Werk & Studie
alle pijlers
Werk waar je je bed voor uit springt
donderdag 17 januari 2008 om 20:13
Ik heb best een leuke baan. Veel afwisseling, leuke collega's, goede secundaire arbeidsvoorwaarden. Maar het is niet mijn droombaan. Ivm mijn privacy wil ik niet precies kenbaar maken wat ik doe, maar ik werk aan een universiteit. Ik zou het liefst op het toneel staan eigenlijk.Waarom doe ik dat dan niet? Tja...ik heb een kindje dat ik alleen opvoed, ik heb stabiliteit nodig..ik ben al 41.maar het leven is kort toch? Ik had het er met collega over dat we zo moeilijk ons bed uit komen en dat dat deels te maken heeft met niet een droombaan hebben.... heb jij een droombaan, en zo niet waarom dan niet?
donderdag 17 januari 2008 om 22:05
Nou, dan gaan we on-topic door (nou ja bijna on-topic): ik weet wel welke banen ik nog meer naast die van mij leuk zou vinden:
- evenementen / beurs organisator
- casting director (Eleonora, waar mag ik solliciteren?!?)
- notaris met familierecht specialisatie (ja, bizar, maar ik vind rechten leuk en vond het proces naar ons samenlevingscontract met testament erg interessant)
- arts
- coördineren van van alles en nogwat / regelneef
- evenementen / beurs organisator
- casting director (Eleonora, waar mag ik solliciteren?!?)
- notaris met familierecht specialisatie (ja, bizar, maar ik vind rechten leuk en vond het proces naar ons samenlevingscontract met testament erg interessant)
- arts
- coördineren van van alles en nogwat / regelneef
donderdag 17 januari 2008 om 22:14
Nou, nou, wat een gekat.
Ik woon ook in de grote mensen wereld en heb inderdaad mijn droombaan. Letterlijk de baan waarvan ik als meisje al droomde. Ik ben er nog niet helemaal, want ik droomde als meisje dusdanig gedetailleerd over wat ik zou worden "als ik later groot ben" dat ik zelfs de stappen naar het ultieme einddoel fantaseerde, maar die stappen ben ik inderdaad ook aan het afleggen en ik wéét dat ik mijn ultieme einddoel ga bereiken.
En ja, ik ga elke dag blij naar mijn werk. Dat zal ongetwijfeld gaan veranderen, daar twijfel ik niet aan, maar tegen de tijd dat ik niet meer blij naar mijn werk ga weet ik dat het tijd is voor de volgende stap in mijn masterplan. Ik geef mezelf ongeveer 10 jaar om het ultieme einddoel te bereiken maar het zou zomaar ook veel sneller kunnen gaan want ik weet, juist doordat ik hier altijd van gedroomd heb, dat dit is wat ik kan. Ik voel ook echt elke dag dat alle puzzelstukken in elkaar beginnen te vallen. Héérlijk.
Ik woon ook in de grote mensen wereld en heb inderdaad mijn droombaan. Letterlijk de baan waarvan ik als meisje al droomde. Ik ben er nog niet helemaal, want ik droomde als meisje dusdanig gedetailleerd over wat ik zou worden "als ik later groot ben" dat ik zelfs de stappen naar het ultieme einddoel fantaseerde, maar die stappen ben ik inderdaad ook aan het afleggen en ik wéét dat ik mijn ultieme einddoel ga bereiken.
En ja, ik ga elke dag blij naar mijn werk. Dat zal ongetwijfeld gaan veranderen, daar twijfel ik niet aan, maar tegen de tijd dat ik niet meer blij naar mijn werk ga weet ik dat het tijd is voor de volgende stap in mijn masterplan. Ik geef mezelf ongeveer 10 jaar om het ultieme einddoel te bereiken maar het zou zomaar ook veel sneller kunnen gaan want ik weet, juist doordat ik hier altijd van gedroomd heb, dat dit is wat ik kan. Ik voel ook echt elke dag dat alle puzzelstukken in elkaar beginnen te vallen. Héérlijk.
Am Yisrael Chai!
donderdag 17 januari 2008 om 22:16
Ja, ik wil ook wel op de baan van Leo solliciteren!
Daarnaast weet ik zo gauw geen concrete banen waarvoor ik ook nog eens de talenten zou hebben, die ik als droombaan zou bestempelen. En met "concreet" bedoel ik dan: banen die binnen mijn bereik liggen (dus niet zangeres of actrice). Mijn huidige baan vind ik de leukste die ik sinds mijn afstuderen heb gehad: intellectueel uitdagend, bij een bedrijf waar ik met trots voor werk en met een ongelooflijk leuke groep mensen. Dik tevreden dus. Maar droombaan? Neuh.
Ook leuk maar niet bereikbaar:
- journalist
- kinderpsychiater
- mensenrechtenadvocaat
- casting director
- internist
Daarnaast weet ik zo gauw geen concrete banen waarvoor ik ook nog eens de talenten zou hebben, die ik als droombaan zou bestempelen. En met "concreet" bedoel ik dan: banen die binnen mijn bereik liggen (dus niet zangeres of actrice). Mijn huidige baan vind ik de leukste die ik sinds mijn afstuderen heb gehad: intellectueel uitdagend, bij een bedrijf waar ik met trots voor werk en met een ongelooflijk leuke groep mensen. Dik tevreden dus. Maar droombaan? Neuh.
Ook leuk maar niet bereikbaar:
- journalist
- kinderpsychiater
- mensenrechtenadvocaat
- casting director
- internist
.
donderdag 17 januari 2008 om 22:19
En dan het einddoel waar FV het over heeft. In feit heb ik mijn einddoel bereikt, inhoudelijk zit ik precies op mijn plek. In de hierarchie opklimmen gaat eigenlijk al sneller dan ik misschien zou willen, dus daar kan de rem wel een beetje op. En ik heb dus niet echt een einddoel, ik wil me gewoon verder ontwikkelen in het werk dat ik al doe.
donderdag 17 januari 2008 om 22:22
donderdag 17 januari 2008 om 22:25
Grappig, de beroepen die ik vóór ik mijn huidige baan had ook "superleuk" vond, waren eigenlijk de in mijn ogen slappere aftreksels van wat ik nu doe. En de dingen die ik nu kan bedenken als "dát zou ik nou ook wel willen" zijn logische vervolgstappen op mijn huidige werk. Ik kan dus wel concluderen dat ik op mijn plek zit .
Am Yisrael Chai!
donderdag 17 januari 2008 om 22:31
Die casting director is niet zo vreemd, want ik ben gek op regelneefdingen . Serieus.
Voor de dingen die op mijn lijstje staan, ben ik niet opgeleid. Ik ben bijna 40, heb een groot gezin en werk fulltime in een best-wel-pittige baan, dus een grote studie "erbij" doen zie ik nu niet zitten. Heb ik vorig jaar geprobeerd en dat is niet zo best bevallen.
.
donderdag 17 januari 2008 om 22:40
Mowah, Nippo, ik denk wel degelijk dat je voor journalist, als je tenminste een goede wil zijn en ik gok maar zo dat Mariannanas dat wil, wel degelijk een grote studie nodig hebt. Ik zou het ook niet kunnen worden, althans, niet zonder die studie en net als Mariannanas zie ik dat niet zitten (ik wil het ook niet, dus dat komt goed uit).
Am Yisrael Chai!
donderdag 17 januari 2008 om 22:40
Verder vraag ik me ook af of mensen we een realistisch beeld van hun droombaan hebben. Teamleider bij een kunstinstelling verschilt denk ik niet zoveel van teamleider elders. Een internist ziet 30 veelal oude mensen op een dag die vaak maar een of twee keer komen en waarbij of niets te vinden is, of het toch vaak bij pappen en nathouden blijft (ik geef toe dat dit enigszins gechargeerd is, het ligt een beetje aan een eventuele subspecialisatie). Bij die kinderpsychiater kan ik me nog wel iets voorstellen, hoewel ik denk dat die veel moeilijke mensen ziet (kinderen en vooral ook hun ouders).
donderdag 17 januari 2008 om 22:46
Dat ben ik dan weer wel met je eens, Nippo. Ik heb altijd banen gehad die sowieso vaak genoemd worden in lijstjes met "droombanen" en kom dus ook vaak met mensen in aanraking (veelal jonkies, de oppas ofzo, of stagiairs) die zeggen "ooooh, wat jij doet is nu echt mijn droombaan" en negenennegentig van de 100 keer hebben ze geen idee wat het werk daadwerkelijk inhoudt. En bij stagiairs zie ik heel vaak dat het ze dan ook al na een maand ofzo vies tegenvalt.
Am Yisrael Chai!
donderdag 17 januari 2008 om 22:47
Nippo: dan zal ik maar helemaal met de billen bloot gaan: als ik zeg "journalist" bedoel ik eigenlijk heel specifiek politiek commentator, en dan natuurlijk gelijk de beste van Nederland :-). Ik ben werkelijk gék op politiek, maar ik maak me niet de illusie dat ik voldoende onderlegd ben om de politieke journalistiek in te kunnen :-))
Als je naar de andere dingen op mijn lijstje kijkt, dan zie je dat ik kennelijk op mijn 40e nog droom van banen "that make a difference". Nogmaals: ik ben oprecht dol op mijn baan, maar aan het eind van de dag bescherm ik de ideetjes van uitvinders die een technologie hebben bedacht die het leven van consumenten misschien veraangenaamt, maar niet echt iets heel zinvols toevoegen aan dat leven. En in mijn ideale droomwereld zou ik dat nou juist zo graag willen.
Als je naar de andere dingen op mijn lijstje kijkt, dan zie je dat ik kennelijk op mijn 40e nog droom van banen "that make a difference". Nogmaals: ik ben oprecht dol op mijn baan, maar aan het eind van de dag bescherm ik de ideetjes van uitvinders die een technologie hebben bedacht die het leven van consumenten misschien veraangenaamt, maar niet echt iets heel zinvols toevoegen aan dat leven. En in mijn ideale droomwereld zou ik dat nou juist zo graag willen.
.
donderdag 17 januari 2008 om 22:52