Werk & Studie
alle pijlers
Weggaan of voorlopig blijven?
dinsdag 26 augustus 2008 om 20:52
Beste medeforummers, inmiddels ga ik met steeds meer tegenzin naar mijn werk. Ik loop de hele dag met een knoop in mijn maag. Vandaag heb ik op weg naar huis zitten janken. Ik dacht dat het mijn droombaan zou zijn, maar ik denk steeds meer dat ik hier niet zo op mijn plek zit. Ik voel me alleen zo lullig ten opzichte van de organisatie en mijn collega's. Ik werk hier nu een half jaar en ze hebben een tijdje terug mijn contract verlengd. Als ik wegga kunnen een aantal projecten niet doorgaan. Weet even niet zo goed wat ik moet doen..... Misschien heeft iemand advies?
dinsdag 26 augustus 2008 om 20:55
Het is misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar je moet in eerste instantie aan jezelf denken. Het is jouw leven. Als ik me niet gelukkig voel in m'n werk, dan zou ik uitkijken naar iets anders. Hoef je nog helemaal niet te vertellen op je werk, maar je kunt wel alvast wat rondkijken.
Succes!!!
Succes!!!
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:00
Hoi Steeninwater, bedankt voor je reactie. Ik vind het idd erg moeilijk. Mijn directe collega waar ik nu voornamelijk mee samenwerk heeft mij de organisatie binnengeloosd omdat het me zo geweldig leek en omdat ik zo enthousiast leek. Ik voel me dan voornamelijk lullig tov haar. Het zijn namelijk paar van haar projecten die ik nu moet gaan doen. En als ik nu wegga weet ik niet of ze zo snel weer een ander hebben gevonden en zij heeft er ook geen tijd meer voor.... Ik voel me er zo afschuwelijk onder!
Na hoe lang zou je eigenlijk moeten kunnen beoordelen of je ergens op je plek zit? Ik zit er nu een half jaar. Misschien moet ik het wel nog meer een kans geven?
Na hoe lang zou je eigenlijk moeten kunnen beoordelen of je ergens op je plek zit? Ik zit er nu een half jaar. Misschien moet ik het wel nog meer een kans geven?
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:08
Lievelente, laat je niet gek maken. Je hoeft toch niet NU weg?
Waarom blijf je niet gewoon zitten en kijk je in de tussentijd om je heen. Als je dan wat anders vindt waar je echt voor wilt gaan kun je altijd nog opzeggen. Of overweeg je om ontslag te nemen zonder dat je wat anders hebt?
Waarom blijf je niet gewoon zitten en kijk je in de tussentijd om je heen. Als je dan wat anders vindt waar je echt voor wilt gaan kun je altijd nog opzeggen. Of overweeg je om ontslag te nemen zonder dat je wat anders hebt?
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:11
Het werk sluit eigenlijk erg goed aan bij mijn opleiding en werkervaring. Helaas is er bijna geen begeleiding (behalve dan van die directe collega, maar ik kan haar ook niet voor alles lastig blijven vallen). Wat ik echter het meeste mis is dat ik het werk helemaal niet uitdagend vind. Ik houd er van om na te denken, om dingen te analyseren om dingen te leren en dat kan hier eigenlijk allemaal niet.
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:13
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:51
Lievelente,
Ik herken echt enorm het laatste wat je schrijft. In mijn geval gaat het niet direct om een baan die aansluit bij mijn opleiding en ervaring. Maar ook ik mis de uitdaging in mijn werk. Ik houd ook van nadenken, analyseren, projecten verbeteren en organiseren, maar ook dat heb ik niet in mijn baan. In het begin speelde die voor mij niet zo, want alles was nieuw en leuk. Ook leuke collega's, ok salaris en prima baas etc. Maar ik merk dat mijn werk nu routine is en ik geen enkele uitdaging meer zie. Dit zorgt ervoor dat mijn werk me meer energie kost dan dat het oplevert en ik dus nog (net) niet met tegenzin naar mijn werk ga, maar wel dat alles in me zegt dat ik daar zo snel mogelijk weg moet.
Gelukkig heb ik mijn twijfels wel met mijn baas besproken. Ik moet zeggen dat luchtte enorm op, ondanks dat het niet een direct oplossing is. Ik weet niet of jij je twijfels kunt bespreken??? Bij mij was het in ieder geval zo dat ik er nooit een geheim van gemaakt hebt dat dit niet mijn droombaan is. Misschien als je je twijfels bespreekt komen ze wel met andere uitdagende taken omdat ze je niet kwijt willen en wordt je functie een stuk leuker. Maak je trouwens (zegt de ervaringsdeskundige
) niet te druk over het voor je zelf kiezen. Als het puntje bij paaltje komt doet iedereen dat namelijk....Ik heb enkele dagen geleden een topic geopend over baan opzeggen zonder iets nieuws. Dat schoot toen even door mijn hoofd maar heb besloten het niet te doen. Hoewel het lastig is naast een fulltime baan heb ik besloten weer druk te gaan solliciteren. Plan bijv. een paar avonden per week een half uurtje in om vacatures te kijken en brieven te sturen. Het kost wel moeite, maar dat weegt wel op tegen de moeite die je anders misschien hebt om rond te komen (is bij mij nl wel zo). Dacht eerst wel een baantje te zoeken via uitzendbureau, maar dan is de kans groot om weer in een functie terecht te komen waar geen uitdaging in zit.
Succes met je keuze!
dinsdag 26 augustus 2008 om 22:55
Altijd jezelf voorop stellen. Niet het bedrijf of anderen voorop stellen. Als puntje bij paaltje komt zullen zij namelijk jou ook niet voorop stellen (anders had je nu wel meer uitdaging).
En denk maar zo: in de US kunnen mensen hun baan opzeggen en zo ongeveer dezelfde dag nog wegblijven van hun werk. Dan heb je in Nederland in ieder geval altijd nog minimaal een maand dat je zaken kunt afronden en overdragen en dat men alvast heel hard aan de slag kan met vervanging voor je vinden....
Valt er overigens nog iets aan die uitdaging te doen? Is het bespreekbaar binnen het bedrijf? Heb je zelf al je creativiteit gebodvierd op wat jij nog extra zou kunnen toevoegen aan je baan, of hoe je zaken net anders kunt aanpakken, zodat het WEL uitdagend wordt? Soms is het namelijk ook een kwestie van zelf zoeken naar hetgeen voor jou de uitdaging biedt.
Ik heb zelf een paar jaar geleden in een "het is niet uitdagend voor mij" crisis gezeten en ben er uiteindelijk uitgekomen door zelf mijn uitdaging binnen de grenzen van mijn functie te gaan zoeken en uiteindelijk heb ik toen wel weer de uitdaging teruggevonden. Voordat ik mijn uitdaging in mijn werk had teruggevonden ben ik ook in mijn vrije tijd weer gaan studeren waardoor ik ook buiten mijn werk om voldoende uitdaging vond en het in mijn werk toen ook weer minder belangrijk werd.
En denk maar zo: in de US kunnen mensen hun baan opzeggen en zo ongeveer dezelfde dag nog wegblijven van hun werk. Dan heb je in Nederland in ieder geval altijd nog minimaal een maand dat je zaken kunt afronden en overdragen en dat men alvast heel hard aan de slag kan met vervanging voor je vinden....
Valt er overigens nog iets aan die uitdaging te doen? Is het bespreekbaar binnen het bedrijf? Heb je zelf al je creativiteit gebodvierd op wat jij nog extra zou kunnen toevoegen aan je baan, of hoe je zaken net anders kunt aanpakken, zodat het WEL uitdagend wordt? Soms is het namelijk ook een kwestie van zelf zoeken naar hetgeen voor jou de uitdaging biedt.
Ik heb zelf een paar jaar geleden in een "het is niet uitdagend voor mij" crisis gezeten en ben er uiteindelijk uitgekomen door zelf mijn uitdaging binnen de grenzen van mijn functie te gaan zoeken en uiteindelijk heb ik toen wel weer de uitdaging teruggevonden. Voordat ik mijn uitdaging in mijn werk had teruggevonden ben ik ook in mijn vrije tijd weer gaan studeren waardoor ik ook buiten mijn werk om voldoende uitdaging vond en het in mijn werk toen ook weer minder belangrijk werd.
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:13
Beste TO,
Het is JOUW leven! Waarom zou je je nog een dag of 200 ellendig voelen omdat ze dan iemand voor een project moeten zoeken?
Wat voor werk doe je en om welke projecten gaat het? Dan kan ik mij er meer een voorstelling bij maken.
Maar toch: huilen en buikrampen willen niet zeggen dat je het naar je zin hebt en met plezier naar je werk gaat. Luister naar de signalen van je lichaam.
P.s. ik heb (behalve financieel mss) dit plichtsbesef nooit begrepen. Waarom zou jij al je tijd en energie ergens insteken omdat je denkt
dat dit van je wordt verwacht.
Het leven is zoveel leuker wanneer je het leuk probeert in te richten en ok dat is op veel gebieden niet zo 123 mogelijk (lees mijn topics over het vinden van een relatie b.v.lol), maar waar je het wel kan sturen probeer dat a.u.b.
Het is JOUW leven! Waarom zou je je nog een dag of 200 ellendig voelen omdat ze dan iemand voor een project moeten zoeken?
Wat voor werk doe je en om welke projecten gaat het? Dan kan ik mij er meer een voorstelling bij maken.
Maar toch: huilen en buikrampen willen niet zeggen dat je het naar je zin hebt en met plezier naar je werk gaat. Luister naar de signalen van je lichaam.
P.s. ik heb (behalve financieel mss) dit plichtsbesef nooit begrepen. Waarom zou jij al je tijd en energie ergens insteken omdat je denkt
dat dit van je wordt verwacht.
Het leven is zoveel leuker wanneer je het leuk probeert in te richten en ok dat is op veel gebieden niet zo 123 mogelijk (lees mijn topics over het vinden van een relatie b.v.lol), maar waar je het wel kan sturen probeer dat a.u.b.
woensdag 3 september 2008 om 20:36
Hoi allemaal, bedankt voor jullie reacties. Erg fijn dat jullie zo met me meedenken. Ik weet het gewoon echt niet. Soms hang ik echt met mijn hoofd boven de plee, vanwege de spanningen. Terwijl ik het echt nergens op vind slaan van mezelf. Vriendinnen van me zijn echt jaloers op mijn baan. Juist omdat ik nu best lekker verdien en het niet zo druk heb. En dan denk ik ook van ach die paar maandjes nog maar...
Echt het ene uur denk ik van, ik ga NU een ontslagbrief schrijven en een uur later geef ik mezelf een schop onder mijn kont en ga ik maar weer iets doen en denk ik ik hoef hopelijk niet zo lang meer. Want waarschijnlijk wordt mijn contract in december sowieso niet verlengd ivm een reorganisatie.
Sorry, misschien is het een beetje warrig verhaal, maar ik weet het zelf ook even niet zo goed allemaal.
Helaas is het erg moeilijk om zelf meer uitdaging in mijn baan te creeren. Ik heb een paar pogingen gedaan, maar helaas staan er nu een aantal dingen op de planning die ik moet doen, waardoor ik geen uren heb voor eigen initiatief. Verder heb ik mijn baas nog nooit gezien of gesproken. Zij zit op een andere locatie. We zijn een beetje een soort zelfsturend team met een manager op afstand. Ik werk trouwens in de welzijn. Ik wil liever niet zeggen waar precies, want het is vrij specifiek en we hebben maar een erg klein team. Dat vind ik trouwens ook echt een nadeel. Ik dacht namelijk dat ik niet zo commercieel was, maar ik vind de welzijn toch wel weer het andere uiterste. Of iig de afdeling waar ik zit...
Ben inmiddels wel begonnen met het zoeken naar vacatures en bedrijven enz. Heb zelfs al een sollicitatiebrief verstuurd.
Ik zou echt het liefste nu mijn baan opzeggen, maar tja de rekeningen moeten ook betaald worden. Voel me echt ziek... En misschien heb ik inderdaad wel last van teveel plichtsbesef. Een vriendin vertelde dat ik me gewoon een paar dagen ziek moest melden om bij te komen en even goed na te denken, maar dat doe ik dan toch niet....
Bedankt iig voor het lezen en meedenken. Ga nu weer even rondneuzen op monsterboard..
Echt het ene uur denk ik van, ik ga NU een ontslagbrief schrijven en een uur later geef ik mezelf een schop onder mijn kont en ga ik maar weer iets doen en denk ik ik hoef hopelijk niet zo lang meer. Want waarschijnlijk wordt mijn contract in december sowieso niet verlengd ivm een reorganisatie.
Sorry, misschien is het een beetje warrig verhaal, maar ik weet het zelf ook even niet zo goed allemaal.
Helaas is het erg moeilijk om zelf meer uitdaging in mijn baan te creeren. Ik heb een paar pogingen gedaan, maar helaas staan er nu een aantal dingen op de planning die ik moet doen, waardoor ik geen uren heb voor eigen initiatief. Verder heb ik mijn baas nog nooit gezien of gesproken. Zij zit op een andere locatie. We zijn een beetje een soort zelfsturend team met een manager op afstand. Ik werk trouwens in de welzijn. Ik wil liever niet zeggen waar precies, want het is vrij specifiek en we hebben maar een erg klein team. Dat vind ik trouwens ook echt een nadeel. Ik dacht namelijk dat ik niet zo commercieel was, maar ik vind de welzijn toch wel weer het andere uiterste. Of iig de afdeling waar ik zit...
Ben inmiddels wel begonnen met het zoeken naar vacatures en bedrijven enz. Heb zelfs al een sollicitatiebrief verstuurd.
Ik zou echt het liefste nu mijn baan opzeggen, maar tja de rekeningen moeten ook betaald worden. Voel me echt ziek... En misschien heb ik inderdaad wel last van teveel plichtsbesef. Een vriendin vertelde dat ik me gewoon een paar dagen ziek moest melden om bij te komen en even goed na te denken, maar dat doe ik dan toch niet....
Bedankt iig voor het lezen en meedenken. Ga nu weer even rondneuzen op monsterboard..
dinsdag 9 september 2008 om 18:27
Heb alle reacties nog even doorgelezen echt fijn dat jullie zeggen dat ik aan mezelf moet denken. Misschien heb ik idd wel last van teveel plichtsbesef. Jullie hebben gelijk als jullie zeggen dat een organisatie ook uiteindelijk maar aan zichzelf denkt.
Esther, ben benieuwd hoe het met jou gaat? Ben je al bezig met solliciteren of ben je nog een beetje aan het rondkijken?
Ik probeer idd twee avondjes in de week vrij te houden voor het zoeken naar een nieuwe baan. Stiekem ben ik ook af en toe op mijn werk een beetje aan het rondneuzen op vacaturesites. Ik heb inmiddels aan een aantal collegas verteld dat ik op zoek ben naar een nieuwe baan, maar heb het nu nog maar verteld onder het mom van de reorganisatie...
Esther, ben benieuwd hoe het met jou gaat? Ben je al bezig met solliciteren of ben je nog een beetje aan het rondkijken?
Ik probeer idd twee avondjes in de week vrij te houden voor het zoeken naar een nieuwe baan. Stiekem ben ik ook af en toe op mijn werk een beetje aan het rondneuzen op vacaturesites. Ik heb inmiddels aan een aantal collegas verteld dat ik op zoek ben naar een nieuwe baan, maar heb het nu nog maar verteld onder het mom van de reorganisatie...
dinsdag 9 september 2008 om 20:18
Weet je, ik snap iets niet zo goed. Je zegt dat je met je hoofd boven de pot hangt van de spanningen en je hebt knopen in je maag, maar je vind je baan niet leuk omdat er te weinig uitdaging is. Wat zijn die spanningen dan, echt alleen maar dat je overweegt ontslag te nemen? Dan trek je je het wel heel erg aan hoor meid.
Mijn advies: Toch erover praten. Wat er ook gebeurt, je zult je er beter door voelen. Misschien worden sommige dingen beter, misschien ook niet, maar in elk geval voel je je dan geen sneak meer die net doet alsof ze het naar haar zin heeft terwijl je eigenlijk weg wil. En vergis je niet, ook de meeste werkgevers denken niet dat hun bedrijf de hemel op aarde is hoor! Hoogstwaarschijnlijk nemen ze je het totaal niet kwalijk als je aangeeft dat het gewoon je ding niet is. En ik denk dat ook je collega dat wel begrijpt. En dan hoef je nog helemaal geen beslissing te nemen, maar geef gewoon aan dat je twijfelt, en vooral ook waarom. Als je dan later ontslag neemt, zal het je al helemaal niet kwalijk genomen worden, want je bent de hele tijd eerlijk geweest. En ik denk dat je er een stuk van opknapt, zelf, qua gevoel.
Mijn advies: Toch erover praten. Wat er ook gebeurt, je zult je er beter door voelen. Misschien worden sommige dingen beter, misschien ook niet, maar in elk geval voel je je dan geen sneak meer die net doet alsof ze het naar haar zin heeft terwijl je eigenlijk weg wil. En vergis je niet, ook de meeste werkgevers denken niet dat hun bedrijf de hemel op aarde is hoor! Hoogstwaarschijnlijk nemen ze je het totaal niet kwalijk als je aangeeft dat het gewoon je ding niet is. En ik denk dat ook je collega dat wel begrijpt. En dan hoef je nog helemaal geen beslissing te nemen, maar geef gewoon aan dat je twijfelt, en vooral ook waarom. Als je dan later ontslag neemt, zal het je al helemaal niet kwalijk genomen worden, want je bent de hele tijd eerlijk geweest. En ik denk dat je er een stuk van opknapt, zelf, qua gevoel.
