Werk & Studie
alle pijlers
Vinden jullie solliciteren ook zo sloooopend?
donderdag 29 november 2007 om 22:07
Hoi allemaal,
Ik ben nu ongeveer drie maanden afgestudeerd en op zoek naar een baan (als pedagoog), maar ik moet zeggen; het valt me niet mee....Iedereen heeft het over een krappe arbeidsmarkt, maar als je net bent afgestudeerd blijft het toch lastig zo zonder werkervaring hoor..
Ik heb op zich al wel een paar hele leuke gesprekken gehad, en ook al wel twee keer een baan aangeboden gekregen, die het niet helemáál waren, dus ik ben zelf ook wel kritisch...maar: steeds weer op zoek gaan naar leuke organisaties/vacatures, je goed inlezen, brieven schrijven, je goed voorbereiden op een gesprek; ik vind het echt slopend! En ik ben er ook steeds zo mee bezig, wachten op een telefoontje, pffff. Hoe doen jullie dat? voor je het weet ben je alleen nog maar bezig met solliciteren.....
Ik ben nu ongeveer drie maanden afgestudeerd en op zoek naar een baan (als pedagoog), maar ik moet zeggen; het valt me niet mee....Iedereen heeft het over een krappe arbeidsmarkt, maar als je net bent afgestudeerd blijft het toch lastig zo zonder werkervaring hoor..
Ik heb op zich al wel een paar hele leuke gesprekken gehad, en ook al wel twee keer een baan aangeboden gekregen, die het niet helemáál waren, dus ik ben zelf ook wel kritisch...maar: steeds weer op zoek gaan naar leuke organisaties/vacatures, je goed inlezen, brieven schrijven, je goed voorbereiden op een gesprek; ik vind het echt slopend! En ik ben er ook steeds zo mee bezig, wachten op een telefoontje, pffff. Hoe doen jullie dat? voor je het weet ben je alleen nog maar bezig met solliciteren.....
vrijdag 30 november 2007 om 14:37
@ nlies; geldt dat voor jou? Dat je twee jaar solliciteert zonder een voet aan de grond te krijgen? Lijkt me slopend. Maar mijn achtergrond is dus ook complexer; in 2004 geprobeerd de overstap te maken naar nieuwe sector door duaal te proberen, dat lukte niet. Toen baan opgezegd om parttime baan te vinden waarnaast ik kon studeren, stagelopen, vrijwilligerswerk etc en nu afgestudeerd. Is in totaal ook een traject van meer dan 3 jaar. Dat stond er niet allemaal, maar goed daar is nu al genoeg over gezegd. Veel succes met solliciteren, ik heb gemerkt dat open sollicitaties langzamer werken, maar wel resultaat boeken in de zin van leuke gesprekken.
vrijdag 30 november 2007 om 20:42
klopt, ik ben dus wegens bedrijfssluiting al wat jaren zonder werk, te oud, geen goede papieren (meer) ik ben echt niet in het zwarte gat gevallen hoor, heb afgelopen week n paar gesprekken gehad, denk je best positief, maar nee hor, je bent t toch niet, of je ziet al aan hun houding dat ze je opgeroepen hebben wegens gebrek aan anderen , maar er al van uit gaan dat t toch niets zal worden. dan liever maar gelijk n brief met afwijzing
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 1 december 2007 om 09:56
Laraje openingspost riep bij mij inderdaad het beeld op van een verwende 24jarige die na 3 maandjes solliciteren al zit huilen. Dat vind ik aanstellen dus dan zeg ik dat.
In jouw situatie: goed dat je een studie hebt gedaan naast je werk en dat je nu aan het rondkijken bent.
Ik denk alleen dat je insteek verkeerd is:
1) Werkervaring = werkervaring of het nu in dezelfde branche is of niet. (Ik ben vanuit de zorg de commerciele kant ingerold, zonder dat ik ook maar enig idee had van sales. Kwestie van jezelf goed verkopen)
2) Als je een andere kant op wilt dan moet je soms een stap terug doen. Qua verantwoordelijkheden, qua salaris, qua functieinhoud. Is niet leuk, maar zo ontwikkel je nieuwe vaardigheden die bij je nieuwe vak horen en zo heb je ook de kans om echjt te leren. Want op een bepaald niveau accepteert men eerder dat je fouten maakt (als je maar laat zien van je fouten te leren)
3) Ja solliciteren naast een fulltime baan is zwaar, maar slopend?
In jouw situatie: goed dat je een studie hebt gedaan naast je werk en dat je nu aan het rondkijken bent.
Ik denk alleen dat je insteek verkeerd is:
1) Werkervaring = werkervaring of het nu in dezelfde branche is of niet. (Ik ben vanuit de zorg de commerciele kant ingerold, zonder dat ik ook maar enig idee had van sales. Kwestie van jezelf goed verkopen)
2) Als je een andere kant op wilt dan moet je soms een stap terug doen. Qua verantwoordelijkheden, qua salaris, qua functieinhoud. Is niet leuk, maar zo ontwikkel je nieuwe vaardigheden die bij je nieuwe vak horen en zo heb je ook de kans om echjt te leren. Want op een bepaald niveau accepteert men eerder dat je fouten maakt (als je maar laat zien van je fouten te leren)
3) Ja solliciteren naast een fulltime baan is zwaar, maar slopend?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 1 december 2007 om 10:19
@Zzus Ik vind dat je heel erg vanuit jezelf redeneert. Jij hebt ook een overstap gemaakt, dus jij weet precies hoe dat is. Ik switch echter tussen hele andere sectoren, dus misschien is dat heel anders. Ook geef je aan dat het helemaal niet slopend is, maar zwaar. Wie bepaalt dat? Voor mij is het dus slopend. Misschien heeft dat te maken met iets ergs dat er privé is gebeurd deze zomer, maar ik heb helemaal geen zin om daar over te vertellen, en dat zou ook niet moeten hoeven. Als ik aangeef dat het voor mij slopend is op dit moment, dan is dat zo. En als je je zo slecht in een ander kunt inleven; reageer dan niet.
zaterdag 1 december 2007 om 11:47
Lara, wat wil je nou?
De titel van je topic is nota bene "vinden jullie solliciteren ook zo loodzwaar?" Dat is een concrete vraag waarop Zuss reageert met "ja solliciteren is zwaar, maar slopend?" Vervolgens geef jij haar de kous op de kop. Waarom? Je stelt een vraag, iemand geeft antwoord, jij denkt er anders over, klaar toch?
Overigens denk ik zelf dat de adviezen die Zuss geeft wel degelijk de moeite van het overdenken waard zijn. Misschien kun je er toch je voordeel mee doen.
De titel van je topic is nota bene "vinden jullie solliciteren ook zo loodzwaar?" Dat is een concrete vraag waarop Zuss reageert met "ja solliciteren is zwaar, maar slopend?" Vervolgens geef jij haar de kous op de kop. Waarom? Je stelt een vraag, iemand geeft antwoord, jij denkt er anders over, klaar toch?
Overigens denk ik zelf dat de adviezen die Zuss geeft wel degelijk de moeite van het overdenken waard zijn. Misschien kun je er toch je voordeel mee doen.
zaterdag 1 december 2007 om 13:19
zaterdag 1 december 2007 om 13:23
Nog een tip:als je geen antwoord wilt stel dan de vraag niet.
En nog 1 dan: leer lezen: sinds wanneer zijn de zorg en sales geen 2 totaal verschillende sectoren?
En vooruit, omdat ik de lulligste niet ben, nóg een tip: Doe iets aan je communicatieve vaardigheden en ga aan zelfreflectie doen. Lijken mij basiseigenschappen voor een pedagoog.
En nog 1 dan: leer lezen: sinds wanneer zijn de zorg en sales geen 2 totaal verschillende sectoren?
En vooruit, omdat ik de lulligste niet ben, nóg een tip: Doe iets aan je communicatieve vaardigheden en ga aan zelfreflectie doen. Lijken mij basiseigenschappen voor een pedagoog.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 1 december 2007 om 13:49
Ik vind het raar dat je eerst moet afzien in een stomme baan en dan na tien jaar mag je eens voor een leuke baan in aanmerking komen. Ondertussen zit half nederland thuis met een burn-out. Goh, hoe zou dat toch komen?
Nee, ik vind het heel verstandig dat je meteen kritisch bent en uitkijkt naar een leuke baan die bij je past! Wat bij de een past hoeft echt niet bij de ander te passen. Zo kan iedereen meteen met leuk werk beginnen! En als de leuke banen dun gezaaid zijn moeten we ons afvragen of het systeem wel klopt: Waarom is er zoveel geestdodend werk? Waarom moeten we zo hard werken? Waarom zijn we zo materialistisch?
Verder zou ik het ook slopend vinden om maar liefst drie gesprekken per week te hebben en dan nog steeds geen baan! Ik krijg ook veel afwijzingen al op basis van de brief en de cv en dat is toch zonde van de moeite en de tijd die je erin gestoken hebt. Het hele solliciteren heeft toch iets inefficients. Ik vind het daarom een goede zaak als de arbeidsmarkt nog krapper wordt, zodat werkgevers wat minder op safe spelen en iemand aan durven te nemen op basis van capaciteiten.
Nee, ik vind het heel verstandig dat je meteen kritisch bent en uitkijkt naar een leuke baan die bij je past! Wat bij de een past hoeft echt niet bij de ander te passen. Zo kan iedereen meteen met leuk werk beginnen! En als de leuke banen dun gezaaid zijn moeten we ons afvragen of het systeem wel klopt: Waarom is er zoveel geestdodend werk? Waarom moeten we zo hard werken? Waarom zijn we zo materialistisch?
Verder zou ik het ook slopend vinden om maar liefst drie gesprekken per week te hebben en dan nog steeds geen baan! Ik krijg ook veel afwijzingen al op basis van de brief en de cv en dat is toch zonde van de moeite en de tijd die je erin gestoken hebt. Het hele solliciteren heeft toch iets inefficients. Ik vind het daarom een goede zaak als de arbeidsmarkt nog krapper wordt, zodat werkgevers wat minder op safe spelen en iemand aan durven te nemen op basis van capaciteiten.
zaterdag 1 december 2007 om 19:01
Tubbetje je overdrijft.
Ten 1e is er helemaal niks mis met genoegen nemen met een baan die het misschien net niet helemaal is. Al is het maar omdat je vanuit de positie als werkende veel makkelijker aan een baan komt. Ook is het (zoals ik al zei) een goede manier om de theorie te gebruiken in de praktijk zonder dat je meteen afgerekend wordt op fouten.
En natuurlijk hoef je dat geen jaren te doen, wie zegt dat in vredesnaam? Niemand hier in ieder geval.
Burn out heeft niet alleen te maken met werk maar vooral met je persoonlijkheid.
De rest van je betoog is natuurlijk gelul. Jij vindt dat er alleen nog maar uitdagende banen mogen bestaan, hoe wilde jij die leuke uitdagende baan uitvoeren als er niet iemand aan de lopende staat om jouw pc / bureau / pennenbakje etc etc in elkaar te zetten of in te pakken?
Ten 1e is er helemaal niks mis met genoegen nemen met een baan die het misschien net niet helemaal is. Al is het maar omdat je vanuit de positie als werkende veel makkelijker aan een baan komt. Ook is het (zoals ik al zei) een goede manier om de theorie te gebruiken in de praktijk zonder dat je meteen afgerekend wordt op fouten.
En natuurlijk hoef je dat geen jaren te doen, wie zegt dat in vredesnaam? Niemand hier in ieder geval.
Burn out heeft niet alleen te maken met werk maar vooral met je persoonlijkheid.
De rest van je betoog is natuurlijk gelul. Jij vindt dat er alleen nog maar uitdagende banen mogen bestaan, hoe wilde jij die leuke uitdagende baan uitvoeren als er niet iemand aan de lopende staat om jouw pc / bureau / pennenbakje etc etc in elkaar te zetten of in te pakken?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 1 december 2007 om 19:44
De arbeidsmarkt is een markt als elke andere. Als jij niets te bieden hebt zul je geen werk vinden; als jij iets bijzonders te bieden hebt zul je vlug een goedbetaalde baan vinden. Het recht op leuk werk bestaat niet. Dat laat onverlet dat eenieder streeft naar werk wat zo leuk mogelijk is. Vaak is het noodzakelijk dat je daarvoor opleidingen volgt, werkervaring opdoet en onderop begint. Je hóeft dat natuurlijk niet te doen. Het staat je vrij om genoegen te nemen met minder prettig werk of minder salaris. Klaarblijkelijk slaagt TO er vooralsnog niet in passend werk te vinden. Dat heeft een oorzaak. Als TO alsnog wil slagen bij het vinden van leuk werk dan zou zij er verstandig aan doen om de oorzaak te achterhalen en vervolgens haar strategie aan te passen.
zaterdag 1 december 2007 om 21:05
Ik vind het geen gelul. Niet iedereen vind hetzelfde uitdagend. Ik heb een collega die ongeveer even hoogopgeleid is als ik, die het heerlijk vindt om de hele middag routinewerk te doen. Van hetzelfde werk word ik stapelmesjokke.
Ik vind dat werkgevers / bedrijven best hun best mogen doen om werk interessant te maken. (O dear, hier ga ik vast spijt van krijgen, wij gaan het komende jaar voor het eerst mensen aannemen.
- tot nu toe altijd met freelancers gewerkt...)
zaterdag 1 december 2007 om 21:13
Ik sta te kijken van de verwachtingen die mensen tegenwoordig hebben, gelijk de ideale baan vinden na het afstuderen, gelijk een koophuis willen met complete inrichting etc. Snap best dat je gelijk je "ideale" baan wilt maar soms is die even niet voorhanden en dan zit er even niets anders op dan wat anders aan te pakken for the time being
zaterdag 1 december 2007 om 23:39
Tsja, werkervaring wordt heel vaak dus gewoon niet gezien als werkervaring door werkgevers als het niet relevante werkervaring betreft. Dat is althans het beeld wat ik terug krijg. Je kunt nog zoveel werkervaring op andere vlakken hebben en daarbij de nodige erg nuttige professionele kwaliteiten opgedaan hebben, maar als een bedrijf naar werkervaring vraagt is het doorgaans toch echt relevante werkervaring (bij vak-inhoudelijke functies dan; voor managers kan het vaak wat anders gelden).
Als ik het even heel realistisch bekijk moet je er toch vanuit gaan dat je nu als broekie, als nieuweling, in deze sector wilt gaan beginnen. Dus dat je qua salaris en qua werkzaamheden binnen deze functie, binnen deze sector aan het begin van je carrière zult staan. Dat betekent dus ook dat je grote kans hebt dat het start-salaris lager uit zal vallen dan wat je binnen je baan verdient waar je wel al veel relevante werkervaring in hebt.
Dat is één van de punten die erg lastig zijn als je een carriere switch wilt maken: je moet toch doorgaans weer helemaal onderaan de ladder beginnen. En dat is moeilijk. Ik heb een klein jaar geleden zelf heel goed moeten nadenken over wat ik verder met mijn carriere wilde en heb toen goed naar mijn opties gekeken. Daarbij kwam ik ook tot de conclusie dat de enige manier om verder te komen en op gelijk salaris te kunnen blijven was om toch door te gaan in dat soort functies waarin ik relevante ervaring had. Ik heb wel wat meer hands-on ervaring met een aantal gerelateerde beroepen, maar niet officieel qua werkervaring zoals mensen dat zoeken. En ALS je er dan al tussenkomt in een dergelijke functie begin je weer onderaan de ladder in zo'n functie. Voor mij een reden om toch expliciet te kiezen uit de functies die ik wel beheerste en daarbij dus inderdaad qua salaris gelijk op te kunnen blijven gaan.
Dus ik denk dat dat ook wel iets is wat je heel goed moet overdenken: wil je die carriere switch maken en ben je daarvoor bereid om salaris in te leveren? In hoeverre het echt nodig is om salaris in te leveren weet ik niet, dat hangt af van je huidige en je -hopelijk- toekomstige functie. Maar als je je orienteert met die keuze, kijk dan wel realistisch naar de starters salarissen voor de functie die jij ambieert. Mocht het lukken om een baan te vinden voor meer salaris dan het normale starterssalaris dan zou dat mooi zijn voor je, maar ik raad je aan om er toch niet op te rekenen....
Als ik het even heel realistisch bekijk moet je er toch vanuit gaan dat je nu als broekie, als nieuweling, in deze sector wilt gaan beginnen. Dus dat je qua salaris en qua werkzaamheden binnen deze functie, binnen deze sector aan het begin van je carrière zult staan. Dat betekent dus ook dat je grote kans hebt dat het start-salaris lager uit zal vallen dan wat je binnen je baan verdient waar je wel al veel relevante werkervaring in hebt.
Dat is één van de punten die erg lastig zijn als je een carriere switch wilt maken: je moet toch doorgaans weer helemaal onderaan de ladder beginnen. En dat is moeilijk. Ik heb een klein jaar geleden zelf heel goed moeten nadenken over wat ik verder met mijn carriere wilde en heb toen goed naar mijn opties gekeken. Daarbij kwam ik ook tot de conclusie dat de enige manier om verder te komen en op gelijk salaris te kunnen blijven was om toch door te gaan in dat soort functies waarin ik relevante ervaring had. Ik heb wel wat meer hands-on ervaring met een aantal gerelateerde beroepen, maar niet officieel qua werkervaring zoals mensen dat zoeken. En ALS je er dan al tussenkomt in een dergelijke functie begin je weer onderaan de ladder in zo'n functie. Voor mij een reden om toch expliciet te kiezen uit de functies die ik wel beheerste en daarbij dus inderdaad qua salaris gelijk op te kunnen blijven gaan.
Dus ik denk dat dat ook wel iets is wat je heel goed moet overdenken: wil je die carriere switch maken en ben je daarvoor bereid om salaris in te leveren? In hoeverre het echt nodig is om salaris in te leveren weet ik niet, dat hangt af van je huidige en je -hopelijk- toekomstige functie. Maar als je je orienteert met die keuze, kijk dan wel realistisch naar de starters salarissen voor de functie die jij ambieert. Mocht het lukken om een baan te vinden voor meer salaris dan het normale starterssalaris dan zou dat mooi zijn voor je, maar ik raad je aan om er toch niet op te rekenen....
zondag 2 december 2007 om 10:27
Kiks, als het echt om vakinhoudelijke zaken gaat dan denk ik ook dat werkgevers anders kijken. Maar in het ene vak doe je (op een andere manier misschien) soms vaardigheden op die je in een ander vak ook kunt gebruiken.
Mijn ervaring is dat werkgevers daar echt wel op letten, vooral als men daarnaast ook nog eens een studie heeft gedaan die vakinhoudelijk wel raakvlakken heeft.
Mijn ervaring is dat werkgevers daar echt wel op letten, vooral als men daarnaast ook nog eens een studie heeft gedaan die vakinhoudelijk wel raakvlakken heeft.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 2 december 2007 om 14:44
Het zal denk ik van de branche afhangen hoe men er tegen aan kijkt. Mijn ervaring is dus dat men doorgaans alleen tegen andere werkervaring aankijkt op het moment dat je ook al echt vakinhoudelijk relevante werkervaring hebt.
Men kan behoorlijk kieskeurig zijn, zelfs al zit de werkgever in een arbeidsmarkt waarin werknemers het voor het kiezen hebben....
Men kan behoorlijk kieskeurig zijn, zelfs al zit de werkgever in een arbeidsmarkt waarin werknemers het voor het kiezen hebben....
zondag 2 december 2007 om 16:05
Die ervaring heb ik ook. Ze kijken zelfs niet naar verwantschap in studies, bijv. solliciteer je op een hbo-functie, dan vragen ze die ene specifieke hbo-opleiding en als je een andere, verwante studie (op de universiteit) hebt gedaan word je er al niet uitgefilterd.
anoniem_49810 wijzigde dit bericht op 02-12-2007 16:05
Reden: spelfout
Reden: spelfout
% gewijzigd
zondag 2 december 2007 om 16:09
Zoiets geestdodends als een lopende band kunnen ze natuurlijk afschaffen. Het taylorisme is achterhaald, werken in teams is het inspirerende toverwoord! In de autobranche doen ze dat vaak: werknemers rouleren per dag (of uur) de taken en zijn samen verantwoordelijk voor de productie van een gehele auto, resultaat is gemotiveerdere werknemers en minder ziekteverzuim.
zondag 2 december 2007 om 18:59
zondag 2 december 2007 om 19:13
Dan is binnen no time de fabriek op de fles, hoe wilde jij zo goedkoop mogelijk een auto in elkaar zetten? Of je nu het ene knopje aanzet of het andere, het zal toch aan de lopende band moeten.
Auto industrie is mi niet zo'n best voorbeeld, in heel veel autofabrieken komt geen mens meer aan te pas.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 2 december 2007 om 19:27
Solliciteren vreet bij mij ook echt energie. Ik ben al bijna een half jaar geleden afgestudeerd, maar kan maar geen baan vinden. Ondertussen werk ik ruim 40 uur, volg ik een paar cursussen in de avonduren en ben verder dus druk bezig met solliciteren naar een andere "echte" baan.
Ik solliciteer op vrij uiteenlopende functies, omdat ik veel dingen leuk vind. Dit betekent wel dat ik iedere keer opnieuw een originele brief moet schrijven en daar gaat best veel tijd en moeite inzitten. Evenals de gesprekken goed voorbereiden, gesprekken voeren enz. Wat ik dan wel helemaal frustrerend vind is dat veel organisaties de moeite niet nemen om een reactie te geven, afspraken diverse keren verzetten, je eindeloos laten wachten enz. Maar daar is geloof ik al een ander topic over... Maar ik weet dus waar je het over hebt!
Ik probeer maar positief te blijven en ik hoop dat ik snel een leuke baan vind!
Jij ook veel succes!!
zondag 2 december 2007 om 19:29
Zuss,
Het zou toch jammer zijn als allerlei vernieuwende concepten die zouden kunnen leiden tot lager ziekteverzuim en meer gemotiveerd personeel aan jou en mij voorbij zouden gaan? Vandaar mijn uitnodiging aan Tubbetje om deze concepten in praktijk te brengen. Uit een ander topic begrijp ik dat Tubbetje overweegt om thuiswerk te gaan doen. Ik zie met belangstelling haar visie op motiverend en inspirerend thuiswerk tegemoet. Of is thuiswerk nou bij uitstek iets dat mensen doen omdat er gewoon brood op de plank moet komen en ze rekening willen houden met schooltijden? Iets wat als het ware noodzakelijk is, in plaats van inspirerend en motiverend? Hetgeen voor zoveel ander werk geldt?
Het zou toch jammer zijn als allerlei vernieuwende concepten die zouden kunnen leiden tot lager ziekteverzuim en meer gemotiveerd personeel aan jou en mij voorbij zouden gaan? Vandaar mijn uitnodiging aan Tubbetje om deze concepten in praktijk te brengen. Uit een ander topic begrijp ik dat Tubbetje overweegt om thuiswerk te gaan doen. Ik zie met belangstelling haar visie op motiverend en inspirerend thuiswerk tegemoet. Of is thuiswerk nou bij uitstek iets dat mensen doen omdat er gewoon brood op de plank moet komen en ze rekening willen houden met schooltijden? Iets wat als het ware noodzakelijk is, in plaats van inspirerend en motiverend? Hetgeen voor zoveel ander werk geldt?
zondag 2 december 2007 om 19:40
Mocht Tubbetje deze uitdaging aangaan, dan heb ik nog een tip. Verdiep je nog even in onderzoek naar werkomstandigheden van productiepersoneel. Uit meerdere studies blijkt dat men niet altijd wenst te rouleren van taak. Men is tevreden met de taak die men uitvoert. Het wordt zelfs als vervelend ervaren om van taak te moeten wisselen. Maar dat even terzijde, is niet helemaal van toepassing op de vraag of ik solliciteren ook zo sloooopend vind.
Om daar nog even op te antwoorden: nee, ik vind het niet slopend. Maar het kost zeker energie en tijd om goed voorbereid bij een gesprek aan te komen!
Om daar nog even op te antwoorden: nee, ik vind het niet slopend. Maar het kost zeker energie en tijd om goed voorbereid bij een gesprek aan te komen!
anoniem_42552 wijzigde dit bericht op 02-12-2007 19:41
Reden: kleine nuance aangebracht ;-)
Reden: kleine nuance aangebracht ;-)
% gewijzigd
zondag 2 december 2007 om 19:45
Ik denk dat je het zogenaamde geestdodende werk op zich niet leuker kan maken dan het is. Wat je wel kunt doen is werken aan de sfeer, zorgen dat men zich gewaardeert voelt, dat men zeggenschap heeft over hoe een bepaalde taak in te vullen etc etc. Maar een knopje aan zetten is een knopje aan zetten.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
