Werk & Studie
alle pijlers
Vervelende collega
maandag 1 december 2008 om 22:13
Hai!
Sinds een maand heb ik een baan. Een hele leuke baan zelfs! Er is alleen 1 ding waar ik mee zit.. Een collega waar ik nauw mee samen werk irriteert me nogal. Hij commandeert me en is niet altijd even aardig.. Heb vaak het gevoel dat ik alles fout doe.
Het probleem heb ik alleen bij hem, de rest v.d. collega's zijn wel aardig. Zij hebben het alleen niet door, omdat hij het steeds doet als er niemand bij is (is vrij veel op een dag, en sowieso 1,5 dag per week).
Heb het er vandaag al kort over gehad met de leidinggevende, ze zou met hem gaan praten. Denk alleen niet dat dit veel zin heeft, hij is namelijk erg star en er word hem altijd het hand boven het hoofd gehouden.
Voor een directe opmerking naar hem ben ik eigenlijk te onzeker. Heb op het moment zelf geen idee wat ik moet zeggen, maar van binnen kookt het wel..
Hoe nu verder? De baan is vrijwel perfect, alleen die collega. En sfeer is toch ook wel bepalend voor een baan..
Sinds een maand heb ik een baan. Een hele leuke baan zelfs! Er is alleen 1 ding waar ik mee zit.. Een collega waar ik nauw mee samen werk irriteert me nogal. Hij commandeert me en is niet altijd even aardig.. Heb vaak het gevoel dat ik alles fout doe.
Het probleem heb ik alleen bij hem, de rest v.d. collega's zijn wel aardig. Zij hebben het alleen niet door, omdat hij het steeds doet als er niemand bij is (is vrij veel op een dag, en sowieso 1,5 dag per week).
Heb het er vandaag al kort over gehad met de leidinggevende, ze zou met hem gaan praten. Denk alleen niet dat dit veel zin heeft, hij is namelijk erg star en er word hem altijd het hand boven het hoofd gehouden.
Voor een directe opmerking naar hem ben ik eigenlijk te onzeker. Heb op het moment zelf geen idee wat ik moet zeggen, maar van binnen kookt het wel..
Hoe nu verder? De baan is vrijwel perfect, alleen die collega. En sfeer is toch ook wel bepalend voor een baan..
maandag 1 december 2008 om 22:18
Hm, ik zou toch eens een gesprek met hem -zelf- beginnen.
Gewoon ongeveer zeggen wat je hier schrijft: dat jullie nu een tijdje samen werken maar dat je de samenwerking als stroef ervaart. Je krijgt bijvoorbeeld het gevoel dat hij je regelmatig iets kwalijk neemt of dingen niet goed uitvoert. Of hij dat ook zo voelt en of daar wellicht een achterliggende oorzaak voor is.
Gewoon praten hoor!
Gewoon ongeveer zeggen wat je hier schrijft: dat jullie nu een tijdje samen werken maar dat je de samenwerking als stroef ervaart. Je krijgt bijvoorbeeld het gevoel dat hij je regelmatig iets kwalijk neemt of dingen niet goed uitvoert. Of hij dat ook zo voelt en of daar wellicht een achterliggende oorzaak voor is.
Gewoon praten hoor!
maandag 1 december 2008 om 22:18
quote:8Suzan9 schreef op 01 december 2008 @ 22:13:
Hai!
Sinds een maand heb ik een baan. Een hele leuke baan zelfs! Er is alleen 1 ding waar ik mee zit.. Een collega waar ik nauw mee samen werk irriteert me nogal. Hij commandeert me en is niet altijd even aardig.. Heb vaak het gevoel dat ik alles fout doe.
Het probleem heb ik alleen bij hem, de rest v.d. collega's zijn wel aardig. Zij hebben het alleen niet door, omdat hij het steeds doet als er niemand bij is (is vrij veel op een dag, en sowieso 1,5 dag per week).
Heb het er vandaag al kort over gehad met de leidinggevende, ze zou met hem gaan praten. Denk alleen niet dat dit veel zin heeft, hij is namelijk erg star en er word hem altijd het hand boven het hoofd gehouden.
Voor een directe opmerking naar hem ben ik eigenlijk te onzeker. Heb op het moment zelf geen idee wat ik moet zeggen, maar van binnen kookt het wel..
Hoe nu verder? De baan is vrijwel perfect, alleen die collega. En sfeer is toch ook wel bepalend voor een baan..Na een maand weet je al dat die collega erg star is en dat hem altijd de hand boven het hoofd wordt gehouden? Als zijn gedrag je echt dwars zit zul je hem toch moeten aanspreken. Ik vind het eerlijk gezegd niet sterk dat je naar je leidinggevende bent gegaan zonder de zaak met hem zelf te bespreken.
Hai!
Sinds een maand heb ik een baan. Een hele leuke baan zelfs! Er is alleen 1 ding waar ik mee zit.. Een collega waar ik nauw mee samen werk irriteert me nogal. Hij commandeert me en is niet altijd even aardig.. Heb vaak het gevoel dat ik alles fout doe.
Het probleem heb ik alleen bij hem, de rest v.d. collega's zijn wel aardig. Zij hebben het alleen niet door, omdat hij het steeds doet als er niemand bij is (is vrij veel op een dag, en sowieso 1,5 dag per week).
Heb het er vandaag al kort over gehad met de leidinggevende, ze zou met hem gaan praten. Denk alleen niet dat dit veel zin heeft, hij is namelijk erg star en er word hem altijd het hand boven het hoofd gehouden.
Voor een directe opmerking naar hem ben ik eigenlijk te onzeker. Heb op het moment zelf geen idee wat ik moet zeggen, maar van binnen kookt het wel..
Hoe nu verder? De baan is vrijwel perfect, alleen die collega. En sfeer is toch ook wel bepalend voor een baan..Na een maand weet je al dat die collega erg star is en dat hem altijd de hand boven het hoofd wordt gehouden? Als zijn gedrag je echt dwars zit zul je hem toch moeten aanspreken. Ik vind het eerlijk gezegd niet sterk dat je naar je leidinggevende bent gegaan zonder de zaak met hem zelf te bespreken.
maandag 1 december 2008 om 22:22
maandag 1 december 2008 om 22:22
Heb je ook enig idee waarom hij zo bot doet?
Maak je bijvoorbeeld nog veel fouten of kost het je nog veel tijd om de - voor anderen inmiddels - routine klussen te klaren? Sommige mensen hebben weinig geduld met dat soort dingen en kunnen daar gewoon niet mee overweg. Die mensen vergeten soms wel eens dat ze zelf ooit ook begonnen zijn.
Of kan het zijn dat hij zelf juist erg onzeker is en dat probeert te verbergen achter zijn camouflage van botheid? Hij zou zeker niet de eerste zijn. Is het een leuke vlotte populaire aantrekkelijke vent? Zo niet, dan zou dat maar zo de oorzaak kunnen zijn.
Of is hij misschien rond de 40, zit hij midden in zijn midlife crisis, heeft zijn vrouw hem net verlaten, heeft hij puberende kinderen waar hij veel mee te stellen heeft, zijn zijn ouders ernstig ziek...
Wat ik eigenlijk maar wil zeggen, is dat het vaak al enorm kan schelen als je snapt waarom iemand zich onhebbelijk gedraagt. Soms kun je er dan gewoon om lachen, in andere gevallen wekt het meelij. Maar als je weet waarom iemand bot doet (en daar zit vaak een reden achter) dan wordt het vaak veel makkelijker om het je niet persoonlijk meer aan te trekken. Ik hoop dat je hier iets mee kunt.
(En als je niet achter de reden kunt komen, verzin er dan gewoon 1, al is het alleen maar om het voor jezelf wat makkelijker te maken
)
Maak je bijvoorbeeld nog veel fouten of kost het je nog veel tijd om de - voor anderen inmiddels - routine klussen te klaren? Sommige mensen hebben weinig geduld met dat soort dingen en kunnen daar gewoon niet mee overweg. Die mensen vergeten soms wel eens dat ze zelf ooit ook begonnen zijn.
Of kan het zijn dat hij zelf juist erg onzeker is en dat probeert te verbergen achter zijn camouflage van botheid? Hij zou zeker niet de eerste zijn. Is het een leuke vlotte populaire aantrekkelijke vent? Zo niet, dan zou dat maar zo de oorzaak kunnen zijn.
Of is hij misschien rond de 40, zit hij midden in zijn midlife crisis, heeft zijn vrouw hem net verlaten, heeft hij puberende kinderen waar hij veel mee te stellen heeft, zijn zijn ouders ernstig ziek...
Wat ik eigenlijk maar wil zeggen, is dat het vaak al enorm kan schelen als je snapt waarom iemand zich onhebbelijk gedraagt. Soms kun je er dan gewoon om lachen, in andere gevallen wekt het meelij. Maar als je weet waarom iemand bot doet (en daar zit vaak een reden achter) dan wordt het vaak veel makkelijker om het je niet persoonlijk meer aan te trekken. Ik hoop dat je hier iets mee kunt.
(En als je niet achter de reden kunt komen, verzin er dan gewoon 1, al is het alleen maar om het voor jezelf wat makkelijker te maken
)
maandag 1 december 2008 om 22:22
Inderdaad. Dit lost zich niet vanzelf op, je zult er zelf iets aan moeten doen om het te veranderen. Dat je bent gaan praten met je leidinggevende is al een stap, maar eigenlijk moet je het ook zelf proberen op te lossen.
Er kunnen vanallerlei redenen zijn voor zijn gedrag, misschien heeft hij het helemaal niet door. Hij kan het pas veranderen als jij het aankaart. Dit is echt een moment om te leren voor jezelf op te komen, een ander gaat het niet doen en dit soort dingen zullen je later waarschijnlijk nog wel vaker overkomen.
De manier die Annepanne suggereert lijkt me heel goed, zo zou ik het zelf ook gedaan hebben. Zo van 'hoe ervaar jij dat'? Daarmee geef je meteen ook een goede opening voor een gesprek hierover. Zelfs als hij het niet zo ervaart, zal hij er wel meer op gaan letten.
Er kunnen vanallerlei redenen zijn voor zijn gedrag, misschien heeft hij het helemaal niet door. Hij kan het pas veranderen als jij het aankaart. Dit is echt een moment om te leren voor jezelf op te komen, een ander gaat het niet doen en dit soort dingen zullen je later waarschijnlijk nog wel vaker overkomen.
De manier die Annepanne suggereert lijkt me heel goed, zo zou ik het zelf ook gedaan hebben. Zo van 'hoe ervaar jij dat'? Daarmee geef je meteen ook een goede opening voor een gesprek hierover. Zelfs als hij het niet zo ervaart, zal hij er wel meer op gaan letten.
maandag 1 december 2008 om 22:25
Ik heb ook een collega aan wiens gedrag ik me soms ergerde. Ik hield me steeds het volgende voor:Het is niet hij die verveldend is, het is zijn gedragWat zegt het over mij dat ik hem zo vervelend vind?Wat is het ergste dat mij kan overkomen door zijn gedrag?
Ik was eigenlijk precies zoals hij, daarom ergerde me ik me aan zijn gedrag. En ik realiseerde me "Wat hij ook zegt, hij zegt het, het betekent niets voor mij. Laat hem gaan. Laat maar kletsen".
En het hielp soms om een gladde rug te visualiseren. Pak zijn opmerkingen denkbeeldig op, doe netalsof je zo'n teflon laag op je rug hebt, en roets, het glijdt weg.
En soms hielp het om gewoon met hem mee te lullen, hem gelijk te geven of om hem te prijzen. Dat deed ik met dingen die echt totaal onbelangrijk voor mij waren. Hij had daardoor het gevoel zich minder te hoeven bewijzen.
Nu gaat het best goed eigenlijk. Door mijn houding te veranderen, is zijn houding ook veranderd, nou ja, misschien lijkt het dat alleen maar zo voor mij, near enough
Ga er vanuit dat jij gerust niet de enige bent die "last" heeft van zijn houding maar ga er ook vanuit dat ook anderen er niet zo veel aan kunnen veranderen. Zeker niet als hij al jaren in trouwe dienst van het bedrijf is. Dat is niet om jou dwars te zitten.
Ik was eigenlijk precies zoals hij, daarom ergerde me ik me aan zijn gedrag. En ik realiseerde me "Wat hij ook zegt, hij zegt het, het betekent niets voor mij. Laat hem gaan. Laat maar kletsen".
En het hielp soms om een gladde rug te visualiseren. Pak zijn opmerkingen denkbeeldig op, doe netalsof je zo'n teflon laag op je rug hebt, en roets, het glijdt weg.
En soms hielp het om gewoon met hem mee te lullen, hem gelijk te geven of om hem te prijzen. Dat deed ik met dingen die echt totaal onbelangrijk voor mij waren. Hij had daardoor het gevoel zich minder te hoeven bewijzen.
Nu gaat het best goed eigenlijk. Door mijn houding te veranderen, is zijn houding ook veranderd, nou ja, misschien lijkt het dat alleen maar zo voor mij, near enough
Ga er vanuit dat jij gerust niet de enige bent die "last" heeft van zijn houding maar ga er ook vanuit dat ook anderen er niet zo veel aan kunnen veranderen. Zeker niet als hij al jaren in trouwe dienst van het bedrijf is. Dat is niet om jou dwars te zitten.
maandag 1 december 2008 om 22:26
Hoi, lastige situatie waar je in zit.
Ik heb er toch n vraagje over, je zegt dat hem altijd de hand boven t hoofd wordt gehouden, dit terwijl je er nu een maand werkt. Dit suggereert dat je t al eerder hebt aangegeven en er toen in jouw ogen niet adequaat op is gereageerd, of zie ik dat verkeerd?
Ik zou als ik jou was toch al mn moed verzamelen en het bij hem zelf aankaarten, bijv met een vriendelijk gezicht vragen of hij het echt zo naar meent, of dat dit alleen zo overkomt?
Is mi wel zo eerlijk, ipv dat hij het via jullie leidinggevende te horen krijgt. Bovendien zal het je toch n beter gevoel geven, wanneer je voor jezelf durft op te komen op deze manier.
Ik zeg happen in die zure appel, laat je weten wat je ermee gaat doen/ hebt gedaan?
Succes! Sliper
Ik heb er toch n vraagje over, je zegt dat hem altijd de hand boven t hoofd wordt gehouden, dit terwijl je er nu een maand werkt. Dit suggereert dat je t al eerder hebt aangegeven en er toen in jouw ogen niet adequaat op is gereageerd, of zie ik dat verkeerd?
Ik zou als ik jou was toch al mn moed verzamelen en het bij hem zelf aankaarten, bijv met een vriendelijk gezicht vragen of hij het echt zo naar meent, of dat dit alleen zo overkomt?
Is mi wel zo eerlijk, ipv dat hij het via jullie leidinggevende te horen krijgt. Bovendien zal het je toch n beter gevoel geven, wanneer je voor jezelf durft op te komen op deze manier.
Ik zeg happen in die zure appel, laat je weten wat je ermee gaat doen/ hebt gedaan?
Succes! Sliper
maandag 1 december 2008 om 22:29
Bedankt voor jullie reacties tot nu toe.
Ik heb al meerdere keren een opmerking terug gegeven, wat er ook niet bepaald vriendelijk uitkwam vond ik zelf. Dan krijg ik verder geen reactie er op. Praten is niet mogelijk met hem. Zelfs de werknemers die er al lang werken kunnen geen echt gesprek met hem voeren volgens mij. Meer dan 2 keer over en weer komt het niet. De boodschap komt niet aan bij hem lijkt het vaak. Daarom ben ik ook naar de leidinggevende (ook een collega) gegaan, omdat zij volgens mij 1 van de enige is die iets bij hem kan losmaken.
Trouwens, hoe hij tegen mij doet doet hij ook tegen anderen. Alleen die werken niet nauw met hem samen en interesseert het daardoor ook niets.
@ nummerzoveel: Zo heel veel fouten maak ik niet. Ik werk er natuurlijk nog maar net, maar weet voor mijn gevoel al heel veel. Alles wat ik aan hem vraag om juist fouten te voorkomen, is hem teveel moeite om te beantwoorden..
Ik heb al meerdere keren een opmerking terug gegeven, wat er ook niet bepaald vriendelijk uitkwam vond ik zelf. Dan krijg ik verder geen reactie er op. Praten is niet mogelijk met hem. Zelfs de werknemers die er al lang werken kunnen geen echt gesprek met hem voeren volgens mij. Meer dan 2 keer over en weer komt het niet. De boodschap komt niet aan bij hem lijkt het vaak. Daarom ben ik ook naar de leidinggevende (ook een collega) gegaan, omdat zij volgens mij 1 van de enige is die iets bij hem kan losmaken.
Trouwens, hoe hij tegen mij doet doet hij ook tegen anderen. Alleen die werken niet nauw met hem samen en interesseert het daardoor ook niets.
@ nummerzoveel: Zo heel veel fouten maak ik niet. Ik werk er natuurlijk nog maar net, maar weet voor mijn gevoel al heel veel. Alles wat ik aan hem vraag om juist fouten te voorkomen, is hem teveel moeite om te beantwoorden..
maandag 1 december 2008 om 22:32
quote:slipper2 schreef op 01 december 2008 @ 22:26:
Hoi, lastige situatie waar je in zit.
Ik heb er toch n vraagje over, je zegt dat hem altijd de hand boven t hoofd wordt gehouden, dit terwijl je er nu een maand werkt. Dit suggereert dat je t al eerder hebt aangegeven en er toen in jouw ogen niet adequaat op is gereageerd, of zie ik dat verkeerd?
Ik zou als ik jou was toch al mn moed verzamelen en het bij hem zelf aankaarten, bijv met een vriendelijk gezicht vragen of hij het echt zo naar meent, of dat dit alleen zo overkomt?
Is mi wel zo eerlijk, ipv dat hij het via jullie leidinggevende te horen krijgt. Bovendien zal het je toch n beter gevoel geven, wanneer je voor jezelf durft op te komen op deze manier.
Ik zeg happen in die zure appel, laat je weten wat je ermee gaat doen/ hebt gedaan?
Succes! SliperHeb andere collega's wel eens over hem gehoord. Maar toen werd het altijd weggewimpelt.
Hoi, lastige situatie waar je in zit.
Ik heb er toch n vraagje over, je zegt dat hem altijd de hand boven t hoofd wordt gehouden, dit terwijl je er nu een maand werkt. Dit suggereert dat je t al eerder hebt aangegeven en er toen in jouw ogen niet adequaat op is gereageerd, of zie ik dat verkeerd?
Ik zou als ik jou was toch al mn moed verzamelen en het bij hem zelf aankaarten, bijv met een vriendelijk gezicht vragen of hij het echt zo naar meent, of dat dit alleen zo overkomt?
Is mi wel zo eerlijk, ipv dat hij het via jullie leidinggevende te horen krijgt. Bovendien zal het je toch n beter gevoel geven, wanneer je voor jezelf durft op te komen op deze manier.
Ik zeg happen in die zure appel, laat je weten wat je ermee gaat doen/ hebt gedaan?
Succes! SliperHeb andere collega's wel eens over hem gehoord. Maar toen werd het altijd weggewimpelt.
maandag 1 december 2008 om 22:33
quote:dignity schreef op 01 december 2008 @ 22:22:
Inderdaad. Dit lost zich niet vanzelf op, je zult er zelf iets aan moeten doen om het te veranderen. Dat je bent gaan praten met je leidinggevende is al een stap, maar eigenlijk moet je het ook zelf proberen op te lossen.
Er kunnen vanallerlei redenen zijn voor zijn gedrag, misschien heeft hij het helemaal niet door. Hij kan het pas veranderen als jij het aankaart. Dit is echt een moment om te leren voor jezelf op te komen, een ander gaat het niet doen en dit soort dingen zullen je later waarschijnlijk nog wel vaker overkomen.
De manier die Annepanne suggereert lijkt me heel goed, zo zou ik het zelf ook gedaan hebben. Zo van 'hoe ervaar jij dat'? Daarmee geef je meteen ook een goede opening voor een gesprek hierover. Zelfs als hij het niet zo ervaart, zal hij er wel meer op gaan letten.Volgens mij heeft hij wel wel door, doordat hij alleen zo is tegen me als er niemand anders bij is. Ook krijg ik mailtjes van hem met niet zo'n aardige toon, dit gebeurd als er anderen bij zijn.
Inderdaad. Dit lost zich niet vanzelf op, je zult er zelf iets aan moeten doen om het te veranderen. Dat je bent gaan praten met je leidinggevende is al een stap, maar eigenlijk moet je het ook zelf proberen op te lossen.
Er kunnen vanallerlei redenen zijn voor zijn gedrag, misschien heeft hij het helemaal niet door. Hij kan het pas veranderen als jij het aankaart. Dit is echt een moment om te leren voor jezelf op te komen, een ander gaat het niet doen en dit soort dingen zullen je later waarschijnlijk nog wel vaker overkomen.
De manier die Annepanne suggereert lijkt me heel goed, zo zou ik het zelf ook gedaan hebben. Zo van 'hoe ervaar jij dat'? Daarmee geef je meteen ook een goede opening voor een gesprek hierover. Zelfs als hij het niet zo ervaart, zal hij er wel meer op gaan letten.Volgens mij heeft hij wel wel door, doordat hij alleen zo is tegen me als er niemand anders bij is. Ook krijg ik mailtjes van hem met niet zo'n aardige toon, dit gebeurd als er anderen bij zijn.
maandag 1 december 2008 om 22:33
quote:8Suzan9 schreef op 01 december 2008 @ 22:29:
Bedankt voor jullie reacties tot nu toe.
Ik heb al meerdere keren een opmerking terug gegeven, wat er ook niet bepaald vriendelijk uitkwam vond ik zelf. Dan krijg ik verder geen reactie er op. Praten is niet mogelijk met hem. Zelfs de werknemers die er al lang werken kunnen geen echt gesprek met hem voeren volgens mij. Meer dan 2 keer over en weer komt het niet. De boodschap komt niet aan bij hem lijkt het vaak. Daarom ben ik ook naar de leidinggevende (ook een collega) gegaan, omdat zij volgens mij 1 van de enige is die iets bij hem kan losmaken.
Trouwens, hoe hij tegen mij doet doet hij ook tegen anderen. Alleen die werken niet nauw met hem samen en interesseert het daardoor ook niets.
@ nummerzoveel: Zo heel veel fouten maak ik niet. Ik werk er natuurlijk nog maar net, maar weet voor mijn gevoel al heel veel. Alles wat ik aan hem vraag om juist fouten te voorkomen, is hem teveel moeite om te beantwoorden..Wil je geen gesprek met hem aangaan omdat jij te verlegen bent (zie je eerste bericht) of omdat met hem geen gesprek te voeren valt? Hoe weet je eigenlijk dat met hem geen gesprek te voeren valt? Zou het kunnen dat de andere collega's zich niet aan hem storen omdat ze hem beter kennen of omdat ze beter met hem om kunnen gaan?
Bedankt voor jullie reacties tot nu toe.
Ik heb al meerdere keren een opmerking terug gegeven, wat er ook niet bepaald vriendelijk uitkwam vond ik zelf. Dan krijg ik verder geen reactie er op. Praten is niet mogelijk met hem. Zelfs de werknemers die er al lang werken kunnen geen echt gesprek met hem voeren volgens mij. Meer dan 2 keer over en weer komt het niet. De boodschap komt niet aan bij hem lijkt het vaak. Daarom ben ik ook naar de leidinggevende (ook een collega) gegaan, omdat zij volgens mij 1 van de enige is die iets bij hem kan losmaken.
Trouwens, hoe hij tegen mij doet doet hij ook tegen anderen. Alleen die werken niet nauw met hem samen en interesseert het daardoor ook niets.
@ nummerzoveel: Zo heel veel fouten maak ik niet. Ik werk er natuurlijk nog maar net, maar weet voor mijn gevoel al heel veel. Alles wat ik aan hem vraag om juist fouten te voorkomen, is hem teveel moeite om te beantwoorden..Wil je geen gesprek met hem aangaan omdat jij te verlegen bent (zie je eerste bericht) of omdat met hem geen gesprek te voeren valt? Hoe weet je eigenlijk dat met hem geen gesprek te voeren valt? Zou het kunnen dat de andere collega's zich niet aan hem storen omdat ze hem beter kennen of omdat ze beter met hem om kunnen gaan?
maandag 1 december 2008 om 22:34
Praten met hem is niet mogelijk zeg je. Hoe zou je dit dan willen oplossen? Een mogelijkheid zonder gesprek is er in dit soort situaties niet, behalve je eigen gedrag zodanig aanpassen dat het houdbaar blijft. En dat betekent denk ik dat je toch iets meer voor jezelf moet opkomen.
Voor jezelf opkomen betekent niet dat je hem moet afsnauwen trouwens. Maar wel dat je hem er op moeten wijzen dat je het niet fijn vind om op een bepaalde manier te worden aangesproken. En dat kan ook op een vriendelijke manier.
Voor jezelf opkomen betekent niet dat je hem moet afsnauwen trouwens. Maar wel dat je hem er op moeten wijzen dat je het niet fijn vind om op een bepaalde manier te worden aangesproken. En dat kan ook op een vriendelijke manier.
maandag 1 december 2008 om 22:37
quote:wuiles schreef op 01 december 2008 @ 22:33:
[...]
Wil je geen gesprek met hem aangaan omdat jij te verlegen bent (zie je eerste bericht) of omdat met hem geen gesprek te voeren valt? Hoe weet je eigenlijk dat met hem geen gesprek te voeren valt? Zou het kunnen dat de andere collega's zich niet aan hem storen omdat ze hem beter kennen of omdat ze beter met hem om kunnen gaan?
Omdat er geen gesprek met hem aan te gaan is. En daardoor weet ik weer niet hoe ik met hem zou moeten praten, wat me dus weer onzeker maakt.
Heb vaak genoeg (iedere dag) gezien dat collega's een gesprek willen beginnen met hem, maar behalve met de leidinggevende is dit niemand gelukt.
Ze storen zich niet aan hem, omdat ze niet nauw met hem samenwerken. Ze hebben dus weinig met hem nodig.
[...]
Wil je geen gesprek met hem aangaan omdat jij te verlegen bent (zie je eerste bericht) of omdat met hem geen gesprek te voeren valt? Hoe weet je eigenlijk dat met hem geen gesprek te voeren valt? Zou het kunnen dat de andere collega's zich niet aan hem storen omdat ze hem beter kennen of omdat ze beter met hem om kunnen gaan?
Omdat er geen gesprek met hem aan te gaan is. En daardoor weet ik weer niet hoe ik met hem zou moeten praten, wat me dus weer onzeker maakt.
Heb vaak genoeg (iedere dag) gezien dat collega's een gesprek willen beginnen met hem, maar behalve met de leidinggevende is dit niemand gelukt.
Ze storen zich niet aan hem, omdat ze niet nauw met hem samenwerken. Ze hebben dus weinig met hem nodig.
maandag 1 december 2008 om 22:40
quote:dignity schreef op 01 december 2008 @ 22:34:
Praten met hem is niet mogelijk zeg je. Hoe zou je dit dan willen oplossen? Een mogelijkheid zonder gesprek is er in dit soort situaties niet, behalve je eigen gedrag zodanig aanpassen dat het houdbaar blijft. En dat betekent denk ik dat je toch iets meer voor jezelf moet opkomen.
Voor jezelf opkomen betekent niet dat je hem moet afsnauwen trouwens. Maar wel dat je hem er op moeten wijzen dat je het niet fijn vind om op een bepaalde manier te worden aangesproken. En dat kan ook op een vriendelijke manier.
Daarom ben ik ook via de leidinggevende gegaan.
In het begin zei ik ook alles op de aardige toon, maar die werkt dus ook niet. Dus nu stapte ik over op iets minder aardige toon, maar dat helpt ook niks..
Praten met hem is niet mogelijk zeg je. Hoe zou je dit dan willen oplossen? Een mogelijkheid zonder gesprek is er in dit soort situaties niet, behalve je eigen gedrag zodanig aanpassen dat het houdbaar blijft. En dat betekent denk ik dat je toch iets meer voor jezelf moet opkomen.
Voor jezelf opkomen betekent niet dat je hem moet afsnauwen trouwens. Maar wel dat je hem er op moeten wijzen dat je het niet fijn vind om op een bepaalde manier te worden aangesproken. En dat kan ook op een vriendelijke manier.
Daarom ben ik ook via de leidinggevende gegaan.
In het begin zei ik ook alles op de aardige toon, maar die werkt dus ook niet. Dus nu stapte ik over op iets minder aardige toon, maar dat helpt ook niks..
maandag 1 december 2008 om 22:49
Het zou kunnen dat hij zich bedreigd voelt door een nieuwe collega, of dat hij het niet eerlijk vindt dat hij weer een nieuwe collega moet inwerken. Ik denk dat hij ergens heel erg ontevreden over is.
Als ie echt onmogelijk is en je wilt daar echt dolgraag blijven werken dan kun je nog het volgende proberen: zoek uit aan wat/wie hij een hekel heeft en lul met hem mee, zorg dat hij voelt dat je in zijn kamp zit. Gezamenlijke haat schept een sterkere band dan gezamenlijke liefde/vriendschap.
Er is ongetwijfeld iets dat hem niet zint, en hij voelt zich er ongetwijfeld alleen in.
Als het een "wie" is dan is dat natuurlijk hartstikke onoprecht en zo, maar goed, net wat je baan je waard is he. Als het een wat is "zoals te harde muziek op de afdeling" dan is dat mooi makkelijk. Je kunt altijd vertellen aan je manager welk spelletje je speelt, zeker als het een "wat" is zal dat wel begrepen worden.
Als ie echt onmogelijk is en je wilt daar echt dolgraag blijven werken dan kun je nog het volgende proberen: zoek uit aan wat/wie hij een hekel heeft en lul met hem mee, zorg dat hij voelt dat je in zijn kamp zit. Gezamenlijke haat schept een sterkere band dan gezamenlijke liefde/vriendschap.
Er is ongetwijfeld iets dat hem niet zint, en hij voelt zich er ongetwijfeld alleen in.
Als het een "wie" is dan is dat natuurlijk hartstikke onoprecht en zo, maar goed, net wat je baan je waard is he. Als het een wat is "zoals te harde muziek op de afdeling" dan is dat mooi makkelijk. Je kunt altijd vertellen aan je manager welk spelletje je speelt, zeker als het een "wat" is zal dat wel begrepen worden.
maandag 1 december 2008 om 22:57
Je maakt een zeer klassieke fout, je maakt aanname op aanname op aanname. Daarnaast vorm je een mening op basis van 'hear say'. Je hoort wat informatie van je collega's en vormt je mening. Beiden zijn jezelf aan te rekenen. Ik denk, dat je er heel verstandig aan doet de befaamde spiegel eens op te zoeken om wat zelfreflectie te gaan uitoefenen.
Jij stoort je aan de bewuste collega, je andere collega's niet, jij werkt er net een maand, je andere collega's niet, jij moet een gesprek aangaan met de bewuste collega, je andere collega's niet.
- Ga het gesprek met die man aan en vertel vanuit de ik-vorm wat je stoort.
- Bij tegenwerpingen of stiltes, vraag naar zijn visie, vraag hem om samen met jou een oplossing te verzinnen.
- Kijk hoe dit loopt.
- Verbetert het, maak een vervolgafspraak of laat tijdens de werkuren gewoon eens weten, dat je blij bent met de verandering(en).
- Verbetert het niet, maak een vervolgafspraak en geef dit aan. Geef hem aan, dat je graag een prettige samenwerking wil, je geen vrienden hoeft te worden, maar je elkaar als collega's dient te respecteren.
- Kom je er niet uit, vraag een gesprek met jullie leidinggevende aan en zie wat daar uit komt.
- Maak op een bepaald moment de keuze voor jezelf of je er mee om kunt gaan of niet. Blijf of zoek iets anders, maar blijf niet in die sfeer hangen. Kost je vanzelf je eigen kop namelijk.
En bovenal, stop met alle aannames en zogenaamde inside information van andere collega's. Daar heb jij namelijk niets mee te maken, je hebt met hem te maken.
Succes!
Jij stoort je aan de bewuste collega, je andere collega's niet, jij werkt er net een maand, je andere collega's niet, jij moet een gesprek aangaan met de bewuste collega, je andere collega's niet.
- Ga het gesprek met die man aan en vertel vanuit de ik-vorm wat je stoort.
- Bij tegenwerpingen of stiltes, vraag naar zijn visie, vraag hem om samen met jou een oplossing te verzinnen.
- Kijk hoe dit loopt.
- Verbetert het, maak een vervolgafspraak of laat tijdens de werkuren gewoon eens weten, dat je blij bent met de verandering(en).
- Verbetert het niet, maak een vervolgafspraak en geef dit aan. Geef hem aan, dat je graag een prettige samenwerking wil, je geen vrienden hoeft te worden, maar je elkaar als collega's dient te respecteren.
- Kom je er niet uit, vraag een gesprek met jullie leidinggevende aan en zie wat daar uit komt.
- Maak op een bepaald moment de keuze voor jezelf of je er mee om kunt gaan of niet. Blijf of zoek iets anders, maar blijf niet in die sfeer hangen. Kost je vanzelf je eigen kop namelijk.
En bovenal, stop met alle aannames en zogenaamde inside information van andere collega's. Daar heb jij namelijk niets mee te maken, je hebt met hem te maken.
Succes!
maandag 1 december 2008 om 23:07
quote:CL2 schreef op 01 december 2008 @ 22:57:
Je maakt een zeer klassieke fout, je maakt aanname op aanname op aanname. Daarnaast vorm je een mening op basis van 'hear say'. Je hoort wat informatie van je collega's en vormt je mening. Beiden zijn jezelf aan te rekenen. Ik denk, dat je er heel verstandig aan doet de befaamde spiegel eens op te zoeken om wat zelfreflectie te gaan uitoefenen.
Jij stoort je aan de bewuste collega, je andere collega's niet, jij werkt er net een maand, je andere collega's niet, jij moet een gesprek aangaan met de bewuste collega, je andere collega's niet.
- Ga het gesprek met die man aan en vertel vanuit de ik-vorm wat je stoort.
- Bij tegenwerpingen of stiltes, vraag naar zijn visie, vraag hem om samen met jou een oplossing te verzinnen.
- Kijk hoe dit loopt.
- Verbetert het, maak een vervolgafspraak of laat tijdens de werkuren gewoon eens weten, dat je blij bent met de verandering(en).
- Verbetert het niet, maak een vervolgafspraak en geef dit aan. Geef hem aan, dat je graag een prettige samenwerking wil, je geen vrienden hoeft te worden, maar je elkaar als collega's dient te respecteren.
- Kom je er niet uit, vraag een gesprek met jullie leidinggevende aan en zie wat daar uit komt.
- Maak op een bepaald moment de keuze voor jezelf of je er mee om kunt gaan of niet. Blijf of zoek iets anders, maar blijf niet in die sfeer hangen. Kost je vanzelf je eigen kop namelijk.
En bovenal, stop met alle aannames en zogenaamde inside information van andere collega's. Daar heb jij namelijk niets mee te maken, je hebt met hem te maken.
Succes!
Goeie post CL2. Bij mij heeft het heel erg geholpen om vooral mijn waardering te laten blijken als het wel goed ging. Vaak voelen dat soort collega's zich namelijk op de een of andere manier miskend namelijk.
Laatst was ik nog speciaal naar mijn collega toegelopen om hem succes te wensen voor de komende bespreking met de klant. hij glom helemaal. Komt helemaal goed.
Mensen willen zo graag erkenning.
En je hebt helemaal gelijk: je trekt aan het kortste eind als jij niets constructiefs doet. Soms is dat niet erg en blijkt het kortste eind toch beter te zijn, soms ook niet.
Je maakt een zeer klassieke fout, je maakt aanname op aanname op aanname. Daarnaast vorm je een mening op basis van 'hear say'. Je hoort wat informatie van je collega's en vormt je mening. Beiden zijn jezelf aan te rekenen. Ik denk, dat je er heel verstandig aan doet de befaamde spiegel eens op te zoeken om wat zelfreflectie te gaan uitoefenen.
Jij stoort je aan de bewuste collega, je andere collega's niet, jij werkt er net een maand, je andere collega's niet, jij moet een gesprek aangaan met de bewuste collega, je andere collega's niet.
- Ga het gesprek met die man aan en vertel vanuit de ik-vorm wat je stoort.
- Bij tegenwerpingen of stiltes, vraag naar zijn visie, vraag hem om samen met jou een oplossing te verzinnen.
- Kijk hoe dit loopt.
- Verbetert het, maak een vervolgafspraak of laat tijdens de werkuren gewoon eens weten, dat je blij bent met de verandering(en).
- Verbetert het niet, maak een vervolgafspraak en geef dit aan. Geef hem aan, dat je graag een prettige samenwerking wil, je geen vrienden hoeft te worden, maar je elkaar als collega's dient te respecteren.
- Kom je er niet uit, vraag een gesprek met jullie leidinggevende aan en zie wat daar uit komt.
- Maak op een bepaald moment de keuze voor jezelf of je er mee om kunt gaan of niet. Blijf of zoek iets anders, maar blijf niet in die sfeer hangen. Kost je vanzelf je eigen kop namelijk.
En bovenal, stop met alle aannames en zogenaamde inside information van andere collega's. Daar heb jij namelijk niets mee te maken, je hebt met hem te maken.
Succes!
Goeie post CL2. Bij mij heeft het heel erg geholpen om vooral mijn waardering te laten blijken als het wel goed ging. Vaak voelen dat soort collega's zich namelijk op de een of andere manier miskend namelijk.
Laatst was ik nog speciaal naar mijn collega toegelopen om hem succes te wensen voor de komende bespreking met de klant. hij glom helemaal. Komt helemaal goed.
Mensen willen zo graag erkenning.
En je hebt helemaal gelijk: je trekt aan het kortste eind als jij niets constructiefs doet. Soms is dat niet erg en blijkt het kortste eind toch beter te zijn, soms ook niet.
maandag 1 december 2008 om 23:10
Je weet nooit wat er achter zit. Sommige mannen zijn kort door de bocht, omdat ze zo to the point denken en vergeten dat ze het ook aardiger zouden kunnen brengen. Mogelijk heeft dat niks te maken met jou, ziet hij jou alleen als onervaren en wil hij dat corrigeren. Het feit dat hem altijd de hand boven het hoofd wordt gehouden heeft er vermoedelijk mee te maken dat het een goede kracht is. Hoe beter hij is, hoe belangrijker het is voor het bedrijf om hem niet af te vallen want anders zouden ze hem kunnen verliezen. Misschien wil hij graag commanderen omdat hij een meerderwaardigheidsgevoel nodig heeft. Ik weet niet hoe zijn positie is, maar mannen (overigens ook vrouwen hoor) willen hun rangorde graag benadrukken. Hun status binnen hun bedrijf is van levensbelang voor ze. Om zichzelf superieur te voelen zullen ze een beginneling wat denigrerend behandelen.
Wat ik zou doen; ik zou me beperken tot mijn werk, dat zo goed mogelijk doen. Als jij heel goed bent krijg je vanzelf een hogere status en word je iemand waar zelfs deze man rekening mee moet houden.
Wat ik zou doen; ik zou me beperken tot mijn werk, dat zo goed mogelijk doen. Als jij heel goed bent krijg je vanzelf een hogere status en word je iemand waar zelfs deze man rekening mee moet houden.
maandag 1 december 2008 om 23:33
Je bent de newbee daar. De baan is leuk, de meeste collegae ook, eentje is niet zo leuk.
Nou dan heb ik nieuws voor je, overal waar je gaat werken zitten er een paar waar je niet zo goed mee overweg kan.
Hem kan je niet veranderen, maar wat let je om hem "in te pakken"?
Doe gewoon goed je werk en vraag hem gewoon af en toe dingen, hij is een stuk deskundiger dan jij en misschien voelt hij zich wel prettig als hij merkt dat jij dat waardeert.
En een maand is erg kort, misschien wordt hij op den duur wel gewoon een fijne collega, geef hem ook gewoon de kans. Lukt dat niet dan kan je altijd nog met je meerdere gaan praten.
Nou dan heb ik nieuws voor je, overal waar je gaat werken zitten er een paar waar je niet zo goed mee overweg kan.
Hem kan je niet veranderen, maar wat let je om hem "in te pakken"?
Doe gewoon goed je werk en vraag hem gewoon af en toe dingen, hij is een stuk deskundiger dan jij en misschien voelt hij zich wel prettig als hij merkt dat jij dat waardeert.
En een maand is erg kort, misschien wordt hij op den duur wel gewoon een fijne collega, geef hem ook gewoon de kans. Lukt dat niet dan kan je altijd nog met je meerdere gaan praten.
dinsdag 2 december 2008 om 19:22
@Suzan
Wat mij opvalt is dat jij je in jouw reacties alleen verdedigd tegen onterechte analyses en met argumenten komt waarom het niet zou kunnen werken. Hoe begrijpelijk dat ook misschien is in jouw situatie, dat is niet de manier om hier een weg in te vinden en een oplossing voor te zoeken.
Dat de rest niet met hem kan communiceren, betekent niet dat jij dat ook niet kunt. Ik heb in mijn carriere tal van voorbeelden geizen waarin ik toch wel kon omgaan met mensen die van vele anderen het stempel onmogelijk hadden gekregen. Ik ben eigenwijs genoeg om te denken dat het dus aan mij lag dat het wel lukte. En als ik dan kijk naar hoe ik dat bereikt heb, dan denk ik dat het kwam door verschillende factoren:
- oprechte interesse in de ander
- open, eerlijk en direct zijn
- begrip hebben voor het feit dat iedereen anders is en moeilijke mensen er vaak zelf de meeste last van hebben
- en het allerbelangrijkste: de ander altijd met respect behandelen.
Ik hoop dat je alle adviezen nog eens door wilt lezen. Het is al eerder gezegd, dit soort mensen kom je in elke baan tegen. En een ander kun je nooit veranderen, maar er zijn wel een aantal dingen in jezelf die je kunt veranderen/beinvloeden, te weten:
- je houding ten opzichte van de ander
- de manier waarop je over de ander denkt
- de invloed van de ander op jouw humeur.
Succes!
Wat mij opvalt is dat jij je in jouw reacties alleen verdedigd tegen onterechte analyses en met argumenten komt waarom het niet zou kunnen werken. Hoe begrijpelijk dat ook misschien is in jouw situatie, dat is niet de manier om hier een weg in te vinden en een oplossing voor te zoeken.
Dat de rest niet met hem kan communiceren, betekent niet dat jij dat ook niet kunt. Ik heb in mijn carriere tal van voorbeelden geizen waarin ik toch wel kon omgaan met mensen die van vele anderen het stempel onmogelijk hadden gekregen. Ik ben eigenwijs genoeg om te denken dat het dus aan mij lag dat het wel lukte. En als ik dan kijk naar hoe ik dat bereikt heb, dan denk ik dat het kwam door verschillende factoren:
- oprechte interesse in de ander
- open, eerlijk en direct zijn
- begrip hebben voor het feit dat iedereen anders is en moeilijke mensen er vaak zelf de meeste last van hebben
- en het allerbelangrijkste: de ander altijd met respect behandelen.
Ik hoop dat je alle adviezen nog eens door wilt lezen. Het is al eerder gezegd, dit soort mensen kom je in elke baan tegen. En een ander kun je nooit veranderen, maar er zijn wel een aantal dingen in jezelf die je kunt veranderen/beinvloeden, te weten:
- je houding ten opzichte van de ander
- de manier waarop je over de ander denkt
- de invloed van de ander op jouw humeur.
Succes!
dinsdag 2 december 2008 om 20:35
quote:8Suzan9 schreef op 01 december 2008 @ 22:29:
Bedankt voor jullie reacties tot nu toe.
Ik heb al meerdere keren een opmerking terug gegeven, wat er ook niet bepaald vriendelijk uitkwam vond ik zelf.
En wat vond hij?? Dat heb je niet gevraagd, dat vul je zelf in.
Dan krijg ik verder geen reactie er op. Misschien praatte je wel onzin , maar weet je niet want: Dat heb je niet gevraagd, dat vul je zelf in.
Praten is niet mogelijk met hem. Nog niet geprobeerd toch? Jij klaagt liever bij de leidinggevende..
Zelfs de werknemers die er al lang werken kunnen geen echt gesprek met hem voeren volgens mij. Dat heb je niet zelf geprobeerd, dat vul je zelf in.
Meer dan 2 keer over en weer komt het niet. De boodschap komt niet aan bij hem lijkt het vaak. Dat weet je niet, dat vul je zelf in.
Daarom ben ik ook naar de leidinggevende (ook een collega) gegaan, omdat zij volgens mij 1 van de enige is die iets bij hem kan losmaken. Dat weet je niet, dat vul je zelf in.
Trouwens, hoe hij tegen mij doet doet hij ook tegen anderen. Alleen die werken niet nauw met hem samen en interesseert het daardoor ook niets. Dat heb je niet gevraagd/weet je niet, dat vul je zelf in.
@ nummerzoveel: Zo heel veel fouten maak ik niet. Ik werk er natuurlijk nog maar net, maar weet voor mijn gevoel al heel veel.
Je zit nog in je proeftijd, al een beoordeling gehad? Zou ik toch eerst even afwachten...
Alles wat ik aan hem vraag om juist fouten te voorkomen, is hem teveel moeite om te beantwoorden..
heb jij (als zender vd boodschap) het wel duidelijk gevraagd??
Wat hier al is gezegd ga je enkel uit van aannames, en behoorlijk flinke aannames ook nog..
Kijk eens wat kritischer naar jezelf ipv de schuld bij hem te leggen. Baseer je kritiek op gegronde argumenten en ben vervolgens een grote meid en ga ZELF het gesprek met hem aan.
Bedankt voor jullie reacties tot nu toe.
Ik heb al meerdere keren een opmerking terug gegeven, wat er ook niet bepaald vriendelijk uitkwam vond ik zelf.
En wat vond hij?? Dat heb je niet gevraagd, dat vul je zelf in.
Dan krijg ik verder geen reactie er op. Misschien praatte je wel onzin , maar weet je niet want: Dat heb je niet gevraagd, dat vul je zelf in.
Praten is niet mogelijk met hem. Nog niet geprobeerd toch? Jij klaagt liever bij de leidinggevende..
Zelfs de werknemers die er al lang werken kunnen geen echt gesprek met hem voeren volgens mij. Dat heb je niet zelf geprobeerd, dat vul je zelf in.
Meer dan 2 keer over en weer komt het niet. De boodschap komt niet aan bij hem lijkt het vaak. Dat weet je niet, dat vul je zelf in.
Daarom ben ik ook naar de leidinggevende (ook een collega) gegaan, omdat zij volgens mij 1 van de enige is die iets bij hem kan losmaken. Dat weet je niet, dat vul je zelf in.
Trouwens, hoe hij tegen mij doet doet hij ook tegen anderen. Alleen die werken niet nauw met hem samen en interesseert het daardoor ook niets. Dat heb je niet gevraagd/weet je niet, dat vul je zelf in.
@ nummerzoveel: Zo heel veel fouten maak ik niet. Ik werk er natuurlijk nog maar net, maar weet voor mijn gevoel al heel veel.
Je zit nog in je proeftijd, al een beoordeling gehad? Zou ik toch eerst even afwachten...
Alles wat ik aan hem vraag om juist fouten te voorkomen, is hem teveel moeite om te beantwoorden..
heb jij (als zender vd boodschap) het wel duidelijk gevraagd??
Wat hier al is gezegd ga je enkel uit van aannames, en behoorlijk flinke aannames ook nog..
Kijk eens wat kritischer naar jezelf ipv de schuld bij hem te leggen. Baseer je kritiek op gegronde argumenten en ben vervolgens een grote meid en ga ZELF het gesprek met hem aan.
dinsdag 2 december 2008 om 22:07
Vandaag dus geprobeerd een gesprek aan te gaan. Op een moment dat het rustig was ben ik begonnen met 'ik wil het heel graag ergens met je overhebben..' Toen ik z'n aandacht had ben ik verder gegaan. Het het echt netjes vertelt, alles gedaan in de 'ik' vorm en zo en mezelf niet aanvallend naar hem opgesteld.
Alleen zijn reactie was vreselijk.. In het begin schoot hij totaal in de verdediging met 'zo heb ik niet gedaan' en erachter volgende een 'Maar jij doet...'. Ik uitgelegd dat ik het zo aanvoelde en dat ik het graag uitgepraat wil hebben en heb ook doorgevraagd over wat hij over mij zei. O.a. dat ik ongeïnteresseerd ben in het werk. Na er serieus over nagedacht te hebben kwam ik tot de conclusie dat dit echt niet waar is. Het werk interesseert me enorm en volgens een andere collega is dit te zien aan me (zij ze een paar dagen terug in een gesprekje over hoe het ging). Dus nu vraag ik me dus weer af wat ik me echt moet aantrekken van z'n beschuldigingen nadat ik echt over ze heb nagedacht maar niet vind dat ze oprecht zijn. Maar goed, ik zal er op gaan letten. Misschien heeft hij toch gelijk en zie ik dit later pas.
Maar, nu ik het 'besproken' heb (nouja, eigenlijk verschoof hij mijn opmerkingen en vuurde meteen dingen terug. Hierdoor was ik zo overdonderd dat ik niet meer het gesprek om kon keren zeg maar) is de situatie alleen maar verergerd. Hij zegt nu echt haast niets meer tegen me, alleen het hoog nodige. De sfeer is om te snijden.
-Even over de opmerking die ik hier las dat ik liever bij de leidinggevende 'klaag'. Ik heb het er alleen met haar over gehad en niet alles tot in de detail vertelt. Het zat mij namelijk ook erg hoog dat ik er gewoon met iemand over moest praten. En ze is niet de 'hoge baas', maar meer een soort van team hoofd. Doet voor de rest hetzelfde werk, maar is het aanspreekpunt van de mensen.
-Waarom andere collega's zich niet aan hem ergeren; Ik werk erg hecht met hem samen en andere collegae zijn van andere 'afdelingen'. Ze hebben dus niet veel met hem nodig. Het werk wat hij doet doet hij goed.
Alleen zijn reactie was vreselijk.. In het begin schoot hij totaal in de verdediging met 'zo heb ik niet gedaan' en erachter volgende een 'Maar jij doet...'. Ik uitgelegd dat ik het zo aanvoelde en dat ik het graag uitgepraat wil hebben en heb ook doorgevraagd over wat hij over mij zei. O.a. dat ik ongeïnteresseerd ben in het werk. Na er serieus over nagedacht te hebben kwam ik tot de conclusie dat dit echt niet waar is. Het werk interesseert me enorm en volgens een andere collega is dit te zien aan me (zij ze een paar dagen terug in een gesprekje over hoe het ging). Dus nu vraag ik me dus weer af wat ik me echt moet aantrekken van z'n beschuldigingen nadat ik echt over ze heb nagedacht maar niet vind dat ze oprecht zijn. Maar goed, ik zal er op gaan letten. Misschien heeft hij toch gelijk en zie ik dit later pas.
Maar, nu ik het 'besproken' heb (nouja, eigenlijk verschoof hij mijn opmerkingen en vuurde meteen dingen terug. Hierdoor was ik zo overdonderd dat ik niet meer het gesprek om kon keren zeg maar) is de situatie alleen maar verergerd. Hij zegt nu echt haast niets meer tegen me, alleen het hoog nodige. De sfeer is om te snijden.
-Even over de opmerking die ik hier las dat ik liever bij de leidinggevende 'klaag'. Ik heb het er alleen met haar over gehad en niet alles tot in de detail vertelt. Het zat mij namelijk ook erg hoog dat ik er gewoon met iemand over moest praten. En ze is niet de 'hoge baas', maar meer een soort van team hoofd. Doet voor de rest hetzelfde werk, maar is het aanspreekpunt van de mensen.
-Waarom andere collega's zich niet aan hem ergeren; Ik werk erg hecht met hem samen en andere collegae zijn van andere 'afdelingen'. Ze hebben dus niet veel met hem nodig. Het werk wat hij doet doet hij goed.
