Wie is er nog meer hoogopgeleid maar niet ambitieus?

Slaapmonster donderdag 14 maart 2024 om 15:26

Ok, even met de billen bloot. Ik ben hoogopgeleid, 47 jaar en altijd een goede baan gehad. Na een burnout voor mezelf begonnen in hetzelfde werkveld met het idee meer mijn eigen pad te kunnen bewandelen. En nu, 4 jaar later, denk ik dat ik eigenlijk al een jaar of 15 weet dat ik niet in deze tak van sport verder wil. Het bezorgt me bijna dagelijks stress, ik kan veel maar voel me continu onzeker (perfectionist), ik heb geen lol meer in hetgeen mijn passie was en waar ik mijn werk van gemaakt heb. Ik heb door de jaren heen al vaker geprobeerd dit gespreksonderwerp te starten bij vrienden en familie maar telkens was de reactie op het feit dat ik iets, dat ik volgens hen goed kan en waar ik al 25 jaar ervaring in heb, op zou willen geven dúsdanig dat er geen openheid ontstond om het gesprek voort te zetten. En telkens werd ik aan het twijfelen gebracht en ben ik toch maar doorgegaan met hetzelfde werk. Ik heb er geen lol meer in, word er niet gelukkig van. En als ik diep van binnen kijk dan denk ik dat ik eigenlijk nu het liefst 'een simpele' baan zou willen, zonder stress, zonder maar hogerop te willen, zonder een groot salaris na te streven. Een 'simpel' leven. Eigenlijk heb ik gewoon totaal geen ambitie meer.
Wie heeft nog meer na een goede opleiding gekozen voor een 'eenvoudiger' leven, zonder ambitie, of wie heeft deze omslag gemaakt na een x-aantal jaren?

Pekka123 zaterdag 16 maart 2024 om 08:44

Buster schreef: ↑
15-03-2024 20:52
Impulsiviteit is niet goed hier denk ik. Snap dat TO hier goed over na wil denken.

Dat is wat anders dan aan je omgeving goedkeuring vragen.

Pekka123 zaterdag 16 maart 2024 om 08:44

Buster schreef: ↑
15-03-2024 20:52
Impulsiviteit is niet goed hier denk ik. Snap dat TO hier goed over na wil denken.

Dat is wat anders dan aan je omgeving goedkeuring vragen.

To is perfectionistisch en stelt zich afhankelijk op van de goedkeuring van anderen.

Soms is het ook goed dat iets mag falen en dat je dat ook kunt overleven. Dat de wereld niet vergaat wanneer het niet perfect is of wanneer je je een keer niet sociaal wenselijk gedraagt of naar de normen van een ander.

Out of the box levert altijd iets op, zeker wanneer je van nature altijd rigide bent geweest.

Impulsiviteit is niet goed is wel erg absoluut: waarom zou af en toe wat impulsiviteit niet goed zijn?

Murgatroyd zaterdag 16 maart 2024 om 09:10

Slaapmonster schreef: ↑
14-03-2024 16:08
Fijn hoor dit, mensen die me komen zeggen: "wat doe je nou moeilijk, je kunt beslissen wat je wilt, het is maar werk" en dingen van die strekking. Dank jullie!

ik las dit in eerste instantie als zwaar sarcastisch.

Go for it!

Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?

Molly zaterdag 16 maart 2024 om 11:43

Heel herkenbaar. WO-opleiding en jaren in 'mijn' vakgebied gewerkt, maar nooit heel gelukkig van geworden. Inhoudelijk vond ik mijn werk wel leuk, maar al het gedoe eromheen vind ik slopend. Nu heb ik eindelijk een echt fijne baan gevonden: inhoudelijk wel op hbo/wo-niveau, maar geen enkele verantwoordelijkheid, behalve voor mijn eigen werk. En ik mag werken waar, hoe en wanneer ik wil, als ik mijn deadlines maar haal en op tijd op mijn afspraken verschijn (die ik niet eens zelf in mijn agenda hoef te zetten

).

Ik ben bijna vijftig en hoop tot mijn pensioen dit werk te blijven doen. Helaas is de kans wel aanwezig dat mijn werkzaamheden voor die tijd zijn overgenomen of ingrijpend veranderd door AI.

Anoniem_67700891efcbf zondag 17 maart 2024 om 04:23

Ben zelf nooit ambitieus geweest, ik wilde altijd liever verdiepen dan stijgen. Mijn beroep is helaas niet meer wat het ooit is geweest (of zelfs nog maar acht jaar terug was). Als ik iets anders vind waarmee ik de rekeningen nog kan betalen ben ik direct weg. Al moet ik stickers op dozen plakken.

Nana_Mouskouri zondag 17 maart 2024 om 18:34

lemoos2 schreef: ↑
17-03-2024 04:23
Ben zelf nooit ambitieus geweest, ik wilde altijd liever verdiepen dan stijgen. Mijn beroep is helaas niet meer wat het ooit is geweest (of zelfs nog maar acht jaar terug was). Als ik iets anders vind waarmee ik de rekeningen nog kan betalen ben ik direct weg. Al moet ik stickers op dozen plakken.

Jouw post maakt me verdrietig. Alle goeden gaan het onderwijs uit.

Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.

Anoniem_67700891efcbf zondag 17 maart 2024 om 18:56

Nana_Mouskouri schreef: ↑
17-03-2024 18:34
Jouw post maakt me verdrietig. Alle goeden gaan het onderwijs uit.

Van de andere kant: zolang ik mij er nog zo druk over kan maken ben ik nog ‘invested’

Bulbul zondag 17 maart 2024 om 19:03

Ik lees even mee. Net begonnen met een nieuwe "ambitieuze" baan en heel erg aan het twijfelen of ik hier wel mee door wil. Want waarvoor?

BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds

Bulbul zondag 17 maart 2024 om 19:05

Nu ben ik ongeveer op de helft van mijn (werkende) leven en dat heeft er volgens mij ook mee te maken dat ik me afvraag wat ik de komende 25 jaar nou echt zou willen doen. Alsof ik nu een afslag moet nemen voordat het te laat is.

BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds

-Rosings- zondag 17 maart 2024 om 19:07

Bulbul schreef: ↑
17-03-2024 19:05
Nu ben ik ongeveer op de helft van mijn (werkende) leven en dat heeft er volgens mij ook mee te maken dat ik me afvraag wat ik de komende 25 jaar nou echt zou willen doen. Alsof ik nu een afslag moet nemen voordat het te laat is.

Hetzelfde.

Ik zou wel het basisonderwijs in willen, maar dan zonder les te geven of de pabo te hoeven doen.

en dan voor t salaris van een senior IT engineer, Hahaha, gaat hem niet worden

Merel90 zondag 17 maart 2024 om 22:08

Ik heb een hbo opleiding maar doe werk op mbo niveau. Het is niet erg uitdagend maar het betaalt goed voor deze functie. Bij andere bedrijven met soortgelijke functie zou ik veel moeten inleveren.
Het maakt me ook niet super gelukkig, maar hogerop is denk ik wat te zwaar nu met kleine kinderen.
Wat mij wel heel erg leuk lijkt is om 1 dag in de week ergens te gaan werken maar dan niet op kantoor. In een bakkerijtje leren allerlei gebakjes enz maken.

Ugli maandag 18 maart 2024 om 10:55

Ik ben ook niet ambitieus. Universitaire dubbele opleiding afgerond, maar in plaats van een PhD te gaan doen ben ik op master WO niveau gaan werken buiten de wetenschap.

Ik wilde geen 60+ uur meer werken voor een hongerloontje, ik wilde werken om te leven en niet leven om te werken. Ik mis de materie, maar ik krijg er zoveel voor terug dat ik blij ben met mijn keuze.

Catalina maandag 18 maart 2024 om 11:51

Ik ben totaal niet ambitieus. Ik vind het belangrijker dat ik mijn dagen prettig doorbreng dan dat ik veel geld verdien of een baan heb met veel 'prestige'. Daarom ben ik op zoek naar iets anders. Ik werk nu op een universiteit, maar ik heb ontzettend genoeg van de 'nooit is het goed genoeg'-instelling. Ik kijk heel breed naar iets waar ik mijn ervaring zou kunnen gebruiken, zoals andere onderwijsinstellingen of onderzoeksbureaus. Maar ik heb het idee dat 10+ jaar (ik ben 38) op een universiteit toch afschrikt als te 'theoretisch' of iets dergelijks. Jammer want ik denk zelf dat ik echt wel iets bij zou kunnen dragen en ook nog veel kan leren.

Luna500 maandag 18 maart 2024 om 12:40

De mensen die ik ken die `ambitieus´ zijn en dat ook zoeken in vriendschap en hun partner komen bij mij altijd wat oppervlakkig over. Van het woord alleen al krijg ik de kriebels. Je doet iets wat je leuk vindt, je verdiept je ergens in, je rolt ergens in, krijgt een wat hoger salaris en ineens ben je ´omhoog gevallen´. Zoiets. Het nastreven (als in levensdoel) van veel geld en status vind ik altijd wat armoedigs hebben.

Quincy2 maandag 18 maart 2024 om 13:07

Luna500 schreef: ↑
18-03-2024 12:40
De mensen die ik ken die `ambitieus´ zijn en dat ook zoeken in vriendschap en hun partner komen bij mij altijd wat oppervlakkig over. Van het woord alleen al krijg ik de kriebels. Je doet iets wat je leuk vindt, je verdiept je ergens in, je rolt ergens in, krijgt een wat hoger salaris en ineens ben je ´omhoog gevallen´. Zoiets. Het nastreven (als in levensdoel) van veel geld en status vind ik altijd wat armoedigs hebben.

Ik vind het lastig dat er een paar mensen in mijn familie zitten die ook zo zijn. Als ze geen familie waren, zou ik ze waarschijnlijk helemaal niet interessant vinden. Af en toe denk ik 'zou je dit ook doen als het geen statusding was?'

Man en ik zijn ook hoogopgeleid, maar wij hebben totaal geen behoefte aan bijvoorbeeld een dure, onpraktische auto en om onze kinderen op een stereotiepe 'elite'sport te doen.

Flashy maandag 18 maart 2024 om 13:36

Luna500 schreef: ↑
18-03-2024 12:40
De mensen die ik ken die `ambitieus´ zijn en dat ook zoeken in vriendschap en hun partner komen bij mij altijd wat oppervlakkig over. Van het woord alleen al krijg ik de kriebels. Je doet iets wat je leuk vindt, je verdiept je ergens in, je rolt ergens in, krijgt een wat hoger salaris en ineens ben je ´omhoog gevallen´. Zoiets. Het nastreven (als in levensdoel) van veel geld en status vind ik altijd wat armoedigs hebben.

Maar ambitieus kan ook zijn doorgroeien en veel doen aan persoonlijke ontwikkeling.
Als je vrienden of omgeving daar niet mee bezig zijn, groei je ze voorbij en heb je ook weinig gespreksonderwerpen.

LaFolie maandag 18 maart 2024 om 14:03

Ik zie ambitieus ook niet per se alleen in relatie tot geld (of status).

Interessant onderwerp, dus ik lees graag mee. Hier ook een beetje op zo'n 'kruispunt'. Niet dat ik behoefte heb aan werk 'onder' mijn niveau, maar ik ben bijna ongemerkt de laatste tijd omhoog getrokken en geklommen en heb het gevoel nu dus eens goed na te moeten denken over in hoeverre ik werk belangrijk wil maken in mijn leven. Ga je er vol voor, lange uren maken, om tot de meest interessante plekken en banen te komen? En waarom dan, en hoe maak je die keuze?

Nou ja; interessant dus

"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"

Vaness maandag 18 maart 2024 om 18:33

TO, heb je al eens met een loopbaancoach gesproken over wat je wel of niet wil met je werkende leven? Mijn idee is dat je daar (meestal) meer aan hebt dan aan erover spreken met familie en vrienden. Een loopbaancoach helpt je het antwoord uit jezelf te halen.

Dat je niet meer wil wat je nu doet, heb je denk ik al spits. Wat je wel wil, kun je misschien nog iets preciezer krijgen met een coach.

En wat meer mensen hier al zeggen: wat is ambitie? In mijn situatie: ik heb een HBO-opleiding, doe al jaren met veel plezier waarvoor ik opgeleid ben en heb precies NUL ambities om verticaal te groeien. Dat heb ik weleens moeten uitleggen. Alsof het vanzelfsprekend is dat je vanaf je 40e (ben inmiddels 50) toch wel toe bent aan een leidinggevende positie. Moet. Er. Niet. Aan. Denken.
Inhoudelijk ben ik wel ambitieus, ik wil mijn werk goed doen. Dat wel.

Misschien kun je al wat minder uren gaan werken, en ondertussen actie ondernemen iets anders te vinden? De eerste stap is toch: 'gewoon' doen!

Anoniem_676439a9cf5f4 maandag 18 maart 2024 om 21:38

Je topic sluimert zo’n beetje in m’n achterhoofd rond en ik vraag me af waarom hoogopgeleiden per definitie ambitieuzer zouden moeten zijn dan mensen die minder hoogopgeleid zijn?
Als je echt heel makkelijk leert ben je niet hoogopgeleid geraakt door ambitie of doorzettingsvermogen, maar gewoon, omdat dat leren je makkelijk afgaat.
Ik denk dat er bij ieder opleidingsniveau mensen zijn die wel of niet ambitieus zijn.

Molly maandag 18 maart 2024 om 22:40

ninanoname schreef: ↑
18-03-2024 21:38
Je topic sluimert zo’n beetje in m’n achterhoofd rond en ik vraag me af waarom hoogopgeleiden per definitie ambitieuzer zouden moeten zijn dan mensen die minder hoogopgeleid zijn?
Als je echt heel makkelijk leert ben je niet hoogopgeleid geraakt door ambitie of doorzettingsvermogen, maar gewoon, omdat dat leren je makkelijk afgaat.
Ik denk dat er bij ieder opleidingsniveau mensen zijn die wel of niet ambitieus zijn.

Goeie vraag. Ik heb zelf met weinig moeite een WO-opleiding afgerond en ben behoorlijk slim. Maar ambitie of ondernemingszin heb ik nooit echt gehad. Ik ben nu in de herfst van mijn carrière beland en heb leuk werk, maar niets noemenswaardigs bereikt. En soms doet dat wel een beetje pijn. Precies om wat jij zegt: ik ben hoogopgeleid dus had ik niet meer uit mijn carrière moeten halen? Het antwoord is dat het is gelopen zoals het is gelopen en dat ik tevreden ben. Maar toch... soms steekt het wel.

Lieneke dinsdag 19 maart 2024 om 06:47

Eigenlijk werk ik omdat er nou eenmaal brood op de plank moet komen, maar ook omdat ik mijn steentje wil bijdragen.
Nou heb ik werk waar ik heel redelijk in ben, maar ik wil niet harder werken om "hogerop" te komen. Ik heb een functie waarin ik uitermate nodig en gewild ben, als ik iets anders zou gaan doen is het lastig om me snel te vervangen.

Wat mij tegenstaat aan werken is het heilige "moeten", de plicht, daar heb ik een broertje dood aan. Eigenlijk wil ik gewoon doen waar ik op een bepaald moment zin in heb, ik wil vrij zijn.
Dat heb ik altijd al gehad, ik heb nul werkambitie. Ik wil gelukkig en tevreden zijn, meer niet.

Maar ik werk knoeperhard en draag een enorme steen bij. Zonder me verder te ontwikkelen, daar heb ik helemaal geen zin in.

Quincy2 dinsdag 19 maart 2024 om 08:00

ninanoname schreef: ↑
18-03-2024 21:38
Je topic sluimert zo’n beetje in m’n achterhoofd rond en ik vraag me af waarom hoogopgeleiden per definitie ambitieuzer zouden moeten zijn dan mensen die minder hoogopgeleid zijn?
Als je echt heel makkelijk leert ben je niet hoogopgeleid geraakt door ambitie of doorzettingsvermogen, maar gewoon, omdat dat leren je makkelijk afgaat.
Ik denk dat er bij ieder opleidingsniveau mensen zijn die wel of niet ambitieus zijn.

Mijn zussen die iets meer moeite hebben moeten doen voor vwo en wo zijn veel ambitieuzer. Ik heb er nooit heel veel voor hoeven doen en vond het daardoor ook niet heel spannend. Bij hen, of tenminste een van hen, zat het er toch veel meer in dat ze het hoogst haalbare moest en zou halen. Misschien omdat ze jonger zijn, en altijd dingen pas na mij bereikten, was het ook deels een 'maar dan ik ook' ding naast aangeboren karakter?

Mangogo dinsdag 19 maart 2024 om 08:09

Quincy2 schreef: ↑
19-03-2024 08:00
Mijn zussen die iets meer moeite hebben moeten doen voor vwo en wo zijn veel ambitieuzer. Ik heb er nooit heel veel voor hoeven doen en vond het daardoor ook niet heel spannend. Bij hen, of tenminste een van hen, zat het er toch veel meer in dat ze het hoogst haalbare moest en zou halen. Misschien omdat ze jonger zijn, en altijd dingen pas na mij bereikten, was het ook deels een 'maar dan ik ook' ding naast aangeboren karakter?

Interessant punt. Ik ben de jongste thuis maar de enige die zonder zittenblijven in 5 jaar havo haalde en vervolgens na tussenjaar in 4 jaar hbo afrondde. Mijn oudste broer volgde de langere route: Afstromen van havo, mbo, hbo en nu uni maar is ook stuk ambitieuzer tegenwoordig. Heeft ook geen wens echt tot leidinggevende denk ik, maar wil nog wel doorgroeien.

Ben ook benieuwd of ambitie terug te zien is bij iemands ouders. Mijn moeder was gelukkig als verpleegkundige en dat ze meer kon qua intelligentie maakte niet uit. Mijn vader is nooit leidinggevende geweest maar werkt wel op niveau maar zie ik ook niet als mega ambitieus.

NuEvenNiet dinsdag 19 maart 2024 om 08:16

Ik denk als ik jonger was geweest en nu niet met een hernia had gezeten ik op zo'n jacht had willen werken in het buitenland.
Lijkt me erg zwaar werk, maar voldoenend. En als ik die tv programma's moet geloven verdienen zij in 6 weken tijd de helft van mijn jaar salaris.

Ik denk niet dat je er zo makkelijk tussen komt, maar soms fantaseer ik wel eens dat ik dat 6 weken ga doen.

Nataschalala dinsdag 19 maart 2024 om 09:58

Soms gebeurt er iets in je leven waardoor je je prioriteiten anders indeelt. Ik ben hoog opgeleid en heb jarenlang een goedbetaalde, drukke en vooral ambitieuze baan gehad. Toen er jaren geleden in mijn privéleven iets gebeurde waardoor ik inzag dat het veel belangrijker is om tijd door te brengen met je geliefden en tijd te nemen om van kleine dingen te genieten. Ik heb mijn baan opgezegd en heb een paar maanden vrij genomen om te 'ijken'. Daarna had ik weer zin om te werken en heb een baan aanvaard waarbij ik minder uur maakte en waarvan je zou kunnen zeggen dat ik overgekwalificeerd ben. Ondanks het feit dat mijn salaris een stuk lager ligt ben ik nog nooit zo gelukkig geweest. Voor mij de beste beslissing ooit.

Actieve topics