Werk & Studie
alle pijlers
Welke info mag de bedrijfsarts wel en niet geven?
woensdag 8 april 2009 om 11:09
Mijn partner zit sinds begin januari thuis omdat hij overspannen en depressief is. Tevens is er onlangs een traject opgestart waarin hij op autisme getest word. Omdat hij een functie op WO niveau heeft wil hij zijn werkgever niet vertellen dat er aan autisme gedacht wordt.
De bedrijfsarts heeft in diverse periodieke evaluaties al gesproken over de kans dat mijn partner gedeeltelijk arbeidsongeschikt zal worden. Mag dit zomaar?
Vandaag kregen we een verslag (deze verslagen krijgt de werkgever ook) waarin de naam van de instantie waar mijn partner getest wordt staat. Als je deze instantie googlet wordt direct duidelijk dat het om autisme gaat. Kan dit zomaar?
De bedrijfsarts heeft in diverse periodieke evaluaties al gesproken over de kans dat mijn partner gedeeltelijk arbeidsongeschikt zal worden. Mag dit zomaar?
Vandaag kregen we een verslag (deze verslagen krijgt de werkgever ook) waarin de naam van de instantie waar mijn partner getest wordt staat. Als je deze instantie googlet wordt direct duidelijk dat het om autisme gaat. Kan dit zomaar?
woensdag 8 april 2009 om 11:18
Stukje over de bedrijfsarts, geschreven voor de werkgever:quote:De bedrijfsarts moet zich houden aan wettelijke privacyregels en mag u geen medische informatie verstrekken of privé-zaken van uw werknemer vertellen, tenzij de werknemer daarvoor duidelijke toestemming heeft gegeven. Hij mag u wel adviseren over eventuele werkaanpassingen en belastbaarheid van de werknemer.In het geval van je laatste punt zou ik zeer zeker je man de BA bellen met de vraag of dit verslag ook daadwerkelijk integraal naar de werkgever gaat, en dat hij indien dat het geval is, bezwaar heeft tegen het kenbaar maken van deze voortgang op deze wijze aan de werkgever.
woensdag 8 april 2009 om 11:25
Het zal je verbazen wat sommige bedrijfsartsen allemaal doorbrieven aan werkgevers. Ik heb eens in de ziektewet gezeten wegens een zware luchtweginfectie, gevolgd door longontsteking en meer van dat soort ellende. Ik werkte als telefoniste en kon mijn werk dus niet uitoefenen. (Zelfs een paar passen lopen kostte een hele sloot adem...)
Ben toen op consult geweest bij de bedrijfsarts, die al meteen aangaf 'vriendjes' te zijn met de directeur. Leuk voor hem, niet voor mij, want directeur bleek kort daarna volledig op de hoogte te zijn van mijn medisch dossier. Volgende 3 afspraken waren bij een andere bedrijfsarts die mij, in tegenstelling tot voorganger (die mij na 2 weken en een nieuwe afspraak beter wilde melden), arbeidsongeschikt meldde. Na enkele afspraken en telefoontjes van mijn werkgever kwam ik uiteindelijk 'toevallig' weer bij nummer 1 uit die mijn verhaal in twijfel trok en mij per direct beter meldde. Ik had geen poot om op te staan en heb toen maar ontslag genomen. Ik had het geld toch niet echt nodig en de situatie leverde mij teveel stress op.
Ik wil je hiermee niet ongerust maken, maar slechts bijdragen aan de algemene discussie dat een bedrijfsarts wel gebonden is aan zijn beroepsgeheim maar dat de praktijk soms anders uitwijst.
Ben toen op consult geweest bij de bedrijfsarts, die al meteen aangaf 'vriendjes' te zijn met de directeur. Leuk voor hem, niet voor mij, want directeur bleek kort daarna volledig op de hoogte te zijn van mijn medisch dossier. Volgende 3 afspraken waren bij een andere bedrijfsarts die mij, in tegenstelling tot voorganger (die mij na 2 weken en een nieuwe afspraak beter wilde melden), arbeidsongeschikt meldde. Na enkele afspraken en telefoontjes van mijn werkgever kwam ik uiteindelijk 'toevallig' weer bij nummer 1 uit die mijn verhaal in twijfel trok en mij per direct beter meldde. Ik had geen poot om op te staan en heb toen maar ontslag genomen. Ik had het geld toch niet echt nodig en de situatie leverde mij teveel stress op.
Ik wil je hiermee niet ongerust maken, maar slechts bijdragen aan de algemene discussie dat een bedrijfsarts wel gebonden is aan zijn beroepsgeheim maar dat de praktijk soms anders uitwijst.
woensdag 8 april 2009 om 11:42
quote:Duplex28 schreef op 08 april 2009 @ 11:25:
Na enkele afspraken en telefoontjes van mijn werkgever kwam ik uiteindelijk 'toevallig' weer bij nummer 1 uit die mijn verhaal in twijfel trok en mij per direct beter meldde. Ik had geen poot om op te staan en heb toen maar ontslag genomen.Duplex, waarom heb je geen second opinion overwogen?
Na enkele afspraken en telefoontjes van mijn werkgever kwam ik uiteindelijk 'toevallig' weer bij nummer 1 uit die mijn verhaal in twijfel trok en mij per direct beter meldde. Ik had geen poot om op te staan en heb toen maar ontslag genomen.Duplex, waarom heb je geen second opinion overwogen?
woensdag 8 april 2009 om 11:43
http://www.kernkamp.nl/ni ... fsarts_geheimhouding.html
hier staat het wel heel helder vind ik zelf. Het is alleen wel een lastig iets. Arts heeft gewoon geheimhoudingsplicht want hij/zij is arts en heeft dus beroepsgeheim. Aan de andere kant moet hij wel de werkgever informeren over wat hij nog kan qua belasting ed.
hier staat het wel heel helder vind ik zelf. Het is alleen wel een lastig iets. Arts heeft gewoon geheimhoudingsplicht want hij/zij is arts en heeft dus beroepsgeheim. Aan de andere kant moet hij wel de werkgever informeren over wat hij nog kan qua belasting ed.
woensdag 8 april 2009 om 12:04
quote:Jojo80 schreef op 08 april 2009 @ 11:45:
luchtweginfectie en longontsteking zijn toch gewoon zichtbaar op foto's? Lijkt me idd kwestie van 50 euro aan UWV betalen voor de secund upinion en dan loondoorbetaling eisen.Oh, er zijn idd foto's gemaakt in het ziekenhuis. Had alles op papier en maakte geen moer uit. Ik was in vaste dienst en had geen zin in gezeik meer. Was het behoorlijk zat, het beeld dat ik schets is hoe het er in de dagelijkse omgang ook aan toeging.
luchtweginfectie en longontsteking zijn toch gewoon zichtbaar op foto's? Lijkt me idd kwestie van 50 euro aan UWV betalen voor de secund upinion en dan loondoorbetaling eisen.Oh, er zijn idd foto's gemaakt in het ziekenhuis. Had alles op papier en maakte geen moer uit. Ik was in vaste dienst en had geen zin in gezeik meer. Was het behoorlijk zat, het beeld dat ik schets is hoe het er in de dagelijkse omgang ook aan toeging.
woensdag 8 april 2009 om 13:41
Ik heb zelf ook een dergelijke ervaring met de bedrijfsarts. Officieel hebben ze geheimhoudingsplicht, maar vervolgens wist mijn baas echt alles. Nou vond ik dat in mijn geval niet zo heel erg (ik had niks genants, en er was geen sprake van een conflict), maar toch vond ik het niet zo'n fijn idee dat er achter mijn rug om zoveel over me verteld werd (idd inclusief medische gegevens!)
Ik zou dus zelf nog eens duidelijk aangeven aan de BA dat je niet wilt dat dit doorgespeeld wordt.
Ik zou dus zelf nog eens duidelijk aangeven aan de BA dat je niet wilt dat dit doorgespeeld wordt.
woensdag 8 april 2009 om 18:38
Ik ben zelf werkgever en heb vorig jaar te maken gehad met deze materie. En eerlijk gezegd schrok ik er zelf van wat ik allemaal te weten kwam over mijn werknemer. Aan de ene kant vond ik het fijn om die dingen te weten, want ik kon daardoor betere keuzes maken over het voortzetten van de werkzaamheden/contract enzo. Aan de andere kant, ik zou er niet blij mee zijn als mijn werkgever dit soort dingen over mij zou lezen.
Dus ja, waar ligt de grens?
Dus ja, waar ligt de grens?
woensdag 8 april 2009 om 18:46
Dit topic is deels een herhaling van zetten.
Een bedrijfsarts is uiteraard gebonden aan het medisch beroepsgeheim. Daarnaast lijkt het me van belang te beseffen dat werknemer en werkgever verantwoordelijk zijn voor de reïntegratie en dat de bedrijfsarts adviseert over de wijze waarop die reïntegratie zou moeten vormkrijgen. Als het testen van jouw partner kan bijdragen tot een oplossing, en dat klinkt mij niet onredelijk in de oren, dan kan ik mij voorstellen dat de bedrijfsarts daartoe adviseert en dat vervolgens, uiteraard in niet-specifieke termen, rapporteert aan werkgever.
Kern van de zaak is en blijft dat openheid naar werkgever omtrent de aard en mate van arbeidsongeschiktheid en vervolgens samenwerking met werkgever om de reïntegratie te bewerkstelligen de enige weg zijn om uit deze impasse te geraken.
Een bedrijfsarts is uiteraard gebonden aan het medisch beroepsgeheim. Daarnaast lijkt het me van belang te beseffen dat werknemer en werkgever verantwoordelijk zijn voor de reïntegratie en dat de bedrijfsarts adviseert over de wijze waarop die reïntegratie zou moeten vormkrijgen. Als het testen van jouw partner kan bijdragen tot een oplossing, en dat klinkt mij niet onredelijk in de oren, dan kan ik mij voorstellen dat de bedrijfsarts daartoe adviseert en dat vervolgens, uiteraard in niet-specifieke termen, rapporteert aan werkgever.
Kern van de zaak is en blijft dat openheid naar werkgever omtrent de aard en mate van arbeidsongeschiktheid en vervolgens samenwerking met werkgever om de reïntegratie te bewerkstelligen de enige weg zijn om uit deze impasse te geraken.
woensdag 8 april 2009 om 18:58
Grotendeels eens met Wuiles. Bedrijfsartsen mogen niet zomaar gegevens doorspelen aan je werkgever. Mijn ervaring als werkgever is wel, dat dit in beknopte zinnen toch gedaan wordt. Ik heb ook ervaring met werknemers, die expliciet hebben aangegeven dat er niets omtrent de ziekmelding bij ons terecht mag komen. Dat respecteer ik. Er zit echter wel een grote maar aan vast. Wanneer ik, als werkgever, totaal van niets weet, kan ik ook niets. Als ik week in week uit alleen te horen krijg, dat werknemer niet beschikbaar is voor werk heb ik dat aan de ene kant te respecteren, aan de andere kant gaat dit ook irriteren. Doordat ik helemaal niets weet, ga ik aannames maken. En hoewel ik weet hoe gevaarlijk het is om aannames te maken, ik heb wel te maken met een bedrijfsvoering. En hierin kost elke zieke je gewoon geld omdat hij/zij niet in te zetten is en het werk door een ander gedaan moet worden. Geeft niet, want ziek is ziek, maar het is moeilijk begrip op te brengen voor nul informatie. Ik kan dan als mens geen interesse tonen of iets en zakelijk gezien kan ik niet inschatten hoe ik het op moet lossen en of iets kort- of langdurig zal zijn.
Maar goed, in het geval van jou TO, zou ik zeer snel bezwaar maken tegen hetgeen wat gebeurd is. Je kunt via de website van betreffende instantie contact opnemen en je probleem neerleggen. Niet dat je daar vrolijker van wordt, maar als niemand het doet en het maar laat gebeuren, zal het ook nooit veranderen.
Succes ermee en ook voor je man trouwens. Zal pittig zijn allemaal.
Maar goed, in het geval van jou TO, zou ik zeer snel bezwaar maken tegen hetgeen wat gebeurd is. Je kunt via de website van betreffende instantie contact opnemen en je probleem neerleggen. Niet dat je daar vrolijker van wordt, maar als niemand het doet en het maar laat gebeuren, zal het ook nooit veranderen.
Succes ermee en ook voor je man trouwens. Zal pittig zijn allemaal.
woensdag 8 april 2009 om 19:14
woensdag 8 april 2009 om 20:05
Beroepsgeheim van arbo arts wordt vaak overschat door werknemers.
Bedrijfsartsen mogen geen medische informatie doorgeven, maar moeten wel de werkgever informeren over de aard van de medische beperkingen in verband met het werk en de prognose.
Daaruit blijkt vaak al heel snel dat er psychische beperkingen zijn. Er wordt dan bijvoorbeeld gemeld dat betrokkene beperkt belastbaar is voor stress, conflicten en beperkte concentratie heeft. Dat is geheel andere informatie dan dat betrokkene niet lang kan staan of zware gewichten kan tillen.
Bij suikervrij mag arbo arts wel aangeven dat er kans is op (langdurige) gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid. Die informatie is ook relevant voor werkgever ivm vervanging functie.
De naam van de instantie melden vind ik een gevoeliger punt. Als werkgever daarvan de kosten draagt is het wel terecht. Zoniet dan is die informatie te specifiek.
Het is echter wel aan te raden om zo open mogelijk te zijn tegen de werkgever. Juist als de werkgever niet weet wat er speelt, komen er vaak veel meer irritaties. Bij autisme kan ik me voorstellen dat werknemer er straks bij gebaat is dat werkgever weet wat de ' gebruiksaanwijzing is ' . Daarbij kan ik me voorstellen dat je het woord autisme nog probeert te vermijden en evt een naam van een syndroom gebruikt dat ook van toepassing is (of het een neurologisch probleem noemt).
Overigens is mijn huidige arbo arts keurig. Ik heb zelf mijn werkgever volledig ingelicht over mijn depressie en het feit dat ik een psychiater bezoek en medicatie gebruik. Juist om mijn klachten niet vaag te houden, aan te geven dat het wel degelijk ernstig is en dat ik er wat aan doe en onder medische behandeling sta. Heeft tot nu toe zeer positief effect gehad.
Op papier blijft arbo arts vage termen gebruiken (zoals " behandeling is gestart en ' is onder behandeling van specialist) en dat vind ik ook heel prettig. Je weet nooit waar papieren naartoe zwerven...
Bedrijfsartsen mogen geen medische informatie doorgeven, maar moeten wel de werkgever informeren over de aard van de medische beperkingen in verband met het werk en de prognose.
Daaruit blijkt vaak al heel snel dat er psychische beperkingen zijn. Er wordt dan bijvoorbeeld gemeld dat betrokkene beperkt belastbaar is voor stress, conflicten en beperkte concentratie heeft. Dat is geheel andere informatie dan dat betrokkene niet lang kan staan of zware gewichten kan tillen.
Bij suikervrij mag arbo arts wel aangeven dat er kans is op (langdurige) gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid. Die informatie is ook relevant voor werkgever ivm vervanging functie.
De naam van de instantie melden vind ik een gevoeliger punt. Als werkgever daarvan de kosten draagt is het wel terecht. Zoniet dan is die informatie te specifiek.
Het is echter wel aan te raden om zo open mogelijk te zijn tegen de werkgever. Juist als de werkgever niet weet wat er speelt, komen er vaak veel meer irritaties. Bij autisme kan ik me voorstellen dat werknemer er straks bij gebaat is dat werkgever weet wat de ' gebruiksaanwijzing is ' . Daarbij kan ik me voorstellen dat je het woord autisme nog probeert te vermijden en evt een naam van een syndroom gebruikt dat ook van toepassing is (of het een neurologisch probleem noemt).
Overigens is mijn huidige arbo arts keurig. Ik heb zelf mijn werkgever volledig ingelicht over mijn depressie en het feit dat ik een psychiater bezoek en medicatie gebruik. Juist om mijn klachten niet vaag te houden, aan te geven dat het wel degelijk ernstig is en dat ik er wat aan doe en onder medische behandeling sta. Heeft tot nu toe zeer positief effect gehad.
Op papier blijft arbo arts vage termen gebruiken (zoals " behandeling is gestart en ' is onder behandeling van specialist) en dat vind ik ook heel prettig. Je weet nooit waar papieren naartoe zwerven...
donderdag 9 april 2009 om 14:33
Vorig jaar heb ik ook een dubbele longontsteking te pakken gehad. Ik ben 4 weken fulltime thuis geweest, toen opgebouwd van 2 uur per week in een half jaar naar al mijn werkuren. Mijn nadeel is dat ik voor mijn werk 45 minuten moet fietsen (heen en terug). En ja, voordat je dat weer kan ben je echt wel even bezig.
Alleen de bedrijfsarts heeft mij vooraf gevraagd wat hij door mag geven aan mijn werkgever en wat niet. Ik vond het geen probleem dat mijn werkgever alles wist. Ik heb geen geheimen voor hem. Hij heeft ook met mijn werkgever het opbouwschema weer besproken en gezamenlijk (ook met mij!) besloten wat ik zou gaan doen. Het werkte heel plezierig. Ik vind het niet erg. Ik had ook idd geen genante dingen en was gewoon echt heel erg ziek! Klaar. Voor iedereen helder!
Alleen de bedrijfsarts heeft mij vooraf gevraagd wat hij door mag geven aan mijn werkgever en wat niet. Ik vond het geen probleem dat mijn werkgever alles wist. Ik heb geen geheimen voor hem. Hij heeft ook met mijn werkgever het opbouwschema weer besproken en gezamenlijk (ook met mij!) besloten wat ik zou gaan doen. Het werkte heel plezierig. Ik vind het niet erg. Ik had ook idd geen genante dingen en was gewoon echt heel erg ziek! Klaar. Voor iedereen helder!
Volg je hart. Dat klopt.
donderdag 9 april 2009 om 15:29
quote:suikervrij schreef op 09 april 2009 @ 12:32:
Toch raad de Arbo arts aan om voorlopig nog niet te spreken over een vermoeden van autisme. Want als mijn partner dit niet blijft te hebben, blijven ze toch dat autisme in hun achterhoofd houden. Of denken jullie niet?
Eensch!
Ik zou het pas bespreken als de diagnose duidelijk is. Daarvoor kun je natuurlijk wel melden dat er onderzoek wordt gedaan, maar je hoeft niet te zeggen waarnaar.
Toch raad de Arbo arts aan om voorlopig nog niet te spreken over een vermoeden van autisme. Want als mijn partner dit niet blijft te hebben, blijven ze toch dat autisme in hun achterhoofd houden. Of denken jullie niet?
Eensch!
Ik zou het pas bespreken als de diagnose duidelijk is. Daarvoor kun je natuurlijk wel melden dat er onderzoek wordt gedaan, maar je hoeft niet te zeggen waarnaar.
