Werk & Studie alle pijlers

Twijfel

09-08-2023 09:47 39 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi,

Zoals jullie in een ander topic van mij kunnen lezen heb ik sinds een jaar een andere baan.

Ondanks dat het werk me goed lukt en me prima af gaat twijfel ik zo ontzettend.

Ik mis een team gevoel, stukje persoonlijk contact. Mijn collega's zijn nu hele andere types dan op mijn vorige werk.
Ik kan niet helemaal lekker mijn spontane drukke enthousiaste zelf zijn want ik heb steeds het gevoel dat ze dat raar vinden en dan houd ik me dus in.
Ik ben gewoon iemand die veel waarde hecht aan persoonlijk contact, dingen delen, vertellen, grapjes maken. Ik ben ook by far de jongste uit het team.

Vorige week wezen eten met oud collega's en dat was zo gezellig en vertrouwd. Ik heb het gevoel dat ik dat binnen dit werk absoluut niet ga krijgen..

Daarintegen zijn de arbeidsvoorwaarden bij dit werk wel veel beter. Meer salaris, regelmatige werktijden, veel thuis kunnen werken. Deze baan is ook veel solistischer.

Echter probeer ik wel zwanger te worden dus een andere baan lijkt me nu niet echt een optie. Maar ik merk wel dat ik op deze manier niet echt happy ben/wordt..

Jammer, want ik had niet gehoopt dat het zo zou lopen..

Hebben jullie wel eens zoiets mee gemaakt en hoe ben je daarmee omgegaan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je wel TO. Ik vind het ook fijn om het gezellig te hebben op mn werk. Ik werk met 2 directe collega's (de ene dag met de een, de andere dag met de ander). Wij kennen elkaar wel heel goed moet ik zeggen. Ondanks dat ons werk hectisch is hebben we toch ook altijd wel tijd voor een leuk praatje, dat dieper gaat dan 'hoe was je weekend'. Maar dus ook over de kinderen, partner, overleden ouder, problemen, leuke dingen. We appen elkaar ook privé, zoals nu in de vakantie met foto's enzo. Ik vind dat heel leuk, dat ik me op mn gemak voel bij hen (we zitten met zn 2 in een kantoor, dus als de sfeer kil is lijkt me dat helemaal niks). 1 of 2x per jaar gaan we samen wat eten. Ben ook wel eens bij hen thuis geweest.
Verder hebben we een hoop andere collega's (oud en jong) waarvan de meeste ook gewoon gezellig zijn en, als er tijd voor is, een grapje maken of een praatje beginnen. Denk zelfs dat de wat oudere collega's nog eerder zo'n praatje beginnen dan de jongere collega's. Ook met onze leidinggevenden hebben we regelmatig wel een gezellig praatje.
Snap wel dat je dat mist als er weinig gezegd wordt. Misschien moet je toch proberen zelf wat opener te zijn. Wie weet vinden ze dat gezellig en laten zelf ook meer los. Mits het werk het toelaat natuurlijk. Wij hebben ook wel dagen dat we zeggen: goh ik heb je amper gesproken vandaag, zo druk was het. Maar dat voel je zelf wel aan lijkt me.
Alle reacties Link kopieren Quote
@patsy--stone
Wat omschrijf je het fijn, ik heb ruim 10 jaar op m'n andere werk gewerkt, ik herken het wel toen een van m'n fijnste collega's weg ging, dat dat aanvoelde als een rouwproces. Toen ook echt gehuild met z'n alle (ja, echt!)

Ik ben daar denk ik vrij gevoelig in.
Vorige week m'n oude collega's ook weer gezien, dan ben ik bijna verdrietig omdat ik ze best wel mis. Terwijl er op die werkplek ook veel veranderd is, ik zou daar denk ik ook niet naartoe terug willen.

En dat terwijl ik buiten m'n werk om ook een heel groot sociaal netwerk heb, maar dat maakt voor mij niet uit.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Tulpje22

Wat jij omschrijft herken ik ook van m'n vorige werk, dat je elkaar privé appt enzo. Gewoon heel leuk vind ik dat. Maar dat heb ik nu echt totaal niet..

Ik vind het ook lastig van: tot waar moet ik gaan investeren in anderen?
Doen zij ook niet echt in mij. Zo'n klik is er van nature, of niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nog iets... je zegt dat je twijfelt. Maar waarover dan? Om terug te gaan naar die oude werkgever? (Met de kans dat het daar op termijn ook verandert; mensen vertrekken nu eenmaal vanwege nieuwe baan, liefde, goedkoper wonen etc.)

Of helemaal weer een nieuwe baan zoeken? Want bij een compleet nieuwe baan ga je zeker ook niet dat oude bekende fijne gevoel terugvinden en die dynamiek die je zo fijn vindt. Want die is uniek per plek en per definitie tijdelijk.
Je kan moeilijk tijdens het solliciteren al zeker weten dat jij op zo'n vriendschappelijke manier gaat klikken met alle nieuwe collega's. En het is ook een beetje lastig om überhaupt achter te komen en aan te geven dat jij het heel belangrijk vindt om grapjes te kunnen maken en verdrietige dingen te kunnen delen op het werk, ik weet niet of elke werkgever daar zo van gecharmeerd is als dat iemands hoofdreden is om weg te willen bij haar huidige baan. ;)

Vergelijk het een beetje met een goede vriendin die naar het buitenland is verhuisd of met wie de vriendschap is verwaterd vanuit haar kant. Je gaat niet geforceerd precies zo'n nieuwe vriendin dichtbij huis vinden op korte termijn, met wie je net zo'n dynamiek en humor deelt.
Je zult denk ik moeten dealen met de verandering. Geniet van het feit dat je het überhaupt hebt meegemaakt, dat kan ook niet iedereen zeggen. Organiseer eens een borrel met die oude collega's. En richt je op de positieve kanten van je nieuwe situatie. Tenzij je er echt doodongelukkig van wordt, zo erg dat het de financiële onzekerheid waard is.
You can never have too many hats, gloves and shoes
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat ik twijfel of dit het is hahah
Ik denk dat ik het antwoord al weet
Alle reacties Link kopieren Quote
Mwrosa schreef:
09-08-2023 11:11
@Tulpje22

Wat jij omschrijft herken ik ook van m'n vorige werk, dat je elkaar privé appt enzo. Gewoon heel leuk vind ik dat. Maar dat heb ik nu echt totaal niet..

Ik vind het ook lastig van: tot waar moet ik gaan investeren in anderen?
Doen zij ook niet echt in mij. Zo'n klik is er van nature, of niet.
Dit komt misschien doordat die oudere mensen op jouw huidige werk al hebben gemerkt dat je je beter niet té sterk kan hechten aan collega's omdat die relatie per definitie tijdelijk is en het te pijnlijk kan zijn als iemand een andere weg inslaat. Als je in de loop van bijvoorbeeld 20 jaar al afscheid hebt moeten nemen van 40 collega's dan investeer je ook wat minder in "weer een nieuwe". Maar wat ik eerder zei, misschien zit die behoefte er sluimerend ook wel bij die mensen, organiseer eens (samen met iemand die "over het geld gaat") een betaald teamuitje, iets wat zéker iedereen leuk vindt (dus niet gelijk een stormbaan met modder). In dit forum was een keer een topic over leuke teamuitjes.

Tegelijk heb ik zelf wel een redelijk hechte band met 2 collega's maar wel met een zekere reserve... van eentje weet ik zeker dat ik die blijf zien ook als hij ergens anders gaat werken.

Sterkte, ik vind het ook altijd moeilijk hoor als dingen verdwijnen of veranderen. Zelfs de ijzerhandel waar ik goed advies kreeg of ze zelfs ter plekke even een gaatje ergens in boorden voor me, maar die opgeheven is vanwege zijn pensioen, en dat ik nu verder moet fietsen of afhankelijk ben van Praxis/Gamma waar het personeel vaak alleen het etiket voorleest en waar je niet 2 schroefjes mag kopen. Daar kan ik dan echt elke keer nog van balen als ik langs dat pand loop waar nu een stomme beauty zaak in zit.
You can never have too many hats, gloves and shoes
Ik denk dat het enorm te maken heeft met de levensfase waarin je verkeerd. Aangezien jij een gezinnetje wil stichten kan het zo maar zijn dat je straks behoefte hebt aan waar je je nu aan stoort. Dat heeft niks te maken met wat voor persoonlijkheid je hebt, maar eerder met je persoonlijke omstandigheden.

Oma spreekt:

Als "jonge hond" werkte ik in een team met nog een stel jonge honden. Heel veel lol. Privé en werk liepen enorm door elkaar want na de werkdag spraken we 's avonds weer af. Het werk werd gewoon gedaan,maar achteraf kan ik me voorstellen dat onze aanwezigheid voor de rest van het team als best storend en onprofessioneel gezien werd. Maar hey, was toch gewoon gezellig!

In team 2 was ik 30'er, jong gezin, serieuzer, thuis was heel belangrijk. Dus als er een vergadering uitliep wegens teveel gegein (grapje moet kunnen, maar ik zit er niet om naar cabaret te kijken) of de zoveelste stoelenrace over de gang, of het verstoppen van nakijkwerk, of wie haalt er chips/ kroketten/ vulwatin voor na school... Dan was ik er snel klaar mee. Reuze gezellig hoor, maar niet als je bijtijds naar huis wil om bij je baby en peuter te zijn.

Team 3, grotere kinderen, veel oudere collega's en idd wat jonge honden die vrij rap het nest weet verlaten. Ik moest altijd erg om ze lachen, maar heb zelf niet die energieke bruisende invallen om iets terug te geven. Dus ja, wrs wel wat saai hier. Maar ik vind het zelf prettig werken zo. Er heerst een professionele sfeer, er is tijd voor een praatje en een grapje, maar je bent niet de partypooper als je gewoon wil werken en een keer bijtijds naar huis. Geen drama's. Heerlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mooie omschrijving van NoPepsiPlease.
En ik heb zelf geen kinderen maar hoe vaak ik collega's en vrienden met kleine kinderen wel niet heb horen zeggen dat ze op het werk eindelijk kunnen bijkomen van alle hektiek en chaos thuis.... ;) Dan wil je niet dat je werkt in een kneiterdruk team waar je nog steeds zelf heel energiek moet zijn/doen, na maar 2 uur geslapen te hebben die nacht (en hoe ouder je wordt hoe slechter je tegen slaaptekort kan).
You can never have too many hats, gloves and shoes
Alle reacties Link kopieren Quote
Mwrosa schreef:
09-08-2023 11:16
Dat ik twijfel of dit het is hahah
Ik denk dat ik het antwoord al weet
... en dat is?
You can never have too many hats, gloves and shoes
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat dit het misschien nu niet helemaal is maar de omstandigheden kunnen wel veranderen (zwanger/kindje)
Dan is dit wellicht helemaal top

Dat zeggen de mensen om mij heen ook
Maar tot die tijd vind ik dit vrij saai..

Kijk als ik deze maand zwanger ben is het prima en blijf ik zitten waar ik zit maar dat weet je dus gewoon niet en dat is het rotte

Ik blijf wel gewoon om me heen kijken, als ik iets zie wat me leuk lijkt kan ik altijd solliciteren
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik mis een team gevoel, stukje persoonlijk contact. Mijn collega's zijn nu hele andere types dan op mijn vorige werk.
Ik kan niet helemaal lekker mijn spontane drukke enthousiaste zelf zijn want ik heb steeds het gevoel dat ze dat raar vinden en dan houd ik me dus in.

Je hebt het gevoel dat, waar blijkt dat dan uit? En wat zijn hele andere types? Ik lees een hoop aannames gebaseerd op een eerdere werkomgeving. Heb je jouw huidige collega's wel echt een kans gegeven?
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh ja zeker. Ik vind ook dat je als nieuweling moet investeren en dat heb ik zeker gedaan en doe ik nog steeds. Maar na 1 jaar moet dat niet meer hoeven en moet het wat mij betreft niet geforceerd zijn

Ik stel echt wel vragen uit interesse maar als dat niet bij mij gedaan wordt houdt het een keertje op, dan gaat het teveel energie kosten en is het wat het is denk ik
Alle reacties Link kopieren Quote
@BlauweTulp,

Hoe ervaar jij het dan? Wat merk je precies?
Alle reacties Link kopieren Quote
Celeste23 schreef:
09-08-2023 10:27
Ruim 2 jaar, het is dus ook niet echt een gevalletje je moet iedereen nog leren kennen..
Nee snap ik. Maar je blijft wel?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven