Werk & Studie
alle pijlers
Werk, spanning en ontspanning
zondag 24 februari 2008 om 10:46
Op andere topics ben ik al een paar mensen tegengekomen die momenteel zo druk of spannend werk hebben, dat ze aan het eind van de week gesloopt zijn. Zelf beleef ik op mijn werk ook roerige tijden. Veel nieuwe dingen, heel uitdagend, maar tegelijk enorm spannend of het me allemaal wel gaat lukken. Ik vind het erg moeilijk om me te ontspannen, lig soms 's nachts over werk te denken of, als ik wel slaap, droom ik heftige dromen. Maar 's avonds even iets heel anders doen, lukt ook niet goed: zelfs een dvd-tje kijken vind ik best vermoeiend na een hele dag achter het computerscherm.
Hoe doen jullie dat, je ontspannen als het zo druk is? Hoe zet je het werk even helemaal uit je hoofd? En hoe zorg je dat het niet teveel wordt?
Hoe doen jullie dat, je ontspannen als het zo druk is? Hoe zet je het werk even helemaal uit je hoofd? En hoe zorg je dat het niet teveel wordt?
zondag 24 februari 2008 om 10:51
Yoga. 
De yoga die ik doe is best intensief, maar er zijn allerlei varianten. De ene docent ziet yoga meer als meditatie, de ander zoekt het meer in beweging en ademhaling. Je voelt de energie weer stromen en je leert hoe je kunt ontspannen, zodat je dit bijvoorbeeld kunt toepassen als je in bed ligt maar ook op stressmomenten op je werk. Ik vind het echt heel fijn. Geen idee of het iets voor jou is, maar misschien hebben anderen er iets aan.
Ik hou zelf trouwens helemaal niet van sport, maar dit vind ik leuk. Omdat je er in het dagelijks leven ook iets aan kan hebben en omdat je niet moet presteren, maar het gewoon op je eigen niveau kan doen.
De yoga die ik doe is best intensief, maar er zijn allerlei varianten. De ene docent ziet yoga meer als meditatie, de ander zoekt het meer in beweging en ademhaling. Je voelt de energie weer stromen en je leert hoe je kunt ontspannen, zodat je dit bijvoorbeeld kunt toepassen als je in bed ligt maar ook op stressmomenten op je werk. Ik vind het echt heel fijn. Geen idee of het iets voor jou is, maar misschien hebben anderen er iets aan.
Ik hou zelf trouwens helemaal niet van sport, maar dit vind ik leuk. Omdat je er in het dagelijks leven ook iets aan kan hebben en omdat je niet moet presteren, maar het gewoon op je eigen niveau kan doen.
zondag 24 februari 2008 om 10:55
Niet. 
Herkenbaar hoor, ik droom ook van mijn werk, zeker de afgelopen week ben ik eigenlijk non stop aan het werk geweest en dan droom ik er dus s nachts ook van en zit ik tijdens het televisiekijken nog voor mijn werk te bellen en zo. Ik deed vroeger ook aan yoga, maar daar heb ik nu de tijd niet meer voor. Zou het wel weer willen gaan doen maar dat is met mijn zoon lastig te organiseren. Nu ben ik dus maar aan de drank
.
Herkenbaar hoor, ik droom ook van mijn werk, zeker de afgelopen week ben ik eigenlijk non stop aan het werk geweest en dan droom ik er dus s nachts ook van en zit ik tijdens het televisiekijken nog voor mijn werk te bellen en zo. Ik deed vroeger ook aan yoga, maar daar heb ik nu de tijd niet meer voor. Zou het wel weer willen gaan doen maar dat is met mijn zoon lastig te organiseren. Nu ben ik dus maar aan de drank
.
Am Yisrael Chai!
zondag 24 februari 2008 om 11:00
Ik dans eens per week de longen uit m'n lijf om de spanningsboog op gezond niveau te houden.
Ook hardlopen werkt bij mij erg ontspannend (naderhand)
Ik schilder en freubel me drie slagen in de rondte.
Verder ga ik doordeweeks meestal 1 avond naar mijn favoriete kroeg met een goede vriendin. Even een kop koffie en 1 wijntje, m'n hart luchten en slap ouwehoeren.
Tussendoor werk ik een beetje
Ook hardlopen werkt bij mij erg ontspannend (naderhand
)Ik schilder en freubel me drie slagen in de rondte.
Verder ga ik doordeweeks meestal 1 avond naar mijn favoriete kroeg met een goede vriendin. Even een kop koffie en 1 wijntje, m'n hart luchten en slap ouwehoeren.
Tussendoor werk ik een beetje
zondag 24 februari 2008 om 11:11
Ja, ik vind dat ook vrij sneu. Ik denk wel dat het een beetje inherent is aan het soort werk dat wij doen (tenminste, wat ik denk dat jij ongeveer doet). Afgelopen week stond ik met mijn collegas een beetje lamlendig te wezen en stonden we te bepraten hoe erg we op ons tandvlees liepen, en dan hoor ik dat van iedereen terug. Ook met oud-collegas heb ik het daar wel eens over gehad. Het is ontzettend ongezond en ik ben er eigenlijk niet blij mee, maar het is idd een van de weinige dingen die ik vaak nog op kan brengen en waarvan ik weet dat ik in ieder geval direct knock out ga. Als een halve zombie een wijntje drinken, het is idd te treurig voor woorden eigenlijk en ik maak me daar qua gezondheid wel een beetje zorgen over.
Heb jij overigens ook dat je na zo'n piek weer even relatieve rust hebt? Ik ben nu even "klaar", dus ik probeer dan in de weken die nu komen heel gezond te leven, geen drank, goed eten, op tijd naar bed, af en toe een uurtje later beginnen of een uurtje eerder weg, dagje vrij... En zo laad ik dan weer op voor de volgende piek. En tja, dan leg ik me maar gewoon neer bij het feit dat er nergens anders ruimte voor is dan werk.
Am Yisrael Chai!
)
zondag 24 februari 2008 om 11:23
Nee. Bij mij komt de druk niet zozeer door deadlines en projecten die af moeten, maar doordat we het bedrijf willen veranderen. Van een clubje samenwerkende zelfstandigen naar een serieus bedrijf, waar je niet omheen kunt. De stress zit hem bij mij dan ook niet in de hoeveelheid uren, maar in de onzekerheid: kan ik de verantwoordelijkheid aan en gaat het ons allemaal lukken?
zondag 24 februari 2008 om 11:35
Oh, okee, dat is idd een ander verhaal. Wel leuk en spannend! Dan zou ik het idd gaan zoeken in iets als yoga of een andere vorm van sport, want die stress houdt nog wel even aan, lijkt me.
Wat bij mij soms ook helpt om de stress te verminderen: een loeistrak regime invoeren van een soort militaire discipline. Ik heb nu twee maanden een nieuwe baan, en ben in vergelijking met mijn vorige baan echt in het diepe gesmeten. Ik heb natuurlijk ook een zoon, dus het was allemaal weer even aanpoten. Dan helpt het mij om echt een ijzeren schema te gaan aanhouden, waarbij ik op vaste tijden naar bed ga, op dezelfde tijd opsta, elke dag op dezelfde tijd eet, gewoon een enorme regelmaat invoeren zodat ik eigenlijk voor al het andere op de automatische piloot kan functioneren. En het repeterende van bijvoorbeeld elke dag in precies dezelfde volgorde eten, afwassen, koken (ik kook dan vooruit ivm zoon), opruimen helpt me om mijn hoofd leeg te maken. Ik heb daarvoor echt een schema gemaakt met tijdblokken en dat helpt me om tijdens die blokken alleen aan de taak van dat blok te denken.
Ik merk nu bijvoorbeeld dat in die afgelopen weken dat ik mijn schema niet kan vasthouden de druk ook steeds groter wordt. Ik wil nu gaan proberen om in mijn schema ergens op mijn werkdagen een uurtje sporten in te frutten, want ik denk dat dat mij goed zou doen.
Wat bij mij soms ook helpt om de stress te verminderen: een loeistrak regime invoeren van een soort militaire discipline. Ik heb nu twee maanden een nieuwe baan, en ben in vergelijking met mijn vorige baan echt in het diepe gesmeten. Ik heb natuurlijk ook een zoon, dus het was allemaal weer even aanpoten. Dan helpt het mij om echt een ijzeren schema te gaan aanhouden, waarbij ik op vaste tijden naar bed ga, op dezelfde tijd opsta, elke dag op dezelfde tijd eet, gewoon een enorme regelmaat invoeren zodat ik eigenlijk voor al het andere op de automatische piloot kan functioneren. En het repeterende van bijvoorbeeld elke dag in precies dezelfde volgorde eten, afwassen, koken (ik kook dan vooruit ivm zoon), opruimen helpt me om mijn hoofd leeg te maken. Ik heb daarvoor echt een schema gemaakt met tijdblokken en dat helpt me om tijdens die blokken alleen aan de taak van dat blok te denken.
Ik merk nu bijvoorbeeld dat in die afgelopen weken dat ik mijn schema niet kan vasthouden de druk ook steeds groter wordt. Ik wil nu gaan proberen om in mijn schema ergens op mijn werkdagen een uurtje sporten in te frutten, want ik denk dat dat mij goed zou doen.
Am Yisrael Chai!
zondag 24 februari 2008 om 11:36
zondag 24 februari 2008 om 12:17
Haha, ik riep vanochtend net tegen mijn man dat ik het stof weer eens van mijn yoga-dvd moet afvegen. Werk is vreselijk leuk, maar schouders zitten al weken muurvast dus 't gaat niet zo denderend eventjes...
Wat al wel helpt: fietsend van en naar werk Twintig minuutjes een kletsende peuter voorop, en de ergste stress is verdwenen. Maar ja, als je dan thuis weer aan het werk moet (zoals nu, dit is ernstig vluchtgedrag 
) zet het weinig zoden aan de dijk op de langere termijn.
Ik heb ook een tijdje een cursus beeldhouwen gedaan. Ik kon er niets van (wegens geen greintje creativiteit) maar dat rammen op een blok steen was wel effectief qua anti-stress! Een collega van mij zweert bij pottenbakken, die zegt dat niets beter is tegen werkstress dan tot je ellebogen in de klei te zitten.
Wat al wel helpt: fietsend van en naar werk
Twintig minuutjes een kletsende peuter voorop, en de ergste stress is verdwenen. Maar ja, als je dan thuis weer aan het werk moet (zoals nu, dit is ernstig vluchtgedrag ) zet het weinig zoden aan de dijk op de langere termijn.Ik heb ook een tijdje een cursus beeldhouwen gedaan. Ik kon er niets van (wegens geen greintje creativiteit) maar dat rammen op een blok steen was wel effectief qua anti-stress! Een collega van mij zweert bij pottenbakken, die zegt dat niets beter is tegen werkstress dan tot je ellebogen in de klei te zitten.
zondag 24 februari 2008 om 12:22
Ik ken dit gevoel ook wel, vooral van vorige banen. Nu heb ik dat niet meer zo sterk, ook al zitten wij ook in een woelige periode.
Misschien omdat ik voor mijn gevoel parttime werk (35 uur of 45/50 uur en soms nog meer, dat verschil merk je wel) maar ook omdat ik nu echt de 1 van de initiators van de veranderingen ben en dat scheelt natuurlijk ook. Ik weet wat er gaat gebeuren, ik weet wat ik wil, heb invloed, krijg de mensen mee.
Dromen van het werk doe ik bijna nooit meer en ik ben thuis ook niet meer aan het werk, iets dat ik voorheen wel deed. Heeft te maken met bovenstaande, maar dit is iets wat me al langer lukt. Inderdaad door een beetje yoga / tao achtig bezig te zijn.
Ik ben begonnen met me op bepaalde momenten (de trein, op de bank en vooral vlak voor het slapen) heel bewust te ontspannen. Spiertje voor spiertje, van je tenen tot aan je kruin, alles losmaken. Dat kan heel onopvallend, niemand die het ziet. je denkt gewoon dat je linker kleine teen los en zacht is en verdomd, zo voelt het dan ook. Klinkt heel zweverig, werkt als een tiet.
's Avonds voor het slapen lekker onder de douche met lavendelschuim oid, een kop ontspannende thee of warme melk.
Sinds een paar maanden trek ik me na de lunch even een kwartiertje terug op het werk. Even terugblikken op de ochtend (hoe ging het, waarom ging het juist zo, wat maakte dat ik me goed voelde of juistniet, wat maakte dat ik wel / niet m'n werk af heb / de vergadering goed / slecht ging etc) En dan, wat moet ik vandaag nog doen en hoe kan ik zorgen dat het net zo goed / beter gaat dan de ochtend? Waar heb ik invloed op? Dat kan ik veranderen. Waar heb ik geen invloed op? Ik kan de situatie niet veranderen, wel mijn eigen reactie daarop.
Ik probeer ook alles wat ik doe zo bewust mogelijk te doen, met mijn volle aandacht, geen tig dingen tegelijk. Dat gaat niet altijd natuurlijk, maar ik heb 2 momenten per dag dat ik dat echt doe. Voor mij is dat m'n half uurtje in de badkamer 's ochtends en 's avonds. Sinds ik dat doe (ik maak zelfs van tanden poetsen een ritueel ) ben ik een stuk relaxter en kan ik in bed gedachten over bv werk (maar ook andere zaken waar je over kan piekeren) veel makkelijker loslaten. Dat had ik al een beetje geleerd op Yoga, nu werkt het bijna feilloos.
Maar ook ik kom weleens doodmoe thuis en wil dan nog maar 1 ding; als een zombie op de bank met een groot glas wijn!
Ik heb een hele tijd niet aan yoga gedaan, sinds een paar weken doe ik weer poweryoga en nu voel ik me nog relaxter. Vooral omdat wij de laatste 10 minuten alleen maar liggen. Wel met zo'n vreselijk zweeftevenmuziekje, maar dat verdring ik gewoon
Wat FV zegt over regelmaat is ook een goede tip. Helaas onbruikbaar voor mij, want ik start nooit op dezelfde tijd en Lief werkt natuurlijk helemaal onregelmatig. Maar als je in de gelegenheid bent om een vast dagritme aan te houden moet je dat vooral doen.
Misschien omdat ik voor mijn gevoel parttime werk (35 uur of 45/50 uur en soms nog meer, dat verschil merk je wel) maar ook omdat ik nu echt de 1 van de initiators van de veranderingen ben en dat scheelt natuurlijk ook. Ik weet wat er gaat gebeuren, ik weet wat ik wil, heb invloed, krijg de mensen mee.
Dromen van het werk doe ik bijna nooit meer en ik ben thuis ook niet meer aan het werk, iets dat ik voorheen wel deed. Heeft te maken met bovenstaande, maar dit is iets wat me al langer lukt. Inderdaad door een beetje yoga / tao achtig bezig te zijn.
Ik ben begonnen met me op bepaalde momenten (de trein, op de bank en vooral vlak voor het slapen) heel bewust te ontspannen. Spiertje voor spiertje, van je tenen tot aan je kruin, alles losmaken. Dat kan heel onopvallend, niemand die het ziet. je denkt gewoon dat je linker kleine teen los en zacht is en verdomd, zo voelt het dan ook. Klinkt heel zweverig, werkt als een tiet.
's Avonds voor het slapen lekker onder de douche met lavendelschuim oid, een kop ontspannende thee of warme melk.
Sinds een paar maanden trek ik me na de lunch even een kwartiertje terug op het werk. Even terugblikken op de ochtend (hoe ging het, waarom ging het juist zo, wat maakte dat ik me goed voelde of juistniet, wat maakte dat ik wel / niet m'n werk af heb / de vergadering goed / slecht ging etc) En dan, wat moet ik vandaag nog doen en hoe kan ik zorgen dat het net zo goed / beter gaat dan de ochtend? Waar heb ik invloed op? Dat kan ik veranderen. Waar heb ik geen invloed op? Ik kan de situatie niet veranderen, wel mijn eigen reactie daarop.
Ik probeer ook alles wat ik doe zo bewust mogelijk te doen, met mijn volle aandacht, geen tig dingen tegelijk. Dat gaat niet altijd natuurlijk, maar ik heb 2 momenten per dag dat ik dat echt doe. Voor mij is dat m'n half uurtje in de badkamer 's ochtends en 's avonds. Sinds ik dat doe (ik maak zelfs van tanden poetsen een ritueel
) ben ik een stuk relaxter en kan ik in bed gedachten over bv werk (maar ook andere zaken waar je over kan piekeren) veel makkelijker loslaten. Dat had ik al een beetje geleerd op Yoga, nu werkt het bijna feilloos.Maar ook ik kom weleens doodmoe thuis en wil dan nog maar 1 ding; als een zombie op de bank met een groot glas wijn!
Ik heb een hele tijd niet aan yoga gedaan, sinds een paar weken doe ik weer poweryoga en nu voel ik me nog relaxter. Vooral omdat wij de laatste 10 minuten alleen maar liggen. Wel met zo'n vreselijk zweeftevenmuziekje, maar dat verdring ik gewoon
Wat FV zegt over regelmaat is ook een goede tip. Helaas onbruikbaar voor mij, want ik start nooit op dezelfde tijd en Lief werkt natuurlijk helemaal onregelmatig. Maar als je in de gelegenheid bent om een vast dagritme aan te houden moet je dat vooral doen.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 24 februari 2008 om 12:26
Het 's nachts opschrijven als je blijft malen is in ieder geval een goede eerste stap. Want anders ben je wellicht bang dat je iets gaat vergeten de volgende ochtend van wat je net bedacht had...
Verder probeer ik meestal bij heel erg beperkt licht nog wat te lezen, waardoor ik vanzelf wat vermoeider raak en meestal een stuk makkelijker in slaap val. Is een lamp die op zich wel fel is, maar die ik qua schijnen weg kan draaien waardoor ik maar beperkt licht over houd. Wel lichte kost lezen, anders ga je daar over malen
Verder probeer ik meestal bij heel erg beperkt licht nog wat te lezen, waardoor ik vanzelf wat vermoeider raak en meestal een stuk makkelijker in slaap val. Is een lamp die op zich wel fel is, maar die ik qua schijnen weg kan draaien waardoor ik maar beperkt licht over houd. Wel lichte kost lezen, anders ga je daar over malen
zondag 24 februari 2008 om 12:30
Dan doe ik het beter. Een kwartier liggen én geen zweeftevenmuziekje.:
Ik heb een hele tijd niet aan yoga gedaan, sinds een paar weken doe ik weer poweryoga en nu voel ik me nog relaxter. Vooral omdat wij de laatste 10 minuten alleen maar liggen. Wel met zo'n vreselijk zweeftevenmuziekje, maar dat verdring ik gewoon
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
zondag 24 februari 2008 om 13:24
Ik ben ook niet zo van het sporten, de yoga, etc. En ik doe het volgende om te ontspannen.
1. ik zorg dat mijn werk niet te dichtbij is. Een half uurtje tot 3 kwartier in de auto geeft mij tijd om het wat van me af te zetten. Zit het me erg hoog, dan bel ik even iemand tijdens dat ritje om van me af te kletsen.
2. thuis vertel ik bij binnenkomst nog een keer over mijn dag aan mijn partner, daarna wordt er niet meer over werk gepraat (tenzij er gebeld wordt, ben wel altijd bereikbaar).
3. in hectische tijden heb ik ook een schrijfblok naast mijn bed om dingen van me af te schrijven. En ik val in slaap met een boek (idd, in een niet te lichte kamer en een boek dat niet zo leuk is dat je wilt blijven lezen) of met de TV aan (ogen dicht en proberen alleen te luisteren naar een onderwerp dat je aanspreekt maar dat niet interessant genoeg is om je wakker te houden).
1. ik zorg dat mijn werk niet te dichtbij is. Een half uurtje tot 3 kwartier in de auto geeft mij tijd om het wat van me af te zetten. Zit het me erg hoog, dan bel ik even iemand tijdens dat ritje om van me af te kletsen.
2. thuis vertel ik bij binnenkomst nog een keer over mijn dag aan mijn partner, daarna wordt er niet meer over werk gepraat (tenzij er gebeld wordt, ben wel altijd bereikbaar).
3. in hectische tijden heb ik ook een schrijfblok naast mijn bed om dingen van me af te schrijven. En ik val in slaap met een boek (idd, in een niet te lichte kamer en een boek dat niet zo leuk is dat je wilt blijven lezen) of met de TV aan (ogen dicht en proberen alleen te luisteren naar een onderwerp dat je aanspreekt maar dat niet interessant genoeg is om je wakker te houden).
zondag 24 februari 2008 om 14:45
Goede tips allemaal, bedankt! Zuss, dat kwartiertje na de lunch probeer ik ook wel te nemen, even wandelen, even dingen laten bezinken. Dat werkt inderdaad goed. Nu nog ritueel tandenpoetsen.
Dit is bij mij een van de obstakels: heb samen met partner dit bedrijf. We spreken wel af er niet over te praten, maar je blijft dan toch een beetje in de werksfeer zitten.
zondag 24 februari 2008 om 15:59
Volgens mij lukt het nooit als je samen een bedrijf hebt om er dan thuis niet over te praten. Het lijkt mij heel normaal. De meeste stellen hebben het thuis toch over het werk, waarom dan niet als je samen werkt?
Ook al weet je van elkaar wat er speelt, al doe je alles samen voor je bedrijf, ik denk dat het juist goed is om er thuis, in een meer ontspannen omgeving, ook even over te praten. Dat voorkomt mi een hoop gepieker.
Spreek met elkaar af dat je op een vast moment van de dag, die dag nog even doorneemt, waarom zou je dat niet doen? Het is heel normaal dat je vol bent van je werk als daar veel veranderd, helemaal als het je eigen toko is. Waarom dan thuis krampachtig gaan zitten zwijgen?
Ook al weet je van elkaar wat er speelt, al doe je alles samen voor je bedrijf, ik denk dat het juist goed is om er thuis, in een meer ontspannen omgeving, ook even over te praten. Dat voorkomt mi een hoop gepieker.
Spreek met elkaar af dat je op een vast moment van de dag, die dag nog even doorneemt, waarom zou je dat niet doen? Het is heel normaal dat je vol bent van je werk als daar veel veranderd, helemaal als het je eigen toko is. Waarom dan thuis krampachtig gaan zitten zwijgen?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 24 februari 2008 om 16:47
Ha Korenwolf, toch maar een topic erover zie ik. Ik kan me voorstellen dat zo'n ongelooflijk spannende stap je continu bezighoudt en zeker ls je hem samen met je partner neemt.
De enige tip die ik je kan geven is dat je inderdaad momenten moet zoeken waarop je het echt los móet laten. Als je gaat sporten dan kun je even niet aan je werk denken en heb je daarna waarschijnlijk wel een voldaan gevoel.
Hier vindt op het moment ook een uitputtingsslag plaats, maar dat komt vooral door een erg ongelukkige loop van omstandigheden. Ik heb een tijdje vanuit het buitenland gefreelanced en ben half december weer teruggekomen. Met het idee om een hoop hooi op mijn vork te nemen om de kosten die ik daar genaakt had terug te verdienen en om zo snel mogelijk weer een huisje te kunnen huren. Ik moest het huis waar ik woonde uit voor ik naar het buitenland ging en het had geen zin om iets nieuws te zoeken en daar huur voor te betalen als ik toch weg ging, dus heb ik mijn spullen tijdelijk bij mijn ouders gestald en werkte ik ove rhet algemeen vanuit het huis van mijn vriend.
Op de dag dat ik terug kwam kreeg mijn vader een hartinfarct en maakte mijn vriend het uit. Later kreeg mijn vader nog een tweede hartinfarct, Dat houdt in dat ik thuis erg veel aan het zorgen ben omdat mijn vader niet veel aankan en mijn moeder zo op haar tenen liep om het huishouden te draaien, te werken en voor mijn vader te zorgen dat het logisch was dat ik ook een deel van die zorgen op me nam. Maar ja, omdat ik geen vriend meer heb werk ik nu ook vanuit huis waardoor ik erg weinig uit de situatie weg ben. Opstaan, werken, dingen doen in het huishouden en dan weer werken tot ik ga slapen. Omdat ik zo veel deadlines heb. (lees: maandag, dinsdag twee, donderdag weer één...) Daardoor laat ik het dus niet los, wat me nu enorm op begint te breken.
Gelukkig wordt het na deze reeks deadlines even iets rustiger omdat ik niks nieuws heb aangenomen om even tijd voor mezelf te kunnen nemen. Het gekke is dat de leuke deadlines me ook weer energie geven. Als ik een positieve reactie op een artikel krijg dan kan ik daar weer twee dagen op teren. En als ik interessant onderzoek doe dan kan ik daar ook echt van genieten en dan voelt het niet als werk. Ik denk dus ook dat het wel goedkomt als ik weer een plekje voor mezelf heb. Maar nu moet ik nog even heel hard mijn tanden hierin zetten al merk ik dat dat steeds moeilijker gaat.
De enige tip die ik je kan geven is dat je inderdaad momenten moet zoeken waarop je het echt los móet laten. Als je gaat sporten dan kun je even niet aan je werk denken en heb je daarna waarschijnlijk wel een voldaan gevoel.
Hier vindt op het moment ook een uitputtingsslag plaats, maar dat komt vooral door een erg ongelukkige loop van omstandigheden. Ik heb een tijdje vanuit het buitenland gefreelanced en ben half december weer teruggekomen. Met het idee om een hoop hooi op mijn vork te nemen om de kosten die ik daar genaakt had terug te verdienen en om zo snel mogelijk weer een huisje te kunnen huren. Ik moest het huis waar ik woonde uit voor ik naar het buitenland ging en het had geen zin om iets nieuws te zoeken en daar huur voor te betalen als ik toch weg ging, dus heb ik mijn spullen tijdelijk bij mijn ouders gestald en werkte ik ove rhet algemeen vanuit het huis van mijn vriend.
Op de dag dat ik terug kwam kreeg mijn vader een hartinfarct en maakte mijn vriend het uit. Later kreeg mijn vader nog een tweede hartinfarct, Dat houdt in dat ik thuis erg veel aan het zorgen ben omdat mijn vader niet veel aankan en mijn moeder zo op haar tenen liep om het huishouden te draaien, te werken en voor mijn vader te zorgen dat het logisch was dat ik ook een deel van die zorgen op me nam. Maar ja, omdat ik geen vriend meer heb werk ik nu ook vanuit huis waardoor ik erg weinig uit de situatie weg ben. Opstaan, werken, dingen doen in het huishouden en dan weer werken tot ik ga slapen. Omdat ik zo veel deadlines heb. (lees: maandag, dinsdag twee, donderdag weer één...) Daardoor laat ik het dus niet los, wat me nu enorm op begint te breken.
Gelukkig wordt het na deze reeks deadlines even iets rustiger omdat ik niks nieuws heb aangenomen om even tijd voor mezelf te kunnen nemen. Het gekke is dat de leuke deadlines me ook weer energie geven. Als ik een positieve reactie op een artikel krijg dan kan ik daar weer twee dagen op teren. En als ik interessant onderzoek doe dan kan ik daar ook echt van genieten en dan voelt het niet als werk. Ik denk dus ook dat het wel goedkomt als ik weer een plekje voor mezelf heb. Maar nu moet ik nog even heel hard mijn tanden hierin zetten al merk ik dat dat steeds moeilijker gaat.
zondag 24 februari 2008 om 17:11
Vergat te vermelden dat k en aantal weken geleden kaartjes had gekocht voor 't concert van Wende Snijders vanavond. Zit nu behoorlijk te panieken omdat ik die paar uurtjes eigenlijk niet kan missen i.v.m. mijn deadlines maar ik weet dat ik het straks heel fijn vind om er veen uit te zijn. Dta ik daarna dubbel zo hard werk omdat ik me beter voel. Daarom werkt kaartjes voor iets kopen voor mij wel goed, dan móet ik tenminste even van mijn werk afblijven.
Wat ik verder ook doe is knalhad de muziek aanzetten en de deur op slot doen en dan even ene kwartiertje heel hard meebleren en meespringen. Maar dat doe ik alleen als m'n ouders bij toeval allebei de deur uit zijn en op momenten dat ik weet dat ik de buren niet lastig val.
Wat ik verder ook doe is knalhad de muziek aanzetten en de deur op slot doen en dan even ene kwartiertje heel hard meebleren en meespringen. Maar dat doe ik alleen als m'n ouders bij toeval allebei de deur uit zijn en op momenten dat ik weet dat ik de buren niet lastig val.
maandag 25 februari 2008 om 09:02
@Raaf
Wat een nare situatie! Ik denk dat het heel goed voor je is om inderdaad wel die avond weg te gaan. Even de zinnen verzetten en even de deur uit.
Misschien een raar idee, maar zijn er geen mensen die jou eventjes uit de brand zouden kunnen helpen met je deadlines? Misschien mensen die je nog kent van je studie ofzo? Al nemen ze je alleen maar een deel van het onderzoek uit handen, ofzo.
Wat een nare situatie! Ik denk dat het heel goed voor je is om inderdaad wel die avond weg te gaan. Even de zinnen verzetten en even de deur uit.
Misschien een raar idee, maar zijn er geen mensen die jou eventjes uit de brand zouden kunnen helpen met je deadlines? Misschien mensen die je nog kent van je studie ofzo? Al nemen ze je alleen maar een deel van het onderzoek uit handen, ofzo.
maandag 25 februari 2008 om 09:03
maandag 25 februari 2008 om 18:03
