Vergissing van de werkgever in jouw voordeel?

Nooit teveel geld gestort gekregen, maar wel een enkele keer teveel geld terug bij de kassa. De meeste keren heb ik dat direct door en geloof me: instinctmatig al zeg ik 'meneer/mevrouw, u heeft me te veel geld terug gegeven, ik gaf maar ... '. Een welopgevoed meisje dus .

Ooit, nog in het gulden-tijdperk wilde ik eens pinnen, en net voor ik mijn pas er in wilde steken, ging het geldlaatje open en kwam er een aardig bedrag uitgerold. Compleet suf van verbazing dat geld eruit getrokken, en maar zelf mijn geld gaan pinnen. Nou had ik met een half oog wel iemand zien weglopen bij die pin, dus ben ik heel braaf gaan rondkijken of ik nog iemand zou herkennen, of dat er iemand met rode konen van schrik terug zou komen rennen naar de pin. Misschien was iemand zo druk in zijn hoofd dat hij vergat het geld mee te nemen (zo ben ik meermaals wel eens bij een toonbank weggelopen zonder tasje met gekochte spullen, en weer keurig teruggefloten door de baliemedewerker: gewoon afgeleid met iets anders bezig in mijn hoofd).

Toch kwam er maar niemand in dat half uur, dus de volgende bus maar gepakt en een week lang fijn boodschappen ervan kunnen doen...



Ik snap TO's openingspost wel, haar reactie is menselijk: geef toe! Natuurlijk ben ik ook een moraalridder en is er geen twijfel voor mij dat ik dat geld terug geef, omdat het normaal fatsoenlijk gedrag is. Maar rationeel is anders dan emotioneel: natuurlijk mag je gevonden geld (en dan heb ik het niet over miljoenen) zelf houden, en natuurlijk gaat dat niet op voor bankverkeer, maar het gevoel is toch hetzelfde in beide gevallen?!?

Ik snap TO's openingspost ook, hoewel ik zelf ook meer het automatisme heb dat wat niet van mij is niet van mij is.



Punt is dat ik uit ervaring weet (zie eerdere post) dat dit soort fouten desnoods na jaren alsnog gecorrigeerd worden, en dat pakt niet altijd fijn uit. Zoals mijn docent belastingrecht al ooit zei: frauderen is een persoonlijke keuze, maar onder de 5 miljoen is het gewoon dom.

rider schreef op 10 maart 2008 @ 11:12:

Zoals mijn docent belastingrecht al ooit zei: frauderen is een persoonlijke keuze, maar onder de 5 miljoen is het gewoon dom.

Tia Dalma schreef op 10 maart 2008 @ 10:40:

Ooit, nog in het gulden-tijdperk wilde ik eens pinnen, en net voor ik mijn pas er in wilde steken, ging het geldlaatje open en kwam er een aardig bedrag uitgerold. Compleet suf van verbazing dat geld eruit getrokken, en maar zelf mijn geld gaan pinnen.

O ja, dat heb ik ook eens gehad. Heb de persoon nog wel kunnen vinden, die stond in de winkel naast de pin-automaat.

Ik heb dit ook gehad, maar niet zo'n groot bedrag. De salarisadministratie heeft een aantal keer de declaraties van een ander persoon bij mij gestort, en omdat ik regelmatig declareerde heb ik niet doorgehad dat het niet klopte. Maanden nadat ik uit dienst was namen ze ineens contact op en moest ik terug betalen. Echt balen.

Als ik het had geweten dan had ik het meteen terug gestort, want dit was echt irritant om na zo'n tijd dat geld retour te moeten storten. Plus ik voelde me heel rot dat ze misschien dachten dat ik het bewust gehouden had terwijl dat helemaal niet zo was.



Hebben jullie daar trouwens op werk geen regels over? In mijn bedrijf staat eerlijkheid voorop in alles, intern naar collega's toe en naar de klant. Bij indiensttreding kregen we een regelement waarin allemaal van zulke dubieuze omstandigheden staan en wat het bedrijf van je verwacht in zo'n situatie. Aan de ene kant een beetje betuttelend, maar aan de andere kant is het voor mij vanaf dag 1 duidelijk geweest wat het bedrijf van mij verwachten.

Ik heb het omgekeerde meegemaakt. Na uitdiensttreding kreeg ik onbedoeld nog een maand salaris uitbetaald. Ik heb toen meteen gebeld en gemaild, en ik kreeg als antwoord dat ik even moest wachten op een brief waarin stond waarnaartoe ik dat geld moest terugboeken en welke mededeling erbij moest, anders zou men het bedrag niet thuis kunnen brengen. Na ongeveer een maand kwam die brief, en ik heb toen per omgaande het geld overgeboekt. Ongeveer een jaar na dato kreeg ik ineens een brief op hoge poten dat ik per direkt het geld moest terugstorten, anders zouden er maatregelen getroffen. Ik heb toen meteen gebeld en ik heb vriendelijk uitgelegd dat ik op die-en-die datum (lang leve het internetbankieren, papieren rekeningafschriften zwerven altijd overal in huis) het geld had overgeboekt, en gevraagd of ze soms hulp nodig hadden met hun financiële administratie. Ik kreeg een zuur antwoord terug dat ze het na zouden kijken en dat ze het me z.s.m. zouden laten weten als ze het niet binnen hadden gekregen. Niets meer gehoord, op een excuus zit ik nog steeds te wachten..... (dit gebeurde een maand of 8 geleden).