Werkgever houd alle salaris??!!

Ik zeg op voorhand dat ik niet weet hoe het juridisch precies zit. Maar,



uitgansgpunt bij wederzijdse vorderingen is volgens mij dat verrekening niet is toegestaan, tenzij dat is overeengekomen.



Op zich is het ook wat raar geredeneerd om te zeggen dat de werkgever geen zekerheden heeft voor zijn vordering, en dat hij dus maar gewoon beslag mag leggen op je inkomen. Zekerheden gééf je, die pak je niet. En beslag leggen vergt een uitspraak van een rechter, dacht ik.



Je hebt twee overeenkomsten met je werkgever. De ene is de overeenkomst een werkprestatie te leveren, waar tegenover salarisbetaling staat. De andere is een leenovereenkomst, met de plicht af te lossen als je uit dienst gaat.



Als in de leenovereenkomst niets staat over de mogelijkheid je salaris als zekerheid in te roepen, dan zie ik niet in waarom de werkgever die twee overeenkomsten op een hoop zou mogen gooien.

Je hebt het zelf ook maar op z'n beloop gelaten en gaat nu je ex-werkgever van alles verwijten.

Sluit me aan bij eerdere posters: bij einde dienstverband vindt er een finale afrekening plaats. Leuk voor jou dat nieuwe werkgever studiekosten overneemt, maar dat is iets tussen jou en nieuwe werkgever, waar oude werkgever totaal geen partij in is.



Verder neem ik toch aan dat je wel een buffertje hebt waar je een maand mee kunt overbruggen.

Er spelen meerdere dingen:



- als je, zoals je zegt, met je werkgever hebt afgesproken dat je je studieschuld terugbetaalt, dan moet dat zwart op wit staan. Meestal teken je daar een soort overeenkomst voor, waarin meteen de afbetaling wordt geregeld. Heb je zoiets niet en is er nooit iets zwart op wit vastgelegd over terugbetaling van de studieschuld, dan sta je nu heel sterk: dan kun je gewoon je salaris en bonus eisen, want dan heeft werkgever verzuimd zijn eigen afspraken vast te leggen.



- als je wél een overeenkomst hebt getekend hoort daar iets in te staan over de wijze van afbetalen. Is dat het geval, dan gelden die afspraken.



- als je wél iets hebt getekend maar er staat niets in de overeenkomst over de wijze van afbetalen, dan moet dat in alle redelijkheid worden geregeld. Let wel: redelijkheid voor jou én de werkgever. Ik hoop voor je dat je bewijs hebt (bijvoorbeeld kopieën van emails) van het feit dat je tot drie keer toe hebt aangekaart dat je een betalingsregeling wilt treffen. Is dat namelijk het geval, dan heb jij wel degelijk moeite gedaan om tot een redelijke oplossing te komen en is het vanuit werkgever niet netjes om nu alles ineens in te houden. Heb je geen bewijs van het feit dat je tot drie keer toe een regeling hebt proberen te treffen dan staat werkgever in principe in zijn recht door nu alles in één keer in te houden.



Blijf in ieder geval rustig en probeer al naar gelang je situatie toch een gesprek aan te gaan met je ex-werkgever.

Ik begrijp dat bonus EN salaris missen een grote aanslag is op je financiën!

Ik hoop dan ook voor je dat je bewijs hebt van je pogingen om tot een regeling te komen: daarmee sta je het sterkst.



Succes!

quote:rider schreef op 23 december 2008 @ 15:53:

Ik zeg op voorhand dat ik niet weet hoe het juridisch precies zit. Maar,



uitgansgpunt bij wederzijdse vorderingen is volgens mij dat verrekening niet is toegestaan, tenzij dat is overeengekomen.



Op zich is het ook wat raar geredeneerd om te zeggen dat de werkgever geen zekerheden heeft voor zijn vordering, en dat hij dus maar gewoon beslag mag leggen op je inkomen. Zekerheden gééf je, die pak je niet. En beslag leggen vergt een uitspraak van een rechter, dacht ik.



Je hebt twee overeenkomsten met je werkgever. De ene is de overeenkomst een werkprestatie te leveren, waar tegenover salarisbetaling staat. De andere is een leenovereenkomst, met de plicht af te lossen als je uit dienst gaat.



Als in de leenovereenkomst niets staat over de mogelijkheid je salaris als zekerheid in te roepen, dan zie ik niet in waarom de werkgever die twee overeenkomsten op een hoop zou mogen gooien.

Verrekening aan het einde van een dienstbetrekking is vrij gebruikelijk, het heet dan finale kwijting.

Verder is er hier geen sprake van beslag leggen op het salaris, maar van verrekenen van openstaande vorderingen met elkaar. Dat is gewoon toegestaan, want beide hebben betrekking op de dienstbetrekking (zowel salaris als vergoeding voor verrichte prestatie, als scholingskosten die blijkbaar nodig zijn voor de uitoefening van een functie (die TO nu bij iemand anders gaat doen)). Het inhouden van salarisbetaling is ook niet het zekerstellen van de terugbetaling van studiekosten, maar een verrekening daarmee.

Hmm, ik vind het ook niet zo logisch dat ze het zomaar inhouden hoor. Ik heb ook wel eens geld terug moeten betalen (teveel salaris ontvangen), en toen werd ik eerst gebeld om een regeling te treffen, en die moest ik vervolgens ook nog eens schriftelijk bevestigen. Anders mochten ze het niet zomaar inhouden, en het ging hier om het enorme bedrag van maar liefst 22 euro....

De eindafrekening gebeurt vaak niet met je laatste salaris maar later. Het zou dus wel kunnen dat je bv wel je salaris maar nog niet de bonus krijgt.

Donna, als je die emails nog hebt sta je nu heel erg sterk.



Geen paniek dus!



Uit die emails blijkt dat ze wel degelijk bereid zijn afspraken te maken; het feit dat in de getekende overeenkomst niets expliciet is geregeld geeft ook aan dat dat dus tussen beide partijen moet worden opgelost.

Nu is er een éénzijdige actie van werkgever ondernomen door alles in te houden, terwijl het onderhandelingsproces nog niet was afgerond.

Mits je kunt aantonen dat dat proces gaande was (emails!!!) kan werkgever nu in alle redelijkheid niet zomaar alles inhouden.

quote:Donna schreef op 23 december 2008 @ 16:25:

Het enige wat de werkgever verwijtbaar is, is dat ze dit niet naar mij hebben gecommuniceerd.







Voor alle duidelijkheid: dat is ze wel degelijk verwijtbaar, als deze regeling niet vermeld staat in de studie-overeenkomst.

Om dat aan te tonen moet je echter een zaak beginnen die voor de rechter kan eindigen en daar zou ik inderdaad ook echt geen zin in hebben!

Bekijk het inderdaad maar van de positieve kant



En het hangt af van hoe de nieuwe werkgever het bedrag noemt of het door de belastingdienst als salaris wordt aangemerkt.

Wanneer ze je een storting doen onder het kopje "studie-vergoeding" of iets dergelijks is dat risico meteen van de baan. Opletten dus, en meteen met de afdeling PZ van je nieuwe werk bespreken! Dan kom je geen tweede keer voor verrassingen te staan.



En dan wens ik je nu prettige kerstdagen, ook al heb je weinig geld



groetjes

quote:vivastudent schreef op 23 december 2008 @ 16:04:

[...]

Verrekening aan het einde van een dienstbetrekking is vrij gebruikelijk, het heet dan finale kwijting. dat weet ik. Maar ik weet ook dat niet alles wat gebruikelijk is, ook juridisch correct is. Maar nogmaals, ik wéét het hier gewoon niet, ik redeneer vanuit wat ik wel weet.quote:Verder is er hier geen sprake van beslag leggen op het salaris, maar van verrekenen van openstaande vorderingen met elkaar. Dat is gewoon toegestaan, want beide hebben betrekking op de dienstbetrekking (zowel salaris als vergoeding voor verrichte prestatie, als scholingskosten die blijkbaar nodig zijn voor de uitoefening van een functie (die TO nu bij iemand anders gaat doen)).Ja, dat zeg je, en dat zal de werkgever ook zeggen, maar ik vind dat niet zo heel vanzelfsprekend eigenlijk. Daar zijn vast ooit uitspraken over gedaan door de rechter, weet je daar toevallig meer van?quote:Het inhouden van salarisbetaling is ook niet het zekerstellen van de terugbetaling van studiekosten, maar een verrekening daarmee.

Nee, dat snap ik. Ik noemde dat, omdat een aantal reacties gingen in de richting van "de werkgever doet dat, want anders weet hij niet of je wel terug zal betalen", en dáárvan denk ik: aan mijn hoela. dan is hij gewoon een zekerheid aan het uitwinnen, die helemaal niet gegeven is, en dat mag zeker niet.



Volgens mij is het hoofdpunt of die leenovereenkomst nu een verrekenbare vordering oplevert met de overeenkomst op grond waarvan TS recht op salaris heeft.



Ik geloof je op je woord (al is het maar omdat ik vrees dat dat "student" in je naam voor een rechtenstudie staat ), maar ik zou toch nieuwsgierig zijn naar juridische onderbouwing. Maar alleen als je die zo kan oplepelen natuurlijk, geen moeite doen verder, want het is alleen maar mijn nieuwsgierigheid.

mosterd

quote:rider schreef op 23 december 2008 @ 16:48:

[...]



Dat geld van je nieuwe werkgever, is dat weer een lening? Zo nee, dan is het inkomen. En dus belastbaar lijkt me.



Nee, dat is geen lening maar het overnemen van een studieschuld.

Het betalen door de werkgever van studiekosten (tegemoetkoming in de studiekosten) wordt ook niet hetzelfde gezien als ander inkomen en daar gelden dus hele andere regels voor bij de belastingdienst.

Alleen moet je dan zoals ik al zei goed opletten dat dat geld apart wordt genoemd op loonstrook o.i.d. om verwarring te voorkomen.



En nu ben ik weg!



*poef*

quote:nausicaa schreef op 23 december 2008 @ 16:05:

Hmm, ik vind het ook niet zo logisch dat ze het zomaar inhouden hoor. Ik heb ook wel eens geld terug moeten betalen (teveel salaris ontvangen), en toen werd ik eerst gebeld om een regeling te treffen, en die moest ik vervolgens ook nog eens schriftelijk bevestigen. Anders mochten ze het niet zomaar inhouden, en het ging hier om het enorme bedrag van maar liefst 22 euro....

De eindafrekening gebeurt vaak niet met je laatste salaris maar later. Het zou dus wel kunnen dat je bv wel je salaris maar nog niet de bonus krijgt.



Over dat teveel betaalde salaris: dan is er nog sprake van een arbeidsovereenkomst en dus de mogelijkheid om eea binnen een juridische overeenkomst in termijnen te betalen.



Omdat TO geen goede afspraken heeft (los van door wie dat komt) wordt het bedrag dat zij nog schuldig is ingehouden op haar laatste salaris: vaak staat dat ook zo expliciet vermeld in studie- danwel algemene bedrijfsregeling.

De oude werkgever heeft niets te schaften met vaste lasten en óók niet met de overname van kosten door de nieuwe werkgever.



In goed overleg echter (en daar zit m dus de kneep) had dit wel geplooid kunnen worden: nieuwe werkgever neemt direct de kosten over zodat oude werkgever niet achter een vordering meer aanhoeft bij iemand die geen juridische relatie meer heeft met oude werkgever (lees: geen arbeidsrelatie), en nieuwe werkgever stelt dat zij de kosten opnemen in een nieuwe studieovereenkomst na afloop van de proeftijd. Komt TO de proeftijd niet door, moet zij opnieuw met een vordering rekening houden.



Oude werkgevers gaan vaak niet akkoord met terugbetaling in termijnen omdat de vorderingsmogelijkheden veel lastiger en indirecter worden (plus alle belasting-regels waarschijnlijk) als er geen sprake meer is van een arbeidsrelatie.

Verrekening aan het einde van het dienstverband mag als het een opeisbare vordering is maar niet zomaar je hele salaris. Werkgever moet rekening houden met de belangen van de werknemer (goed werkgeverschap en zich realiseren dat jij ook nog rekeningen moet betalen) Daarom mag hij maar een x bedrag inhouden. Uitleg hierover gevonden op een website en even geplakt hieronder. Zoals je leest heb je tijdens dienstverband dus meer bescherming en de vordering van je werkgever is direct opeisbaar geworden omdat je niets hebt afgesproken over een termijn van betaling.



Veel werkgevers zijn niet bekend met de wettelijke beperkingen die gelden voor verrekening van een vordering op een werknemer met hetgeen zij nog aan de betreffende werknemer verschuldigd zijn. Arbeidsvoorwaarden die niet voldoen aan de gestelde beperkingen voor verrekening zijn echter vernietigbaar. In dit artikel wordt daarom eens stilgestaan bij de beperkingen die de wet aan verrekening in het arbeidsrecht oplegt.

Om tot verrekening over te kunnen gaan dient sprake te zijn van een op de werknemer verhaalbare vordering. Hierbij moet nakoming van de vordering afdwingbaar zijn. Dit is bijvoorbeeld niet het geval wanneer de werknemer een beroep kan doen op een opschortingsrecht of indien er beslag is gelegd op hetgeen hij aan de werkgever verschuldigd is.

Voorts geeft de wet een aantal beperkingen om tot verrekening over te kunnen gaan. Zo kan enkel verrekening plaatsvinden met betrekking tot verschuldigde schadevergoedingen, boetes, voorschotten op het loon, teveel betaald loon of huurprijzen voor door werknemer van werkgever gehuurde goederen. Deze limitatieve opsomming is alleen van toepassing bij verrekening tijdens het dienstverband en niet bij het einde daarvan. Bovendien geldt dat de hoogte van de boetes die verrekend mogen worden zijn beperkt tot eentiende deel van het loon.

Verder is de verrekeningsbevoegdheid beperkt tot het loon dat niet onder de “beslagvrije voet” valt. Deze beperking geldt ook voor verrekening bij het einde van de arbeidsovereenkomst. Voornoemde beslagvrije voet is in beginsel gelijk aan 90% van de bijstandsnorm als bedoeld in de Algemene Bijstandswet, vermeerderd met de nettowoonkosten en premie zorgverzekering, maar verminderd met de overige inkomsten van de werknemer of diens partner. Ook kan de redelijkheid en billijkheid nog aan de verrekening in de weg staan. Een beroep op redelijkheid en billijkheid heeft met name kans van slagen wanneer het voor de werknemer niet of onvoldoende kenbaar was dat er een verhaalbare vordering van zijn werkgever op hem rustte. Tot slot zijn er ook fiscale en sociaal zekerheidsrechtelijke beletselen die aan verrekening in de weg kunnen staan. Ik noem hier met name artikel 20 lid 2 Wet financiering sociale verzekeringen, waarin een uitdrukkelijk verhaalsverbod is opgenomen voor door de werknemer verschuldigde premies die de werkgever ten onrechte niet op zijn loon heeft ingehouden.

Ieder beding dat de werkgever een ruimere bevoegdheid geeft tot verrekening is vernietigbaar. Wanneer een beroep door de werknemer op de vernietigbaarheid wordt gehonoreerd, kan de werknemer tevens aanspraak maken op de wettelijke verhoging die is verbonden aan het niet tijdig voldoen van loon.

Jojo80, is helemaal waar MAAR (ja komtiedan): dit gaat over werkgever vs werknemer. In dit geval wordt die status veranderd doordat werknemer en werkgever uiteengaan: zij hebben die band niet meer. Als die band verdwijnt, wordt het voor werkgever iets lastiger om vorderingen te blijven innen omdat hij minder zicht heeft op de bewegingen van de schuldenaar. Vandaar dat bij eindafrekeningen standaard alles wordt verrekend met elkaar (en blijft er soms een eenmalige vordering over, te voldoen binnen 30 dagen) tenzij er expliciet afspraken worden gemaakt die meestal neerkomen op het door een nieuwe werkgever overnemen van schulden (door betaling ineens aan de oude werkgever zodat die uit de situatie kan stappen).

maar artikel 7:632 lid 2 gaat toch gewoon op?

Lees art. 7:632 lid 1 BW Jojo;

'behalve bij het einde van de arbeidsovereenkomst....'

Denk dat Tia Dalma gelijk heeft.

TO, probeer regeling te treffen en/of na te gaan of er niet één of ander studiereglement is dat van toepassing zou kunnen zijn. En voortaan altijd afspraken maken over dit soort dingen..........

voorschot vragen van nieuwe werkgever?

Als je in je proeftijd zit een voorschot vragen? Ik zou het zeer zeker niet doen! (je reputatie bij het bedrijf is dan helemaal meteen gevestigd...)



Ze nemen niet voor niets pas het contract over ná de proeftijd, dus voorschotten zullen ze dan al helemaal niet doen tijdens of voor de proeftijd.



TO, ik denk dat je het beste, als je financieel krap zit en geen reserve achter de hand hebt, even bij familie of vrienden het hoogstnodige geld kunt lenen en anders zie ik niks anders dan enorm rood staan en/of een andere lening nemen tijdelijk.

Voor zover ik weet mag een werkgever wel verrekenen, maar moet er wel een bedrag aan salaris uitbetaald worden zodat er aan een minimum levensstandaard voldaan kan worden.

quote:Zwanger02 schreef op 24 december 2008 @ 01:26:

Lees art. 7:632 lid 1 BW Jojo;

'behalve bij het einde van de arbeidsovereenkomst....'

Denk dat Tia Dalma gelijk heeft.





Mijn arbeidsrechtkennis wordt vooral ingegeven en bijgehouden door de praktijk, dus om dan van een rechtskundige als Zwanger02 te begrijpen dat ik het bij het rechte eind heb...



Met voorschotten zou ik ook even wachten, ook weer vanuit de praktijk gedacht. Het is niet stom, het kan gewoon, maar omdat je nog in de proeftijd zit willen ze daar niet zo snel aan. Weer omdat je dan als werkgever van iemand met wie je geen relatie van rechtswege hebt, weer geld moet zien terug te krijgen (door schade en schande zijn ze wijs geworden, zeg maar).



Haags meisje heeft gelijk, maar opnieuw: het gaat hier in dat geval om een ex-werknemer en dus een eind-afrekening die in principe in een keer wordt afgehandeld.

lid 1 idd alleen tijdens dienstverband maar lid twee is zoals ik het lees gewoon geldig bij einde dienstverband.

Niet mee eens. Het woord 'verrekening' in lid 2 slaat m.i. terug op de regels daaromtrent gegeven in lid 1. En die luiden:

'behalve bij het einde van de arb. ovk....'