december is best wel lang, als je ongelukkig bent en eigenlijk weg wil en ook weg zou kunnen.
Maar als je iets op het oog hebt, of echt nú weg wil, dan zou ik toch eens juridisch advies gaan inwinnen. Dat jij ervoor getekend hebt, wil namelijk niet zeggen dat je er ook aan vast zit. Een rechter zou kunnen oordelen dat een beding onredelijk is en dan wordt het nietig verklaard.
Het lijkt misschien veel energie en zo kosten, maar voor jou klinkt dit allemaal moeilijk moeilijk terwijl het voor een arbeidsrechtadvocaat dagelijkse kost is. Die kan de zaak bekijken en voor jou een inschatting maken of het de moeite waard is dit aan te vechten. En dan heb je kans dat het niet eens tot een rechtszaak hoeft te komen, dat je er met één formele brief van de advocaat van af bent.
Van nu to december is best wel lang, als je ongelukkig bent en eigenlijk weg wil en ook weg zou kunnen.
dinsdag 15 maart 2022 om 11:00
Daar is het ook geen feest. Die mensen kunnen je behoorlijk leegzuigen, nemen weinig initiatief. Waarom solliciteer je niet bij een leverancier als Alcura of mediq. Voorlichting, scholing, producten presenteren etc. Afhankelijk van je huidige specialisatie heb je aan die kant van de tafel vast wel contacten.
reficul wijzigde dit bericht op 15-03-2022 11:03
10.35% gewijzigd
dinsdag 15 maart 2022 om 11:01
Kennelijk ligt het toch niet zo simpel als jij denkt.Parella schreef: ↑15-03-2022 00:08Onmiddellijk naar een juridisch adviseur gaan. Je bent hopelijk lid van een vakbond? Die kunnen juridisch advies geven.
Echt, wat is dat toch met die beroepen die zo uitgeknepen worden dat ten eerste alleen nog vrouwen zo gek zijn om het te doen (onderwijs en zorg) en dan nóg niet snappen dat ze in een positie zitten waarin ze kunnen onderhandelen en rechten kunnen afdwingen.
dinsdag 15 maart 2022 om 11:03
En in die tijd was je
misschien nog een uitzondering in de thuiszorg die zich mocht specialiseren. Dat ligt met de huidige ontwikkelingen nu anders.
dinsdag 15 maart 2022 om 11:40
Tot met december maar, dat is toch best te overzien.
De zomer komt eraan, wat vaker vrij nemen, in de gedachten dat het maar heel even duurt tot december.
En je houdt het al 5 jaar vol, dus een paar maanden kunnen er best bij, en zijn zo weer om.
Ik zou geen juridisch gedoe opzoeken, voor iets dat over een paar maanden ook voorbij kan zijn zonder stress.
De zomer komt eraan, wat vaker vrij nemen, in de gedachten dat het maar heel even duurt tot december.
En je houdt het al 5 jaar vol, dus een paar maanden kunnen er best bij, en zijn zo weer om.
Ik zou geen juridisch gedoe opzoeken, voor iets dat over een paar maanden ook voorbij kan zijn zonder stress.
Ik bloei op van een kop koffie!
woensdag 16 maart 2022 om 13:46
Ik herken het wel wat. Ben ook toe aan een nieuwe uitdaging maar ik wil parttime. En dat is voor mij lastig te vinden.
In jouw situatie zou ik echt doorbijten. Het is dit jaar nog en dan ben je er vanaf. Ik zou rond oktober al zoeken naar wat anders. Dan heb je weer een vooruitzicht.
Verder, kun je het misschien bespreekbaar maken met een manager of leidinggevende wat de knelpunten zijn ?
In jouw situatie zou ik echt doorbijten. Het is dit jaar nog en dan ben je er vanaf. Ik zou rond oktober al zoeken naar wat anders. Dan heb je weer een vooruitzicht.
Verder, kun je het misschien bespreekbaar maken met een manager of leidinggevende wat de knelpunten zijn ?
woensdag 16 maart 2022 om 13:51
Ik zou dat absoluut doen. Ik heb in het verleden ook wel dingen uitgezeten of laten zitten onder het motto "laat maar, vechten is toch alleen maar negatieve energie". En wat blijkt: het hoeft helemaal niet zo moeilijk en stressvol. Een goede advocaat laat je gewoon zien hoe je ervoor staat en wat je kansen zijn. De meeste van dit soort zaken komen helemaal niet in de rechtszaal, die worden met een paar brieven afgehandeld en dat laat je dus iemand doen.
woensdag 16 maart 2022 om 17:21
Ik weet niet of dit voldoet aan de eisen van een "glijdende schaal".
Het bedrag neemt misschien in de eerste jaren te weinig af.
Anders kun je ook een "glijdende schaal" verzinnen waarin de schuld de eerste 2 jaar met een tientje afneemt, en dan met 29.990 euro.
Maar ik ben geen jurist.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
woensdag 16 maart 2022 om 17:22
En als blijkt dat de opleiding minder dan 7.500 euro gekost heeft, zou je - volgens de overeenkomst - de opleiding al in het eerste jaar afbetaald hebben, volgens mij.
Maar ik ben geen jurist.
Maar ik ben geen jurist.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
woensdag 16 maart 2022 om 21:12
Bespreekbaar maken is niet wenselijk. Ze hebben me al eens speciaal opgebeld en gevraagd of ik op zoek was naar een andere baan nadat ik een post op LinkedIn interessant had gevonden. Ik heb toen gezegd niet zoekende te zijn. Ik denk dat ze me wilden helpen zodat ik hen kon gaan aflossen. Ik weet het niet hoor, maar dat vermoed ik.Dreuzel84 schreef: ↑16-03-2022 13:46Ik herken het wel wat. Ben ook toe aan een nieuwe uitdaging maar ik wil parttime. En dat is voor mij lastig te vinden.
In jouw situatie zou ik echt doorbijten. Het is dit jaar nog en dan ben je er vanaf. Ik zou rond oktober al zoeken naar wat anders. Dan heb je weer een vooruitzicht.
Verder, kun je het misschien bespreekbaar maken met een manager of leidinggevende wat de knelpunten zijn ?
donderdag 17 maart 2022 om 14:43
Ginevra schreef: ↑16-03-2022 13:51Ik zou dat absoluut doen. Ik heb in het verleden ook wel dingen uitgezeten of laten zitten onder het motto "laat maar, vechten is toch alleen maar negatieve energie". En wat blijkt: het hoeft helemaal niet zo moeilijk en stressvol. Een goede advocaat laat je gewoon zien hoe je ervoor staat en wat je kansen zijn. De meeste van dit soort zaken komen helemaal niet in de rechtszaal, die worden met een paar brieven afgehandeld en dat laat je dus iemand doen.
Mee eens. Ik zou het echt uitzoeken TO want die regeling klinkt behoorlijk onredelijk, begin anders eens bij het juridisch loket.
donderdag 17 maart 2022 om 15:08
Bespreekbaar maken is niet wenselijk.Celine*28 schreef: ↑16-03-2022 21:12Bespreekbaar maken is niet wenselijk. Ze hebben me al eens speciaal opgebeld en gevraagd of ik op zoek was naar een andere baan nadat ik een post op LinkedIn interessant had gevonden. Ik heb toen gezegd niet zoekende te zijn. Ik denk dat ze me wilden helpen zodat ik hen kon gaan aflossen. Ik weet het niet hoor, maar dat vermoed ik.
Ga naar een juridisch loket met jouw arbeidscontract. Misschien kan het met een brief geregeld worden.
Ik denk dat ze me wilden helpen zodat ik hen kon gaan aflossen.
Hier snap ik niet veel van.
In ieder geval helpen ze jou niet door 30.000 euro voor een opleiding te vragen.
En ze helpen jou ook niet door de afbetaling niet netjes over 3 jaar te spreiden, maar (zoveel mogelijk, of misschien zelfs illegaal) op te sparen tot het laatste jaar.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
donderdag 17 maart 2022 om 20:00
Vaag verhaalCeline*28 schreef: ↑16-03-2022 21:12Bespreekbaar maken is niet wenselijk. Ze hebben me al eens speciaal opgebeld en gevraagd of ik op zoek was naar een andere baan nadat ik een post op LinkedIn interessant had gevonden. Ik heb toen gezegd niet zoekende te zijn. Ik denk dat ze me wilden helpen zodat ik hen kon gaan aflossen. Ik weet het niet hoor, maar dat vermoed ik.
