Werk & Studie
alle pijlers
Vinden jullie solliciteren ook zo sloooopend?
donderdag 29 november 2007 om 22:07
Hoi allemaal,
Ik ben nu ongeveer drie maanden afgestudeerd en op zoek naar een baan (als pedagoog), maar ik moet zeggen; het valt me niet mee....Iedereen heeft het over een krappe arbeidsmarkt, maar als je net bent afgestudeerd blijft het toch lastig zo zonder werkervaring hoor..
Ik heb op zich al wel een paar hele leuke gesprekken gehad, en ook al wel twee keer een baan aangeboden gekregen, die het niet helemáál waren, dus ik ben zelf ook wel kritisch...maar: steeds weer op zoek gaan naar leuke organisaties/vacatures, je goed inlezen, brieven schrijven, je goed voorbereiden op een gesprek; ik vind het echt slopend! En ik ben er ook steeds zo mee bezig, wachten op een telefoontje, pffff. Hoe doen jullie dat? voor je het weet ben je alleen nog maar bezig met solliciteren.....
Ik ben nu ongeveer drie maanden afgestudeerd en op zoek naar een baan (als pedagoog), maar ik moet zeggen; het valt me niet mee....Iedereen heeft het over een krappe arbeidsmarkt, maar als je net bent afgestudeerd blijft het toch lastig zo zonder werkervaring hoor..
Ik heb op zich al wel een paar hele leuke gesprekken gehad, en ook al wel twee keer een baan aangeboden gekregen, die het niet helemáál waren, dus ik ben zelf ook wel kritisch...maar: steeds weer op zoek gaan naar leuke organisaties/vacatures, je goed inlezen, brieven schrijven, je goed voorbereiden op een gesprek; ik vind het echt slopend! En ik ben er ook steeds zo mee bezig, wachten op een telefoontje, pffff. Hoe doen jullie dat? voor je het weet ben je alleen nog maar bezig met solliciteren.....
maandag 3 december 2007 om 00:16
Ondanks alle aanvullingen op je openingspost, krijg ik nog steeds een vreemd beeld van het geheel. Je bent sinds kort afgestudeerd, wilt nu een leuke, nieuwe baan en vind solliciteren slopend (even kort door de bocht).
Er is niets mis mee om een beetje kritisch te zijn ten opzichte van een nieuwe baan, maar soms kan een baan die je op het eerste gezicht niet leuk lijkt, je wel verder brengen op weg naar een baan die het wel helemaal is.
Na mijn studie heb ik de eerste de beste baan genomen die ik kon vinden. Na een jaar kwam ik via een collega terecht op een nog leukere werkplek, waar ik helaas wegmoest wegens inkrimping. Daarna zat ik inderdaad in een bepaalde richting, waar ik weer een nieuwe baan kon vinden. Mijn werkervaring is nu erg gekleurd en ik kan moeilijk weer terug naar mijn originele 'opleidingsfunctie'. Ik heb altijd in de zorg gewerkt, maar wel een richting die bij mij past. Nu werk ik in de horeca en ik vind het geweldig leuk! Zou graag iets voor mezelf gaan beginnen. Iets heel anders, geen ervaring, maar wil graag veel leren en doe heel hard mijn best. Dat betekent wel dat ik nu een schijntje verdien van wat ik in de zorg zou kunnen verdienen.
Maar ik begrijp het niet zo goed. Je hebt gewoon geen geduld. Wat wil je nu? Vandaag je papiertje en morgen de Leukste Baan Ever? Zo werkt het niet. Je hebt een baan nu, er komt geld binnen, dus je hebt in die zin geen haast. Wat is nu 3 maanden op een levenlang werken?
Maak je niet zo druk, het komt wel. Misschien is die ene leuke baan nu nog niet in je bereik, maar het komt zeker wel. Soms moet je daarvoor inderdaad een baan of een stap nemen die je op het eerste oog niet leuk lijkt, maar die kan je zeker wel verder brengen. Of zoals Zuss ook al schreef, inleveren qua salaris, stapje terug doen in een organisatie, onderaan beginnen. Je hebt dan in ieder geval een beginpunt!
De werkervaring van de afgelopen 10 jaar, is wel degelijk van belang. Misschien niet zozeer het werk, maar in 10 jaar tijd heeft het zeker wel invloed gehad op jouw persoonlijke ontwikkeling. Je hebt er vast dingen geleerd waar je nu verder mee kunt. Je hebt toch niet stilgestaan qua persoon? Je hebt op veel verschillende plekken verschillende ervaringen opgedaan. Daar heb je zeker iets van opgestoken, gebruik dat!
En jij bent degene die het solliciteren voor jezelf zo slopend maakt. Je doet het toch voor een goed doel? Uiteindelijk een baan die je echt leuk vindt en graag doet? Ik begrijp niet goed hoe dat slopend zou kunnen zijn, het zou je toch juist energie moeten geven?
Er is niets mis mee om een beetje kritisch te zijn ten opzichte van een nieuwe baan, maar soms kan een baan die je op het eerste gezicht niet leuk lijkt, je wel verder brengen op weg naar een baan die het wel helemaal is.
Na mijn studie heb ik de eerste de beste baan genomen die ik kon vinden. Na een jaar kwam ik via een collega terecht op een nog leukere werkplek, waar ik helaas wegmoest wegens inkrimping. Daarna zat ik inderdaad in een bepaalde richting, waar ik weer een nieuwe baan kon vinden. Mijn werkervaring is nu erg gekleurd en ik kan moeilijk weer terug naar mijn originele 'opleidingsfunctie'. Ik heb altijd in de zorg gewerkt, maar wel een richting die bij mij past. Nu werk ik in de horeca en ik vind het geweldig leuk! Zou graag iets voor mezelf gaan beginnen. Iets heel anders, geen ervaring, maar wil graag veel leren en doe heel hard mijn best. Dat betekent wel dat ik nu een schijntje verdien van wat ik in de zorg zou kunnen verdienen.
Maar ik begrijp het niet zo goed. Je hebt gewoon geen geduld. Wat wil je nu? Vandaag je papiertje en morgen de Leukste Baan Ever? Zo werkt het niet. Je hebt een baan nu, er komt geld binnen, dus je hebt in die zin geen haast. Wat is nu 3 maanden op een levenlang werken?
Maak je niet zo druk, het komt wel. Misschien is die ene leuke baan nu nog niet in je bereik, maar het komt zeker wel. Soms moet je daarvoor inderdaad een baan of een stap nemen die je op het eerste oog niet leuk lijkt, maar die kan je zeker wel verder brengen. Of zoals Zuss ook al schreef, inleveren qua salaris, stapje terug doen in een organisatie, onderaan beginnen. Je hebt dan in ieder geval een beginpunt!
De werkervaring van de afgelopen 10 jaar, is wel degelijk van belang. Misschien niet zozeer het werk, maar in 10 jaar tijd heeft het zeker wel invloed gehad op jouw persoonlijke ontwikkeling. Je hebt er vast dingen geleerd waar je nu verder mee kunt. Je hebt toch niet stilgestaan qua persoon? Je hebt op veel verschillende plekken verschillende ervaringen opgedaan. Daar heb je zeker iets van opgestoken, gebruik dat!
En jij bent degene die het solliciteren voor jezelf zo slopend maakt. Je doet het toch voor een goed doel? Uiteindelijk een baan die je echt leuk vindt en graag doet? Ik begrijp niet goed hoe dat slopend zou kunnen zijn, het zou je toch juist energie moeten geven?
maandag 3 december 2007 om 02:27
Ik vind solliciteren ontzettend leuk! Het is toch fijn om op zoek te gaan naar een nóg uitdagendere, leuke, fijne, geldverdienende baan? En ik denk dat als je zo naar solliciteren kijkt, ook veel eerder die uitdagende, leuke, fijne, geldverdienende baan krijgt/vindt. Misschien dat je die uitdagendere, leuke, fijne, geldverdienende baan nu niet ziet omdat je zo negatief bent. Probeer jezelf op te laden en er weer positief tegenaan te gaan!
dinsdag 4 december 2007 om 20:41
Nou tubbetje, kom op met die alternatieven. Wat altijd bij veranderingen vergeten wordt is het duidelijk uitleggen van hóe het dan anders kan. En dat is wat op weerstand stuit, dat weet ik uit mijn ervaring met het implementeren van nieuwe procedures / werkwijzes / managementstijlen etc.
Jij roept wat loze kreten, gooit er een theorietje tegenaan, noemt een ander theorietje achterhaald en denkt dat dat genoeg is. Dat is het niet. En daarom roept jouw manier weerstand op en is de mijne succesvol, want wordt gedragen door de medewerkers.
Jij roept wat loze kreten, gooit er een theorietje tegenaan, noemt een ander theorietje achterhaald en denkt dat dat genoeg is. Dat is het niet. En daarom roept jouw manier weerstand op en is de mijne succesvol, want wordt gedragen door de medewerkers.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
dinsdag 4 december 2007 om 21:10
Hoe kom je erbij dat productiewerk afgeschaft moet worden? Bepaal jij wat een ander geestdodend en daarmee de mens-niet-waardig moet vinden? Het is niet mijn kopje thee maar in veel gevallen gaat het om schoon, veilig en eerlijk werk waar niemand zich voor hoeft te schamen. Als vandaag het productiewerk wordt uitgebannen gaan jouw en mijn leven er heel anders uitzien. Niet voor niets wordt zoveel arbeidsintensief werk tegenwoordig naar lage-lonen landen verplaatst. Dat is omdat de loonkosten hier relatief hoog zijn. Wanneer je productiematig werk vervangt door handmatig werk zullen de loonkosten explosief stijgen en daarmee ook de prijzen. Dit nog afgezien van het feit dat de ene lopende band de andere niet is...
Ik ben het eens met Zuss: zomaar wat roepen is niet zo interessant. Kom nou eens met een alternatief en onderbouw dat...
Ik ben het eens met Zuss: zomaar wat roepen is niet zo interessant. Kom nou eens met een alternatief en onderbouw dat...
woensdag 5 december 2007 om 09:29
Zuss, tegengeluiden meteen afkappen is niet de beste manier om input te krijgen van je medewerkers. Kleinerend praten over iemands bijdragen ('"loze kreten", 'theorietje") is een goede manier om iemand af te kappen.
Jij zegt dat jouw manier van werken succesvol is, want gedragen door de medewerkers. Ik neem daarom aan dat je het op je werk heel anders aanpakt dan je hier laat zien.
Wat nou als Tubbetje echt een goed idee heeft, nog verstopt achter de bekende theorien? Hoe kom jij daar dan ooit achter?
Jij zegt dat jouw manier van werken succesvol is, want gedragen door de medewerkers. Ik neem daarom aan dat je het op je werk heel anders aanpakt dan je hier laat zien.
Wat nou als Tubbetje echt een goed idee heeft, nog verstopt achter de bekende theorien? Hoe kom jij daar dan ooit achter?
woensdag 5 december 2007 om 18:40
KW, het is actie - reactie. Alleen maar roepen dat het anders kan zonder te vertellen hoe, roept dergelijke reacties op. Als je dat in een bedrijf / organisatie doet weet je zeker dat je vernieuwingen niet succesvol zijn omdat je medewerkers met de kont tegen de krib gaan. En terecht. Mijn reactie is daar een illustratie van.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 6 december 2007 om 13:27
Hi Lara,
Je post komt op mij vrij negatief over. Ik hoop dat je in je gesprekken positiever bent. De eerste indruk is zoooooo belangrijk. (Je word niet voor niks op gesprek uitgenodigd en op je CV hebben ze allang gezien dat je niet veel relevante ervaring hebt)
Een goed voorbeeld: Laatst hadden we bij op de zaak een functie vrij. Een paar weken later kwamen er 2 solicitanten langs.
Sollicitant 1: had de passende opleiding, veel relevante werkervaring, maar haar positieve uitstraling had ze thuisgelaten.
Sollicitant 2: opleiding was iets minder, ervaring was veel minder, maar hij kon niet wachten om te beginnen hij had er echt zin in om in deze functie te beginnen. Hij was vreselijk enthousiast.
Je zult misschien begrijpen dat sollicitant 2 toch interessanter voor een bedrijf kan zijn.
Ik wens je inieder geval heel veel succes en Kop Op!
Je post komt op mij vrij negatief over. Ik hoop dat je in je gesprekken positiever bent. De eerste indruk is zoooooo belangrijk. (Je word niet voor niks op gesprek uitgenodigd en op je CV hebben ze allang gezien dat je niet veel relevante ervaring hebt)
Een goed voorbeeld: Laatst hadden we bij op de zaak een functie vrij. Een paar weken later kwamen er 2 solicitanten langs.
Sollicitant 1: had de passende opleiding, veel relevante werkervaring, maar haar positieve uitstraling had ze thuisgelaten.
Sollicitant 2: opleiding was iets minder, ervaring was veel minder, maar hij kon niet wachten om te beginnen hij had er echt zin in om in deze functie te beginnen. Hij was vreselijk enthousiast.
Je zult misschien begrijpen dat sollicitant 2 toch interessanter voor een bedrijf kan zijn.
Ik wens je inieder geval heel veel succes en Kop Op!
donderdag 6 december 2007 om 19:10
Ik zet gewoon vraagtekens bij de manier waarop het nu gaat. Ik geloof er niet in dat er een soort natuurwet is dat werk eentonig zou moeten zijn, en dat je maar niet te veel noten op je zang moet hebben als je aan je eerste baan begint. Het kan geen kwaad om eens na te denken hoe je dingen in de maatschappij anders zou kunnen regelen. De status quo is heus niet altijd de beste, of de enige manier.
Als ik zie dat iemand heel gericht op zoek gaat naar een eerste baan die goed bij haar past kan ik dat alleen maar toejuichen. Wat is beter, als een mak lammetje maar een baan accepteren die zich aandient en waarin je niet op je plaats bent, met mogelijke negatieve gevolgen voor jezelf (gezondheid) en je werkgever (prestatieverlies), of een baan waarin je je als een vis in het water voelt?
Tenslotte zijn toekomstige werkgevers ook kritisch, anders zou solliciteren niet zoveel tijd en moeite kosten.
Als ik zie dat iemand heel gericht op zoek gaat naar een eerste baan die goed bij haar past kan ik dat alleen maar toejuichen. Wat is beter, als een mak lammetje maar een baan accepteren die zich aandient en waarin je niet op je plaats bent, met mogelijke negatieve gevolgen voor jezelf (gezondheid) en je werkgever (prestatieverlies), of een baan waarin je je als een vis in het water voelt?
Tenslotte zijn toekomstige werkgevers ook kritisch, anders zou solliciteren niet zoveel tijd en moeite kosten.
vrijdag 7 december 2007 om 01:05
Je ziet alleen hoe het anders kan als je er voor open staat. Als je daarin geinteresseerd bent zou ik je willen adviseren om bepaalde boeken te lezen, zoals het eerder genoemde boek, waarin de schrijfster het vele malen mooier verwoordt dan ik het ooit kan.
Ik zet mijn vraagtekens bij sommige zaken in de maatschappij, omdat ik graag dat soort boeken lees, en het resultaat daarvan is dat ik het toejuich als mensen goed nadenken voordat ze wat doen, bijvoorbeeld bij het solliciteren. Om vraagtekens te zetten hoef je overigens niet de wijsheid al in pacht te hebben. Sterker nog, als je al een kant en klare oplossing hebt bedacht belemmert dat alleen maar creatief denken, omdat je andere oplossingen bij voorbaat uitsluit. En zonder creativiteit geen vooruitgang. Ik sluit niet uit dat er in de toekomst mensen zullen zijn die oplossingen bedenken, waar ik zelf nooit op was gekomen, maar die wel een beter alternatief vormen op de bestaande situatie.
Bovendien hoef je niet een oplossing te hebben, om te zien dat iets niet optimaal is. Het feit bijvoorbeeld dat ik nu geen kant en klare oplossing heb voor het milieuprobleem, of terrorisme, wil niet zeggen dat het er niet is, en dat je er daarom maar vooral niet te veel over na moet denken.
Overigens wil dit niet zeggen dat ik voor mezelf geen oplossingen bedenk, integendeel. Ik kan deze natuurlijk opschrijven, en dan gaan jullie deze braaf afschieten. Of dat iemand zal aanzetten tot nadenken is maar zeer de vraag. Ik acht het waarschijnlijker dat mensen er zich bevestigd door zullen zien in hun eigen gelijk.
Over het algemeen willen mensen liever hun eigen oplossingen bedenken, en doen ze dat pas als ze er rijp voor zijn.
Ik zet mijn vraagtekens bij sommige zaken in de maatschappij, omdat ik graag dat soort boeken lees, en het resultaat daarvan is dat ik het toejuich als mensen goed nadenken voordat ze wat doen, bijvoorbeeld bij het solliciteren. Om vraagtekens te zetten hoef je overigens niet de wijsheid al in pacht te hebben. Sterker nog, als je al een kant en klare oplossing hebt bedacht belemmert dat alleen maar creatief denken, omdat je andere oplossingen bij voorbaat uitsluit. En zonder creativiteit geen vooruitgang. Ik sluit niet uit dat er in de toekomst mensen zullen zijn die oplossingen bedenken, waar ik zelf nooit op was gekomen, maar die wel een beter alternatief vormen op de bestaande situatie.
Bovendien hoef je niet een oplossing te hebben, om te zien dat iets niet optimaal is. Het feit bijvoorbeeld dat ik nu geen kant en klare oplossing heb voor het milieuprobleem, of terrorisme, wil niet zeggen dat het er niet is, en dat je er daarom maar vooral niet te veel over na moet denken.
Overigens wil dit niet zeggen dat ik voor mezelf geen oplossingen bedenk, integendeel. Ik kan deze natuurlijk opschrijven, en dan gaan jullie deze braaf afschieten. Of dat iemand zal aanzetten tot nadenken is maar zeer de vraag. Ik acht het waarschijnlijker dat mensen er zich bevestigd door zullen zien in hun eigen gelijk.
Over het algemeen willen mensen liever hun eigen oplossingen bedenken, en doen ze dat pas als ze er rijp voor zijn.
vrijdag 7 december 2007 om 09:04
Beetje flauw, Tubbetje. Met zo'n antwoord kap je net zo goed mensen af.
Welk boek van Naomi Klein? Die heeft toch meer dan 1 boek geschreven, is het wel? Is het nou zo moeilijk om in enkele zinnen na te vertellen waarom je haar erbij haalt? Ik ben daar toevallig wel in geinteresseerd, en de kans is zeer aanwezig dat sommige anderen hier dat ook zijn. Alleen: er zijn erg veel boeken die we nog moeten lezen, dus als je vindt dat dit boek de moeite waard is, kun je op z'n minst even zeggen waarom.
Verder zeg je dat je geen kant en klare oplossing hebt, en dat dat alleen maar het creatief denken belemmert. Weet je wat creatief denken belemmert: je ideeen weigeren te toetsen aan de praktijk. Niet met mensen in gesprek willen. Er al van uitgaan dat hier alleen maar mensen zitten die jouw ideeen willen afschieten, en niemand die een aanvulling of een verbetering heeft. Niemand die misschien een ander interessant boek gelezen heeft, of op de werkvloer oplossingen heeft bedacht.
Om bij het topic te blijven: komt het bij je op dat de adviezen hier misschien niet gegeven worden uit calvinisme ("je moet eerst lijden") maar uit realisme: je komt waar je wilt met vallen en opstaan? Je moet eerst leren.
De meeste net-afgestudeerden hebben geen flauw idee wat ze allemaal nog niet weten en niet kunnen, die denken dat de wereld op hen zit te wachten.
(Zoals die stagiair die mij opbelde: ik wil bij jullie stage lopen!
Ik: goed, weet je wat voor soort bedrijf wij zijn?
Stagiair: nee, maar dat hoeft ook niet, want wat ik weet is op elk bedrijf van toepassing!)
Overigens zeg ik niet dat bovenstaande op TO van toepassing is, alleen dat daar de reacties vandaan komen.
Welk boek van Naomi Klein? Die heeft toch meer dan 1 boek geschreven, is het wel? Is het nou zo moeilijk om in enkele zinnen na te vertellen waarom je haar erbij haalt? Ik ben daar toevallig wel in geinteresseerd, en de kans is zeer aanwezig dat sommige anderen hier dat ook zijn. Alleen: er zijn erg veel boeken die we nog moeten lezen, dus als je vindt dat dit boek de moeite waard is, kun je op z'n minst even zeggen waarom.
Verder zeg je dat je geen kant en klare oplossing hebt, en dat dat alleen maar het creatief denken belemmert. Weet je wat creatief denken belemmert: je ideeen weigeren te toetsen aan de praktijk. Niet met mensen in gesprek willen. Er al van uitgaan dat hier alleen maar mensen zitten die jouw ideeen willen afschieten, en niemand die een aanvulling of een verbetering heeft. Niemand die misschien een ander interessant boek gelezen heeft, of op de werkvloer oplossingen heeft bedacht.
Om bij het topic te blijven: komt het bij je op dat de adviezen hier misschien niet gegeven worden uit calvinisme ("je moet eerst lijden") maar uit realisme: je komt waar je wilt met vallen en opstaan? Je moet eerst leren.
De meeste net-afgestudeerden hebben geen flauw idee wat ze allemaal nog niet weten en niet kunnen, die denken dat de wereld op hen zit te wachten.
(Zoals die stagiair die mij opbelde: ik wil bij jullie stage lopen!
Ik: goed, weet je wat voor soort bedrijf wij zijn?
Stagiair: nee, maar dat hoeft ook niet, want wat ik weet is op elk bedrijf van toepassing!)
Overigens zeg ik niet dat bovenstaande op TO van toepassing is, alleen dat daar de reacties vandaan komen.
vrijdag 7 december 2007 om 20:46
Tubbetje, het aantal open deuren dat je in slechts een paar regels weet in te trappen vind ik indrukwekkend. Nu graag jouw argumenten en alternatieven, die van Klein kennen we al. En terwijl je bezig bent, zoek ook nog even op wie heeft gezegd dat TO niet naar bevredigend werk zou mogen zoeken. Het was TO zelf die aangaf dat haar huidige strategie meer kost dan oplevert.
vrijdag 7 december 2007 om 21:27
zaterdag 8 december 2007 om 00:40
Wat een onzin zeg. Er is een vrije markt van werkzoekenden en werkgevers, en die hebben het allebei niet helemaal voor het kiezen. En zolang die droombaan zich niet aandient zul je moeten werken voor brood op de plank. Kom nou toch, denk je dat ik elke dag zingend van genot naar mijn werk ga omdat ik de ultieme droombaan heb? Ik heb leuk werk, maar het is in de eerste plaats WERK. Werken is een manier om de huur en de boodschappen te kunnen betalen. En als dat nog leuk is ook, is dat mooi meegenomen.
Wie als net afgestudeerde gaat zitten mekkeren dat werk geen droombezigheid is krijgt van mij te horen: welkom in de echte wereld. En wie pas wil werken als de droombaan zich aandient: prima, maar niet op kosten van de gemeenschap. Dat betaal je dan zelf maar. Dus wat wil je nou eigenlijk Tubbetje? Iedereen lekker eindeloos hopen op die droombaan, of toch maar vast aan de slag om tenminste een inkomen te hebben?
(voor de goede orde: ik weet dat TO al een baan heeft).
zaterdag 8 december 2007 om 19:08
De mensen die in hun leven echt de droombaan te pakken krijgen.. volgens mij zijn dat er niet veel hoor. Wel veel mensen die op zich een leuke baan hebben en met veel plezier naar hun werk gaan, maar die het niet perse hun droombaan zouden noemen.
Het is heel belangrijk, vind ik, om ook gewoon met leuk werk bezig te kunnen zijn (nou hoort meestal bij leuk werk ook wel eens wat minder leuk werk, maar that's life). En voor een deel kun je ook gewoon er zelf voor zorgen dat je baan leuk blijft, kwestie van soms even wat creatief zijn om het leuker te maken. Hangt ook af van de ruimte die je bij je bedrijf daarvoor krijgt.
Er was hier laatst ook ergens op de relatie pijler een verhaal van de vriend van de TO die zijn droombaan achterna jaagde, die niet heel erg realistisch bleek te zijn, maar die in de tussentijd al zo'n 8 jaar WW had lopen te trekken omdat hij het verrekte om iets anders dan zijn droombaan te gaan doen.... dat is dus een duidelijk voorbeeld van hoe het niet moet.
Mijn advies: loop niet alleen maar je droombaan achterna. Probeer stapsgewijs steeds een stapje dichter bij die droombaan te komen, werk er naar toe. Trouwens, een baan die de droombaan lijkt kan in de praktijk wel eens behoorlijk gaan tegenvallen. En de baan waarvan je dacht dat je het nooit lang zou gaan volhouden, zou wel een die droombaan kunnen blijken te zijn.
Het is heel belangrijk, vind ik, om ook gewoon met leuk werk bezig te kunnen zijn (nou hoort meestal bij leuk werk ook wel eens wat minder leuk werk, maar that's life). En voor een deel kun je ook gewoon er zelf voor zorgen dat je baan leuk blijft, kwestie van soms even wat creatief zijn om het leuker te maken. Hangt ook af van de ruimte die je bij je bedrijf daarvoor krijgt.
Er was hier laatst ook ergens op de relatie pijler een verhaal van de vriend van de TO die zijn droombaan achterna jaagde, die niet heel erg realistisch bleek te zijn, maar die in de tussentijd al zo'n 8 jaar WW had lopen te trekken omdat hij het verrekte om iets anders dan zijn droombaan te gaan doen.... dat is dus een duidelijk voorbeeld van hoe het niet moet.
Mijn advies: loop niet alleen maar je droombaan achterna. Probeer stapsgewijs steeds een stapje dichter bij die droombaan te komen, werk er naar toe. Trouwens, een baan die de droombaan lijkt kan in de praktijk wel eens behoorlijk gaan tegenvallen. En de baan waarvan je dacht dat je het nooit lang zou gaan volhouden, zou wel een die droombaan kunnen blijken te zijn.
