Werk & Studie
alle pijlers
Vreselijke baas
zondag 17 februari 2008 om 21:05
Herkent iemand deze situatie?
Gelijk na het afronden van mijn studie (vorig jaar) ben ik hier gaan werken. In het begin hoorde ik mijn werkgever weleens schelden op mijn collega's "GVD, tering en andere benamingen." Kwam door de stress, omdat veel dingen niet goed liepen op het werk. Tenminste, dat gaf hij als reden op.
Ondanks dat het nu op rolletjes loopt, is het op het werk niet uit te houden. Hij schreeuwt en scheldt hij de hele dag. "Hierrrrrr komen JIJ, kun je niet lezen en schrijven ofzo, ben je wel naar school geweest, GVD" en hij slaat keihard met zijn hand op de tafel wanneer hij het zegt. Iedere collega kan het horen, zo hard gaat het eraan toe.
Collega na collega zit huilend op het werk, omdat ze niet meer tegen zijn geschreeuw kunnen. In de korte tijd dat ik er werk, zijn er al twee overspannen weggegaan en nu zit ik alleen op mijn afdeling met een stapel werk voor drie. Hij zal zijn tirades nu tot mij gaan richten, want in 40 uur krijg ik nooit werk voor 120 uur af.
Op het moment dat de werkgever binnenkomt beginnen we te trillen, zijn we allemaal gestresst en bang dat wij fouten gaan maken. We slikken regelmatig pijnstillers tegen de hoofdpijn, dromen over het werk en voelen ons niet goed. Vorige week heb ik twee andere collega's getroost en voelde ik voor het eerst dat ik ook niet meer kan. Ik heb een topbaan, maar dit trek ik niet. Ik moet hier weg!!!
Ik sta er met dubbele gevoelens in: aan de ene kant wil ik hier zo snel mogelijk weg, want het maakt me kapot.
Aan de andere kant ben ik bang dat ik niet weer zo'n goede en uitdagende baan vind en mijn carriere beëindig voor het al goed en wel begonnen is.
Wie herkent dit? Heeft iemand tips?
Gelijk na het afronden van mijn studie (vorig jaar) ben ik hier gaan werken. In het begin hoorde ik mijn werkgever weleens schelden op mijn collega's "GVD, tering en andere benamingen." Kwam door de stress, omdat veel dingen niet goed liepen op het werk. Tenminste, dat gaf hij als reden op.
Ondanks dat het nu op rolletjes loopt, is het op het werk niet uit te houden. Hij schreeuwt en scheldt hij de hele dag. "Hierrrrrr komen JIJ, kun je niet lezen en schrijven ofzo, ben je wel naar school geweest, GVD" en hij slaat keihard met zijn hand op de tafel wanneer hij het zegt. Iedere collega kan het horen, zo hard gaat het eraan toe.
Collega na collega zit huilend op het werk, omdat ze niet meer tegen zijn geschreeuw kunnen. In de korte tijd dat ik er werk, zijn er al twee overspannen weggegaan en nu zit ik alleen op mijn afdeling met een stapel werk voor drie. Hij zal zijn tirades nu tot mij gaan richten, want in 40 uur krijg ik nooit werk voor 120 uur af.
Op het moment dat de werkgever binnenkomt beginnen we te trillen, zijn we allemaal gestresst en bang dat wij fouten gaan maken. We slikken regelmatig pijnstillers tegen de hoofdpijn, dromen over het werk en voelen ons niet goed. Vorige week heb ik twee andere collega's getroost en voelde ik voor het eerst dat ik ook niet meer kan. Ik heb een topbaan, maar dit trek ik niet. Ik moet hier weg!!!
Ik sta er met dubbele gevoelens in: aan de ene kant wil ik hier zo snel mogelijk weg, want het maakt me kapot.
Aan de andere kant ben ik bang dat ik niet weer zo'n goede en uitdagende baan vind en mijn carriere beëindig voor het al goed en wel begonnen is.
Wie herkent dit? Heeft iemand tips?
zondag 17 februari 2008 om 21:14
Is er geen mogelijkheid het hogerop te gaan zoeken of is hij de baas van het bedrijf?
of via zijn vrouw? Maak een video-opname (stiekem) en laat dit hem zien, ook wat zijn reactie teweegbrengt bij je collega's, misschien dat hij dan zelf inziet dat hij te ver gaat? Hij heeft dat misschien niet eens door.
Wie weet loopt het thuis wel niet lekker en reageert hij het op jullie af zonder dat hij dat doorheeft.
of via zijn vrouw? Maak een video-opname (stiekem) en laat dit hem zien, ook wat zijn reactie teweegbrengt bij je collega's, misschien dat hij dan zelf inziet dat hij te ver gaat? Hij heeft dat misschien niet eens door.
Wie weet loopt het thuis wel niet lekker en reageert hij het op jullie af zonder dat hij dat doorheeft.
zondag 17 februari 2008 om 21:23
zondag 17 februari 2008 om 21:31
Wat dacht je van met hem in gesprek gaan? Dit soort mensen nemen de ruimte die jij ze geeft. En als jij alles over je heen laat gaan, zelfs bang voor hem bent dan blijft ie zo.
Op een rustig moment met hem gaan praten, zeggen dat jij zijn gedrag als zeer vervelend ervaart. Hou het bij jezelf, ga het niet over je andere collega's hebben.
Gaat hij schreeuwen, zeg dan kalm dat je graag wilt praten over hoe jij je werk beter kunt doen en dat je zijn advies op prijs stelt maar dat dat op deze manier niet lukt, sta op en loop weg. Kom na een minuiut of 10 met een kop koffie naar zijn kantoor en vraag wat hij wilde bespreken. Herhalen tot hij normaal tegen je gaat doen.
Op een rustig moment met hem gaan praten, zeggen dat jij zijn gedrag als zeer vervelend ervaart. Hou het bij jezelf, ga het niet over je andere collega's hebben.
Gaat hij schreeuwen, zeg dan kalm dat je graag wilt praten over hoe jij je werk beter kunt doen en dat je zijn advies op prijs stelt maar dat dat op deze manier niet lukt, sta op en loop weg. Kom na een minuiut of 10 met een kop koffie naar zijn kantoor en vraag wat hij wilde bespreken. Herhalen tot hij normaal tegen je gaat doen.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 17 februari 2008 om 21:57
Ja dat is niet makkelijk. Maar de TO vind haar werk heel leuk en als je het meteen zo op de spits drijft komt dat de verhouding echt niet ten goede, met als mogelijke consequentie dat de werksituatie onhoudbaar wordt. Dus diep ademhalen en het gesprek aangaan.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 17 februari 2008 om 21:59
zondag 17 februari 2008 om 22:05
Dat hoop ik ook. Geloof me het is niet makkelijk en eigenlijk moet je dergelijk gedrag meteen (vriendelijk doch beslist) afkappen, maar beter laat dan nooit.
En neem van mij aan, als het achter de ug is ben je beretrots op jezelf.
En neem van mij aan, als het achter de ug is ben je beretrots op jezelf.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 17 februari 2008 om 22:34
Ik zit mij eigelijk iets af te vragen: als het nou het (rot)karakter van die janlul is, hoe moet je het dan aanpakken?
weggaan? naast je neerleggen? en hoe doe je dat dan? Mijn baas schreeuwt niet maar zeikt iedereen af, echt iedereen dus niet persoonlijk bedoeld. Maar iedereen voelt zich rot en is ook bang van hem, huilbuien, weglopen uit kantoor en dan later toch maar terug gaan. Ik (nog) niet, want ik werk er net, maar het feit dat het voelbaar is dat mensen gewoon bang zijn om hun mond open te doen tegen hem, maakt me ongerust. En dus: hoe deal je met zo'n eikel?
maandag 18 februari 2008 om 07:48
maandag 18 februari 2008 om 08:44
Kuko, als praten echt niet helpt dan zou ik maken dat ik wegkwam. Want je zit wel 5 dagen epr week / 8 uur per dag met die man opgescheept.
Al blijf ik niet snappen dat er niemand z'n mond durft open te trekken tegen zo'n eikel. Maar goed, dat is natuurlijk persoonsgebonden en er is waarschijnlijk helemaal geen praatcultuur bij dergelijke bedrijven.
Al blijf ik niet snappen dat er niemand z'n mond durft open te trekken tegen zo'n eikel. Maar goed, dat is natuurlijk persoonsgebonden en er is waarschijnlijk helemaal geen praatcultuur bij dergelijke bedrijven.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
maandag 18 februari 2008 om 09:03
Helemaal mee eens, wanneer je voor anderen gaat spreken, loop je altijd het risico dat iedereen ineens zijn bezwaren intrekt en dan ben jij de gebeten hond.
Verder heb je kans dat hij nooit eerder op deze directe manier benaderd is door een werknemer en daardoor wel openstaat voor een gesprek. Bullenbakken kunnen directheid vaak beter waarderen dan 'onderdanig' gedrag.
Bovendien; wat heb je te verliezen, mocht er geen verandering komen in de zaak, kun je altijd nog een andere baan zoeken....
maandag 18 februari 2008 om 09:33
Inderdaad, er is maar 1 oplossing, de beste man er op aanspreken. Als de situatie daardoor voor jezelf onhoudbaar wordt, dan verlies je er niets mee, want zo als het nu is, kan het ook niet veel langer goed gaan. Het beste is om hem aan te spreken op een "goed moment". Maar kun je dat moment niet vinden, of barst hij eerder tegen jou uit, dan kun je op dat moment heel beheerst en duidelijk aangeven dat jij een dergelijke uitval niet accepteert. Oefen voor de spiegel wat je gaat zeggen, zodat het goed in je hoofd zit en het er op het moment dat het nodig is, vloeiend uitkomt. Ik zou niet de discussie aangaan, maar een statement maken (bijv. "de manier waarop u mij nu aanspreekt, accepteer ik niet. Ik ga nu terug naar mijn werkplek en u weet me te vinden wanneer u rustig en op een volwassen manier over dit probleem kunt praten").
maandag 18 februari 2008 om 15:20
Vervelend probleem! Ik zie drie mogelijkheiden:
1. Met je baas praten
2. Met de baas van je baas praten
3. Met iemand anders praten: HR of vertrouwenspersoon ofzoiets
Je moet met 1 beginnen, zoals ze hierboven al zeggen. Maar als hij zijn gedrag niet aanpast, moet hij volgens mij ontslagen worden. Tenzij het bedrijf waar je werkt dit normaal vind...
Dus als je met hem gepraat hebt, en je denkt dat dit niet gaat verbeteren, kan je een afspraak met de baas van je baas maken. Open instelling; Ik vind het leuk hier te werken, wil graag goed werk afleveren voor het bedrijf, maar heb moeite met mijn baas. Dit gebeurd er.. (feiten) en daardoor kan ik niet goed werken en krijg ik stress. Ik heb het gevoel dat dit voor het hele team geld... Vertellen dat je met hem gepraat hebt en hoe dat ging.
Als mijn werknemer zou schelden op zijn werknemers, zou ik het wel willen weten denk ik.
Optie 3 is er voor als je niet met de baas van je baas kan/wil praten en advies wil vragen over hoe je dit aan kan pakken.
Je kan wel beginnen met solliciteren naar andere banen, maar ik zou me niet zomaar laten wegjagen van een leuke baan door zo'n bullebak - hij is hier fout, niet jij.
Succes, en hou ons op de hoogte...
1. Met je baas praten
2. Met de baas van je baas praten
3. Met iemand anders praten: HR of vertrouwenspersoon ofzoiets
Je moet met 1 beginnen, zoals ze hierboven al zeggen. Maar als hij zijn gedrag niet aanpast, moet hij volgens mij ontslagen worden. Tenzij het bedrijf waar je werkt dit normaal vind...
Dus als je met hem gepraat hebt, en je denkt dat dit niet gaat verbeteren, kan je een afspraak met de baas van je baas maken. Open instelling; Ik vind het leuk hier te werken, wil graag goed werk afleveren voor het bedrijf, maar heb moeite met mijn baas. Dit gebeurd er.. (feiten) en daardoor kan ik niet goed werken en krijg ik stress. Ik heb het gevoel dat dit voor het hele team geld... Vertellen dat je met hem gepraat hebt en hoe dat ging.
Als mijn werknemer zou schelden op zijn werknemers, zou ik het wel willen weten denk ik.
Optie 3 is er voor als je niet met de baas van je baas kan/wil praten en advies wil vragen over hoe je dit aan kan pakken.
Je kan wel beginnen met solliciteren naar andere banen, maar ik zou me niet zomaar laten wegjagen van een leuke baan door zo'n bullebak - hij is hier fout, niet jij.
Succes, en hou ons op de hoogte...
maandag 18 februari 2008 om 20:51
Begin bij het begin en ga op een rustig moment met je baas om de tafel. Zuss heeft al een aantal suggesties gegeven hoe je dat zou kunnen aanpakken. Een goede vertrouwenspersoon of HRM-er zal je overigens ook adviseren om eerste zelf met je baas het probleem te gaan bespreken. Mocht je zelfs dat niet opbrengen dan heb je letterlijk nog maar twee opties: take it or leave it. Aan jou de keuze. Sterkte.
dinsdag 19 februari 2008 om 08:12
Dit kan ik beamen. Ik slik ook heel lang alles van iedereen. Maar die anderhalve keer dat ik uit m'n slof geschoten ben en met enige stemverheffing zei: "moet je eens horen, tot hier en niet verder!" waren de bullebakken ineens bijzonder vriendelijk.
Ik denk dat de meeste mensen die schreeuwen dat echt doen uit stress of onzekerheid.
dinsdag 19 februari 2008 om 09:12
oh wat herken ik dit! Niet in de zin dat mijn baas de hele dag loopt te schreeuwen, maar wel op een achterbakse manier. Dingen ontkennen die hij gezegd heeft, of gemene dingen zeggen over een medewerker terwijl diegene er niet bij is. Of gewoon zijn werk niet doen, zodat ik en mijn collega's met mij voor paal staan.
Gisteren hoorde ik ook iets wat mijn baas over mij gezegd heeft, hij refereerde aan mij als "dat mens" en ook op een toon waar collega's heel erg van schrokken. Ik vind dat dus heel erg respectloos. Alleen hier wat van zeggen is zoooo moeilijk, want we zitten al in een veranderingstraject. Bovendien sta ik aan het begin van mijn carriere en mijn baas heeft veel contacten en kan mensen maken en breken. Dat is in het verleden dus ook gebeurd, hij heeft mensen er gewoon uitgewerkt en dan nog met een fake glimlach iemand een prettige loopbaan wensen. Nee ik kies dan echt voor mijzelf....
Even een aanvulling ik heb mijn baas per email laten weten dat ik de uitspraak niet respectvol vind en gevraagd of hij hier rekening mee wil houden in de toekomst. Ben benieuwd of hij hierop gaat reageren. Reden om toch wat te zeggen, is dat ik het toch belangrijk vond om mijn grenzen aan te geven, want anders blijft hij over mij heen lopen...
Gisteren hoorde ik ook iets wat mijn baas over mij gezegd heeft, hij refereerde aan mij als "dat mens" en ook op een toon waar collega's heel erg van schrokken. Ik vind dat dus heel erg respectloos. Alleen hier wat van zeggen is zoooo moeilijk, want we zitten al in een veranderingstraject. Bovendien sta ik aan het begin van mijn carriere en mijn baas heeft veel contacten en kan mensen maken en breken. Dat is in het verleden dus ook gebeurd, hij heeft mensen er gewoon uitgewerkt en dan nog met een fake glimlach iemand een prettige loopbaan wensen. Nee ik kies dan echt voor mijzelf....
Even een aanvulling ik heb mijn baas per email laten weten dat ik de uitspraak niet respectvol vind en gevraagd of hij hier rekening mee wil houden in de toekomst. Ben benieuwd of hij hierop gaat reageren. Reden om toch wat te zeggen, is dat ik het toch belangrijk vond om mijn grenzen aan te geven, want anders blijft hij over mij heen lopen...
anoniem_20422 wijzigde dit bericht op 19-02-2008 11:35
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
donderdag 6 maart 2008 om 22:02
Hey wat fijn om jullie reacties te lezen.
Nee hij is echt de baas. We werken er maar met negen personen. De collega met wie ik een afdeling vorm (ja het is er nog maar een de rest is weg) en ik geven nu extra aan dat we last hebben van zijn geschreeuw. Maar dan geeft hij als excuus aan dat schreeuwen het enige is dat hij heeft.
Het wordt met de dag erger. Het geschreeuw is nu de hele dag door mijn collega en ik moeten steeds met hem in de vergaderruimte gaan zitten en krijgen dan 1,5 uur lang! te horen wat onze voormalige collega's allemaal fout hebben gedaan. Het valt ons op dat de collega die als laatste weg is gegaan de schuld krijgt. Sinds mijn op een na laatste collega van "mijn afdeling" is opgestapt heeft hij alles verkeerd gedaan en spoort hij niet helemaal enz.
We geven steeds aan dat wij vinden dat de baas ook de zegeningen moet tellen, wij werken keihard en vaak over en verzetten zoveel werk. Maar nee dan schreeuwt hij weer dat onze voormalige collega het anders en wel fout deed en wat de gevolgen daar nog steeds van zijn. Vreselijk.
Eerst ging het nog aardig, maar sinds anderhalve week slaap ik super slecht. Ik droom de hele nacht dat ik iets vergeten ben en dat de baas compleet uit zijn dak gaat. Vervolgens schrik ik elk uur even wakker en kom dan tot de conclusie dat ik alles heb gedaan zoals het hoorde. Vanaf 5.00 uur kan ik niet meer slapen, omdat ik bang ben dat ik toch iets vergeten ben.
Ik coördineer een project of 60 op dit moment en gezien we onderbezet zijn betekent het dat als ik iets vergeet het misgaat. Concreet gezien betekent het dat een flat, huis, grote atlethiekbaan en zo door onderdelen missen, waardoor panelen uit het gebouw kunnen waaien.
Momenteel ben ik zo moe, dat ik wel kan janken om slaap. Iets dat ik alleen van heel vroeger ken. Dat ik weleens met mijn ouders weg was en zo moe was en naar huis wilde om te slapen. Vandaag op het werk voelde ik migraine opkomen, was ik misselijk van de hoofdpijn en in de weekenden ben ik te moe om lekker uit te gaan. Denk echt dat weggaan de enige optie is, want praten lukt niet.
P.S: De baas is wel getrouwd. Thuis is hij ook zo, zijn vrouw zit regelmatig bij een schoonzus om uit te huilen. Het is heel tegenstrijdig als het werk betreft is hij een grote eikel, maar er zijn regelmatig bedrijfsuitjes en die zijn erg gezellig. Je moet het dan alleen niet over werk hebben, want dat gaat het weer mis.
Nee hij is echt de baas. We werken er maar met negen personen. De collega met wie ik een afdeling vorm (ja het is er nog maar een de rest is weg) en ik geven nu extra aan dat we last hebben van zijn geschreeuw. Maar dan geeft hij als excuus aan dat schreeuwen het enige is dat hij heeft.
Het wordt met de dag erger. Het geschreeuw is nu de hele dag door mijn collega en ik moeten steeds met hem in de vergaderruimte gaan zitten en krijgen dan 1,5 uur lang! te horen wat onze voormalige collega's allemaal fout hebben gedaan. Het valt ons op dat de collega die als laatste weg is gegaan de schuld krijgt. Sinds mijn op een na laatste collega van "mijn afdeling" is opgestapt heeft hij alles verkeerd gedaan en spoort hij niet helemaal enz.
We geven steeds aan dat wij vinden dat de baas ook de zegeningen moet tellen, wij werken keihard en vaak over en verzetten zoveel werk. Maar nee dan schreeuwt hij weer dat onze voormalige collega het anders en wel fout deed en wat de gevolgen daar nog steeds van zijn. Vreselijk.
Eerst ging het nog aardig, maar sinds anderhalve week slaap ik super slecht. Ik droom de hele nacht dat ik iets vergeten ben en dat de baas compleet uit zijn dak gaat. Vervolgens schrik ik elk uur even wakker en kom dan tot de conclusie dat ik alles heb gedaan zoals het hoorde. Vanaf 5.00 uur kan ik niet meer slapen, omdat ik bang ben dat ik toch iets vergeten ben.
Ik coördineer een project of 60 op dit moment en gezien we onderbezet zijn betekent het dat als ik iets vergeet het misgaat. Concreet gezien betekent het dat een flat, huis, grote atlethiekbaan en zo door onderdelen missen, waardoor panelen uit het gebouw kunnen waaien.
Momenteel ben ik zo moe, dat ik wel kan janken om slaap. Iets dat ik alleen van heel vroeger ken. Dat ik weleens met mijn ouders weg was en zo moe was en naar huis wilde om te slapen. Vandaag op het werk voelde ik migraine opkomen, was ik misselijk van de hoofdpijn en in de weekenden ben ik te moe om lekker uit te gaan. Denk echt dat weggaan de enige optie is, want praten lukt niet.
P.S: De baas is wel getrouwd. Thuis is hij ook zo, zijn vrouw zit regelmatig bij een schoonzus om uit te huilen. Het is heel tegenstrijdig als het werk betreft is hij een grote eikel, maar er zijn regelmatig bedrijfsuitjes en die zijn erg gezellig. Je moet het dan alleen niet over werk hebben, want dat gaat het weer mis.
donderdag 6 maart 2008 om 22:30
Wegwezen daar!
Je gezondheid gaat toch voor?!
Die moeheid is een teken aan de wand. Niet langer wachten met concrete actie ondernemen, want zo meteen ben je in het ergste geval maanden uit de roulatie omdat je het gewoon niet meer trekt. Je lichaam zegt op een gegeven moment heus wel stop door de psychische belasting.En dan ben je te laat.
Je hoeft niet bang te zijn voor je carriere:
je hebt je studie afgerond, je hebt inmiddels al een stuk werkervaring opgebouwd (poeh en wat voor één...!) Werkafwisseling is alleen maar goed voor de opbouw van je CV.
Hup, solliciteren!
Je gezondheid gaat toch voor?!
Die moeheid is een teken aan de wand. Niet langer wachten met concrete actie ondernemen, want zo meteen ben je in het ergste geval maanden uit de roulatie omdat je het gewoon niet meer trekt. Je lichaam zegt op een gegeven moment heus wel stop door de psychische belasting.En dan ben je te laat.
Je hoeft niet bang te zijn voor je carriere:
je hebt je studie afgerond, je hebt inmiddels al een stuk werkervaring opgebouwd (poeh en wat voor één...!) Werkafwisseling is alleen maar goed voor de opbouw van je CV.
Hup, solliciteren!
zaterdag 8 maart 2008 om 17:05
Meid, neem van mij aan: net doen of er niks aan de hand is maakt de zaak alleen maar erger!!
Ik werk nu enkele jaren bij een grotere werkgever in onze regio, ik was blij dat ik een baantje kon vinden want was al bijna 1jr. werkloos.
Tsja, wat geef je er dan om dat je werkgever als zéér slecht voor het personeel bekend staat.
Mijn directe baas is een dweil van een vent die het niet verdient om op die stoel te zitten!
Ik probeer al 2 jaar mijn ongenoegen kenbaar te maken, maar ik kreeg alleen maar rotopmerkingen.
Bij zijn baas vind ik ook geen gehoor, die maakte de zaak alleen maar erger.
Nu zit ik thuis aan de valium en anti-depressiva.
Mijn chef staat er ook om bekend om mensen buiten te werken die hij niet mag.
Ik heb het geprobeerd daar, maar soms is opgeven beter voor je gezondheid!
Bij mij begon het ook met vroeg wakker worden en piekeren.
Vervolgens ben je hele dagen moe en heb je nergens geen fut meer voor.
Laat het niet verder komen!
Maak dat je wegkomt daar!
Ik werk nu enkele jaren bij een grotere werkgever in onze regio, ik was blij dat ik een baantje kon vinden want was al bijna 1jr. werkloos.
Tsja, wat geef je er dan om dat je werkgever als zéér slecht voor het personeel bekend staat.
Mijn directe baas is een dweil van een vent die het niet verdient om op die stoel te zitten!
Ik probeer al 2 jaar mijn ongenoegen kenbaar te maken, maar ik kreeg alleen maar rotopmerkingen.
Bij zijn baas vind ik ook geen gehoor, die maakte de zaak alleen maar erger.
Nu zit ik thuis aan de valium en anti-depressiva.
Mijn chef staat er ook om bekend om mensen buiten te werken die hij niet mag.
Ik heb het geprobeerd daar, maar soms is opgeven beter voor je gezondheid!
Bij mij begon het ook met vroeg wakker worden en piekeren.
Vervolgens ben je hele dagen moe en heb je nergens geen fut meer voor.
Laat het niet verder komen!
Maak dat je wegkomt daar!
