Werken/stage in ontwikkelingslanden?

Hoi,

Ik kijk niet zo vaak meer bij het reizen-forum, vandaar mijn late reactie. Hopelijk heb je er toch nog wat aan.

Ik ben zelf vorig jaar 3 maanden naar Ghana geweest, waar ik in een vluchtelingenkamp heb gewerkt. Ik vond dit best een heftige ervaring. Dit komt ook doordat ik voor andere werkzaamheden naar Ghana toe was gegaan en me dus niet op de situatie had voorbereid. Daarnaast heb ik ook veel last gehad van de bijwerkingen van de anti-malaria medicatie, wat de situatie alleen maar moeilijker maakte.



Een aantal tips die ik zo kan geven zijn:

- Wees van te voren realistisch. Ik dacht dat ik daar o.a. zou leren dat mensen ook als ze arm zijn gelukkig kunnen zijn. Helaas ben ik daar weinig gelukkige mensen tegen gekomen. Maar ja, ze zitten ook in zo'n uitzichtloze situatie dat dat best logisch is.

- Realiseer je dat je geen grote veranderingen te weeg kunt brengen. Ik zeg niet dat je dit denkt, maar het kan alsnog zwaar zijn als je daar komt en merkt dat je misschien 1 persoon kan helpen, maar de andere 10 om je heen niet.

- Voel je niet schuldig om ook als je daar bent aan jezelf te blijven denken. Ik heb daar af en toe voor belachelijk veel geld (voor de prijzen daar) een verse salade gegeten of een pizza en zelfs wel eens een dvd gehuurd. Maar je hebt het nodig om zelf gezond te blijven van lichaam en geest wil je überhaupt iets kunnen doen. En met die paar extra euro's kun je daar ook niet veel meer doen.



Ik denk dat, als je dit topic zo plaatst, je al heel bewust bezig bent met het feit dat het geen makkelijke tijd zal zijn. Dit lijkt me de belangrijkste basis om toch heel veel uit zo'n periode te halen. Succes! En ik zal dit topic wat vaker bezoeken, mocht je nog vragen hebben.

De praktijk is altijd een verrassing, maar op alles voorbereid zijn helpt veel. De weekendtrips heb je ook echt nodig. Is ook leuk om een keer andere delen van het land te zien. In Ghana waren veel vrijwilligers, dus er was altijd wel iemand die mee wou. Aan het einde van mijn tijd daar ben ik alleen 5 dagen naar het noorden getrokken om olifanten te zien.

Het klopt dat een vluchtelingenkamp wel zeer arm is, zelfs vergeleken met de andere mensen daar. Andere vrijwilligers werkten in ziekenhuizen en wat zij het moeilijkste vonden is dat je mensen daar niet kunt helpen, terwijl het hier makkelijk op te lossen zou zijn.

De vluchtelingen in het kamp (Buduburam) kwamen uit Liberia en het kamp bestond al 15 jaar. Er woonden 42.000 vluchtelingen. Inmiddels bestaat het kamp niet meer.



Ik ging naar Ghana om te werken bij een filmfestival, maar daar aangekomen vond ik dat emotioneel niet kunnen. Ik woonde in een redelijk rijke wijk, werkte in een zeer rijke wijk voor een organisatie met veel geld, maar zag ook dagenlijks de armoede in de rest van de stad. Mijn huisgenootje werkte in het vluchtelingenkamp, dus zo ben ik daar terecht gekomen.

Ik heb toch wel andere ervaring. heb een jaar in noord oeganda gewoond en gewerkt, rebellengebied dus. Armoede, vluchtelingenkampen, kindsoldaten, het was er allemaal. Ik merkte juist dat mensen zelf heel sterk zijn en 'dealen' met hun leven zoals het is. Ze kunnen juist veel lol maken en met trommels en dans hebben we regelmatig heel wat kampen op stelten gezet. Je kan ook echt wat veranderen, al is het maar iets superkleins. Elk kindje dat je even knuffelt voelt zich meteen geliefd en belangrijk....van al die honderden kinderen pikt de 'Muzungu' mij uit om op te tillen....En al is er maar één kind dat je van de dood kan redden, dan heb je al zoveel gedaan! Denk in kleine stapjes en doelen. Geniet van de mooie dingen, de contacten met mensen en het mooie land. Ga lekker met andere expats op pad. En als je alleen gaat, maak dan voldoende tijd vrij om te mailen met je familie en vrienden, is ook een goede uitlaatklep.